Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

ΓΑΛΛΙΑ: Καμία έκπληξη



Gallia Watch / ΚΟ

Τα τελικά ποσοστά είναι : Macron 66,1%, Marine Le Pen 33,9%. Η Le Pen Διπλασίασε τα ποσοστά του πατέρα της το 2002. Το ποσοστό αποχής ήταν πάνω από 25%, υψηλότερο από τον πρώτο γύρο. Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις Γάλλους δεν πήγε να ψηφίσει. Αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό αποχής από τις εκλογές του 1969. Η νομιμότητα του νέου προέδρου είναι ήδη σοβαρά συμβιβασμένη και θα μπορούσε να καταστήσει δύσκολη μια σαρωτική νίκη του Macron στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Εκτίμηση: 21 εκατομμύρια ψήφοι για τον Macron. 11,4 εκατομμύρια ψήφοι για την Le Pen. 4 εκατομμύρια λευκά / άκυρα.

Το λευκό και το άκυρο είναι μια άχρηστη ψήφος. Αυτές οι ψήφοι δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Γιατί κάποιος να πάει μέχρι το παραβάν και να ρίξει λευκό; Ενδεχομένως, επειδή θέλει να δείξει ότι δεν θεωρεί κανέναν υποψήφιο αποδεκτό, ή ενδεχομένως από περιφρόνηση.

Στις προτιμήσεις του γαλλικού λαού ο Μακρόν παραμένει κάτω από το 50%.

Να πούμε εδώ, ότι τα πιο υψηλά ποσοστά τα πήρε η Λεπέν από τους ψηφοφόρους 18-24 ηλικίας χρονών (44%) την ώρα που τα πιο υψηλά ποσοστά τα πήρε ο Μακρόν από τους ψηφοφόρους ηλικίας 65 και πάνω (80%)!

Από τώρα και στο εξής, το Εθνικό Μέτωπο αποτελεί τη μοναδική αντιπολιτευτική δύναμη και προτίθεται να ηγηθεί της μάχης για τις βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο. Έχει ανακοινωθεί η μετατροπή του Εθνικού Μετώπου σε νέα πολιτική δύναμη. Μερικοί μιλούν για μια «Πατριωτική και Δημοκρατική Συμμαχία».

Ο πατριώτης πολιτικός Nicolas Dupont-Aignan θα συνεχίσει τη συμμαχία του με την Marine Le Pen, αλλά δεν θα είναι μέρος του νέου κινήματος. Θα παρουσιάσει υποψηφίους σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες για τις βουλευτικές εκλογές.

Ο François Baroin των “Les Républicains” (Φιγιόν) ανακοίνωσε ότι θα εναντιωθεί στον νέο πρόεδρο τον οποίο όμως υποστήριξε...
 

Φωτο: η Γαλλία του Macron. Βλέπουμε σημαίες των "επαναστατών" στη Συρία και τη σημαία της Αλγερίας, στα πλήθη που πανηγυρίζουν...

Ο Baroin ήλπιζε να είναι ο πρωθυπουργός του François Fillon. Ο Μπαρόιν ήταν υπουργός Οικονομικών υπό τον Σαρκοζί. Ψήφισε υπέρ του Macron και δήλωσε ότι θα ήθελε να είναι ο πρωθυπουργός της αντιπολίτευσης σε περίπτωση νίκης της κεντροδεξιάς στις βουλευτικές εκλογές... Άβυσσος η ψυχή των πολιτικάντηδων.
 
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 48% των ψηφοφόρων του François Fillon ψήφισε υπέρ του Macron. Το 32% απείχε ή έριξε λευκό ή άκυρο και το 20% ψήφισε υπέρ της Le Pen.

Σχόλια από τους αναγνώστες του Le Salon Beige:

- Ελπίζω η Marine να αντιλαμβάνεται ότι το 2017 ήταν γι’ αυτήν το αντίστοιχο του 2002 για τον πατέρα της και ότι δεν θα έπαιρνε ποτέ πολύ μεγάλο ποσοστό ψήφων. Στο debate κινήθηκε πολύ χαμηλά. Η επιθετικότητα και η υστερία της την οδήγησαν να πάει από το 40/41% στο 35% μέσα σε τέσσερις ημέρες. Πρέπει να αφήσει την προεδρία του FN.

- "Θέλατε να αποφύγετε τον πόλεμο με τίμημα την ατίμωση. Τώρα έχετε και ατίμωση και θα έχετε και πόλεμο".

- Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την ακύρωση αυτών των εκλογών. Αυτό θα συνέβαινε σε μια δημοκρατία.

- Πότε η Διάσκεψη των Επισκόπων της Γαλλίας θα γίνει η Μεγάλη Στοά των Επισκόπων της Γαλλίας; Μπορούν να πάνε στον Σόρος για να πληρωθούν.

- Μου έκανε εντύπωση η ομιλία νίκης του Macron. Ήταν χλωμός, χωρίς ψυχραιμία, σχεδόν ανύπαρκτος. Επανέλαβε τα κλισέ περί «αγάπης του για τη Γαλλία». Θλίψη και ανησυχία. Η Marine είναι καλύτερη όταν είναι ήρεμη. Η στρατηγική της για τα επόμενα πέντε χρόνια είναι αρκετά πειστική.

- Συγχαρητήρια σε όλους τους δειλούς που επέλεξαν τον Macron.

- Η Marine Le Pen θα πρέπει να φύγει από το FN και να την αντικαταστήσει ο Asselineau. Αυτός στο debate θα είχε ισοπεδώσει τον Macron! Δεν θα είχε μπερδέψει τα πράγματα όπως έκανε η Marine με το ευρώ. H Marine δεν έχει τη νοημοσύνη ενός προέδρου.

Σημείωση: Ο François Asselineau (Φρανσουά Ασελινό), είναι ο 59χρονος ηγέτης του κόμματος ‘Union Populaire Républicaine’ και θεωρείται ένας πολύ αποτελεσματικός ομιλητής και πολιτικός της δεξιάς (ή ακροδεξιάς για άλλους), αλλά έλαβε λίγες ψήφους στον πρώτο γύρο. Είναι ένθερμος υπερασπιστής του Frexit, δεν αποδέχεται τον όρο «ευρωσκεπικιστής» και δηλώνει… «ευρωαθεϊστής», ζητεί την έξοδο της χώρας και από την ΕΕ και από το ΝΑΤΟ, δεν εμπιστεύεται το Εθνικό Μέτωπο και θεωρεί τις δηλώσεις του περί αποχώρησης από το ευρώ «προπέτασμα καπνού».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή

4 σχόλια:

sta είπε...

Στις σημερινές republic ( γιατί άραγε όχι democracies ) όλες οι νίκες είναι αποτέλεσμα μαθηματικών τύπων . Ψήφισε πχ το δεκαπέντε τοις εκατό των ψηφοφόρων έναν ψηχακια ; Κανένα πρόβλημα . Αρκεί για να κυβερνήσει .
Μήπως θα ήταν δημοκρατικότερο εάν οι ψηφοφόροι είχαν δικαίωμα αρνητικής ψήφου (εξοστρακισμός );

Ανώνυμος είπε...

“τα πήρε ο Μακρόν από τους ψηφοφόρους ηλικίας 65 και πάνω (80%)!”
“Φταίει … ο Μάης”!

Ποίοι είναι αυτοί; Οι αμετανόητοι αριστεροί υπεύθυνοι της καταστροφής της Γαλλίας, που ηλικιακά ταυτίζονται με την δική μας καταστροφική γενιά των αριστερών του πολυτεχνείου. Ιδιοι απαράλακτοι και αμετανόητοι με αυτούς που κατέστρεψαν και την Ελληνοχριστιανική Ελλάδα μας. Που έκαναν την αντίσταση τους ενάντια στην επανάσταση των συνταγματαρχών οι αριστεροί Ελληνες ; Στην Γαλλία που αλλού ;
Αμφότεροι Ελληνες , Γάλλοι και άλλοι Ευρωπαίοι , ανδρώθηκαν μέσα από τους “αγώνες” της αριστεράς “ενάντια στο κεφάλαιο και τους τραπεζίτες”, με χρήμα δανεικό από τους τραπεζίτες !

Όλα αυτά μέχρι πρότινος ηταν συνομωσίες των δεξιών , τώρα απεδείχθησαν περίτρανα!
ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΟΥΝ –ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ - ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥΣ.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάης του '68
Χρονολόγιο

22 Μαρτίου 1968: Αρχή του κινήματος της 22ας Μαρτίου
3 Μαΐου 1968: Κατάληψη της Σορβόννης
13 Μαΐου 1968: Γενική απεργία
27 Μαΐου 1968: Υπογραφή των συμφωνιών της Γκρενέλ

30 Μαΐου 1968: Διάλυση της Εθνοσυνέλευσης

Ο όρος Μάης του '68 (γνωστός και ως Γαλλικός Μάης) περιγράφει την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που ξέσπασε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των μηνών Μαΐου-Ιουνίου του 1968. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις των Γάλλων μαθητών και φοιτητών, επεκτάθηκαν με γενική απεργία των Γάλλων εργατών και τελικά οδήγησαν σε πολιτική και κοινωνική κρίση, που άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη εκλογών από τον τότε πρόεδρο Σαρλ Ντε Γκωλ.

