Ο ξυλοδαρμός της διάσημης νεαρής μουσουλμάνας ηθοποιού από τον πατέρα της και τον αδελφό της και η απειλή δολοφονίας της ακόμα, φαίνεται ότι αποτελεί, ένα ακόμα δείγμα μίας βάρβαρης πρακτικής που έχει κάνει την εμφάνισή της στην Δύση μαζί με τα αυξανόμενα μεταναστευτικά ρεύματα από χώρες που κυριαρχεί το Ισλάμ. Πρόκειται για τα λεγόμενα «εγκλήματα τιμής».
Πριν από τρία χρόνια, ένα τέτοιο έγκλημα είχε σοκάρει την Αμερική.
Την 1η Ιανουαρίου του 2008, τα σώματα της 18χρονης Amina Said και της 17χρονης αδελφής της Sarah, (φώτο επάνω) βρέθηκαν σε ένα ταξί που ήταν παρατημένο στο Omni Mandalay Park Hotel στο Irving του Τέξας. Οι αδελφές είχαν δολοφονηθεί βάναυσα. Η Amina είχε πυροβοληθεί δύο φορές και η Σάρα είχε πυροβοληθεί 9 φορές. Ο θάνατος της Amina ήταν ακαριαίος, ενώ η Σάρα, πριν ξεψυχήσει μπόρεσε και πήρε τηλέφωνο την αστυνομία και ανέφερε ότι είχαν πυροβοληθεί και ότι ο δράστης δεν ήταν άλλος από τον πατέρα τους, Yaser Said. Η αιτία του μένους του ειπώθηκε ότι ήταν το φλερτ ενός κοριτσιού με μη μουσουλμάνο.
Για το περιστατικό γράφει ο συγγραφέας, μπλόγκερ και κριτικός του Ισλάμ, Robert Spencer:
Η 18χρονη Amina Said και η 17χρονη αδελφή της Sarah, χαμογελάνε ευτυχισμένες σε μία φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει ευρέως, και η Amina φοράει αυτό που μοιάζει με μια μπλούζα που φέρει το όνομα "AMERICAN." Αλλά η μοίρα τους μπορεί να ήταν ο προάγγελος μιας νέας, ανησυχητικής εποχής στην αμερικάνικη γη: δολοφονία τιμής. Η Amina και η Sarah πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν στο Irving, του Τέξας, την Πρωτοχρονιά του 2008. Η αστυνομία ψάχνει ακόμα για τον πατέρα τους, Yaser Abdel Said, (φώτο κάτω) έχοντας εκδώσει ένταλμα για δολοφονία.
Η θεία των κοριτσιών, Gail Gartrell, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Αυτός ήταν ένας φόνος τιμής." Εξήγησε ότι ο Yaser Said από καιρό κακοποιούσε τα κορίτσια, και μετά την ανακάλυψη ότι είχαν φίλους, είχε απειλήσει ότι θα τις σκοτώσει - οπότε η μητέρα τους έφυγε μαζί τους. "Έτρεξε μαζί τους", δήλωσε η Gartrell, "επειδή γνώριζε ότι θα πραγματοποιούσε την απειλή." Αλλά ο Said τις βρήκε, και προφανώς έκανε αυτό που έλεγε.
Τα «εγκλήματα τιμής», η πρακτική της δολοφονίας ενός θηλυκού μέλους της οικογένειας που θεωρείται ότι έχει ‘αμαυρώσει’ την τιμή της οικογένειας, χαίρει ευρύτατης αποδοχής σε ορισμένες περιοχές του ισλαμικού κόσμου. Ωστόσο, ο Islam Said, ο αδελφός της Amina και της Sarah, έχει αρνηθεί ότι οι δολοφονίες είχαν να κάνουν με το Ισλάμ. «Δεν είναι θέμα θρησκείας», επέμεινε. "Είναι κάτι άλλο. Η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με αυτό. "
Και σίγουρα, το Κοράνι ή η ισλαμική παράδοση δεν τιμά τους φόνους για λόγους τιμής. Οι μουσουλμάνοι εκπρόσωποι έσπευσαν, μετά την πρόσφατη δολοφονία στον Καναδά μίας άλλης έφηβης μουσουλμάνας, της Aqsa Parvez, (φωτο), από τον πατέρα της, να πουν στο κοινό ότι η δολοφονία για λόγους τιμής δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ, αλλά είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό της ισλαμικής κουλτούρας σε ορισμένες περιοχές. Η Aqsa Parvez ήταν 16 χρονών. Ο πατέρας της, Muhammad Parvez, κατηγορήθηκε για τον στραγγαλισμό της που έφερε τον θάνατο, επειδή αρνήθηκε να φορέσει το χιτζάμπ (ισλαμικό πέπλο). Ο Shahina Siddiqui, πρόεδρος της Ισλαμικής Ένωσης Κοινωνικών Υπηρεσιών (Islamic Social Services Association), δήλωσε: «Ο θανάσιμος στραγγαλισμός της Parvez ήταν το αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής βίας, ένα πρόβλημα που διατρέχει όλη την καναδική κοινωνία και η οποία δεν βλέπει σε χρώμα ή θρησκεία". Ο Sheikh Alaa El-Sayyed, ιμάμης της Ισλαμικής Κοινωνίας της Βόρειας Αμερικής στο Mississauga του Ontario του Καναδά, συμφώνησε: «Το συμπέρασμα είναι, ότι είναι ένα ενδοοικογενειακό ζήτημα βίας».
Αλλά οι αποκηρύξεις αυτές είναι πάρα πολύ εύκολες, κυρίως επειδή αποτυγχάνουν να λάβουν υπόψη σημαντικά στοιχεία. Σε ορισμένες περιοχές, τα εγκλήματα τιμής υποτίθεται ότι είναι μια ισλαμική πρακτική. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ισλαμική κουλτούρα στιγματίζει συμπεριφορές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν άμεσα στην δολοφονία των δύο αυτών κοριτσιών στο Τέξας. Το 2003, το Ιορδανικό Κοινοβούλιο ψήφισε κατά μιας διάταξης που σχεδιάστηκε για να ενισχύσει τις κυρώσεις για τα εγκλήματα τιμής. Σε μια δυστυχώς χαρακτηριστική συνέπεια αυτού, στις αρχές του περασμένου χρόνου, σε έναν Ιορδανό που δολοφόνησε την αδελφή του, επειδή νόμιζε ότι είχε έναν εραστή, επιβλήθηκε τρίμηνη φυλάκιση, με αναστολή, επιτρέποντάς του να κυκλοφορεί ελεύθερος. Η εφημερίδα της Υεμένης ‘Yemen Times’ μόλις την περασμένη εβδομάδα δημοσίευσε ένα άρθρο επιμένοντας ότι η βία κατά των γυναικών είναι απαραίτητη για τη σταθερότητα της οικογένειας και της κοινωνίας, και επικαλέστηκε το Ισλάμ για να υποστηρίξει αυτή την άποψη.
Δεδομένου ότι το Ισλάμ χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τέτοιου είδους βαρβαρότητες, εναπόκειται στους εκφραστές της μουσουλμανικής κοινότητας να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα άμεσα, και να επιδιώξουν θετικές αλλαγές, όχι απλώς για να τα αποδίδουμε όλα στην κουλτούρα, ως εάν αυτή απαλλάσσει το Ισλάμ από κάθε ευθύνη. Γιατί αυτή είναι η κουλτούρα που έδωσε προφανώς στον Yaser Said και στον Muhammad Parvez την ιδέα ότι έπρεπε να σκοτώσουν τις κόρες τους. Είναι μια κουλτούρα που την διαχέει η θρησκεία της, και που κυριαρχείται από αυτή – και έτσι η σαφής διάκριση μεταξύ των δύο δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθεί.
Η δολοφονία της Amina και της Sarah Said θέτει άβολα ερωτήματα για την ισλαμική κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ερωτήματα σχετικά με τον πολιτισμό και τη νοοτροπία που άνθρωποι σαν τον Σαΐντ φέρνουν στη χώρα αυτή. Τώρα που τα εγκλήματα τιμής έχουν έρθει στο Τέξας, οι εκπρόσωποι των μουσουλμάνων στις ΗΠΑ έχουν μια ακόμη πιο επείγουσα ευθύνη να βάλουν τέλος στην άρνηση τους και να αντιμετωπίσουν αυτές τις πολιτισμικές συμπεριφορές. Εάν δεν το πράξουν, και εξακολουθήσουν να επιμένουν φλυαρώντας ότι η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με ό, τι συνέβη σε αυτά τα φτωχά κορίτσια, οι δολοφονίες των δύο αδελφών δεν θα είναι παρά η αρχή ενός νέου αμερικάνικου φαινομένου.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Για εγκλήματα «τιμής» που βασίζονται στο εθιμικό δίκαιο και στην ερμηνεία που δίνει ο καθένας, από μουσουλμάνους στην Αθήνα (γύρω από την Ομόνοια), έκανε λόγο πρόσφατα, και ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, Ναΐμ Ελγαντούρ.
Γράφει η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για τα «εγκλήματα τιμής»:
Στα τέλη Ιανουαρίου 19χρονος Ιορδανός καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη για τη δολοφονία της αδελφής του με πολλές μαχαιριές. Με το κεφάλι ψηλά είχε παραδοθεί υπεραμυνόμενος του εγκλήματος, γιατί η 22χρονη αδελφή του «έλειπε αδικαιολόγητα από το σπίτι». Το δικαστήριο είχε προτείνει 15ετή κάθειρξη, αλλά κανείς από την οικογένεια δεν ήθελε να στηρίξει μήνυση εναντίον του, οπότε η ποινή μειώθηκε στα δέκα. Μέρες αργότερα από την Τουρκία επιβεβαιωνόταν αυτό που ο Τύπος εκεί είκαζε καιρό. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι η 16χρονη Μεντίνε Μέμι, από χωριό του Κουρδιστάν, είχε θαφτεί ζωντανή με τα χέρια δεμένα πίσω πλάι στο κοτέτσι στην αυλή του σπιτιού της. Ο πατέρας και ο παππούς της αντιμετωπίζουν ισόβια. Ε, και τι με αυτό; Έχουν «ξεπλύνει» την τιμή τους. Το κορίτσι, ένα από τα δέκα της οικογένειας, που ποτέ δεν είχε πάει στο σχολείο, είχε βρει το κουράγιο τρεις φορές να καταγγείλει στην τοπική αστυνομία ότι στο σπίτι την ξυλοκοπούσαν. Και τις τρεις φορές την έστειλαν πίσω στην οικογένειά της. Ένα ακόμα έγκλημα για την αποκατάσταση της τιμής... Το κορίτσι την είχε εκθέσει. Είχε μιλήσει κάπως παραπάνω με αγόρια. Τις ίδιες ημέρες περίπου, ο δολοφόνος-πατέρας ενός κοριτσιού, που είχε πέσει θύμα βιασμού από τον ετεροθαλή αδελφό της, άκουσε το ανώτατο δικαστήριο της Τουρκίας να μειώνει την ποινή του, γιατί «ο τρόπος ζωής του θύματος θεωρήθηκε ότι ατίμασε την οικογένεια, ενώ οι προειδοποιήσεις του αδελφού της δεν εισακούστηκαν». Είναι όμως τα καλούμενα «εγκλήματα τιμής» μόνο χαρακτηριστικό του Ισλάμ, των κουρδικών περιοχών της Τουρκίας ή των απομονωμένων ζωνών της νότιας Ασίας;
Επίκληση «τιμής»
Στη Βρετανία πηγές της αστυνομίας, που επικαλέστηκε σε άρθρο της η «Guardian», υπολόγιζαν σε περίπου 12 ετησίως τις δολοφονίες κοριτσιών από την οικογένειά τους -κυρίως από Μέση Ανατολή και Νότια Ασία- στο όνομα της «τιμής».
Τον περασμένο Νοέμβριο η 20χρονη Νουρ Αλμαλέκι, κάτοικος Αριζόνας, δολοφονήθηκε από τον Ιρακινό πατέρα της γιατί είχε «υπερβολικά δυτικοποιηθεί».
Τον Μάρτιο του 2009 η ιστορία της Γκελσιέμ Σεμίν, (φωτο) ενός 20χρονου κοριτσιού από το Κουρδιστάν που δολοφονήθηκε από τον αδελφό της, σόκαρε τη Γερμανία.
Ιταλίδα δημοσιογράφος αποκάλυψε σε πρόσφατη έρευνά της ότι το νομικό σύστημα της χώρας της θεωρούσε ως το 1981 «ελαφρυντικό στοιχείο» την επίκληση της «τιμής» σε έγκλημα. Απίστευτο. Πολύ πιο πρόσφατα, το 2006, η Ιταλία ανατρίχιασε όταν γερμανικό δικαστήριο αναγνώρισε ελαφρυντικά επί τη βάσει «εθνικού και πολιτιστικού υποβάθρου» σε άνδρα από τη Σαρδηνία, που υπέβαλε τη σύντροφό του σε ομαδικό βιασμό, γιατί είχε υποψίες ότι τον απατούσε!
Η ιρανικής καταγωγής Φαριάν Σαμπάχι, καθηγήτρια πανεπιστημίου, που διδάσκει ισλαμική ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Τορίνου, σημείωνε με έμφαση πρόσφατα ότι, ενώ με το σκεπτικό της απόφασης του γερμανικού δικαστηρίου σύσσωμη η Σαρδηνία αλλά και ολόκληρη η Ιταλία οργίστηκε, δεν υπάρχει η ίδια αντιμετώπιση όταν ανάλογα εγκλήματα γίνονται στους κόλπους αραβικών κοινοτήτων. Τότε «οι ιταλικές αρχές εύκολα κατηγορούν τη λογική του Ισλάμ, χωρίς να σκέπτονται ότι προσβάλλουν τη μουσουλμανική κοινότητα». Κι αν κάποιες κοινότητες τα αποκαλούν εγκλήματα τιμής, άλλες, των δυτικών περιλαμβανομένων, τα ανέχονται ονομάζοντάς τα «εγκλήματα πάθους». Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Τα περιστατικά οικογενειακής βίας, κατά κανόνα με θύματα τις γυναίκες, αυξάνονται. Στη γειτονική Ιταλία αναφέρθηκε ακόμα ένα περιστατικό. Το 2007, στο Παλέρμο της Σικελίας, ένας κάποιος Ρενάτο ντι Φελίτσε κρίθηκε ένοχος για την εκ προμελέτης δολοφονία της συζύγου του τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Βγήκε όμως από τη φυλακή δύο ημέρες μετά την απόφαση. Ο λόγος είναι ότι τα παιδιά του ζεύγους κατέθεσαν ότι η μητέρα τους δεν φερόταν με σεβασμό στον άντρα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου