Για τον Σταυρό και την Ελευθερία!

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (Николај Велимировић), Επισκόπου Αχρίδος: 

Αδερφοί μου, o Θεός μας είναι Θεός των ελεύθερων ανθρώπων και όχι των δούλων. Ο Χριστός κατέβηκε στη γη όχι για να στρατολογήσει με τη βία τους ανθρώπους, αλλά για να συγκεντρώσει εθελοντές στη στρατιά Του. Όποιος ήθελε, ήθελε.. Όποιος δεν ήθελε, δεν ήταν υποχρεωμένος. Μόνο που εκείνος που δεν θέλει να γίνει εθελοντής του Χριστού, γίνεται νεοσύλλεκτος του σατανά, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, επειδή ο Χριστός είπε: Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου. Αρχηγός όλων εκείνων, που είναι εναντίον του Χριστού, είναι εκείνος ο σκοτεινός στρατηγός του Άδη, ο σατανάς.

Ο λαός μας εθελοντικά ακολούθησε τον Χριστό, με ελεύθερη βούληση και όχι με τη βία, επειδή δεν βαπτίστηκε μία μέρα με την εντολή ή με το νόμο κάποιου, αλλά σιγά - σιγά βαπτιζόταν επί αιώνες. Ο σέρβικος λαός πολέμησε για την ελευθερία και για τον Τίμιο Σταυρό. Από παλιά το σύνθημα του λαού μας, ήταν: Πίστη και ελευθερία. Όταν λοιπόν λέμε πώς πολεμήσαμε για την πίστη, σημαίνει πως πολεμήσαμε για την πίστη του Χριστού, για την ορθόδοξη πίστη. Όταν λέμε πως πολεμήσαμε για την ελευθερία, σημαίνει πως θελήσαμε την ελευθερία σύμφωνα με τα λόγια του απόστολου Παύλου: «Έχει καταβληθεί το αντίτιμο για την απελευθέρωσή σας. Είστε αγορασμένοι από τον Χριστό με τίμημα μεγάλο. Γι’ αυτό μην υποδουλώνεστε στους ανθρώπους» (Κορ. Α' 7, 23).

Σύμφωνα με την παράδοσή μας καλό είναι πάντα να σεβόμαστε την πίστη του λαού μας. Όταν αγωνιζόμασταν για τον Σταυρό και περιμέναμε την ελευθερία από το Θεό, σαν δώρο για τον αγώνα μας, ήρθε η ανάσταση. Ο δύσκολος αγώνας μας για τον σταυρό στον καιρό της δουλείας έλαμπε σαν ήλιος και όταν ήρθε η ελευθερία, μας χάρισε τη ζεστασιά που εκπέμπουν οι ακτίνες του ηλίου. Τότε καταλάβαμε πως ο Θεός μας ελέησε και ο Σταυρός του Χριστού νίκησε τους εχθρούς μας. Η ελευθερία ήρθε σαν δώρο Θεού.

Και αν πάλι το ποτήρι αναποδογυρίσει και ο Σταυρός σκοτεινιάσει, αν πάλι χαθεί η ελευθερία, τότε θα καταλάβουμε πως ο Θεός μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας, αφήνοντας τους ξένους τυράννους να μας κυβερνούν. Λίγοι λαοί στον κόσμο είναι πιστοί όσο ό λαός μας. Λίγοι λαοί στον κόσμο, όπως ο λαός μας, ερμηνεύουν τόσο απλά το καλό και το κακό που τους συμβαίνει και έχουν ένα θετικό και ξεκάθαρο σύνθημα στους αγώνες τους: Για τον Σταυρό και για την χρυσή Ελευθερία.

Η πορεία του λαού μας είναι γνωστή από την ιστορία μας. Ξεχάσαμε τον Σταυρό και μολύναμε την ελευθερία μας, καταλήξαμε στο μαστίγιο των άθεων. Αναστενάζαμε για ελευθερία, όπως οι μελλοθάνατοι. Παλέψαμε για την ελευθερία με το σπαθί. Πάνω στους τάφους των αδερφών μας προσευχηθήκαμε με δάκρυα για αυτήν. Δυστυχώς, όταν ήρθε η ελευθερία δεν την προσέξαμε ούτε μία ημέρα σαν κάτι ιερό. Από το ξημέρωμα της πρώτης ελεύθερης μέρας αρχίσαμε να παίζουμε μαζί της. Τον καιρό της ελευθερίας φροντίσαμε μόνο το σώμα και πικράναμε την ψυχή μας. Υπηρετήσαμε μόνο τον εαυτό μας, και όχι τον Θεό.

Κύριε, Ιησού, Χριστέ, Μακρόθυμε, αμαρτήσαμε. Πεθάναμε για το Σταυρό και στη συνέχεια καταπατήσαμε το Σταυρό. Υποφέραμε για την ελευθερία και στην συνέχεια απαξιώσαμε την ελευθερία. Ελέησέ μας, λόγω της ομολογίας μας και της μετάνοιας μας. Αν υπάρχει κάτι καλό σε μας, στους αμαρτωλούς Σέρβους, είναι πως για κάθε μας δυσκολία δεν κατηγορούμε τους άλλους, αλλά τον εαυτό μας. Αυτό δεν το κάνουν οι άθεοι και οι αιρετικοί. Αυτό το κάνουν μόνο οι αληθινοί ορθόδοξοι χριστιανοί. Γι’ αυτό το λόγο και μόνο, για αυτό το λόγο, ελέησέ μας και σώσε μας, Κύριε. Αμήν.

Από το βιβλίο «Μέσα από το Παράθυρο της Φυλακής - Μηνύματα στο λαό», εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2012. Διάβασε εδώ