ΓΑΛΛΙΑ : Γονείς μποϊκοτάρουν τα σχολεία ως αντίδραση στην εικαζόμενη εισαγωγή της «θεωρίας του φύλου» που διδάσκει τα παιδιά ότι δεν γεννιούνται ως αγόρια ή κορίτσια, αλλά ότι μπορούν να «επιλέξουν» τι φύλο θέλουν να είναι

Χιλιάδες γονείς στη Γαλλία έχουν λάβει γραπτά μηνύματα στα κινητά τους τηλέφωνα την περασμένη εβδομάδα με την έκκληση να κρατήσουν σπίτι τα παιδιά τους και να μην πάνε το σχολείο τη Δευτέρα. Όπως αναφέρει το France 24, η συλλογική δράση αποβλέπει στην διαμαρτυρία ενάντια σε μια εικαζόμενη νέα εξέλιξη στα γαλλικά δημοτικά σχολεία : Την προσπάθεια να διδάξουν στους μαθητές ότι «δεν γεννιούνται ως αγόρια ή κορίτσια, αλλά ότι μπορούν ‘να επιλέξουν’ να γίνουν είτε το ένα είτε το άλλο».

Η κινητοποίηση αυτή αντιτίθενται στη διδασκαλία της «θεωρίας του φύλου» στα γαλλικά σχολεία και γίνεται έκκληση στους γονείς να μην πηγαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο μια ημέρα κάθε μήνα. Συνιστάται αυτό να γίνεται χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση προς τους εκπαιδευτικούς.

Τα μηνύματα ειδοποιούν επίσης τους γονείς ότι η σεξουαλική εκπαίδευση θα εισβάλει στις τάξεις του νηπιαγωγείου "με πρακτικά παραδείγματα", όταν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά τον Σεπτέμβριο.

Ο αντίκτυπος του μηνύματος που αναμεταδόθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα, είχε περιορισμένο αποτέλεσμα, ωστόσο, σημαντικό. Περίπου 100 σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης - από το σύνολο των 48.000 στη Γαλλία - ανέφεραν αγνοούμενους μαθητές λόγω του μποϋκοτάζ, σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας.

Ο Γάλλος υπουργός Παιδείας Vincent Peillon (φωτο) απείλησε με κυρώσεις για τα παιδιά που οι γονείς τους τα αποσύρουν από το σχολείο και διέταξε τους διευθυντές των σχολείων σε όλη τη χώρα να καλούν κάθε γονέα που κρατά το παιδί του στο σπίτι και να του υπενθυμίζουν ότι η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.

«Το εθνικό σχολικό σύστημα δεν διδάσκει καμία θεωρία του φύλου. Διδάσκει την ισότητα από κάθε άποψη και ειδικότερα, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών», δήλωσε ο Peillon.

Η Sylvie Fromentelle, αντιπρόεδρος της CIPF, του μεγαλύτερου συλλόγου γονέων -καθηγητών της Γαλλίας, έσπευσε να καθησυχάσει τους φόβους. «Προσπαθούν να φοβίσουν τους γονείς λέγοντάς τους ότι τα σχολεία προσπαθούν να αμφισβητήσουν τη βιολογική βάση της σεξουαλικής ταυτότητας», είπε σε σημείωμα προς τα μέλη της ομάδας, προσθέτοντας ότι η θεωρία του φύλου δεν υπάρχει εντός των κοινωνικών επιστημών ή εντός των γαλλικών σχολείων.

Ωστόσο, πολλοί «υποστηρικτές δικαιωμάτων» έσπευσαν να καταγγείλουν ότι η φήμη για την θεωρία του φύλου που αποτελεί μέρος μιας εκστρατείας «συντηρητικών» στοιχείων και «ακροδεξιών» ομάδων που είναι αντίθετες με ένα νέο σχολικό πρόγραμμα για την ισότητα των φύλων.

Το λεγόμενο πρόγραμμα "ABCs της ισότητας" εισήχθη σε περίπου 600 δημοτικά σχολεία αυτό το έτος και κάποιοι «συντηρητικοί» εξοργίστηκαν γιατί διδάσκει την ανοχή στα ζευγαριών των ομοφυλόφιλων.

Η πρωτοβουλία Πάρτε τους Μαθητές από το Σχολείο, η οποία έχει τη δική της ιστοσελίδα, ξεκίνησε από την μυθιστοριογράφο και σκηνοθέτρια Farida Belghoul (φωτο).

Ως νέα στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Belghoul, αλγερινής καταγωγής, ήταν μια ηγετική φυσιογνωμία στο κίνημα κατά των φυλετικών και σεξουαλικών διακρίσεων στη Γαλλία. Αλλά τώρα έχει εκπλήξει πολλούς θαυμαστές της με την δημόσια στήριξή της στον συγγραφέα και σχολιαστή Alain Soral (φωτο).

 

Πρώην ηγετικό στέλεχος του Εθνικού Μετώπου, ο Soral επιτίθεται τακτικά στις φεμινίστριες και τους ομοφυλόφιλους, ενώ έχει - αν κριθεί ένοχος για «αντισημιτική ομιλία» κατά το παρελθόν.

