ΗΠΑ: Ανερχόμενο αστέρι του κινήματος για τα ‘δικαιώματα των ομοφυλόφιλων’ εγκαταλείπει την ομοφυλοφιλία

Ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στο κίνημα για τα «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων», αλλά ο Michael Glatze δηλώνει τώρα ότι όχι μόνο έχει παραιτηθεί από τον ακτιβισμό, αλλά ότι δεν είναι πια ομοφυλόφιλος.

Ο Glatze - ο οποίος είχε γίνει μια συχνή πηγή αναφοράς από τα media ως ιδρυτικός εκδότης του περιοδικού ‘Young Gay America’ - αφηγείται την ιστορία της αλλαγής κατά αποκλειστικότητα στο WorldNetDaily (WND).

Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Glatze έχει απομακρυνθεί από την ομοφυλοφιλική κοινότητα εδώ και ενάμιση χρόνο, λέει ότι το άρθρο πιθανόν να εκπλήξει κάποιους ανθρώπους.

"Αυτό πραγματικά θα είναι είδηση για τον οποιονδήποτε με τον οποίο είχα κάποια σχέση", είπε στο WND.

Η ριζική αλλαγή στη ζωή του, θυμάται ο Glatze, άρχισε με κάποιες εσωτερικές «παροτρύνσεις» που τώρα τις αποδίδει στον Θεό.

«Ελπίζω ότι μπορώ να μοιραστώ την ιστορία μου», είπε. «Νιώθω έντονα ότι ο Θεός με έφερε εδώ για κάποιον λόγο Ακόμα και στις πιο σκοτεινές ημέρες με πάρτι μέχρι πρωίας και κατάχρηση ουσιών και όλων των ειδών τα πράγματα - όταν μου έρχονταν σκέψεις του τύπου «Γιατί βρίσκομαι εδώ, τι κάνω;» - υπήρχε πάντα μια φωνή εκεί.

"Δεν ήξερα τι ή ποιον να επικαλεστώ ή αν θα μπορούσα να το εμπιστευτώ, αλλά είπα «για στάσου»."

Ο Glatze είπε ότι κατάλαβε για τα ομοφυλοφιλικά του συναισθήματα περίπου στην ηλικία των 14 και δημοσίως δήλωσε για τον εαυτό του ότι είναι "gay" στην ηλικία των 20 ετών. Τελικά, ύστερα από μια δεκαετία κατά την οποία είχε ένα αυξανόμενο ηγετικό ρόλο στον κόσμο των ομοφυλόφιλων ακτιβιστών - αλλά μαζί με αυτό και μια μυστηριώδη εσωτερική σύγκρουση - λέει ότι τελικά «απελευθερώθηκε».

Στην πραγματικότητα, γράφει στο WND, το να «βγω έξω» (coming out) από από την επιρροή της ομοφυλοφιλικής νοοτροπίας, ήταν το πιο απελευθερωτικό, όμορφο και εκπληκτικό πράγμα που έχω βιώσει στη ζωή μου." (ο Glatze χρησιμοποιεί τη φράση "coming out", που στην ορολογία των ομοφυλόφιλων δηλώνει την απόφαση ενός ομοφυλόφιλου να πάψει να κρύβεται και να φανερωθεί).

Προηγουμένως ο Glatze επικοινώνησε με τον αρχισυντάκτη του WND, David Kupelian, αφότου διάβασε το βιβλίο του, "The Marketing of Evil" (‘Το Μάρκετινγκ του κακού’), που ο Glatze είπε "με βοήθησε τόσο πολύ στη διαδικασία της επούλωσης των πληγών μου από τις βαθιές επιρροές του κακού στο σημερινή κοινωνία μας".

«Δεν υπάρχει τίποτα που θα μου έδινε περισσότερη ευχαρίστηση», έγραψε στον Kupelian, "παρά να πω την αλήθεια για την ‘ομοφυλοφιλία’ και την εξιλέωση από τις αμαρτίες μου επ 'αυτού."

Η αλλαγή του Glatze του θυμίζει εκείνη της άλλης εξέχουσας εκδότριας "gay" περιοδικού η οποία επίσης παραιτήθηκε απόν μέχρι τότε τρόπο ζωής της. Η λεσβία ακτιβίστρια Charlene Cothran, για πολλά χρόνια εκδότρια του περιοδικού ‘Venus’ (‘Αφροδίτη’), έγινε χριστιανή και έδωσε στο περιοδικό της μια νέα αποστολή "να ενθαρρύνει, να εκπαιδεύσει και να βοηθήσει εκείνους που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τη ζωή της ομοφυλοφιλίας». Και προσθέτει: "Η τελική μας αποστολή είναι να κερδίσουμε ψυχές για τον Χριστό, και να το πράξουμε, δείχνοντας την αγάπη μας για όλους τους ανθρώπους του Θεού».

Στη στήλη του, ο Glatze δεν μασάει τα λόγια, καλώντας την ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή καθαρά "βασισμένη στη λαγνεία", που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιήσει πλήρως.

«Είναι μια νευρωτική διαδικασία παρά κάτι φυσικό, κανονικό", γράφει. "Το φυσιολογικό είναι φυσιολογικό - και λέγεται φυσιολογικό για κάποιο λόγο."

Αφότου έγινε εκδότης του περιοδικού ‘Young Gay America’ σε ηλικία 22 ετών, ο Glatze έλαβε πολυάριθμα βραβεία και αναγνώριση, όπως το βραβείο National Role Model Award από μία από τις σημαντικότερες οργανώσεις για τα ‘δικαιώματα των ομοφυλοφίλων’, το ‘Equality Forum’ (‘Φόρουμ Ισότητας’). Τα media το πλησίασαν και εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά κανάλια PBS και MSNBC και παρουσιάστηκε σε μια ιστορία που κάλυψε το περιοδικό Time με τον τίτλο "The Battle Over Gay Teens."

Έγινε παραγωγός, με τη βοήθεια θυγατρικών του PBS και του Φόρουμ Ισότητας, της πρώτης σημαντικής ταινίας ντοκιμαντέρ με θέμα τις αυτοκτονίες ομοφυλόφιλων εφήβων, με τίτλο "Jim In Bold", το οποίο κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο και έλαβε πολυάριθμα βραβεία "καλύτερου του φεστιβάλ". Η έκθεση φωτογραφίας του Young Gay America, που έλεγε την ιστορία νέων ανθρώπων σε όλη τη Βόρεια Αμερική, περιόδευσε την Ευρώπη, τον Καναδά και περιοχές των ΗΠΑ

Το 2004, ο Glatze μετακόμισε από το Σαν Φρανσίσκο στο Χάλιφαξ στον ανατολικό Καναδά, όπου ο σύντροφός του, εκδότης περιοδικού του περιοδικού είχε την οικογένειά του. Το περιοδικό, είπε, επιδίωκε να γίνει ένα "ενάρετο μέλος" στις υπόλοιπες εκδόσεις που είχαν στόχο τους ομοφυλόφιλους νέους.

Αλλά ο Glatze υποστηρίζει ότι "η αλήθεια ήταν, ότι το YGA ήταν τόσο καταστροφικό, όπως οτιδήποτε άλλο εκεί έξω, απλά δεν ήταν φανερά πορνογραφικό, άρα και πιο «σεβαστό»."

Το 2005, Glatze παρουσιάστηκε σε ένα πάνελ με την Judy Shepard, μητέρα του δολοφονημένου ομοφυλόφιλου έφηβου Matthew Shepard, στο περίφημο JFK Jr. Forum στο Harvard's Kennedy School of Government.

«Ήταν μετά που ξαναείδα σε βιντεοκασέτα, τα όσα είπα σε εκείνη την ‘παράσταση’, γράφει, που «άρχισα να έχω σοβαρές αμφιβολίες για αυτό που έκανα στη ζωή μου και την επιρροή που είχα."

«Καθώς δεν γνώριζα κανένα τον οποίον θα μπορούσα να προσεγγίσω με τις ερωτήσεις μου και τις αμφιβολίες μου, στράφηκα στο Θεό», λέει. "Είχα αναπτύξει μια αυξανόμενη σχέση με το Θεό, εξ αιτίας μιας εξουθενωτικής περιόδου με εντερικούς πόνους που προκλήθηκαν από το στομάχι μου".

Προς το τέλος της εποχής του με το Young Gay America, ο Glatze είπε, ότι οι συνεργάτες του άρχισαν να παρατηρούν ότι περνούσε από κάποιο είδος ‘θρησκευτικής εμπειρίας’.

Λίγο πριν φύγει, χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τι κάνει, έγραψε στον υπολογιστή του γραφείου του, τις σκέψεις του, τελειώνοντας με τη δήλωση: «Η ομοφυλοφιλία είναι θάνατος, και εγώ επιλέγω τη ζωή."

"Ήμουν τόσο νευρικός, ήταν σα να μην το έγραφα εγώ», είπε.

Ανεξήγητα, είπε στο WND, άφησε το κείμενο να εμφανιστεί στην οθόνη για να το δουν και άλλοι.

«Οι άνθρωποι που το είδαν ένιωσαν έκπληξη. Νόμισαν ότι ήταν κάτι τρελό», είπε.

Αλλά άφησε τους συνεργάτες του, να αναρωτιούνται τι σήμαινε αυτή η κίνηση, και ποτέ δεν τους εξήγησε πλήρως την απόφασή του να παραιτηθεί.

Κοιτάζοντας πίσω στο παλιό τρόπο ζωής του, ο Glatze είπε WND ότι όποτε είχε την αίσθηση ότι έκανε κάτι λάθος, "το προσπερνούσα λέγοντας, «έτσι είναι η ζωή".

«Αν ποτέ ήθελα να αναρωτηθώ για οτιδήποτε, οι δικοί μου έλεγαν, «Είσαι τόσο ιδεαλιστής».

Ο Glatze είπε ότι θεωρούσε τους αντιπάλους του ομοφυλοφιλικού ακτιβισμού σαν "κακούς και τρελούς, που ήθελαν να με βλάψουν».

"Νόμιζα ότι ήταν εκεί έξω για να με αρπάξουν», είπε. "Με τρέλαιναν πραγματικά και με φόβιζαν, νομίζω. Ήθελα να φύγουν, να εξαφανιστούν".

Ο Glatze είπε ότι δεν θα μπορούσε να επιτρέψει στον εαυτό του να σκεφτεί ότι ήταν ειλικρινείς στις πεποιθήσεις τους.

Αλλά τώρα έχει βαθύ σεβασμό για μια χριστιανή θεία του που αποδοκίμαζε τον τρόπο ζωής του.

"Δεν ήταν ποτέ επικριτική, αλλά ήταν πάντα σταθερή», είπε.

Η ιστορία του Glatze είναι ΕΔΩ

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή