Συνέχεια αποσπασμάτων από την μελέτη «The Born Gay Hoax» («Η Απάτη του ‘Γεννήθηκα Ομοφυλόφιλος’») του Ryan Sorba.
Η ομοφυλόφιλη ακτιβίστρια Amber Hollibaugh δηλώνει: « Είναι πολύ σκανδαλώδες το να λες ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες» στο βιβλίο της «Dyke Life» (Λεσβία Ζωή). Όχι μόνο η δεύτερη παραδοχή είναι σκανδαλώδης, αλλά οι πρώην γκέυ γίνονται συχνά θύματα εχθρότητας και προκατάληψης…
Η συγγραφεύς Karen Kerner μας λέει για μία πρώην λεσβία ορειβάτισσα η οποία άρχισε μία σχέση κατά την διάρκεια μίας ορειβατικής αποστολής, με έναν ορειβάτη, τον Ντέηβ και μετά από το γεγονός αυτό αντιμετώπισε την απόρριψη. «Όταν η Γκρέτα επέστρεψε, το παγωμένο κλίμα δεν οφειλόταν μόνο στον φθινοπωρινό καιρό. Καθώς τα νέα για την καινούρια ερωτική της περιπέτεια διαδόθηκαν (και μία πρώην της λεσβία της τηλεφώνησε για να πάρει επιβεβαίωση), ένιωσε ξαφνικά πως την παρακολουθούσαν και ότι την έκριναν. Ενώ οι ‘queer’ άνδρες (ομοφυλόφιλοι) ανησυχούσαν μήπως αποκαλυφθούν μέσα σε μία ομοφοβική μικρή πόλη, οι δικές μου ανησυχίες πήγαιναν αλλού. Δεν ήθελα η λεσβιακή κοινότητα που τόσο νοιαζόμουν γιαυτές, να με τσακώσουν χεράκι-χεράκι με τον Ντέηβ, να γελάω μαζί του και να παίρνουμε μαζί το πρωινό μας».
Ο John Preston, συν-συγγραφεύς του βιβλίου «Sisters and Brothers» και πάλαι ποτέ εκδότης του περιοδικού (για ομοφυλόφιλους) ‘THE ADVOCATE’, συζήτησε για τον φόβο του μήπως τον απορρίψουν οι άνθρωποι του συναφιού του, επειδή ομολόγησε πως κάποτε του άρεσαν δύο γυναίκες συγκάτοικοί του. Ο Preston θυμάται ότι «σύντομα μάθαμε επίσης ότι τέτοιες σκέψεις και δραστηριότητες είναι καλύτερα να τις κρατά κανείς για τον εαυτό του. Η γκέυ και λεσβιακή κοινότητα δεν ήθελαν τους αρχηγούς τους να καταγίνονται με πειραματισμούς στην ετεροφυλοφιλία. Το καλύτερο θα ήταν να βάζαμε την έλξη και τις κατά καιρούς εξερευνήσεις μας με το αντίθετο φύλο σε κάποιο άλλο ντουλάπι».
Ναι, προς έκπληξη μου, η ομοφυλοφιλική κοινότητα είχε δικά της στεγανά και η κοινότητα κρύβει τα μυστικά της ετεροφυλόφιλα «νυχτοπερπατήματα» και έλξεις κάτω από επιστρώματα δημόσιων σλόγκαν του τύπου «γκέυ εκ γενετής», προπαγανδισμούς και ψέματα. Δεν θέλουν να διαρρεύσει ότι η ταυτότητα «γκέυ εκ γενετής» δεν είναι παρά ένα ρευστό, κοινωνικό κατασκεύασμα. Αξίζει να σημειωθεί πάντως με τι ειρωνεία συζητούν ανοιχτά μεταξύ τους και μέσα από τις προσωπικές τους εκδόσεις για αυτή την ελαστική φύση της σεξουαλικότητας οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές.
Το ‘GENRE’, μία άλλη έκδοση για (ομοφυλόφιλους) άνδρες, έδωσε μία θετική κριτική: «Ο μακαρίτης John Preston έκανε τις ανθολογίες ένα σπέσιαλ είδος. Η τελευταία του προσπάθεια, μαζί με την Joan Nestle, λεσβία ιστορικό, είναι πρωτότυπη και την προτείνουμε απροκάλυπτα. Το ‘Sisters and Brothers’ αναφέρεται σε προσωπικά βιώματα που συνδέουν γκέυ άνδρες και λεσβίες μεταξύ τους ..είναι μία αποκάλυψη του πώς πολλοί γκέυ και λεσβίες συνάπτουν μεταξύ τους περίπλοκες σχέσεις διάρκειας».
Το ‘ADVOCATE’ φαίνεται να συναρπάζεται ιδιαίτερα από μία τέτοια γκέυ/λεσβία σεξουαλική σχέση, όπως ήταν αυτή του Bernard Cooper με την φίλη του Bia Lowe.
Σημειωτέον, ότι το ADVOCATE δεν δυσκολεύεται να κάνει χρήση αμφοτέρων των όρων «ετεροφυλόφιλος» και «ομοφυλόφιλος» όσον αφορά τον Bernard Cooper.
Καταλαβαίνουν και δέχονται την ρευστότητα της σεξουαλικής επιθυμίας.
Η ανάλυση αποσπασμάτων από τα δοκίμια του Bernard και της Bia ρίχνουν ακόμη περισσότερο φως. Η Bia λέει αρχίζοντας, «πώς να εξηγήσω στη μητέρα μου …πώς να της πω χωρίς να αρχίζει να τρέφει ελπίδες με τρελό ενθουσιασμό ; ότι αγαπώντας έναν άνδρα, ζευγαρώνοντας με έναν άνδρα, ξέρω ότι μπορώ ακόμη ; Ακόμα βρίσκω τους άνδρες ελκυστικούς και ακόμα θυμάμαι με σεξουαλική διέγερση τις «αποδράσεις μου με ετερόφυλο σεξ…».
Ο Bernard, ο γκέυ φίλος της Bia, μας λέει για την σχέση αυτή από την δική του σκοπιά «έχω ζήσει με μία γυναίκα για 3 χρόνια, μία γυναίκα που αγάπησα και με την οποία είχα μία σεξουαλική σχέση που ήταν γεμάτη χαρά και ευχαρίστηση...Δεν ξέρω ακριβώς σε ποιο σημείο η φιλία μετατράπηκε σε αγάπη – η σχέση μας διατηρήθηκε πλατωνική σχεδόν ένα χρόνο -, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα είχαμε σεξουαλική επαφή πολύ νωρίτερα εάν δεν είχαμε και οι δύο επιθυμίες για άτομα του φύλου μας…Εξομολογηθήκαμε τις ένοχες έλξεις μας αμοιβαία αργά μία νύχτα μέσα σε μία μαραθώνια συζήτηση. Αφού ξελαφρώσαμε τις καρδιές μας, είχαμε λιγότερη ντροπή, τα λεγόμενα μας έχασαν την βαρύτητα της σημασίας τους και άρχισα να σκέπτομαι ότι εγώ και η Bia δεν θα γλυτώναμε το ζευγάρωμα. Ποιος είναι περισσότερο κατάλληλος για κάτι τέτοιο από τον φύλακα των μυστικών σου ; Εξάλλου, σαν από μία παρενέργεια των ξαναμμένων συζητήσεων μας, με ερέθιζαν τα μάτια της που είχαν χρώμα φουντουκί και το διάφανο δέρμα της».
Όλοι οι αναλυτές των περιοδικών που ηγούντο υπέρ της ομοφυλοφιλίας, γνώριζαν καλά το ετεροφυλοφιλικό περιεχόμενο των ιστοριών των υποτιθέμενων «γκέυ εκ γενετής» και των γυναικών στο βιβλίο του Preston και δεν είχαν πρόβλημα με τις ιδέες αυτές. Οι προπαγανδιστές περί της θεωρίας «γκέυ εκ γενετής» αρνούνται πάντα την πραγματικότητα και την νομιμότητα των ετεροφυλοφιλικών αισθημάτων στους πρώην γκέυ. Αλλά, σημειωτέον, ότι κανείς από την κοινότητα που διάκεινται φιλικά προς τους ομοφυλόφιλους δεν αμφισβητεί τις ετεροφυλοφιλικές επιθυμίες αυτών που συνεχίζουν να δηλώνουν «γκέυ», εννοώντας ότι ανήκουν στον κύκλο του πολιτικού κόμματος των «γκέυ». Οι προπαγανδιστές αυτοί είναι υποκριτές. Χειρότερα ακόμη, ως πολιτικοί ακτιβιστές, είναι αδιάντροποι, υπολογιστές και παθολογικοί ψεύτες. Άσχετα όμως με το πόσες φορές ψεύδονται οι προπαγανδιστές υπέρ του σοδομισμού, οι λεγόμενοι «λεσβίες» και «γκέυ» μπορούν πράγματι και αλλάζουν τον λεγόμενο «σεξουαλικό προσανατολισμό» τους.
Μετά τις αποκαλύψεις του βιβλίου Sister and Brother, αυτό που γράφει η ακτιβίστρια Nan Golden στο ‘ADVOCATE’ δεν εκπλήσσει καθόλου : «Τα πράγματα είναι περισσότερο τρισδιάστατα και λιγότερο καταχωρημένα σε κουτάκια εκ των προτέρων», λέει «ίσως να έχει να κάνει με το ότι γερνάμε και καταλαβαίνουμε καλύτερα την δυαδικότητα των πραγμάτων. Για την ώρα, βγαίνω με έναν άνδρα. Και γνωρίζω ανθρώπους ενεργούς μέσα στο ACT UP και σταμπαρισμένους ως λεσβίες ή γκέυ, οι οποίοι όμως ζευγάρωναν στα κρυφά μαζί. Νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο περίπλοκοι από τις κατηγορίες κατάταξης τους. Για μένα «γκέυ» δεν είναι μόνο με ποιόν κοιμάμαι, αλλά το πώς ζω την ζωή μου».
Φαντάζεστε αυτούς τους ριζοσπάστες ακτιβιστές του ACT UP, μία οργάνωση που ίδρυσε το 1987 ο Larry Kramer, γνωστός παιδεραστής να φωνάζουν στις διαδηλώσεις «ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΕΙΜΑΣΤΕ QUEER, ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΕΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ» ("We're Here! We're Queer! Get used to it! ...) και μετά να γυρίζουν στο σπίτι, στον ετερόφυλο σύντροφο τους- ομοφυλόφιλοι άνδρες με queer εραστές ή λεσβίες ερωμένες. Τι ειρωνεία! Τι έλλειψη ειλικρίνειας!
Το OUT διηγείται την εκπληκτική ιστορία του «Bro» και της Lisa.
«Ο Williams “Bro” Broberg επισκέφθηκε την Ν. Υόρκη για πρώτη φορά τις ημέρες εκείνες, ψηλός, αρρενωπός, 21 χρόνων με τον πόθο να φτιάξει τον κόσμο. Ο Bro γεννήθηκε στο Carrolton του Kentacky. Όταν έφθασε τα 12, ο Bro αποφάσισε ότι ήταν γκέυ. Στα 16 του οδηγούσε την νύχτα εκατοντάδες μίλια μέσω Κentacky, Ohio, Indiana ψάχνοντας για τα μπαρ των ομοφυλόφιλων. «Ήξερα πως κάτι άλλο ήταν εκεί έξω», λέει, «και η στρατηγική μου ήταν να τελειώσω το γυμνάσιο όσο γινόταν πιο σύντομα για να το βρω». Στο Οχάϊο, στο Αntioch College, o Bro βρήκε τους πρώτους γκέυ κολλητούς του. Διοχέτευσε την νευρικότητα και το πάθος του στην πολιτική, ομολόγησε στους γονείς του και άρχισε να ψάχνει πέρα από τα όρια της τότε ζωής του. Σε ένα φοιτητικό σεμινάριο μελέτης όπου οι συμφοιτητές του προγραμμάτιζαν άμεσες υπηρεσίες προς τους πληγέντες από το AIDS, o Bro έγινε ριζοσπάστης…
Το 1990, ο Bro άφησε το Antioch College και μετακόμισε στο Μανχάτταν να γίνει μέλος της γκέυ κοινότητας. Το ACT UP, όπου λαμβάνονταν οι αποφάσεις με ομοφωνία και δεν υπήρχαν επίσημοι αρχηγοί, ήταν ένας ιδανικός στόχος για να εισχωρήσει ο Bro. Όπως αποδείχθηκε, ο Bro είχε ικανότητες σχεδιασμού, κινητοποίησης και εκτέλεσης. Βρήκε την κλήση του στην πρόκληση της στρατηγικής της οργάνωσης. Κατά τα γραφόμενα του ‘ΡΟΖ’, ενός περιοδικού για άνδρες ομοφυλόφιλους, που έχουν AIDS, ο Bro βρήκε έναν εραστή στο ACT UP, αλλά ήταν γυναίκα.
Το 1993, ο Bro μετακόμισε σε ένα μικρό διαμέρισμα από δεύτερο χέρι στην Avenue C, με μία δικηγόρο που είχε γνωρίσει από τις υποθέσεις του Γκουαντάναμο. Οι δύο τους συζήταγαν με τις ώρες, στο τραπέζι με τοστ και αυγά. Ταξίδευαν με το τραίνο στο Μπρούκλιν για meetings, εξαντλημένοι, αγκαλιασμένοι, το κεφάλι του ενός στον ώμο του άλλου. Ξενυχτούσαν μιλώντας για οργανωτικές στρατηγικές μέχρι το κλείσιμο των κλαμπ στις 4 το πρωί, κοιμόνταν στο κρεβάτι του Bro στο δωμάτιο του, μετά σηκώνονταν με την αυγή..
«Ζούσαν και ανέπνεαν για την σχέση τους», λέει ο Kaplan. «Ήταν μία σχέση έντονη και πολιτικοποιημένη δύο συντρόφων, αλλά και μία ακόμη πιο έντονη συναισθηματική σχέση. Μετά από έναν άσχημο καυγά μεταξύ τους, αργά το απόγευμα τον Νοέμβριο του 1993, ο Bro βγήκε τρεκλίζοντας από ένα ρεστωράν της Tribeca, στο πεζοδρόμιο όπου καθόταν με το κεφάλι χωμένο μέσα στα χέρια η δικηγόρος. Ο Bro άπλωσε τα χέρια, άρχισε να κλαίει, και με φωνή σπασμένη από συντριβή και επιθυμία είπε ό,τι δεν είχε καταφέρει να πει μέχρι τότε : “Αν ήσουν άνδρας, θα έμενα μαζί σου ως τον θάνατο μου» είπε ο Bro στη Lisa Dangaard.
Οι εραστές διηγούνται την ιστορία τώρα, καθισμένοι δίπλα-δίπλα σε μία καφετέρια του Seattle, σε μια γειτονιά γκέυ. Είναι μαζί 5 χρόνια. Ο Bro τελειώνει την Νομική στο Cornell, όπου ήταν πρόεδρος της Ενωσης Lamda των φοιτητών της Νομικής, ενώ ή Λίζα εργάζεται στην Εισαγγελία του Seattle, σαν αντιπρόσωπος των άστεγων ντόπιων πελατών της.
Οι άνδρες γκέυ και οι λεσβίες πάλευαν πάντοτε με το θέμα «ποιόν αγαπάμε και με ποιόν τρόπο» - διότι η απάντηση, για πολλούς από εμάς, προσδιορίζει την ταυτότητα μας. Για πολλούς, ήταν εύκολο να ξεχωρίσουν την προτίμηση από τον προσανατολισμό… Η ιστορία αυτή ήταν πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί έπειτα από την θύελλα που ξεσηκώθηκε στα μέσα ενημέρωσης όταν οι πρώην γκέυ Ann και John Paulk ανακοίνωσαν την μεταστροφή τους και την πίστη τους στον χριστιανικό γάμο…
Η Jan Clausen, επιχειρεί να κάνει το σχεδόν αδύνατο προσπαθώντας να απομυθοποιήσει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Αρχίζει τις εξερευνήσεις της με τρεις βασικές ερωτήσεις : « Είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ένα εγγενές χαρακτηριστικό ή μήπως αναπτύσσεται παράλληλα με την ανάπτυξη της προσωπικότητας ; Είναι ένα χαρακτηριστικό που παραμένει αναλλοίωτο στην πάροδο του χρόνου ; Βρίσκεται σε όλες τις κουλτούρες ακόμη και σε αυτές που φαίνεται ότι οργανώνουν την σεξουαλικότητα εντελώς διαφορετικά από εμάς, ή είναι απλά ο τρόπος με τον οποίο ορισμένες κοινωνίες (ιδίως οι δυτικές αστικοποιημένες) αντιλαμβάνονται την προσωπική σεξουαλική ταυτότητα ;»
«Η Clausen τελειώνει με τις ίδιες ερωτήσεις με τις οποίες άρχισε, επιτρέποντας και την προσωπική της προοπτική. Πρεσβεύοντας «την ευαισθησία στην ποικιλία της σεξουαλικότητας», η Clausen προτείνει οι ερευνητές να δώσουν περισσότερη προσοχή στην ψυχολογία, κοινωνιολογία και ανθρωπολογία των γκέυ, λεσβίων, αμφι-φυλοφίλων και ετεροφυλοφίλων επιπρόσθετα στην βιολογική έρευνα.
Η Robin Gorna, της Αγγλικής οργάνωσης Τerrence Terrance Higgins Trust, έγραψε το βιβλίο, “Vamps, Virgins and Victims: How Women Can Fight AIDS” (Βαμπ, Παρθένες και Θύματα : Πώς να Νικήσουν οι Γυναίκες το AIDS), αναφέρει δημόσια την στατιστική που έλαβε από την Κλινική Andre Lorde του Λονδίνου, σύμφωνα με την οποία, 35% των λεσβίων νοσηλευομένων είχαν σεξ με άνδρες τους τελευταίους 6 μήνες».
Το 1995, μία cover-story του NEWSWEEK, ανέφερε μία έρευνα την οποία έκανε μία αυτό-αποκαλούμενη λεσβία, η Paula Rust, η οποία ανακάλυψε ότι 2/3 των γυναικών που λένε πως είναι λεσβίες, ανέφεραν επίσης την προτίμηση τους στους άνδρες, και 90% είχαν σεξουαλική σχέση με άνδρα.
Κοιτώντας ακόμη βαθύτερα στο μυστικό ντουλάπι της λεσβιακής κοινότητας, βρίσκουμε μελέτες που αποκαλύπτουν ότι υποτιθέμενες αποκλειστικά λεσβίες, πρόκειται να έχουν στη διάρκεια της ζωής τους περισσότερους άνδρες για σεξουαλικούς συντρόφους στο ενεργητικό τους από όσους οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Μάλιστα, μία μελέτη του THE WASHINGTON BLADE, έδειξε ότι η μέση αυτό-δηλούμενη λεσβία, θα έχει τους διπλάσιους άρρενες σεξουαλικούς συντρόφους στην ζωή της από όσους οποιαδήποτε άλλη γυναίκα.
Ισως τέτοια δεδομένα να έκαναν το περιοδικό ROYGE του αγγλικού κινήματος υπέρ του σοδομισμού να ανταγωνισθεί με την ιδέα της «επιλογής»: «Η ανάλυση της ομοφυλοφιλίας της Green, απορρίπτει την άποψη ότι είναι εγγενής – το μόνο σημείο στο οποίο συμφωνούμε…» Ίσως τα ίδια δεδομένα να έκαναν το THE ADVOCATE να δημοσιεύσει (μετά από εθελοντικό δημοψήφισμα των αναγνωστών το 1997) ότι 54% των αναγνωστών του περιοδικού δεν πίστευαν σε κάποιον σταθερό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Γράφει ένας ψυχίατρος με ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις «πίσω στις δεκαετίες 60 και 70, το να εκτεθείς ως γκέυ σήμαινε να αποσπασθείς από την ετεροφυλοφιλία. Αλλά στο τέλος της δεκαετίας του 90 βλέπουμε μία αποσκίρτηση από τον αμιγή τύπο του γκέυ και τον λεσβιασμό. Πολλές λεσβίες που γνωρίζω, μιλάνε για την Joanne Loulan, θεραπεύτρια λεσβίων, συγγραφέα του «Λεσβιακό Σεξ και Λεσβιακό Πάθος», η οποία πριν ένα χρόνο πήγε στο σόου της Oprah και αποκάλυψε ότι ο νέος της σύντροφος είναι άνδρας. Η σύγχυση και ο σκανδαλισμός που προκάλεσε η Loulan καθώς και η αποστασία και άλλων λεσβίων δεν προξενεί κατάπληξη. Τι να κάνουμε με κάποιες σαν την Λόρνα, που θέλουν να είναι λεσβίες και κοιμούνται με άνδρες ; Πώς καταλαβαίνουμε το ότι πολλοί άνδρες που έχουν εκτεθεί ανοιχτά επί χρόνια ως γκέυ, αποφασίζουν μετά να παντρευτούν με γυναίκες ; Αυτό που εκδηλώνει σχεδόν το νέο κύμα των γκέυ ανοιχτά, είναι μία επιστροφή στην ετεροφυλοφιλία. Ολοένα και περισσότεροι άνδρες γκέυ παντρεύονται με λεσβίες. Είναι σαν να αντικρύζουμε μία πρόκληση εναντίον του παλαιού μοντερνιστικού τρόπου σκέψης: «Είμαι αυτός που είμαι, τελεία και παύλα», και ένα κίνημα που βαδίζει προς μία μετα-μοντερνιστική παραλλαγή του : «Είμαι αυτός που είμαι ΤΩΡΑ».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου