Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Ο «κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες» και η περιφρόνηση στην πατρίδα στην Σοβιετική Ένωση

Ο όρος «κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες» (Rootless cosmopolitan, ρωσικά безродный космополит) ήταν ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε στη Σοβιετική Ένωση μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας ενάντια σε αυτό που ονομάστηκε «κοσμοπολιτισμός χωρίς ρίζες». Οι «κοσμοπολίτες» ήταν διανοούμενοι που κατηγορούνταν για έκφραση φιλοδυτικών συναισθημάτων και έλλειψη πατριωτισμού. Ο όρος «κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες» θεωρείται ότι αναφέρεται συγκεκριμένα σε Εβραίους διανοούμενους.

Πρώτα ήρθε ένα άρθρο από τον Otto Wilhelm Kuusinen «Για τον πατριωτισμό» («О патриотизме»). (Όττο Κούουζινεν, 1881-1964. Φιλανδός σοβιετικός πολιτικός, συγγραφέας, θεωρητικός του μαρξισμού, ακαδημαϊκός της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, μέλος  του Πολίτμπιρο). Σύμφωνα με τον Kuusinen, ο κοσμοπολιτισμός, σε αντίθεση με τον πατριωτισμό, είναι φύσει αντίθετος με την εργατική τάξη και το κομμουνιστικό κίνημα. Είναι το δόγμα των διεθνών τραπεζών και των διεθνών καρτέλ, των μεγάλων επιχειρήσεων – του οποιουδήποτε ενεργεί σύμφωνα με την παλιά Λατινική παροιμία "ubi bene, ibi patria", ("όπου είναι καλά, εκεί είναι η πατρίδα").

Τον Ιανουάριο του 1948, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε ο όρος «κοσμοπολιτισμός χωρίς ρίζες». Ο Andrei Alexandrovich Zhdanov (σοβιετικός πολιτικός, 1896 – 1948 - φώτο), μιλώντας σε μια συνεδρίαση των Σοβιετικών μουσικών στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, ανακοίνωσε:

«Ο διεθνισμός γεννιέται εκεί, όπου ανθούν οι εθνικοί πολιτισμοί. Ξεχνώντας το γεγονός αυτό σημαίνει απώλεια του προσώπου, το να γίνει κάποιος κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες».

Γράφει το 1945, ο Kuusinen :

Ο κοσμοπολιτισμός - μια ιδεολογία ξένη στους εργαζομένους

Οι εχθροί του εργαζόμενου λαού συχνά προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον πατριωτισμό παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως υποστηρικτές του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού μιλώντας για τη διεθνή αλληλεγγύη των εργαζομένων. Η θέση αυτή εκπροσωπείται από τους εχθρούς μας ως κοσμοπολιτισμός η αδιαφορία και η περιφρόνηση για την πατρίδα.

Είναι ήδη προφανές ότι αποτελεί συκοφαντία. Ο κομμουνισμός δεν έχει τίποτα να κάνει με τον κοσμοπολιτισμό. Πολεμώντας κάτω από το λάβαρο της διεθνούς εργατικής τάξης, το κομμουνιστικό κίνημα σε κάθε χώρα, στέκεται σταθερά στο εγχώριο έδαφος. Ο κομμουνισμός δεν αντιτίθεται στον πατριωτισμό και συνδυάζει τον γνήσιο πατριωτισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό.

Μόνο οι εχθροί του εργατικού κινήματος μπορεί να ισχυρίζονται ότι εάν ο εργαζόμενος λαός αγαπάει τη χώρα του, δεν μπορεί να φιλοδοξεί να έχει αδελφική αλληλεγγύη με την εργατική τάξη και σε άλλες χώρες. Και μόνο οι παραχαράκτες ή οι επικριτές μπορεί να υποστηρίζουν ότι εάν η εργατική τάξη υποστηρίζει την Διεθνή εργατική τάξη, δεν αγαπά την πατρίδα του και γίνεται κάπως κοσμοπολίτης, διασπώντας κάθε δεσμό με την πατρίδα του, το έθνος του. Είναι αστεία και να υποθέσουμε ότι η εργατική τάξη μπορεί να βγει έξω, να παραιτηθεί από το έθνος της.

Άλλωστε, η σύγχρονη εργατική τάξη είναι η ραχοκοκαλιά του ζωντανού σώματος του έθνους, και όχι μόνο σε αριθμούς, αλλά και σε οικονομικό και πολιτικό ρόλο. Όλο το μέλλον του έθνους στηρίζεται κυρίως στους ώμους της. Και καθώς η εργατική τάξη είναι τόσο στενά συγχωνευμένη με το έθνος, το Κομμουνιστικό Κόμμα ως κόμμα της εργατικής τάξης δεν μπορεί να παραιτηθεί από το έθνος του, αν δεν θέλει να κόψει όλες τις ζωτικής σημασίας ρίζες του.

Ο Otto Wilhelm Kuusinen 
Ο κοσμοπολιτισμός – είναι μια ιδεολογία εντελώς ξένη για τους εργαζομένους. Είναι μια ιδεολογία που είναι χαρακτηριστική για τους εκπροσώπους των διεθνών τραπεζικών οίκων και των διεθνών καρτέλ, των μεγάλων κερδοσκόπων, των παγκόσμιων προμηθευτών όπλων («εμπόρων του θανάτου») και των αντιπροσώπων τους. Αυτοί πραγματικά λειτουργούν σύμφωνα με τη λατινική παροιμία "ubi bene, ibi patria", (όπου είναι καλά, εκεί είναι η πατρίδα)….

«Η μαζική μετανάστευση διαβρώνει την εθνική κουλτούρα και δημιουργεί εντάσεις στις εθνικές γραμμές. Αυτός είναι ο λόγος που τα σοσιαλιστικά κράτη που διοικούνται από πραγματικούς σοσιαλιστές, όχι έφηβους κομμουνιστές του Red Alert, έχουν διατηρήσει πάντα μια αίσθηση εθνικού πατριωτισμού και έχουν κλείσει τα σύνορά τους στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση» - από αγγλόφωνο φιλο-σοβιετικό/κομμουνιστικό φόρουμ.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτος ο κομμουνισμος υπαρχει μονο στην βορεια κορεα στην ευρωπη οι κομμουνιστες εχουν αντιεθνικο αντιπατριωτικο χαρακτηρα αλλα αν αναλησουμε τον πατριωτισμο των κομμουνιστων δεν εχει κανενα φυλετικο υποβαρθο καμια σχεση με μας τους εθνικιστες παρτε την λατινικη αμερικη που ειναι 200 φυλες

Ανώνυμος είπε...

Ο κομμουνισμος σαν ιδεολογια δεν πιστευει στο εθνος βιολογικα αρα τη πατριωτισμος ειναι αυτος δεν καταλαβαινω και παντα στης λευκες χωρες ηταν αντιεθνικος και αντιπατριωτικος μονο σε τριτοκοσμικες χωρες ηταν πατριωτικος αυτη η ιδεολογια αντιλευκη 100%

Ανώνυμος είπε...

Διεθνισμός είναι ο "καμουφλαρισμένος" εθνικισμός μίας ισχυρής χώρας. Ο διεθνισμός του καπιταλισμού υπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα και ο κομμουνισμός τα συμφέροντα της τότε ΕΣΣΔ. Οι πολίτες μικρών γεωγραφικά, οικονομικά κτλ χωρών δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε διεθνιστές.

ΒΕ.Λ. είπε...

Με αφορμή το σχόλιο του ανώνυμου 4:16,

το καθεστώς της Βόρειας Κορέας είναι ιδιαίτερο, μοναδικό στη σύγχρονη ιστορία και απέχει πολύ απο το να χαρακτηριστεί 'κομμουνιστικό'. Οι ίδιοι οι βορειοκορεάτες -πολύ έξυπνα- ευθύς εξ αρχής αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστική κοινωνία(ή λαϊκή δημοκρατία) -όχι κομμουνιστές. Η βορειοκορεάτικη κοσμοθεωρία δεν βασίζεται πρωτογενώς στους Μαρξ, Ενγκελς, Λενιν(παρόλο που έχει μεγάλες επιρροές απο τις ιδέες τους), αλλά στο Juche(Τζούτσε - Αυτάρκεια/Αυτοδυναμία), το ιδεολογικό δημιούργημα του ήρωα των βορειοκορεατών Κιμ Ιλ Σουνγκ. Το σύστημα αυτό άντεξε για τόσα χρόνια διότι δεν είναι απρόσωπα υλιστικό και πεζό, αλλά ενσωματώνει και μεταφυσικά στοιχεία(κομφουκιανισμός αλλά και χριστιανισμός). Επιπροσθέτως η έννοια του έθνους, της εθνικής συνείδησης, καθαρότητας, συνέχειας και ισχύος είναι κυρίαρχα στην κοινωνία και την εκπαίδευσή τους.
Αυτή τη στιγμή η Βόρεια Κορέα ίσως είναι το πιό ομοιογενές εθνικά και καθαρό φυλετικά έθνος στον κόσμο. Η μετανάστευση απαγορεύεται, ο γάμος με αλλοεθνείς απαγορεύεται(δυστυχώς) και η δημιουργία οικογένειας και η τεκνοποιΐα είναι βασικός(αυτονόητος) σκοπός κάθε πολίτη της χώρας.
Κατά την προσωπική μου άποψη η Βόρεια Κορέα αποτελεί μια Εθνο-Σοσιαλιστική χώρα τελικά, με κληρονομική μοναρχία που τα τελευταία χρόνια ανοίγεται στον καπιταλιστικό κόσμο για μπίζνες και φαίνεται να ακολουθεί αργά και σταθερά την πορεία της Κίνας.