Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Όταν ο κόσμος γίνει Ένας (2)



Πολύ χειρότερο από το Μεγάλο Αδελφό του Orwell είναι η ενσάρκωση του Αντίχριστου. Και πολύ χειρότερο από το συλλογικό νου του Κόμματος είναι η πνευματική πραγματικότητα μιας δαιμονικής πάλης του νου - ενοποιημένη μαζική κατάληψη μέσω της οποίας πνευματικά όντα του κακού καταλαμβάνουν τον ανθρώπινο νου σα νά ‘ναι άδειες τράπεζες πληροφοριών.

Είναι ένας απαίσιος μαζικός κατατρεγμός όπου οι άνθρωποι κάνουν απίστευτα πράγματα ο ένας στον άλλο, φέρνοντας την απανθρωποίηση του Orwell ένα βήμα πιο μπροστά. Η πρόθεση του Κακού μεγιστοποιείται.

Αλλά υπάρχει ακόμα μια διαφορά ανάμεσα στο μελλοντικό Κόσμο του Orwell και την βιβλική πραγματικότητα. Το όραμα που υπάρχει στο ‘δωμάτιο 101’ για την ανθρώπινη φυλή είναι: «η εικόνα μιας μπότας να ποδοπατά ένα ανθρώπινο πρόσωπο για πάντα».

Η βιβλική εικόνα δεν το επιτρέπει αυτό. Η προφητική εικόνα είναι απλή και τελεσίδικη - ο Θεός παρεμβαίνει. Τέλος της ιστορίας. Ο ιστορικός Θεός απαγορεύει απόλυτα τον τελικό θρίαμβο του Κακού κι αυτό που κάνει στις δυνάμεις του Κακού και στο σύστημά τους είναι τρομακτικό πέρα από κάθε φαντασία, αν τύχει και βρεθείς στη λάθος μεριά. Ο παντοδύναμος Θεός που είναι αρκετά μεγάλος για να δημιουργήσει γαλαξίες με μια μόνο λέξη, ξεσπά με οργή. Η δύναμή του είναι τρομακτική. Καταστρέφει αυτούς που μίσησαν και έβλαψαν το καλό, αυτούς που μοιραία απέρριψαν το Θεό και διέρρηξαν τις ψυχές των άλλων κι εκείνους που καταδίωξαν τους εκλεκτούς του Θεού στα πέρατα της γης, διώκοντας και καταστρέφοντας την Εκκλησία.

«Έπεσε! Έχει πέσει η μεγάλη Βαβυλώνα! Έχει γίνει ο οίκος των δαιμόνων και το στοιχειωμένο μέρος για κάθε πνεύμα του κακού, για κάθε βρωμερό και απεχθές πουλί. Γιατί όλα τα έθνη ήπιαν από το παράφορο κρασί των αμαρτιών της. Οι βασιλείς της γης αμάρτησαν μαζί της και οι έμποροι της γης γίναν πλούσιοι απ’ την υπερβολική χλιδή της» (Αποκάλυψη 18:2, 3).

Η Βαβυλώνα καταστράφηκε σε μια ώρα!

Αυτό θα ήταν αδύνατο, αν δεν υπήρχε η πρόσφατα αναδυόμενη πραγματικότητα των κομπιούτερς με τις διακλαδώσεις τους σ’ όλο τον κόσμο. Ο Ιωάννης το είδε αυτό πριν 2.000 χρόνια, 1.000 πριν το Μεσαίωνα. Σκεφτείτε το - ένα σύστημα που θα ήταν δυνατόν μόνο με τεχνολογία του 20ου αιώνα και ο Ιωάννης περιγράφει πως η Παγκόσμια οικονομία καταρρέει σε μια μόνο ώρα. Ήδη βλέπουμε τα χρηματιστήρια της Ν. Υόρκης του Λονδίνου και του Τόκυο να επηρεάζουν το ένα το άλλο, μέσα σε λίγες ώρες. Αλλά ένα ενοποιημένο σύστημα που κάτι πάει τελείως στραβά ξαφνικά -όπως μια κατάρρευση ενός μαζικού συστήματος χρέωσης με διακλαδώσεις- είναι λογικό. Θα μπορούσε πράγματι να συμβεί σε μια ώρα.

Ο John Lennon στο πιθανώς πιο διάσημο και με μεγαλύτερη επιρροή τραγούδι το Imagine φαντάζεται έναν κόσμο χωρίς παράδεισο και κόλαση. Αλλά το ρεφραίν κλειδί, σύντομα ακολουθεί «και ο Κόσμος θα γίνει Ένας». Το τραγούδι του Lennon συνοψίζει το όνειρο για Έναν κόσμο.

Ναι, μπορούμε να φανταστούμε το ‘φωτισμένο όνειρο’ για μια εποχή του Lennon, αλλά δεν μπορεί να κρατήσει γιατί ο θεμέλιος λίθος του είναι η ψευδότητα της ανθρώπινης φαντασίας και πονηριάς μεταμοσχευμένη σ’ ένα πιο βαθύ σατανικό σχέδιο. Είναι υπόσχεση της τελειότητας και αρμονίας, αλλά χωρίς να περιλαμβάνει το Θεό.
Έτσι όπως είναι, είναι ένα Τέρας σαν τον Φρανκεστάιν, τόσο κενό και νεκρό, όσο ένα σώμα χωρίς ψυχή. Είναι το τελικό πείραμα, που είναι καταδικασμένο ν’ αποτύχει. Αυτός ο φτιαχτός παράδεισος θα γίνει η κόλαση στη γη.

Το Βιβλίο της Αποκάλυψης παρουσιάζει τη γη σαν ένα βασανισμένο πλανήτη. Οι ωκεανοί του δηλητηριασμένοι από τη μόλυνση, το κλίμα και οι εποχές σ’ αναστάτωση, η ατμόσφαιρά του να θερμαίνεται και να φτάνει σε μεγάλες θερμοκρασίες, πυώδη σπυριά και καρκίνος του δέρματος να εμφανίζονται και οι κυβερνήσεις του κόσμου να διαπράττουν μεγάλα λάθη. Ο Θεός με παθητική οργή θ’ αφήσει το αποκορύφωμα της ανθρώπινης ανοησίας να δείξει τους αναπόφευκτους καρπούς. Αλλά το μίσος του ανθρώπου για το Θεό και ο εναγκαλισμός του δαιμονικού συστήματος από τον άνθρωπο, του συστήματος του οποίου ηγείται ο ίδιος ο Σατανάς, θα επιφέρει τελεσίδικα την ενεργητική οργή του Θεού. Αυτές είναι οι φιάλες της Κρίσης στο βιβλίο της Αποκάλυψης και θα φέρουν τρόμο σε πολλούς.

Στο τέλος ο κόσμος θα ζητήσει κάτι δραστικό, κάτι που κανένας άνθρωπος ή μηχανή δεν μπορεί να λύσει.

Η εκθαμβωτική αυτοκρατορία που ήρθε σαν ένα ουράνιο τόξο δε θα υπάρχει πια. Η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα εξαλειφθεί, θα αντικατασταθεί απ’ τη Νέα Δημιουργία. Μόνο ο Θεός μπορεί να ξαναφτιάξει το σύμπαν - όχι με τα μέσα ανθρώπινης ή διαβολικής πονηριάς, αλλά με μια μόνο λέξη που θα πει απ’ τους ύψιστους ουρανούς!


Από το βιβλίο του Tal Brooke ‘Όταν ο Κόσμος γίνει Ένας’

2 σχόλια:

xaridim είπε...

Πολύ ωραίo το απόσπασμα που δημοσίευσες!! Καθώς όντως όλα καταρρένουν και τελειώνουν είθε ο Χριστός να μας ετοιμάσει για να μας παραλάβει από αυτό το καταστρεφικό σύστημα που προετοιμάζουν οι "άνθρωποι" και που τελικά θα καταστρέψει ο ίδιος ο Θεός! Για να γευτούμε και να ζήσουμε μια νέα αιώνια ζωή...!

mnk είπε...

Εγώ, λοιπόν, δεν μπορώ να τον φανταστώ καθόλου αυτόν τον "υπέροχο" κόσμο του Imagine και των λοιπών νεοεποχίτικων εξαγγελιών. Νομίζω πως απευθύνονται σε ηλίθιους ή μαστουρωμένους.

Βλέπουμε π.χ. δύο ανθρώπους (συζύγους, συγγενείς, φίλους, συνεταίρους...) και δεν μπορούν να συγκρατηθούν απ' το να αδικήσουν, πληγώσουν, εκμεταλλευθούν... ο ένας τον άλλον. Στην ευρύτερη κοινωνία, βασιλεύει το "πατείς με, πατώ σε" και το "ο θάνατός σου, η ζωή μου". Από πάντα. Σε όλα τα συστήματα.

Πώς, λοιπόν, με ποιον μαγικό τρόπο, η ανθρώπινη κοινωνία θα μετατραπεί, ξαφνικά, σε κοινωνία αγάπης και δικαιοσύνης;

Μόνο με άνωθεν παρέμβαση είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Να χωρίσει η ήρα απ' το στάρι και να εξαλειφθούν οι παράγοντες που διδάσκουν στον άνθρωπο την πονηρία και την αδικία, απ' τα γεννοφάσκια του.

Χωρίς αυτήν την άνωθεν παρέμβαση, με τα ίδια υλικά που έχουμε σήμερα, μόνο μια σούπα "απ' τα ίδια" μπορούμε να φτιάξουμε.