Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

Τρότσκι: «Θα επιβάλουμε μια κόκκινη τυραννία. Κόκκινη γιατί θα φέρουμε ποταμούς αίματος. Οι τραπεζίτες θα εργαστούν μαζί μας»



Διάσημο απόσπασμα του Τρότσκι (1917)*:

«Πρέπει να μετατρέψουμε τη Ρωσία σε μια έρημο που θα κατοικείται από λευκούς νέγρους πάνω στους οποίους θα επιβάλουμε τυραννία, μια τυραννία που οι πιο τρομεροί δεσπότες της Ανατολής είχαν ποτέ ονειρευτεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή θα είναι μια τυραννία της αριστεράς, όχι μια τυραννία της δεξιάς. Θα είναι μια κόκκινη τυραννία και όχι μια λευκή».

«Εννοούμε τη λέξη “κόκκινη” στην κυριολεξία, γιατί θα φέρουμε τέτοιες πλημμύρες αίματος, που θα κάνουν κάθε ανθρώπινη απώλεια που έγινε στους καπιταλιστικούς πολέμους, αδύνατη σε σύγκριση. Οι μεγαλύτεροι τραπεζίτες πέρα από τον ωκεανό θα εργαστούν όσο το δυνατόν πιο στενά μαζί μας. Αν κερδίσουμε την επανάσταση, θα δημιουργήσουμε τη δύναμη του Σιωνισμού πάνω στο ναυάγιο της κηδείας της επανάστασης, και θα γίνουμε μια δύναμη, μπροστά στην οποία όλος ο κόσμος θα γονατίσει. Θα δείξουμε ποια είναι η πραγματική δύναμη. Μέσω της τρομοκρατίας και των λουτρών αίματος, θα υποβιβάσουμε τη Ρωσική διανόηση σε μια κατάσταση πλήρους αποβλάκωσης και ηλιθιότητας και σε μια ζωώδη ύπαρξη ... Αυτή τη στιγμή, οι νέοι άνδρες μας με τα δερμάτινα μπουφάν τους, οι γιοι των ωρολογοποιών από την Οδησσό, την Όρσα, την Gomel και την Vinnitsa, (πόλεις με μεγάλο εβραϊκό πληθυσμό) ξέρουν πώς να μισούν οτιδήποτε ρώσικο. Τι ευχαρίστηση παίρνουν καταστρέφοντας την ρώσικη διανόηση - αξιωματικούς, ακαδημαϊκούς και συγγραφείς ...»

* Όπως αναφέρεται στα «Απομνημονεύματα του Aron Simanovich», (“Memoirs of Aron Simanovich”) ενός Εβραίου κοσμηματοπώλη στην αυλή του Τσάρου, που ενήργησε ως γραμματέας και βοηθός του Ρασπούτιν και επεδίωξε να επηρεάσει τον Τσάρο (μέσω του Ρασπούτιν) προκειμένου να βελτιωθεί η κατάσταση των Εβραίων στη Ρωσία. Τα απομνημονεύματα γράφτηκαν το 1928, αλλά μόλις τώρα μεταφράστηκαν στα αγγλικά. Τα παραπάνω λόγια βρίσκονται και σε πολυάριθμες ρωσικές ακαδημαϊκές εργασίες, συμπεριλαμβανομένης της «Φύσης του Σιωνισμού» (‘The Nature of Zionism’) του Vladimir Stepin, που δημοσιεύθηκε (στα ρωσικά) στη Μόσχα, το 1993 και μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Clive Lindhurst.

Ο Nelson Rockefeller ανέθεσε αυτόν τον πίνακα στον Μεξικάνο κομμουνιστή ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα κατά τη διάρκεια του 1930. Ο ίδιος ο Ροκφέλερ απεικονίζεται δίπλα δίπλα με τον Λέον Τρότσκι, που περιβάλλεται από άλλους διάσημους κομμουνιστές, συμπεριλαμβανομένου του Καρλ Μαρξ. Αρχικά ο πίνακας εμφανίστηκε στο Κτίριο RCA (τώρα GE) στο Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη. Ο Ροκφέλερ τον αφαίρεσε αθόρυβα κατά τη διάρκεια της αντι-κομμουνιστικής αντίδρασης της Επιτροπής για τις Αντιαμερικανικές Δραστηριότητες που σύστησε το Κογκρέσο. Σήμερα είναι μόνιμα εγκατεστημένος σε έναν ολόκληρο τοίχο στον δεύτερο όροφο του Μεγάρου Καλών Τεχνών (Palacio Bellas Artes), σε μια γωνιά της Alameda Central στο Centro Historico της Πόλης του Μεξικού.

ΚΟ: Ο Leon Trotsky ήταν Εβραίος που γεννήθηκε στο μικρό χωριό Γιάνοφκα της Ουκρανίας, στις 7 Νοεμβρίου 1879. Το πραγματικό του όνομα ήταν Lev Davidovich Bronstein. Μετά τη διαγραφή του από το Κομμουνιστικό Κόμμα, εξορίστηκε από την Σοβιετική Ένωση και τελικά δολοφονήθηκε με τσεκούρι στο Μεξικό από τον Σοβιετικό πράκτορα Ραμόν Μερσάντερ.

Διάβασε :

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

2 σχόλια:

  1. Το πρόβλημα της αριστεράς ιδεολογίας είναι ότι διχάζει την κοινωνία, δέν την ενώνει. Η θεωρία των τάξεων τί άλλο είναι πέραν ενός βαθέως διχασμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ψωμί και ελιά και Τσίπρα Βασιλιά!" ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
    From HEIL GAP ( or mind the GAP)
    http://heilgap.blogspot.com/2015/02/blog-post_12.html.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που ΔΕΝ δημοσιεύονται: όσα δεν έχουν σχέση με το θέμα της ανάρτησης, όσα αποβλέπουν σε διαφήμιση, όσα είναι γραμμένα σε greeklish, όσα εκθέτουν προσωπικά δεδομένα, όσα είναι γεμάτα μίσος για λαούς ή κοινωνικές ομάδες, όσα είναι κακόβουλα, όσα είναι υβριστικά, όσα έχουν εριστική διάθεση και όσα είναι εντελώς βλακώδη (plus: σεντόνια, τρολιές & μπαρούφες). Με "ανώνυμους" δεν ανοίγουμε κουβέντα. Εάν αργεί η δημοσίευση ενός σχολίου, κάντε υπομονή. Αν περάσει πολύς καιρός, μάλλον θα το έχει φάει η μαρμάγκα.