O James Longstreet (Τζέημς Λόνγκστρητ ) ήταν ένας από τους σημαντικότερους στρατηγούς του στρατού της Συνομοσπονδίας (Νοτίων) στον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο και ο δεύτερος μετά τον θρυλικό στρατηγό Robert E. Lee, ο οποίος τον αποκαλούσε "Old War Horse" (‘Γέρικο Πολεμικό Άλογο’).
Ο Τζέημς Λόνγκστρητ γεννήθηκε στο Ετζφηλντ (Edgefield) της Νότιας Καρολίνα στις 8 Ιανουαρίου 1821 και ήταν το πέμπτο παιδί ενός κτηματία φυτείας βαμβακιού. Από μικρή ηλικία έδειξε στοιχεία πολύ σθεναρού χαρακτήρα, σε βαθμό που ο ίδιος ο πατέρας του εντυπωσιασμένος τον αποκαλούσε «Πέτρο», δίδοντας έτσι την πρώτη αφορμή για το προσωνύμιο «Γέρο Πητ» που θα τον ακολουθούσε για ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή του.
Το 1838 ο νεαρός Τζέημς εκπλήρωσε την επιθυμία του πατέρα του να ακολουθήσει στρατιωτική σταδιοδρομία, αφού έγινε δεκτός στο Ουέστ Πόιντ. Οι επιδόσεις του όμως αποδείχθηκαν πολύ κάτω του μετρίου και όταν αποφοίτησε το 1842 κατετάγη 54ος μεταξύ 56 ευελπίδων! Υπήρξε όμως πολύ δημοφιλής και αγαπητός στους συμμαθητές του, γεγονός που θα τον βοηθούσε σημαντικά αργότερα. Η πρώτη τοποθέτηση του Λόνγκστρητ ως ανθυπολοχαγού έγινε στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού στα Μισούρι. Εκεί υπηρετούσε ως υπολοχαγός και ο Οδυσσέας Γκραντ, ο οποίος ανέπτυξε φιλία μαζί του και νυμφεύθηκε μάλιστα την τέταρτη εξαδέλφη του Λόνγκστρητ.
Ο Λόνγκστρητ νυμφεύθηκε το 1848 την κόρη του διοικητή του συντάγματός του, με την οποία συμβίωσε τα επόμενα 40 χρόνια και απέκτησε 10 παιδιά. Λίγο καιρό πριν είχε διακριθεί στον Μεξικανικό Πόλεμο, υπηρετώντας τις Τάξεις του 8ου Συντάγματος Πεζικού. Έλαβε αρκετές προαγωγές επ’ ανδραγαθία και τραυματίστηκε στον μηρό στη μάχη του Τσαπούλτεπεκ, όπου ενώ έπεφτε παρέδωσε τη σημαία στον φίλο του, υπολοχαγό Τζωρτζ Πίκετ. Μετά τον πόλεμο υπηρέτησε για ένα διάστημα στο οχυρό Μπλις του Τέξας με τον βαθμό του ταγματάρχη, ενώ παραιτήθηκε από τον Στρατό των ΗΠΑ τον Ιούνιο του 1861 προκειμένου να υπηρετήσει τη Συνομοσπονδία στον Αμερικανικό Εμφύλιο. Ονομάστηκε αντισυνταγματάρχης και πολύ γρήγορα ταξίαρχος και ανέλαβε τη διοίκηση ταξιαρχίας αποτελούμενης από τρία συντάγματα της Βιρτζίνια.
Τον Ιανουάριο του 1862 ο Λόνγκστρητ βίωσε μία προσωπική τραγωδία όταν έχασε τρία από τα παιδιά του μέσα σε μία εβδομάδα εξαιτίας μιας επιδημίας. Έκτοτε έγινε πολύ πια σοβαρός στην κοινωνική του ζωή, έπινε σπάνια και μετατράπηκε σε ένα πολύ θρησκευόμενο άτομο. Συμμετείχε σε πολλές μάχες του Αμερικανικού Εμφυλίου όπου η παρέμβασή του ήταν συχνά καθοριστική. Κατά τις μάχες των Επτά Ημερών διοικούσε σχεδόν τον μισό στρατό του Λη (15 ταξιαρχίες), ο οποίος συνήθιζε να λέει γι’ αυτόν ότι ήταν το «δεξί του χέρι». Έγινε όμως πιο διάσημος ως διοικητής του Α’ Σώματος με το οποίο ενεπλάκη στις μάχες του Φρέντρικσμπεργκ, του Σάφολκ και του Γκέτυ- Οτζεημς Λονγκστρητ.
Τον Μάιο του 1864 ο Λόνγκστρητ τραυματίστηκε σοβαρά από φίλια πυρά στη μάχη του Γουάιλντερνες. Όταν παρουσιάστηκε και πάλι για υπηρεσία τον Οκτώβριο, το δεξί του χέρι ήταν παράλυτο και ίππευε με δυσκολία. Μετά τον πόλεμο ο Λόνγκστρητ μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νέα Ορλεάνη όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο βαμβακιού. Έγινε μέλος του Ρεπουμπλικανικαύ Κόμματος και υποστήριξε τον Γκραντ στην εκλογή του ως προέδρου των ΗΠΑ.
Το 1875 επέστρεψε στη Βιρτζίνια και πέντε χρόνια αργότερα διορίστηκε πρέσβης των ΗΠΑ στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έχασε τη σύζυγό του το 1889 και οκτώ χρόνια αργότερα νυμφεύθηκε για δεύτερη φορά. Η υγεία του επιδεινώθηκε κατά τα επόμενα χρόνια, αλλά πριν αποβιώσει στις 2 Ιανουαρίου 1904, πρόλαβε να γράψει τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Από το Μανάσας στο Απόματοξ».
Πηγή: ‘Γκέτυσμπεργκ 1863’ - Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία - Σειρά: Μεγάλες Μάχες
Από την ταινία Gettysburg (1993) στον ρόλο του Λόνγκστρητ ο Tom Berenger.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου