Αυτοί είναι οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού “Free Bird”, ενός «ύμνου» της ροκ που
τραγούδησαν οι Lynyrd Skynyrd,
το θρυλικό southern rock συγκρότημα, που την ξέφρενη πορεία του προς την δόξα ανέκοψε
ένα τραγικό αεροπορικό ατύχημα που έγινε σαν χθες, στις 20 Οκτωβρίου 1977.
Από την συντριβή του αεροσκάφους στο Greenville της Νότιας Καρολίνας, πέθανε η μορφή του συγκροτήματος ο τραγουδιστής Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας Steve Gaines και η Cassie Gaines (αδερφή του Steve). Την ζωή τους έχασαν και ο πιλότος, ο συγκυβερνήτης κι ένα μέλος του προσωπικού. Τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, ο Allen Collins, ο Leon Wilkeson, ο Gary Rossington (μοναδικός επιζών του αυθεντικού συγκροτήματος) και η Leslie Hawkins τραυματίστηκαν σοβαρά.
Εκεί ακριβώς στο 6:10, στον τελευταίο στίχο, όλα αλλάζουν και η μελαγχολική μπαλάντα μετατρέπεται σε ένα rock κεραυνό με μια σειρά ατελείωτων σόλο κιθάρας – κάποιος πατάει ένα κουμπί και το πλήθος των 100.000 νεαρών οπαδών αρχίζει το ντελίριο.
Ήταν μια θριαμβευτική παράσταση. Αλλά πολύ σύντομα ακολούθησε η τραγωδία.
Στις 20 Οκτωβρίου 1977, μόλις 3½ μήνες μετά τη συναυλία του Όκλαντ, το ναυλωμένο αεροπλάνο της μπάντας συνετρίβη σε δάσος του Μισισιπή, αφού είχε μείνει από καύσιμα. Ο Ronnie Van Zant, ο Steve Gaines, η Cassie Gaines (αδελφή του Steve), ο βοηθός manager και οι δύο πιλότοι πέθαναν και 20 άλλοι επιβάτες τραυματίστηκαν, μερικοί σοβαρά.
Από την συντριβή του αεροσκάφους στο Greenville της Νότιας Καρολίνας, πέθανε η μορφή του συγκροτήματος ο τραγουδιστής Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας Steve Gaines και η Cassie Gaines (αδερφή του Steve). Την ζωή τους έχασαν και ο πιλότος, ο συγκυβερνήτης κι ένα μέλος του προσωπικού. Τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, ο Allen Collins, ο Leon Wilkeson, ο Gary Rossington (μοναδικός επιζών του αυθεντικού συγκροτήματος) και η Leslie Hawkins τραυματίστηκαν σοβαρά.
Μια μεγαλειώδης εκτέλεση του “Free Bird” που δείχνει το μεγαλείο
των Skynyrd και τον αντίκτυπο που είχε το όνομά τους εκείνη την εποχή,
είναι από την συναυλία στο Oakland Alameda Coliseum, ένα ηλιόλουστο
Σάββατο του Ιουλίου του 1977, δύο ημέρες πριν από την Ημέρα της Ανεξαρτησίας,
την εθνική εορτή των Αμερικάνων.
Οι Skynyrd ήταν ένα από τα ονόματα που θα έπαιζαν στις συναυλίες ‘Day on the Green’ (που διοργάνωνε από το 1973 μέχρι το 1990 ο εβραϊκής καταγωγής ατζέντης
της ροκ, Bill Graham).
Οι συναυλίες αποτελούν μέρος της ιστορίας της rock.
Η συναυλία της 2ας Ιουλίου 1977 περιλάμβανε εκτός από τους Lynyrd Skynyrd, τον Peter Frampton, τον Santana και τους Outlaws. Η παράσταση ξεκίνησε
στις 11 π.μ.. Οι πύλες είχαν ανοίξει από τις 9 π.μ. Τα εισιτήρια κόστιζαν μόνο 11
δολάρια.
Ευτυχώς, ένα επαγγελματικό κινηματογραφικό συνεργείο κατέγραψε
τους Skynyrd, και
είμαστε ευτυχείς που μπορούμε σήμερα και βλέπουμε αυτά τα βίντεο και καταλαβαίνουμε τι
πάει να πει κανονική μουσική και γνήσιο ροκ ξεφάντωμα. Το όλο βίντεο είναι ένα βλέμμα σε μια εποχή που έχει περάσει και έχει αφήσει την θέση της σε ένα τεράστιο τίποτα αμπαλαρισμένο με μπόλικη πολιτική
ορθότητα. Στο βίντεο βλέπουμε καταρχάς μία τεραστίων διαστάσεων σημαία του
Νότου, (προφανώς κατά παραγγελία των Skynyrd, καθώς ήταν το σήμα κατατεθέν τους), μια σημαία που δεν
«πρόσβαλε» κανέναν, ούτε ενόχλησε κανένα, συμπεριλαμβανομένων και των ελάχιστων μαύρων που ήταν εκεί.
Σημειώστε ότι η συναυλία έγινε στην Καλιφόρνια, την πατρίδα των λίμπεραλ. Η
πανούκλα της πολιτικής ορθότητας ήταν ακόμα μακριά. Ο κόσμος μπορούσε
ακόμα να αναπνεύσει ελεύθερα. Στο βίντεο βλέπουμε μια θάλασσα από νεαρόκοσμο με
τις πρώτες σειρές να κυριαρχούν χαρούμενα νεαρά λευκά κορίτσια (χωρίς τατουάζ!)
με μερικά από αυτά να βρίσκονται στους ώμους του φίλου τους. Κάποια από αυτά θα
είναι τώρα γιαγιάδες.
Ο Van Zant εμφανίζεται με ένα t-shirt που είχε τον Neil Young, και πρώτα τραγουδάει το "Sweet Home Alabama"
- το τραγούδι - απάντηση στο "Southern Man" και το "Αlabama"
του Young, που
παρουσίαζαν αρνητικά το Νότο.
Και μετά έρχεται το επικό "Freebird".
Το τραγούδι ξεκινά, όπως πάντα, με τον Billy Powell, να δίνει την γλυκιά
μελωδία χτυπώντας αριστοτεχνικά τα πλήκτρα στο λευκό του πιάνο. Ένα κουτί μπύρας Budweiser βρίσκεται
σε κοντινή απόσταση.
Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, οι οπαδοί συνειδητοποιούν
ποιο τραγούδι έρχεται και ξεσπούν σε κραυγές και τσιριχτά.
Ο Gary Rossington αρχίζει σε δευτερόλεπτα το πρώτο σόλο κιθάρας του
τραγουδιού. Η γιορτή έχει αρχίσει.
Στο 1:09, ο Ronnie Van Zant
παίρνει το μικρόφωνο και τραγουδάει τους στίχους:
'If I leave
here tomorrow
Would you
still remember me?'
Ενώ το τραγούδι πιστώνεται στον Van Zant, αυτές οι συγκεκριμένες
λέξεις προήλθαν από τον κιθαρίστα Allen Collins, που έγραψε τις αρχικές χορδές του τραγουδιού. Οι λέξεις αυτές
είχαν ειπωθεί από την τότε φίλη του Collins,
την Kathy, κατά τη
διάρκεια ενός καυγά που είχε το ζευγάρι.
Το τραγούδι στη συνέχεια γίνεται μια εξήγηση που δίνει ένας άντρας στην φίλη του για το ότι δεν είναι έτοιμος να δεσμευτεί μαζί της. Εκείνος γεννήθηκε για να πετά ελεύθερος σαν πουλί:
'For I must
be travelin' on now
There's too
many places I got to see
If I stay
here with you, girl,
Things just
couldn't be the same'
Μέχρι εκεί το τραγούδι μοιάζει με μια μελαγχολική μπαλάντα χωρισμού. Και λίγο βαρετή μπορεί να την έλεγες.
Αλλά μετά το 2ο λεπτό το ύφος αρχίζει να αλλάζει καθώς ο Van Zant τραγουδά:
'Cause I'm
as free as a bird now
And this
bird you cannot change
Oh oh oh oh
oh oh oh oh
And this
bird you cannot change
And this
bird you cannot change
Lord knows,
I can't change'
Το τραγούδι συνεχίζει πάλι ως slow και γλυκαίνει ακόμα πιο πολύ καθώς ο
Powell
παίζει πιάνο.
Μετά έρχεται πάλι ο Van Zant να πει ότι πρόκειται να φύγει για
πάντα:
'Bye and
bye, baby, it's been sweet love'
Though this
feelin' I can't change
Please
don't take it so badly
'Cause Lord
knows, I'm to blame
And if I
stay here with you girl
Things just
couldn't even be the same
'Cause I'm
as free as a bird now
And this
bird you cannot change
Oh oh oh oh
oh oh
And the
bird you cannot change
And this
bird you cannot change
Lord knows,
I can't change
Lord help
me, I can't change
Lord I can't change
Won't you
fly high free bird yeah...Εκεί ακριβώς στο 6:10, στον τελευταίο στίχο, όλα αλλάζουν και η μελαγχολική μπαλάντα μετατρέπεται σε ένα rock κεραυνό με μια σειρά ατελείωτων σόλο κιθάρας – κάποιος πατάει ένα κουμπί και το πλήθος των 100.000 νεαρών οπαδών αρχίζει το ντελίριο.
Ο Van Zant σταματάει να τραγουδάει και μοιάζει να αποσύρεται, ο Allen Collins αρχίζει
να «ασελγεί» στην ηλεκτρική του Gibson Explorer κιθάρα που είχε αγοράσει από τον Eric Clapton, σολάροντας επί ένα πεντάλεπτο,
ο Gary
Rossington τον συνοδεύει στην κιθάρα, ο Powell προσθέτει ρυθμό στο πιάνο του και σύντομα το κοινό θα έρθει αντιμέτωπο με το σόλο τριπλής
κιθάρας που έκανε το «Free Bird»
να βρει μια περιώνυμη θέση στο πάνθεον της ιστορίας των rock.
Το κοινό επιδίδεται σε μια Southern rock έκσταση.
Για λίγο η κάμερα πιάνει έναν τύπο μέσα στο πλήθος να φιλάει την κοπέλα του. Σαφώς,
ξέρει ότι ζουν μια κλασική ροκ στιγμή.
Ήταν μια θριαμβευτική παράσταση. Αλλά πολύ σύντομα ακολούθησε η τραγωδία.
Στις 20 Οκτωβρίου 1977, μόλις 3½ μήνες μετά τη συναυλία του Όκλαντ, το ναυλωμένο αεροπλάνο της μπάντας συνετρίβη σε δάσος του Μισισιπή, αφού είχε μείνει από καύσιμα. Ο Ronnie Van Zant, ο Steve Gaines, η Cassie Gaines (αδελφή του Steve), ο βοηθός manager και οι δύο πιλότοι πέθαναν και 20 άλλοι επιβάτες τραυματίστηκαν, μερικοί σοβαρά.
Ο Allen Collins
υπέστη σοβαρές βλάβες, αλλά επέζησε, και τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τη
φίλη, τα λόγια της οποίας κατά τη διάρκεια ενός καυγά ήταν η έμπνευση για τους στίχους
του "Free Bird".
Μετά από λίγους μήνες, η Kathy Collins πέθανε από αιμορραγία.
Το 1986, ο Allen Collins ενεπλάκη σε ένα τροχαίο ατύχημα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο
της φίλης του ενώ ο ίδιος έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω. Πέθανε τέσσερα
χρόνια αργότερα από πνευμονία που σχετιζόταν με την παράλυσή του.
Αν και το 1987, 10 χρόνια μετά το ατύχημα, ξεκίνησε μια προσπάθεια να ξαναστηθεί το συγκρότημα και σήμερα με επικεφαλής τον αδελφό του Ronnie, τον Johnny Van Zant και μόνο παλαιό μέλος πλέον τον Rossington, συνεχίζουν να περιοδεύουν (αν και έχουν κρύψει την σημαία προσκυνώντας την πολιτική ορθότητα), ήρθαν μάλιστα στην Αθήνα το 2012 για μία και μοναδική συναυλία και να παίζουν - καλό στα αλήθεια - southern rock, ωστόσο οι διαφορές είναι μεγάλες. Ποτέ δεν θα υπάρξουν άλλοι Lynyrd Skynyrd. Οι αυθεντικοί, που προκαλούσαν σεισμό με τις εμφανίσεις τους και ανέμιζαν παντού τη Νότια σημαία με καμάρι, έφυγαν βιαστικά
Όπως λέει και ένα άλλο τραγούδι τους,
Όπως λέει και ένα άλλο τραγούδι τους,
“Tuesday's
gone with the wind…”
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Διάβασε:
- “And don't forget son, there is someone up above...”ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
να προσθέσω και 2 ακόμη τραγούδια:
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τεράστιο simple man
Mama told me when I was young
"Come sit beside me, my only son
And listen closely to what I say
And if you do this it'll help you some sunny day"
"Oh, take your time, don't live too fast
Troubles will come and they will pass
You'll find a woman and you'll find love
And don't forget, son, there is someone up above"
και το παρεξηγημένο that smell
που περιγράφει γλαφυρά τη μυρωδιά του θανάτου και μόνο
τί υπέροχο άρθρο !!! και τί πάντα !!! εκπληκτικό τραγούδι το free bird αλλά εμένα με καθόρισε και με μεγάλωσε το simple man. Ο προσωπικός μου ύμνος και το μοναδικό τραγούδι της ροκ με το οποίο ταυτίστηκα. Απίστευτο το άρθρο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛευκό δέρμα, μακριά μαλλιά, Νότια Υπερηφάνεια. Κάτι και για MOLLY HATCHET ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ακόμα οι ΗΠΑ ήταν μία λευκή χριστιανική χώρα (γιατί πλέον ΔΕΝ είναι, όπως είπε και ο πούτιν....)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεράστια αμερικανική σημαία του νότου στον φόντο, ένα στάδιο ΤΙΓΚΑ σε λευκούς και κυρίως γυναίκες και κοριτσάκια.....
Με τέτοια συναυλία θα βγάζαν σπυριά οι νεοφιλελέ "δικαιωματιστές" της πολιτικής ορθότητας και του πολιτισμικού μαρξισμού, αν και το πιθανότερο θα ήταν να στείλουν τα ΜΑΤ να την διαλύσουν ως "ρατιστική, φασιστική ναζιστική"....