Η ιστορική ομιλία του Charlton Heston : Κερδίζοντας τον Πολιτιστικό Πόλεμο

Ο Charlton Heston, (γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1924 και πέθανε στις 5 Απριλίου 2008), ο γνωστός Αμερικάνος ηθοποιός που κέρδισε το 1959 το όσκαρ Α' ρόλου στην επική ταινία "Ben-Hur", ενώ υποδύθηκε τον Μωυσή στην ταινία "Οι Δέκα Εντολές" του Σεσίλ Ντε Μιλ, τον Μιχαήλ Άγγελο, τον Ελ Σιντ, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και άλλες ηρωικές φιγούρες σε επικές ταινίες των δεκαετιών του '50 και '60, έμεινε γνωστός και ως πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Όπλων (NRA), μια οργάνωση που προασπίζει τα δικαιώματα των κατόχων και κατασκευαστών όπλων.

Ο Heston ήταν γνωστός για τον πολιτικό ακτιβισμό του. Κατά τις δεκαετίες του '50 και '60, ανήκε σε μια φιλελεύθερη ομάδα ηθοποιών του Χόλιγουντ που μιλούσε ανοικτά κατά του ρατσισμού και ήταν επίσης από τους μεγαλύτερους αντιπάλους του μακαρθισμού, ενεργός υποστηρικτής του κινήματος αστικών δικαιωμάτων, ενώ βρέθηκε σε πορείες με τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Αρχικά ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Δημοκρατικού κόμματος, ενώ στα τελευταία χρόνια της ζωής του υποστήριζε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. 

Ως υποστηρικτής του δικαιώματος της οπλοκατοχής, όταν ο Αλ Γκορ δήλωσε ότι θα καταργήσει την χρήση όπλων, ο Ήστον δήλωσε ότι θα του αφαιρέσει το όπλο μόνο μέσα από «τα νεκρά κρύα χέρια του» και σήκωσε ψηλά το όπλο του.

Έδωσε πολλές ομιλίες για τον ‘πολιτιστικό πόλεμο’ και συνεντεύξεις, κατηγορώντας τα media και την ακαδημαϊκή κοινότητα για την επιβολή της πολυπολιτισμικότητας. 

Για τον Heston η ‘πολιτική ορθότητα’ ήταν ένας «πολιτιστικός πόλεμος που πρόκειται να πάρει ως όμηρο το εγγενές δικαίωμα να σκεφτόμαστε και να λέμε αυτό που κατοικεί μέσα στην καρδιές μας». 

To 1997 έδωσε την ομιλία “Fighting the Culture War” (Πολεμώντας τον Πολιτιστικό Πόλεμο), εκφράζοντας τη λύπη του για τον πολιτιστικό πόλεμο που διεξάγεται από μια γενιά ανθρώπων των μέσων μαζικής ενημέρωσης, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες, και πολιτικούς κατά: «... των θεοφοβούμενων, νομοταγών, λευκών, προτεσταντών χριστιανών, των Μεσοδυτικών περιοχών ή του Νότου – δηλωμένων ετεροφυλόφιλων, κατόχων όπλων, ανθρώπων της μεσαίας τάξης εργαζόμενων σκληρά – οι οποίοι όχι μόνο δεν μετράνε, αλλά είναι ένα εμπόδιο στην κοινωνική πρόοδο, για αυτό η φωνή τους ακούγεται με χαμηλότερα ντεσιμπέλ, η γνώμη τους δεν μετράει, η πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης είναι ασήμαντη…".

Παρακάτω είναι η θρυλική ομιλία του ‘Winning the Cultural War’ που έγινε στο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ (Harvard Law School Forum), την Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 1999. (στο τέλος η ομιλία του σε ηχητικό). - Μετάφραση: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ:

Charlton Heston - Winning the Cultural War

Θυμάμαι το γιο μου όταν ήταν πέντε ετών και εξηγούσε στην τάξη του νηπιαγωγείου τι δουλειά έκανε ο πατέρας του για να ζήσει. «Ο μπαμπάς μου», είπε, «προσποιείται ότι είναι διάφοροι άνθρωποι». Υπήρξα αρκετοί από αυτούς. Προφήτες από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, δυο χριστιανοί άγιοι, στρατηγοί διαφόρων εθνικοτήτων και διαφορετικών αιώνων, πολλοί βασιλιάδες, τρεις Αμερικανοί πρόεδροι, ένας Γάλλος καρδινάλιος και δύο ιδιοφυίες, συμπεριλαμβανομένου του Μιχαήλ Άγγελου.

Όσον αφορά την αποψινή μας συνάντηση αυτό που σκέφτηκα ήταν : αν ο Δημιουργός μου, μου έδωσε το χάρισμα να σας συνδέσω με τις καρδιές και τα μυαλά μεγάλων ανδρών, τότε θα ήθελα να χρησιμοποιήσω το ίδιο χάρισμα τώρα για να συνδεθείτε ξανά με τη δική σας αίσθηση της ελευθερίας, την ελευθερία της σκέψης σας, τη δική σας πυξίδα για το τι είναι σωστό.

Στην ομιλία του στο Gettysburg, ο Αβραάμ Λίνκολν είπε για την Αμερική, "Έχουμε πλέον εμπλακεί σε έναν μεγάλο εμφύλιο πόλεμο, εξετάζοντας κατά πόσον αυτό το έθνος ή κάθε έθνος, έτσι σχεδιασμένο και έτσι αφιερωμένο μπορεί να διαρκέσει".

Αυτά τα λόγια είναι αληθινά και πάλι. Πιστεύω ότι έχουμε και πάλι εμπλακεί σε έναν μεγάλο εμφύλιο πόλεμο, ένα πολιτιστικό πόλεμο που είναι έτοιμος να πάρει όμηρο το πατρογονικό δικαίωμά σας να σκέφτεστε και να λέτε αυτό που υπάρχει μέσα στην καρδιά σας. Είμαι βέβαιος ότι δεν εμπιστεύεστε πλέον την παλλόμενη ψυχή της ελευθερίας μέσα σας, τα πράγματα που έκαναν αυτή την χώρα να ανέβει από την έρημο στο θαύμα που είναι σήμερα.

Επιτρέψτε μου να πάω λίγο πίσω. Περίπου ένα χρόνο ή δύο χρόνια πριν, έγινα πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Όπλων, η οποία προστατεύει το δικαίωμα του Αμερικάνου πολίτη να κρατά και να φέρει όπλα. Έβαλα υποψηφιότητα για πρόεδρος. Εκλέχτηκα και τώρα υπηρετώ. Υπηρετώ ως κινούμενος στόχος για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που με έχουν πει τα πάντα, από "γελοίο" και "εξαπατημένο" έως  "τρελό γέρο ξεμωραμένο με εγκεφαλική βλάβη". Το ξέρω, είμαι αρκετά γέρος, αλλά ξεμωραμένος δεν είμαι, για το Θεό.

Καθώς έχω γίνει ο στόχος εκείνων που στοχεύουν στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών που μας παρέχει η Δεύτερη Τροποποίηση, έχω συνειδητοποιήσει ότι τα πυροβόλα όπλα - δεν είναι το μόνο θέμα. Όχι, είναι πολλά, πολλά περισσότερα από αυτό. Έχω καταλάβει ότι ένας πολιτιστικός πόλεμος μαίνεται σε όλη την γη μας, όπου, με Οργουελιανή θέρμη, απαιτούνται συγκεκριμένες ‘αποδεκτές’ σκέψεις και συγκεκριμένα ‘αποδεκτά’ λόγια.

Για παράδειγμα, περπάτησα σε πορείες για τα πολιτικά δικαιώματα με τον Δρ Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ το 1963 - και πολύ πριν το Χόλιγουντ το βρει ως κάτι αποδεκτό, μπορώ να πω. Αλλά όταν είπα σε ένα ακροατήριο το περασμένο έτος ότι η λευκή υπερηφάνεια είναι ακριβώς το ίδιο έγκυρη όπως η μαύρη υπερηφάνεια ή η κόκκινη υπερηφάνεια ή οποιαδήποτε άλλη υπερηφάνεια, με είπαν «ρατσιστή».

Έχω δουλέψει με εξαιρετικά ταλαντούχους ομοφυλόφιλους όλη μου τη ζωή - σε όλη την καριέρα μου. Αλλά όταν είπα σε ένα ακροατήριο ότι τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν πρέπει να επεκταθούν περισσότερο από τα δικαιώματά σας ή τα δικαιώματά μου, με είπαν «ομοφοβικό».

Υπηρέτησα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των δυνάμεων του Άξονα. Όμως, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας, όταν έκανα έναν παραλληλισμό του στιγματισμού των αθώων Εβραίων με τον στιγματισμό των αθώων ιδιοκτητών όπλων, με είπαν «αντισημίτη».

Ο καθένας που με γνωρίζει, ξέρει ότι ποτέ δεν θα σήκωνα την γροθιά μου εναντίον της χώρας μου. Αλλά όταν είπα σε έναν κοινό να αντισταθούν σε αυτήν την πολιτιστική δίωξη, με συγκρίνανε με τον Timothy McVeigh, (που το 1995 έβαλε βόμβα σε ομοσπονδιακό κτίριο της Οκλαχόμα Σίτι, σκοτώνοντας 168 άτομα, ανάμεσά τους και 19 παιδιά).

Από το περιοδικό Time μέχρι φίλους και συναδέλφους, ακούω το ίδιο πράγμα, "Chuck, πώς τολμάς να μιλάς έτσι. Χρησιμοποιείς γλώσσα που δεν έχει εγκριθεί για δημόσια κατανάλωση."

Αλλά δεν φοβάμαι. Αν οι Αμερικανοί πίστευαν στην πολιτική ορθότητα, θα ήμασταν ακόμα τα παιδιά του Βασιλιά Γεωργίου – υποτελείς στο βρετανικό στέμμα.

Στο βιβλίο του ‘The End of Sanity’, ο Martin Gross γράφει ότι

«….μια κατάφωρα παράλογη συμπεριφορά γρήγορα καθιερώνεται ως ο κανόνας σχεδόν σε κάθε τομέα της ανθρώπινης προσπάθειας. Φαίνεται να υπάρχουν νέα ήθη, νέοι κανόνες, νέες αντι-πνευματικές θεωρίες διαστρεβλωμένες για μας – που μας πλασάρονται από κάθε κατεύθυνση. Κάτω, το έθνος κλυδωνίζεται. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι κάτι χωρίς όνομα, υπονομεύει τη χώρα, μετατρέποντας το μυαλό σε ένα πολτό, όταν πρόκειται να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα και το σωστό από το λάθος. Και δεν τους αρέσει».

Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω μερικά παραδείγματα. Στο Antioch College στο Οχάιο, νέοι που θέλουν να μιλήσουν και να ‘κολλήσουν’ σε μια φοιτήτρια, πρέπει να πάρουν πρώτα προφορική άδεια σε κάθε βήμα της διαδικασίας, από φιλιά και χάϊδεμα έως την κατάληξη, επιτέλους, τη συνουσία - όλα αυτά αναφέρονται με σαφήνεια σε έντυπη οδηγία του κολεγίου.

Στο Νιου Τζέρσεϊ, παρά το θάνατο πολλών ασθενών σε εθνικό επίπεδο που είχαν μολυνθεί από  οδοντιάτρους οι οποίοι είχαν αποκρύψει ότι είχαν AIDS, η επίτροπος ανακοίνωσε ότι οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης που είναι οροθετικοί δεν χρειάζεται - δεν χρειάζεται! – να πουν στους ασθενείς τους ότι έχουν μολυνθεί.

Στο Κολλέγιο William and Mary, οι φοιτητές προσπάθησαν να αλλάξουν το όνομα της σχολικής ομάδας «Η Φυλή» ("The Tribe"), επειδή υποτίθεται ότι ήταν προσβλητικό για τους τοπικούς Ινδιάνους, αλλά έμαθαν ότι στους  αυθεντικούς Ινδιάνους αρχηγούς της Βιρτζίνια πραγματικά, άρεσε το όνομα, "Η Φυλή."

Στο Σαν Φρανσίσκο, η δημοτική αρχή ψήφισε ένα διάταγμα για την προστασία των δικαιωμάτων των τραβεστί να βάζουν γυναικεία ρούχα-στην εργασία, καθώς και για τους τρανσέξουαλ να έχουν ξεχωριστές τουαλέτες, ενώ υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου.

Τέλος, μόλις τον περασμένο μήνα, ο David Howard, επικεφαλής του Γραφείου της Εισαγγελίας της Ουάσιγκτον, χρησιμοποίησε τη λέξη "niggardly" («φιλάργυρος»), μιλώντας για δημοσιονομικά θέματα με κάποιους συναδέλφους. Φυσικά, "φιλάργυρος" σημαίνει τσιγκούνης. Αλλά μέσα σε λίγες μέρες, ο Χάουαρντ αναγκάστηκε να ζητήσει δημοσίως συγγνώμη και στη συνέχεια να παραιτηθεί (γιατί πολλοί το είδαν ότι παρέπεμπε στην απαγορευμένη στις ΗΠΑ λέξη “niggar” δηλαδή ‘αράπης’!!!).

Ο αρθρογράφος Tony Snow έγραψε:

«Ο David Howard απολύθηκε γιατί μερικοί άνθρωποι που βρίσκονται σε δημόσιες θέσεις ήταν ηλίθιοι που (α) δεν γνωρίζουν την έννοια του ‘niggardly’, (β) δεν ξέρουν πώς να χρησιμοποιήσουν ένα λεξικό για να βρουν το νόημα, και (γ) στην πραγματικότητα απαίτησαν ο ίδιος να ζητήσει συγγνώμη για την δική τους άγνοια».

Τώρα, τι σημαίνουν όλα αυτά; Μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει ότι το να μας λένε τι να σκεφτούμε έχει εξελιχθεί στο να μας λένε τι να πούμε, έτσι το να μας λένε τι να κάνουμε δεν μπορεί να είναι πολύ μακριά. Πριν ισχυριστείς ότι είσαι υπέρμαχος της ελεύθερης σκέψης, πες μου: Γιατί η πολιτική ορθότητα προέρχεται από τις πανεπιστημιουπόλεις της Αμερικής; Και γιατί συνεχίζετε να την ανέχεστε; Γιατί εσείς, που υποτίθεται ότι πρέπει συζητάτε τις ιδέες, παραδίνεστε στην καταπίεσή τους;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιος εδώ σε αυτή την αίθουσα σκέφτεται ότι οι καθηγητές σας μπορούν να πουν αυτό που πραγματικά πιστεύουν; (Α-χά. Υπάρχουν λίγοι ....) Λοιπόν, αυτό με τρομοκρατεί και θα πρέπει να σας τρομάξει πάρα πολύ, ότι η δεισιδαιμονία της πολιτικής ορθότητας κυβερνά τις αίθουσες του λόγου.

Είστε ότι καλύτερο και πιο λαμπρό του έθνους. Εσείς, εδώ σε αυτό το γόνιμο λίκνο της αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας, εδώ στο κάστρο της μάθησης για το Charles River. Είστε η αφρόκρεμα. Αλλά νομίζω ότι εσείς και οι συνάδελφοί σας σε όλη τη χώρα είναι η πιο κοινωνικά συμμορφωμένη και πολιτικά φιμωμένη γενιά από το Concord Bridge (η πρώτη ένοπλη σύγκρουση για την απελευθέρωση της Αμερικής το 1775) . Και εφ’ όσον το αποδέχεστε αυτό και το τηρείτε είστε , κατά τα πρότυπα των παππούδων σας, δειλοί.

Να ένα άλλο παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή σε πολλά σημαντικά πανεπιστήμια, λένε στους ερευνητές της Δεύτερης Τροποποίησης να κλείσουν το στόμα τους σχετικά με τα ευρήματά τους ή ότι θα χάσουν τη δουλειά τους. Αλλά γιατί; Επειδή τα αποτελέσματα των ερευνών τους θα μπορούσαν να υπονομεύσουν εκκρεμείς αγωγές δημάρχων μεγάλων πόλεων που επιδιώκουν να αποσπάσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από κατασκευαστές όπλων.

Τώρα, δεν με νοιάζει τι σκέφτεστε για τα πυροβόλα όπλα. Αλλά αν δεν σοκάρεστε από αυτό, σοκάρομαι εγώ με σας. Ποιος θα φυλάξει την ελευθερία των ιδεών αν όχι εσείς; Δημοκρατία σημαίνει διάλογος. Ποιος θα υπερασπιστεί τις βασικές αξίες της ακαδημαϊκής κοινότητας, εάν εσείς, οι υποτιθέμενοι στρατιώτες της ελεύθερης σκέψης και της έκφρασης καταθέσετε τα όπλα και παρακαλέστε "Μην με πυροβολήσεις."

Το να μιλάς για τη φυλή, δεν σε κάνει ρατσιστή. Το να βλέπεις διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων, δεν σε κάνει σεξιστή. Το να σκέφτεσαι κριτικά σχετικά με το δόγμα, δεν σε κάνει κατά της θρησκείας. Το να δέχεσαι αλλά να μην γιορτάζεις την ομοφυλοφιλία, δεν σε κάνει ομοφοβικό.

Μην αφήνετε τα πανεπιστήμια της Αμερικής να συνεχίσουν να χρησιμεύουν ως φυτώρια αυτής της ολοένα αυξανόμενης επιδημίας του νέου μακαρθισμού. Γιατί αυτό είναι: Νέος μακαρθισμός. Αλλά, τι μπορείτε να κάνετε; Πώς μπορεί κανείς να επικρατήσει έναντι μιας τέτοιας διάχυτης κοινωνικής υποταγής;

Λοιπόν, η απάντηση είναι ήδη εδώ. Το έμαθα πριν από 36 χρόνια, στα σκαλιά του Lincoln Memorial στην Ουάσινγκτον, όταν στάθηκα με τον Δρ Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και διακόσιες χιλιάδες ανθρώπους..

Απλά δεν υπακούς. Ειρηνικά, ναι. Με εκτίμηση, φυσικά. Μη-βίαια, απολύτως. Αλλά όταν σου λένε πώς να σκέφτεσαι ή τι να λες ή πώς να συμπεριφέρεσαι, μην το κάνεις. Δεν υπακούμε το κοινωνικό πρωτόκολλο που καταπνίγει και στιγματίζει την προσωπική ελευθερία.

Έμαθα την τρομερή δύναμη της ανυπακοής από τον Δρ Κίνγκ που το έμαθε από τον Γκάντι, και τον Thoreau, και τον Ιησού, καθώς και κάθε άλλο μεγάλο άνθρωπο που οδήγησε εκείνους με το δίκαιο ενάντια σε εκείνους με τη δύναμη.

Η ανυπακοή είναι στο DNA μας. Αισθανόμαστε έμφυτη συγγένεια με το ανυπάκουο πνεύμα που πέταξε το τσάι στο λιμάνι της Βοστώνης, που έστειλε στη φυλακή το Thoreau, (Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ – αμερικάνος φιλόσοφος και συγγραφέας, γνωστός για το δοκίμιο ‘Πολιτική Ανυπακοή’) που αρνήθηκε να καθίσει στο πίσω μέρος του λεωφορείου, που διαμαρτυρήθηκε για τον πόλεμο στο Βιετνάμ.

Με το ίδιο πνεύμα, σας ζητώ να αποκηρύξετε την πολιτιστική ορθότητα με μαζική ανυπακοή κατά της ψευτο-εξουσίας, κάθε κοινωνικής οδηγίας, και επαχθούς νόμου που αποδυναμώνουν την προσωπική ελευθερία.

Αλλά να είστε προσεκτικοί. Πονάει. Η ανυπακοή απαιτεί ότι έχετε θέσει τον εαυτό σας σε κίνδυνο. Ο Δρ Κίνγκ στάθηκε σε πολλά μπαλκόνια. Πρέπει να είστε πρόθυμοι να ταπεινωθείτε, να υπομείνετε το σύγχρονο ισοδύναμο των σκύλων της αστυνομίας στο Μοντγκόμερι και τα κανόνια νερού στη Selma. Πρέπει να είστε πρόθυμοι να εμπειρευτείτε την κακοπάθεια. Τώρα, δεν έχω παράπονο, αλλά οι δικές μου δεκαετίες του κοινωνικού ακτιβισμού έχουν αφήσει το σημάδι τους πάνω μου. Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία.

Πριν από μερικά χρόνια, άκουσα για ένα ράπερ με το όνομα Ice-T ότι πωλούσε ένα CD που ονομάζεται "Cop Killer," (‘Δολοφόνος Μπάτσων’), που εξυμνούσε τη δολοφονία αστυνομικών. Αυτή που το διέθετε στο εμπόριο ήταν η Time / Warner, ο μεγαλύτερος όμιλος ψυχαγωγίας στη χώρα - στον κόσμο. Οι αστυνομικοί σε όλη τη χώρα ήταν εξοργισμένοι. Και δικαίως. Τουλάχιστον ένας από αυτούς είχε δολοφονηθεί. Αλλά η Time/Warner ήταν όλο υπεκφυγές επειδή το CD τους έφερνε τρελά λεφτά, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για αυτό επειδή ο ράπερ ήταν μαύρος. Άκουσα ότι η Time/Warner είχε μια συνάντηση μετόχων που είχε προγραμματιστεί στο Μπέβερλι Χιλς, και επειδή είχα ορισμένες μετοχές της Time/Warner εκείνη την εποχή, αποφάσισα να παραστώ στη συνεδρίαση.

Αυτό που έκανα ήταν ενάντια στις συμβουλές της οικογένειάς μου και των συναδέλφων μου. Βρέθηκα σε ένα ήρεμο δωμάτιο με χίλιους μέσους Αμερικάνους μετόχους και διάβασα απλά ολόκληρους τους στίχους του "Killer Cop" - κάθε φαύλη, χυδαία λέξη: “I got my 12-Gauge sawed-off. I got my headlights turned off. I'm about to bust some shots off. I'm about to dust some cops off”.

Και λέει και άλλα χειρότερα, πολύ χειρότερα. Τώρα, δεν θα σας διαβάσω το υπόλοιπο. Αλλά πιστέψτε με, όλοι στο δωμάτιο είχαν υποστεί σοκ, είχαν παγώσει. Τα στελέχη της Time/Warner στριφογύριζαν στις καρέκλες τους κοιτάζοντας τα παπούτσια τους. Με μίσησαν για αυτό. Τότε συνέχισα με ένα άλλο γεμάτο βρώμικους στίχους ρατσιστικό κομμάτι, όπου ο Ice-T φαντασιώνεται να σοδομίζει τις δύο 12χρονες ανιψιές του Al Gore και της Tipper: “She pushed her butt against my –”...

Όχι, εγώ δεν θα κάνω σε σας εδώ αυτό που έκανα σε αυτούς. Ας πούμε ότι έφυγα από το δωμάτιο μέσα σε μια σαστισμένη σιωπή. Όταν διάβασα τους στίχους στον Τύπου που περίμενε απέξω, ένας από αυτούς είπε: «Δεν μπορούμε να τα γράψουμε αυτά, ξέρετε». "Το ξέρω", είπα, "αλλά η Time / Warner πουλάει ακόμα."

Δύο μήνες αργότερα, η Time / Warner κατήγγειλε τη σύμβαση με τον Ice-T. Δεν μου προσφέρθηκε ποτέ μια άλλη ταινία από την Warner Brothers, ούτε πήρα μια καλή κριτική από το περιοδικό Time. Αλλά ανυπακοή σημαίνει ότι θα πρέπει να είσαι πρόθυμος να δράσεις, όχι να μιλήσεις μόνο.

Όταν ένας ληστής μηνύει το ηλικιωμένο θύμα του γιατί υπερασπίστηκε τον εαυτό του, σπάστε το τηλεφωνικό κέντρο του γραφείου του εισαγγελέα. Όταν το πανεπιστήμιο σας πιέζεται για χαμηλότερα στάνταρς μέχρι το 80% των φοιτητών να αποφοιτήσουν με άριστα, πνίξτε τις αίθουσες του Διοικητικό Συμβούλιο της Regents. Όταν ένα 8χρονο αγόρι φιλήσει πεταχτά το μάγουλο ενός κοριτσιού στην παιδική χαρά και στη συνέχεια το σύρουν στο δικαστήριο για σεξουαλική παρενόχληση, κάντε πορεία σε αυτό το σχολείο και μπλοκάρετε τις πόρτες του. Όταν κάποιος που ψηφίσατε παρασύρεται από την πολιτική εξουσία και σας προδίδει – κάντε αναφορά να τον διώξουν. Όταν το εξώφυλλο του περιοδικού Time απεικονίζει τους τρελούς του millennium ως διαταραγμένους, τρελούς χριστιανούς που κρατούν ένα σταυρό, όπως έκανε τον περασμένο μήνα, μποϊκοτάρετε το περιοδικό τους και τα προϊόντα που διαφημίζει.

Έτσι, για να μπορέσει αυτό το έθνος να συνεχίσει να ζει, σας καλώ να ακολουθήσει τα ιερά ίχνη των μεγάλων ανυπακοών της ιστορίας που ελευθέρωσε εξόριστους, ίδρυσε θρησκείες, νίκησε τύραννους, και ναι, με τα χέρια ενός ένοπλου ξεσηκωμένου λαού και μερικών μεγάλων ανδρών, με τη χάρη του Θεού, έχτισε αυτή τη χώρα.

Αν ο Δρ . King ήταν εδώ, νομίζω ότι θα συμφωνούσε.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή