Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Το «σκάνδαλο» Harvey Weinstein και το φαινόμενο “Shiksa”

«Από την προέλευσή του, το Χόλιγουντ έχει σφραγιστεί με μια εβραϊκή ταυτότητα, αλλά κανείς άλλος δεν έπρεπε να το γνωρίζει αυτό. Αλλά με κάποιο τρόπο, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη είναι η προσπάθεια απόκρυψης ή μεταμφίεσής της, η εβραϊκότητα θα βγει στην επιφάνεια ούτως ή άλλως». - Stephen J. Whitfield (American Space, Jewish Time)

Στον απόηχο του «σκανδάλου» (τώρα βέβαια, να μιλάς για σκάνδαλο στο κόσμο του Hollywood είναι σαν να μιλάς για σκάνδαλο σε οίκο ανοχής), του Harvey Weinstein (Χάρβεϊ Γουάινσταϊν), του εβραϊκής καταγωγής διάσημου κινηματογραφικού παραγωγού, τον οποίο η Μέριλ Στριπ είχε αποκαλέσει "θεό" κατά την τελετή απονομής των Χρυσών Σφαιρών το 2012, και που τώρα «αποκαθηλώνεται» μετά τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε βάρος δεκάδων γυναικών.

Σύμφωνα με το New Universal Unabridged Dictionary του Webster (1994) shiksa (σίκσα) είναι n Γίντις (εβραική) λέξη για : 1. ένα κορίτσι ή μια γυναίκα που δεν είναι Εβραία. 2. ένα κορίτσι ή μια γυναίκα που είναι Εβραία αλλά της οποίας η στάση και η συμπεριφορά θεωρούνται ότι μοιάζουν με εκείνες μια εθνικής. Πρβλ. shegetz.

Αν ήταν απλά τόσο απλό. Όπως αποδεικνύεται, υπάρχει μια πολύ βαθύτερη, πιο σκοτεινή έννοια στον όρο. Για παράδειγμα, ο ραβίνος Daniel Gordis, στο γλωσσάρι του βιβλίου του “Does the World Need the Jews?” αναφέρει τις λεγόμενες υποτιμητικές ρίζες της λέξης: "shiksah - μια γίντις λέξη για μια μη Εβραία, η οποία έχει μια τρομερά υποτιμητική χροιά". Ο Ορθόδοξος Εβραίος Yossi Klein Halevi συμφωνεί, γράφοντας στο βιβλίο του "Memoirs of a Jewish Extremist” ότι η shiksa είναι μια «άσχημη γίντις λέξη που με λίγα λόγια υποδηλώνει: “τσούλα”. Ο συγγραφέας David Brenner  και ο Leo Rosten (στο "The Joys of Yiddish") συμφωνούν ότι η λέξη έχει την έννοια του "στίγματος".

Ίσως είναι ο εκλιπών Ισραήλ Σαχάκ, ωστόσο, που εξηγεί καλύτερα το πραγματικό νόημα της λέξης. Στο σημαντικό έργο του, «Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκή Θρησκεία, το Βάρος 3000 Χρόνων», ο Σαχάκ σημειώνει ότι το σύγχρονο εβραιο-αγγλικό Λεξικό Megiddo, που εκδόθηκε στο Ισραήλ, ορίζει τη λέξη ως «ακάθαρτο ζώο, άσχημο πλάσμα, βδέλυγμα. . .».

Τώρα, ίσως θυμάστε τον τρόπο με τον Woody Allen διακωμωδούσε τους ψυχαναλυτές στην ταινία «Όλα όσα πάντα θέλατε να γνωρίζετε για το σεξ»; Φαίνεται ότι ένας άντρας στην ταινία είναι αρκετά ερωτευμένος με ένα… πρόβατο. Έτσι, μπορεί να υπάρχουν δύο επίπεδα χιούμορ εδώ: το επιφανειακό επίπεδο όπου είναι προφανής η κωμική διαφορά (σεξ με ένα πρόβα εναντίον shiksa), αλλά και το στενά εβραϊκό, όπου μόνο ένας εκπαιδευόμενος στα εβραϊκά ή γίντις μπορεί να συνδέσει την ετυμολογία του ζώου του Shahak με τη λέξη shiksa.

Στην πραγματικότητα, αυτό πιθανότατα εξηγεί τη σκηνή στην ταινία όπου ο ψυχαναλυτής, τον οποίον υποδύεται ο Gene Wilder (ναι, εβραϊκής καταγωγής), έχει έναν Αρμένιο ασθενή (τον υποδύεται ο Τίτος Βανδής!) που ομολογεί ότι κάνει σεξ με μια προβατίνα που ονομάζεται Daisy. Παρακολουθήστε τη σκηνή. Τώρα, μπορεί να δείτε γιατί ο Wilder σκάει στα γέλια.

Επειδή το Χόλιγουντ είναι σίγουρα ένα εβραϊκό περιβάλλον, πολλές ταινίες γεμίζουν με θέματα σίκσα, μεγάλα και μικρά και ο Γούντι Άλεν είναι μόνο ένας Εβραίος που παρουσιάζει το θέμα. Υπάρχουν πολλοί άλλοι. Στην ταινία Lenny (1974), μια ταινία με πρωταγωνιστή τον εβραϊκής καταγωγής ηθοποιό Dustin Hoffman ως τον κωμικό Lenny Bruce (γεννημένος ως Leonard Schneider), και την πεμπτουσία της shiksa σκηνής: ο Bruce μπαίνει σε ένα δωμάτιο, σκοπεύοντας να συναντήσει την ξανθιά φίλη του και καθώς την βλέπει γυμνή να τον περιμένει λέει ξαναμμένος, "Ω ναι. Ω! ναι. Είναι μια θεά shiksa".

Ο Hoffman που συχνά εμφανίζεται στις ταινίες ως Εβραίος - αν και αποκρύπτεται σε κάποιο βαθμό - έχει στενούς δεσμούς με το φαινόμενο shiksa. Είναι ξεκάθαρο στο The Graduate («Ο Πρωτάρης»). Μην ξεχνάμε, επίσης ότι ο Hoffman κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση ενός κοριτσιού ηλικίας 17 ετών το 1985.
Παραγωγός του Πρωτάρη (1967) ήταν ο εβραϊκής καταγωγής Mike Nichols, μετανάστης από το Danzig. Ο Buck Henry (γεννημένος ως Henry Zuckerman) ήταν ένας από τους δύο σεναριογράφους. Ο Hoffman, βέβαια, πρωταγωνιστεί ως πρόσφατος απόφοιτος κολλεγίου με το όνομα Benjamin Braddock. Το θέμα shiksa στην ταινία είναι προφανές, καθώς ο Ben μπλέκει με την παντρεμένη κυρία Robinson (και αργότερα, συνδέεται με την κόρη της κ. Ρόμπινσον, την Elaine.) Η κυρία Robinson απεικονίζεται ως μέρος μια ανώτερης μεσαίας τάξης στην Πασαντένα της Καλιφόρνιας.

Στην κορύφωση της ταινίας, έχουμε την εκκλησιαστική σκηνή, όπου ο Ben παλεύει στην εκκλησία για να διαλύσει τον επερχόμενο γάμο της Elaine με ένα ξανθό γκόι. Αυτή είναι η σκηνή στην οποία ο Cuddihy (The Ordeal of Civility) συναντά τον Roth (Portnoys Complaint). Κάποιος πρέπει πραγματικά να το δει για να συνειδητοποιήσει πόσο άθλια δείχνει ότι ένας Εβραίος νικάει τον μισητό πολιτισμό των εθνικών. Άλλωστε ο χώρος είναι πολύ εθνικός: μια όμορφη χριστιανική εκκλησία, με τον ιερέα και καλά ντυμένους ανθρώπους.

Ο Μπεν, όμως, δεν έχει κανένα σεβασμό γι 'αυτό το σκηνικό των γκοίμ και ορμάει κραυγάζοντας το όνομα της shiksa: "Elaine! Elaine!", ενώ αρπάζει και ένα χρυσό σταυρό και αρχίζει να το χρησιμοποιεί ως όπλο! Στην εβραϊκή φαντασία που αντιπροσωπεύει η σκηνή, η Elaine συνειδητοποιεί ότι ο Ben είναι η καλύτερη επιλογή ενός άνδρα και εγκαταλείπει τόσο την εκκλησία όσο και τον νέο (goy) σύζυγο για να είναι μαζί με τον Ben. Αυτή η σκηνή παίζει το μοτίβο εκδίκησης και κυριαρχίας που συζητάει ο MacDonald, όπως αυτή που έδειξε ο Σίγκμουντ Φρόιντ όταν φανταζόταν την καταστροφή της χριστιανικής Ρώμης.

 Υπάρχουν διάφορα βιβλία για τους Εβραίους και τα εβραϊκά θέματα στις κινηματογραφικές ταινίες του Χόλιγουντ, αρχίζοντας με το The Jew in American Cinema της Patricia Erens. Ως παράδειγμα του θέματος shiksa, επισημαίνει την ταινία του 1963 Come Blow Your Horn ως τυπικό δείγμα Εβραίων ανδρών που ψάχνουν για shiksa ή, σύμφωνα με τα λόγια της Erens, «την αναζήτηση των αρσενικών Εβραίων για σεξουαλική εκπλήρωση, ειδικά μεταξύ των εθνικών γυναικών με μεγάλα στήθη». Σε αυτή την ταινία, «ο Άλαν και ο Buddy επιδιώκουν μια σαρκική εμπειρία που συνδέουν με την Shiksa. Για αυτούς, αυτό τους παρέχει ένα μέτρο ανεξαρτησίας, καθώς και την αποδοχή στην μη εβραϊκή κοινωνία».

Το θέμα shiksa, λοιπόν, μπορεί να προβληθεί από διάφορες γωνίες. Από μια αποκλειστικά εβραϊκή σκοπιά, μπορεί να θεωρηθεί ως ένας λόγος για τα όρια που θέτει η εβραϊκή κουλτούρα για τους υποστηρικτές του: είναι ταμπού για τους Εβραίους άνδρες το να πάνε έξω από την φυλετική τους ομάδα για σεξ ή για ζευγάρωμα. Ίσως κανείς δεν έχει καταλάβει τις βαθιές ρίζες αυτού του λόγου και την θλιβερή επίδρασή του στον αμερικανική κουλτούρα καλύτερα από τον κοινωνιολόγο John Murray Cuddihy, συγγραφέα του εποικοδομητικού έργου του 1974 "The Ordeal of Civility: Freud, Marx, Lévi-Strauss and the Jewish Struggle with Modernity”.

Ο Cuddihy συμφωνεί ότι η λαγνεία της shiksa αντιπροσωπεύει ένα εσωτερικό εβραϊκό δράμα: το δέλεαρ των μη Εβραίων γυναικών απειλεί πάντα να αποκόψει τον Εβραίο άντρα από τη δική του φυλή. Όπως γράφει ο Cuddihy, «στον Φρόιντ, το βαθύτερο ταμπού του Ιουδαϊσμού, το ταμπού εναντίον της επιμιξίας, η απαγορευμένη επιθυμία του Εβραίου για την εθνική shiksa, ως «υπόσχεση της ολοκλήρωσης», είναι ορθολογισμένη, ψυχολογημένη και ερμηνευμένη ως η επιθυμία για τη μητέρα, που επιθυμούν, ταμπού βέβαια όχι μόνο των Εβραίων».

Φυσικά, δεδομένου ότι οι ιδέες του Φρόιντ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς κατά τη διάρκεια του «Εβραϊκού Αιώνα», οι παράδοξες θεωρίες του επιβλήθηκαν σε ένα αμερικανικό κοινό, το οποίο υπέφερε για δεκαετίες από αυτή την εβραϊκή επίθεση. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το "Culture of Critique του MacDonald, κεφάλαιο 4, "Η Εβραϊκή Συμμετοχή στο Ψυχαναλυτικό Κίνημα"). Ωστόσο, εδώ πρόκειται να δούμε το θέμα shiksa σε ένα ευρύτερο εθνικό κοινό και να το συνδέσουμε με την υπόθεση του Harvey Weinstein. Και αυτό τελικά μας οδηγεί στον Εβραίο συγγραφέα Philip Roth.

Ο Roth άρχισε να γράφει την περίοδο που οι Εβραίοι ουσιαστικά πήραν τα πρωτεία στο  μυθιστόρημα στην Αμερική και οι Εβραίοι συγγραφείς κυριάρχησαν με ονόματα όπως: Abraham Cahan, Isaac Bashevis Singer, Joseph Brodsky, Henry Roth, Bernard Malamud, Chaim Potok, Saul Bellow, E.L. Doctorow, J.D. Salinger, Norman Mailer, Susan Sontag ("Τα γκοίμ είναι ο καρκίνος της ανθρώπινης ιστορίας"), Erika Jong, Cynthia Ozick και πολλοί άλλοι.

Ο Roth ήρθε στο προσκήνιο το 1959 με το μυθιστόρημα Goodbye, Columbus, μια αυτοβιογραφική χιουμοριστική ματιά στην εβραϊκή ζωή στη μεγαλύτερη περιοχή της Νέας Υόρκης. Αυτό το μυθιστόρημα συγκλόνισε τους πρεσβυτέρους της εποχής εκείνης, συμπεριλαμβανομένων πολλών παλαιότερων Εβραίων, γιατί ο Roth αποκάλυπτε στα γκοίμ πολλά από τα αρνητικά χαρακτηριστικά των Αμερικανο-Εβραίων και πολλές από τις αρνητικές συμπεριφορές προς τους γκοίμ, κάτι που έκανε τον John Cuddihy να χαρακτηρίσει τον Roth ως «πληροφοριοδότη των γκοίμ».

Η Wiki σημειώνει ότι το βιβλίο αποτελεί ένα «χιουμοριστικό και σεξουαλικά ξεκάθαρο ψυχαναλυτικό μονόλογο» ενός νεαρού εργένη Εβραίου που είναι εθισμένος στη λαγνεία, γεμάτο με επαίσχυντη και χονδροειδή γλώσσα».
Ο πρωταγωνιστής Alexander Portnoy αποκαλεί το shiksa σεξουαλικό του αντικείμενο, "The Monkey" (Μαιμού). Σε ολόκληρο το μυθιστόρημα, ο Roth περιγράφει πώς ο Portnoy ταπεινώνει αυτό το χριστιανικό κορίτσι με κάθε είδους σεξουαλικές πράξεις. Η περιγραφή αυτή αντιπροσωπεύει απόλυτα την διαχρονικά εδραιωμένη εχθρότητα που οι Εβραίοι της Αμερικής έχουν για τη χριστιανική πλειοψηφία:

«Ναι, ήμουν ένας χαρούμενος yiddel στην Ουάσινγκτον, μια μικρή συμμορία Stern μόνος μου… ενώ παράλληλα ένας εραστής σε εκείνη την αριστοκρατική ομορφιά των Γιάνκηδων οι πρόγονοι των οποίων έφτασαν στις ακτές αυτές τον δέκατο έβδομο αιώνα. Φαινόμενο που είναι γνωστό ως “Hating Your Goy and Eating One Too”.

Το προσέξατε; Λέτε έτσι να αισθανόταν και ο Harvey Weinstein; 

Γι’ αυτό γράφει ο Max Oppenheimer, "Ο ντροπιασμένος παραγωγός ταινιών [Weinstein] είναι ένας χαρακτήρας που βγαίνει από τον Philip Roth, παίρνοντας την φαντασίωση της εκδίκησής του από τους Goyim";

Αν δεν πειστήκατε ότι ο Ρόθ Πόρνεϊ είναι γεμάτος με φαντασιώσεις εκδίκησης, τότε ακούστε την ομολογία του στον ψυχίατρό του σε μια άλλη σκηνή. "Αυτό που λέω, γιατρέ, είναι ότι καθώς πάω με αυτά τα κορίτσια, ανακαλύπτω την Αμερική, κατακτώ τον Αμερικανό".

Ναι, οι Εβραίοι διοικούν το Χόλιγουντ. Τώρα έχετε μια απάντηση στο "ε, και λοιπόν;" σε αυτήν την εξίσωση.


