Συλλογή αποσπασμάτων από άρθρα και αναφορές για την συγκλονιστική δοκιμασία και τελικά τον απεγκλωβισμό των Χιλιανών μεταλλωρύχων, γεγονός που καθήλωσε και συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Στις δύσκολες στιγμές η πίστη στον Θεό, η αγάπη για την πατρίδα, η νοσταλγία για την οικογένεια, η θύμηση αγαπημένων προσώπων και το εκπληκτικό πνεύμα αλληλεγγύης που είχαν αναπτύξει δεν τους άφηναν να καταρρεύσουν, αλλά τους γέμιζαν δύναμη και ελπίδα. Όλα αυτά δηλαδή, τα απλά, γνωστά και διαχρονικά δοκιμασμένα, που γιγαντώνουν τους ανθρώπους και τους λαούς. Και όλα αυτά τα μισητά για το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης και της απρόσωπης ανθρωπομάζας της Νέας Τάξης.
-----------------------------------
Ήταν η καλύτερη απάντηση στους εθνομηδενιστές και φανφαρολόγους που έχουν κατακλύσει τη δική μας πατρίδα.
Ηταν εργάτες…
Άνθρωποι καθημερινοί…
Άνθρωποι σαν εμάς…
Σχεδόν όλοι με τη σημαία στο στήθος ή την ιαχή "Ζήτω η Χιλή" στα χείλη έκαναν και το Σταυρό τους ευχαριστώντας το Θεό για τη σωτηρία τους !
Στον χώρο στον οποίο είχαν εγκλωβιστεί για 69 ημέρες, στο ορυχείο του Σαν Χοσέ της Χιλής σε βάθος 700 μέτρων είχαν τοποθετήσει σε περίοπτο σημείο τη σημαία της χώρας τους. Μία σημαία λοιπόν... Μία σημαία που οι εργάτες της μακρινής αυτής χώρας τοποθέτησαν δίπλα τους. Ήταν εγκλωβισμένοι, ήταν σε καθεστώς αγωνίας, ήταν στα έγκατα της γης, δεν ήξεραν πότε και σε τι κατάσταση θα βγουν και όμως... Τοποθέτησαν τη σημαία τους, το σύμβολο της πατρίδας τους. Η ύπαρξή της εκεί, τους έδωσε θάρρος και δύναμη να αντιμετωπίσουν τη δοκιμασία τους. Για αυτούς, αντιπροσώπευε κάτι το ιερό, κάτι το υπέρτερο.
Ο Sánchez, ένας από τους 33 παγιδευμένους ανθρακωρύχους, έγραψε τα ακόλουθα:
"Γεια σου Roxana, είμαι πολύ καλά. Δεν είμαι νευρικός ακόμα. Πιστεύω ότι όταν έρθει η σειρά μου (για να με πάρει επάνω η κάψουλα) τα νεύρα, θα μου επιτεθούν άσχημα. Αλλά τώρα είμαι χαρούμενος και ήρεμος. Είμαι πάντα έτσι. Και ναι, είναι από τις 4 Αυγούστου που δεν σε έχω δει. Αυτό κάνει 2 μήνες και μερικές μέρες.
Αλλά για μένα είναι σαν να ήταν χθες που πιάστηκα εδώ. Ο Θεός ήθελε να μείνω εδώ, δεν ξέρω, ίσως για να αλλάξω από τώρα και στο εξής. Έχω σκεφτεί και θα αλλάξω σε πολλά. Έχω υποφέρει τόσο πολύ και δεν θέλω να υποφέρω άλλο. Στις δύσκολες στιγμές ήμουν ευγνώμων στον Θεό, επειδή απέκτησα μια κόρη. Περιμένω απ 'ότι όταν φτάσει η σειρά μου όλα θα είναι εντάξει. Αγκαλιές σε όλους. "
Ο Μάριο Σεπούλβεδα, ο δεύτερος Χιλιανός μεταλλωρύχος που έφθασε στην επιφάνεια της γης, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια του 68ήμερου εφιάλτη ήταν μαζί με τον Θεό και τον Διάβολο. «Ήμουν με τον Θεό και με τον Διάβολο», είπε ο Μάριο Σεπούλβεδα έχοντας στο πλευρό του τη γυναίκα του και τα παιδιά του σε έναν ολιγόλεπτο μονόλογο μπροστά στις κάμερες, ο οποίος μεταδόθηκε από την τηλεόραση της Χιλής. «Τσακώθηκα μαζί τους. Έπιασα το χέρι του Θεού, ήταν το καλύτερο. Ήξερα πάντα ότι ο Θεός θα μας σώσει», είπε ο 39χρονος μεταλλωρύχος, φανερά συγκινημένος, σε υπερδιέγρεση και μιλώντας χωρίς διακοπή, ζήτησε να μην αντιμετωπίσουν τους 33 σαν να είναι καλλιτέχνες ή δημοσιογράφοι.
Πολλοί αποκάλεσαν "θαύμα" την διάσωση των μεταλλωρύχων, ο τελευταίος εκ των οποίων που βγήκε στην επιφάνεια, ο 54χρονος Λουίς Ουρσούα, ήταν ο επικεφαλής της βάρδιας τους και ο άνθρωπος που τους "κράτησε μαζί". Εκδηλώσεις χαράς σημειώθηκαν σε ολόκληρη τη λατινοαμερικάνικη χώρα.
"Σας παραδίδω τη βάρδια κι ελπίζω ότι δε θα ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο", είπε στον πρόεδρο Σεμπαστιάν Πινιέρα, αγκαλιάζοντάς τον. "Είμαι περήφανος που είμαι Χιλιανός", πρόσθεσε, με τη σημαία της χώρας τυλιγμένη στους ώμους.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία μεταλλωρύχος, που απεγκλωβίστηκε ήταν ο Μάριο Γκόμεζ. Ο 63χρονος μόλις πάτησε το πόδι του στην επιφάνεια της γης φίλησε τη σύζυγό του και γονάτισε για να προσευχηθεί.
Δείτε το βίντεο στο 6:00
Ο Κλαούντιο Ιάνεθ ήταν ο όγδοος από τους μεταλλωρύχους που βγήκε από το ορυχείο, ενώ μετά από λίγο στην επιφάνεια βγήκε και ο ένατος ο Μάριο Γκόμεζ , ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους μεταλλωρύχους. «Έχω αλλάξει, είμαι ένας άλλος άνθρωπος», τόνισε αμέσως μετά την επιστροφή του στο φως της επιφάνειας της γης ο 63χρονος μεταλλωρύχος. «Συχνά, χρειάζεται να συμβεί κάτι για να σκεφθείς και να συνειδητοποιήσεις πως η ζωή είναι μία και μοναδική και συνεπώς να σκεφθείς πως θα πρέπει να αλλάξεις», τόνισε σχετικά στους προέδρους της Χιλής Σεμπαστιάν Πινιέρα και της Βολιβίας Έβο Μοράλες, οι οποίοι των επισκέφθηκαν στην κινητή νοσοκομειακή μονάδα, που έχει εγκατασταθεί κοντά στο ορυχείο του Σαν Χοσέ. «Ευχαριστούμε πολύ», επανέλαβε πολλές φορές στον πρόεδρο Πινιέρα και πρόσθεσε: «πάντοτε πιστεύαμε πως θα μας βρίσκατε». «Εάν ο Θεός σας κράτησε στη ζωή, είναι γιατί έχει κάποια σημαντικά σχέδια για εσάς», του απάντησε ο Πινιέρα.
O πρόεδρος της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα, δεν μπορούσε να συγκρατήσει την ευφορία του μετά την ανάβαση του πρώτου μεταλλωρύχου από τους 33 που παρέμεναν παγιδευμένοι 622 μέτρα κάτω από τη γη. «Σε αυτή την επιχείρηση διάσωσης εμείς οι Χιλιανοί βγάλαμε τον καλύτερό μας εαυτό», είπε ο Πινιέρα σε συνέντευξη Τύπου στο ορυχείο χαλκού Σαν Χοσέ. Ευχαρίστησε το Θεό και τους διασώστες για την επιχείρηση, η οποία είναι από τις πιο δύσκολες που έχουν γίνει ποτέ, και δήλωσε πως όταν βγήκε ο πρώτος εργαζόμενος «νοιώσαμε, όλοι οι Χιλιανοί, υπερήφανοι».
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες χρησιμοποίησε επίσης το Twitter για να εκφράσει τη χαρά του και να χαιρετίσει τους μεταλλωρύχους και τους διασώστες τους. «Είμαστε στο πλευρό της Χιλής. Ο Θεός ας είναι μαζί σας», έγραψε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου