Η «ανεκτικότητα» είναι αδυναμία

The Right Stuff / ΚΟ

Θα μπορούσα να περιγράψω την τρέχουσα κατάσταση του δυτικού κόσμου μέσα σε λίγες λέξεις. Αλλά καμία από αυτές τις λέξεις δεν θα ήταν θετική. Όμως, με την εκλογή του Donald Trump και με το Brexit, ο δυτικός κόσμος φαίνεται να αλλάζει.

Πρέπει όμως βοηθήσουμε ώστε αυτή η θετική αλλαγή να προχωρήσει. Θα πρέπει να βοηθήσουμε να αφαιρεθούν οι ψευδείς αρετές που μας τις κόλλησαν στους λαιμούς μας και τις εμφύτευσαν στους εγκεφάλους μας. Μία από αυτές τις ιδέες είναι η λεγόμενη «ανεκτικότητα» ή «ανοχή» (‘tolerance’)

Τι είναι η ανεκτικότητα;

Ο ορισμός έχει ως εξής:

Η ικανότητα ή η βούληση κάποιου να ανεχθεί κάτι, ιδίως την ύπαρξη απόψεων ή συμπεριφορών με τις οποίες δεν συμφωνεί απαραίτητα.

Μεγαλώσαμε με το να μας μαθαίνουν να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι η μεγαλύτερη αρετή που μπορεί να έχει κάποιος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μας είπαν ότι η ανοχή είναι το μεγαλύτερο πράγμα που χωρίζει τον δικό μας «ανώτερο» δυτικό πολιτισμό από τους πιο «πρωτόγονους» πολιτισμούς. Είναι η «μεγαλύτερη δύναμη μας», μαζί φυσικά, με την «ποικιλομορφία» (‘diversity’).

Μας είπαν και μας χειραγώγησανυ να πιστεύουμε ότι η ανοχή είναι αυτό που μας κάνει καλύτερους από άλλους πολιτισμούς.

Που πήγαν οι Ευρωπαίοι;

Μεγαλώνοντας, θυμάμαι να μας λένε ότι οι χώρες που δεν επιτρέπουν τους ομοφυλόφιλους να έχουν ανοιχτές «γκέι παρελάσεις» και να κάνουν δημόσια ό,τι εκφυλισμένο πράγμα τους έρθει στο μυαλό, είναι «οπισθοδρομικές». Οι κουλτούρες αυτών των χωρών δεν διδάσκουν τις «αξίες» της ομοφυλοφιλίας, και δεν διδάσκουν ότι οι γυναίκες είναι 100% ακριβώς ίδιες με τους άνδρες. Οι κουλτούρες που δεν κάνουν αυτά τα πράγματα, μας είπαν, ανήκουν σε περασμένες εποχές. Είναι παλιομοδίτικες. Απαρχαιωμένες. Αμαθείς. Αυτά μας λένε όταν θέλουν να μας περιγράψουν το τι συμβαίνει στην «σημερινή εποχή».

Όταν ήμασταν παιδιά, μας έλεγαν ότι ο πολιτισμός μας είναι τόσο «προοδευτικός» και «προηγμένος» και ότι αυτοί οι άλλοι πολιτισμοί ζουν ακόμη στο παρελθόν. Μας έλεγαν ότι είμαστε η αναπόφευκτη πορεία της ιστορίας, και ότι αυτοί οι άλλοι  πολιτισμοί θα πρέπει να φτάσουν εμάς.

Η "ανοχή" είναι αδυναμία

Το θέμα με την «ανεκτικότητα» είναι ότι πρέπει να ανέχεσαι κάτι που δεν σου αρέσει ή είναι αντίθετο με την φύση (από βιολογικής άποψης).

Ορισμένες μορφές ανοχής μπορεί να είναι ευεργετικές. Το να πηγαίνεις στο γυμναστήριο, να σηκώνεις βάρη και να ασκείσαι σκληρά είναι επωφελές τόσο για το σώμα όσο και για το μυαλό.

Ή το να ανέχεσαι το μωρό σου που κλαίει μέσα στη νύχτα, καθώς καταλαβαίνεις ότι είναι απλά ένα βρέφος και είναι δική σου σάρκα και αίμα.

Αλλά το να ανέχεσαι πράγματα που είναι καταστροφικά για σένα, τον πολιτισμό σου και το λαό σου είναι ο ορισμός της αδυναμίας.

Μας λένε ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι οι καλύτεροι πολιτισμοί. Εγώ λέω ότι οι «ανεκτικοί» πολιτισμοί είναι αδύναμοι πολιτισμοί.

Τώρα, συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν διαφορές στις αντιλήψεις μας. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο μυαλό. Αλλά αυτές οι διαφορές πρέπει να υπάρχουν εντός ορισμένων ορίων, και όλες αυτές οι διαφορές θα πρέπει να λειτουργούν προς την κατεύθυνση της ερώτησης: «αυτό είναι καλό για το λαό»;

Το να ανέχεσαι πράγματα που είναι ανοιχτά και άμεσα εχθρικά προς τους ανθρώπους σου και τον πολιτισμό σου είναι ένα σημάδι αδυναμίας και σκέτης παραφροσύνης.

Δεν σου αρέσει αυτή η εικόνα μόνο και μόνο γιατί δεν είσαι "ανεκτικός"

-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες, ως προστάτες της κοινωνίας μας, να ανεχόμαστε να αποικίσουν την χώρα μας οι μωαμεθανοί και να εκθειάζουμε ανοιχτά την πολιτιστική μας κατάκτηση από εκείνους; Όταν οι μωαμεθανοί βάζουν τις φορεσιές τους, το κάνουν για να μας δείξουν ότι μας "έχουν πάρει τον αέρα" και ότι αυτή είναι τώρα η χώρα τους.

Συνήθως όταν ταξιδεύετε ή πάτε να μείνετε σε μια νέα χώρα, δεν θέλετε να μείνετε απ’  έξω από την κουλτούρα αυτής της χώρας (σκεφθείτε π.χ. τους Έλληνες της Αμερικής που άλλαξαν τα ονόματά τους ώστε να ηχούν πιο… αμερικάνικα). Εκτός αν, προσπαθείτε να διαμορφώσετε την κουλτούρα της ώστε να γίνει όπως η δική σας. Αν το να ανέχεσαι την αντικατάστασή σου αποτελεί «αρετή», επιλέγω να είμαι «αμαρτωλός».

Παρατηρήστε ότι οι ευρωπαίοι της Δύσης είναι πιο «ανεκτικοί», αλλά και πιο βαριά εποικισμένοι από μη Ευρωπαίους

-Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» την εξάπλωση και την φυσιολογικοποίηση της «γκέι κουλτούρας»; Η ομοφυλοφιλία χρησιμοποιείται ως όπλο κατά του ευρωπαϊκού / Λευκού πολιτισμού και της οικογένειας. Οι ομοφυλόφιλοι είναι μια άλλη ομάδα «θυμάτων» που χρησιμοποιείται για να επιτεθεί στους Λευκούς και να τους κάνει να νιώσουν «ένοχοι» ώστε να δώσουν περισσότερα χρήματα και δύναμη στον Πολιτιστικό Μαρξισμό της Αριστεράς.

Όταν ξεκινάς να επιτρέπεις μια μικρή (;) αποδόμηση της κοινωνίας σου, ενδέχεται να έρθει η ολοκληρωτική και πλήρης κατάρρευση. Οι ομοφυλόφιλοι ευδοκιμούν στα πολιτιστικά μαρξιστικά αστικά περιβάλλοντα και ασχέτως του τι νομίζει ο καθένας για τους ομοφυλόφιλους, αυτοί συντριπτικά ψηφίζουν πολιτικές που είναι αριστερές και πολιτιστικά μαρξιστικές, κάτι το ποίο αποτελεί μια άμεση επίθεση εναντίον μας.

- Θα πρέπει εμείς ως άνδρες να «ανεχόμαστε» τις φεμινίστριες και την φεμινιστική κατήχηση των αδελφών μας, των αυριανών συζύγων μας, των φίλων μας και των θυγατέρων μας; Ο φεμινισμός είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τις γυναίκες και οι  μελέτες μας έχουν δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο δυστυχισμένες τώρα από ό, τι ήταν παλαιότερα (όταν άρχισε το φεμινιστικό κίνημα).

Γιατί είναι αρετή το να «ανέχεσαι» την παραπάνω κοπέλα που απαιτεί η χώρα σου να αποικιστεί και να αντικατασταθεί από μουσουλμάνους;

Έτσι καταλήγοντας:

Είναι η ανοχή η μεγαλύτερη «αξία» μας και αυτή που καθορίζει μια κοινωνία αν είναι «προχωρημένη»;

Ή είναι η «ανοχή» το σημάδι μιας αδύναμης και παρηκμασμένης κοινωνίας που βρίσκεται στα πρόθυρα της αυτοκαταστροφής;

Το να προστατεύεις, να διατηρείς και να διαδίδεις την κουλτούρα σου και τις ιδέες σου είναι σημάδι δύναμης

Σε ένα πρόσφατο post ανέφερα ότι πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όπως οι πρόγονοί μας για άλλη μια φορά.

Πρέπει και πάλι να γνωρίσουμε και πιστέψουμε στον πολιτισμό μας, και να μην επιτρέψουμε να καταστραφεί δείχνοντας ανοχή σε ιδέες και πολιτισμούς που θέλουν να τον καταστρέψουν.

Το ισλάμ, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και ο φεμινισμός είναι εχθρικές και ανταγωνιστικές κουλτούρες που επιθυμούν να καταλάβουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν είναι αρετή να «ανέχεσαι» πράγματα που θα αντικαταστήσουν και θα καταστρέψουν τον πολιτισμό και τον λαό σου. Είναι σημάδι αδυναμίας και πρόσκληση προς αυτές τις ανταγωνιστικές κουλτούρες να εξαπλωθούν και να μας καταλάβουν.

Και οι τρεις αυτές ιδεολογίες εργάζονται για τον ίδιο στόχο: να καταστρέψουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να τις «ανακατασκευάσουν» σύμφωνα με την δική τους κουλτούρα. Στη φύση, μόνο ο ισχυρός επιβιώνει και ο αδύναμος χάνεται.

Μια κοινωνία που επιτρέπει σε άλλους πολιτισμούς να αποκτήσουν δύναμη και να την αντικαταστήσουν είναι μια κοινωνία που δεν θα διαρκέσει πολύ καιρό.

Όμως η ανοχή μας προς εχθρικές κουλτούρες έληξε. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αρχή, και σε αντίθεση με ό, τι λένε τα κατεστημένα media έχουμε τους καλύτερους και ευφυέστερους ανθρώπους μαζί μας.

Ο Δυτικός κόσμος εξακολουθεί να έχει άρρωστο μυαλό και τρόπο σκέψης. Αλλά, αυτό σιγά-σιγά αλλάζει μέρα με τη μέρα. Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εργαζόμαστε συνεχώς αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός και ως πολιτισμός.

Με όσους από εμάς που ήδη γνωρίζουν και χιλιάδες άλλους που καθημερινά μαθαίνουν την αλήθεια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρουμε και πάλι.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή