Ο Καντάφι κάνοντας το κέφι του με τις Ιταλίδες – μοντέλα πέταξε την προπαγάνδα του και συνδύασε έτσι, το «τερπνόν μετά του ωφελίμου». Πολλοί μπορεί να είδαν μία ελαφρότητα στην είδηση. Άλλοι μπορεί να του είπανε και μπράβο του! Η δήλωση περί «ισλαμοποίησης της Ευρώπης» πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Τα μοντέλα, άλλωστε, έκλεψαν την παράσταση («πονηρός ο βλάχος»…). Το μυαλό πάει σε χαρέμια και με κάτι τέτοια το Ισλάμ δεν φαίνεται «κακό». Ποιος όμως ρώτησε τον Καντάφι να μας πει οι χριστιανοί πως περνάνε στην χώρα του… Δηλαδή, κ. Καντάφι εάν έρθω εγώ στην Λιβύη και μαζέψω κόσμο (κι ας μην είναι μοντέλα) και τους πω ότι πρέπει να γίνουν χριστιανοί και τους δώσω, λέει, ένα Ευαγγέλιο, τι ακριβώς θα γίνει; Ή τι ακριβώς θα μου συμβεί; Αυτή είναι μία ενοχλητική λεπτομέρεια που πολλοί σκόπιμα ΟΛΟΙ αποκρύπτουν. Την ώρα που το Ισλάμ χώνεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην καρδιά της Ευρώπης, οι χριστιανοί στις χώρες που επικρατεί το Ισλάμ, διώκονται και τρομοκρατούνται. Και πολιτικοί – θρησκευτικοί ηγέτες, με την χορηγία των ΜΜΕ σφυρίζουν αδιάφορα…Και επικαλούνται «ανθρώπινα δικαιώματα» και «ελευθερίες» όταν γίνεται κουβέντα για τζαμιά κλπ.
Για να δούμε λοιπόν τι γίνεται στην Λιβύη του Καντάφι.
Η Λιβύη με πληθυσμό 6.310.434 κατοίκους βρίσκεται στην Βόρεια Αφρική και βρέχεται βόρεια από τη Μεσόγειο.
Η Λιβύη έχει το τρίτο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Αφρική μετά τις Σεϋχέλλες και τη Νότια Αφρική, κάτι που οφείλεται στο χαμηλό πληθυσμό της και τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου Το 90% του εδάφους της είναι έρημος.
Η Κυρήνη που αναφέρεται στην Αγία Γραφή είναι η ανατολική Λιβύη.
Η Κυρήνη στην αρχαιότητα ήταν ελληνική αποικία και ιδρύθηκε το 630 π.Χ. από τους Θηραίους, ενώ πήρε το όνομα της από την πηγή Κύρη, που ήταν αφιερωμένη στο θεό Απόλλωνα
Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ένας άνδρας με το όνομα Σίμων ο Κυρηναίος, ο οποίος περνώντας μέσα από την Ιερουσαλήμ κατά το ταξίδι του, αναγκάστηκε να φέρει το σταυρό του Ιησού (Μάρκος 15:21). Κυρήνη ήταν η περιοχή γύρω από τη σημερινή Βεγγάζη στην ανατολική Λιβύη.
Το σημερινό καθεστώς στην Λιβύη είναι απολυταρχικό και ο (μόνιμος) πρόεδρος Μουαμάρ Καντάφι κυβερνάει την χώρα, μετά το αναίμακτο πραξικόπημα για την ανατροπή της μοναρχίας, το 1969.
Η Τρίπολη ("Tarabulus" στα αραβικά), είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη (με πληθυσμό 1.682.000), το κύριο λιμάνι, και το μεγαλύτερο εμπορικό και μεταποιητικό κέντρο στη Λιβύη. Το κλίμα είναι τυπικά μεσογειακό, με ζεστά και ξηρά καλοκαίρια, δροσερούς χειμώνες και κάποια μικρή βροχόπτωση. Η Βεγγάζη, επίσης, στις ακτές της Μεσογείου, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη (850.000) και η πιο «πνευματική» πόλη της Λιβύης. Έχει περισσότερους θρησκευόμενους μουσουλμάνους εξαιτίας της παρουσίας πολλών ισλαμικών φονταμενταλιστικών κινημάτων. Η πορνεία όμως έχει αυξηθεί τελευταία στη Βεγγάζη.
Υπάρχει επίσης, αυστηρή λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης και οι νέοι της Λιβύης είχαν απομονωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο και την επιρροή του μέχρι που ήρθε το Ίντερνετ. Περίπου το 70% των χρηστών των Ίντερνετ cafe επισκέπτονται ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου.
Περίπου το 96% του Λιβυκού πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι - το Σουνιτικό Ισλάμ είναι η επίσημη θρησκεία του κράτους - και το 3% χριστιανοί. Η πλειοψηφία των χριστιανών στη Λιβύη είναι Κόπτες με πληθυσμό άνω των 60.000.
Η κοπτική (αιγυπτιακή) Εκκλησία είναι γνωστό ότι έχει πολλές ιστορικές ρίζες στη Λιβύη πολύ πριν έρθουν οι Άραβες. Ωστόσο, και οι ρωμαιοκαθολικοί έχουν έναν μεγάλο αριθμό επίσης, με 40.000 μέλη.
Υπάρχουν ορθόδοξες κοινότητες στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, το Πατριαρχείο της Σερβίας, καθώς και η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Σύμφωνα με την Ιερά Μητρόπολη Τριπόλεως Λιβύης, το ορθόδοξο ποίμνιο ανέρχεται σε 6.000, από Χριστιανούς των σλαβικών χωρών, με Έλληνες άνω των πεντακοσίων.
Υπάρχει και Αγγλικανική κοινότητα στην Τρίπολη, που απαρτίζεται ως επί το πλείστον από αφρικανούς μετανάστες που εργάζονται στην Τρίπολη.
«Οι άνθρωποι τώρα μας σέβονται. Μας αποδέχονται μας. Είμαστε ελεύθεροι», λέει ο ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος Giovanni Martinelli, με έδρα την πρωτεύουσα Τρίπολη.
Το 1969 με την επανάσταση του Καντάφι πολλές εκκλησίες κατασχέθηκαν και στη συνέχεια έκλεισαν. Στους καθολικούς δόθηκε η δυνατότητα να κρατήσουν μόνο δύο εκκλησίες, μία στην Τρίπολη και μία άλλη στη Βεγγάζη.
Η επίσημη ονομασία της χώρας είναι η Μεγάλη Σοσιαλιστική Λαϊκή Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρία, όπου η λέξη «Τζαμαχιρίγια» μπορεί να μεταφραστεί σαν «κράτος των μαζών». Πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγορούν την χώρα ως αυταρχική.
"Η μεγαλύτερη εκκλησία ήταν ένας καθεδρικός ναός, αλλά μετατράπηκε σε τζαμί. Πήραν όλες τις εκκλησίες με την επανάσταση», υπενθυμίζει ο Martinelli, ο οποίος φυλακίστηκε από τις αρχές της Λιβύης, το 1986, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες βομβάρδισαν την Τρίπολη.
Η διεθνής κοινότητα επέβαλε κυρώσεις κατά της Λιβύης στις αρχές του 1990 μετά την κατηγορία της συμμετοχής στη βομβιστική επίθεση ενός αεροσκάφους των ΗΠΑ στην πόλη Λόκερμπι της Σκωτίας το 1988. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ήρε τις κυρώσεις το 2003, όταν η χώρα αποδέχθηκε την ευθύνη για την επίθεση, και συμφώνησε να καταβάλει αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων.
Πρόσφατα, και στο «πνεύμα του Οικουμενισμού», ο καθολικός επίσκοπος επέτρεψε μία Καθολική εκκλησία, την οποία οι αρχές είχαν κλείσει μετά την επανάσταση, να δοθεί στην Αγγλικανική κοινότητα στην Λιβύη.
Το κτίριο χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Όμως οι Αγγλικανοί μπορούν να κάνουν μόνο κάποιες βελτιώσεις στην εκκλησία, και δεν πρέπει να προσθέσουν τίποτα στο κτίριο. Δεν τους επιτρέπεται επίσης ούτε καν να ανεγείρουν ένα σταυρό!
Οι σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Λιβύη είναι σχετικά ειρηνικές. Ωστόσο, υπάρχουν περιορισμοί για τη χριστιανική θρησκευτική δραστηριότητα και η χριστιανική μαρτυρία σε Λίβυους απαγορεύεται αυστηρά, καθώς επίσης και η χριστιανική λογοτεχνία.
Αν ένας μη μουσουλμάνος θέλει να παντρευτεί μια μουσουλμάνα. θα πρέπει να ασπαστεί το Ισλάμ..
Σύμφωνα με την χριστιανική οργάνωση ‘International Christian Concern’ (ICC), στελέχη των Λιβυκών υπηρεσιών πληροφοριών, κρατούν και βασανίζουν τέσσερις Λίβυους Χριστιανούς επειδή εγκατέλειψαν το Ισλάμ. Οι Χριστιανοί βρίσκονται φυλακισμένοι στην Τρίπολη, την πρωτεύουσα της Λιβύης.
Οι πράκτορες της ασφάλειας απαγόρευσαν στις οικογένειές του να επισκεφθούν τους κρατούμενους και υπάρχει φόβος ότι οι τέσσερεις υφίστανται σοβαρές σωματικές και ψυχολογικές πιέσεις ώστε να αναγκαστούν να αποκαλύψουν τα ονόματα και άλλων χριστιανών που άφησαν το Ισλάμ.
Τον Ιούλιο συνελήφθησαν από τις αρχές τις Λιβύης δύο Κορεάτες, (ονόματι Koh και Joo), με την κατηγορία ότι προσηλύτιζαν Λίβυους στον χριστιανισμό, κάτι που είναι παράνομο στην Λιβύη. Νέα για το τι απέγιναν οι Κορεάτες και για το πότε και πως θα δικαστούν δεν υπάρχουν.
Τον Αύγουστο του 2002 αναφέρθηκε ότι 14 φοιτητές του Πανεπιστημίου Nasser στην Τρίπολη συνελήφθησαν γιατί μεταστράφηκαν στον χριστιανισμό. Τους είδαν να τους μεταφέρουν δεμένους και με κλειστά τα μάτια σε κάποια φυλακή.
Τον Απρίλιο του 1998, ο Γερμανός Curd WallhSu'er, που έκανε διακοπές στην Λιβύη συνελήφθηκε για «διατάραξη», επειδή μοίραζε χριστιανικά φυλλάδια στα αραβικά στην παραλία. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά από 4 ημέρες στην φυλακή αφέθηκε ελεύθερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου