Η Ρεάλ Μαδρίτης έβγαλε το σταυρό από το σήμα της για τα δισεκατομμύρια των Αράβων!

Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης Florentino Perez τοποθέτησε την Πέμπτη τον θεμέλιο λίθο του “Real Madrid Resort Island”, ένα αθλητικό-τουριστικό κέντρο που θα εγκαινιαστεί το 2015 στο νησί Ras Al Khaimah, ένα από τα επτά νησιά που σχηματίζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η συνεργασία με τους Άραβες - οι οποίοι θα επενδύσουν πάνω από 1 δισ.ευρώ - θα φέρει τους διάσημους ποδοσφαιριστές της Ρεάλ πιο κοντά στους σχεδόν 150 εκατομμύρια φάν της ομάδας στην ασιατική ήπειρο.

Ως δείγμα ευγνωμοσύνης και για να μην δημιουργήσει εντάσεις στον αραβικό κόσμο ο Florentino Perez προχώρησε σε μία ανευ προηγουμένου κίνηση. Έβγαλε από το σήμα της Ρεάλ τον σταυρό που βρισκόνταν πάνω στο στέμμα!

Όπως αναφέρει η ισπανική Marca, ο σύλλογος αφαίρεσε το μικρό σταυρό από το στέμμα στην κορυφή του λογότυπού τους στο υλικό που προωθεί το project (μπορείτε να δείτε το τροποποιημένο έμβλημα στην αρχή του βίντεο που βρίσκεται στο τέλος). Η Marca περιγράφει την αλλαγή ως ένα μέσο «για να αποφευχθεί τυχόν σύγχυση ή παρερμηνεία» σε σχέση με ένα έργο που κατασκευάζεται σε ένα μεγάλο βαθμό σε μουσουλμανική περιοχή.

Η «θυσία» δεν είναι ασήμαντη για τον μαδριλένικο σύλλογο, αφού ο σταυρός πάνω στο στέμμα υπάρχει από το 1920 όταν το επέτρεψε ο βασιλιάς Αλφόνσος ο ΧΙΙΙ.

Τα αστρονομικά ποσά όμως ''έπεισαν'' τον πρόεδρο να απαρνηθεί τα σύμβολά του.

Το αθλητικό-εμπορικό κέντρο θα αποτελείται εκτός από πολυτελή ξενοδοχεία και από εμπορικά κέντρα όπου θα πωλούνται διάσημες μάρκες και ένα μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: ΕΔΩ και ΕΔΩ

Η «χαμένη εβραϊκή φυλή» της Ινδίας ονειρεύεται επιστροφή στο Ισραήλ

Σε μια συναγωγή στη βορειοανατολική Ινδία, μια ομάδα ανδρών προσεύχεται για την ευκαιρία να «επιστρέψει σπίτι», ένα σπίτι που δεν έχουν δει ποτέ και το οποίο εγκατέλειψαν οι πρόγονοί τους πριν από σχεδόν 3.000 χρόνια.

«Η Ινδία δεν είναι η χώρα μας», λέει ο Χανιέλ Ρούμπεν, 72 ετών, από τους γηραιότερους της κοινότητας η οποία υποστηρίζει ότι κατάγεται από τους Μανασσήτες, μια από τις «χαμένες φυλές» του Ισραήλ που αναφέρεται στη βίβλο και εξορίστηκε το 720 π.Χ. από ασσύριους κατακτητές. Η κοινότητα περιλαμβάνει γύρω στα 7.200 μέλη που ζουν στα κρατίδια Μιζοράμ και Μανιπούρ, κοντά στα σύνορα με τη Μυανμάρ.

Η προφορική τους παράδοση αναφέρει μια έξοδο που κράτησε αιώνες διαμέσου της Περσίας, του Αφγανιστάν, του Θιβέτ και της Κίνας. Στη διάρκειά της διατήρησαν τα εβραϊκά θρησκευτικά έθιμα, όπως την περιτομή.

Στην Ινδία, προσηλυτίστηκαν στον χριστιανισμό από ιεραποστόλους τον 19ο αιώνα και, διαβάζοντας τη βίβλο, αναγνώρισαν ιστορίες από τις δικές τους παραδόσεις οι οποίες τους έπεισαν ότι είναι Εβραίοι. «Είμαστε η χαμένη φυλή», επιμένει ο Ρούμπεν που προσεύχεται τρεις φορές τη μέρα κοιτώντας δυτικά, «προς την Ιερουσαλήμ».

Οι ισχυρισμοί τους τράβηξαν στη δεκαετία του '80 την προσοχή εβραϊκών οργανώσεων αφιερωμένων στον εντοπισμό «χαμένων Εβραίων». Στα τέλη της δεκαετίας του '90, αρκετοί στάλθηκαν στο Ισραήλ όπου προσηλυτίστηκαν επισήμως στον ιουδαϊσμό και εγκαταστάθηκαν.

Η μεγάλη καμπή σημειώθηκε το 2005 όταν ο σεφαραδίτης αρχιραβίνος Σλόμο Αμάρ (φωτο) αναγνώρισε επισήμως ολόκληρη την κοινότητα ως «απογόνους του Ισραήλ» _ κρίσιμο βήμα στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν το «δικαίωμα επιστροφής» (η λεγόμενη Aliyah). Τον περασμένο Ιούλιο η Υπουργική Επιτροπή για τη Μετανάστευση και την Απορρόφηση συμφώνησε να επιστρέψουν στο Ισραήλ οι υπόλοιποι 7.200 από την Ινδία.

Το Μανιπούρ έχει κυρίως αγροτική οικονομία και είναι ένα από τα λιγότερο ανεπτυγμένα κρατίδια της Ινδίας _ ένα από τα μόλις πέντε με κατά κεφαλήν εισόδημα λιγότερο από 500 ευρώ τον χρόνο. Ομως απορρίπτουν την υπόνοια ότι κίνητρό τους για την επιστροφή στο Ισραήλ δεν είναι τόσο η θρησκευτική πίστη όσο η προοπτική μιας πιο άνετης ζωής.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Σχ. ΚΟ: Για τις «χαμένες φυλές» ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ έχει ειδική ενότητα. Ειδικά για την επιστροφή της συγκεκριμένης «χαμένης φυλής», έγραφε ο Κ.Ο. στο άρθρο (2009) "Επίστρεψε Ισραήλ!" (διάβασέ το!) μεταξύ άλλων:

----Σε άρθρο τους το 2005, οι Times του Λονδίνου, ανέφεραν ότι μια ειδική ομάδα ραββίνων στάλθηκε στα σύνορα της Μπούρμα (Indian-Myanmar) προκειμένου να προσηλυτίσει τα χιλιάδες μέλη μιας τοπικής φυλής που αναγνωρίσθηκαν ως Εβραίοι από τον επικεφαλής των Σεφαρδιτών ραββίνων του Ισραήλ, τον Shlomo Amar.

Σύμφωνα με την αναφορά, τα μέλη της φυλής θεωρείται ότι είναι απόγονοι της "χαμένης φυλής του Μανασσή" (Menashe)!

Μόλις προσηλυτισθούν, θα μπορούν να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ σύμφωνα με τον «Νόμο της Επιστροφής».

Σημειώστε ότι η αποστολή χρηματοδοτείται από μια κίνηση Ευαγγελικών Χριστιανών, την "Διεθνή Αδελφότητα Χριστιανών και Ιουδαίων" (Ιnternational Fellowship of Christians and Jews).

Το Μιτζοράμ, όπου βρίσκονται οι «απόγονοι της χαμένης φυλής», είναι γεμάτο από καταστήματα με ονόματα όπως " Israel Hardware" και " Jewish Store", τα οποία όλα ανήκουν σε χριστιανούς, (έτσι τουλάχιστον δηλώνουν οι ντόπιοι – καθώς εδώ και ένα αιώνα έχουν ασπαστεί τον χριστιανισμό), ενώ ο κύριος δρόμος που γίνεται το παζάρι λέγεται «Zion Street» (οδός Σιών).

Περίπου 800 μέλη της «φυλής» Μανασσή (στα εβραικά Bnei Menashe) έχουν έλθει στο Ισραήλ από την βορειοανατολική Ινδία την τελευταία δεκαετία από την οργάνωση «Shavei Israel».

Σύμφωνα με την «Shavei Israel», υπάρχουν άφθονα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι Bnei Menashe είναι εβραϊκής καταγωγής. Τα ήθη και τα έθιμα τους, όπως ο τρόπος που πενθούν, η υγιεινή τους και η χρήση σεληνιακού ημερολογίου, μοιάζουν πολύ με τις εβραϊκές παραδόσεις.

Η κίνηση ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στο χωριό Buolawng όταν δύο πεντηκοστιανοί Χριστιανοί, ο Chala και ο Darnghaka, είχαν "οράματα με αγγέλους" οι οποίοι τους δήλωσαν ότι η φυλή τους ανήκε στον λαό Ισραήλ.

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, επί βασιλείας του Σολομώντα, οι φυλές του Ισραήλ διαιρέθηκαν σε δύο βασίλεια, το βασίλειο του Ισραήλ στον βορρά και το βασίλειο του Ιούδα στον νότο. Το 723 π.Χ. οι Ασσύριοι κατέλαβαν το βασίλειο του Ισραήλ και οδήγησαν τις 10 από τις 12 φυλές του Ισραήλ σε εξορία, απ’ όπου διασκορπίσθηκαν μεταξύ των άλλων εθνών.

Όμως, οι Bnei Menashe ήταν αρχικά ανιμιστές (ανιμισμός είναι η "πίστη" πρωτόγονων λαών ότι υπάρχουν πνευματικές υπάρξεις που εμψυχώνουν κάθε μορφή και εκδήλωση του φυσικού κόσμου, δηλαδή πέτρες, ποτάμια κλπ έχουν ψυχή) σε ένα και αργότερα προσηλυτίσθηκαν στον χριστιανισμό από Βρετανούς ιεραπόστολους κατά τον 19ο αιώνα.

Η φυλή άρχισε να υιοθετεί (ή κατά άλλους, ίσως να υιοθετεί ξανά) τις εβραϊκές παραδόσεις το 1953... (Τουτέστιν, μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ..)

Οι δεσμοί τους με τον εβραϊκό λαό δεν μπορούσαν να αποδειχθούν μέχρι σήμερα, έτσι δεν είχαν το δικαίωμα να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ σύμφωνα με τον ισραηλινό νόμο, που δίνει στους Εβραίους το δικαίωμα της απόκτησης υποκοόητας αυτομάτως.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

«Οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν χάσει την πίστη τους σε ό, τι έκανε την Ευρώπη μεγάλη». Συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν

"Τα έθνη χωρίς χαρακτήρα και φιλοδοξίες δεν είναι σε θέση να κάνουν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα μεγάλη"

Σχ. ΚΟ: Διαβάστε την συνέντευξη του Ούγγρου πρωθυπουργού. Δύσκολα Έλληνας πολιτικός να μιλήσει έτσι. Όσο για πρωθυπουργός; Ούτε στα όνειρά μας. Συλλογίζομαι τα νεοεποχίτικα μάντρα του στυλ “we need global governance” και με πιάνει αναγούλα….

Συνέντευξη στην γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung, (4 Μαρτίου 2012) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ. Όλη η συνέντευξη ΕΔΩ. Στα αγγλικά ΕΔΩ.

Κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε επικριθεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στις Βρυξέλλες, όπως κανένας άλλος επικεφαλής κυβέρνησης. Θα συζητήσουμε για αυτό λίγο αργότερα. Αλλά πρώτα μας ενδιαφέρει να μας πείτε πώς βλέπετε την κατάσταση στην Ευρώπη.

Μέσα στη σκέψη μου έχω ένα χάρτη μπροστά μου. Και αυτό που βλέπω με γεμίζει με εξαιρετική ανησυχία. Όταν κοιτάζω την ανάπτυξη του κόσμου μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια, βλέπω σε αυτό το χάρτη μια Ευρώπη αδύνατη όσο ποτέ. Χάνουμε συνεχώς τον σημαντικό μας ρόλο και υποβαθμιζόμαστε σε αριθμούς σε σύγκριση με το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά και σε σύγκριση με την προηγούμενη Ευρώπη. Το μερίδιό μας στο παγκόσμιο εμπόριο και το παγκόσμιο ΑΕΠ εξακολουθεί να μειώνεται. Στην ευρωπαϊκή δημοκρατία μας και στο οικονομικό και κοινωνικό μας σύστημα όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν την Ευρωπαϊκή τους αυτοπεποίθηση, επειδή βλέπουν ότι εκείνοι που έφτιαξαν την οικονομία και την κοινωνία τους με διαφορετικό τρόπο από ό, τι εμείς είναι πιο επιτυχημένοι σε κάθε επίπεδο από ό, τι είμαστε εμείς.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Έχω αυτή την αίσθηση ότι η πλειοψηφία των ηγετών της Ευρώπης έχουν χάσει την πίστη τους σε ό, τι έκανε την Ευρώπη μεγάλη και ισχυρό παράγοντα επιρροής στον κόσμο. Επιπλέον, φαίνεται σαν να είναι κάτι ντροπή ή κάτι απαγορευμένο να μιλάμε για αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να μην δούμε ότι αυτοί που έρχονται τώρα, υποστηρίζουν σταθερά την πνευματική ταυτότητά τους: οι μουσουλμανικοί λαοί το Ισλάμ, οι ασιατικοί λαοί τις ασιατικές τους παραδόσεις και το πνευματικό σύστημά τους. Δεν έχει να κάνει μόνο με το Θεό, αλλά και με τον πολιτισμό που έχει επηρεαστεί από τις παραδοσιακές πεποιθήσεις τους. Εμείς από την άλλη πλευρά απορρίπτουμε τη δύναμη που προέρχεται από το γεγονός ότι αυτός είναι ένας κόσμος χριστιανικής κουλτούρας. Εκείνοι που είναι πετυχημένοι βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει μέλλον χωρίς παιδιά και οικογένεια.

Πιστεύετε ότι η Ευρώπη αρνείται τις ρίζες της;

Εμείς δεν θεωρούμε ως κάτι αξιέπαινο το να μιλάμε για τους παραδοσιακούς τρόπους ζωής, είναι κάτι που είναι ήδη έξω από τη μόδα ή είναι ξεχασμένο. Έχω αυτή την αίσθηση ότι για χάρη της συζήτησης πάνω στον πολιτισμό και την πολιτική ορθότητα δεν μιλάμε πλέον για τα θέματα που είναι αναγκαία ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως ένας σημαντικός πολιτισμός. Υπάρχει κάτι που καλώ μια κρυφή ή μια μυστική Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που σπάνια συζητείται ως θέμα στο κοινό. Και αυτό δεν συμπίπτει με την ευρωπαϊκή αξίωση, να αποκτήσουμε και πάλι μια καθοριστικής κατεύθυνσης νοοτροπία στον πολιτισμό και την πολιτική.

Αναζητάτε υποστήριξη στη θρησκεία, το έθνος και την οικογένεια. Δεν έχει προχωρήσει η πρόοδος σε μια διαφορετική κατεύθυνση; Μακριά από το έθνος, μακριά από την οικογένεια, μακριά από τη θρησκεία;

Αυτός είναι ένας από τους λόγους για την πρόκλησή μου. Υπάρχει στην πραγματικότητα μια ερμηνεία για την ευρωπαϊκή ιστορία, το ευρωπαϊκό μέλλον, στο οποίο προχωρούμε από τη θρησκευτικότητα στην εκκοσμίκευση της θρησκείας, από το παραδοσιακό μοντέλο οικογένειας προς την κατεύθυνση των διαφόρων μοντέλων οικογένειας, και από τα έθνη προς τον διεθνισμό και την ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμών. Αυτό που έχω στο μυαλό είναι σαφώς προς την άλλη κατεύθυνση. Το επίμαχο σημείο είναι αυτό που είναι μπροστά και αυτό που είναι πίσω. Αμφισβητώ ότι αυτό που εκφράζεται στον Ουγγρικό Σύνταγμα ερμηνεύεται ως κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Διότι, όταν κοιτάζω τον παγκόσμιο χάρτη, τότε τα πράγματα για τα οποία μιλώ είναι εκείνα που μπορούν να προσφέρουν μια λύση στη συρρικνωμένη ευρωπαϊκή επιρροή στον κόσμο.

Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ορίζει ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη. Περιλαμβάνει όλα τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού δικαίου. Άλλωστε όλα αυτά είναι η κληρονομιά της δυτικής χριστιανικής μας παράδοσης. Πώς γίνεται αυτό να μην σας είναι αρκετό;

Όλα αυτά είναι υπέροχα και καλά. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, και για να γίνει σωστή δουλειά πρέπει να υπάρχει ένα ορισμένο συνταγματικό πλαίσιο που δεν πρέπει να αμφισβητείται. Αλλά πού είναι η ζωή; Εγώ δεν την βλέπω στα Ευρωπαϊκά έγγραφα, αλλά και στον πολιτισμό της καθημερινής ζωής. Μερικές φορές φουντώνει, δεν θέλω να το αρνηθώ. Στη συνέχεια, αυτό προκαλεί πολλές συζητήσεις. Για παράδειγμα, όταν ο Σαρκοζί εμφανίστηκε ένιωσα μια λάμψη του Ντε Γκωλ, αυτή τη δόξα, και δεν χρειάζεται να είσαι Γάλλος για να έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι σοβαρό εδώ. Ή όταν είδα μια θάλασσα από γερμανικές σημαίες σε ένα διεθνές αγώνα ποδοσφαίρου για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό - με το μήνυμα: Είμαστε οι Γερμανοί και θα επικρατήσουμε γιατί είμαστε οι ισχυρότεροι. Δεν πρέπει κάποιος να έχει φόβο, επειδή μπορεί να το δει: κάτι σοβαρό αναπτύσσεται στη Γερμανία. Ή αν οι Πολωνοί πουν: Εμείς οι Πολωνοί έχουμε μια τόσο ισχυρή χώρα που οι ευρωπαίοι ιθύνοντες δεν μπορούν να μας αγνοήσουν. Υπάρχει βούληση, υπάρχει ενέργεια, υπάρχει μια αξίωση που περιμένει.

Πώς μπορεί ένα ευρωπαϊκό πνεύμα να αναπτυχθεί μακριά από εθνικισμούς;

Δεν θα ήθελα να φανούν αυτές οι δηλώσεις ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αντίδραση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ολοκλήρωσή της. Θα ήθελα, να δω στις Βρυξέλλες και αλλού να μην αντιδρούν σαν η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση να βρίσκεται υπό απειλή από αυτό. Τα έθνη χωρίς χαρακτήρα και φιλοδοξίες δεν είναι σε θέση να κάνουν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα μεγάλη. Ως Ευρωπαίος χαιρετίζω αυτές τις περιστασιακές εξάρσεις.

Η Ευρώπη έχει συγχωνευθεί, γιατί τα έθνη τους έχουν παραιτηθεί από μέρος της κυριαρχίας τους. Αυτό ήταν ένα μάθημα από δύο παγκόσμιους πολέμους, σήμερα αποτελεί την απαίτηση για την παγκοσμιοποίηση. Νομίζετε ότι τα κράτη που έγιναν κυρίαρχα μετά το 1989, μπορούν να αντισταθούν;

Δεν ξέρω αν η απάντησή μου θα είναι κάτι για το οποίο εγώ θα με επέπλητταν στην Γερμανία. Αλλά αφού αναφερθήκατε στην ιστορία: οι παγκόσμιοι πόλεμοι μπορεί να θεωρηθούν ως πόλεμοι μεταξύ εθνών. Ωστόσο, φοβάμαι ότι η τραγωδία είναι μεγαλύτερη. Ήταν ο εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος του πολιτισμού μας. Ότι ο πολιτισμός έχει τραυματιστεί τόσο, που θα μπορούσε να επιφέρει την πτώση μας. Η δημογραφική επίδραση είναι σαφής, οι συνέπειες της οικονομικής πλευράς είναι σαφείς. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ευρωπαίοι στερήθηκαν τα μέσα για να διαμορφώσουν το δικό τους μέλλον, τόσο στην ανατολή όσο και στην δύση. Αυτό που συνέβη σε εμάς, τους Ευρωπαίους του 20ου αιώνα, ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στο Χριστιανισμό. Ο καλός Θεός έχει δημιουργήσει κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική Του εικόνα. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να καταστρέφουμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η πηγή του ευρωπαϊκού πνεύματος. Κατά συνέπεια, ο Schuman, δήλωσε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι η Ευρώπη ή πρέπει να είναι χριστιανική ή δεν θα υπάρχει.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Blind Willie Johnson

Η blues είναι η μουσική της ψυχής. Με ρίζες στην Αφρική και ανάμιξη με gospel και spirituals γεννήθηκε στην Αμερική του Νότου και κυρίως στο δέλτα του βόρειου Μισισιπή, μετά από τον αμερικανικό "εμφύλιο" πόλεμο. Τα blues πήραν το όνομά τους από την αμερικάνικη έκφραση ‘blue devils’ που σημαίνει «ακεφιά, απελπισία, μελαγχολία, θλίψη».

Κάποιοι είπαν ότι τα blues είναι η "μουσική του διαβόλου". Ενώ η gospel η μουσική των αγγέλων. Υπήρξε όμως κάποιος μουσικός που έπαιζε gospel-blues. Ένας τραγουδιστής που με την τραχιά φωνή και την «κλαψιάρικη» slide κιθάρα δημιουργούσε μουσική που σου έκοβε την ανάσα και, ναι, σε έστελνε στον Παράδεισο! Η μουσική του μάλιστα ταξιδεύει στο διάστημα! Είναι ο Blind Willie Johnson.

Ο Blind Willie Johnson γεννήθηκε στο Μάρλιν του Τέξας, στα τέλη του 19^ου αιώνα (γύρω στο 1897), και στη μουσική του καριέρα συνδύασε με αξιοθαύμαστο τρόπο τα gospel με τα blues. Έχασε την όρασή του στην τρυφερή ηλικία των 7 ετών. Ο μύθος λέει ότι ο πατέρας του έπιασε τη (θετή) μητέρα του να τον απατά και άρχισε να την χτυπά. Αυτή, οργισμένη, πέταξε αλισίβα (νερό βρασμένο με στάχτη από καμένα ξύλα, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως σαπούνι και απορρυπαντικό) στο πρόσωπο του μικρού Willie, με αποτέλεσμα αυτός να τυφλωθεί.

Ο Johnson έμαθε μόνος του κιθάρα και άρχισε να βγάζει το ψωμί του τραγουδώντας στο δρόμο, ενώ εργάστηκε και ως Βαπτιστής ιερέας. Το 1927 παντρεύτηκε και μετακόμισε στο Ντάλας, και έως το 1930 πραγματοποίησε το σύνολο των (λιγοστών) ηχογραφήσεών του. Πρόκειται για πραγματικά θρυλικές ηχογραφήσεις, στις οποίες διακρίνεται καθαρά το ξεχωριστό ταλέντο του καλλιτέχνη και άσκησαν σημαντική επιρροή στους μουσικούς του αμερικανικού Νότου — ειδικότερα του Τέξας.

Η φωνή του Johnson ήταν ασυνήθιστα βαθιά και τραχιά, ενώ το κιθαριστικό παίξιμό του διακρινόταν από μια ξεχωριστή τεχνική slide. Το γνωστότερο και πλέον χαρακτηριστικό κομμάτι του Blind Willie Johnson είναι το περίφημο “Dark Was The Night, Cold Was The Ground”, (ηχογράφηση του 1927, Columbia 14303), το οποίο ταξίδεψε με το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Βόγιατζερ έξω από το ηλιακό μας σύστημα, με σκοπό να αποτελέσει στοιχείο των διαπιστευτηρίων του ανθρώπινου γένους σε τυχόν επαφή με εξωγήινους πολιτισμούς (Απο εκεί εμπνεύστηκε και η ταινία "Starman" του 1984).

Το “Dark was the Night, Cold was the Ground” ("Σκοτεινή ήταν η Νύχτα, Κρύα ήταν η Γη"), που με ένα βουβό βουητό τραγουδάει θρηνώντας για τη σταύρωση του Ιησού Χριστού, χρησιμοποιήθηκε για το soundtrack της υποψήφιας για όσκαρ ταινίας του Pier Paolo Pasolini «Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο», στις σκηνές όπου ο Ιούδας ο Ισκαριώτης προδίδει τον Χριστό και ένας παράλυτος ζητεί να θεραπευτεί.

Στίχοι: Dark was the night, cold was the ground, on which my Lord was laid. / Mine was the debt, mine was the crime for which my Saviour paid. / How could He die? How could He die to save a soul like mine? / To save a soul like mine?

Cold was the night, black was the tomb. They sealed it with a stone. / Still was the air, stilled was His breath, and there He lay alone. / Body and blood, broken and shed; the price of love divine. / The price of love divine.

Dark is my mind, cold is my heart, and black my sin stained soul. / Can it be true, can it be real, that God would make me whole? / Deep is the pain, deep is the fear, so deep the sin in me. / So deep the sin in me.

Earthquake and light, wonder and fear, the stone was rolled away! / Mighty He rose up from the grave. Oh great and joyful day! / Saviour and Lord! Saviour and Lord! His love has set me free! / His love has set me free.

Μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Johnson είναι τα : "Jesus Make Up My Dying Bed", "It's Nobody's Fault but Mine", "Let Your Light Shine On Me" και (μαζί με την πρώτη του γυναίκα Willie B Harris) "Church I'm Fully Saved Today", "John the Revelator", "You'll Need Somebody on Your Bond", "Soul of a Man" και "Keep Your Lamp Trimmed and Burning" .

Το "John the Revelator" που μιλάει για τον Ιωάννη τον Θεολόγο και είναι εμπνευσμένο από βιβλίο της Αποκάλυψης έχει παιχτεί από πάρα πολλούς καλλιτέχνες, όπως : The Blues Brothers, Nick Cave, Gov't Mule, R.E.M., και μια δυνατή εκτέλεση από τους James Brown, Taj Mahal και Sam Moore στην ταινία ‘Blues Brothers 2000’.

Το οικονομικό κραχ του Οκτωβρίου του 1929 αναγκάζει τον Johnson να σταματήσει τις ηχογραφήσεις, και, σε κατάσταση ανέχειας, να προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην ως μουσικός του δρόμου. Κάθε βήμα της ζωής του τού επεφύλασσε και μια ατυχία, και τελικά πέθανε το 1945 όχι από την πυρκαγιά που κατέκαψε το σπίτι του, αλλά από σοβαρό κλονισμό τας υγείας του εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσής του..

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Απαγορεύθηκε η προσφορά τροφής προς τους άστεγους σε μεγάλες πόλεις της Αμερικής!

Από: pentapostagma.gr

H προσφορά τροφής προς τους άστεγους έχει πλέον απαγορευθεί σε μεγάλες πόλεις σε όλη την χώρα της Βόρειας Αμερικής, καθιστώντας τη χώρα των Η.Π.Α. ακόμη πιο ανάλγητη.

Σε άλλες πόλεις όπου δεν έχει ισχύσει αυτή η έκδηλη απαγόρευση, η προσφορά τροφής προς αστέγους έχει αγκιστρωθεί από τόσες προϋποθέσεις – όπως η απόκτηση ακριβών ειδικών αδειών, η υποχρεωτική λήψη μαθημάτων προετοιμασίας φαγητού κ.ο.κ – ώστε η αγνή προσφορά τροφής προς τους άστεγους να έχει γίνει ‘απλησίαστη’ για τον κοινό κόσμο.

Ορισμένες πόλεις προβαίνουν σε αυτές τις απαγορεύσεις και περιορισμούς επειδή – εντελώς υποκριτικά κατά την άποψή μου – ανησυχούν για τους υγειονομικούς κινδύνους που εγκυμονεί η διαμοίραση τροφής από τον «απλό» κόσμο.

Άλλες πόλεις, δείχνοντας ξεκάθαρα τις προθέσεις τους, ψηφίζουν αυτούς τους νόμους εκτρώματα επειδή δεν θέλουν να συνωστίζονται οι άστεγοι στο κέντρο των πόλεων όπου γνωρίζουν ότι θα τους προσφερθεί τροφή. Όμως στις συνθήκες έντονης κρίσης όπου η φτώχεια και η εξάρτηση από τα κρατικά επιδόματα έχει σκαρφαλώσει σε επίπεδα άνευ προηγουμένου, πόσο ορθό και ηθικό είναι το σκεπτικό της απαγόρευσης της εθελοντικής προσφοράς;

Αυτές οι πρακτικές αποτελούν ακόμη ένα παράδειγμα της σκοτεινής διακυβέρνησης των Η.Π.Α, από άτομα που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα.

Φαίνεται να επικρατεί η ιδέα ότι μόνο η κυβέρνηση θα πρέπει να φροντίζει για τους έχοντες ανάγκη, ενώ οι υπόλοιποι πολίτες να μένουν απαθείς και αδιάφοροι απέναντι στη κοινωνική προσφορά.

Όμως, σε ένα άκρως ελάχιστο και ιδιωτικοποιημένο κοινωνικό κράτος όπως αυτό των Η.Π.Α, δεν μπορούμε να μιλάμε για κυβερνητική ‘’διάσωση’’ και επίσημη βοήθεια προς τους άστεγους.

Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης, σημειωτέον, εντείνεται συνέχεια στις Η.Π.Α καθώς τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας αστέγων διώχνουν άτομα κάθε βράδυ λόγω έλλειψης χώρων....

Η αγνή, πραγματική εθελοντική προσφορά προς τους συνανθρώπους που έχουν μεγάλη ανάγκη τιμωρείται νομικά και διώκεται ενώ οι πρακτικές των υπαίτιων της φτώχειας και της δυστυχίας των πληθυσμών παραμένουν αιωνίως στο απυρόβλητο....

Σχ. ΚΟ: Διαβάστε αναλυτικό άρθρο στο The Economic Collapse

ΠΗΓΗ

Ανώτερος στρατιωτικός ραβίνος: Ο βιασμός επιτρέπεται στον πόλεμο

Το παρακάτω είναι άρθρο του Yossi Gurvitz από την εβραϊκή ανεξάρτητη (για άλλους αριστερή) ειδησεογραφική ιστοσελίδα ‘+972’. Ο 40χρονος Yossi Gurvitz, είναι Εβραίος δημοσιογράφος, blogger και φωτογράφος. Όπως λέει ο ίδιος μεγάλωσε σε ορθόδοξη ιουδαική οικογένεια, πήγε σε θρησκευτικό σχολείο, Yeshiva (Nehalim), αλλά στα 17 του χρόνια έγινε άθεος. Γράφει λοιπόν:

Απαντώντας σε ερώτηση αναγνώστη σχετικά με τη θέση της Τορά για το βιασμό σε καιρό πολέμου, ο συνταγματάρχης Eyal Qarim του Στρατιωτικού Ραββινάτου, έγραψε πριν από εννέα χρόνια ότι «οι απαγορεύσεις εναντίον της ανηθικότητας» αίρονται κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Είναι επιτρεπτό για έναν Εβραίο στρατιώτη να βιάσει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια του πολέμου; Το ερώτημα αυτό - με βάση την βιβλική μιτσβά της 'Eshet Yefat Toar' («μια κόσμια/όμορφη γυναίκα». Αυτό αναφέρεται στο Δευτερονόμιο 21:10, σύμφωνα με το οποίο εάν ένας Ισραηλίτης πολεμιστής έβλεπε ανάμεσα στους αιχμάλωτους εχθρούς του, μια γυναίκα και του φαινόταν "αρεστή στους οφθαλμούς του" μπορούσε να την πάρει και να την "κάνει γυναίκα του") - αναφέρθηκε πριν εννέα χρόνια (στα εβραϊκά) από το ραβίνο Eyal Qarim. Εκείνος που έθεσε το ερώτημα φαινόταν ανήσυχος και στενοχωρημένος, και ήθελε να μάθει αν η mitzvah (θρησκευτική πράξη) ισχύει για τους Ισραηλινούς στρατιώτες σήμερα.

Παραθέτω εδώ το ερώτημα που ρωτήθηκε:

«Επιτρέπεται στις μέρες μας [sic] σε ένα ισραηλινό στρατιώτη, για παράδειγμα, να βιάζει κορίτσια κατά τη διάρκεια μιας μάχης, ή είναι ένα τέτοιο πράγμα απαγορευμένο;»

Ο Ραβίνος Qarim (φωτογραφία) απάντησε ως εξής:

«Οι πόλεμοι του Ισραήλ [...] είναι πόλεμοι μιτσβά, οι οποίοι διαφέρουν από τους υπόλοιπους πολέμους που κάνουν τα έθνη μεταξύ τους. Δεδομένου ότι, ουσιαστικά, ένας πόλεμος δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά μάλλον πόλεμος εθνών στο σύνολό του, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η προσωπικότητα του ατόμου "διαγράφεται" προς όφελος του συνόλου. Και αντίστροφα: μερικές φορές θα ρισκάρεις μια μεγάλη στρατιωτική μονάδα προκειμένου να σωθεί ένα άτομο, όταν αυτό είναι απαραίτητο για σκοπούς ηθικούς. Μία από τις σημαντικές και κρίσιμες αξίες κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι η διατήρηση της μαχητικής ικανότητας του στρατού [...]

