Από άρθρο του
Brett Stevens (Amerika.org) / ΚΟ
Πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν τις σκέψεις που απαιτούνται για
να αναλύσουν τα βάθη του αριστερισμού. Επιφανειακά, όλοι γνωρίζουμε περί τίνος
πρόκειται: μια θεωρία υποτιθέμενης συμπόνιας που υποστηρίζει το φεμινισμό, την
πολυπολιτισμικότητα, καθώς και τα «δικαιώματα» των ομοφυλοφίλων.
Ως ιδεολογία είναι κάτι διαφορετικό από την πραγματικότητα.
Λειτουργεί κατά τρόπο δυαδικό: είναι μια προτεινόμενη ιδέα, στην οποία οι
άνθρωποι είτε συμφωνούν ή διαφωνούν. Η διαφωνία σημαίνει ότι η ιδέα δεν θα
περάσει, και έτσι, αυτή μεταφράζεται ως μια "επίθεση" και μια
προσπάθεια θανάτου της ιδέας. Έτσι, οι υποστηρικτές της ιδέας αισθάνονται ότι
για λόγους «άμυνας» πρέπει να επιτεθούν σε όσους διαφωνούν.
Αυτό κάνει την ιδεολογία μολυσματική. Εκείνοι που διαφωνούν έρχονται
αντιμέτωποι με την εχθρότητα, την οποία το ανθρώπινο κοπάδι μάλλον αποδέχεται. Έτσι
από την μία είναι οι "φυσιολογικοί" (αριστεροί) και όσοι διαφωνούν
είναι οι παρεκκλίνοντες που γρήγορα γεμίζουν ονόματα όπως «ναζί», «φασίστες»,
«ρατσιστές», «ομοφοβικοί», «σεξιστές», «μισαλλόδοξοι» και άλλα.
Η Αριστερά κάνει αυτό που κάνει καλύτερα: αρνείται την
πραγματικότητα.
Ιστορικά, o αριστερισμός προέκυψε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής
Επανάστασης και αποτελούνταν από την ιδέα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι "ίσοι"
στις βασικές ικανότητες (η «ισότητα» ως εξισωτισμός) και χρησιμοποιήθηκε για να
μετατρέψει έναν ωφελιμιστικό τρόπο σκέψης σε μια πολιτική ηθική.
Ο εξισωτισμός είναι η φωνή του πωλητή που υπόσχεται ουτοπία στους
υποψήφιους αγοραστές, αλλά στην πραγματικότητα η βάση του είναι το κέρδος. Η «ιδεολογία»
κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται έξυπνοι και ισχυροί για το γεγονός ότι
χειραγωγούν τον κόσμο για να αντανακλά τις δικές τους προθέσεις και επιθυμίες.
Ως εκ τούτου, ο αριστερισμός αντικαθιστά την ταυτότητα,
διότι είναι μια ταυτότητα. Οι αριστεροί θέλουν να ταυτιστούν με τους ισχυρούς, με
αυτούς που είναι τολμηροί και αμφιλεγόμενοι, και οι οποίοι επωφελούνται από την
κοινωνική δημοτικότητα.
Η ιστορία μας λέει ότι ο αριστερισμός έχει κυριαρχήσει και όσοι
δεν τον ακολουθούν (Δεξιά) προχωρούν τελικά, σε ένα συμβιβασμό με τον αριστερισμό.
Έτσι, έχουμε μια Δεξιά αποδυναμωμένη που πάσχει από εγγενή αναποφασιστικότητα, φαγωμάρα
και άλλες συγχύσεις.
Θα πρέπει να επιστρέψουμε στον ρεαλισμό. Να στηρίζουμε δράσεις
πάνω σε αυτό που είναι, σε αυτό που φαίνεται μέσα από την ιστορία, και όχι σε αυτό
που θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι αλήθεια, μέσα από την ψευδαίσθηση της «ισότητας».
Το να παραδεχτείς ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και υπάρχουν μέσα σε μια
ιεραρχία ικανότητας και ηθικής καλοσύνης είναι σήμερα ένα μαζικό ταμπού, επειδή
ακούγεται αντι-κοινωνικό.
Για τους ανθρώπους αυτό που θέλουν να σκέφτονται ότι είναι
αλήθεια, γίνεται πιο σημαντικό από αυτό που είναι αλήθεια και πραγματικότητα. Πρέπει
να γνωρίζουμε όμως ότι η πιο κοινή ανθρώπινη τάση είναι η αυταπάτη, και ότι η
αυταπάτη αυτή ενισχύεται σε ομάδες.
Ως παθολογία ο αριστερισμός συνίσταται στην άρνηση της
ανάγκης μας να κατανοήσουμε τον κόσμο, και έχει ως αντεπιχείρημα τον «ανθρωπισμό»,
την ιδέα ότι οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από την πραγματικότητα. Ακόμα κι
αν αυτή η ιδέα οδηγεί στην καταστροφή πάντοτε, παραμένει το πιο δημοφιλές
επιχείρημα που δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο. Ο ρεαλισμός είναι το μόνο
προπύργιο εναντίον της.
ΚΟ / Πηγή
7 σχόλια:
Ωραία, αλλά ο αριστερισμός δεν έχει "επικρατήσει". Κι ουτε ποτέ α επικρατήσει. Απλά έχει γίνει το χρησιμότερο υποχείριο, συνένοχος και μίσθαρνα όντα στα χέρια των νεοταξιτών, των ανθρωπόμορφων υαινών και σκουληκιών που κυβερνούν την υδρόγειο αυτή τη στιγμή συμπίπτοντας σε ιδεοληγήματα όπως ανοιχτά σύνορα, πολυπολιτισμικότητα, εξάλειψη εθνικών ταυτοτήτων, κοινωνική διαφθορά, υπόσκαψη της ορθόδοξίας, πλαστογράφηση της ιστορίας, τυφλός εκμοντερνισμός, κτλ.
Η πραγματικότητα ποια είναι;
Οι άνθρωποι δεν αποτελούν μέρος της πραγματικότητας;
Είναι …αλλά διαμορφώνονται!!!
(Σωστά αλλά όχι σε όλα, εκεί γίνεται και το “μεγάλο μπέρδεμα”, εφόσον η πραγματικότητα “δεν ξέρει από πρόοδο”.)
Πώς να μην οδηγεί στην καταστροφή, αφού η φυσική , ένστικτη δράση και αντίδραση των έλλογων Ανθρώπων του Θεού και των ζώων είναι μέρος της ίδιας της πραγματικότητας.
Εκτός και εάν “προόδευσε τόσο πολύ η αλήθεια ” που έφτασαν οι αριστεροί να πιστεύουν πως με το να “εγκρίνει σάλιο ο σκύλος …χόρτασε” και ως εκ τούτου η τροφή δεν του είναι απαραίτητη.
Άρα όταν γαυγίζει το κάνει επειδή …είναι φασίστας και όχι επειδή απλά και μόνο είναι ρεαλιστής !
Το πείραμα του Παβλόφ
https://www.youtube.com/watch?v=dLmLx6A_2IM
Εμάς τους Έλληνες πάντως δεν μας έμεινε ούτε ...σάλιο , χωρίς δανεικά!
Χειρότερα και από τους σκύλους μας κατάντησε το σοβιετικό τόξο και ακόμα είμαστε στην αρχή…
Το μεγαλο μπερδεμα…
Τρίτη, 17 Απριλίου 2012
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ
…
Ας θυμηθούμε λοιπόν τις υποστάσεις από τις οποίες αποτελείται το ανθρώπινο ον:
Την νόηση, τα αισθήματα, τα ένστικτα. Κάθε μία από αυτές τις υποστάσεις έχει έναν έμφυτο παράγοντα, βιολογικό, που δεν αλλάζει , και ένα παράγοντα που μπορεί να μεταβληθεί, να καλυτερέψει ή να χειροτερέψει , να υποστεί τελειοποίηση, να ελεγχθεί ή να αφεθεί αχαλίνωτος κλπ.
Ακριβώς γι αυτό το λόγο οι αρχαίοι μας σοφοί φρόντισαν να βρουν εκείνους τους κανόνες που πρέπει να διέπουν την παιδεία και τις κοινωνικές δομές ,έτσι ώστε ο άνθρωπος από την παιδική του ηλικία να αρχίσει να παίρνει Μορφή. Από αυτή την λέξη προέρχεται και η λέξη Μόρφωση –
…
http://theodotus.blogspot.gr/2012/04/blog-post_17.html
Πάντως η δεξιά και η αριστερά δεν προέκυψε από την Γαλλική επανάσταση. Είναι πανάρχαιες έννοιες και κακώς κάκιστα κάνουν πολλοί – ίσως οι “μυημένοι” έντεχνα – να λένε πως δεν υπάρχει δεξιά δεν υπάρχει αριστερά, είναι όλα ίδια και υπάρχουν μόνο και μόνο για να μας διχάζουν!
Ίσως θέλουν να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από την αριστερά με τα διαφορετικά ονόματα…για να φταίνε οι ψηφοφόροι!!!
Επί πλέον εντελώς λανθασμένα (εσκεμμένα;) τοποθετούν τον φασισμό ναζισμό εθνικισμό στα δεξιά του πολιτικού φάσματος ονομάζοντας τα μάλιστα και ακροδεξιά, άλλη μια εφεύρεση της πολιτικής ορθότητας.
Τι είναι η ακροδεξιά;
Μάλλον το κάνουν λόγω έλλειψης της πραγματικής δεξιάς (το οποίο όμως αποκρύπτουν) από τα έδρανα των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων. Τότε σωστά είναι πιο δεξιά τα συστήματα αυτά από την αριστερά, αλλά ΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, θα μπορούσε να είχαν και να έχουν αριστερή κοσμοθεάση …
ΟΙ ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Αναστασίου Γιαννά
Πώς θα μπορούσαμε να ορίσουμε τα αρχέτυπα;
Είναι έννοιες που ενυπάρχουν μέσα στην ψυχονοητική δομή των ανθρωπίνων όντων, από τις αρχέγονες εποχές. Δεν προέρχονται από την εμπειρική μάθηση. Είναι ο Πλατωνικός Κόσμος των Ιδεών, που αντανακλάται πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό. Τέτοιες έννοιες είναι : η Ανάσταση, ο Παράδεισος, ο Κάτω Κόσμος, η Αναγέννηση, ο Λαβύρινθος, το Ανδρόγυνο κ.λπ.
…
Από τις πιο σημαντικές αρχετυπικές έννοιες είναι αυτές της Δεξιάς και της Αριστεράς. Συναντώνται από τα πανάρχαια χρόνια σε όλα τα θρησκευτικά και κοσμογονικά συστήματα της ανθρωπότητας. …
Τέλος,στον χριστιανικό κόσμο είναι γνωστή σε όλους, η φράση από το Σύμβολο της Πίστεως : Ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρός.
Οι έννοιες της Δεξιάς και της Αριστεράς, λέγεται ότι εισήλθαν στην πολιτική ζωή με την Γαλλική επανάσταση, όταν οι συντηρητικοί κάθισαν στα δεξιά έδρανα (ως προς τον πρόεδρο του κοινοβουλίου) και οι επαναστάτες-μασόνοι στα αριστερά έδρανα.
Πράγματι αυτό συνέβη • όμως δεν ήταν κάτι τυχαίο, όπως συνήθως αφήνεται να εννοηθεί από τα επιφανειακά ιστορικά …
…
Ας επισημανθεί, τελειώνοντας, ότι πρέπει να επισημάνουμε ότι εδώ έγινε αναφορά μόνο στις πρωταρχικές, αναλλοίωτες έννοιες, και όχι στα είδωλά τους ή στις αλλοιώσεις στις οποίες υπόκεινται στην εποχή μας .
Είναι βλέπετε μέσα στα «σημεία των καιρών» και η αντιστροφή των εννοιών : Αυτό που σήμερα ονομάζεται πολιτική Δεξιά, είναι ίσως πιο αριστερά από την ίδια την ...Αριστερά.
http://theodotus.blogspot.gr/2011/12/blog-post_09.html
Η "πραγματικότητα" της ανθρώπινης ιστορίας έχει δείξει ότι οι άνθρωποι σε συλλογικό (και ατομικό) επίπεδο αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο, γιατί δεν συμβιβάζονται με τον κόσμο "όπως είναι" αλλά προσπαθούν να τον μετατρέψουν στον σε ένα καλύτερο κόσμο όπως "πρέπει να είναι". Και η πρόοδος στο βιοτικό επίπεδο και στα ανθρώπινα δικαιώματα διαμέσου των αιώνων είναι το αποτέλεσμα.
Προς Γιάννη 7:42
Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν το καλύτερο και αγωνίζονται για το καλύτερο. Εκεί που θα διαφωνήσω είναι στο ότι το αποτέλεσμα είναι η πρόοδος.
Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και αντιλαμβάνονται το «καλό» διαφορετικά. Ένας μαυραγορίτης της κατοχής θεωρούσε καλό το να καταδώσει έναν Έλληνα γιατί θα είχε ένα καλύτερο (ασφαλέστερο) μέλλον. Οι κόκκινοι Χμέρ εξόντωσαν εκατομμύρια για το καλό της χώρας τους, το ίδιο και ο Στάλιν ή ο Τσαουσέσκου. Όλοι αγωνίζονταν για ένα καλύτερο αύριο αλλά με την δική τους έννοια του καλού και το αποτέλεσμα ήταν κάθε άλλο παρά προοδευτικό. Και εδώ θα ήθελα την άποψή σου: Οι Ευρωπαίοι ξεκίνησαν να εξερευνούν τον κόσμο (όχι με αλτρουιστικά κίνητρα αλλά για τα χρήματα, την δόξα, την φήμη, κ.α.) αλλά ο ισχυρότερος πολιτισμός τους διέλυσε τους απολίτιστους ιθαγενείς (Ινδιάνους, Αβορίγινες, κ.α.). Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός ασύγκριτα πολιτισμένου κράτους, με καλύτερα Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία, Ακαδημία, κλπ. Δικαιολογείς την σφαγή των Ινδιάνων στον βωμό της προόδου; Παρακαλώ μην επαναλάβεις τα περί πολιτισμού των ιθαγενών (στα χιλιάδες χρόνια εξέλιξης το μόνο που κατάφεραν ήταν το να ζούν σαν τα ζώα, σε τσαντήρια, ακολουθώντας τους βούβαλους). Οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις της ανθρωπότητας έγιναν απο τους απόγονους εκείνων των «σφαγέων». Ο κόσμος έγινε αντικειμενικά καλύτερος όταν οι Ινδιάνοι έφυγαν απο την μέση.
Στην αρχή του 20ου αιώνα, όποιος πίστευε στον αγώνα για «ένα καλύτερο αύριο» μέσω της Αριστεράς ήταν ρομαντικός. Όποιος πιστεύει το ίδιο στον 21ο αιώνα, είναι ηλίθιος. Η Αριστερά ανήκει στην θεωρία του Διαλεκτικού Υλισμού. Τονίζω το «υλισμού». Είναι μια θεωρία που, σε τελευταία ανάλυση, προτείνει τι να κάνεις τα λεφτά σου, όπως και η Δεξιά. Και μην αρχίσει κάποιος με τίποτε αγιοτικά, όπως σε προηγούμενα ποστ. Ο Θεός είναι κυρίως Υδρογόνο.
Παρακαλώ (για μια ακόμη φορά) όποιος ή όποια σχολιάζει να μένει στο θέμα της συγκεκριμένης ανάρτησης.
Προς Stelios Hoshizora,
Πέραν της διαφωνίας μου με κάποια ιστορικά δεδομένα που θέτεις, και τα οποία δεν είναι της παρούσης, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και περιεκτικός. Άλλο πράγμα είναι το ιδιοτελές συμφέρον ατόμων ή ομάδων, το οποίο μάλιστα αποβαίνει εις βάρος άλλων ανθρώπων, και άλλο το καλό της ανθρωπότητας συνολικά, ή έστω της κοινωνίας στην οποία ζει κανείς. Αυτά μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς αντικειμενικά. Οράματα για ένα καλύτερο αύριο με εκατόμβες αθώων δεν συμβαδίζουν. Η ανθρωπότητα έχει την τάση να εξελίσσεται σε υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και μεγαλύτερη κοινωνική και ατομική ελευθερία, αλλά και υψηλότερη περιπλοκότητα. Και αυτό επιτυγχάνεται, σε ιδεολογικό επίπεδο, ΚΑΙ με την πίστη σε ένα καλύτερο αύριο. Η πρόοδος του δυτικού πολιτισμού, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, οι ανακαλύψεις κλπ δεν οφείλονται στην εξόντωση των ινδιάνων. Αυτή αποτελεί ένα από τα μελανά σημεία της ιστορίας των ΗΠΑ σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα επιτεύγματα. Φυσικά και δεν έγινε καλύτερος ο κόσμος επειδή οι ινδιάνοι έφυγαν απ' τη μέση.
Αν Αριστερά είναι η πίστη σε ένα καλύτερο κόσμο, όπως υπονοεί ο αρθρογράφος, τότε μόνο ηλίθιος δεν είναι όποιος την ενστερνίζεται, για όποιον αιώνα κι αν μιλάμε. Όσο για το "διαλεκτικό υλισμό", καλύτερα να τον ξανακοιτάξεις γιατί τον έχεις μπερδέψει με το χυδαίο (ή αγοραίο) υλισμό που είναι κάτι τελείως διαφορετικό.
Δημοσίευση σχολίου