Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

Cleburne: A Graphic Novel

Οι απανταχού φίλοι των Νοτίων μπορούν να είναι χαρούμενοι γιατί η Συνομοσπονδία έχει μπει και στον χώρο του graphic novel. Το 2008 κυκλοφόρησε το “Cleburne: A Graphic Novel”. Δημιουργός του ο Justin Murphy, animator, συγγραφέας, εκδότης, συνθέτης και βραβευμένος δραματογράφος από τη Φλόριντα. Ως νεαρός δημιούργησε μια σειρά κόμικς με ιστορίες από τον εμφύλιο, με τον εύγλωττο τίτλο "Southern Blood", που κυκλοφορούσε για αρκετά χρόνια.

Ο συνομοσπονδιακός στρατηγός Patrick Cleburne, Ιρλανδός από το Arkansas, ονομάστηκε «The Stonewall of the West» και σκοτώθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1864 στη Μάχη του Franklin στο Tennessee. Ήταν 36 ετών. Το βιβλίο καλύπτει τον τελευταίο χρόνο της ζωής του Cleburne τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και με την Στρατιά του Τενεσί. Ο Cleburne απεικονίζεται ζωντανά και ρεαλιστικά και με σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα, ενώ το ίδιο ισχύει για πολλούς άλλους χαρακτήρες της Συνομοσπονδίας και για τις μάχες και την πολιτική του στρατού. Συνολικά, το βιβλίο είναι ένα αφιέρωμα στον ηρωισμό των Νοτίων οι οποίοι τα τελευταία χρόνια συκοφαντούνται μαζικά.

         Ο Murphy ορθώς αφηγείται επίσης την ιστορία των μαύρων στρατιωτών της Συνομοσπονδίας και του λογικού και βιώσιμου προγράμματος του Cleburne για την πρόσληψη μαύρων με αντάλλαγμα την ελευθερία τους, κάτι που τελικά υιοθετήθηκε, αλλά πολύ αργά.

Ποιος ήταν ο στρατηγός Patrick Cleburne

Ο Cleburne γεννήθηκε στο Ovens της Ιρλανδίας, στις 16 Μαΐου 1828. Ο πατέρας του ήταν γιατρός. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 18 μηνών και έμεινε ορφανός στα 15. Όταν δεν κατάφερε να περάσει στην ιατρική πήγε και εγγράφηκε στον Βρετανικό Στρατό, όπου έγινε δεκανέας.

Τρία χρόνια μετά εγκαταστάθηκε στην Αμερική, στην πόλη Helena του Arkansas, όπου άρχισε να εργάζεται ως φαρμακοποιός. Εκεί έγινε φίλος με τον Thomas C. Hindman, ο οποίος αργότερα έγινε στρατηγός των Νοτίων. Όταν τέθηκε το ζήτημα της απόσχισης, ο Cleburne συμπαραστάθηκε στις νότιες πολιτείες. Η επιλογή του φυσικά, δεν οφειλόταν σε καμία αγάπη για τη δουλεία, για την οποία ισχυριζόταν ότι δεν τον ενδιέφερε, αλλά από αγάπη για τους νότιους που τον είχαν αγκαλιάσει ως δικό τους. Έγινε λοχαγός και ηγήθηκε της επιχείρησης κατάσχεσης του αμερικανικού οπλοστασίου στο Little Rock τον Ιανουάριο του 1861. Όταν ο Αρκάνσας αποχώρησε από την Ένωση, ανατέθηκε στον Cleburne να ηγηθεί του 1ου Συντάγματος Πεζικού του Αρκάνσας. Προήχθη σε ταξίαρχο στις 4 Μαρτίου 1862.

Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του 1863 στο Τενεσί, ο Cleburne και οι στρατιώτες του πολέμησαν στη μάχη της Chickamauga. Αντιστάθηκαν με επιτυχία απέναντι σε μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη της Ένωσης υπό τον στρατηγό William T. Sherman.

Η στρατηγική χρήση του εδάφους του Cleburne, η ικανότητά του να συγκρατεί το έδαφος εκεί όπου άλλοι είχαν αποτύχει και το ταλέντο του στην αποτροπή των κινήσεων του εχθρού τον έκανε να αποκτήσει φήμη και του έδωσε το ψευδώνυμο "Stonewall of the West". Τα στρατεύματα των Βορείων φοβόντουσαν μήπως δουν να ξεπροβάλει η γαλάζια σημαία του στρατού του Cleburne στο πεδίο της μάχης. Μιλώντας για αυτόν ο στρατηγός Ρόμπερτ Ε. Λι τον ανέφερε ως "μετεωρίτη που λάμπει μέσα από έναν συννεφιασμένο ουρανό".

Η πρόταση για τη χειραφέτηση και τη στρατολόγηση των νέγρων

Στα τέλη του 1863, είχε γίνει προφανές στον Cleburne ότι η Συνομοσπονδία θα έχανε τον πόλεμο λόγω των αυξανόμενων περιορισμών του ανθρώπινου δυναμικού και των πόρων της. Το 1864, κάλεσε δραματικά την ηγεσία του Στρατού του Τενεσί και υπέβαλε την πρόταση για τη χειραφέτηση όλων των σκλάβων («χειραφέτηση ολόκληρης της φυλής με λογικούς όρους και εντός τόσο εύλογου χρόνου») προκειμένου να «στρατολογηθούν οι  συμπαθούντες» και έτσι να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του Νότου. Ο Cleburne υποστήριξε ότι η χειραφέτηση δεν έπρεπε να περιλαμβάνει την ισότητα των μαύρων, σημειώνοντας ότι η «αναγκαιότητα και η σοφή νομοθεσία» θα εξασφάλιζε ότι οι σχέσεις μεταξύ των μαύρων και των λευκών δεν θα αλλάξουν ουσιαστικά. Στην πρότασή του ακολούθησε σιωπή και στην ουσία δεν καταγράφηκε επίσημα στα πρακτικά εκείνης της συνάντησης.

«Ικανοποιήστε το νέγρο ότι εάν πιστεύει πιστά στα πρότυπα μας κατά τη διάρκεια του πολέμου, θα λάβει την ελευθερία του αυτός και η φυλή του ... και έτσι αλλάζουμε τον αγώνα και από μια φοβερή αδυναμία περνάμε σε μια θέση δύναμης.

Θα πολεμήσουν οι σκλάβοι; Οι είλωτες της Σπάρτης πολέμησαν καλά με τους αφέντες τους στη μάχη. Στη μεγάλη ναυμαχία της Ναυπάκτου, όπου οι χριστιανοί έλεγξαν για πάντα την εξάπλωση του Μωαμεθανισμού στην Ευρώπη, υποσχέθηκαν ελευθερία στους σκλάβους που ήταν μάγειρες του στόλου και κλήθηκαν να πολεμήσουν σε μια κρίσιμη στιγμή της μάχης. Πολέμησαν καλά και ο πολιτισμός οφείλει πολλά σε αυτούς τους γενναίους σκλάβους μάγειρες... η εμπειρία αυτού του πολέμου έδειξε μέχρι στιγμής ότι οι μισο- εκπαιδευμένοι νέγροι πολέμησαν γενναία όπως πολλοί άλλοι μισο-εκπαιδευμένοι Yankees.

Λέγεται ότι παλεύουμε μόνο για την διατήρηση της δουλείας, και αν την εγκαταλείψουμε, τα παρατάμε όλα. Ακόμα κι αν αυτό ήταν αλήθεια, το οποίο αρνούμαστε, η δουλεία δεν είναι το παν για το οποίο πολεμούν οι εχθροί μας. Είναι απλώς η πρόφαση να καθιερώσουν την υπεροχή τους και μια πιο συγκεντρωτική μορφή διακυβέρνησης και να μας στερήσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

σημερα ειναι ανατολικες και δυτικες ακτες εναντιον της ενδοχωρας των ΗΠΑ