Οικοδομώντας μία Νέα Παγκόσμια Τάξη για τον ‘Άνθρωπο της Αμαρτίας’ (1)

- Άρθρο του Thomas Horn, συγγραφέα του βιβλίου ‘Apollyon Rising’.

(Πηγή: http://www.canadafreepress.com/)

"Το αποτέλεσμα της «μυστικής μοίρας» είναι μια Παγκόσμια Τάξη της οποίας θα ηγείται ένας βασιλιάς με υπερφυσικές δυνάμεις. Αυτός θα είναι απόγονος ‘θείας’ φυλής. Δηλαδή, θα ανήκει στο Τάγμα των Πεφωτισμένων, εκείνων που έρχονται σε μια κατάσταση ‘σοφίας’ και τότε ανήκουν σε μία οικογένεια ‘ηρώων’ και ‘τελειοποιημένων ανθρώπων’".

Manly P. Hall, «Η Μυστική Μοίρα της Αμερικής».

Τα γεγονότα που εξελίσσονται μετά τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 προμηνύουν ένα μέλλον στο οποίο ένας άνθρωπος ανώτερης νοημοσύνης, ευστροφίας, γοητείας και διπλωματίας θα εμφανιστεί στην παγκόσμια σκηνή ως «σωτήρας». Θα διαθέτει μία φαινομενικά υπερβατική σοφία που θα του δίνει την δυνατότητα να επιλύει προβλήματα και να προσφέρει λύσεις για πολλά από τα πιο περίπλοκα θέματα της εποχής.

Η δημοτικότητά του θα είναι ευρεία και στους θαυμαστές του θα περιλαμβάνονται νέοι και ηλικιωμένοι, θρησκευόμενοι και μη θρησκευόμενοι, άνδρες και γυναίκες. Οι παρουσιαστές των talk show θα προσκαλούν στις εκπομπές τους για συνέντευξη τους συνεργάτες του, νέοι παρουσιαστές θα καλύπτουν κάθε κίνησή του, οι διάφοροι μελετητές θα χειροκροτούν την μυστηριώδη ικανότητά του στο να επιλύει προβλήματα δύσκολα για τους «κοινούς θνητούς» και οι φτωχοί θα σκύβουν ευλαβικά μπροστά στην έδρα του. Θα απηχεί μία ιδανική εικόνα της κοινωνίας.

Αλλά αυτή η βαθιά κατανόηση των προβλημάτων και η γοητευτική ακαταμάχητη παρουσία του θα είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς ενός αόρατου δικτύου αφιερωμένου στην συλλογή πληροφοριών και γνώσης εδώ και χιλιάδες χρόνια. Θα είναι, όπως ο θεός Ήφαιστος, έκφραση ενός αρχαίου ανώτερης νοημοσύνης πνεύματος. Όπως ο Ιησούς Χριστός ήταν το "σπέρμα της γυναίκας» (Γεν. 3:15), αυτός θα είναι ο "σπόρος του φιδιού". Επιπλέον, αν και ο ερχομός του με τη μορφή ενός ανθρώπου έχει προλεχθεί σε πολλά σημεία από τις Γραφές, η ευρεία μάζα δεν θα αναγνωρίσει αμέσως αυτό που πράγματι είναι – η τέλεια παγανιστική ενσάρκωση, το «θηρίον» της Αποκάλυψης 13:1.

Είναι δεδομένο ότι για αιώνες, προϋπόθεση για την έλευση του Αντιχρίστου, είναι η ύπαρξη μίας "αναβιωμένης" παγκόσμιας τάξης – μίας «ομπρέλας» κάτω από την οποία τα εθνικά σύνορα διαλύονται, καθώς και οι εθνοτικές ομάδες, ιδεολογίες, θρησκείες και οικονομίες σε όλο τον κόσμο και ενορχηστρώνεται μια ενιαία και πανίσχυρη κυριαρχική τάξη.

Επικεφαλής αυτής της ουτοπικής κυβέρνησης, θα βρίσκεται μια και μόνο ισχυρή προσωπικότητα. Θα φαίνεται να είναι ένας άνθρωπος ηπίων τόνων, αλλά τελικά θα φανερωθεί ένας "βασιλιάς σκληροπρόσωπος" (Δαν. 8:23). Με διατάγματα καθολικής εξουσίας θα οδηγήσει τον κόσμο στην παγκόσμια κυβέρνηση, στην παγκόσμια θρησκεία και στον παγκόσμιο σοσιαλισμό (προφανώς υπό την έννοια του κρατισμού).

Εκείνοι που θα αρνηθούν τη νέα παγκόσμια τάξη αναπόφευκτα θα φυλακίζονται ή θα εξολοθρεύονται, μέχρι επιτέλους αυτός ο ίδιος να παρουσιαστεί ως ο «αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός» (Β΄Θεσ. 2:4).

Για πολλά χρόνια το «όραμα» μίας Οργουελιανής κοινωνίας όπου ένα παγκόσμιο υπερ-κράτος παρακολουθεί και τις μικρότερες λεπτομέρειες της ζωής μας και όπου οι ανθρώπινες ελευθερίες εγκαταλείπονται, θεωρήθηκε ως «ανάθεμα».

Την ιδέα ότι το άτομο και τα δικαιώματά του, με κάποιο τρόπο, θα κληθούν να θυσιαστούν για μια «αναισθητοποιημένη παγκόσμια αρμονία» είχαν αποκηρύξει τα μεγαλύτερα μυαλά της Αμερικής. Τότε, στη δεκαετία του 1970, άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα.

Μετά από πρόσκληση του Nelson Rockefeller για τη δημιουργία μιας "νέας παγκόσμιας τάξης," ο τότε υποψήφιος πρόεδρος Jimmy Carter, έκανε την καμπάνια του, με την φράση: "Θα πρέπει να αντικαταστήσουμε την πολιτική ισορροπία δυνάμεων με την πολιτική παγκόσμια τάξη", (“We must replace balance of power politics with world order politics”).

Αυτή η φράση άγγιξε «ευαίσθητες χορδές» άλλων ηγετών στην παγκόσμια σκηνή, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου George H. Walker Bush, ο οποίος κατά τη δεκαετία του 1980 άρχισε το επαναλαμβάνει συστηματικά το «μοιρολόι» για τον «ένα κόσμο», μέσα από από την τηλεόραση, ανακοινώνοντας ότι η ώρα για «μια νέα παγκόσμια τάξη" είχε φτάσει.

Η εισβολή στο Κουβέιτ από τις δυνάμεις του Ιράκ / Βαβυλώνας χάρισε την ιδανική κάλυψη για τις συμμαχικές δυνάμεις στο να πετάξουν έξω τον «βαβυλώνιο» πρίγκιπα», με την «Καταιγίδα της Ερήμου» εναντίον των δυνάμεων του Σαντάμ Χουσεΐν, σε μία επιχείρηση που όπως ο Μπους κατέστησε σαφές, απέβλεπε στο «να σφυρηλατήσει για εμάς και για τις μελλοντικές γενιές μια νέα παγκόσμια τάξη ... στην οποία αξιόπιστα Ηνωμέναν Έθνη μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον ρόλο ... εκπληρώνοντας έτσι την υπόσχεση και το όραμα των ιδρυτών του ΟΗΕ». (“to forge for ourselves and for future generations a New World Order… in which a credible United Nations can use its… role to fulfill the promise and vision of the U.N.’s founders”).

Μετά από αυτή την αρχική δήλωση, ο Μπους απεύθυνθηκε στο Κογκρέσο, με αυτά τα λόγια:

“Αυτό που διακυβεύεται είναι κάτι περισσότερο από μία μικρή χώρα [Κουβέιτ], είναι μια μεγάλη ιδέα, μια νέα παγκόσμια τάξη, όπου διαφορετικά έθνη έχουν συνταχθεί μαζί σε κοινή αιτία για την επίτευξη των οικουμενικών φιλοδοξιών της ανθρωπότητας .... Για τον κόσμο μας και για το μέλλον των παιδιών μας αξίζει αυτός ο αγώνας .... για την πραγματοποιήση αυτής της μεγάλης υπόσχεσης για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη” ...(“the long-held promise of a New World Order…” )

Μετά από την εντυπωσιακή αυτή προεδρική δήλωση, άρχισε μία παρέλαση πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό, οι οποίοι ασκούν πιέσεις για την δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, σε ομιλία στο Σικάγο, στις 22 Απριλίου 1999, είπε επί λέξει: "Όλοι είμαστε διεθνιστές τώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι".Πολύ δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί ο Μπλερ το πόσο γρήγορα το «δόγμα» αυτό θα έβρισκε μιμητές.

Στις 9 Δεκεμβρίου 2008, ο επικεφαλής αρθρογράφος των ειδήσεων εξωτερικών θεμάτων της εφημερίδας “The Financial Times”, Gideon Rachman (που παραβρέθηκε το 2003 και το 2004 στις συνδιασκέψεις της Λέσχης Bilderberg, στις Βερσαλλίες της Γαλλίας, και στην Stresa της Ιταλίας) είπε με ειλικρίνεια, "Ποτέ δεν πίστεψα ότι υπάρχει ένα μυστικό σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών να αναλάβουν την διακυβέρνηση των ΗΠΑ. Δεν έχω δει ποτέ μαύρα ελικόπτερα να ίπτανται στον ουρανό πάνω από την Montana. (Σύμφωνα με «θεωρίες συνομωσίας», μαύρα ελικόπτερα, χωρίς διακριτικά, πετούν μυστικά πάνω από τις ΗΠΑ κάνοντας περιπολίες, με τελικό σκοπό την υποταγή μέρους ή και ολόκληρης της Αμερικής στην δικαιοδοσία του ΟΗΕ ή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης).

Αλλά, για πρώτη φορά στη ζωή μου, σκέφτομαι ότι ο σχηματισμός κάποιου είδους παγκόσμιας κυβέρνησης είναι εύλογος." (Σ.Σ. Ολόκληρο το άρθρο αναρτήθηκε στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ, χωρίς τότε να γνωρίζω περισσότερα στοιχεία για τον αρθογράφο!)

Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Gordon Brown, όχι μόνο συμφώνησε, αλλά σε ένα άρθρο του στους “The Sunday Times”, την 1^η Μαρτίου 2009, δήλωσε ότι ήταν χρόνος "για όλες τις χώρες του κόσμου" να αποκηρύξουν τον "προστατευτισμό" και να συμμετάσχουν σε ένα νέο "διεθνές" χρηματοπιστωτικό σύστημα" που θα διαμορφώσει τον 21^ο αιώνα ως τον πρώτο αιώνα μίας πραγματικά παγκόσμιας κοινωνίας."

Από την 1 η Ιανουαρίου 2009 , ο Mikhail Gorbachev, ο πρώην αρχηγός του κράτους της ΕΣΣΔ, είπε ότι η κραυγή του κόσμου για αλλαγή και η εκλογή του Barack Obama, ήταν ο καταλύτης που θα μπορούσε, επιτέλους, να πείσει τον κόσμο για την ανάγκη μίας παγκόσμιας κυβέρνησης. Σε ένα άρθρο στην “International Herald Tribune”, είπε:

"Σε όλο τον κόσμο, υπάρχει μια κραυγή για αλλαγή. Αυτή η επιθυμία ήταν προφανής, το Νοέμβριο του 2008, (εκλογές και νίκη Ομπάμα στις ΗΠΑ) σε ένα γεγονός που θα μπορούσε να γίνει ένα σύμβολο αυτής της ανάγκης για αλλαγή και λειτουργήσει σαν ένας πραγματικός καταλύτης για αυτήν την αλλαγή. Λαμβάνοντας υπόψη τον ειδικό ρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να διαδραματίζουν στον κόσμο, η εκλογή του Barack Obama θα μπορούσε να έχει συνέπειες που ξεπερνούν τα σύνορα των ΗΠΑ...
"Αν οι σημερινές ιδέες για τη μεταρρύθμιση των παγκόσμιων οικονομικών και δημοσιονομικών ιδρυμάτων βρίσκονται συνεχώς σε εφαρμογή, αυτό σημαίνει ότι τελικά αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τη σημασία της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...