«Σεκινά», Καμπάλα και η «γυναικεία πτυχή του Θεού»

Η “Shekinah” («Σεκίνα») είναι η θηλυκή εβραϊκή λέξη που σημαίνει 'κατοικία' ή 'παρουσία' και χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την «παρουσία του Θεού», ιδιαίτερα στον Ναό στην Ιερουσαλήμ. Για πολλούς η Σεκίνα εκπροσωπεί τα «γυναικεία χαρακτηριστικά» της ‘παρουσίας του Θεού’.

Η λέξη προέρχεται από την Καμπάλα, τον ιουδαϊκό μυστικισμό και περιγράφεται στο Ταλμούδ και όχι στην Παλαιά Διαθήκη, όπως πολλοί νομίζουν.

Η «Σεκινά», παραδείγματος χάριν, είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στα γραπτά και τα τραγούδια του γνωστού μυστικιστή/καμπαλιστή του 16ου αιώνα, ραβίνου Isaac Luria. Ένα απόσπασμα ενός διάσημου ύμνου για το Σαμπάτ (Σάββατο), λέει :

Ένα νέο τραπέζι

προετοιμάζουμε γι’ Αυτήν,

ένα υπέροχο πολύφωτο

ρίχνει το φως του πάνω μας.

   

Ανάμεσα στο δεξί και το αριστερό

η Νύφη πλησιάζει,

με ιερά κοσμήματα

και εορταστική ενδυμασία...

Η Shekhina σχετίζεται με αρχαίες θεές και ιδιαίτερα με την χαναανιτική θεά Ashera (Ασερά). Οι Ισραηλίτισσες και οι Χαναναίες έφτιαχναν καρβέλια με τη μορφή της, που «ευλογούντο» και τρώγονταν τελετουργικά. 

Ο Ουγγρο-Εβραίος ιστορικός και εθνογράφος Δρ. Raphael Patai (1910 − 1996), στο βιβλίο του “The Hebrew Goddess” (Η Εβραϊκή Θεά) του 1990, γράφει: «... θα ήταν παράξενο αν η εβραϊκή θρησκεία, η οποία άκμασε για αιώνες σε μια περιοχή εντατικής λατρείας της θεάς, είχε παραμείνει ανεπηρέαστη από αυτήν." Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν εβραϊκούς οικισμούς όπου οι θεές Ασερά και Αστάρτη λατρεύονταν κανονικά. Και στην πραγματικότητα, διαπιστώνουμε ότι για περίπου 3.000 χρόνια, οι Εβραίοι λάτρευαν γυναικείες θεότητες που αργότερα εξαλείφτηκαν μόνο κατόπιν πίεσης της ανδροκρατούμενης ιεροσύνης». 

«Αυτή η λατρεία της γυναικείας θεάς, αν και συχνά καταστέλλετο, παρέμεινε ένα μέρος της πίστης του εβραϊκού λαού. Οι θεές απαντούσαν στην ανάγκη για μητέρα, ερωμένη, βασίλισσα, μεσίτρια ... και ακόμα και σήμερα, βρίσκεται κρυφά στην παραδοσιακή ιουδαϊκή επίκληση του Σαββάτου».

Ο Israel Shahak, φημισμένος καθηγητής του Εβραϊκού Πανεπιστημίου του Ισραήλ, υπήρξε αυθεντία σχετικά με την θρησκεία του Ιουδαϊσμού. Έχει συγγράψει πολλά βιβλία για τον Ιουδαϊσμό, συμπεριλαμβανομένου και του γνωστότερου «Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκή Θρησκεία: Το βάρος τριών χιλιάδων χρόνων και ο εβραϊκός φονταμενταλισμός στο Ισραήλ». Αν και ο Shahak απεβίωσε το 2001, τα έργα του συνεχίζουν να εκπαιδεύουν και να τραβούν την προσοχή μας.

Τι είχε να πει ο καθηγητής Shahak για τον Ιουδαϊσμό;

Ο Shahak σημειώνει ότι οι χριστιανοί είναι ανίδεοι για τον Ιουδαϊσμό, διότι έχουν αυτό που αποκαλεί ορισμένες «λαϊκές αυταπάτες»:

Η πιο σημαντική από αυτές τις δημοφιλείς αυταπάτες είναι ότι η εβραϊκή θρησκεία είναι, και πάντα ήταν, μονοθεϊστική (λάτρευε μόνο έναν Θεό) ... Αυτή η ιστορική άποψη είναι εντελώς λάθος. (Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκή Θρησκεία, 1994, σ. 32)

«Τα πραγματικά κυρίαρχα δόγματα στον σημερινό Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό», λέει ο Shahak, «υπήρξαν τα τελευταία εκατό χρόνια μακριά από τον καθαρό μονοθεϊσμό».

«Η παρακμή του μονοθεϊσμού προέκυψε μέσα από την εξάπλωση του ιουδαϊκού μυστικισμού δηλαδή, την Καμπάλα, η οποία αναπτύχθηκε κατά τον 12ο και 13ο αιώνα, και από τα τέλη του 16ου αιώνα πέτυχε ολοκληρωτική νίκη σχεδόν σε όλα τα κέντρα του Ιουδαϊσμού .. .Στον σύγχρονο Ιουδαϊσμό, ιδιαίτερα μεταξύ των ραβίνων, η επιρροή της Καμπάλα έχει παραμείνει κυρίαρχη». (Εβραϊκή Ιστορία, Εβραϊκή Θρησκεία, 1994, σ. 32)

Τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια της «ισότητας», του «φεμινισμού» και του «ανοιχτού πνεύματος» όλο και περισσότερες (αποστατημένες) ομολογίες/εκκλησίες στην Δύση υιοθετούν μια γλώσσα που περιλαμβάνει αναφορές στον Θεό ως «γυναίκα»- «Μητέρα». Μία πρακτική που – καθόλου τυχαία- έχει προωθηθεί ιδιαίτερα μέσω του γενικότερου κινήματος της Νέας Εποχής (New Age) και της όλης παραφιλολογίας περί «Μητέρας Γης» και της καλλιέργειας πνεύματος οικο-λατρείας (διάβασε εδώ κι εδώ).

Μήπως η Ταλμουδική «Σεκινά» έχει κι αυτή κάποιο ρόλο;

Στο παρακάτω βίντεο μιλάει για την "Σεκινά" ο Αμερικάνος Βαπτιστής πάστορας Steven Anderson από την Αριζόνα, που έκανε το πρόσφατο αποκαλυπτικό βίντεο “Marching to Zion”, το οποίο μακάρι να μεταφραστεί και στα ελληνικά.. Όπως λέει, σε πολλές χριστιανικές διαμαρτυρόμενες εκκλησίες στις ΗΠΑ υπάρχουν κήρυκες, που αναφέρονται στην "Σεκινά, την δόξα του Θεού". Είναι σύνηθες ιεροκήρυκες να αναφέρουν λέξεις στα εβραϊκά, πιο πολύ για λόγους εντυπωσιασμού. Όμως η λέξη «Σεκινά» δεν υπάρχει στην Βίβλο. Αλλά αφότου οι Εβραίοι απέρριψαν τον Κύριο Ιησού Χριστό και έγιναν αποστάτες, και η θρησκεία τους ένας ραβινικός Ιουδαϊσμός, βασισμένος στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, εμφανίστηκε η έννοια της «Σεκινά». 

Και αν πάτε σε μια εβραϊκή ιστοσελίδα να δείτε αυτά που διδάσκουν για την "Σεκινά", θα δείτε ότι διδάσκουν ότι αυτό είναι ένα γυναικείο όνομα για το Θεό. Και ότι αντιπροσωπεύει την «θηλυκή» πτυχή του Θεού. Ο Anderson ρώτησε έναν ραβίνο, «Που διδάσκει η Αγία Γραφή ότι ο Θεός είναι τόσο άνδρας όσο και γυναίκα;», επειδή όλα σε όλη τη Βίβλο λέει «Αυτός, Αυτόν, Του ...». Εκείνος απάντησε "Όχι, όχι, όχι, ο Θεός είναι τόσο άνδρας όσο και γυναίκα. Και έτσι, όταν μιλάμε για το Θεό, μερικές φορές εμείς τον αποκαλούμε με το όνομα Σεκινά". Και οι Εβραίοι λένε ότι όταν τον αποκαλούν με το "Σεκινά", χρησιμοποιούν τη λέξη «Αυτή», για το Θεό… Όμως όλα  αυτά είναι μέρος της Νέας Εποχής και της Καμπάλα. Η Νέα Εποχή συχνά μιλάει για μια γυναικεία θεότητα, μια "Μητέρα Θεά".

Δείτε το βίντεο:

και το συγκεκριμένο κομμάτι από το “Marching to Zion” (από το 16:00)

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ, εδώ κι εδώ