Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

Και τα παιδιά στον βωμό της ματαιοδοξίας...

Το διάβασα στο ΕΘΝΟΣ:

Δεν είναι λίγοι αυτοί που χαρακτηρίζουν ως «ομορφιά» την έμφυτη γοητεία που διαθέτει ένας άνθρωπος. Κάποιοι άλλοι ωστόσο τη θυσιάζουν στον βωμό της ματαιοδοξίας που τους οδηγεί συχνά στο γραφείο κάποιου πλαστικού χειρουργού.

Στους τελευταίους ανήκουν αναμφισβήτητα οι κάτοικοι του Μπέβερλι Χιλς στις ΗΠΑ, μια κοινότητα που ζει και αναπνέει για την «ομορφιά», φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να δημιουργήσει το πρώτο στον κόσμο ινστιτούτο αισθητικής αποκλειστικά για... παιδιά.

Πρόκειται για το «Spa Di Da», το οποίο προσφέρει σε

παιδιά ηλικίας κυρίως τριών έως οκτώ ετών(!), υπηρεσίες spa, φροντίζει για το μέικ απ, την κόμμωση, την περιποίηση των νυχιών τους αλλά και την... αποτρίχωση με κερί, τόσο των κάτω όσο και των άνω άκρων των λιλιπούτειων πελατών.

Ιδιαίτερα δημοφιλές είναι το «Glitz @ Glam Μakeup», το

οποίο προσφέρεται έναντι 30 δολαρίων αλλά και μια σειρά ειδών κόμμωσης, ονόματι «Ντίβα» «Πριγκίπισσα» και «Ροκ σταρ».

Ένα πακέτο ομορφιάς κοστίζει 125 δολάρια και περιλαμβάνει τα εξής: μάσκα σοκολάτας, μανικιούρ, ποδόλουτρο σε ροζ χρώματος λεμονάδα και εν συνεχεία πεντικιούρ,

περιποίηση μαλλιών, μέικ απ και τατουάζ χένας.

Το ινστιτούτο έχουν επισκεφτεί με τα παιδιά τους, μεταξύ άλλων, η Αμερικανίδα ηθοποιός Μπρίτζετ Φόντα και η Ρεμπέκα ντε Μορνέ...

Κάν το όπως η Μπρίτνεϊ

Στις αίθουσες περιποίησης συναντά κανείς παιδιά, με φέτες αγγουριού τοποθετημένες στα μάτια, προσφέροντας παράλληλα τα τεντωμένα χέρια και πόδια τους σε δύο μέλη του προσωπικού για το απαραίτητο μανικιούρ και πεντικιούρ...

«Εγώ θέλω τα μαλλιά μου σαν αυτά της Μπρίτνεϊ», είναι μια επιθυμία που εκφράζουν συχνά οι νεαρές δεσποινίδες, όπως επί παραδείγματι η τετράχρονη Αβα, ενώ ο επτάχρονος Τζόνσον ετοιμάζεται, όπως αρκετοί άλλοι συνομήλικοί του, να βιώσει το παρθενικό του ξύρισμα στο πρόσωπο...(!!!!)

Τα πιο χαρακτηριστικά πρότυπα ομορφιάς για τα κορίτσια που επισκέπτονταιμε τους γονείς τους το ινστιτούτο, αποτελούν οι Μπρίτνεϊ Σπίαρς, η Λίντσεϊ Λόχαν και η Πάρις Χίλτον, ενώ δεν λείπουν και οι μέχρι πρότινος άγνωστες στο τηλεοπτικό, και όχι μόνο, κοινό, όπως η 22χρονη Ασλεϊ Τίσντεϊλ, παίκτρια του ριάλιτι σόου «Ηigh School Musical 2», η οποία απολαμβάνει τιμές εθνικής σταρ στην πολιτεία της Καλιφόρνιας.

Η συμμετοχή στον διαγωνισμό της απέφερε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό με το οποίο η Τίσντεϊλ έσπευσε να «αγοράσει» μια καινούργια και πιο όμορφη μύτη -για λόγους υγείας όπως διευκρίνισε η ίδια- επικαλούμενη πρόβλημα στο ρινικό της διάφραγμα.

Οι ειδικοί δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την υιοθέτηση από τις μικρές κυρίες προτύπων όπως αυτό της Λίντσεϊ Λόχαν, η οποία οδηγώντας σε ηλικία 17 ετών είχε στείλει ουκ ολίγα οχήματα στο... νεκροταφείο αυτοκινήτων, ή αυτό της Πάρις Χίλτον, η οποία γνώρισε τα... σίδερα της φυλακής σε ηλικία 26 ετών, ή αυτό της Μπρίτνεϊ Σπίαρς, η οποία έχει μια... ροπή προς το αλκοόλ, ξύρισε σε ανύποπτη στιγμή το κεφάλι της, υφίσταται τον έναν νευρικό κλονισμό μετά τον άλλο, με αποτέλεσμα να μην της δοθεί η επιμέλεια των παιδιών της μετά το διαζύγιό της.

Ωστόσο χειρουργικές επεμβάσεις δεν πραγματοποιούνται στο «Spa Di Da».

Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι υπεύθυνοι, όπως αναφέρει το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ», είναι να πληροφορήσουν τα παιδιά πού θα βρουν τον επόμενο πλαστικό χειρουργό...

ΝΑ ΜΟΙΑΣΩ ΣΤΗ ΣΠΙΑΡΣ

Μια δημοφιλής τηλεοπτική σειρά ...ενισχύει τις πλαστικές επεμβάσεις

«Μα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον ρόλο που παίζει στη σημερινή εποχή η εξωτερική εμφάνιση», δηλώνει προκλητικά η υπεύθυνη του ινστιτούτου, Εϊπριλ Βάις.

Χαρακτηριστικό είναι ότι 13.000.000 επεμβάσεις αισθητικής πραγματοποιήθηκαν το 2007 στις ΗΠΑ, με πιο συχνές αυτές στη μύτη και στο στήθος, ενώ ανησυχητικά αυξάνεται το ποσοστό των εφήβων που καταφεύγουν στον πλαστικό χειρουργό.

Την τάση ενισχύει και μια τηλεοπτική σειρά, με τίτλο «Θέλω ένα διάσημο πρόσωπο»,("I want a famous face") όπου νεαροί σε ηλικία άνθρωποι δέχονται να υποβληθούν σε τέτοιου είδους επεμβάσεις, εκφράζοντας την επιθυμία να μοιάσουν στην... Μπάρμπι ή την Μπρίτνεϊ.

Οι υπεύθυνοι του «Spa Di Da» προσανατολίζονται στην επέκταση της επιχείρησής τους και στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Σαν Φρανσίσκο και εν συνεχεία στην Αγγλία και κατ επέκταση στη γηραιά ήπειρο.

Άλλες... αξίες στο Λος Αντζελες

Περιδιαβαίνοντας κανείς σήμερα τους δρόμους του Μπέβερλι Χιλς, συναντά ελάχιστους ανθρώπους, των οποίων η εξωτερική εμφάνιση να συνάδει με την πραγματική τους ηλικία.

Σε καμία άλλη περιοχή του κόσμου δεν υπάρχει συγκεντρωμένος ένας τόσο μεγάλος αριθμός ατόμων, κυρίως γυναικών, που να διαθέτουν τις πιο λεπτές και κομψές μύτες και τα μεγαλύτερα και πιο... ανυψωμένα στήθη, ενώ τόσο οι μαύροι όσο και οι λευκοί επιδίδονται συστηματικά στο... άθλημα της πλαστικής χειρουργικής.

Τα τελευταία χρόνια έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα στους κόλπους της κοινωνίας του Μπέβερλι Χιλς, να θεωρείται «περιθωριακή» κάθε γυναίκα που έχει συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας της και αρνείται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αισθητικής, έστω και εάν έχει μερικές εμφανείς ρυτίδες στο πρόσωπό της...


"Οι κοινοί άνθρωποι είναι, βέβαια, ματαιότητα, οι άρχοντες είναι ψέμα· στην πλάστιγγα όλοι μαζί είναι ελαφρότεροι και απ' αυτή τη ματαιότητα". (Ψαλμοί 62:9)

"Γλυκό, βέβαια, είναι το φως, και ευάρεστο στα μάτια να βλέπουν τον ήλιο· αλλά, κι αν ο άνθρωπος ζήσει πολλά χρόνια, και σε όλα αυτά ευφραίνεται, ας θυμηθεί όμως τις ημέρες τού σκοταδιού, ότι θα είναι πολλές. Όλα όσα συμβαίνουν είναι ματαιότητα". (Εκκλησιαστής 11:7,8)

Την ίδια ώρα:

Δέκα εκατομμύρια παιδιά, μικρότερα των πέντε ετών, πεθαίνουν κάθε χρόνο στον κόσμο.

Περισσότερα από χίλια την ώρα.

Τα περισσότερα θα μπορούσαν να επιβιώσουν αν είχαν πρόσβαση σε απλές, εύκολες και χαμηλού κόστους παροχές».

Όπως ανέφερε η Ελληνίδα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, Μαρία Δεληβοριά Παπαδοπούλου, που αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, «Είκοσι εκατομμύρια μικρά παιδιά περίπου, σ' ολόκληρη τη γη, είναι δυστροφικά, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτα σε αρρώστιες και σε πρόωρο θάνατο. Κάπου 250 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται στις αναπτυσσόμενες χώρες. Μερικά απ' αυτά μόλις συμπλήρωσαν τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής τους. Οι συνθήκες δουλειάς θυμίζουν εποχές σκλαβιάς»

Την ίδια ώρα:

Σαν αντικείμενα πωλούνται χιλιάδες παιδιά στη νοτιοδυτική Κίνα προκειμένου να δουλέψουν σε πλουσιότερες περιοχές, όπως η επαρχία Γκουαντόνγκ.

Στην παιδική αγορά εργασίας υπάρχουν παιδιά ακόμα και επτά ετών!!. Σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας, ένα παιδί πληρώνεται με 3,5 γιουέν την ώρα (περίπου μισό δολάριο) και είναι υποχρεωμένο να δουλεύει τουλάχιστον 300 ώρες το μήνα.

Την ίδια ώρα

Ένα παιδί χάνει τη ζωή του κάθε πέντε δευτερόλεπτα
350 με 40 0 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 18 υποσιτίζονται
Πάνω από το 70% των 146 εκατομμυρίων ελλιποβαρή παιδιών κάτω των πέντε ετών βρίσκονται σε 10 χώρες, με το 50% στην Νότια Ασία
Πάνω από 10,9 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο. Το 60% εξ' αυτών οφείλεται στο λιμό και τον υποσιτισμό

Υπολογίζεται ότι 684.000 θάνατοι παιδιών θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί με αυξημένη κατανάλωση βιταμίνης Α και ψευδάργυρο
Περίπου πέντε εκατομμύρια παιδιά χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από αποτρέψιμες ασθένειες
Η ελλιπής κατανάλωση βιταμίνης Α σκοτώνει ένα εκατομμύρια παιδιά ετησίως


"Μέχρι πότε, Κύριε,

θα κράζω, και δεν θα εισακούς;

Θα βοώ σε Σένα: Αδικία! και δεν θα σώζεις;

Γιατί με κάνεις να βλέπω μπροστά μου ανομία, και να θωρώ ταλαιπωρία, και αρπαγή και αδικία;" (Αββακούμ 1:3,3)



Κυριακή 27 Απριλίου 2008

Έλα τώρα και πες μου. Πως εξαπλώθηκε η πίστη στον Χριστό;

Πάντοτε γινόταν λόγος για πράγματα αξιοθαύμαστα.

Μα τα δικά μας είναι ακόμη πιο αξιοθαύμαστα.

Μα τα τωρινά είναι ακόμη πιο αξιοθαύμαστα.

Κηρύττεται ο Σταυρός και τρέχει όλος ο κόσμος.

Τι σημαίνει «κηρύττεται ο Σταυρός»;

Κηρύττεται ένας επονείδιστος θάνατος.

Και γιατί τρέχουν για να ιδούν;

Δεν σταυρώθηκαν μυριάδες;

Δεν υπήρξαν χιλιάδες σοφοί;

Δεν υπήρξαν πολλοί ισχυροί;

Δεν υπήρξαν περίδοξοι βασιλιάδες;

Υπάρχει άλλος που να κέρδισε έτσι τον κόσμο;

Και μην μου φέρεις σαν επιχείρημα εναντίον του Χριστού τις αιρέσεις.

Όλοι τον Χριστό κηρύττουν έστω και αν σφάλλουν σε κάτι.

Όλοι Εκείνον προσκυνούν.

Εκείνον που σταυρώθηκε επί Ποντίου Πιλάτου στην Παλαιστίνη.

Κανείς στον κόσμο δεν κατάφερε ό,τι κατάφερε Αυτός.

Και μάλιστα παρά τα τόσα εμπόδια μην ξεχνάτε πόσοι βασιλείς Τον πολέμησαν.

Πόσοι τύραννοι τον θεώρησαν σαν μοναδικό τους αντίπαλο.

Πως ο κόσμος όλος σε όλες τις πόλεις είχαν ξεσηκωθεί εναντίον Του.

Και όμως.

Ποτέ δεν πήγε πίσω ο Χριστιανισμός!

Χρόνο – χρόνο όλο και πιο μπροστά πηγαίνει!

Σε τι οφείλεται αυτή η ισχύς;

Ήταν μάγος σου λένε.

Μπα, ο μοναδικός μάγος στον κόσμο ήταν;

Δεν έχετε ακούσει τι μάγους είχαν στην Περσία;

Και στις Ινδίες;

Και πόσους έχουν ακόμη.

Θυμάστε κανενός το όνομα;

Να εκείνος ο Απολλώνιος ο Τυανεύς ήταν μάγος και απατεώνας.

Και έλαμψε! Που και πότε;

Σε μία μικρή πόλη και για λίγο και έσβησε και δεν άφησε ούτε εκκλησία ούτε πιστούς ούτε τίποτε.

Και γιατί να χάνω τα λόγια μου μιλώντας για μάγους που έσβησαν;

Η ειδωλολατρία πως έπαυσε;

Που είναι ο Δωδωναίος; Που είναι ο Κλάριος;

Που είναι εκείνα τα εργαστήρια της πονηρίας και απάτης; (τα μαντεία)

Σιωπούν! Το βούλωσαν!

Τι είναι εκείνο που κάνει τα δαιμόνια να τρέμουν; Γιατί τα πιάνει φρίκη;

Γιατί ακούνε Σταυρό και το βάζουν στα πόδια;

Να γελάνε έπρεπε.

Είναι τίποτα σπουδαίο ο Σταυρός;

Κάθε άλλο. Σιχαμερό και επονείδιστο.

Εκτελεστικό όργανο είναι…

Σε τι οφείλεται και τον τρέμουν οι δαίμονες;

Όχι στην δύναμη του Σταυρωμένου;

Έλα τώρα και πες μου. Πως εξαπλώθηκε η πίστη στον Χριστό;

Σε τι οφείλεται αυτό; Σε ικανοποιεί η εξήγηση;

Ότι τάχα ήταν απατεώνας;

Ότι τάχα ήταν σοφός;

Ότι ήταν μάγος;

Όχι. Γιατί κανένας απατεώνας, μάγος και σοφός δεν απόκτησε ποτέ τέτοια δύναμη;

Κανένας ποτέ! Ούτε από μακριά ούτε στο ελάχιστο.

Από γίνεται φανερό ότι:

Ο Χριστός επικράτησε όχι γιατί ήταν μάγος, Όχι γιατί ήταν απατεώνας.

Αλλά επειδή ήρθε να μας απαλλάξει από τους μάγους και τους απατεώνες.

Επειδή είναι η ακαταμάχητη Θεία Δύναμη.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου «Εις τον άγιον Απόστολον Παύλον Ομιλία Δ΄ PG τομ. 50,490 (Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Τι είναι ο Χριστός;» Η΄ Έκδοση 2003, σελ. 152 - 155)

Δείτε ένα όμορφο βίντεο με ορθόδοξο χριστιανικό Αναστάσιμο τραγούδι από την Σερβία

Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

Η "πρέσβειρα στα αστέρια" και η Μ. Παρασκευή


Καμία άλλη φωνή δεν μπορεί να συνδεθεί πιο πολύ με την Μεγάλη Εβδομάδα, από την ΦΩΝΗ της θρυλικής Λιβανέζας τραγουδίστριας Fairuz.

Ίσως να ακούγεται υπερβολικό, αλλά όποιος την έχει ακούσει, έστω και μία φορά, να ψέλνει τους ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής, η ερμηνεία αυτή θα μείνει χαραγμένη στην καρδιά του και δύσκολα θα μπορέσει να αγγιχτεί από κάποιον άλλο ερμηνευτή ή ερμηνεύτρια...

Η Fairuz (στα αραβικά : فيروز, σημαίνει "turquoise" - τυρκουάζ πετράδι) είναι πασίγνωστη όχι μόνο στον αραβικό κόσμο, αλλά και έξω από αυτόν. Πολλοί την λένε "ντίβα του αραβικού κόσμου".

Στον Λίβανο έχει μείνει γνωστή ως «η πρέσβειρα μας στα αστέρια»!

Γεννήθηκε ως Nouhad Haddad σε μία Μαρωνίτικη χριστιανική οικογένεια, στην πόλη Jabal Al Arz.

Ο πατέρας της, ο Γουάντι Χαντάντ ήταν Ασσύριος (Ορθόδοξος) και γεννήθηκε στην Ασσυριακή πόλη Μαρδίν της Μικράς Ασίας, αλλά οι Ασσύριοι εκδιώχθηκαν από τις Οθωμανικές-κεμαλικές εθνικές ένοπλες δυνάμεις, και ο πατέρας της Φεϊρουζ εγκατεστάθηκε στο Λίβανο.

Εκεί παντρεύτηκε τη Λίσα Ελ Μπουστάνι τη μητέρα της Φεϊρουζ που ήταν Λιβανέζα Μαρωνίτισα.

Το ταλέντο της Nouhad, αμέσως έγινε γνωστό και σύντομα άρχισε να τραγουδάει εθνικά τραγούδια από το λιβανέζικο ραδιόφωνο.

Ο Λιβανέζος μουσικός Halim Al-Rumi, ήταν αυτός που της έδωσε το όνομα Fairuz.

Αργότερα η Fairuz ξεκίνησε την επιτυχημένη συνεργασία της με τους αδελφούς Rahbani, (Assy και Mansour Rahbani).

Με τον Assy η Fairuz παντρεύτηκε το 1954 σε ηλικία 19 ετών. Μετά τον γάμο της με τον Assy, προσχώρησε στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία ανήκε ο σύζυγός της.

(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο Λίβανο αποτελούν μόνο το 5% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Ο όρος Έλληνες Ορθόδοξοι πρέπει να είναι σαφής: προσδιορίζει όχι Έλληνες αλλά Λιβανέζους στην υπηκοότητα, και Άραβες στην εθνότητα,που όμως ανήκουν στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι κάτω από το Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιοχείας που τώρα εδρεύει στην Δαμασκό.

Αν και μικροσκοπική θρησκευτική μειονότητα, οι Λιβανέζοι Έλληνες Ορθόδοξοι, καυχιόνται να έχουν το μόνο Ελληνικό Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο στον κόσμο,που ούτε η Ελλάδα με 98% Ορθόδοξο πληθυσμό δεν έχει. Παραλλήλως λειτουργεί η Μπελεμέντειος Ορθόδοξος Θεολογική Σχολή, της οποίας οι σπουδαστές προέρχονται από τον Λίβανο, την Συρία και άλλες Αραβόφωνες χώρες. Η εκμάθηση της Αρχαίας και Νέας Ελληνικής είναι υποχρεωτική, πολλοί δε καθηγητές είναι από την Ελλάδα. Ζουν κυρίως στην περιοχή της Κούρας στο βόρειο Λίβανο).

Σύντομα η Fairuz και αδελφοί Rahbani, άρχισαν να δέχονται προσκλήσεις για να τραγουδήσουν από πολλές αραβικές χώρες.

Η Fairuz τραγούδησε πολλά εθνικά τραγούδια όχι μόνο για τον Λίβανο, αλλά και για την Παλαιστίνη και την Συρία.

Το 1961, ο δήμαρχος της Ιερουσαλήμ, παραδίδει το χρυσό κλειδί της πόλης, σ’ αυτή την χριστιανή Λιβανέζα με αραβική ψυχή, ως αναγνώριση για τους αγώνες της με το τραγούδι της και τη ζωή της, για το όνειρο της ειρηνικής συνύπαρξης λαών και εθνοτήτων.

Το1969, με εντολή της κυβέρνησης, ξεκίνησε μποϋκοτάζ των δίσκων της γιατί αρνήθηκε να τραγουδήσει προς τιμή του Αλγερινού προέδρου Howari Boumedianne.

Η Fairuz επίσης ξεκίνησε και μία καριέρα στο κινηματογράφο στην δεκαετία του ΄ 60. Μία από τις ταινίες, στο «Safarbarlek», που αναφερόταν στην Οθωμανική κατοχή του Λιβάνου, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν εντάσεις με την Τουρκία.

Το1971, η Fairuz και οι αδελφοί Rahbani πραγματοποίησαν μία πετυχημένη περιοδεία στις ΗΠΑ.

Αργότερα επισκέφτηκαν Το Λονδίνο το Παρίσι και άλλες χώρες

Στις 7 Ιουλίου 2007 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό δίνοντας μία και μοναδική Συναυλία στην Αθήνα, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Ασύγκριτη είναι η ερμηνεία της στους Ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής.

Στις αρχές της δεκαετίας του ' 60 η Fairuz άρχισε να ψέλνε
ι στην Ορθόδoξη Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο προάστιο που έμενε, το Antelias (που είναι παράφραση της λέξης Άγιος Ηλίας).

Η ερμηνεία της ήταν καταπληκτική!


Ντυμένη στα μαύρα, με μαύρο μαντήλι στο κεφάλι (
το μαντήλι στις γυναίκες αποτελεί πρωτοχριστιανική παράδοση που κρατάνε ακόμα πολλές ορθόδοξες - αλλά και καθολικές - χριστιανές στις Αραβικές χώρες) και μαύρα γυαλιά για να κρύβει τα δάκρυά της, έψαλε με τους συντοπίτες της τα πάθη του Εσταυρωμένου
και Αναστημένου Ιησού!

Από τότε έμεινε "έθιμο" να ψέλνει κάθε χρ
όνο σε μία Εκκλησία.

To 1962 κυκλοφόρησε και ο καταπληκτικός δίσκος με τους " Ύμνους της Μεγάλης Παρασκευής" (Good Friday Eastern Sacred Songs) , όπου ψέλνει και το "Η Ζωή εν τάφω" και το "Χριστός Ανέστη" στα Ελληνικά!

Κάθε περιγραφή αδικεί την θεσπέσια ερμηνεία της!

Τα τραγούδια (δηλαδή ΥΜΝΟΙ) αυτού του δίσκου (αν δεν το έχετε βρείτε τον!) είναι:

1. Ana al-Um al-Hazina 2. Turuq Urushaleem 3. Ya Sh'abi Wa Sahbi,Qamat Mariam 4. Wa Habibi 5. El Yom 'Ulliqa 'Ala Khashaba 6. Ya Yasu' El Hayat Nu'athimuka 7. Kamel El Ajyal,Estaniri 8. El Massih Qam

Το 1993 προσέφυγε στα δικαστήρια, ζητώντας αποζημίωση 2.5 εκατομμύρια δολάρια από την Madonna, η οποία στο τραγούδι της "Erotica", είχε βάλει ένα μέρος του παραδοσιακού αραβικού χριστιανικού ύμνου για την Μεγάλη Εβδομάδα, (το El Yom 'Ulliqa) που τραγουδούσε η Fairuz, με τρόπο που το γελειοποιούσε.

Πάνω από τα λόγια του ύμνου που λένε "σήμερον κρεμάται επί ξύλου", η Madonna, έβαλε την φωνή
της να λέει 'All over me' (...), όλο δε το τραγούδι (όπως και ο δίσκος) μίλαγε για το διαστροφικό sex .

Το δικαστήριο δικαίωσε την Fairuz.
(Πάνω: Παλαιότερη φωτογραφία της Madonna, όπου επιδεικνύει γνωστό μασονικό σύμβολο στο πίσω μέρος του μπουφάν της...)


Δείτε τα βίντεο.

Το πρώτο είναι από τις κλασσικές λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας.

Στο δεύτερο παρουσιάζονται σκηνές από την ταινία "Τα Πάθη του Χριστού" του Mel Gibson και το El Yom 'Ulliqa.

Στο τελευταίο ακούγεται ένας από τους πιο συγκινητικούς ύμνους, το Wa Habibi
(που σημαίνει "αγάπη μου" )
Στα αραβικά: وا حبيبي وا حبيبي أي حال أنت فيه
من رآك فشجاك أنت أنت المفتدي
يا حبيبي أي ذنب حمل العدل بنيه
فأزادوك جراحاً ليس فيها من شفاء
حين في البستان ليلاً سجد الفادي الإلة
كانت الدنيا تصلي للذي أغنى الصلاة
شجر الزيتون يبكي و تناديه الشفاء
يا حبيبي كيف تمضي أترى ضاع الوفاء

Στα αγγλικά:
My Love, My Love
What has befallen you?
Who saw you and grieved for you,
You who are righteous?
My Love, what is the sin of our times and our children?
These wounds have no cure.




Η Fairuz έχει περάσει πολλές δοκιμασίες στην ζωής της. Είχε ένα δύσκολο γάμο με τον Άσσι, ο οποίος λέγεται ότι ήταν καταχρηστικός και ασκούσε βία πάνω της.

Από τον γάμο της με τον Άσσι, η Fairuz απέκτησε δύο αγόρια: τον Ζιάντ και τον Χίλλε & δύο κορίτσια: την Λαγιάλ και την Ρίμα.

