ΗΠΑ: «Πιο εύκολα βγήκα δημόσια να πω ότι είμαι γκέι, παρά ότι είμαι υποστηρικτής του Τραμπ...»

Του Juan Hernandez, Santa Cruz, California / ΚΟ

Την περασμένη Πέμπτη, έφυγα από την εργασία μου περίπου στις 17:00 και πήγα με το αυτοκίνητό μου στο Συνεδριακό Κέντρο του Σαν Χοσέ για να ακούσω την ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ.

Ψηφίζω συντηρητικούς υποψηφίους εδώ και 15 χρόνια και είμαι Ρεπουμπλικάνος από το 2015. Τώρα που οι γενικές εκλογές είναι σε εξέλιξη, πιστεύω ότι Trump είναι ο καλύτερος υποψήφιος για να διορθώσει τα πολλά προβλήματα της χώρας μας, και πιστεύω ότι πρόκειται να είναι ο επόμενος καπετάνιος της χώρας. Έτσι ήμουν ενθουσιασμένος που θα τον άκουγα και θα του έδειχνα την υποστήριξή μου. Περπατώντας μέσα στη συγκέντρωση με έναν φίλο, ήμουν λίγο επιφυλακτικός: η ομιλία του στην Καλιφόρνια είχε διαταραχθεί από διαδηλωτές και δεν ήμουν σίγουρος αν θα έπρεπε να περιμένουμε παρόμοιες σκηνές στο Σαν Χοσέ. Αλλά φτάσαμε νωρίς, και πρέπει να ήμασταν ήδη μέσα τη στιγμή που ένα πλήθος διαδηλωτών συγκεντρώθηκε στους δρόμους κοντά στο συνεδριακό κέντρο.

Η ομιλία με άγγιξε πραγματικά. Αισθάνθηκα μεγαλύτερη εκτίμηση και σεβασμό για τον Trump, επειδή όταν ένας υποστηρικτής του Bernie Sanders τον διέκοψε με ένα πλακάτ, ο Trump δεν κώλωσε: «Αγάπη μου, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να κερδίσει, αλλά κράτατήστε την πινακίδα σας ψηλά», είπε. Αυτός είναι ο πρόεδρος που θέλω. Ήταν υπέροχο που είχα γύρω μου τόσους πολλούς Ρεπουμπλικάνους - στο Bay Area, δεν έχουμε πολλούς, γι' αυτό ήταν σπουδαίο που ένιωθα την συντροφικότητα του να είσαι μέρος των Ρεπουμπλικάνων.

Τα προβλήματα άρχισαν μόλις τέλειωσε η συγκέντρωση.

Μαζί με τον φίλο μου και μπήκαμε σε  ένα πλήθος υποστηρικτών του Τραμπ που είχαν όλοι εγκαταλείψει το συνεδριακό κέντρο περίπου την ίδια ώρα. Το γκαράζ όπου είχαμε σταθμεύσει το αυτοκίνητό μας ήταν ακριβώς δίπλα στο κτίριο, αλλά η αστυνομία μας κατεύθυνε όλους γύρω από το τετράγωνο σε μια άλλη είσοδο του γκαράζ. Όσο περπατούσαμε, λιγόστευαν οι οπαδοί του Trump που ήταν μαζί μας – καθώς κατευθύνονταν σε εστιατόρια ή μπαρ της περιοχής, ή σε άλλους κοντινούς χώρους στάθμευσης.

Και ξαφνικά, εμφανίστηκαν διαδηλωτές παντού. Κάποιοι κρατούσαν σημαίες του Μεξικού, ή έκαιγαν αμερικανικές. Μας φώναζαν "F- Trump!". Μερικοί άρχισαν να αρπάζουν τους υποστηρικτές του Trump – τους κορόιδευαν και τους χτυπούσαν, αφού τους τραβούσαν έξω. Όσο και να θέλαμε να βοηθήσουμε, ήξερα ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσα να είμαι ο επόμενος. 

Έτσι, ο φίλος μου και εγώ συνεχίσαμε να περπατάμε - μερικές φορές, να τρέχουμε. Είδαμε την αστυνομία να στέκεται κοντά, αλλά δεν έκανε τίποτα. Αυτό με τρόμαζε, γιατί σκέφτηκα, "Εντάξει, αν είμαι ο επόμενος, οι μπάτσοι δεν θα κάνουν τίποτα."

Περίπου ένα τετράγωνο μακριά από την είσοδο του γκαράζ, βρήκαμε στο δρόμο να στέκεται μπροστά μας μια σειρά από διαδηλωτές. Για να πάρουμε το αυτοκίνητό μας, θα έπρεπε να περάσουμε μέσα από αυτούς. Ο φίλος μου και εγώ φορούσαμε τα καπέλα “Make America Great Again”. Ήμασταν οι στόχοι, και ήμουν τρομοκρατημένος. Άρχισαν να έρχονται πάνω μας.

Πριν μπορέσουμε να πάμε στο γκαράζ, τέσσερις ή πέντε άνδρες με περικύκλωσαν και άλλοι τέσσερις περικύκλωσαν τον φίλο μου. Άρχισαν να μας τραβάνε και να μας χτυπάνε. Προσπαθούσαμε να σταθούμε και να μην πέσουμε κάτω. Δεν ήθελα να με ρίξουν κάτω. Δεν είμαι κανένας μεγάλος τύπος, αλλά μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου όσο καλύτερα μπορώ στο ένας με έναν - αλλά όχι όταν είναι πολλοί εναντίον μου.

Ένα από τα χτυπήματα που δέχτηκα ήταν στην μύτη μου, και το αίμα άρχισε να τρέχει. Αυτό τους ξάφνιασε και έκαναν για λίγο πίσω. Δέχτηκα γροθιές στο κεφάλι και στη μύτη μου, αλλά επιβίωσα και πολύ αργότερα συνειδητοποίησα το πόσο πολύ πόναγε. Φώναξα στον φίλο μου, "Εντάξει, ας πάμε!"

Τρέξαμε στο γκαράζ, και σκεφτήκαμε ότι θα ήμασταν ασφαλείς, αλλά ακόμα και εκεί υπήρχαν μερικές δεκάδες διαδηλωτές. Πήραμε στο αυτοκίνητό μας και κατευθυνθήκαμε  προς την έξοδο. Μερικοί διαδηλωτές πήδηξαν στα αυτοκίνητα μπροστά μας, αλλά βγήκαμε. Ο φίλος μου με οδήγησε στο νοσοκομείο, επειδή η μύτη μου έτρεχε συνεχώς αίμα. Είχε σπάσει και έπρεπε να κάνω εμβόλιο τετάνου. Οι πονοκέφαλοι και οι πόνοι κράτησαν μέχρι και μια εβδομάδα μετά.

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πόσο αδιάφορα αντιμετώπισε η αστυνομία τις διαδηλώσεις. Ζω κοντά στο Στάδιο Levi, όπου πραγματοποιήθηκε το Super Bowl. Είχαν εκατοντάδες μπάτσους. Ωστόσο, γνωρίζοντας τη βία που έχει ήδη ξεσπάσει στις συγκεντρώσεις του Trump, το San Jose δεν ήταν προετοιμασμένο για αυτό την περασμένη εβδομάδα; Το παράρτημα των Ρεπουμπλικάνων του Log Cabin στο Λος Άντζελες πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου στο Σαν Χοσέ, για να λάβει κάποιες απαντήσεις από τον δήμαρχο της πόλης, τον Sam Liccardo και το αστυνομικό τμήμα σχετικά με το γιατί εγώ και άλλοι άνθρωποι δεχτήκαμε επιθέσεις και έγιναν μόνο λίγες συλλήψεις.

Το όλο θέμα με έκανε να θυμώσω. Εδώ στη Βόρεια Καλιφόρνια, νιώθω σαν να είμαι ένας μονόκερος: Είμαι ένας ομοφυλόφιλος, ισπανόφωνος που είναι Ρεπουμπλικάνος. Ήταν πολύ πιο δύσκολο να βγω και να δηλώσω υποστηρικτής του Trump από ό, τι ήταν να βγω και να δηλώσω γκέι - από την στιγμή που θα πεις ότι είσαι υπέρ του Trump, ο καθένας σου επιτίθεται - αλλά αυτό με έκανε να βγω «έξω από τη ντουλάπα» εντελώς.

Θα έπρεπε να μπορώ να ψηφίσω οποίους θέλω, και δεν θα έπρεπε να έχω να αντιμετωπίσω τη βία για να πάω να ακούσω την ομιλία του υποψηφίου μου. Αν οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά να διαμαρτυρηθούν στις συγκεντρώσεις, θα έπρεπε να το κάνουν ειρηνικά. Έχω μια νεαρή ανιψιά και έναν ανιψιό, και δεν θέλω να νομίζουν ότι έτσι λειτουργεί η πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την ελευθερία του λόγου μας και την ελευθερία του συνέρχεσθαι να αμαυρωθεί από άτομα όπως εκείνα στο Σαν Χοσέ που δεν έχουν την δική μας ασφάλεια στην καρδιά.

ΚΟ: Η Αμερική ζει πρωτόγνωρες στιγμές. Η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς. Η αστυνομία κάνει τα κλειστά μάτια. Τα κανάλια υποβαθμίζουν τα περιστατικά ή ρίχνουν την ευθύνη στον Τραμπ! Ζητούν, κατά βάθος, να υπάρξει κάποια βίαιη αντίδραση από κάποιον υποστηρικτή του Τραμπ για να βρουν την αφορμή να αρχίσουν να ουρλιάζουν. Αυτές οι ύαινες που μιλάνε συνεχώς για "δημοκρατία" και "δικαιώματα" και ότι πολεμούν το "μίσος", έχουν το μεγαλύτερο μίσος στην καρδιά τους. Το σκηνικό είναι γνώριμο στην Ευρώπη (και σε εμάς εδώ) με τις "αντιδιαδηλώσεις" των δήθεν "αντιφασιστών". Πάνω ορισμένοι "αντιδιαδηλωτές". Πολλοί από αυτούς είναι παράνομα στις ΗΠΑ. Το μίσος τους για την χώρα που μένουν είναι τεράστιο. Στην κάτω φωτογραφία μία 15χρονη που έπεσε στα χέρια τους. Εάν το 1/10 από αυτά τα οποία λαμβάνουν χώρα στις ΗΠΑ, γίνονταν από το "αντίπαλο στρατόπεδο" ή από άτομα που κρατούσαν αμερικάνικες σημαίες σε ισπανόφωνους ή μαύρους ή πολιτικούς αντιπάλους, θα είχε σημάνει συναγερμός και θα μιλούσαν νύχτα μέρα τα βοθροκάναλα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή