Ποιος σκοτώνει τους Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες;

Του Κώστα Ράπτη (capital.gr)

«Το Ιράν έχει πολλούς εχθρούς σε πολλές χώρες, που συνασπίζονται για να σταματήσουν το πυρηνικό του πρόγραμμα. Η λίστα είναι μακρά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας, όπως και εγώ. Υπάρχουν πολλές μυστικές υπηρεσίες στον Δυτικό κόσμο που είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν παρόμοιες επιχειρήσεις». Αυτό δήλωσε προς το BBC ο πρώην αρχηγός της ισραηλινής Μοσάντ Danny Yatom, στον απόηχο της δολοφονίας του 32χρονου Ιρανού χημικού μηχανικού Mostafa Ahmadi Roshan, υποδιευθυντή του πυρηνικού σταθμού της Νατάνζ κοντά στο Εσφαχάν.

O Ahmadi Roshan και ο σωματοφύλακάς του έχασαν τη ζωή τους όταν το αυτοκίνητο στο οποίο είχαν επιβιβασθεί δέχθηκε στην πανεπιστημιούπολη της Τεχεράνης επίθεση με μαγνητική βόμβα η οποία ενεργοποιήθηκε από δύο επιβάτες διερχόμενης μοτοσυκλέτας, που εξαφανίσθηκαν αμέσως. Πρόκειται για την έκτη επίθεση αυτού του είδους (συνήθως με μαγνητική βόμβα) την τελευταία διετία: πέντε από τις επιθέσεις υπήρξαν μοιραίες για τους στόχους τους – άπαντες πυρηνικοί επιστήμονες του Ιράν. Οι πέντε από τις επιθέσεις υπήρξαν μοιραίες για τα θύματά τους: μοναδικός επιζών υπήρξε ο καθηγητής Fereidoun Abashi-Davani ο οποίος στη συνέχεια διορίσθηκε επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

Η Hillary Clinton, η εκπρόσωπός της Victoria Nuland καθώς και ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Eθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Tommy Vietor δήλωσαν κατηγορηματικά ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει καμία σχέση με «καταδικαστέες πράξεις βίας» σαν τη δολοφονία του Ahmadi Roshan. Ωστόσο, στο Ιρανικό Κοινοβούλιο, του οποίου συνεδρίασε εκτάκτως η επιτροπή εθνικής ασφαλείας, η είδηση έγινε δεκτή με ιαχές «Θάνατος στην Αμερική!»

Η απόδοση της ευθύνης είναι βέβαια σχεδόν ακατόρθωτη. Ωστόσο, σε μία συγκυρία κατά την οποία κλιμακώνεται η ένταση μεταξύ της Δύσης και της Τεχεράνης σχετικά με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ο διεθνής Τύπος δεν έχει πλέον καμία αμφιβολία ότι οι δολοφονίες των ιρανών επιστημόνων εντάσσονται σε έναν «μυστικό πόλεμο» σε πλήρη εξέλιξη, επεισόδια του οποίου θα πρέπει να θεωρηθούν και οι μυστηριώδεις (ενίοτε πολύνεκρες) εκρήξεις σε εγκαταστάσεις των Φρουρών της Επανάστασης, η εμφάνιση του «σκουληκιού» των υπολογιστών Stuxnet, το οποίο πήγε πολλούς μήνες πίσω το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, καθώς και οι πτήσεις πάνω από το Ιράν υπερσύγχρονων μη επανδρωμένων αμερικανικών αναγνωριστικών αεροσκαφών stealth σαν αυτό που προσφάτως έπεσε στα χέρια των Ιρανών.

Την ώρα που η Ε.Ε. εξετάζει την επιβολή πετρελαϊκού εμπάργκο στο Ιράν, η Ισλαμική Δημοκρατία πραγματοποιεί ναυτικές ασκήσεις και δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων στα Στενά του Ορμούζ στην έξοδο του Περσικού Κόλπου και οι ΗΠΑ αποστέλλουν και δεύτερο αεροπλανοφόρο τους στην περιοχή, δεν είναι παράλογο να θεωρήσει κανείς ότι μυστικές υπηρεσίες δυτικών χωρών κλιμακώνουν τις μυστικές επιχειρήσεις (πιθανότατα με τη βοήθεια «επί του εδάφους» της ιδιόμορφης ιρανικής αντικαθεστωτικής ισλαμο-μαρξιστικής οργάνωσης «Μοτζαχεντίν του Λαού»), ως έναν τρόπο επίτευξης των επιδιωκόμενων στόχων, προτού η ένταση οδηγηθεί στην στρατιωτική αντιπαράθεση.

Στο Ισραήλ ιδίως, όπου η κοινή γνώμη αδημονεί, η ηγεσία της χώρας σπεύδει καθησυχαστικά να αναλάβει εμμέσως την ευθύνη για τις μυστικές επιχειρήσεις, όπως σχεδόν το έπραξε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων αντιστράτηγος Benny Gantz, ο οποίος προειδοποίησε το Ιράν, σε κλειστή συνεδρίαση επιτροπής του κοινοβουλίου, να περιμένει περισσότερα «αφύσικα» γεγονότα εντός του 2012.


Πηγή: www.capital.gr