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / από εδώ κι εδώ

7 σχόλια:

  1. Δεδομένης τῆς τρομακτικῆς δύναμης τῶν ἐβραίων στὸ Χόλυγουντ μοῦ κάνει ἐντύπωση ποὺ ἀποκαλύφθηκε ὁ ῥόλος τοῦ Γουαϊνστάιν. Μᾶλλον τὸ θέμα ἔφτασε στὸ ἀπροχώρητο καὶ ἴσως χρειάστηκε νὰ βρεθεῖ ἕνα ἐξιλαστήριο θύμα γιὰ νὰ ἀποπλυθεῖ τὸ στίγμα , ἀναζητήθηκε μιὰ "κάθαρση " γιὰ νὰ ἀποδοθεῖ στὸν ἐβραϊσμὸ ὁ στέφανος τῆς δικαιοσύνης , τῆς ἀξιοκρατίας , τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς χρηστῆς δημοκρατίας . Ἴσως ὑπερέβη τὰ ἐσκαμμένα ὁ μεγαλοπαράγοντας , ἀλλὰ φαίνεται πὼς βρέθηκε τὸ κατάλληλο πρόσωπο γιὰ νὰ "ἀποκατασταθεῖ " ἠ ἐμβέλεια τῶν ἐβραίων στὸ Χόλυγουντ.Τελικὰ, τὸ κακὸ χρειάζεται γιὰ νὰ θριαμβεύσει τὸ καλὸ στὸ τέλος καὶ φαίνεται πὼς - ὅπως γίνεται συχνὰ καὶ στὶς ταινίες- οἱ ἐβραίοι τοῦ Χόλυγουντ χρεςιάζονταν ἕναν τέτοιον "θρίαμβο" ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οπως λεει και ο Henry Makow στη σελιδα του, η πιο λογικη εξηγηση για την αποκαλυψη των σκανδαλων του παραγωγου ειναι οτι αφενος οι γυναικες-ηθοποιοι παρακινηθηκαν απο καποια εξουσια του Hollywood για να ομολογησουν (αλλιως γιατι δεν του εκαναν ποτε μηνυση οταν τους συνεβη αυτο? Γιατι τοτε τους ελεγαν οτι αν ηθελαν να γινουν διασημες επρεπε να το βουλωσουν, ενω σε αυτη τη περιπτωση μαλλον τους ειπαν να μιλησουν), και αφετερου οτι ο παραγωγος που ειναι στο λομπυ, μαλλον εκανε κατι που δυσαρεστησε το υπολοιπο λομπυ και εκεινο με τις γνωστες του μεθοδους, αποφασισε να τον 'τιμωρησει'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΟ
    Σχετικα με την αναρτηση σου για την σουπερ-δυναμη που εχουν οι εβραιοι στο Χολλυγουντ και οχι μονον, εχω να κανω κανα δυο παρατηρησεις.

    Το Χολλυγουντ ειναι ακομα, ενα τρομερο εργαλειο στα χερια των εβραιων οπως ο υπολοιπος τυπος, ηλεκτρονικος και εντυπος, οι διαφημισεις, οι εκδοτικοι οικοι κ.λ.π. κ.λ.π., που χρησιμοποιουν οχι μονο για να διαχεουν την προπαγανδα τους και την παραπληροφορησιν τους σε ολα τα θεματα και προβληματα που μαστιζουν την καθε κοινωνια αλλα επισης για να καλυπτουν τα δικα τους, ουκ ολιγα ανομηματα.
    Ειναι κοινως αποδεκτο οτι οταν δυο «γκογιμ» εχουν καποια διενεξη οδηγουνται στα δικαστηρια για να την λυσουν. Το ιδιο συμβαινει και οταν υπαρχει καποιο εγκλημα. Ληστια, απατεωνια, βιασμος, κλπ.
    Οι διακαστικες υποθεσεις λοιπον ειτε ποινικες, ειτε πολιτικες που μεσολαβει η δικαιοσυνη, αστυνομικοι, δικηγοροι, αλλοι δημοσιοι λειτουργοι κλπ, δημοσιοποιουνται αυτοματως και σε ευρεια εκταση αναλογα με την οικονομικη, επαγγελματικη, η πολιτικη επιφανεια των εμπλεκομενων μερων με την αναλογη φυσικα κατακραυγη, αποδοκιμασια και αναταραχη της κοινωνιας.
    Χωρια τον εξευτελισμο που υποκεινται οι εναγωμενοι ή κατηγορουμενοι δημοσιως, που πολλες φορες σημαινει ολοσχερη καταστροφη τους επαγγελματικα/οικονομικα και οικογενιακα.
    Θυμαμαι πιο παλια στις ΗΠΑ (αλλα και αλλου) που δεν υπηρχε μηνας που να μην βγουν στην δημοσιοτητα υποθεσεις βιασμων ανηλικων με θυτες καθολικους κληρικους. Ολη σχεδον η διεθνης κοινωνια βρισκοταν σε καποιον αναβρασμο με τους καθολικους, ασχετα ποσες απ' αυτες τις υποθεσεις εφταναν στα δικαστηρια, ποσοι κληρικοι καταδικαζοντο ή οχι και ουτω καθ’εξης.
    Η ζημια παντως γινοταν με ΑΠΟΔΕΚΤΗ τον Χριστιανισμο .
    Βεβαια εδω υπεισερχεται και ενας αλλος παραγων, με ποινικες υποθεσεις να μην βγαινουν στο φως της δημοσιοτητας επειδη το «γκογιμ» θυτης, εχει καποια κοινωνικη επιφανεια «πολιτικος» πχ. τον οποιον βεβαια αργοτερα εξεβιαζαν και απειλουσαν, εκμεταλευομενοι την θεση του, προς οφελος τους οι εχοντες την δυναμη του τυπου. π.χ. υπογραφη ελεεινων και ανηθικων νομων για την διαλυση της οικογενειας, αντιλαϊκων μετρων για την αθλιοποιηση των μαζων, κ.ο.κ.
    Δηλαδη η ισχυς του τυπου στα χερια των εβραιων εχρησιμοποιητω κατα το πως θα ωφεληση αυτους τους ιδιους και τους σκοπους τους, πολλες φορες εξισωνοντας τον θυτη με το θυμα, παραπληροφορωντας το κοινο, φορτιζωντας αρνητικα το δημοσιο αισθημα ή και τελικα αποσιωπωντας το ολο θεμα.
    Κλασσικο παραδειγμα η προσπαθεια του Τζεφρυ Παπανδρεου να ριξη την Ελλαδα στα νυχια των τοκογλυφων, η αμμεση αντιδραση του κοσμου αρχικα, μετα ο εμπρησμος της συναγωγης στα Χανια απο τους ιδιους τους τοκογλυφους, η συνδρομη του ελληνοφωνου αλλα και παγκοσμιου τυπου στο ποσο οι ελληνες ειναι αντισιμητες, η συλληψη και φυγαδευση των εμπρηστων και τελικα τσιμουδια, σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. Ληθη.
    Την Ελλαδα ομως την εσπρωξε ο ελεεινος και τρισαθλιος Παπανδρεου στα νυχια των τοκογλυφων. Αυτος ηταν και ο Α.Ν.Σ.Κ. τους.

    Ενω αυτα γινονται με τους «γκογιμ» και τα εν Οικω βγαινουν εν Δημω, με τους Εβραιους, τα εν Οικω ΔΕΝ βγαινουν εν Δημω. Οι εβραιοι εχουν κατι που ονομαζουν ραβινικα δικαστηρια στα οποια καταφευγουν για να βρουν το δικιο τους.
    Πανε δηλ. στο ραβινο της γειτονιας τους ο οποιος ως αλλος δικαιος Σολομωντας τους λυνει τις διαφορες τους, χωρις το όποιο συμβαν να βγαινει στην δημοσιοτητα ακομα κι αν προκειται περι βιασμου ανηλικου η αλλου τυπου εγκληματος. Κι ουτε γατα ουτε ζημια. Βεβαια θα υπαρξουν και κεινα τα εγκληματα που αναγκαστικα θα ξεπερασουν τους τοιχους του εν Οικω, αλλα και παλι ο ντροπαλος και πανουργος εβραιος θα πλασσαρει ετσι την ειδηση στον αγαθο «γκογιμ» που ο θυτης θα πεσει στα μαλακα.
    Ετσι λοιπον βλεπουμε μια εντελως «φυσικη» εικονα, με τους «γκογιμ» καθε φυλης, χρωματος και θρησκειας να εγκληματουν συνεχως, ενω οι εβραιοι να παρουσιαζονται ως ακακα αρνια.
    Συνεχιζεται.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συνεχεια.......
    Στην περιπτωση του «κου» Γουεϊνσταϊν θα ημουν ο τελευταιος που θα τον υπερασπιζομουν οπως επισης θα ημουν ο και τελευταιος να υπερασπιστω και τις μεχρι τωρα δημοσιως καταγγελουσες «σικσας».
    Ειναι γνωστο οτι το Χολλυγουντ οζει απο βρωμα, μποχα και δυσωδεια ακομα και γι' αυτους που δεν βρισκονται τοσο κοντα. Δειτε οποια ταινια θελετε με εξαιρεση ελαχιστες και πειτε μου αν δεν ειναι φθορεις της ανθρωπινης σκεψης. Ιδιως για νεους ανθρωπους.
    Εκει οι περισσοτερες γκομενιτσες, σταρλετιτσες, επιδοξες σταρ, αλλα και φτασμενες ηθοποιοι πρεπει να περασουν απ' το κρεββατι του παραγωγου, του σεναριογραφου, του φωτιστη, του καμεραμαν και δεν συμμαζευεται για να παρουν τον ρολακο με την ελπιδα οτι καποια μερα θα αναγνωριστει το ....ταλεντο τους. Αλλιωτικα στην «αλλη» δουλεια τους που θα ειναι ειτε μπαρ-γουμαν ειτε χορευτρια σε ...titty μπαρ. Και δεν ειναι μονο τα κοριτσια αλλα και τ’ αγορακια.
    Και ας μην νομισουν οι αδαεις «γκογιμ», οτι ο Γουεϊνσταϊν ειναι ο μονος κατηγορουμενος για τετοιες υποθεσεις. Αυτος ειναι η κορυφη του παγοβουνου. Υπαρχουν κι αλλοι μεγαλοπαραγοντες και μεγαλοεπιχειρηματιες και μεγαλοτετοιοι που ακομα δεν εχουν βγει στην «σεντρα». Βλεπεις αυτη η καστα ανθρωπων «δωριζει» τεραστια ποσα στους πολιτικαντηδες για τις προεκλογικες τους εκστρατειες με τα αναμενομενα και απαιτουμενα ανταλλαγματα, φυσικα.
    Τωρα θα αναρωτηθουν μερικοι ΠΩΣ βγηκε στην επιφανεια το σκανδαλο Γουεϊνσταϊν ενω παλια δεν ακουγοταν κιχ;
    Αν σας ελεγα οτι αλλαξαν προσωπα το υπουργειο Δικαιοσυνης των ΗΠΑ τωρα με τον Τραμπ και τους παρακατιανους εισαγγελεις και δικαστες κατι τετοιες καταγγελιες δεν τους επαιρνε να τις συρταρωσουν; Διοτι σας εγγυωμαι οτι με την Χιλλαρυ προεδρο, μην νομιζετε οτι θα εβγαινε αυτη η υποθεση στην δημοσιοτητα.


    Πατρικιος Στετσωνης
    Σαρωνιδα-Αττικης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μολις πριν απο λιγο...............
    Ενοπλος ανοιξε πυρ σε Χριστιανικη Εκκλησια στο Σαν-Αντονιο του Τεξας με τουλαχιστον 20 νεκρους προς στιγμην.


    Π/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. H εβραία αλλά και γενικότερα ανατολίτικη θεά αστορέθ είναι ... δηλαδή άμεπτης ηθικής, ή τα πρόσωπα της παλαίας διαθήκης; Σιγά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που ΔΕΝ δημοσιεύονται: όσα δεν έχουν σχέση με το θέμα της ανάρτησης, όσα αποβλέπουν σε διαφήμιση, όσα είναι γραμμένα σε greeklish, όσα εκθέτουν προσωπικά δεδομένα, όσα είναι γεμάτα μίσος για λαούς ή κοινωνικές ομάδες, όσα είναι κακόβουλα, όσα είναι υβριστικά, όσα έχουν εριστική διάθεση και όσα είναι εντελώς βλακώδη (plus: σεντόνια, τρολιές & μπαρούφες). Με "ανώνυμους" δεν ανοίγουμε κουβέντα. Εάν αργεί η δημοσίευση ενός σχολίου, κάντε υπομονή. Αν περάσει πολύς καιρός, μάλλον θα το έχει φάει η μαρμάγκα.