Η κίνηση της Belghoul έλαβε την υποστήριξη «υπερ- συντηρητικών» καθολικών ομάδων, όπως η ‘Γαλλική Άνοιξη’ και η ‘Civitas’, οι οποίες πρωτοστάτησαν στις μαζικές διαδηλώσεις κατά του «γάμου» των ομοφυλόφιλων το περασμένο έτος και τώρα ανησυχούν ότι παρουσιάζεται σε μικρούς μαθητές η ομοφυλοφιλία ως «φυσιολογική».

Η Civitas αποκάλεσε τον υπουργό Peillon «ψεύτη» και αναφέρθηκε στην Belghoul , «χάρη της οποίας πολυάριθμοι γονείς έχουν ενημερωθεί σχετικά με μια αφύσικη και διεστραμμένη ιδεολογία που διδάσκεται ήδη από την προσχολική ηλικία κάτω από το μανδύα της “ισότητας” και “την καταπολέμησης της ομοφοβίας”».

Επέκρινε την εικαζόμενη χρήση ενός βιβλίου που ονομάζεται «Έχω δύο μπαμπάδες που αγαπούν ο ένας τον άλλο», που προτείνεται για το μάθημα του "ABCs".

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΗΠΑ: Χριστιανή τραγουδίστρια υποψήφια για δύο Grammys αποχώρησε από την τελετή των βραβείων, η οποία, για μια ακόμη φορά, εξελίχθηκε σε πλατφόρμα προώθησης του αποκρυφισμού και της ομοφυλοφιλικής ατζέντας

Η δημοφιλής Αμερικάνα τραγουδίστρια gospel Natalie Grant, αποχώρησε από την τελετή των Grammys, καθώς μπροστά στα μάτια της διαδραματίζονταν σκηνές που ακόμα και τα mainstream μέσα μαζικής ενημέρωσης που ασχολούνται με τον χώρο της «ψυχαγωγίας» παραδέχθηκαν ότι είχαν καθαρά αποκρυφιστική φύση.

Η Grant ήταν υποψήφια για την Καλύτερη Σύγχρονη Χριστιανική Μουσική Εκτέλεση (Gospel/Contemporary) για το "Alive (Mary Magdelene)", ένα τραγούδι που έγραψε με τον σύζυγό της Bernie Helms και για το Καλύτερo Χριστιανικό Μουσικό Τραγούδι, για το “Hurricane” που ανέβηκε στα τσαρτς.

Η Grant έγραψε για τον ενθουσιασμό που είχε κατά την άφιξή της με τον σύζυγό της στην εκδήλωση, αλλά κατέστησε σαφές σύντομα ότι έφυγε νωρίς, καθώς αυτό που παρακολουθούσε ερχόταν σε σύγκρουση με τις χριστιανικές πεποιθήσεις της. Έγραψε: «Φύγαμε νωρίς από τα Grammy’s. Κάνω πολλές σκέψεις, οι περισσότερες από τις οποίες πιθανόν είναι καλύτερα να αφεθούν μέσα στο κεφάλι μου. Αλλά θα πω το εξής: Δεν έχω λάβει ποτέ την μεγαλύτερη τιμή να τραγουδήσω για τον Ιησού και για χάρη του Ιησού. Και ποτέ δεν ήμουν πιο σίγουρη για την πορεία που έχω επιλέξει».

Αν και παρέμεινε ‘κουμπωμένη’ σχετικά με τις ακριβείς περιστάσεις, η Grant αναφερόταν πιθανώς στην Katy Perry, η οποία περιβαλλόταν από δαιμονικές φιγούρες καθώς χόρευε γύρω από ένα ανάποδο σκουπόξυλο πριν βρεθεί σε ένα κύκλο φωτιάς την ώρα που έλεγε το τραγούδι "Dark Horse" (Μαύρο Άλογο). Η Perry φορούσε ένα ρούχο που είχε ένα φωτιζόμενο σταυρό που έμοιαζε με εκείνο των Ναϊτών Ιπποτών.

Στο tweeter υπήρχαν σχόλια όπως: «Η εμφάνιση της Perry έμοιαζε με πραγματική μαγεία», «τώρα, όλα τα μικρά κορίτσια που έχουν είδωλο την Katy Perry θα λατρεύουν το Σατανά», ενώ η χριστιανική μουσική ιστοσελίδα BreatheCast έκανε λόγο ότι η εμφάνιση της Perry ήταν γεμάτη με σατανικές εικόνες και μαγεία. Πολλοί δήλωσαν τον αποτροπιασμό τους για την έντονη αποκρυφιστική χροιά της παράστασης.

Πάντως, η Grant θα μπορούσε επίσης να είχε ενοχληθεί από τη μαζική ‘γαμήλια’ τελετή ομοφυλόφιλων που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας παράστασης από τους Macklemore & Ryan Lewis.

Αλλά και το ντουέτο Beyonce και Jay - Z δεν έμεινε πίσω. Πολλοί γονείς διαμαρτυρήθηκαν.

Την κίνηση της Grant έτρεξαν να υποστηρίξουν πολλοί χριστιανοί, αλλά δεν γλύτωσε και από μηνύματα μίσους. 

Εκείνη απάντησε, μεταξύ άλλων, ως εξής:

«…Οι περισσότεροι από εσάς πάντα με υποστηρίζατε και με ενθαρρύνατε και είμαι ευγνώμων. Με στενοχωρεί όταν άνθρωποι με δικάζουν και εκσφενδονίζουν προσβολές. Δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε διαφωνίες, παρά μόνο μερικά πράγματα θα ήθελα να πω: Δεν είπα ποτέ ότι έφυγα εξαιτίας κάποιας εμφάνισης. Είπα μόνο ότι έφυγα νωρίς.

Είναι τιμή μου να ανήκω στην χριστιανική μουσική κοινότητα. Πολλοί στην καριέρα με ρώτησαν γιατί ποτέ δεν προσπάθησα να πάω με την mainstream μουσική και χθες το βράδυ ήταν μια όμορφη υπενθύμιση ότι μου αρέσει να τραγουδώ για τον Ιησού και για χάρη του Ιησού.

Δεν έκρινα κανέναν. Δεν μισώ κανέναν. Και πιστεύω ότι κάθε πρόσωπο έχει δημιουργηθεί κατ’ εικόνα του Θεού. Ποτέ δεν θα σταθώ σε μια γωνιά του δρόμου με μια ταμπέλα και δεν θα χρησιμοποιήσω την πλατφόρμα μου για να εμπλακώ σε πολιτικά επιχειρήματα που μόνο διαιρούν και δεν ενώνουν. Θα συνεχίσω να προσεύχομαι η ζωή μου να είναι το μήνυμά μου. Έχω τις προσωπικές μου πεποιθήσεις με τις οποίες ζω και θα συνεχίσω να εργάζομαι τη δική μου σωτηρία με φόβο και τρόμο ενώπιον του Κυρίου. (Φιλιππησίους 2:12)…

Η τελευταία σκέψη μου: «Δεν ντρέπομαι το Ευαγγέλιο του Ιησού γιατί αυτό είναι η δύναμη του Θεού για τη σωτηρία σε όποιον το πιστεύει». (Ρωμαίους 1:16)

Από απονομή μουσικών βραβείων σε «mega- τελετουργικά»

Τα τελευταία χρόνια, αυτού του είδους οι "τελετές μουσικών βραβείων" έχουν εξελιχθεί σε μια γιορτή αποθέωσης του αποκρυφισμού και εσχάτως της ομοφυλοφιλικής ατζέντας, με ένα καταιγισμό συγκεκριμένων μηνυμάτων και συμβολισμών. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν πλέον ότι «κάτι δεν πάει καλά» με τη μουσική βιομηχανία και ότι προωθεί ένα συγκεκριμένο σύνολο αξιών και στάσεων. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και σχετικός προβληματισμός ή αντίδραση. Συνήθως η στάση που κρατά ο κόσμος είναι η απλή παρακολούθηση των γεγονότων κάτι που οδηγεί στην συνήθεια και από εκεί τελικά, στην αδιαφορία.

 

Το 2012 ο ΚΟ είχε αναφερθεί στα Βραβεία Grammy 2012 : Άλλο ένα μαύρο τελετουργικό, όπου υπήρχε παρωδία χριστιανικής λειτουργίας η οποία μετατράπηκε σε πύρινο μαύρο μαγικό τελετουργικό, με την ‘bisexual’, Nicki Minaj η οποία μπήκε στα Grammys φορώντας μια τελετουργική κόκκινη ρόμπα, έχοντας δίπλα έναν τύπο ντυμένο σαν «Πάπα».

Δες επίσης και : Η βραδιά απονομής των βραβείων του MTV το 2009: Το Μεγάλο Αποκρυφιστικό Τελετουργικό, όπου είχαμε και πρόταση για προσευχή στον διάβολο (αλλά "για πλάκα")..

Η παράσταση της Katy Perry, ξεκίνησε με τα λόγια:

«Εκείνη ρίχνει ξόρκια από κρυστάλλινες σφαίρες. Επικαλείται πνεύματα. Με έβαλε σε μια έκσταση».

Μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, η Perry τραγουδάει ενώ τέσσερα κερασφόρες δαιμονικές φιγούρες υψώνονται από πάνω της.

Μερικές από τις απαίσιες φιγούρες έχουν κέρατα σαν του Baphomet.

Στη συνέχεια, Perry βγαίνει από την κρυστάλλινη σφαίρα και κινείται γύρω από τους χορευτές της, ελέγχοντάς τους εξ αποστάσεως, σαν να τους έχει κάνει μάγια.

Καταλαβαίνουμε ότι το τραγούδι δεν είναι για την «αγάπη».

Στη συνέχεια επικαλείται ένα «σκοτεινό άλογο». 

Το γαλαζωπό χρώμα του σκοτεινού αλόγου, το μυϊκό του σύστημα και τα λαμπερό κόκκινα του μάτια, μοιάζουν εντυπωσιακά με ένα άλλο άλογο, το «άλογο - διάβολος» του Διεθνούς Αεροδρομίου του Ντένβερ - ένα μέρος γεμάτο από συμβολισμούς της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Εν ολίγοις, η παράσταση της Perry είναι ο λόγος για τον οποίο οι τελετές απονομής των βραβείων έχουν χαρακτηριστεί «mega- τελετουργικά».

Τα Grammy’s χρησιμοποιήθηκαν επίσης, για να προωθήσουν την τελευταία ταινία της Disney “Maleficent”. Στην ταινία η Angelina Jolie εμφανίζεται ως κερασφόρα κακιά μάγισσα.

Το τρέιλερ τελειώνει με την Maleficent να λέει: «Υπάρχει κακό σ’ αυτόν τον κόσμο. Μίσος. Και εκδίκηση ... χαχαχαχαχα!»

Στη συνέχεια, η βραδιά παίρνει άλλη στροφή όταν ο Mackelmore εκτελεί το pro - gay τραγούδι του "Same Love". Εκεί παρουσιάζονται 33 ζευγάρια (γιατί 33; Λόγω μασονίας;) να «παντρεύονται» από την Queen Latifah. Αμέσως μετά, η Μαντόνα, «η Μεγάλη ιέρεια» της μουσικής βιομηχανίας, βγαίνει έξω για να τραγουδήσει στους υπηκόους της.

Κρατώντας ένα σκήπτρο, σύμβολο εξουσίας, η Madonna δίνει τις «ευλογίες» της ως  Μεγάλη Ιέρεια στους μαζικούς «γάμους».

Η παράσταση έλαβε χώρα σε μια παρωδία - εκκλησίας, γεμάτη με μια γκόσπελ χορωδία, υπό την οποία τα 33 ζευγάρια «παντρεύτηκαν» νόμιμα. Αυτό είναι ουσιαστικά που η βιομηχανία των Illuminati προσπαθεί να κάνει : να γίνει η νέα θρησκεία των μαζών ... με πλήρεις τηλεοπτικές mega- τελετουργίες.

Γιατί όλα αυτά τα κραυγαλέα αποκρυφιστικά μηνύματα με στόχο πάντα την νεολαία; Όπως το λέει και το τραγούδι της Katy Perry :

«Επειδή μιας και είσαι δικός μου ... Δεν υπάρχει γυρισμός» (“Cause once you’re mine … There’s no going back”).

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές:εδώ, εδώ, εδώ και εδώ

Η «στροφή» του Στάλιν σε πατρίδα και θρησκεία και η στάση της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο»

Ο Στάλιν έσπασε ξαφνικά την σιωπή του. «Γιατί δεν έχετε δυναμικό;», ρώτησε, καθώς απομάκρυνε την πίπα από το στόμα του και προσέχοντας τις ομιλίες των συνεργατών του.

Ο Alexy και ο Nikolai ήταν μπερδεμένοι, γιατί όλοι ήξεραν ότι το «δυναμικό» τους καθόταν στα στρατόπεδα του Στάλιν. Ο Μητροπολίτης Σέργιος (Sergiy) δεν ήταν καθόλου μπερδεμένος. Ο γέρων κληρικός απάντησε, «Δεν έχουμε δυναμικό για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι εκπαιδεύαμε έναν για ιερέα και αυτός έγινε ο Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης».

Ο Στάλιν σε νεαρή ηλικία

Ένα χαμόγελο ικανοποίησης εμφανίστηκε κάτω από τα μουστάκια του δικτάτορα, και είπε, «Ναι, ναι, ήμουν μαθητής θεολογικής σχολής και άκουσα για σένα μια φορά». (Στα χρόνια που ο Στάλιν ήταν μέσα στην ιερατική σχολή, Ο Μητροπολίτης Σέργιος, μετέπειτα Πατριάρχης, ήταν ο πρύτανης της Θεολογικής Σχολής της Αγίας Πετρούπολης).

Τότε άρχισε να θυμάται τα χρόνια του στη θεολογική σχολή ... Είπε ότι η μητέρα του ήταν λυπημένη κατά τον θάνατό της για το γεγονός ότι δεν είχε γίνει ιερέας. Η συζήτηση του δικτάτορα, με το μητροπολίτη έγινε πιο χαλαρή. Αφού πήραν το τσάι τους, άρχισαν να μιλάνε, μια συνομιλία που κράτησε μέχρι τις τρεις το πρωί.

Στο ... τέλος της συζήτησης, ο ηλικιωμένος μητροπολίτης ήταν αρκετά εξαντλημένος. Ο Στάλιν, πήρε τον μητροπολίτη απαλά από το μπράτσο, σαν ένας πραγματικός βοηθός διάκονος, τον οδήγησε μέχρι τις σκάλες και του είπε, «Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για σένα τώρα». Ήταν αυτά τα λόγια με τα οποία αποχαιρέτησε τους ιεράρχες . Ήταν 4 Σεπτεμβρίου του 1943.

                                      **********

Προπαγανδιστικές αφίσες που τονίζουν το ένδοξο παρελθόν της προ-σοβιετικής Ρωσίας

- Η αλήθεια είναι ότι ο Στάλιν ήταν αρκετά έξυπνoς για να συνειδητοποιήσει ότι σε έναν απελπισμένο πόλεμο για επιβίωση, η κομμουνιστική ιδεολογία δεν ήταν αρκετή και για αυτό χρειάστηκε να συμπληρωθεί από παραδοσιακές πεποιθήσεις και σύμβολα, που θα ενέπνεαν τον λαό της Ρωσίας, να αντισταθεί στον εισβολέα πολεμώντας με τεράστιες θυσίες και πόνο. Έτσι, οι αντι-θρησκευτικές διώξεις κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε μεγάλο βαθμό έπαψαν και η Ορθόδοξη Εκκλησία ενθαρρύνθηκε να προσθέσει το «πατριωτικό της βάρος» στον αγώνα. Ο Στάλιν, κλονισμένος σοβαρά από τη γερμανική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση, δεν απευθύνθηκε στο λαό, μέχρι και έντεκα ημέρες μετά τον πόλεμο.

Ο στρατηγός Κουτούζωφ σε προπαγανδιστική αφίσα

Όταν τελικά έκανε ομιλία, δεν απευθύνθηκε στον λαό αποκαλώντας τον  μόνο «σύντροφοι», αλλά και «αδελφοί και αδελφές». Στην επέτειο της μπολσεβίκικης επανάστασης, στις 7 Νοεμβρίου του 1941, κατά την επιθεώρηση της παρέλασης στην Κόκκινη Πλατεία, μιλώντας επικαλέστηκε μεγάλα ονόματα από το πολεμικό παρελθόν της Ρωσίας - μεταξύ των οποίων, τον Alexander Nevsky, τον πρίγκιπα του Νόβγκοροντ του 13^ου αιώνα, ο οποίος αργότερα αγιοποιήθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία, τον Αλέξανδρο Suvorov, έναν στρατηγό του 18^ου αιώνα που θεωρείται ως ο μεγαλύτερος στρατιωτικός όλων των Ρώσων και τον Μιχαήλ Κουτούζοφ, στρατιωτικό αρχηγό που ξεγέλασε τον Ναπολέοντα στο Πατριωτικό Πόλεμο του 1812-1813. Δεν είναι τυχαίο που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε γνωστός στη Ρωσία ως ο «Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος».

Υπήρξε μια συνειδητή ηχώ του «έπους» του 1812, αλλά η σύγκρουση αυτή ήταν ένας μεγαλύτερος και ακόμα πιο τρομερός πόλεμος. Οι περισσότεροι σοβιετικοί στρατιώτες πολεμούσαν για την πατρίδα τους, όχι για το μαρξισμό - λενινισμό και τον σταλινισμό. Πράγματι, παρά την διείσδυση στο στρατό από ειδική κατηγορία πολιτικών υπαλλήλων (διάδοχοι των επιτρόπων που ο Τρότσκι είχε εισάγει στον Κόκκινο Στρατό κατά τον εμφύλιο πόλεμο για να εξασφαλίσει την πολιτική αφοσίωση των στελεχών που στο παρελθόν είχαν υπηρετήσει τον Τσάρο), η κομμουνιστική ιδεολογία είχε υποβιβασθεί μπροστά στην πατριωτική και αντι - γερμανική προπαγάνδα.

Τόσο οι κοσμικοί όσο και οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί βλέπουν τις συνομιλίες του Στάλιν με τους ιεράρχες στις 4 Σεπτεμβρίου 1943, ως «ιστορικές», και τις θεωρούν ως ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Σοβιετικής κυβέρνησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, η σύγκληση της συνόδου των επισκόπων (8 Σεπτεμβρίου 1943) έλαβε de facto κύρωση. Σε αυτή την σύνοδο, ο Μητροπολίτης Σέργιος (φωτο) ονομάστηκε Πατριάρχης Πασών των Ρωσιών. Λίγο αργότερα, επανεκδόθηκε το περιοδικό του Πατριαρχείου της Μόσχας. Στις 8 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, μια επιτροπή για την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διαμορφώθηκε ως μέρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού, με επικεφαλής τον Γκεόργκι Karpov .

Στη σύνοδο των επισκόπων, ο νεοεκλεγείς Πατριάρχης Σέργιος μίλησε για την πατριωτική διακονία κατά τα χρόνια του πολέμου. Η ομιλία του και η έννοια της «πατριωτικής διακονίας», συνέχισε να προκαλεί έντονη συζήτηση. Η στάση της ηγεσίας της εκκλησίας εκείνης της εποχής – έχει επικυρωθεί από όλους τους κατοπινούς ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και από τους σύγχρονους «σοβιετικούς πατριώτες». Αντίθετα, οι φιλελεύθεροι και οι άμεσοι αντίθετοί τους - οι "λευκοί" πατριώτες – επέκριναν τον περιττό κομφορμισμό στις  σχέσεις με τις "άθεες αρχές", οι οποίες, αν επέτρεπαν την εκκλησία να "αναπνεύσει", αυτό το έκαναν αποκλειστικά για ευκαιριακούς στόχους. Ο Πατριάρχης Σέργιος κατηγορήθηκε ότι η δράση του οδήγησε στην πλήρη υποταγή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στις σοβιετικές αρχές. Οι πράξεις του σοβιετικού καθεστώτος οφείλονταν αποκλειστικά και μόνον στο καιροσκοπισμό. Η «ανάσταση της εκκλησίας» θεωρήθηκε ως a priori προσωρινή και επιφανειακή.

Ο ισχυρισμός αυτός έχει κάποια βάση. Παρά όλες τις αλλαγές στην «εκκλησιαστική πολιτική» του σοβιετικού κράτους, η επίσημη μάχη κατά της θρησκείας, η αθεϊστική προπαγάνδα και οι διώξεις επισκόπων και απλών πιστών συνεχίστηκαν. Ο κρατικός έλεγχος του Πατριαρχείου Μόσχας αυξήθηκε επίσης.

Ο Fedor von Bock

Όσον αφορά τις δραστηριότητες της σοβιετικής ηγεσίας για το «θέμα της εκκλησίας», αυτές πραγματικά αρκετά συχνά επιβλήθηκαν ως αποτέλεσμα ευκαιριακών εκτιμήσεων. Ακόμα και κατά τις πρώτες ημέρες του πολέμου, άρχισε μια αυθόρμητη ανάσταση της θρησκευτικής ζωής στα κατεχόμενα εδάφη. Εκκλησίες (όχι μόνο Ορθόδοξες) άνοιξαν εκ νέου και ενορίες ιδρύθηκαν. Μέχρι το 1943, 6.500 ορθόδοξοι ναοί λειτουργούσαν στο κατειλημμένο από τον εχθρό έδαφος. Την ίδια στιγμή, στο υπόλοιπο της Σοβιετικής Ένωσης λειτουργούσαν 3.329 εκκλησίες. Πολλές από τις εκκλησίες στα κατεχόμενα αναβίωσαν με τη βοήθεια του γερμανικού στρατού, με τους στρατηγούς και τους αξιωματικούς της Βέρμαχτ συχνά να παρευρίσκονται κατά την τελετή ανοίγματος των θυρών τους. Ο στρατηγός Fedor von Bock  και μέλη του επιτελείου του έφτασαν για τα θυρανοίξια στον ανακαινισμένο ναό στο Μπορίσοφ (Λευκορωσία).

Η στήριξη στο άνοιγμα των εκκλησιών και της επιδιόρθωσης της θρησκευτικής ζωής στα κατεχόμενα εδάφη ήταν το πιθανότερο, μια ιδιωτική πρωτοβουλία που ανέλαβαν μεμονωμένοι Γερμανοί αξιωματικοί και δημόσιοι υπάλληλοι. Η υψηλότερη ηγεσία στην Γερμανία του Χίτλερ, ενώ υποσχόταν την πλήρη ελευθερία της συνείδησης για όσους ζουν στα κατεχόμενα εδάφη, στην πραγματικότητα επέτρεπε μόνο την  λειτουργία των θρησκευτικών οργανισμών που ήταν πιστοί στις δυνάμεις κατοχής. Πριν από τον πόλεμο, ο Χίτλερ είχε εκδώσει μια ειδική παραγγελία που απαγόρευε τη διεξαγωγή κάθε αντι-θρησκευτικής δραστηριότητας στις ανατολικές περιοχές. Την ίδια στιγμή, οι Γερμανοί «πρότειναν» οι ιερείς να απαγγέλλουν ειδικές προσευχές για τη «νίκη των γερμανικών δυνάμεων», και να εκφράζουν συναισθήματα πίστης στο Τρίτο Ράιχ. Με κάθε εφικτό τρόπο, οι κατοχικές δυνάμεις υποστήριξαν τις σχισματικές τάσεις εντός της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ειδικά στις «μη-Ρωσικές» περιοχές. Ειδικότερα, η γερμανική κυβέρνηση ενέκρινε τη δημιουργία μιας «ανεξάρτητης» Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Αλεξάνδρου και του επισκόπου Vladimiro - Volynsky Polikarp.

Ο Βλασόβ (δεξιά) με τον Χίμλερ

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γερμανικές αρχές δεν επιχείρησαν να στρατολογήσουν μέλη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας έξω από τη Ρωσία για να λειτουργούν στα κατεχόμενα εδάφη. Πολλοί Ιεράρχες και μέλη της εκκλησίας, ήταν αυστηρά αντι –σοβιετικοί και εξέφραζαν την ελπίδα για την καταστροφή της «άθεης εξουσίας», ως αποτέλεσμα της νίκης της Γερμανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί ιστορικοί και δημοσιογράφοι σήμερα, πιστοί στον (συνεργάτη των Γερμανών) στρατηγό Vlasov και άλλους "εθελοντές" που στρατεύτηκαν με τους Γερμανούς, εξακολουθούν να παραπονιούνται για αυτό το "λάθος" που διέπραξαν οι γερμανικές αρχές, όπως ακριβώς διαμαρτύρονται για την "μυωπία" που είχαν οι Γερμανοί στο θρησκευτικό ζήτημα σε γενικές γραμμές, τα οποία υποτίθεται ότι εμπόδισαν τη Γερμανία από το να κερδίσει τη συμπάθεια ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού στα κατεχόμενα (απελευθερωμένα από τον μπολσεβικισμό) εδάφη. - [Παρακάτω φωτογραφίες από τα κατεχόμενα από τους Γερμανούς εδάφη. Οι φωτογραφίες αυτές ήταν απαγορευμένες (για ευνόητους λόγους) κατά την διάρκεια του σοβιετικού καθεστώτος. Στην τελευταία κάτοικοι λιθοβολούν ένα άγαλμα του Λένιν].

Η δραστηριότητα των ορθόδοξων ιερέων στα κατεχόμενα από τους Γερμανούς εδάφη και η απαραίτητη συνύπαρξη μαζί τους κέντρισε το ενδιαφέρον του σοβιετικού μηχανισμού ασφαλείας. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ήδη από το 1942, ένα σύστημα συλλογής πληροφοριών σχετικά με τις συνθήκες στα κατεχόμενα εδάφη, συμπεριλαμβανομένης των δραστηριοτήτων των ιερέων, είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή. Μετά την απελευθέρωση, πολλοί από αυτούς λογοδότησαν για τις πράξεις τους.

Η καταστολή των κληρικών που είχαν υπηρετήσει στα κατεχόμενα εδάφη δεν ήταν δικαιολογημένη σε όλες τις περιπτώσεις, καθώς η συνεργασία τους με τους κατακτητές ήταν αναγκαία, ως αποτέλεσμα των γεγονότων που ήταν πάνω από τις δυνάμεις τους να ελέγχουν. Η συνεργασία τους πολύ συχνότερα, συνδέονταν με θέματα που αφορούσαν την ενοριακή ζωή, με άλλα λόγια, την εκπλήρωση των άμεσων υποχρεώσεων τους ως ιερείς. Φυσικά, μεταξύ αυτών, υπήρχαν και συνεργάτες, καθώς πολλοί είχαν υποφέρει στα χέρια της Σοβιετικής διατροφής και ως εκ τούτου έδειχναν συμπάθεια προς τους Γερμανούς. Αλλά γενικά, οι Ορθόδοξοι κληρικοί από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν πατριωτικές θέσεις.

Στις 22 Ιουνίου 1941, στην εορτή των Αγίων Πάντων, ο Μητροπολίτης Σέργιος έστειλε μήνυμα προς τους «ποιμένες της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας» όπου τους καλούσε να υπερασπιστούν την πατρίδα από τους «εχθρούς της Ορθοδοξίας». Στις 26 Ιουνίου, έλαβε χώρα μια προσευχή στον καθεδρικό ναό των Θεοφανείων της Μόσχας υπέρ της νίκης του ρωσικού στρατού και έγιναν εισφορές από τους πιστούς για τις ανάγκες του μετώπου. Κατά το πρώτο έτος του πολέμου, οι ορθόδοξες ενορίες της Μόσχας έδωσαν στο Ταμείο Άμυνας περισσότερα από 3 εκατομμύρια ρούβλια. Οι πιστοί από το Γκόρκι (σήμερα Νίζνι Νόβγκοροντ) έδωσαν 4 εκατομμύρια ρούβλια. Το 1942, έλαβε χώρα μαζική συνεισφορά για την υποστήριξη της κατασκευής τανκ. Στο πρώτο από αυτά, δόθηκε το όνομα "Dmitry Donskoy" και παρουσιάστηκε από τον Μητροπολίτη Νικόλαο στον κόκκινο στρατό στις 7 Μαρτίου 1944. Οι πιστοί από το Νοβοσιμπίρσκ συγκέντρωσαν 110.000 ρούβλια για την παραγωγή αεροσκαφών για την μοίρα που είχε όνομα "Για την Πατρίδα!" Κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου, οι Ορθόδοξοι πιστοί συγκέντρωσαν πάνω από 300 εκατομμύρια ρούβλια για το Ταμείο Εθνικής Άμυνας.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία ίδρυσε ειδικό ταμείο για τα παιδιά, ενώ μοναστήρια μεταβλήθηκαν σε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία. Πολλοί πιστοί, ιδιαίτερα γυναίκες, εργάζονταν εκεί εθελοντικά.

Στα κατεχόμενα εδάφη πολλοί κληρικοί και πιστοί έγιναν πράκτορες των μονάδων των παρτιζάνων. Αρκετές εκατοντάδες συνελήφθησαν από τους Γερμανούς και εκτελέστηκαν για τις δραστηριότητές τους.

Τον Νοέμβριο του 1942, ο Μητροπολίτης Νικόλαος έγινε μέλος της έκτακτης επιτροπής που είχε σχεδιαστεί για να διερευνήσει εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές.

Η συνεργασία της ηγεσίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τις σοβιετικές αρχές στα χρόνια του πολέμου, μερικές φορές ονομάζεται «πολιτική του συμβιβασμού με τους Σοβιετικούς» και συχνά γίνεται αντικείμενο κριτικής. Ο Σέργιος και ο διάδοχός του, Αλέξιος, ο οποίος εξελέγη τον Φεβρουάριο του 1945 κατηγορούνται για «έγκριση της κατοχής των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης» και για την άνευ όρων υποστήριξή τους στις κρατικές θρησκευτικές πολιτικές, που είχε ως αποτέλεσμα το σχηματισμό μιας «προνομιούχου κάστας πιστών κάτω από τη διατροφή του μαχητικού αθεϊσμού».

Η απάντηση που δίνεται είναι ότι η πολιτική είναι «η τέχνη του εφικτού». Ο Σέργιος, ως επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έκανε πλήρη χρήση των ευκαιριών που του προσφέρθηκαν σε αυτές τις ιστορικές συνθήκες για την αποκατάσταση της εκκλησίας στη Σοβιετική Ένωση. Ο Σέργιος επίσης, δεν ήταν μόνο ο πρώτος ιεράρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά ένας πατριώτης, που έβλεπε την πατρίδα του να δέχεται επίθεση από τον εχθρό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ιστορία πραγματικά είναι δύσκολο να χωρέσει σε μια "προκρούστεια κλίνη".

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΡΩΣΙΑ: Σε άνοδο ο αντι - σοβιετικός ρεβιζιονισμός. Ορισμένοι βουλευτές ζητούν απαγορεύσεις στην ελευθερία του λόγου

Το μνημείο των θυμάτων του λιμού στην Αγία Πετρούπολη (πρώην Λένινγκραντ)

Council of Conservative Citizens / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Κατά τους τρεις πρώτους μήνες της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, πολλοί λένε ότι υπήρξε η μεγαλύτερη παράδοση και μαζική αποστασία στην ιστορία του κόσμου. Τρία εκατομμύρια σοβιετικών στρατιωτών παρέδωσαν τα όπλα τους. Σε κάποια περίπτωση, ολόκληρο σοβιετικό συντάγματα αρνήθηκε να πολεμήσει και βάδισε προς τις σοβιετικές γραμμές.

Την 7η Οκτωβρίου του 1941, η Αγία Πετρούπολη, που ονομάστηκε Λένινγκραντ στη συνέχεια, πολιορκήθηκε από το φινλανδικό στρατό στα βόρεια και από τον γερμανικό στρατό στα νότια. Η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη αφήνοντας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να πεθάνει από την πείνα. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται για  τον αριθμό των θυμάτων του λιμού, από 600.000 έως 1.500.000.

Σήμερα, οι επικριτές της Σοβιετικής Ένωσης, στη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούν να δαιμονοποιούνται με τη μομφή του «υποστηρικτή των Ναζί». Μια μάχη μαίνεται στην Ουκρανία και την Εσθονία για την αποκατάσταση των αντι – σοβιετικών μαχητών. Τα ευρωπαϊκά και ρωσικά μέσα ενημέρωσης δαιμονοποιούν συνήθως, τους αντι - σοβιετικούς μαχητές με τη μομφή του "ναζί".

Λέει το Ria.ru ...

Ρώσοι βουλευτές απειλούν να ποινικοποιήσουν τον ρεβιζιονισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατόπιν της «οργής» που προκάλεσε μια online έρευνα που ρωτούσε εάν το Λένινγκραντ έπρεπε να παραδοθεί στους Ναζί .

 

Η δημοσκόπηση εμφανίστηκε την Κυριακή στην ιστοσελίδα του φιλελεύθερου online τηλεοπτικού καναλιού ‘Dozhd’ ("Βροχή").

Κατέβηκε αμέσως μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά εξακολούθησε να πυροδοτεί μια σφοδρή αντίδραση.

«Τέτοιες ενέργειες θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζονται ως έγκλημα αποκατάστασης του ναζισμού» δήλωσε τη Δευτέρα η υπερσυντηρητική βουλευτής Irina Yarovaya του κυβερνώντος κόμματος Ενωμένη Ρωσία.

Το λαϊκιστικό Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα θα συντάξει ένα νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση της «προσβολής και βεβήλωσης της μνήμης του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου», δήλωσε τη Δευτέρα το μέλος του κόμματος Igor Lebedev, χρησιμοποιώντας το ρωσικό όνομα για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Lebedev, αναπληρωτής πρόεδρος του κοινοβουλίου, δεν έδωσε κάποιο χρονοδιάγραμμα για τον προτεινόμενο νόμο ούτε είπε ποια θα είναι η τιμωρία που αυτός θα προβλέπει.

Το τηλεοπτικό κανάλι ζήτησε συγγνώμη για την δημοσκόπηση στο Twitter τη Δευτέρα, χαρακτηρίζοντάς την «ένα λάθος από τον παραγωγό ... και τον συντάκτη του κοινωνικού δικτύου».

Ένα στιγμιότυπο της διαθέσιμης στο Twitter δημοσκόπησης έδειξε ότι το 54 τοις εκατό υποστήριξε την παράδοση του Λένινγκραντ. Ο αριθμός των συμμετεχόντων δεν διευκρινίστηκε.

Στο Λένινγκραντ έχασαν την ζωή τους μεταξύ 600.000 και 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι από τον συνολικά 2,5 εκατομμυρίων προπολεμικό πληθυσμό, κατά την διάρκεια της πολιορκίας των Ναζί 1941-1944.

Η πόλη, αφού μετονομάστηκε σε Αγία Πετρούπολη, γιόρτασε την 70η επέτειο από το τέλος της πολιορκίας τη Δευτέρα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή