Ron Paul: Δεν θα υπηρετούσα σε πολέμους στην Μ. Ανατολή

Από: Veterans Today / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ο υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 2012, Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής από το Τέξας, Ron Paul, λέει σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε, ότι θα αρνιόταν να υπηρετήσει την πατρίδα του ως ιατρός στη Μέση Ανατολή, όπως έκανε κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο Πολ, που είναι γιατρός, ο οποίος υπηρέτησε ως χειρουργός πτήσης κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, λέει στο περιοδικό Esquire του Μαΐου, "συχνά αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους που συμμετείχα στο να αποσταλούν και τόσα πολλά ελικόπτερα έπεσαν κάτω. Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο; Ο πόλεμος ήταν εντελώς χαμένος. Απόλυτα άκαρπος. Δεν θα το έκανα αυτό σήμερα. Θα αρνιόμουν να το κάνω αυτό σήμερα ».

Η δήλωση του Πωλ δεν σημαίνει ότι θεωρεί τον πόλεμο παράνομο, αλλά ότι οι συγκρούσεις ήταν "χαμένες" και "άκαρπες". Ακόμα κι έτσι, οι δηλώσεις του υποδεικνύουν ότι δεν θα υπηρετήσει την πατρίδα, αν πίστευε ότι ο αγώνας αυτός ήταν αντίθετος με τη δική του συνείδηση.

Το μέλος του Κογκρέσσου στη συνέχεια επιτέθηκε στον λεγόμενο ‘πατριωτικό νόμο’ (Patriot Act), στους πολέμους σε ξένα κράτη των κυβερνήσεων Μπους-Ομπάμα, αλλά και στους πολέμους του ιστορικού παρελθόντος.

"Είτε ήταν ο ισπανο-αμερικάνικος πόλεμος ή ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή το Βιετνάμ, πόσα εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν, πόσος πλούτος καταναλώθηκε;" ρώτησε τον κ. John Richardson του Esquire. Ο Richardson λέει ότι όταν ο Πωλ είπε ότι το Σύνταγμα κάνει έκκληση για την αποφυγή εμπλοκής σε ξένα κράτη, το ακροατήριο τον επευφήμησε για αρκετή ώρα. "Είναι καιρός να φέρουμε στο σπίτι τους στρατιώτες», είπε ο Πωλ προκαλώντας επευφημίες. (Μια πρόσφατη δημοσκόπηση για την USA Today, ανέφερε ότι το 59% των Αμερικανών θέλουν τα αμερικανικά στρατεύματα έξω από το Αφγανιστάν αμέσως)

"Ο Πρόεδρος δεν πρόκειται να πάει σε πόλεμο, ή να είναι υπεύθυνος για τη φορολόγηση και τις δαπάνες," είπε ο Πωλ. "Οι Ιδρυτές της χώρας πίστευαν ότι το Κογκρέσο θα παραμείνει πάντα το νούμερο ένα των τριών κλάδων - γι 'αυτό είναι υψηλό σε ένα λόφο, πάνω από το Ανώτατο Δικαστήριο, πάνω από το Λευκό Οίκο», συνέχισε.

Ο Πωλ πιστεύει ότι οι ΗΠΑ έχουν υποστεί επιθέσεις από ξένους τρομοκράτες ως αντίποινα για τις ενέργειες των ΗΠΑ στο εξωτερικό. «Δεν ήρθαν εδώ για να μας επιτεθούν επειδή είμαστε πλούσιοι και ελεύθεροι. Έρχονται και μας επιτίθενται επειδή βρισκόμαστε εκεί», λέει, προσθέτοντας," Θέλω να πω, τι θα σκεφτόμασταν αν άλλες χώρες του εξωτερικού το έκαναν αυτό σε μας;"

Σε ορισμένους Ρεπουμπικάνους δεν αρέσει να ακούνε αυτό το είδος της ομιλίας, και εργάστηκαν για να τον αποκλείσουν από τις εμφανίσεις του κόμματος και τις συζητήσεις. Ο Πωλ ανταπαντάει, "Μια ουσιαστική μερίδα του συντηρητικού κινήματος έχει γίνει μια παρωδία του προηγούμενου εαυτού του."

«Κάποτε ήταν ο φυσικός χώρος για την διάκριση διανοούμενων και ανθρώπων των γραμμάτων, ανέχεται τώρα και ενθαρρύνει ακόμη την καταπολέμηση της νοησιαρχίας και τον σοβινισμό για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπονται οι προηγούμενες γενιές των συντηρητικών στοχαστών», συνεχίζει ο Πωλ.

Πηγή

Ο Πολ, που εκλέγεται για χρόνια με τη σημαία των Ρεπουμπλικάνων, θεωρείται από πολιτικούς κύκλους της Ουάσινγκτον και τα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας ως αιρετικός, αφού οι θέσεις τους είναι σε πολλές περιπτώσεις εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές του κόμματός του. Έχει ισχυρά ερείσματα στα συντηρητικά τμήματα του εκλογικού σώματος, ενώ η άποψή του για τον έλεγχο της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED) κερδίζει έδαφος και σε άλλες κοινωνικές ομάδες της χώρας. Μάλιστα η θέση του αυτή έλαβε και τη μορφή νομοθετικής πρωτοβουλίας με διακομματική στήριξη, η οποία πέρασε από την Γερουσία, αν και με σημαντικές τροποποιήσεις που εξασθένισαν τον αρχικό του στόχο. Ήταν ο μόνος πολιτικός στις ΗΠΑ που ψήφισε κατά των κυρώσεων του Ιράν, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για πράξη πολέμου κατά ενός ανεξάρτητου κράτους.

Ο Πολ είναι πρακτικά ο «πατέρας» του «Κινήματος του Τσαγιού» (Tea Party Movement) στις ΗΠΑ, μιας πιο συντηρητικής τάσης εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που άρχισε να αποκτά δυναμική τα τελευταία δύο χρόνια. Η πολιτική πλατφόρμα που θα περιέγραφε καλύτερα τις θέσεις του συνοψίζεται σε λιγότερο κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία, περισσότερη αυτονομία των Πολιτειών από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική, δραστικές περικοπές σε κρατικές δαπάνες και κοινωνικό κράτος, και την απόσυρση όλων των στρατευμάτων των ΗΠΑ από όλες τις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη.