Ποια Μακεδονία επισκέφτηκε ο Απόστολος Παύλος;;; (Α΄ Μέρος)

Πριν ένα χρόνο περίπου το υπουργικό συμβούλιο της ΠΓΔΜ αποφάσισε τη μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων «Πέτροβετς», σε αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» και αυτό της Αχρίδας σε αεροδρόμιο «Απόστολος Παύλος», αποδεχόμενη την πρόταση της δημόσιας επιχείρησης διαχείρισης των δύο αεροδρομίων της χώρας.

Σχετικά με το αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» (Аеродром Александар Велики), των Σκοπίων έχουν γραφτεί αρκετά σχετικά με τις δίκαιες ελληνικές διαμαρτυρίες, όπως π.χ. το ψήφισμα διαμαρτυρίας του νομαρχιακού συμβούλιο της διευρυμένης νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Δράμας, Καβάλας, Ξάνθης, το οποίο μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι η ενέργεια αυτή εκτός του ότι αποτελεί παραχάραξη της ιστορίας, προκαλεί και σύγχυση στις μεταφορές και στην διακίνηση των επιβατών, καθώς το διεθνές αεροδρόμιο Καβάλας φέρει εδώ και χρόνια την ονομασία «Μέγας Αλέξανδρος».

Εδώ, παίρνοντας αφορμή από την ονομασία του άλλου σκοπιανού αεροδρόμιου, της 56.520 κατοίκων πόλης της Οχρίδας, με την ονομασία «Απόστολος Παύλος», (Св. Апостол Павле), θα εξετάσουμε με βάση την Καινή Διαθήκη και την Ιστορία, εάν ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την πόλη της Οχρίδας και γενικότερα την περιοχή της ΠΓΔΜ, που θέλει να ονομάζει τον αυτό της «Μακεδονία».

Είναι βέβαιο δε ότι όλες οι κινήσεις αυτές των γειτόνων μας Σκοπιανών, είναι «εκ του πονηρού», καθώς προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα παγκοσμίως γνωστά ονόματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αποστόλου Παύλου, μόνο και μόνο γιατί η ζωή, η πορεία και η φήμη αυτών των δύο μεγάλων ανδρών συνδέονται με την Μακεδονία.

Όπως δε είναι γνωστό, οτιδήποτε «Μακεδονικό» πλέον, το θεωρούν δικό τους!

Α. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ήταν το έτος 49 μ..Χ., όταν ο "Απόστολος των εθνών", μαζί με τους τρεις ευλογημένους συνοδούς του, (Σίλας, Τιμόθεος, Λουκάς), πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στην Μακεδονία, σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Είχε προηγηθεί ένα αποκαλυπτικό «όραμα», που είδε ένα βράδυ, ενώ βρισκόταν στην Τρωάδα, στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, εκεί που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη της Τροίας.

Στην Καινή Διαθήκη και στο βιβλίο των Πράξεων των Αγίων Αποστόλων, που έγραψε ο ελληνικής καταγωγής Ευαγγελιστής Λουκάς, ιατρός και συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου, αναφέρεται: «Και στον Παύλο φάνηκε κατά τη νύχτα ένα όραμα: Ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, παρακαλώντας τον και λέγοντας: Διάβα στη Μακεδονία, και βοήθησέ μας». (Πράξεις 16:9)

Κατά την λεπτομερή περιγραφή του ευαγγελιστή Λουκά, ο απόστολος Παύλος και οι συνεργάτες του, αμέσως πειθάρχησαν στην «άνωθεν οδηγία» και αφού αποπλεύσανε από την Τρωάδα, περάσανε κατευθείαν στο αρχαιοελληνικό νησί της Σαμοθράκη, και την ακόλουθη ημέρα έφθασαν στη Νεάπολη, την σημερινή Καβάλα..

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νεάπολη (δηλαδή Νέα Πόλη) που ήταν λιμάνι των αρχαίων Μακεδόνων, ονομάσθηκε αργότερα «Χριστούπολη», επειδή ήταν το πρώτο μέρος της Ευρώπης που πάτησαν τα ιερά πόδια των απεσταλμένων του Χριστού, Παύλου και Σίλα.

Αμέσως μετά, ο απ. Παύλος και οι συνεργάτες του, (ή μόνο με τον Σίλα) επισκέφθηκαν πεζοπορούντες τη γειτονική μεγάλη και πρώτη πόλη των Μακεδόνων τους ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ, την πόλη που ίδρυσε ο πατέρας του Μεγ. Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος ο Β΄, του οποίου το όνομα και έφερε.

Στους Φιλίππους το 42 π.Χ. ύστερα από σκληρές μάχες, έπεσαν ο Βρούτος και ο Κάσσιος στον αγώνα τους για την ελευθερία της Ρώμης, πολεμώντας τον Μάρκο Αντώνιο και τον Οκταβιανό.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τους Φιλίππους ως την «πρώτη πόλη εκείνου τού μέρους τής Μακεδονίας, Ρωμαϊκή αποικία» (Πράξεις 16:12)

Εκεί λοιπόν, ένα Σάββατο, κοντά στον Ζυγάκτη ποταμό, όπου ήταν τόπος προσευχής, βαπτίστηκε από τον απ. Παύλο, η πρώτη Χριστιανή της Ευρώπης, μία πωλήτρια πορφύρας, με το όνομα Λυδία και ιδρύθηκε η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης.

Σήμερα εκεί βρίσκεται το χωρίο Λυδία (γενέτειρα του Θοδωρή Ζαγοράκη!) και στο ποτάμι που βαπτίστηκε η αγία Λυδία υπάρχει υπαίθριο βαπτιστήρι.

Μετά την αναχώρησή του από τους Φιλίππους, ο απ. Παύλος και οι συνεργάτες του αφού πέρασαν την Αμφίπολη και την Απολλωνία, αρχαίες Μακεδονικές πόλεις, και γειτονικές της πατρίδας του Φιλόσοφου Αριστοτέλη, τα Στάγειρα της Μακεδονίας, γνωστές για τις μεγάλες μάχες που έδωσαν Αθηναίοι και Σπαρτιάτες για τον πλούτο της περιοχής και το χρυσάφι του όρους Παγγαίου, ήρθαν, μέσω της Εγνατίας οδού, στην πόλη της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Η πόλη πήρε το όνομά της από την πριγκίπισσα Θεσσαλονίκη, η οποία ήταν αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και σύζυγος του Κάσσανδρου, διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ιδρυτής της πόλης της Θεσσαλονίκης, κατά το έτος 316 π.Χ. και ο οποίος ονόμασε την πόλη αυτή, προς τιμήν της γυναίκας του, ως Θεσσαλονίκη.

Η ονομασία αυτή είναι σύνθετη αρχαία ελληνική λέξη και προέρχεται λέξεις «Θίν», «Αλός» και «Νίκη», που σημαίνει «Παραθαλάσσια Νίκη».

Κάποιοι ασεβείς και ανιστόρητοι βέβαια, δεν διστάζουν να ονομάσουν την Θεσσαλονίκη «Solun»!

Στη Θεσσαλονίκη, ο απ. Παύλος επισκέφτηκε την Συναγωγή των Ιουδαίων, όπου όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «κατά τη συνήθειά του, μπήκε μέσα προς αυτούς, και τρία σάββατα συζητούσε μαζί τους από τις Γραφές, εξηγώντας και αποδεικνύοντας, ότι ο Χριστός έπρεπε να πάθει, και να αναστηθεί από τους νεκρούς, και ότι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός, που εγώ σας κηρύττω. Και μερικοί απ' αυτούς πείστηκαν, και ενώθηκαν μαζί με τον Παύλο και τον Σίλα, και από τους θεοσεβείς Έλληνες ένα μεγάλο πλήθος, και από τις πρώτες γυναίκες όχι λίγες» (Πράξεις 17: 2,3).

Προσέξτε ότι ο Λουκάς αναφέρει ως αποδέκτες του ευαγγελικού μηνύματος ΜΟΝΟ δύο λαούς. Ιουδαίους και Έλληνες.

Μόνο Έλληνες και Ιουδαίοι υπήρχαν τότε στη Μακεδονία!

Ο ευαγγελιστής Λουκάς συνεχίζει: « Όμως, επειδή οι Ιουδαίοι, που δεν πείθονταν, τους φθόνησαν, και παίρνοντας μαζί τους μερικούς κακούς ανθρώπους, από τους χυδαίους, και δημιουργώντας οχλαγωγία, προκαλούσαν θόρυβο στην πόλη· και αφού όρμησαν ενάντια στο σπίτι τού Ιάσονα, (ελληνικό όνομα!) τους ζητούσαν για να τους φέρουν στον δήμο.

Επειδή, όμως, δεν τους βρήκαν, έσυραν τον Ιάσονα και μερικούς αδελφούς προς τους πολιτάρχες, (Πολιτικοί Αρχηγοί του Δήμου) φωνάζοντας δυνατά, ότι: Εκείνοι που αναστάτωσαν την οικουμένη, αυτοί ήρθαν και εδώ, τους οποίους υποδέχθηκε ο Ιάσονας· και όλοι αυτοί πράττουν ενάντια στα προστάγματα του Καίσαρα, λέγοντας, ότι: Υπάρχει ένας άλλος βασιλιάς, ο Ιησούς.

Τάραξαν δε το πλήθος και τους πολιτάρχες καθώς τα άκουγαν αυτά. Και παίρνοντας εγγύηση από τον Ιάσονα και τους υπόλοιπους, τους απέλυσαν. Οι δε αδελφοί, αμέσως μέσα στη νύχτα, έστειλαν και τον Παύλο και τον Σίλα στη ΒΕΡΟΙΑ» (Πράξεις: 17: 5-10)

Για κατοίκους της Βέροιας αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς: «Αυτοί, όμως, ήσαν ευγενέστεροι από εκείνους στη Θεσσαλονίκη, επειδή δέχθηκαν τον λόγο με κάθε προθυμία, εξετάζοντας καθημερινά τις γραφές, αν έτσι έχουν αυτά. Πολλοί μεν, λοιπόν, απ' αυτούς πίστεψαν, και από τις επίσημες Ελληνίδες γυναίκες, και από τους άνδρες όχι λίγοι.» (Πράξεις 17: 11,12)

Πάλι Ιουδαίοι και Έλληνες οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ κάτοικοι της Βέροιας!

Αμέσως μετά τη Βέροια και επειδή ξέσπασε διωγμός εναντίον του από τους φανατικούς Ιουδαίους που έφθασαν στην Βέροια από την Θεσσαλονίκη, ο Απόστολος Παύλος οδηγήθηκε, από Μακεδόνες χριστιανούς, με πλοίο από το Θερμαϊκό Κόλπο προς τη Νότια Ελλάδα και μέχρι την Αθήνα και την Κόρινθο.

Από την Αχαΐα, όπως λέγονταν τότε η Νότια Ελλάδα, επέστρεψε στην Ασία μέσω των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, για να επισκεφθεί και πάλι πολλές φορές την ίδια πάντα Μακεδονία και Αχαΐα, δηλαδή ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και να στείλει αρκετές επιστολές στις χριστιανικές εκκλησίες της Μακεδονίας και στους άλλους Έλληνες πρωτοχριστιανούς, όπως είναι οι δύο επιστολές του (Α΄ και Β΄) προς Θεσσαλονικείς, μία προς Φιλιππισίους και δύο (Α΄& Β΄) προς Κορινθίους, όλες γραμμένες βέβαια, στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

Το 863 μ.Χ. ήταν οι Θεσσαλονικείς αδελφοί ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι οποίοι έχοντας επιθυμία να διδάξουν στους Σλάβους το Ευαγγέλιο του Χριστού, προκειμένου να τους προσεγγίσουν καλύτερα, χρησιμοποίησαν ένα νέο αλφάβητο, βασισμένο στο ελληνικό, το οποίο μπορούσε να αποδώσει τους φθόγγους της σλαβικής γλώσσας.

Το αλφάβητο αυτό το εφηύρε ο Κύριλλος και για αυτό ονομάστηκε κυριλλικό.

Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι Έλληνες Μακεδόνες Ιεραπόστολοι, «οι Σλάβοι και οι Ρώσοι θα ήταν Μουσουλμάνοι» , όπως λέει ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιος Β΄.

Νεάπολη, λοιπόν, Φίλιπποι, Αμφίπολη, Απολλωνία, Θεσσαλονίκη και Βέροια ήταν οι πόλεις που επισκέφτηκε ο Απόστολος Παύλος, υπακούοντας στο όραμα που είδε και ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα προς βοήθεια του άνδρα Μακεδόνα.

Όλες με ΕΛΛΗΝΙΚΑ ονόματα, όλες με ΕΛΛΗΝΕΣ κατοίκους, όλες με μία και μόνο γλώσσα, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ.

Παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένοι ΑΣΧΕΤΟΙ και αμετανόητοι ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ που δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν μέχρι και κομμάτια της Καινής Διαθήκης για να αποδείξουν ότι… άλλο ήταν η Μακεδονία και άλλο η Ελλάδα!!!!!

Έτσι φιλοσκοπιανή ιστοσελίδα βρήκε το παρακάτω εδάφιο από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων και το αναφέρει θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις στους άσχετους! «Και όταν έπαυσε ο θόρυβος, ο Παύλος, αφού προσκάλεσε τους μαθητές, και τους ασπάστηκε, βγήκε έξω για να πάει στη Μακεδονία. Και αφού διαπέρασε εκείνα τα μέρη, και τους προέτρεψε με πολλά λόγια, ήρθε στην Ελλάδα». (Πράξεις 20:1,2).

Μήπως δηλαδή άλλη χώρα ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και άλλη Η ΕΛΛΑΔΑ;;;

Λες και θέλει πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος ότι οι Μακεδόνες ήταν ένα ελληνικό φύλο, όπως ήταν οι Θράκες, οι Ηπειρώτες, οι Λωκροί, οι Κρήτες κλπ

Και αν δεν ήταν Έλληνες οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ τότε γιατί μίλαγαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ και είχαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ ονόματα;

Παραδείγματος χάριν, για να χαριτολογήσουμε και λίγο, τον πατέρα του Μ. Αλέξανδρου γιατί να τον έλεγαν Φίλιππο (= φίλος των ίππων), και να μην τον έλεγαν… Dusan!

Και το άλογο του Μ. Αλεξάνδρου γιατί να το έλεγαν Βουκεφάλα (= κεφάλι βοδιού) και να μην το έλεγαν... Zastava!

Όπως θα δούμε όμως σε επόμενη ανάρτηση, ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.