Ο Χίλλε αρρώστησε από μηνιγγίτιδα σύντομα μετά τη γέννησή του και έμεινε παράλυτος για το υπόλοιπο της ζωής του. Τον φροντίζει ακόμα μέχρι σήμερα.

Η κόρη της, η Λαγιάλ πέθανε το 1987 από εγκεφαλικό.

Η Fairuz επηρεάστηκε βαθιά από το θάνατο της κόρης της και την αναπηρία του γιου της.

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή, η Fairuz ψάλλει τους ύμνους και αισθάνεται τον πόνο μιας μάνας που χάνει το παιδί της και στο Σταυρό, ίσως δεν βλέπει μόνο τον Ιησού αλλά και την ίδια τη ζωή της.

Σε αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, όταν ήρθε στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων, είπε:

Αυτό που νιώθω ως Έλληνας είναι μια έντονη μελαγχολία στον τόνο της φωνής σας -ακόμα και στα πατριωτικά τραγούδια σας. Ισχύει αυτό που λέω ή κάτι δεν καταλαβαίνω καλά;
Ισχύει, έχετε απόλυτο δίκιο.

Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η κορύφωση της ευτυχίας είναι η θλίψη. Είναι κάτι που το πιστεύω πολύ και είναι φυσικό να βγαίνει και όταν τραγουδάω. Το τραγούδι μου δεν καθρεφτίζει τα όμορφα και ακαθόριστα στοιχεία που σας είπα πριν. Η πατρίδα που αγάπησα υπάρχει πια μόνο στα τραγούδια μου, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που ζω.

Αυτός είναι ο λόγος που γελάτε σπάνια;
Και αυτός! Είναι και τα τραγούδια μου που φταίνε, που δεν μιλάνε για χαρούμενα πράγματα. Το να γελούσα τραγουδώντας τα, θα ήταν παράξενο.

Είναι κάτι που σας κάνει ευτυχισμένη σήμερα;
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πόλεμος και αδικία σε πολλά σημεία του κόσμου. Για να μπορέσει το μυαλό σου να σκεφτεί δημιουργικά, πρέπει να ζεις με ειρήνη και ασφάλεια και ηρεμία και να μην έχεις να νοιάζεσαι διαρκώς για τέτοια πράγματα.

Το γεγονός ότι ενώνετε και συγκινείτε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, σας κάνει να αισθάνεστε κάποιο είδος ευθύνης;
Φυσικά.

Και πώς την εκφράζετε;
Με μεγάλο φόβο, ώστε να φανώ αντάξια των προσδοκιών του. Αν δεν μπορέσω να κάνω κάτι καλύτερο, τουλάχιστον να μην τον απογοητεύσω.

Σε αυτό τον κόσμο, τον αραβικό, ο εθνικισμός είναι ευλογία ή κατάρα;
Όπως κι αν τον λένε, ο εθνικισμός είναι κάτι σημαντικό και αναγκαίο. Η πατρίδα είναι το μεγάλο μας σπίτι. Το δέχεσαι έτσι όπως είναι.

Τι κάνατε κατά τη διάρκεια της ισραηλινής πολιορκίας της Βηρυτού;
Ο πόλεμος ξεκίνησε το ίδιο βράδυ που θα ξεκίναγε η συναυλία μου στο Μπααλμπέκ, τον Ιούλιο του 2006. Ακυρώθηκε αμέσως. Γυρίσαμε σπίτι τρέχοντας, κάτω από τις αεροπορικές επιδρομές, κρυφτήκαμε και περιμέναμε μέχρι να τελειώσει η επίθεση.

Ποιες διεθνείς προσωπικότητες εκτιμάτε;
Θα έλεγα τον Γκάντι. Ως ανθρώπινη ύπαρξη, για το πάθος του για ειρήνη, για τον τρόπο που το κατόρθωσε: έναν τρόπο μοναδικό που δεν θυμίζει σε τίποτα την ασχήμια του κόσμου μας.

Τι σας έχει δώσει τη μεγαλύτερη λύπη στη ζωή σας;
Ο πρόωρος χαμός του άντρα μου, του Assi. Το κενό που άφησε στις τέχνες, το κενό που άφησε στην οικογένειά μας.

Ποια φράση θα μπορούσε να συνοψίσει τη φιλοσοφία της ζωής σας;
Ό,τι κι αν σου συμβεί, ποτέ δεν πρέπει να απελπίζεσαι και να το βάζεις κάτω. Υπάρχει πάντα ένα φως στο βάθος - κοντά ή μακριά δεν έχει σημασία.

Προσεύχεστε;
Προσεύχομαι συνέχεια.

Και τι λέτε στις προσευχές σας;
Αν σας πω τι λέω στις προσευχές μου, παύουν να είναι προσευχές και γίνονται ειδήσεις.

Κάτι πάντως σας απασχολεί, σαν να μην νιώθετε ακόμα πλήρης.
Η λέξη πληρότητα δεν υπάρχει στη ζωή μου. Ο φόβος τα έχει καλύψει όλα, ακόμα και εκείνα που δίνουν στον άνθρωπο χαρά και ικανοποίηση.

Και ο Θεός; Σε αυτή την κοινωνία (του Λιβάνου), με τη μεγάλη θρησκευτική ανεκτικότητα, ο δικός σας Θεός σε τι γλώσσα μιλάει;

Ο δικός μου Θεός δεν μιλάει... ακούει.

Η επίσημη ιστοσελίδα της : http://fairuzonline.com/



---- Πολλά στοιχεία για την Fairuz πήρα από το πολύ καλό blog NOCTOC (http://noctoc-noctoc.blogspot.com/) και από το άρθρο Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΦΕΪΡΟΥΖ-THE GREAT FRIDAY OF FAIROUZ-الجمعة

Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

Όταν ο πιο γνωστός "Χριστός" συνάντησε τον ΙΗΣΟΥ!


Πολλοί ηθοποιοί υποδύθηκαν τον Ιησού Χριστό σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες.

Ο πιο γνωστός όμως, αλλά και αναγνωρισμένος από όλους σαν πιο πετυχημένος «Χριστός» στην ιστορία του κινηματογράφου, είναι ο Βρετανός ηθοποιός Robert Powell, πρωταγωνιστής στην μίνι τηλεοπτική σειρά του 1977, «ο Ιησούς από την Ναζαρέτ».

Το πασίγνωστο αριστούργημα που σκηνοθέτησε με σεβασμό στο Βιβλικό κείμενο, ο Franco Zefirelli.

Ο Robert Powell γεννήθηκε στις 1 Ιουνίου του 1944, στο Salford της Β. Αγγλίας και ήταν ο νεότερος από τα τρία παιδιά της οικογένειας Powell.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Manchester, όπου είχε και την πρώτη επαφή με το θέατρο παίζοντας σε ένα θεατρικό έργο της Σχολής του.

Το 1964 μετακόμισε στο Λονδίνο όπου συνέχισε την ενασχόλησή του με το θέατρο. Το 1975 και αφού είχε παίξει σε διάφορες ταινίες, The Asphyx», «Doomwatch» και την πιο γνωστή «Mahler»), τον κάλεσε στο κάστινγκ της τηλεοπτικής σειράς 6 επεισοδίων του NBC, που θα γύριζε ο Franco Zefirelli, «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ».

Ο Zefirelli, δεν προόριζε αρχικά, τον Powell για τον ρόλο του Χριστού, αλλά για τον ρόλο του Ιούδα! Για τον ρόλο του Χριστού είχε στο νου του γνωστά ονόματα όπως ο Al Pacino ή ο Dusting Hoffman.

Όμως μόλις είδε τα μάτια του Powell ο Zefirelli, πείσθηκε να του εμπιστευθεί τον ρόλο του Υιού του Θεού.

Αμέσως μόλις ετοιμάστηκε ο Powell ως Χριστός, όλοι εντυπωσιάστηκαν. Έμοιαζε καταπληκτικά στην εικόνα που έχει ο περισσότερος κόσμος για τον Χριστό!

Ήταν δε στην ηλικία των 30 χρόνων, όση ήταν και η ηλικία του Ιησού Χριστού όταν ξεκίναγε την επίγεια διακονία του.

Η σειρά γυρίστηκε στη Τυνησία και στο Μαρόκο, διήρκησε συνολικά 9 μήνες και στο κάστινγκ υπήρχαν θρύλοι του κινηματογράφου όπως James Mason, Peter Ustinov, Anthony Quinn, Ralph Richardson, Laurence Olivier και διάσημοι και ικανότατοι ηθοποιοί, όπως οι Christopher Plummer, Claudia Cardinale, Anne Bancroft, Michael York, Ian McShane, Olivia Hussey καθώς και ο «δικός μας» Yorgos Voyagis (στον ρόλο του Ιωσήφ).

Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα ο Powell παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του Barbara Lord (φωτο), καθώς ο παραγωγός Sir Lew Grade, δεν θα δεχόταν ο ηθοποιός που έπαιζε τον Χριστό να ζει στην αμαρτία!

Για τον Powell ο ρόλος του Χριστού ήταν απλώς ένας ακόμη ρόλος, τον οποίον όμως σαν ταλαντούχος και σοβαρός ηθοποιός ήθελε να τον αποδώσει όσο πιο πιστά γινόταν.

Μετά το φιλμ όμως αυτό , όπως ο ίδιος ομολογεί, δεν ήταν πια ο ίδιος!

Πριν την σκηνή της σταύρωσης ο Powell έκανε πραγματική αποχή από το φαγητό για 12 ημέρες!

Ας ακούσουμε τον ίδιο σε μία συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό «Movie Stars magazine» τον Μάιο του 1977:

“Υπήρχε μία άποψη για τον χριστιανισμό που πάντοτε με στενοχωρούσε. Το μήνυμα του Χριστιανισμού είναι τόσο απλό, αλλά τα διάφορα δόγματα το έκαναν πολύπλοκο. Και αυτό με έκανε να μην θέλω να ασχοληθώ με το θέμα Χριστός".

"Πριν ξεκινήσω το φιλμ δεν είχα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την θρησκεία και δεν είχα καμία απολύτως άποψη για το πρόσωπο του Χριστού".

Τώρα, πιστεύω στον Χριστό και στην Θεότητά Του, αν και δεν πηγαίνω απαραίτητα σε κάποια εκκλησία. Πριν πάρω το συγκεκριμένο ρόλο οι γνώσεις μου για τον Χριστό ήταν πολύ περιορισμένες. Ότι θυμόμουν από το Κυριακό σχολείο (δηλ. κατηχητικό) και κάποιες θρησκευτικές ιστορίες. Γνώριζα ότι όλα αυτά δεν θα ήταν ικανά για να μπορέσω αποδώσω, ως ηθοποιός, τον χαρακτήρα του Χριστού.

Έτσι άρχισα να μελετώ την Βίβλο με πολύ προσοχή, κομμάτι – κομμάτι, κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ μέχρι τότε" .

Επίσης μελετούσα και άλλα βιβλία με σχόλια για την Βίβλο επειδή με ενδιέφερε να μάθω τι ιδέα είχαν και άλλοι άνθρωποι για Εκείνον.

Ύστερα από τον ρόλο μου ως Χριστός όλους αυτούς τους μήνες, θα ήταν πολύ δύσκολο να μην πιστέψω σε Αυτόν”..

Πολλές σκηνές με άγγιξαν, όπως η σκηνή στο Όρος των Ελαιών. Τόσο πολύ αγγίχτηκα που άρχισα να κλαίω. Ο Franco αποφάσισε να κρατήσει την σκηνή αυτή έτσι όπως ήταν.

“Το να υποδυθώ τον Χριστό δεν με οδήγησε να παρακολουθήσω προγενέστερους ηθοποιούς που τον υποδύθηκαν. Δεν είδα καμία από τις ταινίες «Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου» (The Greatest Story Ever Told -1965) και «Βασιλεύς Βασιλέων» (King of Kings-1961), καθώς δεν θα ήθελα να επηρεαστώ από κανέναν.

Στον Χριστό βλέπω ένα συνδυασμό και ανθρώπου και Θεού. Ήταν ένας άνθρωπος που πήγε κόντρα στο σύστημα της εποχής Του.

Δεν είναι ένας θυμωμένος Χριστός, αν και ήταν αρκετά ικανός σε δυνατές καταγγελίες. Ούτε όμως ήταν ένας «ήσυχος» και «ευχάριστος» άνθρωπος.

Δεν υπολόγιζε το οποιοδήποτε κόστος και απαιτούσε να κάνουν το ίδιο και οι δικοί Του. Οι ακόλουθοί Του θα έπρεπε να απελευθερωθούν όχι από λίγα μόνο πράγματα, αλλά από όλα και να Τον ακολουθήσουν.

“Η μόνη στιγμή που ο Θεός άφησε τον Χριστό ήταν όταν ήταν επάνω στο Σταυρό καρφωμένος. Ήταν φυσικά το σχέδιο του Θεού να αφήσει να πεθάνει ο Χριστός σαν ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Γνωρίζει όμως ότι ο Χριστός θα προχωρήσει και θα φτάσει έως το τέλος..

“Για την σκηνή της σταύρωσης, για 12 ημέρες δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα για να δείχνω εξαντλημένος".

Το ξύλο που κουβαλούσα ήταν πραγματικά ασήκωτο, επειδή ο Franco ήθελε να αποτυπωθεί επάνω μου το πραγματικό αίσθημα του πόνου. Και έτσι έγινε.

“Την πρώτη φορά που γυρίσαμε την σκηνή, γλίστρησα και εάν κάποιος δεν έπιανε τα σκοινιά και συγκρατούσε το ξύλο θα είχα σπάσει την μέση μου".

Την σκηνή την γυρίσαμε σε μία αρκετά κρύα ημέρα, με αποτέλεσμα στο τέλος να πέσω κάτω γριπωμένος.

“Με ρώτησαν αν πιστεύω ότι ο Χριστός είχε ερωτική ζωή. Νομίζω ότι όχι. Ο Χριστός, κατά την γνώμη μου, αφιέρωσε το 100% της ενέργειά Του στην αποστολή Του.

“Νομίζω ότι το sex, δεν είναι απαραίτητο για κάθε άνθρωπο. Άλλωστε ο Χριστός δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος.

Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι 2000 χρόνια μετά τον θάνατό Του κανένας σχεδόν δεν δίνει προσοχή στο μήνυμα που έφερε στη γη ο Χριστός.

Στην Μέση Ανατολή Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί σκοτώνουν ο ένας τον άλλον και στην Ιρλανδία Καθολικοί και Προτεστάντες μάχονται μεταξύ τους.”

Ο Robert σταμάτησε και κούνησε το κεφάλι του Δεν έχει πεθάνει μάταια, όμως ελπίζω.”

Πάνω: Σημερινή φωτογραφία του Robert Powell.


Παρακάτω ένα πολύ όμορφο βίντεο με χαρακτηριστικά αποσπάσματα της ταινίας.

Το τραγούδι που ακούγεται λέγεται "Your Grace Still Amazes Me" (Η Χάρη Σου Ακόμα με κάνει και Θαυμάζω) του αμερικάνικου χριστιανικού συγκροτήματος Phillips, Craig and Dean. Παρακάτω οι στίχοι:

My faithful Father, enduring Friend
Your tender mercy’s like a river with no end
It overwhelms me, covers my sin
Each time I come into Your presence
I stand in wonder once again

CHORUS:
Your grace still amazes me
Your love is still a mystery
Each day I fall on my knees
Your grace still amazes me
‘Cause Your grace still amazes me

Oh, patient Saviour, You make me whole
You are the Author and the Healer of my soul
What can I give You, Lord, what can I say
I know there’s no way to repay You
Only to offer You my praise

It’s deeper, it’s wider
It’s stronger, it’s higher
It’s deeper it’s wider
It’s stronger, it’s higher
than anything my eyes can see