Ένας μύκητας, η ερυσίβη που παρασιτεί στα δημητριακά, θεωρούνταν για πολλά χρόνια υπεύθυνος γιο το δράμα στο γαλλικό χωριά Pont-Saint-Esprit που συγκλόνισε την Ευρώπη 60 χρόνια πριν.
Το 1951 (μέσα στην ένταση του Ψυχρού Πολέμου και με τον πόλεμο της Κορέας να έχει μόλις ξεκινήσει) στο χωριό σημειώθηκαν μαζικά κρούσματα έντονων παραισθήσεων και ναυτίας. Ο ταχυδρόμος Leon Armunier, επισκεπτόμενος την πόλη, δήλωσε πως μετά που εισήλθε σ αυτήν απέκτησε παραισθήσεις ένιωσε μια αίσθηση έντονου καψίματος στα άκρα του, καθώς και την εντύπωση πως τον περικύκλωναν φίδια. Εν τέλει, ο ταχυδρόμος έχασε τι αισθήσεις του και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Αβινιόν όπου του φόρεσαν ζουρλομανδύα και τον έβαλαν σε ένα δωμάτιο με άλλους τρεις ασθενείς οι οποίοι υπέφεραν από παρόμοια συμπτώματα.
Μέσα στις επόμενες ημέρες πολλές δεκάδες κατοίκων μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε παρόμοια κατάσταση ενώ στου τελικό απολογισμό μετρήθηκαν 5 νεκροί και πολλοί που παρέμειναν σοβαρά άρρωστοι.
Η επίσημη εκδοχή για το συμβάν είναι ότι το ψωμί που είχαν καταναλώσει οι κάτοικοι είχε μολυνθεί με ερυσίβη, ένα μύκητα που προσβάλλει τα δημητριακά και περιέχει σε μεγάλη ποσότητα τα χημική ουσία εργοταμίνη, η οποία αν καταναλωθεί από τον άνθρωπο, έχει διάφορες αρνητικές επιδράσεις στο κυκλοφορικό και νευρικό σύστημα, με χαρακτηριστικότερη την αίσθηση φλόγωσης στα άκρα.
Η θεωρία αυτή ήταν αποδεκτή μέχρι το 2009, όταν και ο δημοσιογράφος Hank Albarelli αποκάλυψε ένα έγγραφο της CIA στο οποίη αναγραφόταν το εξής: «Αρχείο Pont-Saint-Esprit και F. Olson, σχετικά με τη γαλλική επιχείρηση» και την επισήμανση «Τα έγγραφα να εξαφανιστούν».
Η ταυτόχρονη εμφάνιση του ονόματος του Olson και του γαλλικού χωριού έκανε το δημοσιογράφο να πιστεύει ότι η CIA έκανε ένα μαζικό πείραμα στους κατοίκους χορηγώντας τους ψυχοφάρμακα. Σύμφωνα, μάλιστα με τον Albarelli, ένας συγκεκριμένος φούρνος όταν η πηγή της δηλητηρίασης με LSD που ζυμώθηκε μέσα στο ψωμί.
Η έρευνα οδήγησε το δημοσιογράφο στον εντοπισμό μιας αναφοράς της υπηρεσίας από το 1949 «Πολλά πειράματα με φάρμακα διενεργούνται από την αμερικανική κυβέρνηση, ενώ ο στρατός οφείλει να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να πραγματοποιούνται».
Ο Albarelli, επικαλούμενος τη νομοθεσία περί ελευθερίας της πληροφορίας, απέκτησε πρόσβαση σε μια ακόμα εμπιστευτική αναφορά από το 1954, η οποία σχετιζόταν με τη συζήτηση ενός πράκτορα της CIA με τον εκπρόσωπο της φαρμακευτικής εταιρίας Sandoz που είχε την έδρα της στην Ελβετία.
Η εταιρία ήταν η μοναδική που παρήγαγε LSD εκείνη την περίοδο. Μέσα στην αναφορά υπάρχει μέρος της συνδιάλεξης των δύο αντρών κατά την οποία ο εκπρόσωπος της εταιρίας φέρεται να δηλώνει πως «στην περίπτωση της Pont-Saint-Esprit το μυστικό είναι ότι δεν οφειλόταν τίποτα στο ψωμί.
Σχετικό άρθρο και ΕΔΩ
Η περίπτωση Olson
Ο Frank Olson, ένας μικροβιολόγος που συνεργάστηκε με το τεχνικό τμήμα της CIA για την ανάπτυξη βιολογικών όπλων, αποτέλεσε την πλέον γνωστή περίπτωση ανθρώπου πειραματόζωου που οδηγήθηκε στο θάνατο από τα πειράματα ΜΚ Ultra.
Ο Olson ήταν πετυχημένος επιστήμονας και είχε μια φυσιολογική ζωή με την οικογένειά του, έτσι η αυτοκτονία του λόγω κατάθλιψης το 1953 προκάλεσε απορίες στους γνωστούς και τους οικείους του.
ΤΟ 1975, οι έρευνες που ξεκίνησε γύρω από την υπόθεση η Επιτροπή Rockefeller έφεραν στο φως κάποια αρχεία, σύμφωνα με τα οποία στο μικροβιολόγο είχαν χορηγηθεί LSD και διάφορα άλλα ψυχοδραστικά φάρμακα, τα οποία πιθανόν οδήγησαν στην αυτοκτονία του. Αμέσως μετά τις αποκαλύψεις της επιτροπής η κυβέρνηση έσπευσε να αποζημιώσει με 750.000$ την οικογένεια του εκλιπόντος. Κάποια σενάρια έκαναν λόγο και για δολοφονία του γιατρού από την CIΑ, καθώς γνώριζε πάρα πολλά για την επιχείρηση.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή: ένθετο ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ, τ. 29
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που ΔΕΝ δημοσιεύονται: όσα δεν έχουν σχέση με το θέμα της ανάρτησης, όσα αποβλέπουν σε διαφήμιση, όσα είναι γραμμένα σε greeklish, όσα εκθέτουν προσωπικά δεδομένα, όσα είναι γεμάτα μίσος για λαούς ή κοινωνικές ομάδες, όσα είναι κακόβουλα, όσα είναι υβριστικά, όσα έχουν εριστική διάθεση και όσα είναι εντελώς βλακώδη (plus: σεντόνια, τρολιές & μπαρούφες). Με "ανώνυμους" δεν ανοίγουμε κουβέντα. Εάν αργεί η δημοσίευση ενός σχολίου, κάντε υπομονή. Αν περάσει πολύς καιρός, μάλλον θα το έχει φάει η μαρμάγκα.