Το τελευταίο “Hurrah!” της Συνομοσπονδίας

Η προσπάθεια του στρατηγού Sterling Price, να απελευθερώσει το Μιζούρι από τον στρατό κατοχή της Ένωσης στα τέλη του 1864 ήταν η τελευταία κραυγή της Συνομοσπονδίας. Η επιδρομή αυτή έμεινε γνωστή ως “Price's Raid”. 

Στα τέλη του καλοκαιριού του 1864, ο συνομοσπονδιακός στρατηγός Sterling Price οδήγησε μια τελευταία προσπάθεια να απελευθερωθεί το Μιζούρι από την κατοχή της Ένωσης. Ο στρατός του Price ήταν στην ουσία ένα ιππικό που του έλειπαν οι άντρες, τα άλογα, τα όπλα και η πειθαρχία! Η επιτυχία του εξαρτάτο εξ ολοκλήρου από την συμβολή και την γενική εξέγερση των κατοίκων του Μισούρι, κάτι το οποίο δεν συνέβη. Ο συνδυασμός  όλων αυτών επέτρεψε τις δυνάμεις της Ένωσης να νικήσουν τον Price σε μια σειρά μάχες που έγιναν από το Kansas City μέχρι τα σύνορα του Αρκάνσας. Τρεις μήνες και 1.400 μίλια μετά το ξεκίνημα, η μεγαλύτερη παρατεταμένη επιχείρηση ιππικού του «εμφυλίου» πολέμου είχε καταλήξει σε καταστροφή. Το βιβλίο "The Last Hurray" του Kyle N. Sinisi είναι η ιστορία της εισβολής της Price.

Ο Sterling Price (1809–1867) που γεννήθηκε στην κομητεία County της Virginia μέσα σε εύπορη οικογένεια, ασχολείτο με το εμπόριο κυρίως του καπνού. Το 1844 εκλέχτηκε στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Τον Αύγουστο του 1846, παραιτήθηκε από το Κογκρέσο και ανέλαβε τη διοίκηση ενός συντάγματος από το Μιζούρι για να συμμετάσχει στον πόλεμο του Μεξικού. Αφού κατέστειλε μια εξέγερση από ντόπιους Ινδιάνους Pueblo, οδήγησε μια εισβολή μέσα στο Μεξικό, καταλαμβάνοντας την πόλη Chihuahua. Επιστρέφοντας στο Μιζούρι επέστρεψε στη φυτεία του και δούλεψε ως τραπεζίτης. Εκλέχτηκε ως πρόεδρος των "Ενωτικών" (που ήταν κατά της Απόσχισης) το 1861. Φαίνεται να άλλαξε όταν αφού ξέσπασε ο πόλεμος, είδε ένα περιστατικό στο οποίο ομοσπονδιακά στρατεύματα πυροβόλησαν ένα πλήθος αμάχων που διαμαρτύρονταν για τη σύλληψη πολιτοφυλακών που ήταν υπέρ του Νότου. Σύντομα επιλέχθηκε ως διοικητής της πολιτειακής φρουράς του Μιζούρι με την τάξη του γενικού στρατηγού.

Καθώς ο Price ήταν από τους τελευταίους που είχαν ταχθεί υπέρ της απόσχισης του Νότου, ο Πρόεδρος Jefferson Davis δεν εμπιστευόταν την γνησιότητα της πίστης του στον “cause” των Νοτίων. Υπήρχαν επίσης αβάσιμες φήμες ότι άγνωστοι άνθρωποι σκόπευαν να ανατρέψουν τον Davis και να βάλουν τον Price στη θέση του. Επίσης, ο Price ήταν μια επιλογή των μυστικών εταιριών στο Μιζούρι, οι οποίες τον στήριζαν και τον ήθελαν να γίνει ο ηγέτης μιας δεύτερης Συνομοσπονδίας. Εξάλλου, το Τμήμα του Τrans-Mississippi ήταν τεράστιο, περίπου 600.000 τετραγωνικά μίλια, υπό τη διοίκηση του στρατηγού E. Kirby Smith, με άφθονο χώρο για ένα άλλο έθνος.

