Όταν «τυχαίνει» το κακό

ΚΟ: Πάντοτε, όταν η Δύση της «διαφορετικότητας» «συγκλονίζεται» από μία τρομοκρατική ενέργεια ή μια μαζική δολοφονία και ο εγκληματίας ή οι εγκληματίες είναι μουσουλμάνοι, (το σύνηθες), το δικέφαλο τέρας του συστήματος (πολιτικοί και media) αποφεύγει να θέσει «τον δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων» και να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους, μήπως και χαλάσει η πολυπολιτισμική σούπα και ενισχυθεί ο «ρατσισμός» και η «ισλαμοφοβία». Ο δράστης χαρακτηρίζεται απλώς … «δράστης» ή «τρελός» ή «μοναχικός λύκος» ή το πολύ «φανατικός». Η σφαγή απλώς «συνέβη». Μέχρι την επόμενη. Άλλωστε στις πολυπολιτισμικές στάνες τα αρνιά προς σφαγή είναι άπειρα. Εσύ κι εγώ είμαστε μέσα. Το δικέφαλο τέρας που θα τρέξει να «καταδικάσει» το επόμενο «τραγικό γεγονός» (που θα γίνει όλως τυχαία) όχι.

Ο "δράστης"

Του Daniel Barge / Alternative Right (ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ)

Η παραδοχή της σατιρικής ταινίας “Idiocracy”* (ηλιθιοκρατία), ήταν ότι η νεωτερικότητα, με το να κάνει τον κόσμο ασφαλή για τους ηλίθιους, δημιουργεί ένα δυσγονικό** σύστημα που οδηγεί σε έναν κόσμο ηλιθίων. Είμαστε προφανώς σε καλό δρόμο.

Με όλα αυτά τα συστήματα και τις διαδικασίες ασφάλειας έναντι κάποιας βλάβης που έχουμε τώρα, βλέπουμε τα αποτελέσματα τους γύρω μας. Κάθε ηλίθιος μπορεί να πάρει ένα αυτοκίνητο και να οδηγεί με όποιον τρόπο θέλει και ο αερόσακος θα τον σώσει, και αν δεν το κάνει ο αερόσακος θα το κάνει το ασθενοφόρο. Αυτοί οι ηλίθιοι δεν πρόκειται πλέον να πεθάνουν. Θα πρέπει να σκοτωθούν ή τουλάχιστον να στειρωθούν.

Ως άνθρωπος που ταξιδεύει συχνά, δεν είμαι εντελώς κατά ενός κόσμου ασφάλειας έναντι της βλάβης. Άλλωστε, θα ήταν κρίμα αν η ηλιθιότητα ενός περιστασιακού πιλότου θα πληρωνόταν με τις ζωές εκατοντάδων επιβατών. Αεροπορικά δυστυχήματα συμβαίνουν στις μέρες μας, μόνο όταν μια σειρά από εξαιρετικά απίθανα γεγονότα συμπίπτουν, δημιουργώντας μια αλυσίδα από σχεδόν αδύνατες στατιστικά αιτίες.

Αλλά ο κόσμος της ασφάλειας έναντι της βλάβης έχει επίσης, τα μειονεκτήματά του. Δημιουργεί έναν κόσμο όπου σε μια περιοχή αν γίνει ένα μπάχαλο δεν έχει κατ’ ανάγκη συνέπειες, διότι υπάρχουν άλλες δικλείδες ασφαλείας. Σε μια πτήση, ο χειριστής μπορεί να κάνει ένα μεγάλο λάθος και κατά πάσα πιθανότητα θα διορθωθεί από τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας, το δεύτερο πιλότο ή κάποιο αυτόματο σύστημα προειδοποίησης.

Αλλά αν φύγουμε από το πιλοτήριο του αεροπλάνου, το πράγμα ξεφεύγει και γίνεται πολύ πιο καταστροφικό. Στην ευρύτερη κοινωνία, τα λάθη επιτρέπονται, διότι ένα λάθος από μόνο του δημιουργεί σπάνια μια καταστροφή και καθώς άλλα λάθη συμβαίνουν πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι τελικά κάτι θα γίνει σωστά και θα γλυτώσουμε από την καταστροφή. Οι συνέπειες του κάθε λάθους διαχέονται και χάνονται στην πολυπλοκότητα, αλλιώς κρύβονται για αισθητικούς λόγους, επειδή δεν ταιριάζουν με την επίσημη αφήγηση της ιστορίας.

Τα τελευταία θύματα της πολυπολιτισμικότητας: Η 38χρονη δικηγόρος Katrina Dawson και ο 34χρονος Tori Johnson

Έτσι ακριβώς πρέπει να δούμε το πρόσφατο περιστατικό στο Σίδνεϊ, όπου μπόρεσε ένας τρελός να πάρει 17 ανθρώπους ομήρους και να σκοτώσει δύο από αυτούς, πριν τον πυροβολήσει η αστυνομία. Αυτό δεν ήταν ένα απλό περιστατικό που προκλήθηκε από το πουθενά, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα πολλών διαδοχικών πραγμάτων που πηγαίνουν στραβά το ένα μετά το άλλο, όπου κανείς δεν ανησυχεί ιδιαίτερα για οποιοδήποτε από όλα αυτά μέχρι οι όμηροι να καταλήξουν νεκροί.

Το πρώτο λάθος ήταν ίσως το μεγαλύτερο. Και αυτό είναι η ιδέα ότι το Ισλάμ είναι απλώς άλλη μια χαριτωμένη θρησκεία, απλώς ένα ακόμη χρώμα στην πλούσια παλέτα από την οποία μπορούμε να ζωγραφίσουμε με τα χρώματα του «ουρανίου τόξου» το παράδεισο της πολυπολιτισμικότητας.

Μπορεί να μοιάζει εύλογη η σκέψη ότι μια μεγάλη, σχετικά άδεια χώρα όπως η Αυστραλία, επιδιώκει αύξηση του πληθυσμού για να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη - ακόμη και αν είναι τελικά γενοκτονική και καταστροφική για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο περιβάλλον - αλλά πού κολλάνε οι μουσουλμάνοι σε αυτό;

Εάν πρέπει να βρεις μη-Λευκούς μετανάστες, υπάρχουν πολύ καλύτερα μέρη για να τους αναζητήσεις στην Ασία από ό, τι από τους υποστηρικτές της παιδοφιλικής σέκτας του θανάτου ενός ψυχοπαθή του 6ου αιώνα και κατά συρροή δολοφόνου.

Λάθος νούμερο δύο: ακόμη και αν υποτεθεί ότι οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι καλοί, μπορείς ακόμα να είσαι επιλεκτικός και να βεβαιωθείς ότι έχεις αφήσει μόνο τους καλύτερους, εκείνους που έχουν τις δεξιότητες που χρειάζεσαι, που έρχονται μέσω των κανονικών δίαυλων μετανάστευσης, και μπορούν να ελεγχθούν αυστηρά. Όχι τους ανισόρροπους του περιθωρίου. Εδώ και πάλι η Αυστραλία υα έκανε μαντάρα. Αυτός ο Man Haron Monis, ο δράστης της ομηρίας και δολοφόνος στο Lindt Chocolate Cafe ήταν πολύ ακραίος ακόμη και για την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. (Ο Monis είχε βαρύ ποινικό μητρώο στο Ιράν, αλλά η Αυστραλία δεν είχε πρόβλημα να του χορηγήσει άσυλο).

Τι έκανε τους ηλίθιους που αποφάσισαν να του χορηγήσουν άσυλο, να νομίζουν ότι θα ταίριαζε χωρίς κανένα κίνδυνο στην αυστραλιανή κοινωνία; Αυτή η πολιτική μετανάστευσης ισοδυναμεί με έναν παράλυτο μεθυσμένο που βγαίνει τρεκλίζοντας έξω από ένα μπαρ να πάει με το αυτοκίνητο στο σπίτι. Σίγουρα είναι έτοιμος να συγκρουστεί με τον πρώτο που θα βρει, αλλά μην ανησυχείτε, υπάρχει ένας αερόσακος και αν χτυπήσει και κάποιος, έχουμε το ασθενοφόρο που πιθανώς θα ασχοληθεί με το θέμα.

Στην περίπτωση του Monis, ο αερόσακος είναι η φιλοξενία των γηγενών, οι κοινωνικές υπηρεσίες, και τέλος, το δικαστικό σύστημα. Αυτό πρέπει να σταματήσει οποιαδήποτε τρομοκρατία, σωστά;

Ως εκ τούτου εφοδιάστηκε με μια ωραία, συμβατή σύζυγο, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετά συμβατή και έτσι κατέληξε άγρια δολοφονημένη από μαχαιριές και πυρπολημένη. Απίστευτο, αλλά ο Monis ήταν έξω με εγγύηση για την συμμετοχή του στη δολοφονία της, καθώς και για μια σειρά άλλων βίαιων και σεξουαλικής μορφής αδικημάτων, όταν όρμησε στην καφετέρια. [Για την δολοφονία της γυναίκας του έχει κατηγορηθεί η 35χρονη Αμιράχ Ντρούδη (Droudis) ελληνικής καταγωγής (!) που λεγόταν Αναστασία Ντρούδη πριν αποφασίσει να ασπαστεί το Ισλάμ - φώτο].

Αυτή η ξεδιάντροπή επιείκεια ήταν το τρίτο μεγάλο λάθος, αλλά αυτό που το κάνει ακόμα χειρότερο είναι το τέταρτο μεγάλο λάθος.

Σε κάποιο σημείο συνελήφθη και προφανώς πέρασε έναν χρόνο στη φυλακή (οι λεπτομέρειες είναι ακόμα λίγο ασαφείς). Δεν είναι άδικο αποβράσματα σαν τον Monis να περνάνε δύσκολα, αλλά μόλις το κάνεις, θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις διασχίσει ένα συγκεκριμένο όριο και το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνεις μετά από αυτό είναι ή να τον τσακίσεις για τα καλά ή να τον πετάξεις έξω από τη χώρα. Αντ’ αυτού οι αυστραλιανές αρχές τον άφησαν ελεύθερο, σχεδόν δείχνοντας σε αυτό το διαταραγμένο άτομο την κατεύθυνση για τον Lindt Chocolate Cafe.

Αλλά ακόμα και σε αυτό το προχωρημένο στάδιο, όταν ο Monis είχε αποφασίσει να ευθυγραμμιστεί με την ISIS, σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσει τη χώρα η οποία εντελώς ανόητα του έδωσε άσυλο, υπήρχαν ακόμη διασφαλίσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Η πολιορκία διήρκεσε 17 ώρες, διάστημα κατά το οποίο ο  Monis φωτογραφήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης πολλές φορές. Το να τον πετύχεις αφού τον έχει σημαδέψει καλά είναι πιο εύκολο από το να πάρεις φωτογραφία, αφού έχεις ζουμάρει καλά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 17 ωρών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι ειδικές δυνάμεις της Αυστραλίας θα μπορούσαν να τον είχαν πετύχει. Θα πρέπει να βρίσκονταν κάτω από αυστηρές διαταγές να μην το πράξουν - το πέμπτο λάθος.

Βάλτε όλα αυτά τα λάθη μαζί και έχετε ένα διανοητικά ελαττωματικό Ιρανό που δεν έχει καμία δουλειά να είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από κανένα ιρανικό γκουλάγκ, να συνεργεί (το λιγότερο) στη δολοφονία της συζύγου του, να διαπράττει ένα σωρό άλλα εγκλήματα, και τέλος, να σκοτώνει δύο αθώους ανθρώπους και να προσπαθεί να σκοτώσει περισσότερους. Η τραγωδία της κάθε Ηλιθιοκρατίας είναι ότι σπανίως οι ηλίθιοι είναι υπεύθυνοι για το τίμημα της ηλιθιότητας, αλλά αντίθετα αθώοι περαστικοί που έτυχε να είναι στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.

ΥΓ: Το 2009 ο Man Haron Monis, που παρουσιαζόταν ως μουσουλμάνος κληρικός, συνελήφθη και κατηγορήθηκε για την αποστολή επιστολών μίσους προς τις οικογένειες νεκρών Αυστραλών στρατιωτών. Μπροστά στις κάμερες αυτό-χαρακτηρίστηκε ένας «άνθρωπος της ειρήνης». Είπε, «αυτή η πένα είναι το όπλο μου και αυτές οι λέξεις είναι οι σφαίρες μου." Όλα τα πολυπολτισμικά υβρίδια τον πίστεψαν.

*Υπόθεση της ταινίας (2006): Ο στρατός πραγματοποιεί πειράματα ώστε να καταψύχει τους καλύτερους στρατιώτες και να τους αποψύχει όποτε τους χρειάζεται. Μια πόρνη και ένας βιβλιοθηκάριος μέσης ευφυΐας γίνονται τα πρώτα πειραματόζωα. Όμως, από λάθος, ξυπνούν το 2505. Αντικρίζουν μια κοινωνία ηλιθίων και ανακαλύπτουν ότι οι δυο τους είναι οι πιο έξυπνοι άνθρωποι στον κόσμο.

**Δυσγονική (Dysgenics): Η εξελικτική αποδυνάμωση ενός οργανισμού. Γενετική επιδείνωση. Όρος αντίθετος με την ευγονική.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή