Ο σουηδικός νόμος περί Εκπαίδευσης απαγορεύει το «ομολογιακό»
εκπαιδευτικό περιεχόμενο κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησης. Αναφέρει
επίσης ότι οι μαθητές πρέπει πάντα να έχουν τη δυνατότητα να εξαιρεθούν από
αυτές τις δραστηριότητες.
«Γνωρίζαμε ότι δεν μπορούσαμε να έχουμε πλέον κάποιο χρόνο
προσευχής, γιατί θα θεωρείτο "ομολογιακή δραστηριότητα", και έτσι
προσθέσαμε μια μικρή προσευχή κατά τη διάρκεια των γευμάτων», δήλωσε η Britt Marie Mårtensson, διευθύντρια του νηπιαγωγείου. Αλλά
και αυτό ακόμα θεωρήθηκε υπερβολικά ομολογιακό για τις προτιμήσεις της
κυβέρνησης, επειδή τα παιδιά προσχολικής ηλικίας «δεν είχαν αρκετές επιλογές να
αποχωρήσουν από αυτήν».
Τώρα, αντί για την προσευχή, τα παιδιά τραγουδούν ένα στιχάκι
στο οποίο «ευχαριστούν τον ήλιο, τη βροχή και το φαγητό», ανέφερε ο SVT.
«Δεν είναι τόσο δύσκολο να γίνει διάκριση ανάμεσα στις
δραστηριότητες που είναι εκπαιδευτικές και εκείνες που δεν είναι στα δημοτικά
σχολεία, διότι η διδασκαλία συμβαίνει στην τάξη, αλλά όταν πρόκειται για προσχολική
ηλικία είναι δύσκολο να γίνει αυτή διάκριση», δήλωσε η Pian Rosell του
δήμου Umeå.
Τα παιδιά δεν λένε "αμήν", ούτε μιλούν για τη
Βίβλο. Το σχολείο διαθέτει χώρο για 32 μαθητές, σύμφωνα με την SVT.
Πρόσφατα, ένα Ορθόδοξο Ιουδαϊκό σχολείο στο Λονδίνο απειλήθηκε
με κλείσιμο επειδή δεν διδάσκει τα παιδιά ακόμα και στην ηλικία των τριών, την θεωρία του transgenderism. Ήδη στον Καναδά τα χριστιανικά σχολεία έχουν υποχρεωθεί
να ενσωματώσουν και μαθήματα LGBT
και υπέρ της άμβλωσης.
Ο Πρωθυπουργός της Σουηδίας δήλωσε πρόσφατα ότι πιστεύει ότι
όλοι οι ιερείς της Εκκλησίας της Σουηδίας πρέπει να τελούν «γάμους» ομοφυλόφιλων
αλλιώς να βρουν άλλη δουλειά.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
4 σχόλια:
Ενταξει εκει περα εχουν καψει φλαντζα προ πολλου.....τρεμουν τα κοκκαλα των προγονων τους.....καληνυχτα Σουηδια εδω και πολυ καιρο ομως.....
http://www.lifo.gr/articles/cinema_articles/133751
Μία πιθανή λύση για το μέλλον...
Αν λυπάμαι μία χώρα για το κατάντημα και την παρακμή της, περισσότερο και από την ελλάδα, είναι η σουηδία...
Είδα χθες λίγο από την παλιά κωμωδία των 80's "Δεν βλέπω δεν ακούω τίποτα", όπου σε μία σκηνή παρουσιάζεται σε κάποιο συνέδριο ο μαύρος ριτσαρντ πραϊορ, ως "σουηδός γιατρός". Η ειρωνεία και το γελοίο,εως ξεκαρδιστικό, του πράγματος (του να παρουσιάζεις έναν μαύρο ως "σουηδό"),ήταν έκδηλο σε όλη την σκηνή, και είμαι βέβαιος ότι έτσι θα το εκ λάμβαναν και οι θεατες τότε.
Ποιος να το έλεγε ότι μόλις 30 χρόνια μετά, η ίδια σκηνή, όχι μόνον θα έπαυε να είναι "αστείο", αφού πλέον οι μισοί "σουηδοί" είναι πλέον μαύροι και αραβο-ινδο-γυφτοι σορο-"πρόσφυγες", αλλά θα θεωρούνταν και... "ρατσιτικό"....
Προσωπική μου άποψη είναι πως το πολιτικό καθεστώς της νεοελληνικής γεωγραφικής επικράτειας, θα μπορούσε να διδαχθεί πληθώρα δημοκρατικών στοιχείων, πού ήδη έχουν θεσμοποιηθει σε κρατη σοβαρά και κυρίαρχα, και στην συνέχεια να τα μιμηθεί .
Απο την Σουηδία, θα μπορούσε μεταξύ άλλων, να διδαχθεί και να εφαρμόσει τον πλήρη θεσμικό διαχωρισμό της εκκλησίας απο το σουηδικό κράτος.
Όμως στην νεοελληνική επικράτεια, (και όχι μόνο, διότι τα ίδια συμβαίνουν οπουδήποτε υπάρχει νεοέλληνας), καλλιεργούνται με ένταση τα στείρα ιδεολογήματα του χριστιανισμού, του βυζαντινισμού και του εθνικισμού.
Αυτά λοιπόν τα απολύτως αντιπαραγωγικά όσο αφορά την ελευθερία κριτικής σκέψης, και μη δημιουργικά ιδεολογήματα, συνοδεύουν τον νεοέλληνα από βρεφικής ηλικίας, τον δηλητηριάζουν και τον μπολιάζουν βαθιά.
Καθ' αυτό τον τρόπο έχουν διαμορφωθεί σήμερα οι κατάλληλες
ταυτότητες και προσωπικότητες οι οποίες φαίνονται τελείως ανήμπορες να συνειδητοποιήσουν, να αντιδράσουν και να εξεύρουν λύσεις στα οξεία, θανατηφόρα προβλήματα στα οποία εκτείθονται.
Δυστυχώς στείρες αρχαιολατρίες, βυζαντολατρίες, εθνικοφροσύνες, προσευχές και προσμονές θαυμάτων απο διάφορους γνωστούς και μη γνωστούς πατέρες της εκκλησίας δεν μπορούν να βοηθήσουν.
Η νεοελληνική κοινωνία πρέπει άμεσα να απαλλαχθεί απο τα διάφορα ιδεολογήματα με τα οποία είναι εμποτισμένη, και να βγεί από το βαθύ λήθαργο πού έχει υποπέσει, κάνοντας έτσι και το πρώτο βήμα προς τον εκδημοκρατισμό της.
Εκδημοκρατισμός σημαίνει μεταξύ άλλων την αντιμετώπιση του ανθρώπου σαν υποκείμενο και όχι σαν αντικείμενο, αλλά και γενικότερα την άμεση συμμετοχή της κοινωνίας:
* στην εξουσία και στον έλεγχο της,
* στην λήψη όλων των αποφάσεων, ακόμα και των δικαστικών,
* στην θεσπιση των νόμων,
κ.α.
Με εκτίμηση
ΡΟΗ ΦΩΤΟΣ
Δημοσίευση σχολίου