Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

"Τι κάνει ο Θεός;;;"

Στην Ζιμπάμπουε, όπου "πρόεδρος" από το 1987, είναι ο δικτάτωρ Ρόμπερτ Μουγκάμπε (Robert Gabriel Mugabe), (φωτο κάτω), ο οποίος ηγείται ενός καθεστώτος που έχει επανειλημμένα καταγγελθεί διεθνώς για μη σωστό τρόπο άσκησης της εξουσίας και ενώ ο πληθωρισμός έχει φτάσει το 100.000%(!!!) και ο κόσμος υποφέρει, ο "Μπομπ", όπως τον λένε, γιόρτασε τα 84α γενέθλιά του με ένα μεγάλο πάρτι, που κόστισε περίπου 300.000 δολάρια!!!

"Πάρτι γενεθλίων την στιγμή που ο κόσμος γύρω του πεινάει και πεθαίνει. Δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, δεν υπάρχουν δρόμοι, δεν υπάρχουν σχολεία, δεν υπάρχουν νοσοκομεία.... μιλάμε για ένα κράτος διαλυμένο και αυτός κάνει πάρτι!" δήλωσε από τη Νότιο Αφρική, ο εκ των εξόριστων ηγετών του "Κινήματος για την Δημοκρατική Αλλαγή", Ρόι Μπένετ.

Μία ακόμα, χαρακτηριστική περίπτωση της τρομερής ΑΔΙΚΙΑΣ και ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ στον κόσμο που έχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟ τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

Εύκολα ο άνθρωπος τα βάζει με τον Θεό...

Φράσεις όπως "που είναι ο Θεός;" δεν βλέπει τα παιδάκια που πεινάνε;", "ποιος Θεός καημένε. Αν υπήρχε ο Θεός δεν θα υπήρχε τέτοια αδικία" κλπ ξεστομίζονται καθημερινά, "ελαφρά τη καρδία" από αρκετούς που "βολεμένοι" στην δικά τους καλοπέραση και τον υπερ-καταναλωτισμό, "πονάνε" (...) για τα φτωχά παιδάκια του κόσμου, και αποποιούμενοι της ευθύνης τους εθελοτυφλούν και καταδικάζουν με μεγάλη ευκολία, τον Θεό, στον οποίο παρόλα αυτά, όπως λένε, δεν πιστεύουνε...


Κάθε μέρα 25.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με την πείνα ενώ συνολικά πάνω από 850 εκατομμύρια πεινασμένοι υπάρχουν σήμερα στον κόσμο.

Πολλές πλούσιες χώρες όμως τοποθετούν τη πείνα χαμηλά στις προτεραιότητες τους

Οι ειδικοί λένε ότι οι κυβερνήσεις δεν προσφέρουν αρκετά ώστε να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η πείνα και ο υποσιτισμός που πλήττουν κυρίως γυναίκες και παιδιά στις φτωχές χώρες.

«Το ποσό που δίνουν οι δωρητές για τη καταπολέμηση του υποσιτισμού είναι αξιοθρήνητο» λέει ο Σαουλ Μόρις, ένας από τους συντάκτες μιας σειράς εκθέσεων για την επιβίωση των παιδιών που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Lancet».

Για τις πείνες και την φτώχεια στον πλανήτη είχε μιλήσει ο Χριστός: "...και θα γίνουν πείνες και μεταδοτικές αρρώστιες, και σεισμοί κατά τόπους" (Ματθαίος 24:7 )

Η αλήθεια είναι ότι ο Ο κόσμος που ζούμε είναι ένας κόσμος με φοβερές ανισότητες.

Είναι ένας κόσμος, που αποδεικνύεται συνώνυμος της φτώχειας, της ανεργίας και της πείνας.

Η έκθεση του ΟΗΕ για τη φτώχεια που μαστίζει τον πλανήτη, είναι ο πιο εύγλωττος καθρέφτης της ανισότητας για την οποία, βέβαια, δεν ευθύνεται ο Θεός..

Ένα στοιχείο, από τα πολλά που περιέχει η έκθεση αυτή, ίσως περισσότερο από κάθε άλλο, τα λέει όλα:

Μόλις 225 Κροίσοι του σύγχρονου κόσμου, εκπρόσωποι των πολυεθνικών και του χρηματιστικού κεφαλαίου, κατέχουν περιουσία που έχει σχεδόν η μισή ανθρωπότητα!!!
Μια χούφτα 225 προυχόντων, δυο εκατοντάδες πολυεθνικές, κατέχουν όσα κατέχει το 50% των κατοίκω
ν του πλανήτη!!!

Την ίδια ώρα και όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες οικογένειες - σε παγκόσμιο επίπεδο - ζουν κάτω απ΄ τα όρια της φτώχειας.

Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότεροι άνθρωποι "στήνονται" στις βρώμικες γωνιές των μεγαλουπόλεων απλώνοντας με ντροπή το χέρι τους.

Κάθε ώρα που περνάει όλο και περισσότεροι χάνουν τη δουλειά τους χωρίς καμιά καινούργια προοπτική

Όσο και αν ακούγεται παράξενο...

...Η φτώχεια μεταξύ χωρών στον κόσμο είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο!

Πριν 250 χρόνια όλες οι χώρες στον κόσμο είχαν περίπου το ίδιο εισόδημα.



Ουσιαστικά όλοι οι άνθρωποι γεννιόντουσαν στον μόχθο της αγροτικής ζωής, ζούσαν έναν σύντομο και επίπονο βίο και πέθαιναν πριν τα 50 τους.

Όμως χάρη στην βιομηχανική επανάσταση, κάποιες χώρες με πρώτη την Αγγλία, πολλαπλασίασαν τρομακτικά το εισόδημα τους.

Όσο η επανάσταση εξαπλωνόταν στον κόσμο, άλλες χώρες, κυρίως ευρωπαϊκές ή υπό αγγλική κυριαρχία ανέβηκαν και αυτές στην σκάλα της ανάπτυξης.

Σήμερα περίπου 1,2 δις άνθρωποι έχουν ανέβει πολύ ψηλά. Οι υπόλοιποι όμως έχουν μείνει για διάφορους λόγους. αρκετά πιο πίσω.

Και περίπου 1 δις άνθρωποι είναι σε βαθιά φτώχεια χωρίς ελπίδες βελτίωσης.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της αδικίας και της ανισότητας, είναι το παρακάτω περιστατικό:
Την χρονιά της ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΙΝΑΣ που θέριζε την Αιθιοπία το 1984, είχε σημειωθεί στην Ευρώπη ρεκόρ παραγωγής τροφίμων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια πλεονάσματα.

Ωστόσο, ούτε ένα μικρό μέρος των πλεονασμάτων δεν στάλθηκε στους πεινασμένους Αιθίοπες!!!

Αμέτρητοι τόνοι κατέληξαν σε χωματερές, προκειμένου να συγκρατηθούν οι τιμές
των αγροτικών προϊόντων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης....


-Να φταίει ο Θεός και για αυτό;;;


"Μέχρι πότε θα πενθεί η γη, και θα ξεραίνεται το χορτάρι κάθε χωραφιού, εξαιτίας τής κακίας αυτών που κατοικούν σ' αυτή;" (Ιερεμίας 12:4)


"Τότε, εγώ στράφηκα, και είδα όλες τις αδικίες που γίνονται κάτω από τον ήλιο· και πρόσεξε, δάκρυα εκείνων που αδικούνται, και σ' αυτούς δεν υπήρχε εκείνος που παρηγορεί· και η δύναμη ήταν στο χέρι εκείνων που τους αδικούσαν· και σ' αυτούς δεν υπήρχε εκείνος που παρηγορεί".(Εκκλησιαστής 4:1)

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Το ΟΣΚΑΡ της καρδιάς μας...

Σε λίγες ώρες στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, θα ανακοινωθούν τα Βραβεία Όσκαρ 2008.

Υπολογίζεται ότι 1.000.000 άνθρωποι παρακολουθούν κάθε χρόνο την απονομή, γεγονός που την τοποθετεί στην λίστα των εκδηλώσεων με την μεγαλύτερη θεαματικότητα παγκοσμίως μετά τους Ολυμπιακού Αγώνες και το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Με αφορμή το γεγονός αυτό αξίζει θυμηθούμε, μία ταινία της οποίας το συγκινητικό "story" έκρυβε ένα ΒΑΘΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ.
(Ναι καταφέρνουν να επιβιώσουν που και που τέτοιες ταινίες στον κόσμο του Hollywood...)

H ταινία "MOST" με παραγωγό τον Bobby Garabedian, ήταν ΥΠΟΨΗΦΙΑ το 2004, για ΟΣΚΑΡ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ.

Η λέξη "MOST" σημαίνει στην τσέχικη γλώσσα "Η ΓΕΦΥΡΑ".

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Τσεχία και όλοι οι ηθοποιοί είναι Τσέχοι.

Η υπόθεση έχει ως εξής:

Ένας χειριστής κάποιας σιδηροδρομικής γέφυρας, έχει εκείνη την ημέρα, μαζί του στην δουλειά, τον αγαπημένο του γιο.

Κάποια στιγμή όμως από ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, ενώ η γέφυρα είναι ανεβασμένη, έρχεται ένα τρένο...

Μέσα υπάρχουν κάθε λογής άνθρωποι που δεν ξέρουν τι τους περιμένει...

Ανάμεσά τους και μία κοπέλα εξαρτημένη από την ηρωίνη που ετοιμάζεται να πάρει την δόση της.

Το παιδάκι βλέπει το τρένο να έρχεται και την γέφυρα σηκωμένη και με θάρρος, τρέχει στην μέση της γέφυρας, για να σηκώσει τον μοχλό για να κατέβει.

Τότε γλιστράει και βρίσκεται κρεμασμένο στην μέση, ενώ το τρένο έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα!

Ο πατέρας δεν προλαβαίνει να τρέξει να το σώσει και βρίσκεται τότε μπροστά σε μία ΦΡΙΚΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ...

Να ΜΗΝ τραβήξει εκείνος, από την θέση του, τον μοχλό και έτσι να ΣΩΣΕΙ τον γιο του, αλλά να στείλει στον θάνατο δεκάδες ανυποψίαστους ανθρώπους, ή να τραβήξει τον μοχλό και να ΣΩΘΟΥΝ έτσι οι άνθρωποι αλλά να ΘΥΣΙΑΣΕΙ τον γιο του για αυτό....


Τελικά με αβάσταχτο πόνο, επιλέγει το δεύτερο...

Λίγα χρόνια αργότερα η κοπέλα που ετοιμαζόταν να "τρυπηθεί" συναντάει τον πατέρα, τελείως αλλαγμένη και απαλλαγμένη, έχοντας στην αγκαλιά της ένα δικό της παιδάκι.

Ήταν η ΜΟΝΗ που είχε καταλάβει τι είχε γίνει και αυτό της ΑΛΛΑΞΕ την ζωή.

Η ιστορία αυτή είναι μία αλληγορία για την ΠΡΟΣΦΟΡΑ του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ του ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΥ ΥΙΟΥ του ΘΕΟΥ για την ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Ο Θεός βλέποντας την πορεία όλων των ανθρώπων προς τον ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ, αποφάσισε να ΘΥΣΙΑΣΕΙ τον Υιό Του τον Μονογενή.

Και όμως σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν το κατάλαβε!
Έστω όμως, ακόμα και για αυτόν τον ένα ή την μία, για τον ΘΕΟ ΑΞΙΖΕ αυτή ΘΥΣΙΑ...

"Επειδή, αυτός, που τον ίδιο του τον Υιό δεν λυπήθηκε, αλλά τον παρέδωσε για χάρη όλων μας, πώς και μαζί μ' αυτόν δεν θα χαρίσει σε μας τα πάντα;" (Ρωμαίους 8:32)

Και το πιο γνωστό εδάφιο της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ: "Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή".

Το ΟΣΚΑΡ μπορεί να μην το πήρε τελικά η ταινία, αλλά το ΟΣΚΑΡ της καρδιάς μας σίγουρα, το έχει πάρει!

Και ποιος ξέρει, εκείνη την Ημέρα, στην ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΝΟΜΗ, μπορεί να ακουστεί και το όνομα του "MOST"....

Δείτε τα δύο βίντεο

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Ποια Μακεδονία επισκέφτηκε ο Απόστολος Παύλος;;; (Β΄ Μέρος)

Συνεχίζουμε με το Β΄Μέρος σχετικά με την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ...

(Διαβάστε στο τέλος την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ)

Β. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το γεωγραφικό όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» είναι παράγωγο του εθνικού ονόματος μιας από τις ανθρώπινες ομάδες, των Μακεδόνων, που ήταν ένα από τα αρχαία ελληνικά φύλα. Μακεδονία σήμαινε: «χώρα ή κράτος των Μακεδόνων», που ήταν ένα από τα αρχαία ελληνικά φύλα. Μακεδονία σήμαινε: «χώρα ή κράτος των Μακεδόνων».

ΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: Ως την ανάρρηση του Φιλίππου, η Μακεδονία είχε όρια προς Νότο τον κάτω Όλυμπο και τα Καμβούνια, προς Δύση την Πίνδο, προς Βορρά πλησίαζε το σημερινό ελληνο-σκοπιανό σύνορο και έφτανε ως την λίμνη Κερκίνη και τα όρη Βερτίσκο και Κερδύλλια.

Ο Φίλιππος πρόσθεσε στο μακεδονικό κράτος την Πελαγονία, την Χαλκιδική και την ζώνη πέρα από την Κερκίνη, το Βερτίσκο και τα Κερδύλλια, ως τα βουνά δυτικά από το Νέστο.

Από τις άλλες χώρες που δάμασε, άλλες κατέστησε προσωπικές κτήσεις του, άλλες συνέδεσε μαζί του, με συνθήκες που δεν κατέλυαν την επίφαση της ανεξαρτησίας τους.

Επί των Αντιγονιδών προσαρτήθηκε στο μακεδονικό κράτος, δηλαδή στην Μακεδονία, η άνω Παιονία, αλλά όχι και η Δαρδανία.

Δηλαδή έμεινε έξω ανώτατο μέρος τη λεκάνης του Αξιού, όπου η αρχαία πόλη Σκούποι (σήμερα: Σκόπια).

Οι Ρωμαίοι έδωσαν το γεωγραφικό όνομα Μακεδονία σε μία επαρχία που ίδρυσαν το 148 π.Χ.

Σε αυτήν περιέλαβαν και πολλά εδάφη που ουδέποτε υπήρξαν μακεδονικά: τμήματα της Ιλλυρίας, ολόκληρη την Ήπειρο και ως το 27 π.Χ. τη νότια Ελλάδα!

Κατά το τέλος του 3ου αιώνα μ.Χ. η επαρχία Μακεδονίας απέβαλε τα εδάφη που δεν ανήκαν στο μακεδονικό βασίλειο, αλλά και ορισμένα τμήματα στα νοτιοδυτικά που παραχωρήθηκαν στη νέα επαρχία Θεσσαλίας.

Η Μακεδονία ανήκει στην σφαίρα της ελληνικής ιστορίας αδιάκοπα από το 2300 π.Χ.

Τότε εισχώρησαν σε αυτή καθώς και στην Ήπειρο και στην βορειοδυτική γωνία της Θεσσαλίας, ομάδες που μιλούσαν μία πολύ αρχαϊκή μορφή της ελληνικής γλώσσας.

Αυτές οι ομάδες μετακινήθηκαν από την Μακεδονία και την Ήπειρο προς τα νότια το 1900 π.Χ.και αργότερα. Στα σύνορα των δύο χωρών διαμορφώθηκε το ελληνικό φύλλο των Μεκεδνών ή Μακεδόνων, ένα τμήμα του οποίοι έγινε συστατικό στοιχείο των Δωριέων, ενώ το υπόλοιπο απλώθηκε προς την νότια Μακεδονία.

Το 330 π.Χ. ο Φίλιππος Β΄ ανακηρυσσόταν αρχηγός μίας ελληνική ομοσπονδίας. Ο Αλέξανδρος άρχισε την εκστρατεία του στην Ασία με σύνθημα την τιμωρία των Περσών για όσα έπραξαν εις βάρος των Ελλήνων.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: Οι αρχαίοι συγγραφείς και ιστορικοί δίνουν αμέτρητα αποδεικτικά στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Η πρώτη ιστορική αναφορά δίνεται από τον Όμηρο ο οποίος στην Ιλιάδα μνημονεύει τα ονόματα διαφόρων Πελασγικών και Ελληνικών φυλών που ζούσαν στη Μακεδονία.

Ο Στράβων αναφέρει: «Φυσικά η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδας».
Ο Ηρόδοτος γράφει : «Οι απόγονοι του Περδίκα, του πρώτου Βασιλιά των Μακεδόνων, είναι Έλληνες, όπως οι ίδιοι το θέλουν και όπως εγώ ο ίδιος το ξέρω».
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι : «Οι Μακεδόνες αποτελούνται από διάφορες ελληνικές φυλές κάτω από διάφορους Βασιλιάδες».

Ο Πολύβιος λέει : «Οποία και πόσο μεγάλη τιμή πρέπει να ανήκει στους Μακεδόνες οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους δεν έπαψαν ποτέ να μάχονται εναντίον των Βαρβάρων για την ασφάλεια των Ελλήνων».

Ο Αρριανός, στο βιβλίο του «Ανάβαση του Αλεξάνδρου» αναφέρει ότι μετά τη μάχη του Γρανικού, ο Αλέξανδρος έκανε τα εξής : «Έστειλε στην Αθήνα, την πρώτη πόλη όλων των Ελλήνων, και όχι στην Πέλλα που ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τριακόσιες πανοπλίες και άλλα Περσικά λάφυρα, για να ανατεθούν στην πολιούχο Αθηνά με την αφιέρωση «Αλέξανδρος ο Φιλίππου και οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, από των Βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων».

Επίσης λέει ότι 2000 Έλληνες μισθοφόρους των Περσών, που συνέλαβε αιχμαλώτους, τους έστειλε δέσμιους στη Μακεδονία για να εργασθούν εκεί σαν δούλοι «ότι παρά τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησιν, Έλληνες όντες, εναντία τη Ελλάδι υπέρ των Βαρβάρων εμάχοντο».

Με τις ενέργειές του αυτές ο Αλέξανδρος, εκτός από την απογοήτευσή του για τη μη συμμετοχή των Σπαρτιατών στην Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον των Περσών και για τις πολύ λίγες περιπτώσεις που Έλληνες πολέμησαν στο πλευρό των Περσών, δείχνει κυρίως πόσο περήφανος αισθανόταν για την ελληνική καταγωγή του, ότι το επίτευγμά του το θεωρούσε καθαρά ελληνικό και ότι το ίδιο θα έπρεπε να αισθάνονταν και οι άλλοι Μακεδόνες αφού ο Αλέξανδρος δεν έκανε καμιά ξεχωριστή αναφορά σ΄αυτούς.

Ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες ήταν μέλη των Δελφικών Αμφικτυονιών λέγοντας : «Την εποχή μου οι Αμφικτιονίες ήταν τριάντα. Οι περιοχές της Νικόπολης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας έστειλαν η κάθε μια από έξη αντιπροσώπους».

Οι αμφικτυονίες αποτελούσαν συνένωση γειτονικών πόλεων σε κοινό ιερό για τη λήψη αποφάσεων σχετικών με την κατασκευή και συντήρηση ναών, την προσφορά θυσιών και την οργάνωση πανηγύρεων. Είναι δε γνωστό σε όλους, ότι μόνο Έλληνες γινόντουσαν μέλη Αμφικτιονιών.

Επίσης ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου μόνο Έλληνες μπορούσαν να αγωνιστούν, με πολλές συμμετοχές και πολλούς νικητές.

Ο Γιόχαν Γουσταύος Ντρόϊζεν, διαπρεπής Γερμανός φιλόλογος και ιστορικός στην ιστορία που έγραψε για το Μέγα Αλέξανδρο τονίζει ότι : «και οι δύο, και ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος, μετέφεραν και μετέδωσαν στους λαούς της Ασίας όχι το Μακεδονικό πολιτισμό, γιατί δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητος, αλλά τον ελληνικό πολιτισμό».

Μέχρι και ο γνωστός Χένρυ Κίσσιγκερ, που δεν υπήρξε φίλος της Ελλάδος, ομολόγησε ότι «η Ελλάδα έχει δίκαιο για το όνομα Μακεδονία και δεν έκανε χρήση του ισχυρού όπλου της, δηλαδή της Ιστορίας» !

Ο δε Πάπας Ιωάννης-Παύλος αναγνώρισε και δήλωσε, την 21 η Ιουνίου 1992, ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική, όπως αποδεικνύεται από τη Βίβλο.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ:


H Μακεδονία αποτελεί πανάρχαια ελληνική γη.


Την ονομασία Μακεδονία συναντάμε, όπως προαναφέρθηκε, για πρώτη φορά στον ιστορικό Ηρόδοτο, ο οποίος (Kλειώ, κεφ. 50) κάνει λόγο για «έθνος Mακεδνόν», υποστηρίζοντας ότι είναι Δωριείς.


H λέξη «μακεδνόν» είναι ομηρική και σημαίνει «λυγερός», «ψηλός», «μεγαλόσωμος», γι' αυτό και ήταν συνώνυμη του δέντρου «λεύκη».


Ως γνωστόν, οι Δωριείς θεωρούσαν γενάρχη τους τον Ηρακλή, κάτι που πίστευε και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, ο οποίος συχνά απεικονίζεται μαζί με κάποιον άλλον ήρωα ως ένας από τους Διόσκουρους.


Για την ιστορία των Mακεδόνων επίσημα ιστορικά στοιχεία έχουμε περίπου από το 700 π.X. στην περιοχή Oρεστίδα.


Oι Mακεδόνες δεν σχετίζονταν με το Άργος της Πελοποννήσου αλλά με το Άργος Oρεστικόν της Δυτικής Mακεδονίας, παρόλο που πολλοί υποστηρίζουν ότι οι Mακεδόνες έχουν σχέση με το πρώτο.


H «προϊστορία» της Μακεδονίας μας είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη.

Ωστόσο, οι νεότερες πληροφορίες από ανασκαφές και ιστορικές πηγές και μελέτες Ελλήνων και ξένων ερευνητών αποδεικνύουν πως οι Μακεδόνες είναι αυτόχθων και πανάρχαιος λαός.


Tα πρόσφατα ευρήματα της Bεργίνας απέδειξαν ότι οι μέθοδοι ταφής είναι ελληνικές και μάλιστα ομηρικού τύπου.

Oι χρυσές νεκρικές μάσκες δείχνουν επηρεασμό από τις Mυκήνες, ενώ η αποκρυπτογράφηση της μυκηναϊκής γραφής B' αποκάλυψε λέξεις που έως τότε θεωρούνταν μακεδονικοί ιδιωματισμοί.


Oι Mακεδόνες, όπως και οι γείτονές τους Hπειρώτες, αποτελούσαν, λοιπόν, αδιαμφισβήτητα ελληνικά, μάλλον δωρικά φύλα, τα οποία σε διάρκεια πολλών αιώνων αποτέλεσαν τους ακρίτες της ελληνικής γης.


Προάσπιζαν με τους αδιάκοπους πολεμικούς αγώνες τους τα ακραία βόρεια άκρα της Eλλάδας και εμπόδιζαν τα βαρβαρικά ληστρικά στίφη να προελάσουν προς Nότο.


O συνεχής, όμως, αυτός αγώνας για την προάσπιση και ανεξαρτησία της χώρας τους ήταν η αιτία που οι Mακεδόνες δεν ακολούθησαν έως την εποχή των Kλασικών Xρόνων τη Nοτιότερη Eλλάδα στα μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού και της τέχνης, τουλάχιστον στους λεγόμενους «ιστορικούς χρόνους», δηλαδή μετά τον Kατακλυσμό.


Εξαιτίας των συνεχών πολέμων κατά των γειτονικών τους λαών (Παιόνων, Δαρδάνων, Aγριάνων και κυρίως των Iλλυριών), αλλά και της γεωγραφικής διαμόρφωσης της Mακεδονίας (περικυκλωμένη από ψηλά βουνά που ήσαν κατάφυτα από πυκνά δάση), οι Mακεδόνες αναγκάστηκαν να ζουν διαρκώς πολεμώντας και σε κάποιου είδους απομόνωση από τους άλλους Έλληνες.

Γι' αυτό το λόγο και προτιμήθηκε το πολίτευμα της βασιλείας, για να μπορούν να λαμβάνονται γρήγορες αποφάσεις και σύντομη στρατιωτική δράση τις δύσκολες στιγμές.

Tο γεγονός, όμως, αυτό δεν καθιστά μικρή τη συνεισφορά των Mακεδόνων στην ελληνική δόξα.


Oι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν πως οι Mακεδόνες μιλούσαν Mακεδονιστί, αναφερόμενοι σε μία από τις πολλές ελληνικές διαλέκτους και όχι σε μια μη ελληνική γλώσσα.


Aπό το γλωσσικό υλικό που σώζεται από την αρχαία μακεδονική διάλεκτο επιβεβαιώνει ότι είναι ελληνική, καθώς όλα τα ονόματα απλών μακεδόνων πολιτών, θεών και τοπωνυμίων είναι ελληνικά.

ΜΥΘΙΚΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ:

Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, κατά σειρά ήταν: Hρακλής, Ύλλος, Kλεοδαίος, Aριστόμαχος, Tήμενος, Kίσσιος, Θέστιος, Mέρωψ, Aριστοδαμίδας, Φείδων, Kάρανος, Kοίνος, Tυρίμμας, Περδίκκας A' (αρχές 7ου αι. π.X.), Aργαίος, Φίλιππος A', Aέροπος A', Aλκέτας, Aμύντας A', Aλέξανδρος A' ο Φιλέλλην, Περδίκας B', Aρχέλαος A', Oρέστης, Aμύντας B' ο Mικρός, Παυσανίας, Aμύντας Γ', Aλέξανδρος B', Πτολεμαίος Aλωρίτης, Περδίκκας B', Φίλιππος B' και Aλέξανδρος Γ' ο Mέγας.

Όπως βλέπουμε, όλοι είχαν ελληνικότατα ονόματα, απόδειξη εκτός των άλλων ότι ήταν Έλληνες.

Σημειώνεται ότι το όνομα Αλέξανδρος είναι καθαρά ελληνικό, και προέρχεται από το ρήμα "αλέξω" (εμποδίζω, προστατεύω, βοηθώ) και το ουσιαστικό "ανήρ". Συνεπώς σημαίνει "ο άνδρας που προστατεύει, που εμποδίζει, που βοηθά".

Φίλιππος δε σημαίνει «ο φίλος των ίππων».

Όσο για το θρυλικό άλογο του Αλέξανδρου, τον Βουκεφάλα, (όνομα που σημαίνει κεφάλι βοδιού), υπάρχει η άποψη ότι ονομάστηκε έτσι γιατί ότι προερχόταν από μία συγκεκριμένη θεσσαλική ράτσα αλόγων που είχαν για σφραγίδα τους ένα κεφάλι βοδιού, αλλά και άλλη γνώμη ότι το όνομά του προερχόταν, όπως αναφέρει ο Στράβων (XV,698) από το εύρος του μετώπου του.

Όλοι οι Mακεδόνες βασιλείς θεωρούνταν απόγονοι του Hρακλή και προέρχονταν από την οικογένεια των Aργεαδών. Για τον Aλέξανδρο τον A' γνωρίζουμε ότι ανέβηκε στο θρόνο της Mακεδονίας το 498 π.X., τον καιρό που η Mακεδονία είχε ήδη παραδοθεί στους Πέρσες από τον Aμύντα τον A', ύστερα από την κατάληψη της Θράκης.

Ωστόσο, δεν είχε καθόλου φιλοπερσικά αισθήματα, αλλά εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της Mακεδονίας και την έλλειψη δυνάμεων, δεν προσπάθησε να αποτινάξει τον περσικό ζυγό, όταν έγινε η Iωνική Eπανάσταση. Mε την εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Eλλάδας, η Mακεδονία έγινε υποχρεωτικά ορμητήριο του περσικού στρατού στις επιχειρήσεις του κατά της Nότιας Eλλάδας και ο μακεδονικός στρατός υποχρεώθηκε να υπαχθεί στις περσικές δυνάμεις.

O Hρόδοτος αναφέρει ότι ο Aλέξανδρος ο A' , είχε ανακηρυχθεί λίγο πριν την έναρξη του πολέμου, ως «πρόξεινος και ευεργέτης» από τους Aθηναίους, επειδή προμήθευσε ξυλεία, για να κατασκευάσουν αυτοί το στόλο τους, καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα προμήθειας από άλλες περιοχές, λόγω της περσικής κατάκτησης.

Ως γνήσιος Έλληνας μυστικά βοήθησε, πληροφόρησε και συμβούλεψε τους Έλληνες κατά των Περσών. Συμβούλεψε τις ελληνικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τα Tέμπη και γνώρισε στους Έλληνες στρατηγούς τις προθέσεις του Mαρδόνιου πριν από τη Mάχη των Πλαταιών.

Σύμφωνα με τον Hρόδοτο, πριν από τη Mάχη των Πλαταιών, έφυγε κρυφά τη νύχτα για να ειδοποιήσει τους άλλους Έλληνες, λέγοντας: «... δεν θα μιλούσα, αν η έγνοια μου για ολόκληρη την Eλλάδα δεν ήταν μεγάλη. Γιατί και εγώ στην καταγωγή ανέκαθεν είμαι Έλληνας και δεν θα ήθελα να βλέπω την Eλλάδα να χάσει τη λευτεριά της και να γίνει σκλάβα... κι αν το τέλος του πολέμου έρθει όπως το θέλει η καρδιά σας, κάποιοι ας φροντίσουν να δώσουν και σε μένα τη λευτεριά, εμένα που για χάρη της Eλλάδας έχω κάνει μια τέτοια αποκοτιά, θέλοντας να σας κάνω φανερές τις προθέσεις του Mαρδόνιου, για να μην πέσουν οι βάρβαροι επάνω σας την ώρα που δεν το περιμένατε».

Mετά δε την ήττα των Περσών στις Πλαταιές και ενώ τα υπολείμματα της περσικής στρατιάς περνούσα από τη Mακεδονία για να επιστρέψουν στη χώρα τους, επιτέθηκε με μανία εναντίον των Περσών και εξολόθρεψε το στρατιωτικό τους σώμα και από τα λάφυρα της νίκης αφιέρωσε ένα χρυσό άγαλμα στους Δελφούς και ένα δεύτερο στην Oλυμπία.

Έπειτα, αφού εκδίωξε από τη Mακεδονία άλλα βαρβαρικά φύλα, κατόρθωσε να ενώσει τη Mακεδονία σε ενιαίο ιδιότυπο κράτος. H ελληνικότητα των Mακεδόνων φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Aλέξανδρος ο A' έγινε δεκτός από τους Eλλανοδίκες στους Oλυμπιακούς Aγώνες και αγωνίστηκε σε αγώνα δρόμου ενός σταδίου.

Πολλοί άλλοι Mακεδόνες αθλητές έλαβαν μέρος στους Oλυμπιακούς Aγώνες, στους οποίους, ως γνωστόν, δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή σε μη Έλληνες.

O Aλέξανδρος ο Mέγας, σε μια επιστολή του προς τον Δαρείο, εξηγώντας γιατί εκστρατεύει κατά του κράτους του, αναφέρει: «Oι πρόγονοί σας εκστράτευσαν στη Mακεδονία και την υπόλοιπη Eλλάδα και μας κακοποίησαν, χωρίς να έχουν αδικηθεί πιο μπροστά από εμάς. Eγώ, λοιπόν, αφού ανέλαβα την ηγεμονία των Eλλήνων, επιθυμώντας να τιμωρήσω τους Πέρσες, εκστρατεύω τώρα εναντίον τους».

O Eυριπίδης και ο Aριστοτέλης έγραψαν και δίδαξαν στη Mακεδονία (ο πρώτος στην αυλή του Aρχέλαου και ο δεύτερος στου Φιλίππου) σε ελληνική γλώσσα.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Mέγας Aλέξανδρος την ελληνική γλώσσα διέδωσε στις χώρες που κατέκτησε.

Eίναι αστείο, λοιπόν, όταν οι ίδιοι οι Aρχαίοι Mακεδόνες με πάθος υποστήριζαν την ελληνική τους καταγωγή, να ισχυρίζονται άλλοι σήμερα το αντίθετο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΡΔΑΝΟΥΣ:

Είναι ξεκάθαρο ότι η Mακεδονία στη μέγιστη εδαφική της έκταση, δεν διαφέρει καθόλου από τη σημερινή ελληνική Mακεδονία και είναι απορίας άξιον, από πού παίρνουν το δικαίωμα οι Σκοπιανοί να οικειοποιούνται το όνομά της, δίνοντας στην περιοχή του κράτους τους αυθαίρετα αυτήν την ονομασία.

Eκεί όπου βρίσκεται το σημερινό νεότευκτο κράτος των Σκοπίων, στην Aρχαιότητα, ακόμη και στην εποχή του Φιλίππου B' αλλά και του Mεγάλου Aλεξάνδρου, κατοικούσαν άλλοι λαοί, όπως οι Παίονες, οι Δάρδανοι, οι Aγριάνες, που δεν είχαν ουδεμία σχέση με τους Mακεδόνες και οι οποίοι μάλιστα ήταν μόνιμοι εχθροί τους και πολεμούσαν συνεχώς εναντίον τους.

Οι αδέσμευτοι ερευνητές συμφωνούν ότι το μέγιστο μέρος της ΠΓΔΜ, που διεκδικεί το γεωγραφικό όνομα “Μακεδονία” και το εθνικό όνομα “Μακεδόνες”, εκτείνεται ως επί το πλείστον σε εδάφη όπου κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν όχι Μακεδόνες, αλλά Παίονες, Δάρδανοι και άλλοι λαοί.

Η σημερινή πόλη των Σκοπίων κείται στην αρχαία Δαρδανία.

Οι Δάρδανοι παρέμειναν έως το τέλος οι αμείλικτοι εχθροί των Μακεδόνων, από τους οποίους, όπως παραστατικά γράφει ένας λατίνος ιστορικός, τους εχώριζε “άσβεστο μίσος” (odium immortale).

Οι Δάρδανοι, αποτελούσαν μία φυλή που είχαν τις ρίζες τους σε περιοχή ανάμεσα στην Ασσυρία (Ιράκ) και την Μηδία (Περσία), από όπου είχαν εκδιωχθεί.


Εξ ου και το όνομα Κύρος/Κίρο (Γκλιγκόροφ).


Σύμφωνα με τη μυθολογία οι Δάρδανοι προήλθαν από τον γιο του Ιλλυριού, τον Δάρδανο. Ένας άλλος Δάρδανος της μυθολογίας είναι ο γιος της Ηλέκτρας και του Δία, που έφυγε από την Αρκαδία. Από εκεί λόγω κατακλυσμού, πήγε στη Σαμοθράκη και μετά εγκαταστάθηκε σε περιοχή κοντά στην Τροία. Από αυτόν πήραν το όνομα τους τα Δαρδανέλια. Αλλά αυτοί οι Δάρδανοι δεν έχουν καμία σχέση με κείνον.

Οι Παίονες έμειναν κι αυτοί ως επί το πλείστον ανεξάρτητοι.

Στα διαστήματα που ήσαν υποτελείς των Μακεδόνων, δεν έπαυαν να έχουν δικούς τους βασιλείς και τα νομίσματά τους να φέρουν το εθνικό ΠΑΙΟΝΩΝ, αντί του εθνικού ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Έτσι τα βόρεια σύνορα του μακεδονικού βασιλείου δεν ξεπέρασαν ποτέ την Ηράκλεια (Μοναστήρι - Βιτώλια), τις κορυφογραμμές του όρους Βαρνούς (Nidze), τις Ιδομενές (στο ύψος της Γευγελής) και το όρος Όρβηλος (Μπέλες).

Επομένως η σημερινή ομόσπονδη δημοκρατία με το όνομα της "Μακεδονίας "δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα της ιστορικής Μακεδονίας (μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηριού και περί τη Δοϊράνη).

Aν θέλουν οι γείτονές μας οι Σκοπιανοί να δώσουν όνομα στη χώρα τους, ας την ονομάσουν «Δαρδανία» ή «Παιονία» ή «Aγριανία» ή όπως αλλιώς θέλουν. «Mακεδονία», όμως, ούτε εδαφικά, ούτε φυλετικά, ούτε ιστορικά, ούτε και Αγιογραφικά έχουν το δικαίωμα να την αποκαλέσουν.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Όπως είχε γράψει σε βαρυσήμαντο έγγραφό της η Ακαδημία Αθηνών: «Η ομόσπονδη γιουγκοσλαβική δημοκρατία έχει δικαίωμα να γίνει κυρίαρχο κράτος. Δεν δικαιούται όμως να αποκτήσει με διεθνή αναγνώριση ένα πλεονέκτημα που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο: Να χρησιμοποιεί ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις

ΠΗΓΕΣ-ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:
  • Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • «ΠΑΥΛΟΣ» Joseph Holzner, Εκδόσεις «Η Δαμασκός», Αθήνα 1953
  • «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: 4000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ», Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1982
  • «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ», Επισκόπου Σπυρίδωνος Κυβέτου Μητροπολίτου Ζιχνών και Νευροκοπίου, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Ζιχνών και Νευροκοπίου, 1992
  • · «Οι λόγοι για τους οποίους τα Σκόπια δεν δικαιούνται τον όρο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και τα παράγωγά του για τον κρατικό και εθνικό τους προσδιορισμό», Αντιναυάρχου ε.α. Π. Καβαλιέρου Π.Ν www.geocities.com/anaxfiles/forum/macedonia3.html - 30k
  • · «Mακεδονία και Σκόπια - Tο μεγάλο ιστορικό ψέμα», Kωνσταντίνου Kουμπούνη, http://www.innernet.gr/articleview1.php?id=498
  • · «ΔΑΡΔΑΝΙΑ να ονομαστούν τα Σκόπια», Βασίλη Κουτούζηhttp://www.geocities.com/anaxfiles/forum/innermak.html
  • Φωτογραφίες www.jesuslovesyou.gr/Biblical_Greece/GR/Verea.htm

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ:


Ο Κόκκινος Ουρανός πιστεύει:

ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ δεν σημαίνει ΑΜΝΗΣΙΑ!
ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ δεν σημαίνει ΑΦΑΣΙΑ!

ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ δεν σημαίνει ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
!

ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ βέβαια, δεν σημαίνει ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ!
ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ
βέβαια, δεν σημαίνει ΚΟΡΟΙΔΙΑ ή ΥΒΡΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ! (ακόμα και αν ο "άλλος" επιδίδεται συνεχώς σε αυτά...)

ΑΓΑΠΗ ΘΕΟΥ σημαίνει ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Και η ΑΛΗΘΕΙΑ μέσα από την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ και την ΙΣΤΟΡΙΑ είναι ότι η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ήταν και είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ.


Χρειάζεται ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ και ΠΡΟΣΕΥΧΗ γιατί οι ημέρες είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΟΝΗΡΕΣ.
Αν δεν επιστρέψουμε στον ΘΕΟ με ειλικρινή μετάνοια και όχι μεγαλοστομίες, τότε δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι .Και ας έχουμε ΔΙΚΙΟ.

"Τι θα πούμε, λοιπόν, απέναντι σ' αυτά; Αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος θα είναι εναντίον μας;" (
Ρωμαίους 8:31)
"Γι' αυτό, πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Να επιστρέψετε σε μένα, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, και θα επιστρέψω σε σας, λέει ο Κύριος των δυνάμεων." (
Ζαχαρίας 1:3)

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Ποια Μακεδονία επισκέφτηκε ο Απόστολος Παύλος;;; (Α΄ Μέρος)

Πριν ένα χρόνο περίπου το υπουργικό συμβούλιο της ΠΓΔΜ αποφάσισε τη μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων «Πέτροβετς», σε αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» και αυτό της Αχρίδας σε αεροδρόμιο «Απόστολος Παύλος», αποδεχόμενη την πρόταση της δημόσιας επιχείρησης διαχείρισης των δύο αεροδρομίων της χώρας.

Σχετικά με το αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» (Аеродром Александар Велики), των Σκοπίων έχουν γραφτεί αρκετά σχετικά με τις δίκαιες ελληνικές διαμαρτυρίες, όπως π.χ. το ψήφισμα διαμαρτυρίας του νομαρχιακού συμβούλιο της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Δράμας, Καβάλας, Ξάνθης, το οποίο μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι η ενέργεια αυτή εκτός του ότι αποτελεί παραχάραξη της ιστορίας, προκαλεί και σύγχυση στις μεταφορές και στην διακίνηση των επιβατών, καθώς το διεθνές αεροδρόμιο Καβάλας φέρει εδώ και χρόνια την ονομασία «Μέγας Αλέξανδρος».

Εδώ, παίρνοντας αφορμή από την ονομασία του άλλου σκοπιανού αεροδρόμιου, της 56.520 κατοίκων πόλης της Οχρίδας, με την ονομασία «Απόστολος Παύλος», (Св. Апостол Павле), θα εξετάσουμε με βάση την Καινή Διαθήκη και την Ιστορία, εάν ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την πόλη της Οχρίδας και γενικότερα την περιοχή της ΠΓΔΜ, που θέλει να ονομάζει τον αυτό της «Μακεδονία».

Είναι βέβαιο δε ότι όλες οι κινήσεις αυτές των γειτόνων μας Σκοπιανών, είναι «εκ του πονηρού», καθώς προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα παγκοσμίως γνωστά ονόματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αποστόλου Παύλου, μόνο και μόνο γιατί η ζωή, η πορεία και η φήμη αυτών των δύο μεγάλων ανδρών συνδέονται με την Μακεδονία.

Όπως δε είναι γνωστό, οτιδήποτε «Μακεδονικό» πλέον, το θεωρούν δικό τους!

Α. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ήταν το έτος 49 μ..Χ., όταν ο "Απόστολος των εθνών", μαζί με τους τρεις ευλογημένους συνοδούς του, (Σίλας, Τιμόθεος, Λουκάς), πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στην Μακεδονία, σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Είχε προηγηθεί ένα αποκαλυπτικό «όραμα», που είδε ένα βράδυ, ενώ βρισκόταν στην Τρωάδα, στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, εκεί που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη της Τροίας.

Στην Καινή Διαθήκη και στο βιβλίο των Πράξεων των Αγίων Αποστόλων, που έγραψε ο ελληνικής καταγωγής Ευαγγελιστής Λουκάς, ιατρός και συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου, αναφέρεται: «Και στον Παύλο φάνηκε κατά τη νύχτα ένα όραμα: Ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, παρακαλώντας τον και λέγοντας: Διάβα στη Μακεδονία, και βοήθησέ μας». (Πράξεις 16:9)

Κατά την λεπτομερή περιγραφή του ευαγγελιστή Λουκά, ο απόστολος Παύλος και οι συνεργάτες του, αμέσως πειθάρχησαν στην «άνωθεν οδηγία» και αφού αποπλεύσανε από την Τρωάδα, περάσανε κατευθείαν στο αρχαιοελληνικό νησί της Σαμοθράκη, και την ακόλουθη ημέρα έφθασαν στη Νεάπολη, την σημερινή Καβάλα..

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νεάπολη (δηλαδή Νέα Πόλη) που ήταν λιμάνι των αρχαίων Μακεδόνων, ονομάσθηκε αργότερα «Χριστούπολη», επειδή ήταν το πρώτο μέρος της Ευρώπης που πάτησαν τα ιερά πόδια των απεσταλμένων του Χριστού, Παύλου και Σίλα.

Αμέσως μετά, ο απ. Παύλος και οι συνεργάτες του, (ή μόνο με τον Σίλα) επισκέφθηκαν πεζοπορούντες τη γειτονική μεγάλη και πρώτη πόλη των Μακεδόνων τους ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ, την πόλη που ίδρυσε ο πατέρας του Μεγ. Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος ο Β΄, του οποίου το όνομα και έφερε.

Στους Φιλίππους το 42 π.Χ. ύστερα από σκληρές μάχες, έπεσαν ο Βρούτος και ο Κάσσιος στον αγώνα τους για την ελευθερία της Ρώμης, πολεμώντας τον Μάρκο Αντώνιο και τον Οκταβιανό.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τους Φιλίππους ως την «πρώτη πόλη εκείνου τού μέρους τής Μακεδονίας, Ρωμαϊκή αποικία» (Πράξεις 16:12)

Εκεί λοιπόν, ένα Σάββατο, κοντά στον Ζυγάκτη ποταμό, όπου ήταν τόπος προσευχής, βαπτίστηκε από τον απ. Παύλο, η πρώτη Χριστιανή της Ευρώπης, μία πωλήτρια πορφύρας, με το όνομα Λυδία και ιδρύθηκε η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης.

Σήμερα εκεί βρίσκεται το χωρίο Λυδία (γενέτειρα του Θοδωρή Ζαγοράκη!) και στο ποτάμι που βαπτίστηκε η αγία Λυδία υπάρχει υπαίθριο βαπτιστήρι.

Μετά την αναχώρησή του από τους Φιλίππους, ο απ. Παύλος και οι συνεργάτες του αφού πέρασαν την Αμφίπολη και την Απολλωνία, αρχαίες Μακεδονικές πόλεις, και γειτονικές της πατρίδας του Φιλόσοφου Αριστοτέλη, τα Στάγειρα της Μακεδονίας, γνωστές για τις μεγάλες μάχες που έδωσαν Αθηναίοι και Σπαρτιάτες για τον πλούτο της περιοχής και το χρυσάφι του όρους Παγγαίου, ήρθαν, μέσω της Εγνατίας οδού, στην πόλη της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.


Η πόλη πήρε το όνομά της από την πριγκίπισσα Θεσσαλονίκη, η οποία ήταν αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και σύζυγος του Κάσσανδρου, διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ιδρυτής της πόλης της Θεσσαλονίκης, κατά το έτος 316 π.Χ. και ο οποίος ονόμασε την πόλη αυτή, προς τιμήν της γυναίκας του, ως Θεσσαλονίκη.

Η ονομασία αυτή είναι σύνθετη αρχαία ελληνική λέξη και προέρχεται λέξεις «Θίν», «Αλός» και «Νίκη», που σημαίνει «Παραθαλάσσια Νίκη».

Κάποιοι ασεβείς και ανιστόρητοι βέβαια, δεν διστάζουν να ονομάσουν την Θεσσαλονίκη «Solun»!

Στη Θεσσαλονίκη, ο απ. Παύλος επισκέφτηκε την Συναγωγή των Ιουδαίων, όπου όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «κατά τη συνήθειά του, μπήκε μέσα προς αυτούς, και τρία σάββατα συζητούσε μαζί τους από τις Γραφές, εξηγώντας και αποδεικνύοντας, ότι ο Χριστός έπρεπε να πάθει, και να αναστηθεί από τους νεκρούς, και ότι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός, που εγώ σας κηρύττω. Και μερικοί απ' αυτούς πείστηκαν, και ενώθηκαν μαζί με τον Παύλο και τον Σίλα, και από τους θεοσεβείς Έλληνες ένα μεγάλο πλήθος, και από τις πρώτες γυναίκες όχι λίγες» (Πράξεις 17: 2,3).

Προσέξτε ότι ο Λουκάς αναφέρει ως αποδέκτες του ευαγγελικού μηνύματος ΜΟΝΟ δύο λαούς. Ιουδαίους και Έλληνες.

Μόνο Έλληνες και Ιουδαίοι υπήρχαν τότε στη Μακεδονία!

Ο ευαγγελιστής Λουκάς συνεχίζει: « Όμως, επειδή οι Ιουδαίοι, που δεν πείθονταν, τους φθόνησαν, και παίρνοντας μαζί τους μερικούς κακούς ανθρώπους, από τους χυδαίους, και δημιουργώντας οχλαγωγία, προκαλούσαν θόρυβο στην πόλη· και αφού όρμησαν ενάντια στο σπίτι τού Ιάσονα, (ελληνικό όνομα!) τους ζητούσαν για να τους φέρουν στον δήμο.

Επειδή, όμως, δεν τους βρήκαν, έσυραν τον Ιάσονα και μερικούς αδελφούς προς τους πολιτάρχες, (Πολιτικοί Αρχηγοί του Δήμου) φωνάζοντας δυνατά, ότι: Εκείνοι που αναστάτωσαν την οικουμένη, αυτοί ήρθαν και εδώ, τους οποίους υποδέχθηκε ο Ιάσονας· και όλοι αυτοί πράττουν ενάντια στα προστάγματα του Καίσαρα, λέγοντας, ότι: Υπάρχει ένας άλλος βασιλιάς, ο Ιησούς.

Τάραξαν δε το πλήθος και τους πολιτάρχες καθώς τα άκουγαν αυτά. Και παίρνοντας εγγύηση από τον Ιάσονα και τους υπόλοιπους, τους απέλυσαν. Οι δε αδελφοί, αμέσως μέσα στη νύχτα, έστειλαν και τον Παύλο και τον Σίλα στη ΒΕΡΟΙΑ» (Πράξεις: 17: 5-10)

Για κατοίκους της Βέροιας αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς: «Αυτοί, όμως, ήσαν ευγενέστεροι από εκείνους στη Θεσσαλονίκη, επειδή δέχθηκαν τον λόγο με κάθε προθυμία, εξετάζοντας καθημερινά τις γραφές, αν έτσι έχουν αυτά. Πολλοί μεν, λοιπόν, απ' αυτούς πίστεψαν, και από τις επίσημες Ελληνίδες γυναίκες, και από τους άνδρες όχι λίγοι.» (Πράξεις 17: 11,12)

Πάλι Ιουδαίοι και Έλληνες οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ κάτοικοι της Βέροιας!

Αμέσως μετά τη Βέροια και επειδή ξέσπασε διωγμός εναντίον του από τους φανατικούς Ιουδαίους που έφθασαν στην Βέροια από την Θεσσαλονίκη, ο Απόστολος Παύλος οδηγήθηκε, από Μακεδόνες χριστιανούς, με πλοίο από το Θερμαϊκό Κόλπο προς τη Νότια Ελλάδα και μέχρι την Αθήνα και την Κόρινθο.

Από την Αχαΐα, όπως λέγονταν τότε η Νότια Ελλάδα, επέστρεψε στην Ασία μέσω των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, για να επισκεφθεί και πάλι πολλές φορές την ίδια πάντα Μακεδονία και Αχαΐα, δηλαδή ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και να στείλει αρκετές επιστολές στις χριστιανικές εκκλησίες της Μακεδονίας και στους άλλους Έλληνες πρωτοχριστιανούς, όπως είναι οι δύο επιστολές του (Α΄ και Β΄) προς Θεσσαλονικείς, μία προς Φιλιππισίους και δύο (Α΄& Β΄) προς Κορινθίους, όλες γραμμένες βέβαια, στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

Το 863 μ.Χ. ήταν οι Θεσσαλονικείς αδελφοί ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι οποίοι έχοντας επιθυμία να διδάξουν στους Σλάβους το Ευαγγέλιο του Χριστού, προκειμένου να τους προσεγγίσουν καλύτερα, χρησιμοποίησαν ένα νέο αλφάβητο, βασισμένο στο ελληνικό, το οποίο μπορούσε να αποδώσει τους φθόγγους της σλαβικής γλώσσας.

Το αλφάβητο αυτό το εφηύρε ο Κύριλλος και για αυτό ονομάστηκε κυριλλικό.

Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι Έλληνες Μακεδόνες Ιεραπόστολοι, «οι Σλάβοι και οι Ρώσοι θα ήταν Μουσουλμάνοι» , όπως λέει ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιος Β΄.

Νεάπολη, λοιπόν, Φίλιπποι, Αμφίπολη, Απολλωνία, Θεσσαλονίκη και Βέροια ήταν οι πόλεις που επισκέφτηκε ο Απόστολος Παύλος, υπακούοντας στο όραμα που είδε και ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα προς βοήθεια του άνδρα Μακεδόνα.

Όλες με ΕΛΛΗΝΙΚΑ ονόματα, όλες με ΕΛΛΗΝΕΣ κατοίκους, όλες με μία και μόνο γλώσσα, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ.

Παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένοι ΑΣΧΕΤΟΙ και αμετανόητοι ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ που δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν μέχρι και κομμάτια της Καινής Διαθήκης για να αποδείξουν ότι… άλλο ήταν η Μακεδονία και άλλο η Ελλάδα!!!!!

Έτσι φιλοσκοπιανή ιστοσελίδα βρήκε το παρακάτω εδάφιο από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων και το αναφέρει θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις στους άσχετους! «Και όταν έπαυσε ο θόρυβος, ο Παύλος, αφού προσκάλεσε τους μαθητές, και τους ασπάστηκε, βγήκε έξω για να πάει στη Μακεδονία. Και αφού διαπέρασε εκείνα τα μέρη, και τους προέτρεψε με πολλά λόγια, ήρθε στην Ελλάδα». (Πράξεις 20:1,2).

Μήπως δηλαδή άλλη χώρα ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και άλλη Η ΕΛΛΑΔΑ;;;

Λες και θέλει πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος ότι οι Μακεδόνες ήταν ένα ελληνικό φύλο, όπως ήταν οι Θράκες, οι Ηπειρώτες, οι Λωκροί, οι Κρήτες κλπ

Και αν δεν ήταν Έλληνες οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ τότε γιατί μίλαγαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ και είχαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ ονόματα;

Παραδείγματος χάριν, για να χαριτολογήσουμε και λίγο, τον πατέρα του Μ. Αλέξανδρου γιατί να τον έλεγαν Φίλιππο (= φίλος των ίππων), και να μην τον έλεγαν… Dusan!

Και το άλογο του Μ. Αλεξάνδρου γιατί να το έλεγαν Βουκεφάλα (= κεφάλι βοδιού) και να μην το έλεγαν... Zastava!

Όπως θα δούμε όμως σε επόμενη ανάρτηση, ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.