Μερικοί φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το πιο σημαντικό επαναστατικό γεγονός του 20ού αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.

Άρχισε ως σειρά απεργιών και καταλήψεων, που ξέσπασαν σε διάφορα πανεπιστήμια και γυμνάσια στο Παρίσι, μετά από τη διαμάχη με τους διοικητές των πανεπιστημίων και την αστυνομία. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης του Σαρλ Ντε Γκωλ να λύσει τις απεργίες με τη δράση της αστυνομίας κατάφεραν μόνο να οξύνουν την κατάσταση περαιτέρω, οδηγώντας σε οδομαχίες με την αστυνομία στο Καρτιέ Λατέν. Ακολούθησε γενική απεργία από τους σπουδαστές και απεργίες σε όλη τη Γαλλία από δέκα εκατομμύρια Γάλλους εργαζομένους, κατά προσέγγιση δύο τρίτα του γαλλικού εργατικού δυναμικού. Κατά συνέπεια, ο Σαρλ Ντε Γκωλ διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και προκήρυξε νέες κοινοβουλευτικές εκλογές για τις 23 Ιουνίου 1968.

Η κυβέρνηση βρέθηκε υπό κατάρρευση, αλλά ο επαναστατικός αναβρασμός έπαψε να υπάρχει σχεδόν τόσο γρήγορα όσο προέκυψε. Οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις εργασίες τους, ωθημένοι από την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, που είχε καταδικάσει την εξέγερση και δεν συμμετείχε. Όταν τελικά πραγματοποιήθηκαν εκλογές τον Ιούνιο, το κόμμα του Ντε Γκωλ προέκυψε ακόμα ισχυρότερο από πριν.

Τα γεγονότα μπορεί να κατέληξαν σε πολιτική αποτυχία, αλλά είχαν τεράστιες κοινωνικές συνέπειες: μπορεί να μη διήρκεσαν ένα μήνα, αλλά ο όρος Μάης του '68 έγινε συνώνυμο με την αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Στη Γαλλία, θεωρείται ως σημείο-σταθμός στην αμφισβήτηση του κατεστημένου (θρησκεία, πατριωτισμός, σεβασμός στην εξουσία) και για τη μετάβαση από το συντηρητισμό στις φιλελεύθερες ιδέες (ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, σεξουαλική απελευθέρωση)[εκκρεμεί παραπομπή]. Στην Ευρώπη, αποτέλεσαν έμπνευση για παρόμοιους κοινωνικούς αγώνες αλλά και αφορμή για ρήξη ορισμένων κομματιών του σοσιαλιστικού κινήματος με τα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα….

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%B7%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%2768

Ρήξη με τα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα ..οπως ακριβώς και στις χθεσινές εκλογες!!!
Ουδέν κρυπτόν υπο τον ήλιον.
Όλα στο φως…

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό άρθρο. Να συμπληρώσω στο σχόλιο του Ανωνύμου 9:17 μ.μ., ότι μια άλλη κατηγορία ψηφοφόρων, οι πολύ νεότεροι ηλικίας 20-30 ετών, οι ανέμελοι αριστεροί, μορφωμένοι και ευκατάστατοι των προαστίων (οι λεγόμενοι Bobos) ψήφισαν επίσης μαζικά τον Μακρόν όπως και η γενιά του "Μάη του 68".

Χαρακτηριστική είναι η περιοχή Μπατακλάν του Παρισιού, όπου έγινε η γνωστή σφαγή τον Νοέμβριο του 2015 με 89 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες και εξ αυτού του γεγονότος περιμέναμε οι κάτοικοι να ψηφίσουν εναντίον του Μακρόν που είναι ανοιχτά υπέρ της μετανάστευσης. Οι Bobos λοιπόν της περιοχής αυτής έδωσαν 93% στον Μακρόν!

Ελληνικά Θέματα

Γιαννακίδης Ιωάννης είπε...

FRANCISTAN , PARISTAN...

Πάνε οι Φράγκοι. ...
Αυτοκτόνησαν. ...