Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Ομπάμα: "είδος Θεού"," ψευδοπροφήτης", "super hero", "αντίχριστος"...


Βρήκα και μάζεψα μερικά βίντεο για το «φαινόμενο Ομπάμα».


Στο πρώτο βίντεο ακούμε τον εκδότη του γνωστού περιοδικού Newsweek, Evan Thomas, σχολιάζοντας, στο κανάλι MSNBC, την ομιλία του Obama στο Κάΐρο, να λέει επί λέξει: "Εννοώ ότι ο Obama, σύμφωνα με την στάση που κρατάει και δείχνει να είναι πάνω από την χώρα μας, πάνω από τον κόσμο, είναι ένα είδος Θεού." (!!!)





Στο δεύτερο βίντεο βλέπουμε τον γνωστό ηθοποιό Jon Voight, (πιο γνωστός για την περιπετειώδη ταινία του 1985, «Το τρένο της μεγάλης φυγής») σε ομιλία του που έγινε κατά την διάρκεια εκδήλωσης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στην Ουάσιγκτον, στις 8 Ιουνίου, να επικρίνει τον Ομπάμα.

Ο Voight είπε στους συγκεντρωμένους ότι οι Δημοκρατικοί ξεγέλασαν τους ψηφοφόρους παρουσιάζοντας τον Ομπάμα σαν μία ελπιδοφόρα αλλαγή για τον Λευκό Οίκο.

Ο βετεράνος ηθοποιός, του οποίου η κόρη, Angelina Jolie, έχει δημοσίως υποστηρίξει τον Obama στο παρελθόν, παρέμεινε αμετακίνητος ότι η κυβέρνηση του νέου Προέδρου, μέχρι σήμερα είναι μια αποτυχία, ενώ δήλωσε την ανησυχία του για την ασφάλεια του Ισραήλ.

"Ο Obama πραγματικά νομίζει ότι είναι ένας Ιούλιος Καίσαρ με μαλακή φωνή» λέει ο 70χρονος ηθοποιός και καταλήγει "Εμείς και μόνο εμείς διαθέτουμε τον ελεύθερο τρόπο σκέψης για να ελευθερώσουμε αυτό το έθνος από την καταπίεση του Obama. Ας ευχαριστήσουμε τους Ρεπουμπλικάνους που δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα για να δοθεί ένα τέλος σε αυτόν τον ψευδοπροφήτη, τον Obama" (!!!)





Το άλλο βίντεο είναι χιουμοριστικό και προέρχεται από τους “Jib Jab”, το πετυχημένο animator studio των αδελφών Gregg και Evan Spiridellis (ελληνικής καταγωγής σίγουρα!!!).


O Obama είναι ο super hero που τα λύνει όλα τα προβλήματα στο «άψε σβήσε»!!!




Εδώ είναι ένα παλαιότερο βίντεο, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, όπου το γνωστό κανάλι CNN έκανε αφιέρωμα στην «φήμη» (ή «λάσπη» από την πλευρά του McCain που ήθελε να κερδίσει την ψήφο των Ευαγγελικών χριστιανών), ότι ο Ομπάμα είναι ο «Αντίχριστος»!

Είναι φοβερές οι φράσεις που έχει πει ο ίδιος o Ομπάμα και ακούγονται σε ομιλίες του όπως «... θα έχετε την εμπειρία μίας θεοφάνειας (!), ("epiphany") και θα πείτε στον εαυτό σας "πρέπει να πάω στον Μπαράκ!"..» καθώς και αυτό που ακούγεται «Εμείς είμαστε Αυτός (ο Ένας- "we are the One" ) που περιμένουμε».

Τα περί «Μεσσία» σενάρια που παίζουν πριν - αλλά κυρίως μετά -την εκλογή του Ομπάμα, τα έχει παραθέσει ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ σε σειρά άρθρων (ΕΔΩ - ΕΔΩ - ΕΔΩ). Έχω την εντύπωση ότι ο ίδιος ο Ομπάμα, συντηρεί αυτή την εικόνα.

Κρατάω την απάντηση που δίνει στο τέλος ο χριστιανός συγγραφέας της σειράς βιβλίων «τέλους» “Left Behind”, Jerry Jenkins, που λέει ότι όταν έρθει ο (πραγματικός) Αντίχριστος σε κανέναν μας δεν θα πάει το μυαλό ότι είναι αυτός.





Το τελευταίο βίντεο είναι και το πιο «κουφό». Μου το έστειλε ένας φίλος και παρουσιάζει την αγαπημένη φράση του Ομπάμα “Yes, we can!” αντιστραμμένη να ακούγεται “Thank you Satan!”.


Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Ο Ομπάμα ανακήρυξε τον Ιούνιο " Μήνα Υπερηφάνειας των Ομοφυλόφιλων"


Με κάθε επισημότητα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Οbama, ανακήρυξε τον Ιούνιο 2009 ως μήνα αφιερωμένο στη τιμή των LGBT. Τα αρχικά LGBT, στα αγγλικά σημαίνουν Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender και αναφέρονται συνολικά στα Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα (ΛΟΑΤ στα ελληνικά ή και μερικές φορές ΛΟΑΔ, ερμηνεύοντας τα τρανσεξουαλικά άτομα, δηλ. όσα έχουν υποστεί επέμβαση αλλαγής φύλλου, στα ελληνικά ως «διαφυλικά»).


---Απ’ ότι φαίνεται, ζω σε άλλο πλανήτη...


Μπορεί να μην το έχω αντιληφθεί, αλλά είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν στον κόσμο αυτό άλλοι άνθρωποι ή άλλες κατηγορίες ανθρώπων που έχουν γνωρίσει διωγμούς και διακρίσεις εις βάρος τους στο παρελθόν ή διώκονται ακόμα και αξίζουν κάποιας τιμής ή μνήμης.

Ή έστω μίας επίσημης δήλωσης.


Δεν υπάρχουν άνθρωποι με προβλήματα που αξίζει να μνημονευθούν ή και να τιμηθούν.

Δεν δικαιούνται «ειδικής ημέρας μνήμης» ή ακόμα και «ειδικού μήνα μνήμης» οι φτωχοί, οι άρρωστοι, οι πεινασμένοι.

Και βέβαια δεν δικαιούνται καμίας ειδικής τιμής οι εκατόμβες των θυμάτων πολέμου, οι άμαχοι που σε κάθε πόλεμο, ως φυσιολογικές «παράπλευρες απώλειες», πάντα την πληρώνουν.


Δεν δικαιούνται τιμής οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, οι απελπισμένοι, οι φουρνιές των ανέργων και των απολυμένων.


Ο κόσμος μας τελικά είναι ένα όνειρο.

"What a wonderful world" που έλεγε και ο Louis Armstrong..


Δεν υπάρχουν αδικημένοι.

Δεν υπάρχουν στιγματισμένοι.

Δεν υπάρχουν άνθρωποι που υφίστανται διακρίσεις.

Δεν υπάρχουν π.χ. χριστιανοί που ξεκληρίζονται στο Ιράκ και σφάζονται σε τόσα Ισλαμικά κράτη.

Δεν υπάρχουν παιδιά ορφανά από πολέμους.

Δεν υπάρχουν παιδιά σκλάβοι σε τριτοκοσμικές φάμπρικες που δουλεύουν για τον αναπτυγμένο «δυτικό» κόσμο.

Δεν υπάρχουν παιδιά θύματα παιδεραστών και άλλων ανώμαλων. Και βέβαια δεν υπάρχουν παιδιά που δεν θα δουν ποτέ το φως του κόσμου, καθώς πριν βγουν από την κοιλιά της μάνας τους, κάποιοι, στον «πολιτισμένο» κόσμο μας, αποφασίζουν να τα δολοφονήσουν. «Πολιτισμένα» βέβαια.


Τελικά ο κόσμος μας δεν έχει προβλήματα.

Όλοι είναι ευτυχισμένοι.

Εκτός από τους ομοφυλόφιλους.

Είναι ένας κόσμος που τελικά, οι μόνοι «αδύναμοι» είναι οι ομοφυλόφιλοι.

Οι μόνοι που πάσχουν είναι οι ομοφυλόφιλοι. Και για αυτό προς τιμήν τους και ΜΟΝΟ για αυτούς αφιερώνεται ένας ολόκληρος μήνας.


...Με κάθε επισημότητα λοιπόν, ο πρόεδρος ΟΒΑΜΑ ανακήρυξε τον Ιούνιο 2009 ως μήνα αφιερωμένο στη τιμή των LGBT.

Η αφορμή δόθηκε από την «επέτειο» της εξέγερσης του Stonewall, καθώς φέτος στις 28 Ιουνίου, συμπληρώνονται 40 χρόνια από την εξέγερση στο μπαρ Stonewall Inn της Νέας Υόρκης και την απαρχή του σύγχρονου λεσβιακού, γκέι, αμφισεξουαλικού και τρανσεξουαλικού (ΛΟΑΤ) κινήματος.


Η ανακοίνωση του Ομπάμα, όπως αυτή παρουσιάζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου, καταλήγει ως εξής: «Τώρα, λοιπόν, εγώ, ο Barack Obama, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, δυνάμει της εξουσίας που μου έχει ανατεθεί από το Σύνταγμα και τους νόμους των Ηνωμένων Πολιτειών, αποφασίζω και διακηρύσσω τον Ιούνιο του 2009, ως Μήνα Υπερηφάνειας των λεσβίων, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών και τρανσέξουαλ. Καλώ τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών να απορρίψει τις διακρίσεις και την προκατάληψη οπουδήποτε υπάρχει.


Σε πίστωση των ανωτέρω, έθεσα το χέρι μου αυτή, την πρώτη ημέρα του Ιουνίου, κατά τη διάρκεια του έτους του Κυρίου μας, 2009, και του 233ου από την Ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».

Ο Ομπάμα στην ανακοίνωση λέει: «Είμαι υπερήφανος που είμαι ο πρώτος Πρόεδρος που διόρισα άτομα που ως υποψήφιοι για την γερουσία είχαν δηλώσει ανοιχτά ότι ανήκουν στην ΛΟΑΤ κοινότητα – τοποθετώντας τους σε θέσεις, κατά τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησής μου».


Σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Οι LGBT Αμερικανοί είχαν και συνεχίζουν να έχουν, μεγάλη και διαρκή συμβολή στην ενίσχυση του ιστού της αμερικανικής κοινωνίας. Υπάρχουν πολλές και αρκετά σεβαστές ηγετικές προσωπικότητες από τον χώρο των ΛΟΑΤ σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των τεχνών και της επιχειρηματικής κοινότητας. Οι LGBT Αμερικανοί επίσης έχουν κινητοποιήσει το έθνος μας στο να ανταποκριθεί στην εγχώρια επιδημία του HIV / AIDS και έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην εγχώρια έρευνα για την πανδημία του HIV».


Παραπάνω αναφέρεται : «Το κίνημα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο, αλλά υπάρχουν περισσότερα που πρέπει να γίνουν. Η LGBT νεολαία θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής, στο δικαίωμα της μάθησης χωρίς τον φόβο της παρενόχλησης, και οι LGBT οικογένειες και ηλικιωμένοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Η κυβέρνησή μου συνεργάζεται με την LGBT κοινότητα στη προώθηση ενός ευρύ φάσματος πρωτοβουλιών. Σε διεθνές επίπεδο, έχω ενώσει τις προσπάθειες μου στα Ηνωμένα Έθνη για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας σε όλο τον κόσμο. Εδώ στην πατρίδα, θα συνεχίσω να υποστηρίζω τα μέτρα εκείνα με τα οποία θα δοθούν πλήρη και ίσα δικαιώματα στους LGBT Αμερικάνους. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν την ενίσχυση της νομοθεσίας περί «εγκλημάτων μίσους»(*), τη στήριξη των αστικών ενώσεων (δηλ. «γάμων») και των ομοσπονδιακών δικαιωμάτων για τα ΛΟΑΤ ζευγάρια, την απαγόρευση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας, τη διασφάλιση του δικαιώματος υιοθεσίας και τον τερματισμό της υπάρχουσας νοοτροπίας "μην ρωτάς, μην μιλάς" κατά τρόπο που να ενισχύει τις Ένοπλες Δυνάμεις και την εθνική μας ασφάλεια. Επίσης, πρέπει να δεσμευτούμε και τα δύο μέρη, για την καταπολέμηση της επιδημίας του HIV / AIDS και την μείωση του αριθμού των μολύνσεων από τον ιό HIV και την παροχή φροντίδας και υποστήριξης για άτομα που ζουν με HIV / AIDS σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες».

(*) Για τη νομοθεσία "περί εγκλημάτων μίσους" ("Hate Crimes"), βλέπε άρθρο Νέος νόμος στις ΗΠΑ προστατεύει παιδόφιλους και λοιπούς "εναλλακτικούς".


Παρακάτω θα διαβάσετε ένα απόσπασμα ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του αμερικάνικου χριστιανικού περιοδικού “Charisma” το οποίο έγραψε ο Alan Chambers. Ο Chambers (φώτο) υπήρξε για χρόνια ομοφυλόφιλος. Άλλαξε η ζωή του όταν έγινε χριστιανός. Παντρεύτηκε και υιοθέτησε με την γυναίκα του δύο παιδιά. Σήμερα είναι πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής χριστιανικής οργάνωσης “Exodus International”, που ιδρύθηκε το 1976 και η οποία προσπαθεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που ζουν ως ομοφυλόφιλοι «να βρουν την ελευθερία από την ομοφυλοφυλία μέσω της αγάπης του Ιησού Χριστού». Η οργάνωση έχει 150 παρατήματα σε ΗΠΑ, Καναδά και άλλες χώρες….


Στην Ελλάδα το μόνο άρθρο που αξιώθηκε να αναφερθεί στον Chambers και στην εν λόγω οργάνωση, είναι ένα άρθρο δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα http://www.kolonaki-press.com/, γεμάτο ειρωνείες και γελοίους χαρακτηρισμούς. Είμαι σίγουρος ότι εάν υπήρχε ένας άνθρωπος με την ακριβώς αντίστροφη πορεία, δηλαδή από straight χριστιανός ηγέτης, γινόταν ομοφυλόφιλος και αγωνιζόταν να πείσει άλλους χριστιανούς να γίνουν ομοφυλόφιλοι – αν δεν θα έχαιρε σεβασμού και εκτίμησης, από τον εκάστοτε αρθογράφο, τουλάχιστον θα απουσίαζε κάθε ίχνος ειρωνείας στο πρόσωπό του και στην προσπάθειά του. Αλλά βλέπετε, η εγχώρια «αλλεργία» για κάθε τι χριστιανικό, απ’ ότι φαίνεται, δεν είναι μόνο εποχική. Είναι χρόνια και βαριάς μορφής...


Το άρθρο του Chambers, υπό τον τίτλο «Τι γιορτάζουμε;» (“What we are celebrating?”) λέει, μεταξύ άλλων: «Ο Πρόεδρος Barack Obama εξέδωσε μια διακήρυξη με την οποία ανακήρυξε τον Ιούνιο ως Μήνα Υπερηφάνειας για την ΛΟΑΤ κοινότητα. Φυσικά, η δήλωση αποτελεί από μόνη της ένα πρόβλημα για τους περισσότερους χριστιανούς, αλλά τα όσα διατυπώθηκαν δημιουργούν κάποιες σκέψεις.

Κατά τη δημόσια δήλωση του Obama: « Οι LGBT Αμερικανοί είχαν και συνεχίζουν να έχουν, μεγάλη και διαρκή συμβολή στην ενίσχυση του ιστού της αμερικανικής κοινωνίας. Υπάρχουν πολλές και αρκετά σεβαστές ηγετικές προσωπικότητες από τον χώρο των ΛΟΑΤ σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των τεχνών και της επιχειρηματικής κοινότητας...»

Σωστό, αλλά το γεγονός ότι αυτές οι ηγετικές προσωπικότητες προσδιορίζονται ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, ή αμφιφυλόφιλοι έχει να κάνει τίποτα με το γεγονός ότι είναι ταλαντούχοι; Φυσικά και όχι. Κάθε άνθρωπος που έρχεται στο κόσμο έχει κάποιο «τάλαντο» ή ικανότητα δοσμένη από τον Θεό….

Εγώ συμφωνώ με τον Πρόεδρο Obama όταν λέει "ότι η νεολαία της ομοφυλοφιλικής κοινότητας θα πρέπει να μάθει να αισθάνεται ασφαλής, χωρίς τον φόβο της παρενόχλησης." Οι περισσότεροι από εμάς συμφωνούν. Κάθε μαθητής ή φοιτητής θα πρέπει να μάθει να ζει μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς το φόβο της παρενόχλησης, ανεξάρτητα από τον αυτοπροσδιοριζόμενο ως «γενετήσιο προσανατολισμό» του.

Πραγματικά, θα ήθελα περισσότεροι άνθρωποι να σκέφτονταν κατά αυτόν τον τρόπο όταν ήμουν κι εγώ στο σχολείο. Ήμουν ένα παχουλό παιδί με σπυράκια, που όλοι με είχαν στιγματίσει ως "gay". Είχα υποστεί τρομακτική γελοιοποίηση κατά τη διάρκεια της φοίτησής μου στην μέση εκπαίδευση-τόσο πολύ έτσι ώστε ακόμα και τώρα όταν το σκέφτομαι εξακολουθεί να με πονάει. Είχα ανάγκη να αισθάνομαι ασφαλής αλλά ποτέ δεν ένιωσα. Χρειαζόμουν στήριξη από τους καθηγητές και τους συμμμαθητές μου. Αλλά το ίδιο αισθανόταν και η Andrea, μια κοπέλα που δεν είχε το πρόβλημα ότι ένιωθε έλξη για άτομα του ίδιου φύλου, αλλά απλά είχε μόνο μεγάλα δόντια και φορούσε τιράντες.

Τα άλλα κορίτσια στην τάξη της ήταν τόσο κακά μαζί της, που την θυμάμαι πόσο προσπαθούσε να αντέξει τον σαρκασμό και την κοροϊδία. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια της, πάνω σε ένα όμως γενναίο πρόσωπο. Θα ήθελα να είχα αγωνιστεί για εκείνη. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί κάποιος παίζει «πολιτικά παιχνίδια» υπερυψώνοντας τόσο πολύ την gay κοινότητα, πάνω από τις εξίσου πολύτιμες Andrea όλου του κόσμου;

Τελικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω με την διακήρυξη του Obama είναι η διαφορά απόψεων για το τι πραγματικά είναι αυτό που αξίζει να γιορτάζουμε. Επέλεξα να εγκαταλείψω την ζωή του gay εδώ και 18 χρόνια, διότι οι άδειες αναζητήσεις μου για έναν τρόπο ζωής εγωιστικό και μαλθακό, σίγουρα δεν αξίζουν ανάλυση. Είναι η ζωή μου που τώρα ζω ως ολοκληρωμένος σύζυγος, πατέρας και υπεύθυνος χριστιανικής διακονίας που με κάνει να κοιτάξω πίσω και να γιορτάσω αυτό που έχει κάνει ο Θεός με μένα. Ο Obama ανακήρυξε την 40ή επέτειο από τις ταραχές στο Stonewall Inn στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου αστυνομικοί είχαν φερθεί βίαια σε πολλά άτομα της γκέι κοινότητας. Ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό το γεγονός έγινε η αιτία να γεννηθεί το ομοφυλοφιλικό κίνημα, αλλά, τι ειρωνία, είναι επίσης, η 40ή επέτειος και κάτι άλλου.


Το 1969, η Roberta Laurila, (φωτο) που τώρα είναι 87 ετών, που τότε, στα 40 της είχε ελευθερωθεί από τον λεσβιασμό, είχε ένα όνειρο. Να δει κάποτε ένα γήπεδο γεμάτο από άνδρες και γυναίκες που θα είχαν βγει από την ομοφυλοφιλία. Το είχε περιγράψει ως "ένα πνευματικό όραμα μιας παγκόσμιας διακονίας" που θα άγγιζε τους ομοφυλόφιλους "που θα ήθελαν μια στενή σχέση με τον Ιησού Χριστό και απελευθέρωση από την αμαρτία."

Τώρα, 40 χρόνια αργότερα το όνειρο της Laurila έχει εκπληρωθεί μέσω της διακονίας του Exodus International. Στο Exodus έχουμε δει χιλιάδες άτομα που είχαν παγιδευτεί στη γκέι ζωή, έχοντας αποδεχτεί πλήρως την γέι ταυτότητά τους, να γεύονται την εμπειρία της ελευθερίας και της νέας ζωής με τη δύναμη του Ιησού Χριστού. Το μήνυμα της ελπίδας και της ελευθερίας έχει κηρυχθεί στα γήπεδα όλου του κόσμου και σε όλες σχεδόν τις ηπείρους και εκατοντάδες και περισσότεροι θα συναντηθούν στο Σικάγο, τον επόμενο μήνα, για την 34η ετήσια Exodus Freedom διάσκεψη, όπου θα μοιραστούν αυτήν απελευθερωτική δύναμη που έχει ο ζωντανός Θεός. Αυτό αλήθεια, αξίζει να το γιορτάσουμε!"


Το blog του Chambers: http://www.alanchambers.org/just_think/


Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Κατέβασαν την αμερικάνικη σημαία σε νοσοκομείο των ΗΠΑ γιατί "πρόσβαλε" Αφρικανή!


Η Debbie McLucas, από το Arlington του Texas, προέρχεται από μία πατριωτική οικογένεια.

Ο σύζυγός της και οι δύο γιοί της υπηρέτησαν στον αμερικανικό στρατό, ενώ η κόρη της υπηρετεί σήμερα την θητεία της στο Ιράκ ως νοσοκόμα.

Πριν την αμερικάνικη εθνική εορτή της «Memorial Day» – «Ημέρα Μνήμης ονομάζεται η ημέρα που θεσπίστηκε για να τιμήσει τους άνδρες και γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους υπηρετώντας τις Ένοπλες Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών - η McLucas κρέμασε στο γραφείο της στο νοσοκομείο του Mansfield στο Τέξας, την αμερικάνικη σημαία. Αλλά όταν, μετά την άδεια, επέστρεψε στην δουλειά της, η σημαία είχε αφαιρεθεί, με πρωτοβουλία του προϊσταμένου του τομέα εργασίας της McLucas, καθώς θεωρήθηκε «προσβλητική». Η σημαία μάλιστα είχε διπλωθεί και είχε πεταχτεί στο πάτωμα!

Λέει στο FOXNews.com. η McLucas: "Όταν είδα την σημαία ριγμένη κάτω στο πάτωμα έμεινα άφωνη. Συναντήθηκα με τον προϊστάμενο και μου είπε ότι η σημαία, λέει, πρόσβαλε πολλούς και ότι έκαναν παράπονα."

Απ’ ότι έμαθε η McLucas, αυτός που «ενοχλήθηκε» από την σημαία, είναι ένα από τα τρία άτομα που μοιράζονται μαζί της το γραφείο. Πρόκειται για μία γυναίκα που μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Αφρική, πριν από 14 χρόνια. Μετά την διαμαρτυρία το Νοσοκομείο αποφάσισε ότι έπρεπε να κατεβάσει την σημαία.

"Μου είπαν ότι από τη στιγμή που η σημαία μου προσέβαλε ένα άτομο, θα πρέπει να κατέβει", είπε η McLucas.

Από το Νοσοκομείο της είπαν ότι η αμερικανική σημαία που υπάρχει έξω από το κτίριο είναι αρκετή. «Δεν είναι αυτό αρκετό; " της είπαν. «Οχι», είπε, «δεν είναι αρκετό».

"Το ότι η αμερικάνικη σημαία θα θεωρείτο «προσβλητική» μέσα στο έδαφος των ΗΠΑ είναι κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ," είπε η McLucas.

“Προσωπικά, βρίσκω το περιστατικό πολύ τρομακτικό, για τον λόγο ότι εάν δεν μπορώ να αναρτήσω την σημαία της πατρίδας μου, τότε ποια άλλη ελευθερία πρόκειται να στερηθώ στο εγγύς μέλλον” αναρωτιέται η McLucas.

Μόλις έγινε γνωστό το περιστατικό έγινε ξεσηκωμός, με τηλεφωνήματα και τόνους e-mails στα κανάλια, από πολίτες που συμπαραστάθηκαν στην McLucas.

Μεταξύ των διαμαρτυριών ακούστηκε το «Εάν δεν αρέσουν στην κυρία από την Αφρική οι Ηνωμένες Πολιτείες, ας πάει αλλού".


Δείτε το βίντεο




Μετά το κύμα διαμαρτυριών, εκπρόσωπος του Νοσοκομείο Mansfield προέβη στην δήλωση ότι πρόκειται για «ένα μεμονωμένο περιστατικό μεταξύ των δύο υπαλλήλων» και ότι "η διαφωνία ήταν πάνω στο μέγεθος της σημαίας και όχι σε αυτό που δηλώνει». «Έχουμε καλέσει την εργαζόμενη να τοποθετήσει και πάλι την σημαία εκεί που ήταν», πρόσθεσε ο εκπρόωπος.

"Δεν έχω λόγο να πιστεύω ότι η σημαία δεν θα παραμείνει εκεί για όσο διάστημα θα εργάζομαι εγώ εκεί" είπε η McLucas.


Πηγή: foxnews


--Σκεφτείτε εάν συμβαίνουν στις ΗΠΑ που ο «πατριωτισμός» σαν όρος δεν έχει παρερμηνευθεί και δεν έχει απαξιωθεί, από «προοδευτικούς» και «ευαίσθητους» «κατ’ επιλογήν», τι πρόκειται να ζήσουμε στην χώρα μας τις μαύρες μέρες της επιβαλλόμενης νεοταξικής παγκοσμιοποίησης, που ήδη έχουμε αρχίσει να ζούμε.


Σε ένα άλλο περιστατικό, επίσης πρωτοφανές για την αμερικάνικη ιστορία και κουλτούρα, αλλά ενδεικτικό της «νέας» Αμερικής που αναδύεται – ειδικά στην μετά Ομπάμα «νέα» εποχή - είναι το κάψιμο εκατοντάδων Αγίων Γραφών στο Αφγανιστάν με διαταγή του Πενταγώνου!

Οι Άγιες Γραφές ήταν γραμμένες στις δύο πιο διαδεδομένες γλώσσες στο Αφγανιστάν (Dari και Pashto) και είχαν σταλεί εκεί για να τις χρησιμοποιούν οι ευαγγελικοί αμερικάνοι στρατιώτες που υπηρετούν στο Αφγανιστάν για «ευαγγελισμό» / «προσηλυτισμό» των ντόπιων. Αξιωματούχος του στρατού δήλωσε ότι οι στρατιώτες πρέπει να σέβονται την θρησκεία των ντόπιων που είναι μουσουλμάνοι.

Εντάξει λένε οι ευαγγελικοί, αλλά δεν μπορούσατε να τις γυρίσατε πίσω;

Ήταν ανάγκη να τις κάψετε;

Δεν είναι η ύψιστη προσβολή για τους χριστιανούς αυτό;

Για σκεφτείτε λίγο το αντίθετο… Μουσουλμάνοι να καίνε, λέει, το Κοράνι; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;


Δείτε το βίντεο

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Big Brother's technology: Ιπτάμενοι δίσκοι με taser


"Ζουν ανάμεσά μας" - Ιπτάμενος δίσκος οπλισμένος με όπλο taser γίνεται πραγματικότητα
Ενώ ο Ο.Η.Ε δηλώνει ότι τα όπλα αναισθητοποίησης μέσω ηλεκτροσόκ είναι όργανα βασανιστηρίων, o εκπρόσωπος της εταιρίας κατασκευής των όπλων Taser (Taser France), λέει ότι "δεν είναι πραγματικός πόνος" και ρίχνει στην παραγωγή το πρωτότυπο τηλεκατευθυνόμενο ιπτάμενο δίσκο.
Ένας από τους μεγαλύτερους αντιπροσώπους της Taser εκτός ΗΠΑ έχει δηλώσει την πρόθεση της εταιρίας να προχωρήσει στην παραγωγή και διεθνή πώληση μιας μικρής αερομεταφερόμενης έκδοσης του όπλου που μπορεί να εκτοξεύσει ηλεκτρικές εκκενώσεις 50.000 βολτ.
Ο Antoine di Zazzo (φωτο) έχει πει στο AFP (Agence France - Presse) ότι η γαλλική επιχείρησή του "αναπτύσσει ένα μίνι-ιπτάμενο δίσκο που θα μπορούσε επίσης να πυροδοτήσει ηλεκτρικές εκκενώσεις αναισθητοποίησης Taser σε υπόπτους εγκληματικών ενεργειών ή ταραχοποιά πλήθη. Ο di Zazzo, αναμένει ότι αυτός ο δίσκος θα είναι έτοιμος το προσεχές έτος και θα πωληθεί διεθνώς από την Taser."
Η ιδέα θυμίζει σκηνές από την -κλασσική στο είδος της- κινηματογραφική ταινία «They Live» με τα ιπτάμενα κατασκοπευτικά αντικείμενα. (Η ταινία "They Live", στα ελληνικά, «Ζουν ανάμεσά μας», του Τζων Κάρπεντερ, είναι μία καταπληκτική και ιδιαίτερα "αποκαλυπτική" - και με πολλά μηνύματα -ταινία, του 1988. Από τις αγαπημένες μου! Την συγκεκριμένη σκηνή με τον "ιπτάμενο κατάσκοπο" μπορείτε να την δείτε στοYouTube ΕΔΩ στο 2:24.).

Το ξεκίνημα της ταινίας «1984», μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του George Orwell, (βλέπε προηγούμενο άρθρο) επίσης παρουσιάζει την ιδέα της αστυνομίας - στην υπηρεσία του Μεγάλου Αδελφού" - που πετά συνεχώς από πάνω από τα κεφάλια μας και κατασκοπεύει τα σπίτια.
Τώρα αυτό το εφιαλτικό όραμα, πρόκειται να γίνει πραγματικότητα.

Με 250.000 όπλα Taser σε χρήση σε όλον τον κόσμο, από τη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία, και τη Μεγάλη Βρετανία, μέχρι τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστραλία, τη Σιγκαπούρη και τη Νέα Ζηλανδία – και αυτές είναι μερικές μόνο από τις 70 περίπου χώρες συνολικά – δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία για να προβλέψει κανείς την ανάληψη δράσης των αερομεταφερόμενων Taser.
Επιπλέον έχουμε επίσης δει τις κινήσεις των αστυνομικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο για να δοκιμάσουν και να χρησιμοποιήσουν τα ιπτάμενα σκάφη.
Πρόσφατα υπήρξε διαμάχη όταν ανακαλύφθηκε ότι η αστυνομία του Χιούστον έχει δοκιμάσει κρυφά τα μικρά κατασκοπευτικά αεροσκάφη που χρησιμοποιούν φωτογραφικές μηχανές υψηλών προδιαγραφών με σκοπό να ερευνήσουν κτίρια ή ακόμα και να ακολουθήσουν ανθρώπους σε κινούμενα οχήματα
Τα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη δεν είναι νέα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο στρατός τα έχει χρησιμοποιήσει για τη μυστική επιτήρηση πολεμικών ζωνών για χρόνια.
---Από ότι φαίνεται ο Ισραηλινός στρατός έχει ήδη τέτοια τεχνολογία . (Διάβασε σχετικά άρθρα στο Wired.com και στο CommonDreams.org)

Επίσης χρησιμοποιήθηκαν για την κατάσβεση των πυρκαγιών της Καλιφόρνια τον περασμένο μήνα. Τα σκάφη που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή στο Χιούστον ζυγίζουν μόλις 18 κιλά, αλλά μπορούν να κουβαλούν περισσότερα από 6,5 κιλά επιπλέον φορτίο και είναι σε θέση να πετούν 15 έως 24 ώρες χωρίς να προσγειώνονται. Εκθέσεις του Ιουνίου έδειξαν ότι η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας χρησιμοποίησε ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροσκάφος για να οριοθετήσει την ιδιοκτησία των Ed και Elaine Brown που είχαν διαμαρτυρηθεί για τον φόρο που τους είχε επιβληθεί (!!!), προτού να συλληφθούν το Σεπτέμβριο.
Τον Απρίλιο ο βρετανικός Τύπος έκανε αναφορά για έναν Βρετανό ερασιτέχνη εφευρέτη που έκανε σύμβαση με την Αμερικανική Κυβέρνηση για ένα ιπτάμενο δίσκο πλάτους 90 εκατοστών, κάτι ανάμεσα σε hovercraft και ελικόπτερο, το οποίο θεωρείται ως εργαλείο επιτήρησης.
Επίσης πρόσφατα έχουμε δει τα τηλεκατευθυνόμενα ιπτάμενα σκάφη που χρησιμοποιούνται για να παρακολουθούν το κοινό σε συναυλίες στη Βρετανία (Βλέπε ΕΔΩ). Από τότε, τέτοιες συσκευές έχουν χρησιμοποιηθεί από την αστυνομία σε περιοχές της Βρετανίας για "αντιμετώπιση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και της διατάραξης της δημόσιας τάξης".
Άλλες εκθέσεις έχουν σημειώσει το ενδιαφέρον για τα τηλεκατευθυνόμενα ιπτάμενα σκάφη και τη δοκιμή τους από την Αστυνομία σε εθνικό επίπεδο. Δείτε σχετικό βίντεο για τέτοιες συσκευές που χρησμοποιεί η βρετανική αστυνομία


Κάποιοι ισχυρίζονται ακράδαντα ότι έχουν δει μικροσκοπικά τηλεκατευθυνόμενα ιπτάμενα σκάφη σε μέγεθος εντόμου σε αντιπολεμικές πορείες. Είναι σίγουρα ότι τέτοιες συσκευές βρίσκονται σε ανάπτυξη, αν όχι σε χρήση.
--Διαβάστε και την συνέντευξη του Γιάννη Αλοίμονου, Καθηγητή στο Τμήμα Υπολογιστών στο Μέριλαντ των ΗΠΑ, στο άρθρο με τίτλο: "οι μηχανές ήδη μας παρακολουθούν και όσο περνάει ο καιρός θα το κάνουν καλύτερα", όπου μιλάει για ιπτάμενα ρομπότ που μπορούν να τρυπώνουν παντού και να βλέπουν τα πάντα (πηγή: Netizenmag).

--Διαβάστε επίσης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το άρθρο "Έντομα - κοριοί κατασκοπεύουν τις κινήσεις μας;"
Όπου αναφέρει ότι "κατά τη διάρκεια πολιτικών εκδηλώσεων στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη, εμφανίσθηκαν πρόσφατα λιβελούλες, οι οποίες θυμίζουν περισσότερο μικροσκοπικά ελικόπτερα παρά έντομα, και το γεγονός έχει πυροδοτήσει νέα σενάρια συνωμοσίας στην Αμερική. Αρκετοί, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται για έντομα, αλλά για ιπτάμενα ρομπότ που παρακολουθούν ανθρώπους και καταγράφουν διαλόγους για λογαριασμό της υπηρεσίας Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών.."
-- Διαβάστε και στο e-go.gr για τις μύγες ρομπότ που κατασκοπεύουν εκδηλώσεις! Μοιάζουν με ελικοπτεράκια και πετάνε πάνω από πολιτικές εκδηλώσεις.
Δείτε ένα σχετικό βίντεο

Η Taser δέχεται πολλές κριτικές, από τότε που οι αστυνομικές δυνάμεις κάνουν ευρεία χρήση των όπλων της, λόγω του πόνου που αυτά προκαλούν και του αριθμού των θανάτων που έχουν εμφανιστεί μετά από τη χρήση τους. Την προηγούμενη εβδομάδα ένας απόλυτα υγιής 20-χρονος άνδρας πέθανε, κρατούμενος από την αστυνομία, μετά από ένα κτύπημα/σοκ από tazer. Ένας άλλος 36-χρονος πέθανε το Σάββατο, πέντε ημέρες μετά από μια φιλονικία με την αστυνομία που χρησιμοποίησε ένα Taser για να τον καταστείλει. Τον περασμένο μήνα ένας Πολωνός σκοτώθηκε στο αεροδρόμιο του Βανκούβερ αφού είχαν προηγηθεί 4 βολές από όπλο Taser.
Περαιτέρω ερωτήματα έχουν τεθεί για την αύξηση της συχνότητας χρήσης των tasers. Η χρήση αυτών των όπλων υποτίθεται ότι είναι η έσχατη λύση πριν από τη χρήση όπλου, εντούτοις, εμείς έχουμε αναφέρει όλο και περισσότερες περιπτώσεις όπου η αστυνομία τα χρησιμοποιεί χωρίς προειδοποίηση και σε περιπτώσεις που δεν ενέχουν κανένα κίνδυνο.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει πει ότι έχουν καταγραφεί περίπου 300 θάνατοι σε όλο τον κόσμο από τη χρήση Taser και έχει κάνει έκκληση για να ανασταλεί η χρήση τους ενώ διεξάγεται μια πλήρης έρευνα σχετικά με τον αντίκτυπό τους.
Την Παρασκευή, μια Επιτροπή του O.Η.Ε είπε ότι το Taser "προκαλεί οξύ πόνο, αποτελώντας μια μορφή βασανιστηρίου".
Παρόλα αυτά, ο Antoine di Zazzo της Taser International λέει ότι κανένας θάνατος δεν έχει αποδοθεί στη χρήση του όπλου και ότι η διαμάχη προκαλείται από την παρανόηση της νέας τεχνολογίας.
( Ο di Zazzo ισχυρίζεται μάλιστα ότι έχει υποβάλλει τον εαυτό του σε χτυπήματα με όπλο taser 50 φορές !!! και δεν έπαθε τίποτα... Μετά από αυτόν του έμεινε το παρατσούκλι "taserman". Επίσης φέρεται να εμπλέκεται σε σκάνδαλο κατασκοπείας στην Γαλλία, για το οποίο ερευνάται η συμμετοχή του εκπροσώπου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλίας "LCR", Oliver Besancenot). Όταν ρωτήθηκε για το πόρισμα του Ο.Η.Ε για τα συγκεκριμένα όπλα, ο Di Zazzo απάντησε "Δεν μπορείτε να το πείτε πραγματικό πόνο," και πρόσθεσε ότι χωρίς κανένα κίνδυνο πρόκλησης θανάτου, το όπλο "σώζει ζωές".
Σε πόσο καιρό θα πετούν οι μικροί τηλεκατευθυνόμενοι ιπτάμενοι δίσκοι στις πόλεις μας ‘πυροβολώντας’ τους ανθρώπους για να "σώσουν ζωές";
-- Το παραπάνω άρθρο (με κάποιες προσθήκες) είναι μετάφραση του "They Live - Taser Saucer To Become A Reality" του SteveWatson από το Infowars.net, από τις 26/11/2007.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

60 χρόνια από το "1984" του Orwell. O Big Brother ήδη μένει εδώ.


«Δεν υπήρχε φυσικά κανένας τρόπος να γνωρίζεις εάν σε παρακολουθούσαν οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Μόνο να υποθέσεις μπορούσες κατά πόσο και σε ποιο βαθμό η "Αστυνομία της Σκέψης" ήταν εκεί. Ήταν ακόμα πιθανό να παρακολουθούν τους πάντες, κάθε στιγμή. Έπρεπε να ζεις από συνήθεια που σου είχε γίνει ένστικτο, με την υπόθεση ότι κρυφάκουγαν τον κάθε σου ήχο κι ότι εξέταζαν εξονυχιστικά κάθε σου κίνηση, εκτός από εκείνες τις στιγμές που ζούσες στο απόλυτο σκοτάδι». (George Orwell, “1984”)

Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την χρονιά (1949) που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το συγκλονιστικό βιβλίο 1984” του βρετανού George Orwell.
Το “1984” (στην αρχή, μάλιστα, ο συγγραφέας είχε σκεφτεί να του δώσει τον τίτλο «Ο τελευταίος άνθρωπος στην Ευρώπη») που ο Όργουελ έγραψε το 1948 (από αναριθμητισμό αυτού του έτους προέρχεται και ο τίτλος του έργου) αποτελεί σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, που μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα «προφητικό». Ο εφιάλτης του ολοκληρωτικού κράτους του «Μεγάλου Αδελφού» είναι ΕΔΩ. Κάποιες λεπτομέρειες λείπουν ακόμη για να ολοκληρωθεί η εικόνα του μαύρου και δυστοπικού μελλοντικού κόσμου που «είδε» ο Όργουελ. Μέσα από το βιβλίο έγινε γνωστός ο όρος του «Μεγάλου Αδελφού», εκείνου του μυστηριώδους, άφαντου - αλλά πανταχού παρόντος-, αυταρχικού πολιτικού ηγέτη. «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ» συνεχώς μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες και ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.
Η μία και μοναδική αλήθεια, είναι αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός.
Το έγκλημα της σκέψης (“thought crime”) είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.
Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το "1984" ήταν μέλλον. Τώρα είναι παρόν.

Μεταφέρω από το πολυ καλό αφιέρωμα που είχε το ΒΗΜΑ της Κυριακής. (Με κόκκινο είναι οι δικές μου προσθήκες).

---Η υπόθεση του 1984 εκτυλίσσεται σε μια χώρα που λέγεται Ωκεανία (“Oceania”), μία από τις τρεις υπερδυνάμεις της εποχής, (οι άλλες είναι η “Eurasia” και η “Eastasia”) όπου ένα και μοναδικό κόμμα, (το "Ingsoc", που ονομάζεται λόγω συντομίας από το «English Socialism Movement») κατέχει την εξουσία. Ηγέτης του κόμματος είναι ο Μεγάλος Αδελφός (Βig Βrother), αφίσες του οποίου υπάρχουν παντού συνοδευόμενες από το σύνθημα «Ο Μεγάλος Αδελφός σε παρακολουθεί». Στην Ωκεανία ελέγχονται τα πάντα και οι πάντες και το καθετί αποφασίζεται και εφαρμόζεται με βάση τις ντιρεκτίβες του κόμματος. Η Ιστορία (το παρελθόν) ξαναγράφεται,η γλώσσα διαμορφώνεται επίσης με βάση εντολές και το ιδεολογικό τρίπτυχο του συστήματος διαστρεβλώνει πλήρως το γαλλικόελευθερία- ισότητα- αδελφότητακαι το μετατρέπει σε: «ο πόλεμος είναι ειρήνη», «η ελευθερία είναι σκλαβιά», «η άγνοια είναι δύναμη».
Είναι χαρακτηριστικοί οι παραπλανητικοί τίτλοι των Υπουργείων της Ωκεανίας: Το «Υπουργείο Ειρήνης», (Ministry of Peace, ή στην γλώσσα του newspeak: Minipax), που είναι υπεύθυνο για την δεοντολογία του «διαρκούς πολέμου».
Το «Υπουργείο Αφθονίας» (Ministry of Plenty, ή Miniplenty), που είναι υπεύθυνο για τον περιορισμό και τον έλεγχο των τροφίμων και των εμπορευμάτων, σε συνδυασμό με το σύνολο της παραγωγής όλων των εγχώριων προϊόντων. Το Υπουργείο κάνει ψευδείς δηλώσεις ότι έχει αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο του λαού.
Το «Υπουργείο της Αλήθειας» (Ministry of Truth, ή Minitrue), που αποτελεί το σκέλος της προπαγάνδας του καθεστώτος, με αποστολή τον έλεγχο των όλων των πληροφοριών: ειδήσεις, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και καλές τέχνες. Εκεί εργάζεται ο πρωταγωνιστής, ο Winston Smith, με αρμοδιότητα να "διορθώνει" ιστορικά βιβλία και άρθρα εφημερίδων και να τα «συμμορφώνει» με τις πρόσφατες δηλώσεις του Big Brother, έτσι ώστε ό, τι λέει ¨το κόμμα να είναι «αλήθεια».
Το «Υπουργείο της Αγάπης» (Ministry of Love ή Miniluv), που είναι υπεύθυνο για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση, τη σύλληψη και τον βασανισμό των «αντιφρονούντων», πραγματικών ή κατά φαντασία. Ο ανακριτής O'Brien είναι εκεί πρόθυμος να χρησιμοποιήσει από ξυλοδαρμούς μέχρι βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ. Στο τέλος, όταν το «αντικείμενο» θα έχει σπάσει, θα αποστέλλεται στο "δωμάτιο 101", όπου θα εκτίθεται στον χειρότερο του φόβο. Εκεί θα χάσει, μια για πάντα, ότι του έχει απομείνει από την προσωπικότητά του, θα εξαλειφθεί κάθε ίχνος αντίστασης, και όλα θα αντικατασταθούν από την «ειλικρινή» αγκαλιά του Κόμματος . Το Υπουργείο Αγάπης διαφέρει από τα άλλα υπουργικά κτίρια, στο ότι δεν έχει παράθυρα καθόλου.

Πρωταγωνιστής του 1984 είναι ένας υπάλληλος του υπουργείου Αλήθειας ονόματι Γουίνστον Σμιθ που έχει ως καθήκον να αναθεωρεί τα ιστορικά ντοκουμέντα και να τα προσαρμόζει στη γραμμή του κόμματος. Τα αυθεντικά ντοκουμέντα κατόπιν ρίχνονται στη λεγόμενη Τρύπα της Μνήμης και καταστρέφονται.
Ο Σμιθ ωστόσο κάποια στιγμή ερωτεύεται μια γυναίκα ονόματι Τζούλια.Τα αυθεντικά ανθρώπινα αισθήματά του από τότε και στο εξής αρχίζουν να του επιβάλλονται και η υπαλληλική και πολιτική του αγωγή σιγά σιγά δεν τον επηρεάζει πλέον. Ωστόσο το σύστημα είναι πανίσχυρο. Ο Σμιθ συλλαμβάνεται,ανακρίνεται και βασανίζεται από την Αστυνομία της Σκέψης, με αποτέλεσμα όταν τον αφήνουν ελεύθερο να είναι ξανά πειθήνιο μέλος του συστήματος. Εχει μεταμορφωθεί εσωτερικά και είναι πλέον βέβαιος ότι «αγαπά τον Μεγάλο Αδελφό».

Ο Τζορτζ Οργουελ (ψευδώνυμο του Ερικ Μπλερ) είναι ένας από τους πιο πολιτικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Όχι μόνο για τις ιδέες του, που τις υπερασπίστηκε σε όλη τη σύντομη ζωή του, αλλά και γιατί το πολιτικό περιεχόμενο των μυθιστορημάτων του το είχε αναπτύξει πιο μπροστά- σε τεράστιο πλάτος και βάθος- στα δημοσιογραφικά του κείμενα, στις κριτικές παρεμβάσεις, στα άρθρα πολεμικής και στα δοκίμιά του. Παρακολουθούσε το παρόν με τόσο ενδιαφέρον ώστε να μην απορεί κανένας που το τελευταίο- και σημαντικότερο- έργο του, το μυθιστόρημα 1984, αναφέρεται στο μέλλον. Αποδεικνύεται έτσι ότι εκείνος που είναι βουτηγμένος ως τον λαιμό στο παρόν μπορεί να διαβάσει πολύ ευκολότερα τον ιδεατό χάρτη του μέλλοντος. Αυτός ο ασθενικός άνθρωπος με την απίστευτη εργατικότητα, το πείσμα και έναν ιδεαλισμό σπάνιο για τη δική μας εποχή έγραψε το αριστούργημά του όταν βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της φυματίωσης και εξαντλημένος από την αρρώστια δυσκολευόταν να κάνει τις διορθώσεις των δοκιμίων του βιβλίου του.
Η βιβλιογραφία γύρω από το τρομερό αυτό βιβλίο είναι τεράστια. Δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς ομοιότητες ανάμεσα στον κόσμο που περιγράφει ο Οργουελ και στη σταλινική Σοβιετική Ενωση, αλλά το 1984 υπερβαίνει τα πλαίσια και τις αφορμές που το προκάλεσαν και μετατρέπεται σε μια από τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις- αλλά και προειδοποιήσεις ταυτοχρόνως- για το μέλλον, δηλαδή για τον κίνδυνο του ολοκληρωτισμού που ενεδρεύει στις πολιτικές καταχρήσεις των τεχνολογικών επιτευγμάτων που μπορούν να αποβούν τα χειρότερα όπλα καταστολής και πολιτικού ελέγχου. Η ελευθερία ζει πρωτίστως στον νου και στη συνείδηση των ανθρώπων για να μπορεί να εκφραστεί.
Αν η τεχνολογία μετατρέπεται σε μέσον ελέγχου των συνειδήσεων, τότε ολοκληρωτισμός σημαίνει μέσω της σωματικής και της ψυχολογικής βίας να παραδώσεις στον δικτάτορα το πνεύμα και την ψυχή σου, χωρίς καν το γνωστό φαουστικό αντάλλαγμα, ώστε να νιώσεις στο τέλος τη «χαρά» της σκλαβιάς, την «ευτυχία» τού να γίνεις αυτό που δεν είσαι, του να είσαι αυτό που άλλοι έχουν αποφασίσει για σένα και του να χειρίζεσαι τα πάντα και την ίδια σου τη ζωή σύμφωνα με τις άνωθεν εντολές.

Λίγοι συγγραφείς κατάφεραν να ταυτιστεί το όνομά τους με μια κατάσταση πραγμάτων,με μια αίσθηση ή με τον ψυχισμό μιας ολόκληρης εποχής- και σε αυτούς ανήκει ο Οργουελ. Οργουελιανές χαρακτηρίζουμε τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι διάφορες αστυνομίες στα ολοκληρωτικά καθεστώτα,οργουελιανές τις γλωσσικές διαστροφές κάποιων πολιτικών, οργουελιανό ακόμη τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών που χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να επιτύχουν την εξαγορά ή τη φαλκίδευση των συνειδήσεων.

Πλείστες άλλες συνδηλώσεις συναντά κανείς στον κόσμο της λογοτεχνίας,των ΜΜΕ,της κουλτούρας γενικώς. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ο Μεγάλος Αδελφός μπήκε στα σπίτια των απανταχού της γης μεσοαστών,μικροαστών και προλεταρίων με την ανατριχιαστικού κιτς εκπομπή «Βig Βrother»,όπου Μεγάλος Αδελφός είναι πλέον η ίδια η κάμερα και όπου με χαρά μπήκαν στο σπίτι της τόσοι και τόσοι.Η ελευθερία (που κατά την οργουελιανή ρήση είναι σκλαβιά) «εκχωρείται» πια ελεύθερα.

Το πλέον φρικιαστικό, που επιβεβαιώνει απόλυτα, με τραγική ειρωνεία, το βιβλίο, είναι ότι ακόμη και το ίδιο το σπίτι που ζούσε ο Όργουελ παρακολουθείται επί 24 βάσεως!!!
Το διαμέρισμα 27B που ζούσε ο George Orwell, στην πλατεία Canonbury του Βόρειου Λονδίνου, παρακολουθείται σήμερα, από περισσότερες από 32 κάμερες κλειστού κυκλώματος και εκατοντάδες άλλες ιδιωτικές!
Είναι ακριβώς το ίδιο διαμέρισμα στο οποίο ο Όργουελ συνέγραψε, το “1984″.
--Hello Big Brother.
--Hello Oceania.
--Goodbye freedom…


(ΑΡΙΣΤΕΡΑ: "Χαρούμενο το 1984". Σύνθημα σε απομεινάρι του τοίχου του Βερολίνου, το 2005)

----Το «1984» γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία το 1984 (!), από τον Michael Radford, με πρωταγωνιστές τους John Hurt, Richard Burton (στον τελευταίο του ρόλο – ως O'Brien) και την Suzanna Hamilton.

Δείτε βίντεο από το trailer της ταινίας




---Ταινία εμπνευσμένη από το βιβλίο είχε ανεβεί και το 1956, με τους Edmond O'Brien και Jan Sterling, αλλά και το 1954 για την βρετανική τηλεόραση, με πρωταγωνιστή τον Peter Cushing. Τότε μάλιστα είχε δημιουργήσει τέτοιο θόρυβο και αναστάτωση, που μέχρι και στην Βουλή έγινε συζήτηση!

Διαβάστε:
-- Ένα αφιέρωμα στο βιβλίο "1984" που κυκλοφόρησε στην πατρίδα μας από τις εκδόσεις "Κάκτος" ΕΔΩ και μία άλλη αναφορά ΕΔΩ
---Το «1984» στην Wikkpedia.
---Και ως ταινία στο Internet Movie Database.

---Για όλα τα άρθρα σχετικά με το κράτος του "Μεγάλου Αδελφού" στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ βλέπε ΕΔΩ


«Αν θέλεις μια εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου -για πάντα», (λόγια του ανακριτή Ο' Μπράιεν στον Γουίνστον).