Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Πως οι Εβραίοι στην Αμερική υπονόμευσαν τα Χριστούγεννα



Του Kevin MacDonald (Occidental Observer) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Το βιβλίο του Αμερικανο-Εβραίου ραβίνου Joshua Eli Plaut A Kosher Christmas: ’Tis the Season to Be Jewish, αποκαλύπτει αυτό που γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό: Οι Εβραίοι πράγματι υπονόμευσαν τα Χριστούγεννα. Αν και το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο, έχουμε εδώ μια περίληψη και κάποιο σχόλιο από τον Εβραίο αρθρογράφο Ethan Schwartz (“Twas the night after Christmas“). Πρώτα η περίληψη:

«Οι Εβραίοι ήταν η εμπροσθοφυλακή της προσπάθειας να "μετασχηματιστούν τα Χριστούγεννα σε μια εορταστική περίοδο που θα ανήκει σε όλους τους Αμερικανούς, χωρίς θρησκευτική αποκλειστικότητα. Οι πιο σημαντικοί εβραϊκοί μηχανισμοί της εκκοσμίκευσης των Χριστουγέννων είναι η κωμωδία και η παρωδία, καθώς το γέλιο υπονομεύει το θρησκευτικό δέος. Πάρτε, για παράδειγμα, τον ‘Hanukkah Harry’ από το "Saturday Night Live", ο οποίος παρωδεί τον Σάντα (Άη Βασίλη) παραδίδοντας δώρα από ένα καρότσι που το τραβούν τρία γαϊδούρια που ονομάζονται Moishe, Hershel, και Shlomo. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο ‘Hanukkah Harry’ έχει αναδειχθεί ως μια πραγματική εναλλακτική λύση Σάντα για πολλούς Εβραίους της Αμερικής. Ο Plaut βλέπει τέτοια πράγματα όχι τόσο σαν προσπάθειες αφομοίωσης της γιορτής, αλλά ως εκούσια ανατροπή των χριστουγεννιάτικων παραδόσεων. «Μέσα από αυτές τις παρωδίες», γράφει, "οι Εβραίοι φαίνονται να μην έχουν γοητευτεί από τη γοητεία των συμβόλων των Χριστουγέννων." Και δεν είναι μόνο οι Εβραίοι: για τους Αμερικανούς σε γενικές γραμμές, η εβραϊκή παρωδία βοηθά στο να διασφαλιστεί ότι τα Χριστούγεννα "δεν πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά "και ότι στον εορτασμό των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων πρέπει " να δοθεί ίσος σεβασμός και ίσες ευκαιρίες».

Φαίνεται να υπάρχουν δύο μηνύματα εδώ. Ένα είναι το μήνυμα της ανατροπής. Αξιοποιώντας την γελοιοποίηση μεταξύ άλλων μεθόδων. Το άλλο είναι ότι οι Εβραίοι θεωρούνται ως άτομα υψηλού πνεύματος που μετατρέπουν τα Χριστούγεννα "σε μια εορταστική περίοδο που ανήκει σε όλους τους Αμερικανούς." Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι τα Χριστούγεννα δεν «λαμβάνονται πάρα πολύ σοβαρά» και διαγράφεται κάθε έμφαση στην χριστιανική θρησκευτική πτυχή από το επίκεντρο της παραδοσιακής χριστιανικής εορτής.

Οι άνθρωποι που παίρνουν τη θρησκεία τους στα σοβαρά δεν επιτρέπουν η θρησκεία τους να γελοιοποιείται. Αρκεί να σκεφτούμε τις αντιδράσεις των μουσουλμάνων για τα σκίτσα που γελοιοποιούσαν τον Μωάμεθ. Το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν σε θέση να γελοιοποιήσουν τον Χριστιανισμό χωρίς σοβαρές αρνητικές συνέπειες είναι ένας σημαντικός δείκτης της εβραϊκής δύναμης και μια εξίσου ισχυρή ένδειξη της μείωσης της χριστιανικής θρησκευτικής πίστης. Υποψιάζομαι ότι η οργανωμένη εβραϊκή κοινότητα θα αντιδρούσε με οργή αν μη Εβραίοι γελοιοποιούσαν τον Ιουδαϊσμό. Πράγματι, οποιαδήποτε κριτική κατά των Εβραίων ως Εβραίων δεν είναι δυνατόν ποτέ να γίνει δεκτή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. (Ιδού ένας επίκαιρος κατάλογος των απαγορευμένων θεμάτων στα αμερικάνικα media: οι νεοσυντηρητικοί Εβραίοι και ο ρόλος τους στην προώθηση του πολέμου στο Ιράκ, η εβραϊκή πλευρά του σκανδάλου Ivy League, πώς ο εβραϊκός έλεγχος του Χόλιγουντ επηρεάζει το περιεχόμενο των media.)

Ο Schwartz, στο άρθρο του, δεν έρχεται σε αντιπαλότητα με τα στοιχεία του Plaut, αλλά αναρωτιέται αν αυτό είναι καλό για τους Εβραίους που έχει γραφτεί ένα τέτοιο βιβλίο:

«Υπάρχει κάτι ανησυχητικό σχετικά με αυτή την εργασία, που συγκεντρώνει κλασικές εικόνες αντισημιτικής συνωμοσίας και σαμποτάζ. Χωρίς ίχνος ειρωνείας, ο Plaut αφηγείται περιστατικά για τα οποία φονταμενταλιστικές χριστιανικές ομάδες παραπονιούνται λέγοντας ότι "ορισμένοι Αμερικανοί, ιδιαίτερα οι Εβραίοι, προσπαθούν να βγάλουν το ‘Χριστό έξω από τα Χριστούγεννα’». Και προσθέτει ότι «συχνά ακολουθούν αντισημιτικά σχόλια». Εκείνοι οι φονταμενταλιστές χριστιανοί θα μπορούσαν κάλλιστα να αισθάνονται δικαιωμένοι από το επιχείρημα του Plaut. Δεν είναι εγγενώς αντι-χριστιανικό, αναγνωρίζει, να αντιτάσσεσαι στην κυριαρχία του χριστιανισμού σε μια κοσμική δημοκρατία. Αν οι Εβραίοι έχουν βοηθήσει να γίνει η αμερικανική κοινωνία πιο ανοιχτή, θα πρέπει να είναι υπερήφανοι γι’ αυτό».

Έτσι λοιπόν, οι Εβραίοι υπονόμευσαν τα Χριστούγεννα, αλλά τα κίνητρά τους ήταν «καθαρά και ιδεαλιστικά». Αλλά ένα τέτοιο επιχείρημα αγνοεί τον ρόλο των Εβραίων στην θεώρηση της Αμερικής ως ένα «έθνος πρόταση» (δηλ. χωρίς κοινή κληρονομικότητα), ένα σημαντικό θέμα της Κουλτούρας της Κριτικής. Το άγχος των Εβραίων για τον «πολιτιστικό πλουραλισμό» (που έχει πλέον μεταμορφωθεί σε πολυπολιτισμικότητα) οδηγεί στην ρητή απόρριψη της εθνο-πολιτισμικής ταυτότητας της Αμερικής, της οποίας σημαντικό μέρος είναι ο Χριστιανισμός. (Πράγματι, μέχρι το πρόσφατο κύμα μετανάστευσης που προέκυψε από το νόμο 1965, οι Εβραίοι που αποτελούν το 2-3 τοις εκατό του πληθυσμού, ήταν η μόνη αναγνωρίσιμη αμερικανική ομάδα που δεν ήταν Χριστιανοί). Για τους Εβραίους αποτελούσε κεντρικής σημασίας θέμα η οικοδόμηση ενός τείχους ανάμεσα στη θρησκεία και τη δημόσια ζωή, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα αυτό που είναι γνωστό ως "πόλεμος κατά των Χριστουγέννων" (“war on Christmas”) και ο οποίος συνεχίζει να μαίνεται. Για τους Εβραίους επίσης μεγάλη σημασία είχε η αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής των ΗΠΑ στο να γίνει «ανοικτή» σε όλους τους λαούς του κόσμου, και πάλι με μια ιδεολογία ότι η Αμερική είναι απλώς ένα σύνολο αφηρημένων αρχών και δεν έχει κανένα εθνικό ή πολιτιστικό πυρήνα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους τους λαούς και αυτοί οι λαοί θα πρέπει να είναι σε θέση να διατηρήσουν τον πολιτισμό τους, ως μέρος του αμερικανικού μωσαϊκού.

Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί καλοί άνθρωποι δεν συμφωνούν με τα λεγόμενά μου, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι Εβραίοι έχουν ασκήσει με πολύ επιθετικό τρόπο πολιτικές προς όφελός τους και σε αντίθεση με τα συμφέροντα των παραδοσιακών ανθρώπων της Αμερικής και της Δύσης. Και επειδή οι Εβραίοι έχουν καταφέρει να είναι η ελίτ των μέσων ενημέρωσης και της διανόησης, έχουν τη δυνατότητα να έχουν μια πολύ μεγάλη επίδραση στη δημόσια πολιτική, ακόμη και στο τρόπο ζωής των μη-Εβραίων.
 
Ο Plaut τονίζει τη διαφορά μεταξύ της πολύ επιθετικής συμπεριφοράς των Ανατολικο-Ευρωπαίων Εβραίων μεταναστών με το μίσος τους για τον Χριστιανισμό σε αντίθεση με τους Γερμανο-Εβραίους που έφτασαν στα μέσα του 19ου αιώνα και «αγκάλιασαν τις (χριστιανικές) γιορτές». Είναι μια σημαντική διάκριση, τουλάχιστον για τα αμερικανικά πλαίσια. Αλλά σε κάθε περίπτωση, η περιγραφή του Plaut για τα κίνητρα των Ανατολικο-Ευρωπαίων, που απορρέουν από το μίσος τους για τον Χριστιανισμό, δύσκολα τους απεικονίζει ως «ιδεαλιστές σταυροφόρους που μάχονταν για μια ανοιχτή κοινωνία». Για μια ακόμη φορά καταδεικνύει ότι οι Εβραίοι αντιδρούν με εχθρότητα στην ιδέα το Ισραήλ να μην έχει ένα εβραϊκό εθνο-πολιτισμικό πυρήνα, ενώ από την άλλη πλευρά οδηγούν την εκστρατεία ενάντια στην ιδέα η Αμερική και η Δύση να έχουν ένα εθνο-πολιτισμικό πυρήνα. Όπως και με την προώθηση της μη-λευκής, μη-χριστιανικής μετανάστευσης, η υπεράσπισή τους δεν έχει τίποτα να κάνει με τα ιδανικά του ηθικού οικουμενισμού, αλλά τα πάντα έχουν να κάνουν με την επιδίωξη εκείνου που είναι καλό για τους Εβραίους, και υποκινούνται από ένα εβραϊκό μίσος προς τους παραδοσιακούς λαούς και πολιτισμούς της Δύσης. Έτσι, ο πόλεμος κατά των Χριστουγέννων είναι ένα κλασσικό παράδειγμα του πώς οι Εβραίοι αποδεικνύονται μία εχθρική ελίτ.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Η 2η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ και η προσπάθεια να αφαιρεθούν τα όπλα από τους Αμερικάνους πολίτες



Του Dwight L. Kinman (από το βιβλίο “Ο Τελευταίος Παγκόσμιος Δικτάτορας” - 1996**)

Ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίον θα πρέπει ο λαός να διατηρήσει το δικαίωμα του να κατέχει και να φέρει όπλα είναι, σε τελευταία ανάλυση, η ανάγκη αυτοπροστασίας του εαυτού του εναντίον μιας τυραννικής διακυβέρνησης.
(Τόμας Τζέφερσον)

Να φυλάγετε με ζήλο την δημόσια ελευθερία. Να αντιστέκεσθε σθεναρά σε οποιονδήποτε πλησιάζει απειλητικά σε αυτό το πολύτιμο πετράδι! Δυστυχώς, τίποτε δεν μπορεί να το διατηρήσει άθικτο εκτός από την χρήση ωμής βίας. Αν αμελήσετε να αντισταθείτε στην τυραννική βία, είστε αναπόφευκτα καταδικασμένοι! (Πάτρικ Χένρυ)

Ο Αμερικανικός λαός δεν πρέπει ποτέ να παραδώσει τα όπλα του! Η Ιστορία διδάσκει με εύγλωττα παραδείγματα, ότι όποιος λαός οποιουδήποτε έθνους παρέδωσε τα όπλα του κατέληξε αμέσως στην τυραννία. Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μαζικός κεραυνοβόλος πόλεμος των ΜΜΕ και του Ρόκεφελερ που αποσκοπεί στην πλύση εγκεφάλου των Αμερικανών πολιτών, ώστε να πειθαναγκασθούν να παραδώσουν τα όπλα τους. Εμείς οι Αμερικανοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε τη μεγάλη μας πατριωτική κληρονομιά που μας άφησαν θεοφοβούμενοι άνθρωποι – οι Πατέρες, ιδρυτές αυτού του έθνους - που σφυρηλάτησαν αυτή τη δημοκρατία που ονομάζεται Αμερική.
«Οι Αμερικανοί δεν πρέπει να φοβούνται την κυβέρνηση, μια και έχουν το μοναδικό προνόμιο να είναι οπλισμένοι, προνόμιο που κανένας άλλος λαός δεν διαθέτει». (Πρόεδρος Τζέημς Μάντισον)

Ισχυρίζονται ότι η οπλοκατοχή είναι η αιτία που προκαλεί τα εγκλήματα. Αλλά μήπως η κατοχή όπλων αποτρέπει τα εγκλήματα και δεν είναι αυτή που τα προκαλεί; Η πρωτεύουσα Ουάσινγκτον έχει τους αυστηρότερους νόμους για την οπλοκατοχή και την οπλοφορία σε ολόκληρη τη χώρα. Ταυτόχρονα όμως εμφανίζει και τους περισσότερους φόνους κατά κεφαλήν από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Αμερικής.
Η Ελβετία υποχρεώνει κάθε άνδρα να έχει όπλο και να εκπαιδεύεται στη χρήση του. Έχει μια από τις χαμηλότερες εγκληματικότητες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο ειδικός εγκληματολόγος της Φλόριδας Gary Glech μας λέει ότι τα όπλα χρησιμοποιούνται γι’ αυτοάμυνα 2,5 εκατομμύρια φορές το χρόνο στην Αμερική. Η δήμευση των όπλων αυτών απλώς θα αφοπλίσει τους νομιμόφρονες πολίτες και θα αφαιρέσει το ιερό δικαίωμα προστασίας των ιδίων και των οικογένειών τους.
Πριν εξήντα σχεδόν χρόνια, ένας αρχηγός κράτους μίλησε στους υπηκόους του. Είπε: «Το 1935 θα περάσει στην Ιστορία σαν το πρώτο έτος που ένα πολιτισμένο έθνος έχει πλήρη καταγραφή των όπλων. Οι δρόμοι μας θα είναι ασφαλέστεροι, η αστυνομία μας αποτελεσματικότερη, και ο κόσμος θα ακολουθήσει το παράδειγμά μας στο μέλλον.»
Το όνομά του ήταν Αδόλφος Χίτλερ. (* Η φράση αυτή του Χίτλερ αμφισβητείται. Βλέπε παρακάτω)

Η 2η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ

Ο George Madison είπε: “Τι είναι η Πολιτοφυλακή; Είναι ο ένοπλος λαός”.
«Η δεύτερη τροπολογία του Χάρτη των Δικαιωμάτων δίνει στο λαό το αναφαίρετο δικαίωμα οπλοκατοχής και οπλοφορίας. Εξουσιοδοτεί επίσης τον λαό να έχει την δυνατότητα συγκρότησης μιας παλλαϊκής πολιτοφυλακής. Παραχωρώντας στον λαό το κυρίαρχο δικαίωμα να φέρει όπλα και να συγκροτείται ως μη κυβερνητική πολιτοφυλακή, οι ιδρυτές-εθνοπατέρες κατοχύρωσαν την ελευθερία των πολιτών από κάθε απειλή, εξωτερική ή εσωτερική.
Αυτό το δικαίωμα επίσης υπερισχύει έναντι οποιουδήποτε προσχήματος ή αιτιάσεων προβάλλει μια φαυλοκρατούμενη κυβέρνηση καταπιέζοντας τον λαό με διάφορους τρόπους που υπονομεύουν, ανατρέπουν, δυσφημούν και καταργούν τα αναφαίρετα Συνταγματικά μας δικαιώματα. Αν οι κατέχοντες ανώτερα αξιώματα συνεχίζουν απερίσκεπτα να καταδιώκουν και να καταπιέζουν τον λαό, οι συνέπειες που θα προκύψουν θα είναι τραγικές.
Αν αυτοί οι αντίχριστοι πολιτικοί ηγέτες συνεχίζουν να παραβιάζουν και να αγνοούν τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα των πολιτών, ο λαός έχει το ύστατο δικαίωμα να οργανωθεί σε πολιτοφυλακή. Η πολιτοφυλακή θα αναλάμβανε ένα ιερό καθήκον. Τη διατήρηση, προστασία και, αν χρειαστεί, την επιβολή του Συντάγματος των ΗΠΑ».

Ποτέ να μην παραδώσετε τα όπλα σας!

Το 1990, μια φοιτήτρια από το Πεκίνο μετέφερε τα τελευταία λόγια των γονέων της όταν έφευγε για την Αμερική: «Πες στον Αμερικανικό λαό να μην παραδώσει ποτέ τα όπλα του. Όσο κρατούν όπλα στα χέρια τους, δεν θα συμβεί αυτό που συνέβη εδώ”.
Ο Τόμας Τζέφερσον έγραψε - προειδοποιώντας μας - για τους συνωμότες που θα επεδίωκαν να υπονομεύσουν και να ανατρέψουν το Σύνταγμα. Τα είπε όλα στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας: «Εγκαθιδρύονται κυβερνήσεις με την υποστήριξη των πολιτών, οι οποίες αντλούν τις νόμιμες εξουσίες τους με την συγκατάθεση των κυβερνωμένων. Οποτεδήποτε, οποιαδήποτε μορφή κυβέρνησης προσπαθήσει να παραβιάσει αυτές τις αρχές και να τις ανατρέψει, είναι αναφαίρετο δικαίωμα του λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει και να εγκαθιδρύσει μια νέα κυβέρνηση!»
Όταν η κυβέρνηση φοβάται το λαό, υπάρχει ελευθερία. Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία.

Το Μεγάλο Προσωπείο

Ο προσεκτικός μελετητής των προφητειών της Αγίας Γραφής γνωρίζει ότι η Νέα Παγκόσμια Τάξη, κάποια μέρα, θα πέσει στα χέρια του πιο απάνθρωπου και τυραννικού δικτάτορα που υπήρξε ποτέ. Το όνομά του θα είναι Αντίχριστος. Αυτός ο παγκόσμιος ηγέτης θα μεταμφιεσθεί πανούργα και θα καλυφθεί κάτω από τη σημαία τάχα της ειρήνης. Η Αγία Γραφή μας λέει στον προφήτη Δανιήλ 8:25: «Και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς...».
Ο Παγκόσμιος αυτός Δικτάτορας θα οδηγήσει τα έθνη σε μια εποχή προσωρινής και κάλπικης ειρήνης. Έπειτα, θα εξαναγκασθεί να αποκαλύψει το θηριώδες πρόσωπο του, σπέρνοντας τον όλεθρο: «Όταν λέγουν, ειρήνη και ασφάλεια, τότε έρχεται επάνω τους αιφνίδιος όλεθρος . . . και δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν». (Α’  Προς Θεσσαλονικείς 5: 3)

* ΚΟ: Η φράση αυτή του Χίτλερ αμφισβητείται έντονα και θεωρείται ότι δεν ειπώθηκε ποτέ. Αντί αυτής ο Χίτλερ είχε πει : "Το πιο ανόητο λάθος που θα μπορούσαμε ενδεχομένως να κάνουμε θα ήταν να επιτρέψουμε στους κατακτημένους λαούς της Ανατολής να έχουν όπλα. Η Ιστορία διδάσκει ότι όλοι οι κατακτητές που έχουν επιτρέψει τις υποτελείς φυλές τους να φέρουν όπλα προετοίμασαν τη δική τους πτώση με αυτόν τον τρόπο. …. Οπότε ας μην έχουν καμία εγγενή πολιτοφυλακή ή αστυνομικές αρχές. Τα γερμανικά στρατεύματα από μόνα τους θα φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη διατήρηση του νόμου και της τάξης». - Αδόλφος Χίτλερ, 11 Απριλίου 1942, από το “Hitlers Tischegesprache Im Fuhrerhauptquartier 1941-1942”, Δρ Henry Picker, εκδ. (Athenaum-Verlag, Βόννη, 1951).
Ο Γερμανικός νόμος για τα όπλα του 1938, αντικατέστησε εκείνον του 1928 σύμφωνα με τον οποίον οι πολίτες έπρεπε να έχουν άδεια για να φέρουν ένα όπλο και μια ξεχωριστή άδεια για την απόκτηση όπλου, και επέκτεινε την απαλλαγή από την υποχρέωση άδειας απόκτησης όπλων σε αρκετές ομάδες ανθρώπων. Οι κάτοχοι των ετήσιων αδειών θήρας, οι εργαζόμενοι στην κυβέρνησης, καθώς και τα μέλη του κόμματος NSDAP δεν υπόκειντο πλέον σε περιορισμούς στην ιδιοκτησία όπλου. Η ηλικία κατά την οποία τα άτομα θα μπορούσαν να κατέχουν όπλα μειώθηκε από τα 20 στα 18. Μόνο στους Εβραίους απαγορεύυτηκε η κατασκευή και η κατοχή πυροβόλων όπλων και πυρομαχικών.

** Άλλα αποσπάσματα  από το βιβλίο του Dwight L. Kinman (1922 – 2010) εδώ, εδώ και εδώ
 

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Η τηλεόραση που σε βλέπει τι κάνεις



Η νέα γενιά των τηλεοράσεων υψηλής ευκρίνειας (HDTV) και των καλωδιακών που πωλούνται στο κοινό περιέχει δυνατότητες που δεν έχουν πολύ γίνει γνωστές από τις εταιρείες τεχνολογίας: κάμερες, μικρόφωνα και αισθητήρες που έχουν την ικανότητα καταγραφής του κάθε τι που συμβαίνει στο σαλόνι (ή στην κρεβατοκάμαρα). ¨όχι πολύ διαφορετικά από τις τηλε-οθόνες στο μυθιστόρημα του George Orwell «1984», η τηλεόραση θα είναι σύντομα σε θέση να παρακολουθεί ακόμα και να αναλύει διεξοδικά όλα τα άτομα που θα βρίσκονται στην περιοχή των τηλεοπτικών συσκευών.
 
Η εταιρία τηλεπικοινωνιών, Verizon, κατέθεσε πρόταση για κατοχύρωση μιας νέας εφαρμογής που θα έχει ως στόχο την στοχευμένη διαφήμιση που βασισμένη σε πληροφορίες που θα συλλέγονται από την παρατήρηση της συμπεριφοράς του κοινού. Ειδικά διαμορφωμένα συστήματα κάμερας και μικροφώνων, ενσωματωμένα στις τηλεοράσεις των καταναλωτών, θα εντοπίζουν συμπεριφορές,συζητήσεις, ανθρώπους, αντικείμενα ή ακόμα και κατοικίδια που βρίσκονται κοντά στον χώρο της τηλεόρασης.

Αν το σύστημα, για παράδειγμα, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένα ζευγάρι τσακώνεται, τότε θα στείλει αυτήν την πληροφορία στον κεντρικό εξυπηρετητή και αυτός, με τη σειρά του, θα εμφανίσει στην τηλεόραση του σαλονιού ή σε οποιαδήποτε κινητή συσκευή, μία διαφήμιση για σύμβουλο γάμου. Αν οι πληροφορίες που συλλέξει ο «Μεγάλος Αδελφός» της Verizon, δείχνουν ότι το ζευγάρι περνάει ένα ρομαντικό απόγευμα, τότε θα εμφανιστεί διαφήμιση για ταξίδια δύο ατόμων ή για προσφορές λουλουδιών ή ακόμα και διαφημίσεις-προτάσεις ρομαντικών ταινιών.

Για πολλά χρόνια οι υπεύθυνοι τεχνολογίας ήθελαν να χρησιμοποιήσουν συσκευές όπως το Kinect της Microsoft, για να εξελίξουν τη στοχευμένη διαφήμιση, όμως η Verizon πηγαίνει τη συγκεκριμένη τεχνολογία ένα βήμα παραπέρα με τη νέα της πατέντα που περιγράφεται από την εταιρία ως «Μέθοδοι και Συστήματα για Παρουσίαση Διαφημίσεων που Σχετίζονται με την Συμπεριφορά των Χρηστών».


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ και εδώ

ΗΠΑ: Πατέρας θύματος του μακελειού στο σχολείο Sandy Hook γελάει πριν δώσει συνέντευξη Τύπου



Infowars.com / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Καθώς ανεξήγητοι παράγοντες στο τραγικό μακελειό στο σχολείο Sandy Hook συνεχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια, ανεξάρτητοι ερευνητές έχουν επισημάνει ένα περίεργο βίντεο όπου ο Robbie Parker*, ο πατέρας της 6χρονης Emilie Parker, που σκοτώθηκε στο σχολείο, ρωτά εάν θα πρέπει να διαβάσει από μια κάρτα, και του λένε ότι θα πρέπει, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα μετά το μακελειό της Παρασκευής.
Η οικογένεια Parker. Η αδικοχαμένη Emilie στην άκρη δεξιά.
Η Huffington Post περιέγραψε την ειλικρινή δήλωση του Parker λέγοντας ότι «προσπαθούσε να κρατήσει τα δάκρυα του και αγωνίζονταν να πάρει ανάσα», αν και φαίνεται ένα χαμόγελο και ένα σύντομο γέλιο λίγο πριν πλησιάσει το μικρόφωνο. Την πλήρη συνέντευξη τύπου μπορείτε να δείτε εδώ.

Προσπαθούν άραγε τα κατεστημένα media να κατευθύνουν τις αντιδράσεις των θυμάτων;


Δήλωση από τον Alex Jones: "τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου στον κ. Parker και το υπόλοιπο της οικογένειάς του, καθώς και σε όλες τις άλλες οικογένειες που υποφέρουν από αυτή την τραγωδία. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι των media ή της κυβέρνησης του έχουν δώσει μια κάρτα και του λένε τι να πει, ενώ κατευθύνουν την αντίδρασή του σε αυτή την εκδήλωση, έτσι αυτό είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί. "

*Σχ. ΚΟ: Ο Robbie Parker φέρεται να είναι Μορμόνος. 

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

O βιβλικός κατακλυσμός συνέβη λέει ο άνθρωπος που βρήκε το ναυάγιο του «Τιτανικού»



Ίχνη της μεγάλης πλημμύρας που αναφέρεται στη Βίβλο, στην ιστορία της Κιβωτού του Νώε, υποστηρίζει πως ανακάλυψε ο Ρόμπερτ Μπάλαρντ (Robert Ballard), ο άνθρωπος που βρήκε το ναυάγιο του «Τιτανικού».
Ο διάσημος εξερευνητής ηγήθηκε αποστολής στη Μαύρη Θάλασσα όπου, όπως λέει, βρήκε τα ίχνη της πλημμύρας που έγινε το 5600 π.Χ.

Όπως εξηγεί ο ίδιος στο αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι ABC, πριν από 12.000 χρόνια το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη ήταν καλυμμένο από πάγους. Όχι όμως η Μαύρη Θάλασσα, που ήταν μία λίμνη με γλυκό νερό, περιτριγυρισμένη από ξηρά.
Όταν άρχισαν να λειώνουν οι πάγοι, γύρω στο 5600 π.Χ., τα νερά κατέληξαν στους ωκεανούς προκαλώντας παντού πλημμύρες. Τα νερά έφτασαν στη Μαύρη Θάλασσα μέσω των Στενών του Βοσπόρου.

Ο Μπάλαρντ αποφάσισε να ερευνήσει την περιοχή όταν διάβασε την αμφιλεγόμενη θεωρία που διατύπωσαν δύο ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης για ένα ακραίο πλημμυρικό φαινόμενο στη Μαύρη Θάλασσα. 
Το 1997, ο Γουίλιαμ Ράιαν και ο Γουόλτερ Πίτμαν ανακοίνωσαν πως, βάσει αρχαιολογικών και ανθρωπολογικών ερευνών, τουλάχιστον 16 κυβικά χιλιόμετρα υδάτων έφταναν στη Μαύρη Θάλασσα κάθε ημέρα επί τουλάχιστον 300 ημέρες. Ως αποτέλεσμα, πλημμύρισαν τουλάχιστον 155.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης. Η στάθμη της λίμνης ανέβηκε κατά εκατοντάδες μέτρα και έγινε ένα με τη Μεσόγειο, προκαλώντας μεγάλες μεταναστεύσεις ζώων σε όλη την Ευρώπη.
Η ομάδα του Μπάλαρντ ανακάλυψε μία αρχαία ακτογραμμή, η οποία είναι απόδειξη αυτού ακριβώς του γεγονότος, λέει ο ίδιος. Σε βάθος 120 μέτρων βρέθηκαν κοχύλια, τα οποία χρονολογήθηκαν περίπου στο 5000 π.Χ.

Ο Μπάλαρντ θα συνεχίσει τις έρευνες στην Τουρκία το καλοκαίρι, αναζητώντας τα ίχνη του πολιτισμού που εξαφανίστηκε από τις καταστροφικές πλημμύρες πριν από 7.000 χρόνια.



Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Ενας ναός για τρεις θρησκείες κατασκευάζεται στο Βερολίνο



Ένας «Οίκος Προσευχής και Μαθητείας» για χριστιανούς, μουσουλμάνους και εβραίους κατασκευάζεται στην πλατεία Petriplatz (πλατεία του Αγίου Πέτρου) του Βερολίνου. Οι ελπίδες είναι μεγάλες, «όμως ένα κτίριο από μόνο του δεν μπορεί να φέρει κοντά τους ανθρώπους, εάν δεν το επιθυμούν και οι ίδιοι», σημειώνει ο νικητής του σχετικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού.

Καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα διασχίζουν τον πολυσύχναστο δρόμο που περνά μπροστά από την Petriplatz στην κεντρική συνοικία Mitte του Βερολίνου.

Είναι ένας έρημος τόπος που όμως θα μπορούσε να μεταμορφωθεί χάρη στον οίκο προσευχής και μαθητείας, ο οποίος θα φιλοξενεί υπό την ίδια στέγη εκκλησία, συναγωγή και τζαμί.

Το νέο κτίριο θα ανεγερθεί στο σημείο όπου βρισκόταν κάποτε η εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Εχουν σχεδιαστεί τρεις διαφορετικοί χώροι προσευχής - ένας για χριστιανούς, ένας για μουσουλμάνους και ένας για εβραίους - οι οποίοι θα ενώνονται με διάδρομο, όπου θα μπορούν να διοργανώνονται κοινές τελετές και εκδηλώσεις.

Ο ναός δεν θα έχει θρησκευτικά σύμβολα στο εσωτερικό του, ενώ σε μία από τις αίθουσες θα μπορούν να προσεύχονται μαζί πιστοί από διαφορετικές θρησκείες.

Το σχέδιο του αρχιτεκτονικού γραφείου Kuehn Malvezzi είναι εμπνευσμένο από την παλιά εκκλησία του Αγίου Πέτρου.
Ο ναός θα χτιστεί στα θεμέλια του νεογοτθικού ναού του Αγίου Πέτρου, ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατεδαφίστηκε το 1964.

Με έναν πύργο ύψους 44 μέτρων ο οίκος προσευχής θα θυμίζει φρούριο. Στο εσωτερικό θα υπάρχει θολωτός διάδρομος δύο επιπέδων, ο οποίος θα χρησιμεύει ως χώρος μαθητείας.

Οι εμπνευστές του εγχειρήματος ελπίζουν ότι ο χώρος, ως σημείο συνάντησης διαφορετικών θρησκειών, θα γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ τους, βοηθώντας τους πιστούς να ανακαλύψουν τις ομοιότητές τους.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Οι πιο αυστηροί νόμοι για τα όπλα σε Βρετανία και Αυστραλία δεν απέτρεψαν τις μαζικές δολοφονίες, ούτε έκαναν τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ασφαλείς


Ακούσατε ποτέ για την σφαγή σε σχολείο στο Pearl του Mississippi των ΗΠΑ (το 1997); Όχι. Ποιος σταμάτησε τον 16χρονο πριν σκορπίσει περισσότερο όλεθρο; Οι ελεύθερες από όπλα ζώνες; Όχι. Τον έσωσε ένας πολίτης που οπλοφορούσε; Ναι. Το ακούσατε ποτέ από τα media; Όχι

Μετά από μια σφαγή σε σχολείο, η Μ. Βρετανία απαγόρευσε τα περίστροφα το 1998. Μια δεκαετία αργότερα, τα εγκλήματα με πιστόλι είχαν διπλασιαστεί.

Οι Αμερικανοί είναι αποφασισμένοι τέτοιες σφαγές, όπως αυτή που συνέβη στο Newtown του Κονέκτικατ, ποτέ να μην ξανασυμβούν. Αλλά πώς; Πολλοί συνηγορούν υπέρ μιας πιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης των ψυχικά άρρωστων ανθρώπων - ή μιας ένοπλης προστασίας στις λεγόμενες ελεύθερες από όπλα ζώνες. Πολλοί άλλοι απαιτούν αυστηρότερο έλεγχο των πυροβόλων όπλων.

Δεν είναι οι Αμερικάνοι οι μόνοι που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Η Μεγάλη Βρετανία και η Αυστραλία, για παράδειγμα, που αντιμετώπισαν μαζικές εκτελέσεις στη δεκαετία του 1980 και του 1990. Και οι δύο χώρες είχαν πολύ αυστηρότερους νόμους για τα όπλα όταν αυτά τα περιστατικά συνέβησαν. Παρ’ όλα αυτά, και οι δύο αποφάσισαν ότι η απάντηση ήταν ακόμη αυστηρότεροι έλεγχοι των όπλων. Οι εμπειρίες τους μπορεί να είναι διδακτικές.

Ο Thomas Hamilton και ο Michael Ryan
Το 1987, ο Michael Ryan ήταν ο υπαίτιος της σφαγής στην μικρή πόλη του Hungerford της Αγγλίας, όπου σκότωσε 16 άτομα (συμπεριλαμβανομένης της μητέρας του) και τραυμάτισε 14, πριν αυτοκτονήσει. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι ήταν άοπλοι – συμπεριλαμβανομένων και των αστυνομικών – ο Ryan περιπλανήθηκε στους δρόμους για οκτώ ώρες με δύο ημι-αυτόματα όπλα και ένα πιστόλι πριν κάποιος με ένα πυροβόλο όπλο ήταν σε θέση να του απαντήσει.

Εννέα χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο του 1996, ο Thomas Hamilton, ένας άνθρωπος που ήταν γνωστό ότι είναι διανοητικά ασταθής, μπήκε σε ένα δημοτικό σχολείο στην πόλη Dunblane της Σκωτίας και σκότωσε 16 μικρά παιδιά και το δάσκαλό τους. Τραυμάτισε άλλα 10 παιδιά και τρεις άλλους καθηγητές πριν αυτοκτονήσει.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Καλώς ήρθατε στο μέλλον

Του Jack Donovan* (Alternative Right) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

- Boss Tweed: “I said, you’re turning your back on the future”.
- Bill: “Not our future”. (Gangs of New York)

Η 21/12/2012 ήρθε και έφυγε.

Παρά τη συλλογική επιθυμία μας να ζήσουμε ένα εντυπωσιακό τέλος του κόσμου ή να βρεθούμε σε ένα συναρπαστικό αγώνα ζωής ή θανάτου που θα παλέψουμε για την επιβίωσή μας μέσα από γιγαντιαίους σεισμούς, πλημμύρες πτώσεις αστεροειδών και λοιπά καταστροφικά ...

Τίποτα δεν συνέβη ....

Έτσι, καλώς ήρθατε πίσω. Καλώς ήρθατε και πάλι στο μέλλον. Το μέλλον ΤΟΥΣ.

Όλα εξελίσσονται ομαλά σύμφωνα με το σχέδιο.

Οι άνθρωποι έχουν εμμονή με το τέλος του κόσμου, επειδή είναι βαριεστημένοι και εφησυχασμένοι και κοιμισμένοι. Θέλουν να φοβηθούν και να απειληθούν και να ζήσουν. Ή τουλάχιστον μερικές φορές. Στους περισσότερους από τους ανθρώπους της σημερινής εποχής τους αρκεί να βρίσκονται σε θέση να παρακολουθούν άλλους ανθρώπους να φοβούνται και να απειλούνται και να ζουν, μέσα από την τηλεόραση.

Σε καιρούς χάους και κινδύνου, άνδρες με ηρωικά χαρακτηριστικά προκύπτουν μέσα από το πλήθος για να οδηγήσουν, να προστατεύσουν, να κάνουν αυτό που πρέπει, για να πάρουν ό, τι χρειαζόμαστε από «αυτούς» και να το φέρουν σε «εμάς». Φυσική μορφή ιεραρχίας και άνδρες που ακολουθούν άνδρες δράσης - άνδρες οι οποίοι είναι λίγο μεγαλύτεροι από τη ζωή. Ισχυρούς άνδρες. Γενναίους άνδρες. Άνδρες που κυριαρχούν στον κόσμο. Άνδρες τιμής.

Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αυτό το είδος των ανδρών στο δικό τους μέλλον.

Το μέλλον τους είναι για μικρούς, ασήμαντους άνδρες.

Είναι κατασκευασμένο από και για εκείνο το είδος των ανδρών που τρομοκρατούν με μολύβια και πληκτρολόγια και ηλεκτρονικές συσκευές εισιτηρίων. Το είδος των ανδρών που προτάσσουν τα στήθη τους μόνο όταν κάποιος τους έχει βάλει ένα ρόπαλο ή ένα πιστόλι στην πλάτη τους. Το είδος των ανδρών που ασκούν εξουσία μέσα από τη συνεχώς διευρυνόμενη γραφειοκρατία. Όλοι αυτοί που γυαλίζουν τα παπούτσια του αστυνομικού κράτους.

Αυτοί είναι οι άνδρες του μέλλοντος. Οι άνδρες που διασφαλίζουν ότι θα υπάρχει συμμόρφωση με την πολιτική. Τα παιδιά που εφαρμόζουν τους κανονισμούς.

Και θα υπάρχουν περισσότεροι κανονισμοί. Αυτό είναι που μας λένε συνεχώς. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι περισσότεροι κανονισμοί.

Μπορείτε να φανταστείτε ένα μαζικό κίνημα κατά των συνεχών κανονισμών;

Ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί. Καμία κυβέρνηση δεν θέλει να γίνει μικρότερη, και θα υπάρχει πάντα κάποιος μικρούλης, ασήμαντος άνθρωπος που θα γράφει στον βουλευτή του απαιτώντας έναν ακόμη κανόνα - επειδή κάτι τον ενοχλεί, γιατί είναι άσχημο, γιατί είναι κάπως εκτός λειτουργίας ή κάπως καχύποπτα άγριο και ελεύθερο που δίνει μια αίσθηση δυσπεψίας.

Είναι όλα αυτά τα ανθρωπάκια που εξασφαλίζουν ότι θα ακολουθήσουμε τους κανόνες, προκειμένου να μην βλάψουμε τον εαυτό μας ή ο ένας τον άλλον. Κουνάνε λίγο τα δάχτυλά τους και βρίσκουν τρόπους για να μας τιμωρήσουν. Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, επειδή ο Μεγάλος Αδελφός στέκεται ακριβώς πίσω τους.

Για αυτό το λόγο οι άνθρωποι μισο-έλπιζαν ότι θα βρέξει φωτιά από τον ουρανό το πρωί.

Αυτό μοιάζει με πρόοδο. Το μέλλον είναι τώρα.

Καταστρέψτε το μέλλον.

*O Jack Donovan είναι Αμερικάνος αρθρογράφος. Γράφει άρθρα για τις αξίες του ανδρισμού, της παράδοσης και της φυλής και ασκεί κριτική στον φεμινισμό και τη "gay κουλτούρα" που προωθείται από την αριστερά. Έχει γράψει το ‘The Way of Men’. 
Ιστοσελίδα: jack-donovan.com.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή