ΓΑΛΛΙΑ: Ξανακερδίζοντας τους δρόμους και τις πόλεις μας. Μαθήματα εθνικιστικού ακτιβισμού από τους Identitarians

Του Patrick Le Brun (Counter-Currents) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Μετά από την πιο εντυπωσιακή ενέργεια ακτιβισμού που έχει παρατηρηθεί στη Γαλλία από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, στην οποία οι Identitarians (Ταυτοτιστές - μέλη της ‘Γενιάς της Ταυτότητας’) κατέλαβαν τη στέγη του υπό κατασκευή τζαμιού του Πουατιέ (βλ. εδώ), αυτό το κίνημα έχει υποστεί διώξεις, παρακολουθήσεις, διείσδυση από ξένα στοιχεία και δυσφήμηση. Ωστόσο, η ιδέα και το κίνημα δεν μπορούν να σταματήσουν από τους προδότες και τους βαλτούς. Η ευρωπαϊκή ταυτότητα δεν θα ξεψυχήσει αθόρυβα μέσα στη νύχτα. Η αναγέννηση έχει ήδη αρχίσει.

Η Ευαισθητοποίηση του Ρατσισμού κατά των Λευκών και η Εγκληματικότητα

Οι Identitarians ξεκίνησαν μια συντονισμένη προσπάθεια να κάνουν τον «Αντι-Λευκό Ρατσισμό» μέρος του mainstream δημόσιου λόγου, ξεκινώντας από τα τέλη του 2011. Ο Jean-François Copé (Ζαν-Φρανσουά Κοπέ - φώτο), ο εβραϊκής καταγωγής ηγέτης της κεντροδεξιάς (παραιτήθηκε τέλη Μαΐου του 2014) άρχισε μια πολεμική γύρω από αυτή τη φράση, το Σεπτέμβριο του 2012, καθώς ο ίδιος προσπαθούσε απεγνωσμένα να ξανακερδίσει την υποστήριξη των ατόμων που εγκατέλειψαν τον Σαρκοζί για να ψηφίσουν την Marine Le Pen κατά τις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Έχοντας νομιμοποιηθεί η χρήση της φράσης αυτής, τα γαλλικά media ξεκίνησαν μια μακρά συζήτηση για το θέμα, μεταφέροντας έτσι τον όρο από το περιθώριο στην αποδοχή.

 

(Σκέψεις ΚΟ: Το ίδιο πρέπει να γίνει στην Ελλάδα από τις εθνικιστικές φωνές, ως αντίδραση στο παραλήρημα του «αντιρατσισμού». Αφού πρώτα ξεπεραστούν τα φοβικά σύνδρομα που έχουν επιβληθεί από το κατεστημένο, όπου για να πει κάποιος τη γνώμη του για την μετανάστευση, πρέπει να δηλώσει οπωσδήποτε εξ αρχής το «δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…», απαιτείται να προβληθεί η παθολογική εαυτοφοβία, καθώς και πραγματικοί - και όχι τεχνητοί όροι – όπως η χριστιανοφοβία. Η χριστιανοφοβία, παρά τις ανηλεείς σφαγές και την γενοκτονία των χριστιανών στην Μ. Ανατολή και αλλού, ως ο όρος είναι ανύπαρκτος στον δημόσιο διάλογο και αντ’ αυτού το κοινό ακούσει συνεχώς για «ισλαμοφοβία», «αντισημιτισμό» και «ομοφοβία», που πρέπει να «καταδικάσουμε». Επίσης πράξεις σημειολογικού ακτιβισμού, όπως οι παρακάτω που θα δείτε απουσιάζουν εντελώς. Μοιάζει να έχουν μείνει κάποιοι ακόμα δέσμιοι των «συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας» και μετά τίποτα άλλο. Η φαντασία απουσιάζει, ενώ η συμμετοχή του γυναικείου φύλου, είναι εντελώς υποτονική).

Οι Identitarians διατηρούν τον όρο (Αντι-Λευκός Ρατσισμός) στο προσκήνιο. Ο πιο εντυπωσιακός τρόπος ήταν οι απαγχονισμένες σιλουέτες λίγο πριν την αυγή, έξω από το Δημαρχείο της Τουλούζης, για καθένα από εκείνους που έχασαν τη ζωή τους στα χέρια των μη-λευκών εγκληματιών στην πόλη τους.

Μια υπενθύμιση του κόστους των φυλετικά μικτών κοινωνιών, δύο από τα πολλά θύματα που μνημονεύονται έξω από το Δημαρχείο της Τουλούζης

Ο Gerarld Pichot, Identitarian ακτιβιστής, έγραψε το βιβλίο “Sale Blanc!” (Βρωμο- Λευκέ!), ένα χρονικό της αύξησης του αντι-λευκού ρατσισμού στη Γαλλία. Ταξιδεύει τακτικά για να επισκεφθεί τις τοπικές ταυτοτικές ομάδες για την προώθηση του βιβλίου. Επίσης, η προνομιακή μεταχείριση των μεταναστών στην κατανομή των κατοικιών έκτακτης ανάγκης έχει γίνει ένα εθνικό θέμα, μέσα από αφίσες και ψεύτικα κουπόνια για δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχεία που αναδεικνύουν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που ισχύουν. Έτσι, μας μισούν επειδή είμαστε Λευκοί και το κράτος είναι ευθυγραμμισμένο με τους εισβολείς εναντίον μας!

Εκπαίδευση Αυτο-Άμυνας

Σε μια πόλη 334.000 κατοίκων, 17 είναι «γυναίκες, αλλά όχι θύματα!». . .

Όσο αυτοί που μας κυβερνούν θεωρούν ότι υπάρχει ένα αποδεκτό επίπεδο βιασμών, φόνων και ληστειών των λευκών, είναι στο χέρι μας να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Ως εκ τούτου, οι ταυτοτικές ομάδες σε όλη τη Γαλλία διοργανώνουν σεμινάρια αυτοάμυνας.

Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να διδάξουμε αυτοάμυνα στις γυναίκες. Συμμετείχα στη διδασκαλία τεχνικών αυτοάμυνας σε γυναίκες πριν από κάθε Λευκό Εθνικιστικό ακτιβισμό, και δεν προχώρησα πέρα ​​από ένα τρίτο ραντεβού με μια κοπέλα, χωρίς να της διδάξω μερικά από τα βασικά στοιχεία αυτοάμυνας. Είναι μια άκρως ικανοποιητική εργασία και αφορά μια από τις σημαντικότερες απειλές που θέτουν για το μέλλον μας, την ασφάλεια των λευκών γυναικών. Οι Identitarians έχουν εργαστεί πάντα μαζί με εκπαίδευση μάχης για τα μέλη τους. Τώρα που πολλά μέλη είναι αρκετά προηγμένα για να διδάξουν άλλους, η πρόσκληση για εκπαίδευση και μάθηση στοχεύει ειδικά τις γυναίκες. Υπάρχουν τρία στοιχεία που κάνουν αυτή την πρόσκληση επιτυχημένη: 1) οι γυναίκες κατέχουν εξέχουσα θέση στις διαφημίσεις, 2) η έμφαση δίνεται στο ότι τα μαθήματα είναι ανοικτά για αρχάριους και 3) οι ακολουθούν δραστηριότητες κοινότητας στο κτίριο, όπως για παράδειγμα στο πάνω μέρος του άρθρου μια συναυλία punk rock.

Όπως επισήμανε ο Yann Vallerie, ηγέτης της ‘Jeune Bretagne’, θα περίμενες ο πυρήνας των ακτιβιστών να αποτελείται κυρίως από άνδρες, επειδή οι περισσότεροι ακτιβιστές σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα είναι άντρες. Ωστόσο, πολύ συχνά στις ομάδες των Λευκών Εθνικιστών παρατηρείται το φαινόμενο είτε να μην έχουν καμία γυναίκα, είτε η φίλη του ηγέτη να είναι η μόνη γυναίκα μέλος. Για να είναι αποτελεσματική και ελκυστική η προπαγάνδα της οργάνωσης πρέπει να υπάρχουν ενεργά γυναικεία μέλη. Σε αντίθεση με ένα πολιτικό κόμμα που αναζητεί την εκλογική νίκη, η ισότητα (η λεγόμενη ποσόστωση ανδρών γυναικών) δεν πρέπει να είναι ο στόχος, αλλά η παρουσία τους θα πρέπει να είναι σαφής. Ίσως επειδή μέρος της απειλής στην Ευρώπη είναι η άφιξη των ισλαμικών κανόνων, είναι πιο εύκολο να βρείτε ενδιαφερόμενες γυναίκες στην Ευρώπη, από ό, τι στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η πλύση εγκεφάλου με συνθήματα «Ας Ζήσουμε Μαζί» και «Τα Καλά Κορίτσια Δεν Μισούν» είναι τόσο ισχυρή στην Ευρώπη όσο στις ΗΠΑ.

Δημόσια Εκπαίδευση

Η ‘Nissa Rebela’, οι Identitarians της Νίκαιας, εκπαιδεύονται στο Promenade des Anglais κατά μήκος της παραλίας. Πρόκειται για το πιο σημαντικό δημόσιο χώρο στη Νίκαια. Μέχρι στιγμής, γνωρίζω μόνο ότι αυτό όντως γίνεται στη Νίκαια.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις προφυλάξεις που λαμβάνονται και δεν είμαι σίγουρος αν χρειάζεται άδεια από τον δήμο για να τοποθετήσουν το τραπεζάκι τους. Χρειάζεται πάντως κάποια προσοχή, για όσους ξέρουν για παρόμοιες δράσεις. Εάν το συμβάν δημοσιοποιηθεί εκ των προτέρων, υπάρχει η πιθανότητα να εμφανιστούν «αντι-ρατσιστές» οπλισμένοι και σε μεγάλους αριθμούς για να διακόψουν τις δραστηριότητες. Δεν αξίζει να τεθούν τα μέλη και τα εν δυνάμει μέλη σε κίνδυνο χωρίς λόγο.

Ωστόσο, οι flash επιδείξεις δύναμης είναι δυνατές και πολύ ελκυστικές για τα δυνητικά μέλη. Θα πρέπει να κοιταχτεί η νομοθεσία σχετικά με τις δημόσιες διαδηλώσεις πριν από αυτή την προσπάθησα, επειδή οι αρχές δεν θα δείξουν κανένα έλεος για κάθε ομάδα που αμφισβητεί τον «εμπλουτισμό» που η «διαφορετικότητα» μας φέρνει. Το Bloc Identitaire και οι ομάδες του κινήματος είναι νόμιμα εγγεγραμμένες ενώσεις σύμφωνα με το νόμο του 1901.

Περιπολίες στο Μετρό

Η βία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις στο μετρό τα βράδια. Σε περιφερειακά τρένα που πηγαίνουν σε φτωχότερες γειτονιές υπάρχει μια διψήφια πτώση του ποσοστού των γυναικών που παίρνουν το μετρό το βράδυ. Ο βιασμός και η σεξουαλική κακοποίηση από μαύρους και Άραβες είναι μια πραγματικότητα σε όλη την χώρα. Το θέμα τέθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (αλλά υποβαθμίζοντας εντελώς το θέμα της φυλής) και υπήρξε ευαισθητοποίηση για το πρόβλημα ακόμη και μεταξύ ανθρώπων που δεν ζουν σε φτωχές γειτονιές ή παίρνουν το μετρό.

Με το θέμα να προβάλλεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και με την ύπαρξη των Identitaires να θεωρείται ένα πραγματικό «σοκ» για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η μάχη της προπαγάνδας ήταν απόλυτα προετοιμασμένη για ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο για να κερδηθεί η γαλλική ψυχή. Οι Identitaires σε όλη τη χώρα μπαίνουν στο μετρό μαζικά φορώντας κίτρινα μπουφάν με ταυτοτικά σύμβολα και το σύνθημα "Generation Anti-racaille", μια περίφημη φράση που δανείστηκαν από τον Σαρκοζί. Συνήθως μοιράζουν ενημερωτικό υλικό και καλούν τα μέσα ενημέρωσης. Υπήρξε ένα βίαιο περιστατικό με «ακροαριστερούς ακτιβιστές» στη Λιλ, αλλά αλλούν δεν υπάρχει κανένα περιστατικό. Υπάρχει πάντα ένας εκπρόσωπος της ομάδας έτοιμος να μιλήσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε προκαθορισμένα σημεία συζήτησης. Ο σκοπός αυτών των περιπολιών δεν είναι για να αντικαταστήσουν την αστυνομία αλλά για να τονίσουν ότι οι πολιτικοί έχουν αποτύχει να παρέχουν αρκετή αστυνομία για την ασφάλεια του κόσμου (βλ. άρθρο εδώ).

Αυτή είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία από τις περιπολίες του μετρό. Σχεδόν κάθε νέος Λευκός αισθάνεται απειλούμενος και κατά κάποιο τρόπο, μειονότητα στον τόπο του. Το ήσυχο βλέμμα του Λευκού σε συνδυασμό με τα χαμηλωμένα μάτια και το σφιγμένο σαγόνι του Άραβα είναι ένα θέαμα πολύ σπάνιο στην Γαλλία για περισσότερο από μια δεκαετία. Η νεολαία μας θα συρρεύσει στη μόνη ομάδα που παρέχει μια λύση. "Η αλλαγή είναι τώρα!"

Είναι σημαντικό ότι αυτή η πράξη έχει ένα σαφές πολιτικό μήνυμα και δεν θεωρείται απλώς μια δραστηριότητα συμμοριών. Μια ομάδα πρέπει να υπάρχει με ένα δημόσιο πρόσωπο και ένα καλά ανεπτυγμένο λόγο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η πολιτική ελίτ να προσέξουν από την πρώτη στιγμή. Μην ανακοινώσετε το χρόνο και τον τόπο δημοσίως, αλλά καλέστε τα μέσα ενημέρωσης. Φέρτε 10-30 ακτιβιστές. Πάρτε πολλές φωτογραφίες και τραβήξτε βίντεο. Ας είναι οι περιπολίες σύντομες και με ένα ισχυρό μήνυμα. Ο στόχος είναι να υπάρχει ένα ψυχολογικό αντίκτυπο στους ανθρώπους μας και τους εχθρούς μας, όχι να διαφωνήσουμε με τους ανθρώπους μας ή να τσακωθούμε με τους εχθρούς μας.

Μόνο το κράτος μπορεί να αυξήσει την ασφάλειά μας σε δημόσιους χώρους. Κάντε την αποτυχία του κράτους σαφή στους ανθρώπους και καταστήστε σαφές στους νέους λευκούς ότι δεν είναι ούτε φυσιολογικό ούτε αναπόφευκτο να φοβούνται τους κακοποιούς από την Αφρική στη γη των προγόνων μας. Ξεκαθαρίστε στις γυναίκες ότι είστε οι μόνοι που κάνετε ρεαλιστικά βήματα για να εξασφαλιστεί το δικαίωμά τους να κυκλοφορούν σε δημόσιους χώρους. Οι περισσότερες γυναίκες είναι πολύ πρακτικές στο να ανεχθούν ατελείωτες προσανατολισμένες στο παρελθόν ρομαντικές ομιλίες ή προσανατολισμένες στο παρόν παράτολμες πράξεις που στην πραγματικότητα αυξάνουν την ανασφάλεια (ένα αδιέξοδο για αμέτρητες εθνικιστικές ομάδες του παρελθόντος).

Τώρα, ας μιλήσουμε για την Επανα-Μετανάστευση

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση της IPSOS (μία από τις πιο σεβαστές οργανώσεις δημοσκοπήσεων της Γαλλίας), το 70% των Γάλλων δήλωσε ότι υπάρχουν «πάρα πολλοί μετανάστες στη Γαλλία». Ένα συγκλονιστικό 64% των Γάλλων δεν αισθάνεται πλέον ότι αυτή είναι η δική τους χώρα. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αμέσως έγραψαν «Η δημοσκόπηση που σκοτώνει» ή «Οι Γάλλοι είναι όλο και λιγότερο ανεκτικοί». Αναρωτιέμαι αν ο Γκάντι είχε περιγραφεί ποτέ ως "μη ανεκτικός" στους Άγγλους. Το κίνημά μας δεν υπήρξε λιγότερο αφιερωμένο στην μη-βία από το δικό του.

Οι Identitaires και οι συμμαχικές τους ομάδες έχουν αρχίσει τη συζήτηση της Επανα-μετανάστευσης (επιστροφή μεταναστών στις χώρες τους). Οι Identitarians βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με τη μετανάστευση, μια πολιτική που υποστηρίζει μόνο το Εθνικό Μέτωπο. Υπήρχαν 1.000 με 2.000 άτομα. Δυστυχώς, οι επίσκοποι της Γαλλίας δεν έδωσαν εντολή στα ποίμνιά τους για να συμμετάσχουν στην πορεία, όπως έδωσαν για το νόμο σχετικά με τον «γάμο»των  ομοφυλοφίλων.

Ο Renaud Camus, ο ομοφυλόφιλος μυθιστοριογράφος και συγγραφέας του ‘Le Grand Remplacement’ (Η Μεγάλη Αντικατάσταση - δες εδώ), του οποίου η πολιτική είναι μάλλον πιο κοντά στον Ολλανδό Geert Wilders, παρά στη δική μας, ήρθε να βαδίσει μαζί με τους Identitarians. Οι Identitarians αναπτύσσουν ένα λόγο ψυχρής ανάλυσης και ανθρώπινων λύσεων γύρω από ένα θέμα που είναι το πιο εύκολο για τους εχθρούς μας να το θάψουν μέσα σε αναφορές για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εάν ποτέ εγκριθεί ένα δημοψήφισμα για τη Μετανάστευση, η επανα-μετανάστευση  είναι το προφανές επόμενο ερώτημα. Ας θυμηθούμε ότι το 87% ήταν υπέρ της απέλασης των Τσιγγάνων.

PsyOps Αντάρτες

Πολλοί θέλουν να ξέρουν πόσοι Identitarians υπάρχουν στη Γαλλία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καμία ιδέα για το πόσοι υπάρχουν. Όποιος και αν είναι ο αριθμός τους, αυτοί είναι οι PsyOps αντάρτες (Ψυχολογικών Επιχειρήσεων) που επιδιώκουν να αλλάξουν το λόγο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη νοοτροπία τόσο των αυτοχθόνων πληθυσμών της Ευρώπης όσο και των εισβολέων που επιδιώκουν να μας αντικαταστήσουν.

Οι ενέργειες που περιγράφονται ανωτέρω είχαν προγραμματιστεί χρόνια πριν, ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής. Οι περισσότερες από τις δράσεις αυτές δεν είναι πολιτικές και εστιάζονται σε ζητήματα στα οποία υπάρχει ισχυρή υποστήριξη του κόσμου. Π.χ. σχεδόν όλοι θα συμφωνήσουν ότι οι Γάλλοι άστεγοι θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον τα ίδια οφέλη με τους μετανάστες, οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν την δύναμη να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, ότι οι υπόγειες διαβάσεις πρέπει να είναι ασφαλέστερες και ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μετανάστες στη Γαλλία.

Οι Identitarians μπορεί να φαίνονται πολύ διαιρεμένοι με την πρώτη ματιά, λόγω της περιφερειακής τους εστίασης, αλλά υπάρχει πειθαρχία στη στρατηγική και τις επικοινωνίες τους, επειδή η ακτιβιστική νεολαία αντιλαμβάνεται ότι δεν θα υπάρξουν δεύτερες ευκαιρίες, αν δεν καταφέρουμε να σώσουμε την Ευρώπη από αυτή την εισβολή σύντομα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή