Betty Friedan: Mommie was a commie

Η Betty Friedan (1921 – 2006) θεωρείται σήμερα η «μητέρα του σύγχρονου φεμινισμού» και στο διάσημο βιβλίο της "The Feminine Mystique" (στα ελληνικά: «Το Γυναικείο Μυστήριο» ή «Το Γυναικείο Μυστικό» ή «Το Μυστηριακό Περιεχόμενο της Θηλυκότητας»), που εκδόθηκε το 1963, πιστώνεται η έναρξη του «δεύτερου κύματος του αμερικανικού φεμινισμού».

Η Friedan (που γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια ως Betty Naomi Goldstein) δήλωνε ότι ήταν μια τυπική Αμερικάνα νοικοκυρά της δεκαετίας του 1950 που ξαφνικά είχε μια «αποκάλυψη». Η «αποκάλυψη» αυτή ήταν ότι οι γυναίκες όπως η ίδια, ήταν «θύματα εκμετάλλευσης» και έπρεπε να επιδιώξουν την ανεξαρτησία τους και την αυτο-ολοκλήρωσή τους μέσω της σταδιοδρομίας.

Στο σχολείο, η Friedan, λόγω της κακής συμπεριφοράς της, αλλά και της εμφάνισής της, δεν είχε φίλες και ήταν απομονωμένη. Υποσχέθηκε όμως ότι «μπορεί να μην τους αρέσω», αλλά μια μέρα «θα αναγκαστούν να με κοιτάξουν».

Μοιάζει η Friedan με το κλασσικό εβραϊκό κοινωνικό απόβλητο, το είδος που η ελίτ χρησιμοποιεί για να υπονομεύσει την κοινωνία.

Με το βιβλίο της "The Feminine Mystique" υποτίμησε τον παραδοσιακό ρόλο της γυναίκας και απογύμνωσε τη θηλυκότητα από τον πραγματικό "μυστικισμό" της.

Ο σύζυγος και τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη μιας ευγενικής νεαρής γυναίκας ή μητέρας. Αυτή είναι η "μυστική" γοητεία της γυναίκας. Στο βιβλίο της, η Frieden λέει ότι ο τύπος της γυναίκας που νοιάζεται για τη οικογένεια είναι ένα παράσιτο που δεν έχει δική του ταυτότητα. Συνέκρινε μια νοικοκυρά με έναν κρατούμενο σε "ένα άνετο στρατόπεδο συγκέντρωσης". Μέσα από τα προσωπικά της ψυχολογικά συμπλέγματα υποτίμησε τα αμέτρητα ανεκτίμητα πράγματα που κάνει μια πραγματική γυναίκα για τα παιδιά της και τον σύζυγό της.

Με τη βοήθεια των ελίτ των μέσων ενημέρωσης, η Friedan έπεισε τις γυναίκες να αρνηθούν τη φυσική τους ταυτότητα ως συζύγου και μητέρας και να την αναζητήσουν μέσα από θέσεις εργασίας και εργοδότες.

Αυτό που η Friedan δεν είπε, είναι ότι ήταν κομμουνίστρια που έκανε προπαγάνδα υπέρ του κομμουνισμού από τα φοιτητικά της χρόνια στο Smith College (1938-1942) και ότι η καταστροφή της οικογένειας ήταν πάντα κεντρικό θέμα στο κομμουνιστικό εβραϊκό σχέδιο για παγκόσμια τυραννία.

Η Friedan, που από νεαρή ηλικία δήλωνε μαρξίστρια, παραμένοντας ταυτόχρονα ενεργή στους εβραϊκούς κύκλους, ισχυριζόμενη ότι «το πάθος μου ενάντια στην αδικία ... προήλθε από τα συναισθήματα μου για την αδικία του αντισημιτισμού», άφησε την σχολή της για να γίνει δημοσιογράφος σε κάποιο κομμουνιστικό έντυπο. Από το 1946 έως το 1952 εργάστηκε στην εφημερίδα της «ένωσης εργατών» “UE” (“United Electrical, Radio and Machine Workers of America”), "το μεγαλύτερο θεσμικό όργανο υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες". Το 1947, το Κογκρέσο χαρακτήρισε την UE ως κομμουνιστικό φορέα και η ένταξη εργατών σε αυτήν άρχισε να έχει σταθερή πτώση.

Ο Daniel Horowitz, Καθηγητής Ιστορίας στο Smith College με άψογα αριστερά και φεμινιστικά διαπιστευτήρια, τα τεκμηριώνει όλα αυτά στο βιβλίο του “Betty Friedan and the Making of the Feminine Mystique: The American Left, the Cold War and Modern Feminism” (University of Massachusetts Press 1999). Ο Horowitz αναφέρει ένα μέλος της Ένωσης που περιγράφει πως μια μειοψηφία κομμουνιστών "πήρε τον έλεγχο του εθνικού γραφείου της UE, του εκτελεστικού συμβουλίου, του έμμισθου προσωπικού, της εφημερίδας της ένωσης και ορισμένων επαρχιακών συμβουλίων και ντόπιων".

Η Betty Frieden δεν ήθελε κανείς στην Αμερική να πληροφορηθεί το κομουνιστικό της παρελθόν. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, είπε ότι δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για την κατάσταση των γυναικών πριν από την «αποκάλυψη» της. Αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον καθηγητή Horowitz και τον κατηγόρησε για "Red-Baiting", (κάτι σαν κομμουνιστοφάγο).

Γιατί; Επειδή το βιβλίο της "The Feminine Mystique" δεν θα είχε πουλήσει πάνω από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα αν το παρελθόν της ήταν γνωστό.

Ενδιαφέρον έχουν κάποιες πτυχές της ζωής της Friedan / Goldstein όσον αφορά το τι προηγήθηκε πριν έρθει η «αποκάλυψή» της. 

Η μητέρα της Friedan την έκανε να αισθάνεται ανεπαρκής ως γυναίκα. Στην αυτοβιογραφία της "My Life So Far" (2000), η Friedan λέει ότι ό,τι και να έκανε, η μητέρα της την έκανε να αισθάνεται «ακατάστατη, αδέξια, ανεπαρκής, κακή, άτακτη, άσχημη».

Η Friedan πέρασε χρόνια στην ψυχανάλυση "μιλώντας ασταμάτητα για το πώς μισούσα τη μητέρα μου και πώς είχε σκοτώσει τον πατέρα μου".

«Όλες οι μητέρες πρέπει να πνιγούν κατά τη γέννηση», είπε στην ηλικία των 20.

Θυμίζει πρόδρομο του φεμινισμού;

Η μητέρα της, Miriam Horowitz Goldstein, ήταν η κακομαθημένη κόρη ενός γιατρού, η οποία στα 20 της έκανε έναν γάμο χωρίς αγάπη με έναν «μεγαλύτερο Εβραίο επιχειρηματία», έναν κοσμηματοπώλη που είχε σχεδόν την διπλάσια ηλικία με αυτήν. Ντρεπόταν για το ότι δεν είχε "επίσημη αμερικανική εκπαίδευση και ότι είχε βαριά εβραϊκή προφορά". Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα σωστό. Στην αυτοβιογραφία της, η Φρίνταν απεικονίζεται ως μια αφοσιωμένη νοικοκυρά που ήθελε να αποφύγει τα λάθη της μητέρας της. Αλλά στην πραγματικότητα έμοιαζε με τη μητέρα της και απειλούσε να ευνουχίσει τον σύζυγό της!

Όταν προέβαλε τον ισχυρισμό ότι υπήρξε «μια κακοποιημένη σύζυγος», ο πρώην άντρας της, ο Carl Friedan, δημιούργησε μια ιστοσελίδα (που τώρα δεν υπάρχει) για να δώσει την δική του άποψη. Τον έπεισαν να την κατεβάσει.

Αυτό που πρόλαβε να πει ήταν ότι η Friedan ήταν ψυχολογικά ασταθής και συχνά του επιτίθονταν. Οι μώλωπες της οφειλόταν στην αυτοάμυνα του. Οι δικοί του τραυματισμοί ήταν χειρότεροι. Αναφέρει ακόμη και μια έκθεση αστυνομίας ως απόδειξη. Σε μια άλλη περίπτωση, έγραψε ότι το 1967 - περίπου ένα χρόνο πριν χωρίσουν, όταν ζούσαν στο  διαμέρισμά τους στην Ντακότα – η Betty διαφώνησε με κάτι που είπε και του όρμησε ουρλιάζοντας, με πρόσωπο αλοιωμένο από το μίσος βρίζοντάς τον χυδαία, και αφού έτρεξε στην κουζίνα γύρισε με δύο μεγάλα κουζινομάχαιρα εναντίον του απειλώντας τον ότι θα τον ευνουχίσει. Και αυτό ήταν ένα μόνο από τα πολλά περιστατικά εκείνης της περιόδου, κατά την οποία έπαιρνε αμφεταμίνες και αλκοόλ.

Ανέφερε επίσης ότι αν και ισχυριζόταν ότι ήταν «μια τυπική νοικοκυρά», δεν ήταν ποτέ κάτι τέτοιο, καθώς αυτός φρόντιζε τα τρία παιδιά, μαγείρευε και έκανε τα πάντα. "Θα έλεγα ως νοικοκυρά, σε κλίμακα από 0 έως 10, ήταν 2", είπε.

Βέβαια, ο Carl Friedan δηλώνει περήφανος για τα επιτεύγματα της πρώην συζύγου του: "Άλλαξε την πορεία της ιστορίας. Χρειαζόταν ένα δυναμικό, υπερβολικά επιθετικό, εγωκεντρικό, σχεδόν παρανοικό άτομο για να κλονίσει τον κόσμο. Ήταν το ίδιο και στο σπίτι, όπου αυτό το είδος συμπεριφοράς δεν λειτουργεί. Απλά δεν το κατάλαβε ποτέ".

ΚΟ / από εδώ κι εδώ