Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Πολιτιστικός Μαρξισμός: Η καρδιά του ηθικού ξεπεσμού μας


Εδώ και χρόνια οι χριστιανοί ανά τον κόσμο παραπονούνται για την «διαφθορά της κοινωνίας». Σε όλο το φάσμα του χριστιανικού κόσμου - σε Δύση και Ανατολή – υποδεικνύονται ορισμένα κοινά δείγματα αυτής της διαφθοράς και αυτά είναι: η αύξηση των διαζυγίων, (αν και οι mainstream προτεστάντες εδώ σιωπούν), η κουλτούρα του πανσεξουαλισμού, η σεξουαλικοποίηση των εφήβων, οι αμβλώσεις, (τα απόνερα της λεγόμενης «σεξουαλικής επανάστασης» της δεκαετίας του ‘60), η εξάπλωση των ναρκωτικών, ο «πόλεμος κατά της οικογένειας», κυρίως με την νομιμοποίηση του «γάμου» των ομοφυλόφιλων, την θεωρία της «ρευστότητας» του φύλου και την προώθηση της ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας ακόμα και στις μικρές ηλικίες και μέσα από τα σχολεία, η προώθηση του αθεϊσμού, η κατασυκοφάντηση και γελοιοποίηση του χριστιανισμού και την ίδια ώρα ο εξωραϊσμός του Ισλάμ (!), η αποχριστανοποίηση της πάλαι πότε χριστιανικής Δύσης και άλλα παρεμφερή (π.χ. ο «πόλεμος κατά των Χριστουγέννων», η απροθυμία για απογόνους, η απενοχοποίηση της αυτοκτονίας κλπ).

Άλλοι φωνάζουν, άλλοι γράφουν, και μερικοί βγαίνουν στους δρόμους. 
     
Πέρα από γενικές καταγγελίες και απόδοση ευθυνών στις «άθεες κυβερνήσεις», στους «κακούς πολιτικούς» ή και στον «Σατανά», ουδείς δείχνει να κατονομάζει την ιδεολογική μήτρα όλων αυτών. Τον μεγάλο ποταμό από τον οποίον προέρχονται όλοι οι παραπόταμοι. Και αυτός ονομάζεται Πολιτιστικός Μαρξισμός (Cultural Marxism).

Ένας λόγος που δεν κατονομάζεται είναι η κουλτούρα του «να μην φέρουμε την πολιτική μέσα στην εκκλησία» (sic). Και ένας άλλος – ίσως ο πιο σημαντικός – είναι ότι ο πολιτιστικός μαρξισμός έχει εγκατασταθεί ήδη μέσα σε πολλές εκκλησίες!  Οπότε δεν λογίζεται καν εχθρός...

Και όμως ο Πολιτιστικός Μαρξισμός είναι η αιτία της ηθικής αποσύνθεσης της κοινωνίας.

Ο πολιτιστικός μαρξισμός βγήκε από τα σπλάχνα της Σχολής της Φρανκφούρτης (Frankfurt School ή Frankfurter Schule στα γερμανικά), η οποία ιδρύθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, από μπολσεβίκους, κατά κύριο λόγο εβραϊκής καταγωγής, το 1920.

Ο σκοπός ήταν και είναι η καταστροφή των τριών πυλώνων της δυτικής κοινωνίας, της θρησκείας, του πολιτισμού και της οικογένειας.

Ο Willi Munzenberg, ένας εκ των ιδρυτών της Σχολής της Φρανκφούρτης, το είχε δηλώσει κατηγορηματικά : «Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει.. Μόνο τότε, αφού έχουν καταστραφεί όλες οι αξίες της και έχει γίνει η ζωή της αδύνατη, μπορούμε να επιβάλουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου». [διάβασε όλο το αποκαλυπτικό άρθρο εδώ, καθώς κι εδώ]

Όταν η αμερικανίδα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ Jennifer Roback Morse (Τζέννιφερ Μόρς), μια πραγματική πρωτοπόρα στην υπεράσπιση του γάμου, έγραφε πριν 20 χρόνια για τα θύματα της λεγόμενης «Σεξουαλικής Επανάστασης», έμπαινε στην καρδιά του θέματος.

Τις επιπτώσεις της σεξουαλικής επανάστασης τις βλέπουμε παντού γύρω μας, έλεγε η Morse. Στην κουλτούρα του «hook up» σεξ (σεξ χωρίς καμία δέσμευση, ούτε καν συναίσθημα), στα υψηλά ποσοστά εγκυμοσύνης μεταξύ των ανύπαντρων γυναικών, στον "γάμο" των ομοφυλόφιλων κλπ.

Βλέπουμε μια ατζέντα που προσπαθεί να αποσυνδέσει το σεξ, τα μωρά και τον γάμο. Και ποιες ομάδες προωθούν αυτήν την σεξουαλική επανάσταση;
Ένα μίγμα ανθρώπων και ομάδων (από ριζοσπαστικές φεμινίστριες μέχρι οπαδούς του «ελέγχου του πληθυσμού» και hipsters που το παίζουν «μοντέρνοι»). Όλες αυτές οι ομάδες έχουν ένα κοινό: Ελέγχονται από την ελίτ, από ανθρώπους που θέλουν να «επαναδημιουργήσουν» τον κόσμο σύμφωνα με την δική τους «εικόνα».

Έτσι, η άποψη της Morse για τον λεγόμενο «γάμο» των ομοφυλόφιλων είναι ότι αυτός δεν ξεκίνησε με τους γκέι, αλλά με τη σεξουαλική επανάσταση πίσω στη δεκαετία του 1960, η οποία προετοίμασε το έδαφος. Και έχει δίκιο.

Στο βιβλίο του The Devils Pleasure Palace (Το Παλάτι των Απολαύσεων του Διαβόλου), ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Michael Walsh εξηγεί ότι υπάρχει κάτι ακόμη πιο θεμελιώδες στην καρδιά αυτού του ζητήματος, και η σεξουαλική επανάσταση είναι μόνο ένα μέρος του. Στην καρδιά του ζητήματος είναι ο Πολιτιστικός Μαρξισμός, η Κριτική Θεωρία και το Ινστιτούτο που τα γέννησε, το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, κοινώς γνωστό ως η Σχολή της Φρανκφούρτης.

Τους ξέρετε αυτούς καλύτερα από ό, τι νομίζετε. Στην πραγματικότητα, οι ιδέες τους έχουν εισχωρήσει, όχι μόνο μέσα στο σύνολο της κοινωνίας, αλλά και μέσα στον δικό σας τρόπο σκέψης, είτε το γνωρίζετε είτε όχι.
Δείτε πρώτα τον ψυχαναλυτή Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich), τον άνθρωπο που, το 1936, επινόησε τον όρο "σεξουαλική επανάσταση" σε ένα βιβλίο με το ίδιο όνομα (Die Sexualität im Kulturkampf). Ο Ράιχ, γεννημένος στην Αυστρία από Εβραίους γονείς, ήταν ένας πρώτης τάξης εκκεντρικός τύπος. Τελικά, ακόμα και οι φροϋδικοί συνάδελφοί του τον απέφευγαν σαν την πανούκλα. Όλα τα βιβλία του έπρεπε να δημοσιευτούν ιδιωτικά. Πολύ απλά, ο Ράιχ ήταν ένας μανιακός του σεξ και πολύ πιθανόν ένας παράφρων. Έκανε μασάζ στους γυμνούς ασθενείς του και στη στην Καθολική Βιέννη της δεκαετίας του 1920, υποστήριζε τα αντισυλληπτικά, την άμβλωση και το διαζύγιο.

Ο κομμουνιστής Ράιχ ήθελε να συμβιβάσει την ψυχανάλυση με τον Μαρξισμό και πίστευε ότι ο οικονομικός μαρξισμός θα αποτύχαινε λόγω της «καταπιεσμένης σεξουαλικότητας του προλεταριάτου».
Ο Ράιχ ήταν πιστό μέλος της Σχολής της Φρανκφούρτης και τελικά έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εφηύρε μια «μηχανή οργασμού» που αργότερα ονομάστηκε κοροϊδευτικά ως «orgasmitron» από τον άλλο μανιακό του Γούντι Άλεν, στην ταινία του «Ο Υπναράς» (Sleeper), το 1973. Αργότερα πέθανε στη φυλακή αφού εξαπάτησε ανθρώπους να αγοράσουν την γελοία μηχανή του. Η αμερικάνικη Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων έκαψε πολλούς τόνους από τα βιβλία του.
Σύμφωνα με τον Michael Walsh, ο Reich ήταν ένα από τα πιο σημαίνοντα μέλη της Σχολής της Φρανκφούρτης. Πόσο επιρροή ασκούσε; Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών ταραχών του 1968 στο Παρίσι και το Βερολίνο, οι φοιτητές πέταξαν αντίτυπα του βιβλίου του «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» στους αστυνομικούς. Έγραψαν το όνομά του στους τοίχους. Αλλά, περισσότερο από αυτό, η Σεξουαλική Επανάσταση που αυτός επαγγέλονταν είναι τώρα το κοινό νόμισμα, η lingua franca της εποχής μας.

Οι Πολιτιστικοί Μαρξιστές της Σχολής της Φρανκφούρτης πίστευαν ότι ο οικονομικός μαρξισμός θα αποτύχει λόγω της αντίστασης της εργατικής τάξης. Πίστευαν ότι ο μαρξισμός θα μπορούσε κάποτε να επιτευχθεί μόνο με την υπονόμευση των θεσμών, όλων των θεσμών. Άρχισαν αυτό που ονομάζεται η μακρά πορεία μέσα από τα θεσμικά όργανα. Ποιος θα το φανταζόταν ακόμα και πριν από μερικά χρόνια ότι οι αμερικάνοι Πρόσκοποι θα δέχονταν γκέι; Η Σχολή της Φρανκφούρτης το φανταζόταν.

Η Κριτική Θεωρία είναι κεντρικής σημασίας για το σχέδιό τους. Είναι σχεδόν σίγουρο, είτε το γνωρίζατε είτε όχι, αυτό σας μετέδωσαν στο πανεπιστήμιο και πιθανώς ακόμη και στο σχολείο. Η Κριτική Θεωρία επιδιώκει τον κοινωνικό μετασχηματισμό μέσω της χειραφέτησης της ανθρωπότητας από όλες τις μορφές «δουλείας». Οι «δουλέμποροι» τυχαίνει να είναι η Εκκλησία, η οικογένεια, και η ελεύθερη αγορά.

Όταν ακούς κάποιον να υβρίζει την ιστορία, η αιτία είναι η Κριτική Θεωρία. Οι αδιάκοπες επιθέσεις στις σταυροφορίες είναι η Κριτική Θεωρία. Η πατριαρχική οικογένεια, η "κουλτούρα του βιασμού", η πολυπολιτισμικότητα, η πολιτική ορθότητα, οι κώδικες ομιλίας, όλα είναι Κριτική Θεωρία. Η ιδέα είναι να σας κάνουν να αμφισβητήσετε τα πάντα, και μέσα από την αμφισβήτηση, να πέσουν οι θεσμοί.
Μπορείτε να ακούσετε την Κριτική Θεωρία ακόμα και από το στόμα του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ. Όταν σαρκάζει τους Αμερικάνους χριστιανούς, δεν το κάνει από μια υποτιθέμενη αγάπη για το Ισλάμ, αλλά από την εκπαίδευσή του στην Κριτική Θεωρία και τον Πολιτιστικό Μαρξισμό, που έμαθε από την πίκρα του δικού του πατέρα, από τον Κομμουνιστή μέντορά του Frank Marshall Davis, από τους καθηγητές του, και από τον Saul Alinsky. Ο Ομπάμα είναι πραγματικά το πιο ριζοσπαστικό άτομο που βρέθηκε ποτέ στον Λευκό Οίκο.
Μπορεί να μην έχετε ακούσει για τους Μαξ Χορκχάιμερ και Τέοντορ Αντόρνο, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από τον Antonio Gramsci και ίσως γνωρίζετε για τους Herbert Marcuse και Eric Fromm. Ήταν ασεβή άτομα που μισούσαν τον δυτικό πολιτισμό. Οι περισσότεροι έφεραν το δηλητήριό τους στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ή λίγο αργότερα.

Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το εμφανώς μαρξιστικό ίδρυμα που ιδρύθηκε για να υπονομεύσει τον Δυτικό Πολιτισμό στην πραγματικότητα προσκλήθηκε να μεταφέρει την λειτουργία του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια το 1935. Από εκείνο το ύψωμα τα άτομα αυτά άρχισαν να τη ενσταλάζουν σιγά-σιγά  το δηλητήριο στην αμερικανική κουλτούρα και από εκεί ήταν εύκολο να μεταφερθεί σε όλον τον κόσμο.

Ο Michael Walsh λέει μια εξαιρετικά ευανάγνωστη ιστορία για αυτά τα άτομα, αν και δεν ξεκινάει από τον εικοστό αιώνα, και δεν επικεντρώνεται στην κοινωνιολογία, την ψυχολογία, ή τις άλλες soft επιστήμες, αλλά μάλλον στην τέχνη και ειδικά στην όπερα. Δείχνει πώς προετοιμάστηκε το έδαφος για τους Πολιτιστικούς Μαρξιστές από τους καλλιτεχνικούς μηδενιστές του δέκατου ένατου αιώνα.

Ο Walsh ήταν για πολλά χρόνια κριτικός κλασικής μουσικής για το περιοδικό Time και πριν από αυτό στο San Francisco Examiner. Έχει γράψει θεατρικά έργα μυθιστορήματα, βιογραφίες, και σενάρια που έχουν γίνει ταινίες. Άρχισε να γράφει για την πολιτική το 2007 στο National Review με το όνομα David Kahane, (όνομα εμπνευσμένο από την ταινία «Ο Παίκτης» του 1992 με τον Τιμ Ρόμπινς) και με αυτό το όνομα δημοσίευσε την διαφωνία του με τον Saul Alinsky με τον τίτλο “Rules for Radical Conservatives” (Κανόνες για Ριζοσπαστικούς Συντηρητικούς).

Ο Walsh είναι ένας πιστός καθολικός ο οποίος είναι φλογερά αντίθετος στις αμβλώσεις και αντίθετος στο «γάμο» των ομοφυλόφιλων, δύο θέματα τα οποία αναλύει στο “The Devils Pleasure Palace”. Δίνει θρησκευτική χροιά στο βιβλίο του, υποστηρίζοντας ότι ο αγώνας μας ενάντια στον Πολιτιστικό Μαρξισμό είναι μια μάχη εναντίον του ίδιου του Σατανά.
Ο Walsh κατανοεί ότι μπορεί να έχουμε νικήσει μια αυτοκρατορία, αλλά σίγουρα δεν έχουμε νικήσει μια ιδέα. Ο μαρξισμός είναι ζωντανός και υγιής και έχει εισχωρήσει σχεδόν παντού. Στο σχολείο των παιδιών μας, στις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, ακόμη και στους αθλητικούς συλλόγους. Είναι στον αέρα που αναπνέουμε.

Ο Walsh δεν είναι απαισιόδοξος, όμως. Πιστεύει ο Πολιτιστικός Μαρξισμός έχει ξοφλήσει, αλλά, ακριβώς καθώς τα νύχια σε ένα πτώμα (!), μπορεί να εξακολουθεί να αυξάνεται, και ότι αυτοί οι άνθρωποι και η σατανική τους θεωρία θα συνεχίσει να κάνει ζημιά και βλάβη στις ψυχές, και είναι στο χέρι μας πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι αυτός αποτελεί πραγματικά την καρδιά του θέματος, και στη συνέχεια να τον σταματήσουμε.

Στην πάνω ΦΩΤΟ: Μαξ Χορκχάιμερ (αριστερά) δίνει το χέρι στον Theodor Adorno, ενώ στο παρασκήνιο, ο Γερμανός μαρξιστής θεωρητικός Jürgen Habermas φτιάχννει τα μαλλιά του στη Χαϊδελβέργη το 1964.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / από εδώ

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ώστε αυτός είναι ο περιβόητος Βίλχεμ Ράιχ,όπου είχε γράψει ότι οι Εθνικοσοσιαλιστές είναι ανέραστοι!,και το είχε χρησιμοποιήσει ο μακαρίτης ο Ραφαιλίδης σαν επιχείρημα για να την ''πει'' στον Πλεύρη σε μια παλιά τηλεοπτική εκπομπή.Το βίντεο υπάρχει στο διαδίκτυο και είναι διασκεδαστικό με τρομερό Πλεύρη.Όσοι δεν το έχετε δει,ψάξτε το.
Αν και δεν τέθηκε τέτοιο θέμα στο άρθρο,τι να συγκρίνουμε;Τον πολιτιστικό μαρξισμό με τον Εθνικισμό;Αστεία σύγκριση βάσει ηθικών αξιών του δεύτερου,και των ανύπαρκτων του πρώτου.Αρκεί να δει κανείς,τι προσωπικότητες έχει να παρουσιάσει ο Εθνικισμός/Εθνικοσοσιαλισμός τα τελευταία 100 χρόνια και να τους συγκρίνει με τους υλιστές αντεθνικούς του Μαρξισμού.Κοντρεάνου,Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα,Ραμίρο Λεδέσμα και πολλοί άλλοι,κόντρα σε ποιον;Τίποτα δεν έχουν κι όμως επικρατούν για διάφορους λόγους.Εδώ το γελαστό παιδί του Μίκη,που τραγουδούν όλοι οι αριστεροί,αναφέρεται στον Κόλλινς,έναν Ιρλανδό εθνικιστή.'Εναν είχαν τα αναρχοκομμούνια,τον Τσε Γκεβάρα,κι αυτός ήταν ρατσιστής,ομοφοβικός(sic!) και το σύνθημα του ήταν Patria o Muerte!
Για να αποσαφηνίσουμε,γιατί επικράτησε ο πολιτιστικός μαρξισμός,πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία.Φανταστείτε να είστε σε ένα σημείο,που οδηγεί σε 2 δρόμους,σαν άλλος Ηρακλής,στο δρόμο της Αρετής και της Κακίας.Ο πρώτος δύσβατος,ο άλλος εύκολος,ο ένας με ηθικές αξίες,ο άλλος υλιστικός.
Προφανώς και ο πολιτιστικός μαρξισμός πρεσβεύει αυτά που κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να αποφεύγει,αλλά τα δέχεται επειδή είναι ο εύκολος δρόμος.Όπως είπε και ο Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα:''Αληθινά μεγάλος είναι αυτός που υποτάσσει τον εαυτό του σε έναν μεγάλο σκοπό''.
Ένας εθνικιστής έχει υψηλά ιδανικά,λοιποί διεθνιστές,μαρξιστές,φιλελεύθεροι και αριστεροί πάσης φύσεως...απλά δεν το 'χουν με το μεταφυσικό που ενισχύει το σκοπό.Και επειδή η εποχή μας,είναι εποχή ακραίου υλισμού και καλοπέρασης,επικρατούν.Αυτή είναι τουλάχιστον η άποψη μου,σίγουρα υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι που χρήζουν ανάλυσης.
Υ.Γ.Φαντάζομαι ακούσατε όλοι,τι νομοσχέδιο ψήφισαν στη Βουλή.Ένας Βοναπάρτης χρειάζεται να την κλείσει και να τους πετάξει από τα παράθυρα.
Γιώργος ο Νότιος

Γιάννης είπε...

Πέραν από την ακατάσχετη και αθεράπευτη συνωμοσιολογία, η αυτό που όλος ο κόσμος είναι "μαρξιστές" είναι το κάτι άλλο.

Ανώνυμος είπε...

Είδαμε την μεγιστη προςωπικοτητα, τον Αδόλφο και το τρίτο ράιχ του.. Ρε πάτε καλά μερικοί απο δω μέσα;

By the way,ενδιαφέρον αρθρακι

Ανώνυμος είπε...

Ουδέν κακόν αμιγές καλού και ουδέν καλόν αμιγές κακού. Το άρθρο χαρακτηριστικά αναφέρει τον παραλληλισμό θρησκείας και πολιτικής επί τη βάσει θεολογικών συνειρμών όπως του Θείου Νόμου της Χριστιανοσύνης ο οποίος συμπίπτει με το πνεύμα του δυτικού πολιτισμού και της δημοκρατικής κοινωνίας ως άρτιο δείγμα ανθρώπινης υπάρξεως και τον εκ διαμέτρου αντίθετο πολιτιστικό μαρξισμό που είναι η αποτύπωση της σατανιστικής λατρείας και αποβλέπει στη δημιουργία ενός χιμαιρικού κόσμου τον οποίο θα διοικούν τυραννικά κάποιοι περιούσιοι μέλη της συναγωγής του ''Πεφωτισμένου''. Η ύπαρξη λοιπόν του κακού δεν πρέπει να μας απογοητεύει αλλά να μας οπλίζει με αυταπάρνηση και περιφρόνηση για όσα υλικά και πειρασμούς εκείνο παρουσιάζει. Είναι σημαντικό να επισημανθεί πως οι μαρξιστές παντώς είδους καρπώθηκαν τις δημοκρατικές αξίες λόγω της δυτικής χριστιανικής ανοχής και της ελευθερίας του λόγου και διάδωσης των ιδεών και με μεθοδικότητα τις διέστρεψαν και τις χρησιμοποίησαν ως το Δούρειο Ίππο που εν τέλει άλωσε τη σημερινή κοινωνία και την έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού. Ξεκίνησαν με την υποταγή της δυτικής οικονομίας στις ορέξεις τους ως απλοί έμποροι στα χρόνια του Μεσαίωνα και αφού κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο μεταφοράς πλούτου μέσω των πρώτων τραπεζών οι βασιλείες και ο φεουδαρχικός τρόπος διακυβέρνησης έπεσε ως ώριμη οπώρα στα χέρια τους. Η εκπαίδευση, ο πολιτισμός και η θρησκεία αποτέλεσαν το δεύτερο στάδιο κατάκτησής τους μέσω του διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης. Από τότε έως και σήμερα βιώνουμε ως Δύση έναν ατέρμονο φαύλο κύκλο αυτοκαταστροφής ο οποίος είναι απόρροια του διαφωτισμού και διατηρεί τα ίδια μέσα προπαγάνδας στον κύριο πυρήνα του αλλά με διαφορετικές μεθόδους εκτέλεσης και στρατηγικών προσεγγίσεων. Οι εχθροί των εθνών ίσως είναι θεόσταλτοι για να επαναφέρουν τα κράτη πάντοτε στην πρώτερη γνήσια μορφή τους όταν εκείνα παρεκκλίνουν από τις πνευματικές αξίες και τα ιδανικά της φυλής και του αίματος. Ο σπόρος ποτέ δε χάνεται αλλά παραμένει φαινομενικά αδρανής κρυμμένος βαθειά υπογείως σαν τους μαρμαρωμένους βασιλείς των παραδόσεων και στις πιο σκοτεινές των περιστάσεων ζωντανεύει και βλασταίνει νέα ελπίδα. Ο τροχός γυρνά και ο πολιτιστικός μαρξισμός θα παραδώσει το ακόλαστο πνεύμα του στα χέρια των πατρίδων για να εκκινήσει μία νέα εποχή αναγέννησης παγκοσμίως.

sta είπε...

Η θρησκευτική χροιά που δίνει ο Walsh στο βιβλίο του "ο αγώνας μας έναντι του πολιτιστικού Μαρξισμού είναι μια μάχη έναντι του ίδιου του σατανα.." τα λέει όλα .

Allotrios είπε...

Έμαθα για την πολιτική ορθότητα και τον πολιτιστικό μαρξισμό από τον redskywarning. Και σ αυτό το post οι πληροφορίες είναι εξαιρετικές. Τελευταία διαβασα και αυτό http://www.singularity2050.com/2010/01/the-misandry-bubble.html που αναφέρεται σε μια συνιστώσα του πολιτιστικού μαρξισμού και είναι συνταρακτικό. Ουσιαστικά δείχει γιατί πεθαίνει ο πολιτισμός μας.

Allotrios είπε...

Νότιε, λες "Ένας εθνικιστής έχει υψηλά ιδανικά,λοιποί διεθνιστές,μαρξιστές,φιλελεύθεροι και αριστεροί πάσης φύσεως...απλά δεν το 'χουν με το μεταφυσικό που ενισχύει το σκοπό.Και επειδή η εποχή μας,είναι εποχή ακραίου υλισμού και καλοπέρασης,επικρατούν.Αυτή είναι τουλάχιστον η άποψη μου,σίγουρα υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι που χρήζουν ανάλυσης."
Δεν νομίζω ότι επικρατούν επειδή η εποχή μας είναι του ακραίου υλισμού και της καλοπέρασης. Ακριβως το αντίστροφο συμβαίνει και αυτή είναι και η ιστορία της πολιτικής ορθότητας: Επειδή επικρατούν (ή μαλλον επειδή στρατηγικά εδώ και ένα αιώνα επιχειρούν και διαβρώνουν), είναι η εποχή μας αυτή του ακραιου υλισμού και της καλοπερασης. Ο στόχος τους ήταν η αποδόμηση των δυτικών αξιών και το έχουν πετύχει. Βέβαια όπως έγραψα και στο άλλο σχόλιο μου, σ αυτό το (μακροσκελες αλλά εξαιρετικό) αρθρο http://www.singularity2050.com/2010/01/the-misandry-bubble.html εξηγείται πώς μέχρι το 2030 είναι πιθανό τα πράγματα να αλλάξουν αφού μια κύρια συνιστώσα του πολιτιστικού μαρξισμού (: ριζοσπαστικό φεμινισμός) θα αυτοαναιρεθεί και θα προκαλέσει καταιγιστικες ανατροπες.
ΥΓ Πολύ μ άρεσε αυτό, "απλά δεν το 'χουν με το μεταφυσικό που ενισχύει το σκοπό".

Ανώνυμος είπε...

Ο Φασισμός είναι παιδί του Αριστερισμού
και εγγόνι του σιονισμού


....
Πράγματι, μπορεί να θεωρηθεί λογικά ότι ο αριστερός "αντι-φασισμός" έχει τις ρίζες του στο φθόνο ενός πιο επιτυχούς συγγενή.
....
Η πραγματικότητα πάντως της προέλευσης του Φασισμού είναι αρκετά διαφορετική. Οι δημιουργοί του ήταν μια ομάδα αριστερών διανοούμενων και πολιτικών προσωπικοτήτων των οποίων το κοινό σημείο αναφοράς ήταν η συνειδητοποίησή τους ότι ο Μαρξισμός ήταν μια αποτυχημένη ιδεολογία. Όπως παρατήρησε ο Steele:
«Ο φασισμός ξεκίνησε ως μια αναθεώρηση του Μαρξισμού από Μαρξιστές, μια αναθεώρηση που αναπτύχθηκε σε διαδοχικά στάδια, έτσι ώστε αυτοί οι Μαρξιστές έπαψαν βαθμιαία να θεωρούν τον εαυτό τους Μαρξιστές, και τελικά έπαψαν να θεωρούνται ως σοσιαλιστές.
....

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80&aid=465516&cid=122

Ανώνυμος είπε...

Ενα ακομα πολυ ωραιο αρθρο με τεραστιες αληθειες. Ευτυχως που υπαρχουν και τετοια αρθρα να αναλυουν σε βαθος το προβλημα και να το λενε με το ονομα τους. Οπως ειπες κ στο αρθρο σου δυστυχως ο πολ.μαρξισμος εχει εισχωρησει ακομα και στο σχολειο και στην Εκκλησια σε καποιο βαθμο και σε συγκεκριμενες φυσικα. Α και κατι ακομα που ειναι για ενα αλλο σου αρθρο, απλα ηθελα να σχολιασω εκει αλλα ειδα οτι εχουν κλεισει τα σχολια. Ειναι σχετικα για το αρθρο σου με τα animes. Μπραβο στη σελιδα που το εγραψε και μπραβο κ σε σενα που το μετεφερες εδω το αρθρο. Ειδα τα σχολια απο κατω και απορησα με καποιους αναγνωστες. Ημουν μεχρι προσφατα μεγαλη fan των animes κ εχω γενικα δει πολλα απο τοτε που ημουν στο λυκειο κ οσο σπουδαζα, περιπου μεχρι και πριν ενα χρονο εβλεπα τακτικα. ΟΣΑ ανεφερε το αρθρο για τα μηνυματα που περνανε ειναι απολυτα σωστα..εχει πετυχει το αρθρο τον στοχο του μεχρι τη τελευταια λεπτομερεια. Νομιζω οτι για να το καταλαβουν ομως καποιοι πρεπει να απεθιστουν απο τα animes και να δουν τα πραγματα απ'εξω λιγο, γιατι ο εθισμενος δεν αναγνωριζει τη βρωμια του εθισμου του. Οταν τα παρακολουθεις, οπως και με τα περισσοτερα προγραμματα της tv ειναι δυσκολο να καταλαβεις ποσο καρβουνο τρως. Οταν σταματησεις το βλεπεις αυτο. Απλα ηθελα να σε συγχαρω για το αρθρο επειδη ειδα οτι δεχτηκες πολυ αρνητισμο για αυτο.

Ανώνυμος είπε...

Αllotrie
Δεν έχεις άδικο στην επισήμανση σου.Πράγματι,ίσως η εποχή παρακμής που ζούμε,είναι εν πολλοίς έργο των μαρξιστών και λοιπών αντεθνικών οντοτήτων.
Απλά το σκέφτηκα ότι σε διάφορες εποχές ακμής πολιτισμών,έχει επέλθει περίοδο παρακμής,χωρίς να ευθύνεται κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία ή κοσμοθεωρία (όπως στις μέρες μας).Δηλαδή για παράδειγμα,την περίοδο των ελληνιστικών χρόνων,περίπου στο 200 π.Χ,γνωρίζουμε ότι ο ελληνικός κόσμος βιώνει περίοδο παρακμής,χωρίς να μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε με ακρίβεια τα αίτια της.Αν και η εισαγωγή λατρείας θεών από την Ανατολή,ίσως είναι ένας λόγος.Τέλος πάντων.Στη σημερινή εποχή,πιστεύω υπάρχει μία αλληλεπίδραση.Δηλαδή είναι τα σημεία των καιρών,της εποχής μας που είχε τάση για εκφυλισμό,και ο πολιτιστικός μαρξισμός και λοιπές ''ιδεολογίες'' την έφεραν εις πέρας την παρακμή.
Γιώργος ο Νότιος

Ανώνυμος είπε...

Όσο για τον Ανώνυμο 3 Δεκεμβρίου 2016 - 1:08 π.μ
Τι σχέση έχει ο Χίτλερ και το Ράιχ του;Αναφέρθηκε κανείς;Εκτός κι αν μπερδεύτηκες με τον Βίλχεμ Ράιχ,ειρήσθω εν παρόδω καμία σχέση.Όμως αφού αναφέρθηκε,όσο και αν ενοχλεί,ο Χίτλερ ήταν μία σπουδαία προσωπικότητα και το Ράιχ του,πρότυπο κράτους.Μπορεί να μη δηλώνετε εθνικοσοσιαλιστές,μπορεί να μη δηλώνετε καν Εθνικιστές κάποιοι,αυτό δε σημαίνει όμως ότι θα λασπολογείτε.Ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο τον υλικό,όχι τον ιδεολογικό.Για παράδειγμα,ο κομμουνισμός ηττήθηκε ιδεολογικά,κατέρρευσε σε όλες τις κομμουνιστικές χώρες.Η Εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία υπήρξε ηθικός νικητής.Αν είχε κερδίσει ο Χίτλερ,η Ευρώπη σήμερα δε θα δεχόταν τα εκατομμύρια των αφροασιατών,και πιθανότατα να περνούσε δόξες ανάλογες με του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου,που τόσο θαύμαζαν στο Ράιχ.Η μόνη μου ένσταση υπήρξε ο μετέπειτα αντιχριστιανισμός των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών,που όμως δεν ξεκίνησε έτσι.Διαβάζοντας τον Αγώνα του Χίτλερ,στις τελευταίες σελίδες έχει το καταστατικό του NSDAP,όπου αναφέρει ξεκάθαρα πως το κίνημα είναι Χριστιανικό!Ο ίδιος ο Χίτλερ στο βιβλίο του αναφέρεται στον Χριστό κάποιες φορές ως Κύριο!Ο αντιχριστιανισμός όμως βγήκε στην επιφάνεια λόγω του θεωρητικού του Ράιχ,του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ,ο οποίος με το κατά τα άλλα μνημειώδες έργο του''Ο μύθος του 20ου αιώνα''συνδέει μοιραία τον Ιουδαισμό με τον Χριστιανισμό.Παρόλα αυτά ο σεβασμός προς το πρόσωπο του Χριστού διατηρείται,κάνοντας τον Ρόζενμπεργκ να γράψει πως '' ο Χριστός ήταν Άριος,εγκλωβισμένος στη σημιτική γη''!Επίσης ο Χάινριχ Χίμλερ,αρχηγός των SS,στράφηκε εναντίον του Χριστιανισμού.Επειδή όμως δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο,πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τα θετικά από τα αρνητικά.
Πάντως,αλήθεια,το άρθρο αναφέρεται ουσιαστικά στον εκφυλισμό που πρεσβεύει ο παναριστερισμός και ο πολιτιστικός μαρξισμός στην Ευρωπαική κοινωνία ,και ορισμένους από εσάς σας ενοχλεί ακόμα η ευγενής θεωρία του Εθνικοσοσιαλισμού,που αναβλύζει μια γεύση Αριστοκρατίας από την αρχαία Ελλάδα και την Πολιτεία του Πλάτωνα!Και εις ανώτερα!
Γιώργος ο Νότιος

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο όλα αυτά που γράφεις - για το μεταφυσικό - ανήκουν στην δεξιά ιδεολογία και όχι στον εθνικισμό. Απλά στην Ελλάδα οι εθνικιστές θα έπρεπε να πιστεύουν στον Χριστιανισμό διότι είναι η θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.

Απλά φαντάσου ένα εθνικιστικό κίνημα σε μια χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού θα ήταν άθεοι και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Ένα δεξιό κίνημα όμως σε αυτήν την χώρα θα ήταν υποχρεωμένο να είναι ένθεο , εάν ήθελε να είναι πραγματικά δεξιό , ανεξάρτητα από το τι θα πιστεύαν οι πολλοί!

Μια από τις σημαντικές διαφορές δεξιάς εθνικισμού.
Υπάρχουν και άλλες που στην περίπτωση της Ελλάδας μας είναι εντελώς ασήμαντες για την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού πληθυσμού.
Οι εθνικιστές δεν το καταλαβαίνουν...ετσι που να το δώσουν να το κατανοησουν και οι δεξιοί.

Ανώνυμος είπε...

Οσον αφορα τον Βιλχελμ Ραιχ, το αρθρο ειναι αναληθες. Ο ανθρωπος ειχε επινοησει μια καινοτομο μεθοδο θεραπειας βασισμενη στην οργονη, μια ενεργεια που υπαρχει στον κοσμο και στο σωμα μας. Φυλακη πηγε διοτι η μαφια της ιατροφαρμακευτικης βιομηχανιας ηθελε να τον βουλωσει. Παρακαλω να ελεγχετε τα γεγονοτα πρωτου αναρτησετε μπουρδες! Ο Ραιχ εγραψε περι της μαζικης ψυχολογιας του φασισμου και η δουλεια του στο σεξουαλικο κομματι ηταν αναγκαια, καθως οι ανθρωποι της εποχης γου υποφερανε απο ανικανοτητα και συναισθηματικες διαταραχες που προερχονταν απο συνδυασμο ψυχολογικων παραγοντων και σωματικης ακαμψιας λογω "θωρακισης" (δηλαδη απωθησης συναισθηματων μεσω χρονιας εντασης τμηματων του σωματος). Ο Ραιχ δεν ειχε απολυτως κανεναν ρολο στην εξαπλωση του μαρξισμου. Αμα θελετε τους πραγματικους ηθικους αυτουργους, να τους αναζητησετε στο Βατικανο και ολα τα ταγματα και τις οργανωσεις που υπαγονται σε αυτο.

taleapad είπε...

Κάποιος Γιάννης πιὸ πάνω στεναχωριέται γιατὶ ἔχει κουραστεῖ νἀπὸ τὶς ἀναφορὲς τῆς ἐπιδράσεως τοῦ πολιτισμικοῦ μαρξισμοῦ. Ὁ Γιάννης λοιπὸν εἴτε εἶναι βαλτός, (ποὺ δὲν τὸ νομίζω), εἴτε εἶναι ἀποσυνδεδεμένος ἀπὸ τὸ περιβάλλον του, (δικαιολογεῖται διότι μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ ἀπασχολημένος) εἴτε εἶναι τυφλὸς καὶ δὲν βλέπει (ποὺ πάλι τὸ ἀποκλείω) εἴτε ποὺ δὲν ἔχει ἀνεπτυγμένες φυσικὲς ἱκανότητες (ποὺ κι αὐτὸ εἶναι δύσκολο διότι γράφει σὲ κοινωνικὸ δίκτυο) εἴτε διαθέτει διψήφιο δείκτη νοημοσύνης τὸ ὁποῖο σημαίνει ὁτι εἶναι ἱκανὸς νὰ μαθαίνει ἀλλὰ ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιληφθῇ τὸ προφανές.

Ἔτσι λοιπὸν δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιληφθῇ τὴν κατάρρευση τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ ἀπὸ τὴν «μεγάλη πορεία μέσῳ τῶν ἰδρυμάτων» ποὺ ἄφησε γιὰ κληρονομιὰ ὁ Gramsci καὶ φυσικὰ δὲν ἔχει ἀντιληφθεῖ ὁτι οἱ ἀρχὲς τῆς κοινωνίας ποὺ μεγάλωσε καταστράφηκα. Θὰ μποροῦσε ὅμως νὰ μᾶς πῇ ἐὰν βλέπει κάποια μεταβολὴ στὴν παιδεία, τὴν ἀπαλευθέρωση σαπροφύτων ὅπως εἶναι οἱ ὁμοφυλόφιλοι καὶ τὴν ἐμφανέστατη διάλυση τοῦ πυρήνα τῆς οἰκογενείας ποὺ ἀποτελεῖ τὸ βασικὸ συστατικό, τὸ βασικὸ στοιχεῖο τῆς κοινωνίας. Ἐὰν αὐτὰ δὲν ἀποτελοῦν μαρξιστικὸ τρόπο (καὶ δεκάδες ἄλλα), τότε εἶναι νὰ ἀπορῇ κάποιος πῶς διακρίνει τάση ποὺ ὁ κόσμος μιλάει γιὰ μαρξισμὸ κι αὐτὸς δὲν τὸν βλέπει.

Γιάννης είπε...

Αν ο taleapad διαβάσει την απάντησή θα του έλεγα ότι ο Μαρξ και ο μαρξισμός δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συσχετιστεί με τα φαινόμενα που περιγράφονται και στηλιτεύει και θα τον παρακαλούσα να μου αποδείξει το αντίθετο (με στοιχεία φυσικά).

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΣΟΥΛΙΩΤΗΣ είπε...

Δυστυχώς η ασχετοσύνη για το έργο τού Ράιχ είναι ουραμήκης σε αυτό το κείμενο, κάτι που δεν αποτελεί εξάιρεση αλλά σχεδόν τον κανόνα σε όσα έχουν γραφτεί γι΄αυτόν. Πριν 40 και χρόνια έγινα καλά από φυματίωση χρησιμοποιώντας έναν συσσωρευτή οργόνης τού Ράιχ, ( ο άσχετον συγγραφέας τον αποκαλεί γελοία μηχανή. Ούτε μηχανή είναι ούτε κάτι γελοίο). Τον χρησιμοποίηση μέσα στην απελπισία μου όντας σχεδόν ετοιμοθάνατος, χωρίς να πιστεύω ότι θα κάνει κάτι. Τελικά όταν έγινα καλά ένιωσα ότι έπρεπε να ψάξω περισσότερο το θέμα. Από τότε έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια και έχοντας διαβάσει δεκάδες χιλιάδες σελίδες για τον Ράιχ κι έχοντας ελέγξει ξανά, ξανά και ξανά την απόδοση των ανακαλύψεών του, έχω τη στερεότατη και διαγεύστατη άποψη ότι ήταν μεγαλοφυής. Όσον αφορά τα σχόλια περί σεξουαλικότητας αρκεί να πω αυτό. ΟΙ ανακαλύψεις του κάθε άλλο κήρυτταν το ελεύθερο και ασύδοτο σεξ. Αυτά είναι πανηλιθιότητες. Στην ουσία ήταν πιο κοντά στο ηθικό συντηρητισμό. Διαβάστε περισσότερα μήπως και πάψετε να γράφετε ασυναρτησίες!