Πολλά από αυτά διαδόθηκαν από τον κυβερνήτη του Μιζούρι, Thomas C. Reynolds. Ο Reynolds δεν ήξερε πολλά για τις στρατιωτικές ικανότητες του Price και σκέφτηκε ότι ο εγωιστικός χαρακτήρας του Price μπορεί να τον οδηγούσε να σχηματίσει ένα νέο έθνος αντί να απελευθερώσει το Μιζούρι. Αλλά πίστευε επίσης ότι ο Price δεν μπορούσε να απολυθεί επειδή ήταν πολύ δημοφιλής στους συμπατριώτες του στο Μιζούρι. Αν και ο Reynolds σκέφτηκε ότι χρειαζόταν ένα γρήγορο χτύπημα στο Μιζούρι, ο Price δεν ήταν ο στρατηγός που θα επέλεγε. Το καλύτερο που μπορούσε να κάνει ήταν να προσκολληθεί στον Price και να προχωρήσει στην επιδρομή.

Τέλος, αφού ο Smith διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να στείλει στρατεύματα στο Τμήμα του για να αντιταχθεί στον στρατηγό της Ένωσης William T. Sherman το 1864, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί επιδρομή στο Μιζούρι με όποια διαθέσιμα στρατεύματα. Ο στρατός αυτός ονομάστηκε Στρατιά του Μιζούρι. Η επιδρομή θα ήταν βραχυπρόθεσμης σημασίας, με σύλληψη ή καταστροφή περιουσιών. Οι νεοσύλλεκτοι θα μαζεύονταν στο κεντρικό Μιζούρι, ενώ τα στρατεύματα του εχθρού θα έρχονταν από άλλες επιχειρήσεις.

Η επιδρομή θα ήταν μόνο με στρατιωτικές δυνάμεις, με άλλα λόγια μια μεγάλη επιδρομή ιππικού, αν και δεν υπήρχαν αρκετά άλογα ή μουλάρια για όλους. Δεν υπήρχαν αρκετά όπλα και τα βαγόνια των τρένων είχαν ήδη καταρρεύσει. Ο Smith δεν εμπιστευόταν τον Price. Ο Price δεν εμπιστευόταν τους δύο διοικητές του τμήματος, James Fagan και John Marmaduke, αλλά ήταν οι μόνοι διαθέσιμοι ανώτεροι διοικητές για την επιδρομή. Ο εναπομείναντος διοικητής του τμήματος, στρατηγός Jo Shelby, ήταν ήδη με τα στρατεύματά του στο βόρειο Αρκάνσας.

Έτσι, ο Price ξεκίνησε 350 μίλια από το Μιζούρι, με τους 12.000 άντρες, εκατοντάδες με τα πόδια, με έλλειψη αλόγων και με πολλούς χωρίς όπλα. Ο σχεδιασμός, όπως ήταν, άφηνε τον Price χωρίς καμία γραμμή ανεφοδιασμού. Ό,τι χρειαζόταν έπρεπε να το κουβαλάει. Υπήρχε η ελπίδα ότι οι συμπαθούντες την Συνομοσπονδία στο κεντρικό Μιζούρι θα συνέρρεαν στον Price, φέρνοντας όπλα και άλογα.

Έτσι τι μπορούσε να πάει στραβά;

Ο Kyle S. Sinisi, καθηγητής στο Citadel του Charleston της Νότιας Καρολίνας, μας το λέει.

Αν πρόκειται να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, μεταβείτε στη σελίδα 28. Εκεί θα δείτε έναν χάρτη της διαδρομής εισβολής. Υπάρχουν χάρτες κάθε μάχης, αν και το κείμενο αναφέρει πόλεις και περιοχές που δεν βρίσκονται σε αυτούς τους χάρτες. Μερικοί από αυτούς τους χάρτες είναι πολύ μικροί. Το κείμενο περιγράφει διεξοδικά τις μάχες και τα επακόλουθα, τόσο από την πλευρά της Ένωσης όσο και από την πλευρά της Συνομοσπονδίας, αν και οι παράγραφοι είναι πολύ μεγάλες, μερικές φορές ολόκληρη μια σελίδα βιβλίου.

Από αυτό θα μάθετε ότι η επιδρομή του Price στο Missouri δεν ήταν μια τελευταία κραυγή. Ήταν η ύστατη πνοή, με το κροτάλισμα του θανάτου να ακολουθεί γρήγορα.

ΚΟ / από εδώ ( κι εδώ)