Κάποιες σκόρπιες σκέψεις αποχαιρετώντας το 2017.
Τώρα που το σκέφτομαι πάντα ήμουν με τους «εκτός εποχής», τους «σταμπαρισμένους», τους «αιρετικούς» και τους «ανεπιθύμητους». Δεν ξέρω πως τα κατάφερνα. Ομολογώ ότι δεν το έκανα επίτηδες. Δεν νομίζω ότι θα αλλάξω τώρα. Τα γράφω όλα αυτά γιατί καθώς σιγά σιγά φεύγει αυτή η χρονιά, συνειδητοποίησα ότι πριν κανένα μήνα και κάτι, συγκεκριμένα στις 11 Νοεμβρίου, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ έκλεισε 10 χρόνια ζωής. 10 χρόνια. Κοίτα να δεις. Ούτε που το κατάλαβα. Θυμάμαι το ξεκίνημα. Θυμάμαι κάθε στάση. Κάθε πτώση. Κάθε συνέχεια. Κάθε χαρά και κάθε λύπη. Δεν ζήτησα κανέναν μαζί μου. Μάλιστα απέτρεψα αρκετούς να με ακολουθήσουν. Μια πορεία μοναχική. Άλλωστε ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" ήταν πάντα ο ήρωάς μου.
Τώρα που το σκέφτομαι πάντα ήμουν με τους «εκτός εποχής», τους «σταμπαρισμένους», τους «αιρετικούς» και τους «ανεπιθύμητους». Δεν ξέρω πως τα κατάφερνα. Ομολογώ ότι δεν το έκανα επίτηδες. Δεν νομίζω ότι θα αλλάξω τώρα. Τα γράφω όλα αυτά γιατί καθώς σιγά σιγά φεύγει αυτή η χρονιά, συνειδητοποίησα ότι πριν κανένα μήνα και κάτι, συγκεκριμένα στις 11 Νοεμβρίου, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ έκλεισε 10 χρόνια ζωής. 10 χρόνια. Κοίτα να δεις. Ούτε που το κατάλαβα. Θυμάμαι το ξεκίνημα. Θυμάμαι κάθε στάση. Κάθε πτώση. Κάθε συνέχεια. Κάθε χαρά και κάθε λύπη. Δεν ζήτησα κανέναν μαζί μου. Μάλιστα απέτρεψα αρκετούς να με ακολουθήσουν. Μια πορεία μοναχική. Άλλωστε ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" ήταν πάντα ο ήρωάς μου.
Γνωρίζω ότι μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια ο ΚΟ άλλαξε κατά πολύ. Μια ματιά στις πρώτες αναρτήσεις του το βεβαιώνει. Αλλά άλλαξε και ο κόσμος και η πατρίδα μας. Και θα αλλάξει και άλλο. Άλλαξε εν μέρει και ο δικός μου τρόπος σκέψης. Ευχαριστώ τον Θεό που με κρατάει μέχρι σήμερα, τα πρόσωπα τα δικά μου που με ανέχονται,
και όλους του αναγνώστες και συνοδοιπόρους που πέρασαν ή συνεχίζουν να περνάνε από αυτή την διαδικτυακή γειτονιά και με τον τρόπο τους στήριξαν αυτή την προσπάθεια. Είναι λίγο κοινότυπο αλλά θα το πω. Χωρίς αυτούς (εσάς) δεν νομίζω να έκλεινε δέκα χρόνια ο ΚΟ. Για πόσο ακόμα αυτό το ταξίδι θα συνεχιστεί, ειλικρινά δεν γνωρίζω. Ούτε μπορώ να εγγυηθώ τίποτα. Άνθρωποι είμαστε. Χώμα και σποδός. Θα προσπαθήσω πάντως να σταθώ όρθιος. Να παρατηρώ. Και να επιμένω ότι ο ουρανός κοκκινίζει. Και μια αποκάλυψη.
Δεν έχω βοηθούς. Παρεκτός της Ντόλυ.
All my life
I took this path,
But along I
walked alone.
What can I say
to be here now?
What did I
think, what did I know?
When I am gone
don't follow me,
Unless you
seek this loneliness.
What can I
say to be here now?
What did I
think, what did I know?
"The
King of Love my shepherd is,
Whose
goodness never fails me,
Upon his
shoulders gently laid,
My heart
will soon be home."*
Ο άνθρωπος μεγαλώνοντας είναι σαν τον μούστο. Η θα οριμάσει και θα γίνει κρασί, ή θα ξυνίσει και θα γίνει ξύδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσους ανθρώπους και να έχεις γύρω σου, στο τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού μόνος σου θα είσαι.
Μόνος δεν είσαι...καλή συνέχεια,καλό αγώνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στα σκουπίδια του διαδικτύου είσαι μια όαση τίμιου και αντικειμενικού ιστολογίου. Σε ευχαριστώ γιατί χρόνια τώρα μου προσφέρεις το καλύτερα άρθρα του παγκόσμιου ιστού, με μια άριστη μετάφραση, και αξιοπρεπέστατα δικά σου σχόλια. Μακάρι ο Θεός να σου δίνει δύναμη και διάθεση να συνεχίσεις το έργο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκης Θεσσαλονίκη.
Χρόνια πολλά! Καλή δύναμη και προπαντός πίστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ηρωικός άνθρωπος, αποτελεί ο ίδιος κέντρον του εαυτού του, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τούς άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μοναξιάς του. Δι’ αυτό δεν καταδέχεται να φθονή, μήτε να παραβγαίνη με τούς άλλους· δεν χρειάζεται να βεβαιώνη εις τον εαυτόν του μ’ αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν φαίνεται κάποτε να προχωρή από την απομόνωσίν του προς τους άλλους, το κάνει από πλησμονήν εσωτερικήν, από εντροπήν να κρατή μόνος του τον πλούτον που αναβλύζει μέσα του, από την σκληράν, αυτοβασανιστικήν επιθυμίαν να ξεφύγη από τον υ π ο κ ε ι μ ε ν ι σ μ ό του, τον μόνον κίνδυνον που φοβείται σοβαρά, να προχωρήση από το εγώ του προς την μ ο ί ρ α ν του. Και είν’ η μοίρα μας που διαπλάσσει το εγώ μας, όχι τανάπαλιν. Έτσι ο ήρως είναι πάντα μ ο ν α χ ι κ ό ς – ειδεμή, δεν θα ήτο ήρως- αλλά ποτέ υποκειμενικός.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
Υ.Γ. Και ένα τραγουδάκι που ταιριάζει...
https://www.youtube.com/watch?v=oohFGOmcxuo
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ο Θεός μαζί σας ... καλή κ ευλογημένη χρονιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη δυναμη σε ο,τι κανεις και καλη χρονια
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ηθελα να κανω μια ανασκοπηση στα πρωτα σου αρθρα σε αυτο το μπλογκ. Πως μπορω να το κανω απο το κινητο (ή εστω απο υπολογιστη) για εμας τους νουμπαδες; ����
Αφιερωμένο στην σελίδα που θαυμάζουμε και εδώ και χρόνια μας «φωτίζει»:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι Θέλω:
Γεώργιος Δροσίνης [Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα…]
Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.
Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.
Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.
Read more: http://latistor.blogspot.com/2016/01/blog-post_88.html#ixzz52VRUDCwu
Γιατί ,βρε αγαπημένε Κ.Ο., η αγγλικούρα στον τίτλο;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν ελληνικές λέξεις για να εκφράσεις το συναίσθημα;;;...
Να τα εκατοστήσεις Κ.Ο. και όπως σωστά ανέφερε και ο Ανταίος στο σχόλιο του, δεν είσαι μόνος. Χρόνια Πολλά με υγεία σε εσένα, τους δικούς σου ανθρώπους και σε όλους τους ελευθερους Έλληνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://esxatianasxesi.blogspot.gr/2017/12/blog-post_704.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αφορά.
Χρόνια Πολλά και ευλογημένα κι από εμένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ σε παρακολουθώ χρόνια, σε είχα πρωτοεντοπίσει στο blog anti_ntp και ... κόλλησα! (Παρεπιπτώντος, μήπως ξέρεις γιατί σίγασε αυτό το blog)?
Σε παλαιότερο αρθρο είχες γράψει ότι είστε πολλοί και ανταγωνίζεστε ποιός θα πρωτοκαθίσει στο pc.
Όπως και να 'χει είσαι η 1η μου επιλογή!
πολύ καλή δουλειά εχεις κάνει όλα αυτα τα χρόνια ....και συγχαρητήρια που όλο αυτό το έχεις κάνει μόνο σου (μη σε ρίξω και σε υπερηφάνεια κιόλας ...χαχαχα) ....
ΑπάντησηΔιαγραφήμακαρι κάποτε να φτάσουμε ..."κάπου" ...στο κοινό όνειρο όλων μας ίσως ...και ξέγνιαστοι πια να ασχοληθούμε με την υποστήριξη του ονείρου μας που θα έχει γίνει πια πραγματικότητα ...
καλή συνέχεια ...
Ότι συνήθιζα από παλιά να σου γράφω, έτσι και τώρα θα σου γράψω την ίδια πρόταση :
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτελείς κόσμημα στο Διαδίκτυο..σε ευχαριστώ.
Dustofroad
Aπο τους Μοναχικους ερχοντε οι Μοναδικοι. Εχεις προσφερει πολλα και θα προσφερεις περισσοτερα βαδιζοντας στο δρομο που διαλεξες. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟ με ΥΓΕΙΑ και ΔΥΝΑΜΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς σε ευχαριστούμε! Καλή χρονιά σε εσένα και όσους αγαπάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε μέρα εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήSeeker
Κάνεις πολύ καλή δουλειά. Ψάχνεις, Ενημερώνεις, μεταφράζεις και έχεις και εύστοχο πνεύμα και διάκριση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας τα παρέχεις έτοιμα αντί να κάνουμε με τις ώρες αναζήτηση να βρούμε κάτι καλό, αντικειμενικό και αντισυστημικό.
Keep walking.
Όποτε το μαύρο πέπλο της απόγνωσης και της απελπισίας πέφτει βαρύ και ασήκωτο, άνθρωποι όπως εσύ και το ιστολογιό σου, μου δίνουν ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ να το αποτινάξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο υπάρχουν "Κ.Ο." , υπάρχει ακόμα ΕΛΠΙΔΑ!
Η παναγία να σου δίνει δύναμη και πίστη να συνεχίσεις να "φυλάττεις Θερμοπύλες" του ΕΛ-ΛΟΓΟΥ, ΕΝ-ΧΡΙΣΤΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Αγαπητέ ΚΟ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κ. Jeff Johnson της ως άνω 'προσευχής'... Χριστιανός είναι υποθέτουμε... Ορθόδοξος είναι??? Για να ξέρουμε σε ποιον Θεό προσευχόμαστε δηλαδή! Εκτός και αν ο Θεός των Ορθοδόξων Χριστιανών είναι κοινός με τους λοιπούς κακοδόξους...
Εμείς σε ευχαριστούμε! Μόνος σου ΔΕΝ είσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά, καλή δύναμη και συνέχεια στον κοινό μας αγώνα.
Jeff Johnson who? The one who works at Passion City Church I guess… (http://www.jeffjohnsonband.org/)
ΑπάντησηΔιαγραφήHold on … isn’t this another Evangelical so called ‘church’? What does this has to do with Greece and Greek Orthodox Church? I guess you prefer the first Red Sky. Don’t you? If this is so why don’t ya let us know about it, rather than insisting it in your brief summary of thoughts for 2017. There is tones of scripts and prayers written by Orthodox Saints and abbots, but instead of those you’d rather choose Jeff Johnson.
I am trying to be negative about your work (which by the way I follow for quite some time, and I find it great when your Christina Dogma isn’t interfering). All I am trying to do, is figure out why aren’t you yet seduced by the truth that is hidden (but also so outspoken! Go to Athos and you’ll know what I mean…) in the Greek Orthodox Church. My guess is that you might be held back by your Southern roots… and the fact that you still prefer reading and listening to the various Evangelical preachings rather than Greek Orthodox ones. My friend, even if you are an Evangelical preacher yourself, I do encourage you to read a bit more and discover the light of Saints as Paisios and Porfyrios. Especially the first one, who was the reason for my return to Orthodoxy.
I am sorry for being provocative at the beginning of this message. My only aim is to place a seed of doubt in your heart and possibly help you to start a journey that will eventually lead you to Him!
Thank you for all your nice work and may our Lord and Savior Jesus Christ, his Holly Mother and All Saints, help you see the light behind the Red Sky!
PS My guess is that you won’t publish this message. And I really don’t mind about that, because all I am interested in is your soul. If you’d like to mail me I’d be glad to hear from you at: giaplaka77@gmail.com If you do so, please be patient for my reply... Ta
You guessed wrong.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε για το ιστολόγιο. Όντως ο ΚΟ είναι πρότυπο και παράδειγμα για μίμηση για όλους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΚΟ είναι Ήρωας.
Όχι μόνο γιατί προσφέρει αφιλοκερδώς προς την Ελληνική κοινωνία.
Όχι μόνο γιατί καινοτομεί στο Ελληνικό διαδίκτυο.
Όχι μόνο γιατί ανοίγει τα μάτια των Ελλήνων για να δουν το Φως.
Αλλά γιατί με απαράμιλλο σθένος ψυχής, ΔΕΝ πτοείται από τα χιλιάδες καλόπαιδα, μισθωμένα και μη, που κατά καιρούς έχω παρακολουθήσει να ρίχνουν χολή εδώ μέσα και να ρίχνουν απλόχερα τους σπόρους της αμφιβολίας.
Κάθε φορά λοιπόν που βλέπω να κοκκινίζει ο ουρανός (παραπέμποντας στον ΚΟ), θυμάμαι ότι δεν χάθηκε η ελπίδα για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Λίγοι και άξιοι κινούν τον κόσμο: Eἷς ἐμοὶ μύριοι ἐὰν ἄριστος ἦι.
ΚΟ, εύχομαι νά 'σαι πάντα γερός και δυνατός σαν τα ψηλά βουνά.
Ε.Θ.
Είσαι απο τις λίγες σελίδες που διαβάζω στο διαδύκτιο αλλά ενίοτε και συμμετέχω μερικές φορές στα σχόλια. Απο την μεριά μου θέλω να σε ευχαριστήσω γιατί τα θέματα σου πολλές φορές μου εδωσαν αφορμή για μελέτη και πρροβληματισμο.Σ'ευχαριστώ για την παρέα αλλά να ξέρεις οτι κι είμαι κι εγώ στην ίδια αντιμετώπιση όπως κι εσύ. Οποιος δεν συμφωνεί με κάτι γίνεται αντικείμενο κριτικής και χλευασμού. Οχι άλλη μια μηχανή του κιμά λοιπον. Μπράβο σου ΚΟ. Keep walking....
ΑπάντησηΔιαγραφήglad to hear that mate! Although not sure which guess you are referring to.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη λυπού μοναχικέ καβαλάρη, ο Θεός μαζί σου και στήριγμά σου. Αυτός υπάρχει πέρα από πολιτισμούς κ πολιτικές. Τα άλλα είναι ανθρώπινα.(κ μη πιστεύεις στον καταρρέοντα Δυτικό πολιτισμό, ούτε εμείς ήμασταν ποτέ Δύση)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμασταν στο σπήλαιο δεσμωτες που βλέπαμε σκιές, όπως μας τις παρουσίαζαν, και τις θεωρουσαμε αληθινές! Μέχρι που εμφανιστηκες εσυ..και σε ευχαριστούμε.Θέλω να πιστεύω ότι χρειάζεται όσο τίποτε πιο ιερό αυτή τη στιγμή να αρχίσουμε να προβαίνουμε και σε πράξεις φιλοπατριας, μονομερως και κυρίως συλλογικως! Για να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας και να την ξανακάνουμε όμορφη, όλοι μαζί δεμενοι. Χρόνια Πολλά Καλή Χρονιά
ΑπάντησηΔιαγραφή