Όπως στον πόλεμο η απαγόρευση εναντίον της διακινδύνευσης της ζωή σου έχει αρθεί προς όφελος των άλλων, το ίδιο και οι απαγορεύσεις εναντίον της ανηθικότητας και των kashrut (διαιτητικοί νόμοι). Το κρασί που έχουν αγγίξει εθνικοί, η κατανάλωση του οποίου απαγορεύεται σε καιρό ειρήνης, επιτρέπεται σε πόλεμο, προκειμένου να διατηρηθεί το καλό πνεύμα των πολεμιστών. Η κατανάλωση απαγορευμένων τροφίμων επιτρέπεται σε πόλεμο (και μερικοί λένε, ακόμα και όταν είναι διαθέσιμα τρόφιμα 'kosher'), για τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης των πολεμιστών, παρόλο που απαγορεύεται εν καιρώ ειρήνης. Ακριβώς έτσι, ο πόλεμος αφαιρεί ορισμένες από τις απαγορεύσεις στις σεξουαλικές σχέσεις (gilui arayot στο αρχικό), ακόμη και αν η συνεύρεση με μια εθνική γυναίκα είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, επετράπη στη διάρκεια του πολέμου (σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους) λόγω κατανόησης της ταλαιπωρίας που υφίστανται οι πολεμιστές. Και δεδομένου ότι η επιτυχία ολόκληρου του πολέμου είναι ο στόχος μας, η Τορά επιτρέπεται στο άτομο να ικανοποιήσει την κακή επιθυμία του (yetzer ha'ra στο αρχικό), υπό τους όρους που αναφέρονται, για τους σκοπούς της επιτυχίας του συνόλου».

Στην συνέχεια ο Yossi Gurvitz κάνει κάποια σχόλια: Ουάου. Εδώ είναι σφηκοφωλιά. Σύμφωνα λοιπόν με τον Qarim, ο βιασμός των γυναικών κρατουμένων όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά είναι απαραίτητος στον πόλεμο. Η επιτυχία του πολέμου στηρίζεται σ’ αυτόν. Ακόμη και ο Τζένγκις Χαν, ο οποίος (σύμφωνα με την παράδοση), δήλωσε ότι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι "να συντρίβεις τους εχθρούς σου, να τους βλέπεις να πέφτουν στα πόδια σου - να παίρνεις τα άλογα και τα προϊόντα τους και να ακούς τον θρήνο των γυναικών τους. Αυτό είναι το καλύτερο "- ακόμα και ο ίδιος, ο οποίος… διακρίθηκε στους βιασμούς, δεν θεωρούσε ότι ο βιασμός είναι απαραίτητος για τον πόλεμο, μόνο ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ο Στάλιν, επίσης, απέρριψε τις ενστάσεις σχετικά με τους βιασμούς που πραγματοποιούνταν μαζικά από τον Κόκκινο Στρατό, λέγοντας ότι "ένας στρατιώτης έχει ανάγκες," αλλά δεν τον έβλεπε ως ένα ουσιαστικό στοιχείο της στρατιωτικής ζωής.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι εδώ ότι ο Qarim επικαλείται την συνήθη απολογητική σε όσους μιλούν για «εβραϊκή ηθική»: ισχυρίζεται ο πόλεμος είναι μια σύγκρουση μεταξύ των εθνών και όχι των ατόμων, και ότι το άτομο δεν έχει καμία σημασία στον πόλεμο. Η γυναίκα που βιάζεται δεν είναι μια γυναίκα, δεν είναι ένα πρόσωπο, δεν έχει αισθήματα και αν αισθάνεται πόνο αυτό δεν έχει σημασία: αυτή δεν είναι μια γυναίκα ή ένα πρόσωπο, μόνο ένα άτομο της φυλής του εχθρού η οποία είχε την ατυχία να συλληφθεί. Επιπλέον, ο Qarim λέει ότι ο βιασμός κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι ανήθικο αν πραγματοποιείται από μια αντίπαλη φυλή - αλλά όλοι οι εβραϊκοί πόλεμοι είναι, εξ ορισμού, πόλεμοι μιτσβά (κατ’ εντολήν Θεού). Αν ο βιασμός μιας ανυπεράσπιστης κοπέλας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της «εβραϊκής ηθικής», δεν είναι δύσκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι (αυτή η ηθική) είναι κατώτερη από όλα τα σύγχρονα συστήματα ηθικής.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή