Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Κουρασμένο από την προπαγάνδα του Χόλυγουντ υπέρ της ομοφυλοφιλίας το αμερικάνικο κοινό στρέφεται σε χριστιανικές ταινίες



Μια ανεξάρτητη χριστιανική ταινία, η I Can Only Imagineτα πάει πολύ καλά στα εισιτήρια στην Αμερική, παρόλο που δεν διαφημίστηκε και δεν προβλήθηκε όσο άλλες ταινίες και ειδικά εκείνες που διαφημίζουν την ομοφυλοφιλία και την προβάλλουν ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό.


Εδώ και χρόνια η LGBT κοινότητα της Αμερικής βιώνει την μια εκπληκτική επιτυχία μετά την άλλη. Μια επιτυχία που βασίστηκε σε μια στρατηγική που παρουσιάστηκε με το ‘μανιφέστο’ "After the Ballτου 1989, στο οποίο περιγράφεται ένα περιεκτικό σχέδιο για την καθιέρωση των ομοφυλοφίλων ως φυσιολογικών προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευρύτερη αποδοχή από την κοινωνία και τα "δικαιώματα". Το βασικό στοιχείο της αρχικής στρατηγικής ήταν «όχι να προσπαθείτε να πείσετε τους ανθρώπους ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι καλό, αλλά ότι απλώς είναι κάτι άλλο. Τότε η μάχη σας για νομικά και κοινωνικά δικαιώματα έχει ουσιαστικά κερδηθεί». Και παρακάτω : «. . . Το κύριο πράγμα είναι να μιλάμε για gayness μέχρι το ζήτημα να γίνει πολύ κουραστικό».

Φαίνεται όμως ότι ξεπέρασαν τα όρια του "κουραστικού".

Προφανώς οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να μην ξοδεύουν τα λεφτά τους, βλέποντας μαθητές γυμνασίου να φιλιούνται.



Το περιοδικό Variety αναφέρει ότι το ‘I Can Only Imagine’ ξεκίνησε με 17,1 εκατομμύρια δολάρια.

Αυτή η μικρή χριστιανική ταινία, η οποία πήγε στήθος με στήθος με τη μεγάλη - με ‘gay’ θέμα - ταινία με τίτλο Love, Simon, κερδίζει πολύ περισσότερους θεατές και έσοδα - παρά το γεγονός ότι η ταινία “gay coming out” εμφανίστηκε σε άλλες 800 κινηματογραφικές αίθουσες, αναφέρει το Variety.


Μετά από μόλις τρεις μέρες, το ‘I Can Only Imagine’ έχει ήδη ισοσκελίσει τα αθροιστικά κέρδη της πολυδιαφημισμένης ταινίας Call Me by Your Nameόπου εξυμνείται μια ομοφυλοφιλική παιδοφιλική σχέση ενός άντρα και ενός ανήλικου έφηβου, μια ταινία που εγκωμιάστηκε από τους κριτικούς ως "η πιο ρομαντική ταινία της χρονιάς".

Το Variety, έγραψε ότι το “I Can Only Imagine” διέλυσε τις προβλέψεις των «ειδικών» του box office με ένα δυνατό 7.1 εκατομμύρια δολάρια σε 1.629 τοποθεσίες στην Βόρεια Αμερική.

Οι αναφορές του box office είναι περαιτέρω απόδειξη ότι το αμερικάνικο κοινό έχει κουρασθεί και σιχαθεί με τα μηνύματα υπέρ των LGBT με τα οποία το Χόλυγουντ συνεχίζει να βομβαρδίζει τους κινηματογραφόφιλους.

Η ταινία “I Can Only Imagine”, βασίζεται στην ιστορία του χριστιανικού τραγουδιού με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας, το I Can Only Imagine περιγράφεται ως "μια υπενθύμιση της δύναμης της συγχώρεσης", που "δείχνει όμορφα ότι κανείς δεν είναι πολύ μακριά από την αγάπη του Θεού - ή από ένα αιώνιο σπίτι στον Ουρανό".

Παραγωγοί του I Can Only Imagine είναι οι αδελφοί Erwin (Jon και Andrew), και αυτή είναι η τέταρτη ταινία τους. Έχει ως βάση το γνωστό τραγούδι του αμερικάνικου χριστιανικού ροκ συγκροτήματος MercyMe, το οποίο έγραψε ο  τραγουδιστής του, Bart Millard μετά τον απώλεια του πατέρα του, με τον οποίο είχε μια προβληματική σχέση, πριν ο τελευταίος, λίγο πριν τον θάνατό του, μεταστραφεί στον Χριστό και αλλάξει. Στο τραγούδι ο Millard περιγράφει αυτά που μόνο μπορεί να φανταστεί ότι θα είναι ο Παράδεισος. Στην ταινία παίζει ο Dennis Quaid (στον ρόλο του πατέρα) μαζί με τους Trace Adkins (τραγουδιστής της country) και Cloris Leachman ενώ ο θεατρικός ηθοποιός του Broadway, J. Michael Finley (Les Miserables), θα κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο. 

ΚΟ / εδώ, εδώ κι εδώ

3 σχόλια:

Ahoy είπε...

Η αποκαθηλωσις του Levin απο τη διευθηνση της Συμφωνικης της Νεας Υορκης, η επιστροφη του Mel Gibson στο Χολυγουντ και το ρεζιλεμα του Weinstein ηταν εμβληματικης σημασιας γεγονοτα για τα οποια ουτε καν πηρε χαμπαρι το μετα Αντυ Παπαντυ ποπολο. Τετοι αρθρα εχουν ιδιαιτερη σημασια δια την εν υπνωσει τελουσα ελληνικη κοινωνια.

Ανώνυμος είπε...

Θα συνιστουσα στους αδελφους Jon και Andrew Erwin, να ελθουν σε επαφη με τον ηθοποιο, σκηνοθετη και παραγωγο, Mel Gibson και πιστευω οτι οι τρεις τους θα μπορουσαν να δημιουργησουν θαυματα στην βιομηχανια του κινηματογραφου, η οποια μερι στιγμης βρωμαει και οζει απο τους εχοντες και κατεχοντες τα ηνια στο Χολλυγουντ.



Νενα Μακρη

Unknown είπε...

Ας πούμε τα πραγματα με το όνομα τους. Ο εβραϊκός Σιωνισμός, άρχει στο Χόλλυγουντ. Επικαλουμαι λογια το Φρανκ Σινάτρα. Οι γκοιμ πρεπει να εκμαυλιστουν, ο Ιησούς να <> στίς συνειδήσεις τους, ο κόσμος να ενοποιηθεί για να διοικηθεί απο τον εκλεκτό. Μαντεψτε ποιον...