Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Άγγελος θα σε φέρει εδώ, στον σωστό καιρό...



Η Τελευταία Προσευχή

Δίπλα στο παλάτι των αυτοκρατόρων βρίσκεται η Μονή Βλαχερνών, στην οποία συνήθιζαν οι Βασιλιάδες να προσεύχονται. Στον ιερό αυτό χώρο ψάλθηκε το έτος 626 για πρώτη φορά ο Ακάθιστος Ύμνος. Ο ναός χτίστηκε από την αυτοκράτειρα Πουλχερία το 453 και ολοκληρώθηκε επί Αέοντος Α' το 474. Τότε χτίστηκε και το παρεκκλήσι της Αγίας Σορού για να δεχθεί το ωμοφόριο και την Εσθήτα της Παναγίας, που μεταφέρθηκαν από την Παλαιστίνη το 473.
 

Όταν το έτος 626 πολιορκήθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους Αβάρους, η εικόνα της Παναγίας λιτανεύθηκε στα τείχη από τον Πατριάρχη Σέργιο και η πολιορκία λύθηκε. Η σωτηρία της Πόλης αποδόθηκε στη Θεοτόκο και σύσσωμος ο λαός αγρύπνησε στον ναό της Μονής ψάλλοντας το «Υπερμάχω».
Στον ίδιο ναό άρχισε η εορτή της Ορθοδοξίας μετά τη λήξη της εικονομαχίας το έτος 843. Αν η Πόλη σωζόταν το 1453, πάλι εκεί θα ψαλλόταν ο Ακάθιστος Ύμνος.


Κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας καταστράφηκε η εικονογράφηση του ναού και χάθηκε η ιστορική εικόνα της Παναγίας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση ξαναβρέθηκε το έτος 1030, κρυμμένη μέσα στον τοίχο, κατά τις εργασίες ανακαίνισης που έγιναν επί αυτοκράτορα Ρωμανού Γ του Αργυρού.

Την παραμονή της Άλωσης, πριν βραδιάσει, ο αυτοκράτορας είχε συγκεντρώσει τον λαό και όσους πολεμιστές δεν είχαν βάρδια στα τείχη και τους μίλησε για να μη χάσουν τις ελπίδες τους. Μετά πήγαν όλοι μαζί στην Αγία Σοφία, όπου παρακολούθησαν την «επιθανάτια λειτουργία». Είχε νυχτώσει όταν βασιλιάς πήγε για τελευταία φορά στο παλάτι για να συγχωρεθεί με την οικογένεια και τους υπηρέτες του. Πιθανότατα πέρασε και από τη Μονή Βλαχερνών για μια τελευταία προσευχή πριν αναχωρήσει για το πόστο του στην πύλη του Ρωμανού.

Οι Τελευταίες Στιγμές

Μετά τον τραυματισμό και την απόσυρση του Ιουστινιάνη και των στρατιωτών του από την πύλη του Ρωμανού, η άμυνα της Πόλης κατέρρευσε. Ο αυτοκράτορας άκουγε πλέον με τα ίδια του τα αυτιά τους Τούρκους να πλησιάζουν προς τη μεριά του. «Όποιος θέλει και μπορεί να σώσει τον εαυτό του ας το κάνει και όποιος είναι έτοιμος να αντικρίσει τον θάνατο ας με ακολουθήσει», είπε σ' αυτούς που τον περιέβαλλαν. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του, ο εξάδελφός του Θεόφιλος Παλαιολόγος απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζήσω». Αυτές οι λέξεις συνεπήραν καμιά διακοσαριά Έλληνες και Ιταλούς, που προτίμησαν να ακολουθήσουν τον αυτοκράτορα στον θάνατο, παρά να σώσουν το κεφάλι τους. Συνεπήραν και τον Καβάφη μετά από τεσσερισήμισι αιώνες, που έγραψε: «...τι θλιβερά που ομιλούν πλησίον του τελευταίου αυτοκράτορα. Εν τη απογνώσει του, εν τη οδύνη, ο Κυρ Θεόφιλος Παλαιολόγος λέγει "Θέλω θανείν μάλλον ή ζην''. Α Κυρ Θεόφιλε Παλαιολόγο, πόσον καϋμό του γένους μας, και πόση εξάντλησι οι τραγικές σου πέντε λέξεις περιείχαν». Όταν ο αυτοκράτορας αντίκρισε μια ομάδα Τούρκων στρατιωτών να τρέχουν από τη μέσα μεριά του τείχους, χίμηξε με το άλογό του να τους αποκρούσει. Δίπλα του ίππευαν ο Ισπανός Δον Φραντζίσκο και ο Δημήτριος Κατακουζηνός και πίσω του ο Ιβάν ο Δαλματός. Ο τελευταίος, κατά τον Φραντζή, θέρισε σαν τα χορτάρια με μια σπαθιά τους πρώτους Τούρκους που βρήκε μπροστά του.

Πρώτος σκοτώθηκε ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και λίγο μετά ο Δον Φραντζίσκο, αφήνοντας μόνο τον Βασιλιά να πολεμάει απεγνωσμένα. Όταν ένας Τούρκος στρατιώτης τον τραυμάτισε στο πρόσωπο, ο Κωνσταντίνος κραύγασε δυνατά: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά ένας μαύρος στρατιώτης των Οθωμανών, που βρισκόταν ακριβώς από πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια δυνατή σπαθιά. Μέσα στην αναμπουμπούλα της μάχης δεν γνώριζε αυτός ο στρατιώτης ότι σκότωσε τον τελευταίο αληθινό βασιλιά των Ελλήνων, ούτε ότι με εκείνη τη σπαθιά σφράγισε το τέλος μιας ένδοξης αυτοκρατορίας, που κράτησε συνολικά 1.123 χρόνια και 18 ημέρες.

Ο σουλτάνος έψαχνε τον Αυτοκράτορα ζωντανό ή νεκρό επί 3 ημέρες. «Πού είναι ο καίσαρας, που είναι ο καίσαρας;», ρωτούσε συνέχεια. Ένας Σέρβος στρατιώτης, που μαχόταν στο πλευρό των Οθωμανών, έδειξε ένα κομμένο κεφάλι στον Μωάμεθ: «Αυτό είναι το κεφάλι του τσάρου Κωνσταντίνου, δοξασμένε κύριε», του είπε θριαμβευτικά. Το είχε βρει, όπως ισχυρίστηκε, μπροστά στην πάλη του Ρωμανού. Ο σουλτάνος ζήτησε από Έλληνες αιχμαλώτους, μεταξύ των οποίων και ο Λουκάς Νοταράς, να το αναγνωρίσουν και εκείνοι ξέσπασαν σε λυγμούς.
Το ακέφαλο σώμα του βασιλιά, που αναγνωρίστηκε από τις αυτοκρατορικές περικνημίδες, ήταν τσαλαπατημένο από το πλήθος των Ελλήνων που εγκατέλειπαν την πόλη για να αποφύγουν τη μανία των εισβολέων. Όπως και ο Λεωνίδας της Σπάρτης, πέθανε στο πεδίο της μάχης σαν απλός στρατιώτης, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα έχει φρικτό τέλος.

Η δόξα του Παλαιολόγου κοιμήθηκε επί τρεισήμισι αιώνες, μέχρι να την ξυπνήσει ο Κολοκοτρώνης, χίλια μίλια μακριά, στις κορυφές του αρκαδικού Μαινάλου: «Μόλις χάλασε η Πόλη, πυκνώθηκε παντού το σκοτάδι και συνέβη στη φυλή μας ό,τι συμβαίνει στον κόσμο τη νύχτα. Τα αγκάθια κυμάτιζαν στη γη των προγόνων μας, οι ξακουστές μας πόλεις χορτάριασαν και η φλογέρα του Έλληνα βοσκού με τα λίγα γίδια ίσα που λαλούσε στα μνημεία των αρχαίων προγόνων μας».

Οι τελευταίες στιγμές του αυτοκράτορα περιγράφονται με συναρπαστικό τρόπο στο βιβλίο: «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος - Η τελευταία νύχτα της Πόλης» (Εκδ. Διόπτρα), που έγραψε το 1892 ο υπουργός Εξωτερικών του Βασιλείου της Σερβίας Τσέντομιλ Μιγιάτοβιτς.

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς

Ο θρύλος λέει ότι την στιγμή που οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη, ο αυτοκράτορας έτρεξε καβάλα στο άλογό του να τους εμποδίσει. Πολλοί εχθροί τον περικύκλωσαν κι εκείνος τους χτυπούσε και τους έκοβε με το σπαθί του. Όταν σκοτώθηκε το άλογό του, αυτός έπεσε κάτω και συνέχισε να πολεμάει. Όταν ένας μαύρος στρατιώτης σήκωσε το σπαθί του να τον χτυπήσει, άγγελος Κυρίου τον παρέλαβε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί, αφού τον έλουσε και έπλυνε τις πληγές του με μόσχο και μύρο, τον μαρμάρωσε και του έστρωσε να κοιμηθεί σε κλίνη από βύσσο.


Όταν έρθει η ώρα, ο άγγελος θα ξυπνήσει τον βασιλιά και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη. Οι Τούρκοι το ξέρουν καλά αυτό, μα δεν μπορούν να βρουν τη σπηλιά που είναι κρυμμένος ο βασιλιάς. Γι' αυτό έχτισαν την πόρτα που ξέρουν πως απ’ αυτή θα μπει στην Πόλη για να τους κυνηγήσει ως την Κόκκινη Μηλιά...
 
Από το «Η Άλωση Μέσα από τα Μάτια του Τελευταίου Αυτοκράτορα» / τα σκίτσα από το Graphic Novel "1453" των Ορέστη Μανούσου - Νίκου Παγώνη (Anubis)

KO

15 σχόλια:

Unknown είπε...

Κόκκινε Ουρανέ, σε παρακαλώ, σε υπερπαρακαλώ, το κόμικ από πάνω στα Ελληνικά με την πτώση της Κωνσταντινούπολης που μπορώ να το βρω;

Έχω 4 παιδιά και το χρειάζομαι για αυτά.

Ανώνυμος είπε...

FREE GREEK KONSTANTINUPOLIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
we will be back....

SkyWatcher είπε...

Δημήτριε,εγώ το βρήκα στα public.

Unknown είπε...

Ευχαριστώ Κόκκινε Ουρανέ, το βρήκα εδώ:

http://www.public.gr/product/comics/greek-comics/action-adventure-graphic-novel/1453/prod436981/

Eagle1 είπε...

Ολα αυτα ακουγονται παρα πολυ ωραια.Ομως συγνωμη αλλα πρεπει να μου πει καποιος την αληθεια για το πως ξεκινησε η αλωση της πολης.Μηπως ξερει κανενας για τις κερκοπορτες;Μηπως ξερει κανενας πως εγινε αμεσως ο επόμενος πατριαρχης της πολης;Μηπως ξερει κανενας πως εγινε η συμφωνια;Ειναι κριμα γιατι χαθηκε το τελευταιο οχυρο μας.Γιατι;Γιατι;Γιατι;Τι εφταιξε;Ολα εχων την απαντηση τους.Λιγοι τα ξερουν ομως.Γιατι μα γιατι τοσο λιγοι;Μην μιλας.Μην αποκαλυπτεις.Μην ενδιαφερεσαι.Μην ρωτας.Η πατριδα κοιμαται...και .....η Πολη χαθηκε....μαζι με την Ελλαδα.

Άγγελος Μάριος είπε...

Ας μην λησμονούμε την συμβολή των Φράγκων.
Ουσιαστικά οι "πολιτισμένοι" Φράγκοι εργάσθηκαν δια λογαριασμό των Βαρβάρων.
Αυτή ήταν, είναι και θα είναι η Δύση.
Ότι καταφέρουμε Μόνοι μας.

Ανώνυμος είπε...

Ένα κείμενο που φέρνει δάκρυα στα μάτια των Ελλήνων.
Σε ευχαριστούμε Κ.Ο.!
Δυστυχώς στο παλαιό σχολείο μας έμαθαν μόνο τα γεγονότα. Στο σημερινό ούτε αυτά.
Παράλληλα όμως Η ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ …δημιουργεί και συνειρμούς!
Αυτούς θα έπρεπε να μας διδάσκουν πρώτα από όλα τα άλλα!




Μπορεί κάποιος να φανταστεί τον Παλαιολόγο , ενώ γνωρίζει τις διαθέσεις των Μωαμεθανών και των δυτικών- παπικών , να τιμωρεί όσους προσπαθούν να κλείσουν τις κερκοπόρτες στους μωαμεθανούς και ταυτόχρονα να υπακούει στους δυτικούς που τον διατάζουν αφενός να τις έχει ορθάνοικτες και αφετέρου να παίρνει συνεχώς μέτρα που να προκαλούν την εξόντωση όσων Ελλήνων έχουν μείνει ακόμα εντός των τειχών;

Πως θα τους χαρακτηρίζαμε σήμερα - τον Παλαιολόγο και όσους άλλους άνοιγαν τις κερκόπορτες και πολεμούσαν στο πλευρό των βαρβάρων κατακτητών του Ελληνοχριστιανικού Βυζαντίου ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ -
εμείς οι απόγονοι αυτών των Ελλήνων;

ΗΡΩΕΣ!!!

Παράλογο; Καθόλου!
Απόδειξη; Εν τάχει!

Σήμερα έχουμε ως ΗΡΩΕΣ και κυβερνήτες μας :

Αυτούς που όχι μόνο χάρηκαν για την Μικρασιατική καταστροφή ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Ελλήνων παππούδων μας ΑΛΛΑ , άνοιξαν και την κερκόπορτα , την ΕΠΕΔΙΩΞΑΝ, κατά δική τους , καταδίκη τους ομολογία!

Αυτούς που παρέδιδαν την Μακεδονία , την Θράκη ,την Ήπειρο και ΟΛΗΝ την Ελλάδα μας έως τον Όλυμπο σε αυτούς που πολεμούσαν εναντίον των ΓΟΝΙΩΝ ΜΑΣ!
ΚΑΙ μάλιστα όχι μόνον την παρέδιδαν ΑΛΛΑ άνοιξαν και την κερκόπορτα, ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ENANTION των γονιών μας , που πολεμούσαν για την ελευθερία τους και απωθούσαν τους εχθρούς εκτός αυτών ταύτων των ελαχίστων ορίων - σε σχέση με την Ελληνοχριστιανική βυζαντινή κληρονομιά μας - που κέρδισαν και πάλι οι Ελληνες παππούδες μας με άπειρο αίμα!

Ο.ε.δ.!!!

Το πιο ανησυχητικό από όλα τα υπόλοιπα, για το εναπομένων τελευταίο αυτό προπύργιο του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού μας , είναι πως οι Έλληνες ελάχιστα πριν ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΜΑΣ από τον χάρτη ,
συνεχίζουμε να έχουμε στραμμένη την προσοχή μας , εκτός των τειχών …

Ανώνυμος είπε...

Ο θρύλος...
Οι πολιτικώς ορθοί χλευάζουν τους θρύλους...

Εάν κρίνουμε κατά πως γράφει τα γεγονότα η ιστορία , σε σχέση με την πραγματικότητα κατά την πολύ πρόσφατη περίοδο της επανάστασης των συνταγματαρχών , με αυτήν που ομολογούν οι Ελληνες από στόμα σε στόμα , δηλαδή η παράδοση , τι θα έπρεπε να πιστέψει κάποιος νέος γεννημένος μετά το 1970 ;
(Σημειωτέον πως τα γεγονότα οι Ελληνες τα ζήσαμε - ΤΑ ΖΗΣΑΜΕ δεν μας τα περιέγραψε κάποιος άλλος )!

Την παράδοση τον θρύλο …με κλειστά τα μάτια όσο είναι νωρίς!

Πρίν να κλείσουμε οριστικά τα μάτια μας όσοι ζήσαμε την πραγματικότητα και γνωρίζουμε την αλήθεια , η οποία προϊόντος του χρόνου όσο πάει και αλλοιώνεται επι τα χείρω.

Άλλο παράδειγμα.
Πως περιγράφουν οι “ιστορικοί” την ζωή των πολιτών στις πρώην κομμουνιστικές χώρες και πώς η παράδοση. Η παράδοση, δηλαδή τα γεγονότα που εμείς δεν ζήσαμε , αλλά μας μεταφέρουν οι ίδιοι οι πολίτες των χωρών αυτών που τα έζησαν. Ως παράδεισο τον περιγράφουν οι πολιτικοί ιστορικοί ΚΑΙ ως ΚΟΛΑΣΗ αυτοί που τα έζησαν. Προφανώς κόλαση ηταν διότι εάν ηταν παράδεισος θα πήγαιναν να ζήσουν εκεί οι ιστορικοί πολιτικοί αντιστασιακοί αντιχουντικοί και οχι στο Παρίσι!

Σύμφωνα με τα ανωτέρω
Πιστεύω πάρα πολύ στα οσα θρυλούνται περί του Ελληνα Χριστιανού , ορθόδοξου βασιλέα των Ελλήνων και στις προφητείες ων Αγίων μας που μέχρι στιγμής επαληθεύονται κατά γράμμα!
Με την βοήθεια της Υπεραγίας μας Θεοτόκου
και όλα τα υπόλοιπα που έχουν προφητέψει!

Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι...

Τὸν εἶδες μὲ τὰ μάτια σου, γιαγιά, τὸν Βασιλέα,
ἢ μήπως καὶ σὲ φάνηκε, σὰν ὄνειρο, νὰ ποῦμε,
σὰν παραμύθι τάχα;
-Τὸν εἶδα μὲ τὰ μάτια μου, ὡσὰν καὶ σένα νέα,
πὰ νὰ γενῶ ἑκατὸ χρονῶ, κι᾿ ἀκόμα τὸ θυμοῦμαι,
σὰν νἄταν χτὲς μονάχα.

Στὴν Πόλη, στὴν Χρυσόπορτα, στὸν πύργον ἀπὸ κάτου,
εἶν᾿ ἕνα σπήλαιο πλατύ, στρωμένο σὰν παλάτι,
σὰν ἅγιο παρακκλήσι;

Κανένας Τοῦρκος δὲν μπορεῖ νὰ κρατηθῇ κοντά του,
κανεὶς τῆς σιδερόπορτας ναὕρῃ τὸ μονοπάτι,
νὰ πὰ νὰ τὸ μηνύσῃ.

Μόνο κανένας Χριστιανός, κανένας ποὺ τὸ ξέρει,
περνᾷ π᾿ αὐτοῦ κρυφὰ κρυφὰ καὶ τὸν σταυρό του κάνει
μὲ φόβο καὶ μ᾿ ἐλπίδα.

Ἔτσι κι᾿ ἐγώ, βαστούμενη στὸ πατρικό μου χέρι,
ἐπῆγα καὶ προσκύνησα. Καὶ ἐδ᾿ αὐτοῦ μ᾿ ἐφάνη-
Ὄχι μ᾿ ἐφάνη! Εἶδα:

Μέσ᾿ στὸ σκοτάδι τὸ βαθὺ ἕν᾿ ἄστρο, σὰν λυχνάρι,
σὰν μία φλόγα μυστική, ἀπ᾿ τὸν Θεὸ ἀναμμένη.
γαλάζια λάμψι χύνει.

Καὶ φέγγει τὴν λευκόχλωμη τοῦ Βασιλέως χάρι,
ποὺ μὲ κλεισμένα βλέφαρα ἐξαπλωμένος μένει
στὴν ἀργυρή του κλίνη.

- Ἀπέθανε, γιαγιά; - Ποτέ, παιδάκι μου! Κοιμᾶται,
κοιμᾶται μόνο! Τὴν χρυσὴ κορῶνα στὸ κεφάλι,
τὸ σκῆπτρο του στὸ χέρι.

Καὶ θἄρθη, ναί, γιαγιάκα μου; -Θἄρθη, παιδί μου, θἄρθη.
Καὶ ὅταν ἔρθῆ, τί χαρὰ στὴν γῆ, στὴν οἰκουμένη,
σ᾿ ὅποιους θὰ ζοῦνε τότε!

Διπλό, τριπλὸ θὰ πάρουμεν αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐπάρθη,
κι᾿ ἡ Πόλη, κι᾿ ἡ Ἁγιασοφιὰ δική μας θένα γένη.
-Πότε, γιαγιά μου; Πότε;

-Ὅταν τρανέψῃς, γυόκα μου, κι᾿ ἀρματωθῇς καὶ κάμῃς
τὸν ὅρκο στὴν Ἐλευθεριά, σὺ κι᾿ ὅλ᾿ ἡ νεολαία,
νὰ σώσετε τὴν χώρα.

Τότε θὲ νἄρθ᾿ ὁ ἄγγελος κι᾿ ἀγγελικαὶ δυνάμεις,
νὰ μποῦνε, νὰ ξυπνήσουνε, νὰ ποῦν στὸν Βασιλέα,
πὼς ἦλθε πιὰ ἡ ὥρα!

Κι᾿ ὁ Βασιλὲς θὰ σηκωθῇ, τὴν σπάθα του θὰ δράξη,
καί, στρατηγός σας, θὲ νὰ μπῇ στὸ πρῶτο του βασίλειο
τὸν Τοῦρκο νὰ χτυπήσῃ.

Καὶ χτύπα, χτύπα θὰ τὸν πὰ μακρὰ νὰ τὸν πετάξῃ,
πίσω στὴν Κόκκινη Μηλιά, καὶ πίσ᾿ ἀπὸ τὸν ἥλιο,
ποὺ πιὰ νὰ μὴ γυρίσῃ!

Eagle1 είπε...

Δηλωση Ελληνοχριστιανων Βυζαντιου(Πολης):καλιο να μας παρουν τα κεφαλια οι μωαμεθανοι,παρα να συμμαχισουμε με τους δυτικους.Ετσι κι εγινε.Τοτε γιατι διανμαρτυρομαστε;Για ποιον πολεμαμε;Κοκκικε ουρανε,αναφερεις στο αρθρο σου για τον Κολοκοτρωνη........τρεις φορες αφοριστηκε,δυο φορες μπηκε φυλακη,πολλες φορες προδοθηκε.(1821)Η Ελληνικη επανασταση τοτε αφοριστηκε παμπολες φορες,μην πουμε για τους οπλαρχηγους και τους διαφωτιστες.Προδοθηκαν.Γιατι;;;;Κερκοπορτα(1453).....Γιατι;;;;Ποιος αραγε μωρε γερο του μορια μας προδιδε;Φωτια και τσεκουριστους προσκυνημενους ειπες.Ποιος σε ακουσε;ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑ.Το θεμα ειναι ομως ποιον και τι προσκυνα.Η απαντηση βρισκεται για ολους και για ολα στην αδελφικη διδασκαλια τουΚοραη σε απαντηση της πατριαρχικης διδασκαλιας του πατριαρχη ιεροσολημων.....Ομως και Ο Κοραης αφοριστηκε.Γιατι;;;Μην μιλας,μην ρωτας,μην ψαχνεις,μην ενδιαφερεσαι.ΜΑΘΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ.Τα υπολοιπα θα τα καταλαβεις αλλα ισως να ειναι καπως αργα.

Ανώνυμος είπε...

Η οπισθοδρομική Ελλάδα και Ανατολή σε αντίθεση με την… προοδευτική δύση!
Θα ακολουθήσουν κάποια σχόλια μακροσκελή , ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων αλλά δεν γίνεται αλλοιώς! ,Εάν πιστεύεται πως είναι εκτός θέματος μην τα δημοσιεύεται …

Το μόνο που ήθελαν οι παπικοί - δυτικοί ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ το 1821 (σήμερα είναι ολοφάνερο) ήταν να σπάσουν το Ελληνικό Χριστιανικό ορθόδοξο Βυζάντιο σε κομμάτια για να είμαστε φόρου υποτελείς σε αυτούς.
Για να εξαφανίσουν τον ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!
Αυτός είναι ο εχθρός τους και τότε και σήμερα! Ο Τριαδικός Θεός μας! Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός μας που Γεννήθηκε από την Υπεραγία Θεοτόκο και Αναστήθηκε!
Το λογικο και αναμενόμενο θα ηταν μετά από 1000 χρόνια Ελληνικής κυριαρχίας και την βίαιη κατάλυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους Μωαμεθανούς να απαιτούμε και να επιδιώκουμε την απελευθέρωση ολόκληρης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας με Έλληνα Χριστιανό ορθόδοξο Αυτοκράτορα στην ηγεσία!
Κάποιοι φωτισμένοι γέροντες γνώριζαν τι θα συνέβαινε και αντιδρούσαν.
Ο δε Άγιος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός το επεσήμαινε συνεχώς - ακόμα το κάνει με τα γραπτά του - για το ψευτο ρωμαίικο.
Εκτός αυτού τον Πάπα να καταράσθαι έλεγε. Κάτι ήξερε...

Σήμερα οι ηγέτες της “Ελληνικής” εκκλησίας που επιθυμούν να υποταχθεί η Ανατολική Ελληνοχριστιανική εκκλησία στην δυτική στον Πάπα ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΝ!

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ…

“Οι οργισμένοι σταυροφόροι επιτέθηκαν και κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη στις 13 Απριλίου του 1204.

Ακολούθησαν μεγάλες καταστροφές, σφαγές και λεηλασίες. Οι σταυροφόροι και οι Βενετοί ήταν αποφασισμένοι τώρα να αντικαταστήσουν την

αυτοκρατορία των Σχισματικών Ελλήνων με μία δική τους αυτοκρατορία.


Λατινική Αυτοκρατορία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Λατινική Αυτοκρατορία (κόκκινο), η Αυτοκρατορία της Νίκαιας (μπλε), η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας (μωβ), και το Δεσποτάτο της Ηπείρου (πράσινο). Τα όρια είναι ασαφή.
Η Λατινική Αυτοκρατορία ή Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης ή Ρωμανία ήταν το κράτος που δημιουργήθηκε από τους σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1204 και διατηρήθηκε μέχρι το 1261, οπότε η Κωνσταντινούπολη ανακαταλήφθηκε από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.
Προοριζόταν να γίνει η νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Δυτικούς. Μοίρασαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μεταξύ τους και θα ακολουθούσαν το Βυζαντινό τυπικό των αυτοκρατόρων ώστε να δείξουν στους ντόπιους ότι τίποτα δεν άλλαζε.

Οι Βενετοί θα αποκτούσαν τα ⅜ της επικράτειας. Πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας εκλέχτηκε ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας.

Νέα κράτη υποτελή στον Λατίνο αυτοκράτορα δημιουργούνταν, το

Βασίλειο της Θεσσαλονίκης,

το Δουκάτο των Αθηνών

και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας.

Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης υποτάχθηκε στην εξουσία του Πάπα της Ρώμης και ένας Λατίνος Πατριάρχης εκλέχτηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Το νέο κρατικό μόρφωμα θα διευκόλυνε τις επιχειρήσεις των σταυροφόρων και δεν θα ακολουθούσε πολιτική που θα πήγαινε ενάντια στα συμφέροντα των Δυτικών, όπως είχε συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν.

Οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν, όμως, αποδείχθηκαν φρούδες πολύ σύντομα. Τα εδάφη της αυτοκρατορίας για να μοιρασθούν έπρεπε να κατακτηθούν πρώτα. Η αντίδραση των ντόπιων ήταν περιορισμένη αλλά όχι ανύπαρκτη. Η σύγκρουση με τη Βουλγαρία και τα κράτη που ίδρυσαν οι ίδιοι οι Βυζαντινοί (Δεσποτάτο της Ηπείρου, Αυτοκρατορία της Νίκαιας), η έλλειψη πόρων και ενισχύσεων, η περιστασιακή και πολλές φορές ανύπαρκτη υποστήριξη από τη Δύση ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάλυση της Λατινικής Αυτοκρατορίας το 1261 με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.”

Ανώνυμος είπε...

Η δύση! Πραγματικά κανείς δεν μιλά αλλά γιατί;
Όπως προ Χριστού μετά τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου χάσαμε την αληθινή πίστη μας , εκφυλιστήκαμε και εν τέλει σκλαβωθήκαμε στους δυτικούς (Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός λέγεται και …καμαρώνουμε) , έτσι και τώρα μέσα σε 200 χρόνια από τότε που ΔΕΝ απελευθερωθήκαμε αλλά παραδοθήκαμε στους ΔΥΤΙΚΟΥΣ (ανήκομεν εις την δύσιν) , έτσι και τότε με την πτώση της Πόλεως!
Χάσαμε την πίστη μας , εκφυλιστήκαμε
ΔΥΤΙΚΟ ΠΟΙΗΘΗΚΑΜΕ και τις τρεις αυτές φορές!

Δεν είναι πως ΔΕΝ συμπαρατάχθηκε η εκάστοτε ηγεσία Εκκλησιαστική και πολιτική με την Δύση , είναι ακριβώς για αυτό! Είναι απαραίτητο να πηγαίνουμε κάποια χρόνια πίσω από την “στιγμή της αλώσεως” για να καταλάβουμε τι έφταιξε και φτάσαμε σε αυτήν!
Ο Ελληνικός λαός ήταν πάντοτε αντίθετος στην απώλεια της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας του , ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Δεν επιθυμούσε και ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ να χάσει την Ελληνοχριστιανική ταυτότητα του τα ήθη έθιμα την γλώσσα του την ιστορία του κλπ.

Οι πρόγονοι μας , όταν το πρόβλημα υπερέβαινε τις λύσεις που μπορούσαν να προσφέρουν θνητά πρόσωπα ανέμεναν τον από μηχανής Θεό. Πάντοτε εμφανιζόταν. Με την εμφάνιση Του Αληθινού Τριαδικού Θεού μας στην γη και Την Ανάσταση Του , αναστήθηκε και ο Ελληνισμός! Εάν δεν μεταφερόταν η έδρα από την Ρώμη στην παλαιά ΕΛΛΗΝΙΚΗ πόλη Βυζάντιο σήμερα απλώς θα ήμασταν ότι είναι και ΦΟΙΝΙΚΕΣ*!


1) Προ Χριστού

Υπάρχει και η άλλη άποψη ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΣΗ!
Πολύ λιγότερο γνωστή για τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό.
(Όσον αφορά τον σύγχρονο μεγάλο δυτικό τα έχετε γράψει σε αυτό το ιστολόγιο πολλές φορές…)
Η “επικρατούσα” είναι πως ο Χριστιανισμός κατάστρεψε την αρχαία Ελλάδα. Εδώ όμως αποδεικνύεται πως ήταν ήδη κατεστραμμένη εξαιτίας των Ρωμαίων και ο Χριστιανισμός μέσω του Βυζαντίου την απεκατέστησε!


Το πραγματικό τέλος της αρχαίας Ελλάδας
Ερευνα: Δημήτρης Σκουρτέλης

Σουητώνιος «Ζωή των δώδεκα Καισάρων» Κλαύδιος, 16.
Ο Αυτοκράτορας Κλαύδιος «όχι μόνο διέγραψε από την λίστα των Δικαστών έναν ευγενή, έναν από τους αρίστους της Επαρχίας της Ελλάδος, επειδή δεν μίλαγε Λατινικά, αλλά του στέρησε και την ρωμαϊκή υπηκοότητα.»
Ιωάννης ο Λυδός, De Magistratibus ΙΙΙ, 68
«Ηταν από παλιά νόμος, οτιδήποτε διαβήματα έκαναν οι έπαρχοι, αλλά και οι υπόλοιποι κρατικοί υπάλληλοι, να γίνονται στη γλώσσα των Ιταλών (τα Λατινικά)» «Και αυτά που γίνονταν στην Ευρώπη στην παλιά εποχή, από ανάγκη παρέμειναν εν ισχύ για τους πολίτες, παρά το ότι ήταν Έλληνες κατά πλειοψηφία, να μιλάνε δηλαδή Λατινικά, ειδικά όταν ασχολούνταν με δημόσιες υποθέσεις»

Σάρδεις, Μ. Ασία.
Η ρωμαϊκή Σύγκλητος είναι και ιερή,
είναι και φίλη, είναι και σύμμαχος...
Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ
ΑΥΡΗΛΙΑΝ ΑΡΤΕΜΕΙΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΠΑΣΙΩΝΟΣ"

Στο ταφικό αυτό μνημείο βλέπουμε την μίξη
ρωμαϊκών και ελληνικών ονομάτων...

Ανώνυμος είπε...

1,1)
Κυριολεκτικά χιλιάδες είναι
αυτές οι επιγραφές που αποδείχνουν
ατράνταχτα την κατάντια
του Ελληνικού Έθνους...
Π. Εὔφημος κ̣αὶ Τ̣υλλία Σπ̣ένδου̣σα̣, οἱ ἱεραφόροι, καθιέρωσαν |
τοὺς θεούς, οὓς ἡ θεὸς ἐκέλευσε•
Σάραπιν, Εἶσιν, Ἄνουβιν, Ἁρφο|κράτην, Ὄσειριν, Ἆπιν, Ἥλιον ἐφ’ ἵππῳ
καὶ ἱκέτην παρὰ τῶι ἵππῳ, Ἄρη, Διοσ|κόρους....κλπ

Και οι ιερείς ακόμη είχαν Ρωμαϊκά ονόματα
και καθιέρωναν ξένους θεούς...
Το μόνο που μπόρεσε να ικανοποιήσει αυτό τον λαό που καυχώμεθα να θεωρούμε πρόγονό μας, ήταν η οριστική του απελευθέρωση από τον Μακεδονικό ζυγό από τους… Ρωμαίους, πάντα με τις ευλογίες του Μαντείου των Δελφών. Οι Δελφοί, δεν μπόρεσαν να κρατήσουν έστω και έναν υποτυπώδη φιλελληνισμό. Συνεργάστηκαν με τους Ρωμαίους, που παρουσιάζονταν σαν εκδικητές της Τροίας και του θεού της, του Απόλλωνα.

Οι Ρωμαίοι δήλωναν πως δεν κατάκτησαν την Ελλάδα, αλλά την βοήθησαν να απελευθερωθεί. Φυσικά οι ελευθερωτές μας δεν παρέλειψαν να λεηλατήσουν κατόπιν τους φιλικούς τους Δελφούς, αλλά και όλες τις μεγάλες πόλεις της πατρίδας μας, γιατί αυτή είναι η ανταμοιβή της προδοσίας και της βλακείας.

Μετά από αυτές τις καταστροφές, η τιμή των δούλων έπεσε σε πρωτοφανή επίπεδα για την αρχαία ιστορία.

Αυτό αποκαλείται Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, ένας πολιτισμός «που τον διδάσκουν δούλοι», όπως δήλωσε ο Ρωμαίος Γάιος Μάριος.. Έτσι κατέληξε η αρχαία Ελλάδα, που καταστράφηκε τάχα από τους… Χριστιανούς.

Όμως, ο όρος Έλληνας στη Ρωμαϊκή περίοδο ήταν υποτιμητικός. Έτσι εμφανίστηκε και ο όρος «Ελλαδικός» = αυτόχθων Έλληνας, σε αντίθεση μάλιστα, με το «Έλληνας». Αυτός ο όρος δεν κατασκευάστηκε την Βυζαντινή περίοδο, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Υπήρχε τουλάχιστον από τον Β΄αι. μΧ. [2]

Άλλωστε, η λέξη «Ελληνάκι» (Γραικύλος) ήταν πλέον Ρωμαϊκή βρισιά… Ακόμα και ο επίσημος όρος «Γραικός» ήταν επίσης υποτιμητικός, σύμφωνα με τον Ιουλιανό τον Παραβάτη. Σε μια υποθετική συζήτηση Αλεξάνδρου – Καίσαρα, ο δεύτερος λέει υποτιμητικά στον Αλέξανδρο πως δεν έκανε τίποτα παραπάνω από «μυρίων Γραικών κρατήσαι» (εννοεί την Χαιρώνεια και τη Θήβα) και ο Μακεδόνας προσβάλλεται:

«Επεί ώσπερ διασύρων των μυρίων εμνημόνευσας Γραικών ότι μεν και υμείς εντεύθεν γεγόνατε και τα πλείστα της Ιταλίας ώκησαν οι Γραικοί…»[3]

https://sites.google.com/site/archaiaelladaealetheia/rome-troia/to-pragmatiko-telos-tes-archaias-elladas

Είναι και αρκετές σελίδες , ποιος διαβάζει τωρα ...

Ανώνυμος είπε...

2) Μετά Χριστόν

Η διαφορά με τους δυτικούς είναι πως , πως έπειτα από 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους συνεχίσαμε να υπάρχουμε ως Ελληνοχριστιανικό έθνος , γλώσσα ήθη έθιμα ιστορία και λοιπά.

ΜΟΝΟΝ με την Γέννηση και Ανάσταση Του Χριστού μας ξαναεμφανίσθηκε στο προσκήνιο ο Ελληνισμός. Εάν δεν υπήρχε το Ελληνοχριστιανικό Βυζάντιο, η εάν είχαμε παραδοθεί στους παπικούς δυτικόυς το 1453 , σήμερα μάλλον θα μας ήξεραν όπως ξέρουν και τους Φοίνικες!
Ένας λαός σημιτικής καταγωγής λένε …

Οι Φοίνικες ή Σιδώνιοι ήταν αρχαίος σημιτικός λαός που έζησε στη βόρεια Χαναάν, στην παραλιακή πεδιάδα μήκους περ. 200 χλμ και πλάτους μόλις 30 χλμ του σημερινού Λιβάνου -τμήμα της αρχαίας χώρας ανήκει σήμερα και στο Ισραήλ και στη Συρία…

Παρότι οι ίδιοι κάτοικοι της περιοχής δεν διέθεταν επαρκείς πόρους για τα επιτεύγματά τους, από άλλες πηγές (κυρίως ελληνικές) είναι γνωστό ότι υπήρξαν εξαιρετικοί έμποροι και θαλασσοπόροι.

Σε αυτούς επίσης ανάγεται η πλειονότητα των σημερινών αλφαβήτων, αφού μέσω κυρίως του ελληνικού και δευτερευόντως του αραμαϊκού, το αλφάβητό τους αποτέλεσε το θεμέλιο λίθων των σημερινών αλφαβήτων. Θεωρείται επίσης ότι προήγαγαν την εριουργία, την βαφική και τη βιομηχανία διαφανούς υάλου.

https://el.wikipedia.org


29η Μαΐου, επέτειος της Άλωσης. Γιατί την επέτρεψε ο Θεός; Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.
1. ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ

29 Μαΐου 1453. Μετά από σκληρή πολιορκία πολλών εβδομάδων, η Πόλη πέφτει στα χέρια των Τούρκων! Ο ήχος των σπαθιών και οι ανατριχιαστικές κραυγές απόγνωσης, πόνου, τρόμου και απελπισίας ακούγονται από όλες τις πλευρές της Βασιλεύουσας:
– Παναγίτσα μου, βόηθα μας!
– Χριστέ μου!
– Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες;
Οι χριστιανοί αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει· νομίζουν ότι βλέπουν ένα κακό όνειρο.



Ο Μωάμεθ ο Πορθητής, για να ευχαριστήσει τους στρατιώτες του, τούς δίνει την άδεια για τρεις ολόκληρες μέρες να κάνουν ό,τι θέλουν! Φωτιές παντού! Οι χριστιανοί βασανίζονται και κατακρεουργούνται! Τα καλντερίμια της Κωνσταντινούπολης βάφονται με χριστιανικό αίμα. Οι γυναίκες βιάζονται ομαδικά! Οι Αγαρηνοί δεν σεβάστηκαν ούτε τα ανήλικα κοριτσάκια! Γι’ αυτούς, οι βιασμοί των «απίστων» γυναικών δεν είναι αμαρτία· ούτε και η παιδεραστία! Προβλέπονται όλ’ αυτά στο «ιερό» τους βιβλίο, το «Άγιο και Υπερουράνιο» Κοράνιο, όπως το αποκαλεί ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος!1

Ανώνυμος είπε...

2. ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ «ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ» ΤΗΝ ΠΟΛΗ;

Η αποκάλυψη του Θεού, ότι δηλαδή αν υπήρχαν έστω και πέντε πραγματικοί χριστιανοί στην Πόλη, αυτή δεν θα έπεφτε, είναι παράδοξη. Στη βασιλεύουσα υπήρχαν εκατοντάδες μοναχοί και κληρικοί που προσεύχονταν καθημερινά ζητώντας το έλεος του Θεού. Πώς λοιπόν ο Κύριος λέγει ότι δεν υπήρχαν ούτε πέντε χριστιανοί;


Για να δοθεί απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο 15 χρόνια πίσω, το 1438. Από τότε ο κίνδυνος των Οθωμανών διαγράφονταν απειλητικός στον ορίζοντα. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν αδυνατισμένη στρατιωτικά, κυρίως μετά την φοβερή άλωση του 1204 από τους παπικούς σταυροφόρους. Ο τότε αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄, ευελπιστώντας στη βοήθεια του πανίσχυρου τότε Πάπα, ο οποίος είχε μεγάλη επιρροή σε ισχυρούς βασιλείς της Δύσης, έσυρε την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου στην Ιταλία. Εκεί, το 1439, όλοι οι επίσκοποι της Συνόδου (πλην του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού) υπέγραψαν την επαίσχυντη Ένωση με τους παπικούς, στη γνωστή σύνοδο της Φερράρας -Φλωρεντίας.
Αυτήν την ψευδοσύνοδο, όμως, την ακύρωσε ο ίδιος ο ευσεβής λαός της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος περίμενε με άγριες διαθέσεις στο λιμάνι την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας. Κόντεψε να πετάξει τους επισκόπους στα νερά του Βοσπόρου που, πανικόβλητοι και μετανιωμένοι ομολογούσαν ότι έσφαλαν και έλεγαν: «αυτό το χέρι που υπέγραψε να κοπεί»!

Δυστυχώς όμως, το κακό δεν σταμάτησε εκεί. Από τότε ο πιστός λαός της Κωνσταντινούπολης διχάστηκε και διαιρέθηκε σε δύο παρατάξεις: τους «ενωτικούς» και τους «ανθενωτικούς» (Όπως ακριβώς και σήμερα είναι διαιρεμένος στους «φιλοπατριαρχικούς» και τους «αντιοικουμενιστες»).
Οι πρώτοι, συμμαχώντας με τους κοσμικούς και άθεους της εποχής εκείνης, καθώς και με την πολιτική εξουσία (όπως και σήμερα οι Οικουμενιστές) προσπαθούσαν να σπείρουν το φόβο στο λαό, υποστηρίζοντας ότι χωρίς τη βοήθεια της Δύσης η πόλη ήταν καταδικασμένη στην καταστροφή.
Οι δεύτεροι, έχοντας πνευματικό οδηγό τον επίσκοπο Εφέσου, Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, προσπαθούσαν να καθησυχάσουν το λαό τονίζοντάς του ότι μόνο με τη βοήθεια του Θεού μπορούσε να αντιμετωπιστεί η μεγάλη απειλή. Ο Γεννάδιος Σχολάριος ήταν πνευματικό παιδί του Αγίου Μάρκου και μετά το θάνατο του Αγίου ανέλαβε αυτός την πνευματική ενίσχυση του λαού. Έστελνε συνέχεια επιστολές3 στον νέο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο και σε άλλους αξιωματούχους (αλλά και επισκόπους) παρακαλώντας τους να μην συνθηκολογήσουν με τον αντίχριστο Πάπα, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την μεγάλη ανάγκη των προγόνων μας, τούς έστειλε ιταμό τελεσίγραφο. Με κυνικότητα, τούς έγραφε ότι έπρεπε η Κωνσταντινούπολη να αναγνωρίσει, άνευ όρων, τις αποφάσεις της Φλωρεντίας, αν ήθελε να βοηθηθεί από την Δύση. Δυστυχώς, οι απεγνωσμένες εκκλήσεις του Γεννάδιου έπεσαν στο κενό. Επικράτησε ο φόβος, η υποτέλεια και ο ραγιαδισμός σε πολιτική ηγεσία, κλήρο και λαό.



Ανώνυμος είπε...

4. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.

Αν ρίξουμε μία ματιά στην ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι κάθε φορά που γινόταν μία προδοσία της Πίστεως επακολουθούσε και μία Εθνική Συμφορά:

– Το 1439 υπεγράφη στη Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας η ένωση Ορθοδοξίας και Παπισμού και στις 12 Δεκεμβρίου του 1452 στο Ναό της Αγίας Σοφίας έγινε συλλείτουργο Ορθοδόξων και Παπικών. Το 1453 έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης και καταλύθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία!

– Το 1920 το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε την γνωστή αιρετική εγκύκλιο «Προς τας Απανταχού του Χριστού Εκκλησίας» με την οποία αθετούσε –για πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας– το δόγμα της «Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας», αναγνωρίζοντας εκκλησιαστική υπόσταση σε όλες τις αιρέσεις. Δυό χρόνια αργότερα έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή!

– Το 1948 Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εξελέγη, με τη βοήθεια των Αμερικανών, ένας μασώνος, ο Αθηναγόρας, που εντατικοποίησε τα οικουμενιστικά ανοίγματα. Το 1955, και παρά τη διεθνή αναγνώριση που απέκτησε, έλαβαν χώρα τα θλιβερά γεγονότα της Πόλης, μετά τα οποία 250.000 μέλη της ελληνικής κοινότητας εξωθήθηκαν να εγκαταλείψουν σταδιακά τις εστίες τους!

– Το 1964 έγινε η άρση των αναθεμάτων με τους αμετανόητους παπικούς. Δέκα χρόνια αργότερα έγινε η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.


Επιτέλους τα παθήματα ας μας γίνουν μαθήματα. Ας μετανοήσουμε κι ας αλλάξουμε πνευματική πορεία. Αν ήταν άθεος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, θα δικαιολογούνταν να προτιμά τη συμμαχία ενός αιρεσιάρχη–ηγέτη ενός πανίσχυρου κράτους από τη συμμαχία του Θεού. Μ’ αυτά που κάνει το μόνο που καταφέρνει είναι να συγκεντρώνει, όλο και περισσότερο, την οργή του Θεού πάνω από τον ιστορικό πατριαρχικό θρόνο. Η ανίερη μνημόνευση του αντίχριστου Πάπα, το 1452, που προκάλεσε την οργή του Θεού, δεν ήταν η μόνη.
Άλλες δύο φορές ο παναιρετικός Πάπας μνημονεύθηκε ως κανονικός «επίσκοπος» της Εκκλησίας: το 2006 και το 2014 στο Ναό του Αγίου Γεωργίου, στην Κωνσταντινούπολη!5

2006:
https://youtu.be/szTOlcz35eQ

2014:
https://youtu.be/W5mG_y-gQGI



Δυστυχώς, στον πνευματικό του κατήφορο, ο Πατριάρχης μας, έχει συμπαρασύρει και τους μητροπολίτες της ελλαδικής Εκκλησίας οι οποίοι
αποδέχτηκαν την ψευδοσύνοδο που έγινε πέρυσι στην Κρήτη, η οποία νομιμοποίησε τον Οικουμενισμό και αναγνώρισε ως «Εκκλησίες» όλες τις ετερόδοξος ομολογίες μαζί με τον παπισμό! Για όλες αυτές τις Προδοσίες, ο πιστός λαός είναι στο σκοτάδι· δεν το ενημερώνει κανείς!

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ η φετινή 564η θλιβερή επέτειος της Άλωσης να είναι και η τελευταία. Εύχομαι του χρόνου, στις 29 Μαΐου του 2018, να κυματίζει η ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη και να επαναλειτουργήσει ο Ναός της Αγίας Σοφίας. Αυτά δεν είναι κούφια ευχολόγια. Είναι προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, την οποία επιβεβαίωσε ο άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης. Ήρθε η ώρα να πάρουμε πίσω τα άγια χώματά μας και την Πόλη των ονείρων μας! Αμήν, γένοιτο!




http://opaidagogos.blogspot.gr/2017/05/29.html#more