Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Φάκελος γήπεδο: Το τέλος της αθωότητας

Εγώ έρχομαι από μια άλλη εποχή. Τη νοσταλγώ καμιά φορά αν και ξέρω καλά ότι δεν θα ξανάρθει.

Θέλω να σας μιλήσω για την τρέλα του γηπέδου και για τον (παρεξηγημένο για πολλούς) κόσμο των φανατικών οπαδών. Και πως η πολιτική ορθότητα κατάφερε και τους αιχμαλώτισε και τώρα παίζουν το παιχνίδι της.
guess who..
Αυτόν τον κόσμο μιας άλλης, πιο «ρομαντικής» εποχής, που έζησα κάποτε «από μέσα» και σήμερα, κάπως αποστασιοποιημένος, (αλλά όχι άσχετος), βλέπω να μεταλλάσσεται με ραγδαίους ρυθμούς.

Αν δεν έζησες ποτέ και δεν αγάπησες ποτέ την ένταση και τον πυρετό της κερκίδας δεν θα καταλάβεις και πολλά από τα παρακάτω. Και μου φαίνεται ότι μπορεί να τα παρεξηγήσεις.

Από μικρός «κόλλησα» με το γήπεδο. Τις θυμάμαι εκείνες τις Κυριακές (πάντα Κυριακή, πάντα μεσημέρι) να με πηγαίνει ο πατέρας στο Καραϊσκάκη (όχι Καραϊσκάκης) και να κάθομαι κυριολεκτικά στα «σκαλοπάτια και στα τσιμέντα». Φωνές, ιαχές, συνθήματα και βρισιές (πολλές βρισιές) ήταν οι γνώριμοι ήχοι του γηπέδου, ενώ γόπες από τσιγάρα, φλούδια από πασατέμπο και σκισμένες εφημερίδες, έκαναν ένα ωραίο χαλί. Κάθισμά μας ένα τετράγωνο αφρολέξ μαξιλαράκι. Στο τέλος, όταν πλησίαζε η ώρα να λήξει το ματς, πετάγαμε ένας - ένας τα αφρολέξ στον αέρα. Είχε πλάκα αυτό το θέαμα. 
Σαν άρχισα να μεγαλώνω και να πλησιάζω τα 18 άρχισα να θέλω να πηγαίνω στους «φανατικούς». Στο πέταλο. Στην θύρα την 7. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να βλέπει έναν αγώνα ήσυχος και καθισμένος «πολιτισμένα» στην θέση μου. Να ακούω από πίσω «μην σηκώνεσαι ρε παιδί. Κάτσε να βάλουμε γκολ και μετά να σηκωθείς…». Τι μου λέει τώρα…Εγώ ήθελα να είμαι εκεί, όρθιος με το κασκόλ στο χέρι, να χοροπηδάω, να τραγουδάω και να βραχνιάζω μαζί με τους άλλους τους «τρελούς», τα «αδέλφια» μου, μέχρι το τέλος. «Και τα μυαλά στα κάγκελα», λέγαμε τότε.
Τον καιρό που τελείωσα το σχολείο, είχαν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Ήξερα που ήθελα να είμαι. Ήξερα που είναι η θέση μου. Αν και μεγάλωσα σε αρκετά πολιτικοποιημένη οικογένεια μπορώ να πω, μέσα μου είχα αρχίσει ήδη να απορρίπτω τα βοθρολύματα των πολιτικών κομμάτων. Από δικό μου οικογενειακό μου πρόσωπο που ήταν ενταγμένο σε κομματική φοιτητική παράταξη, ερχόταν έντονη η δυσωδία των κομμάτων και των παρατάξεων με τους «κολλητούς», τα βολέματα, τους φατριασμούς και τα αδελφικά (πισώπλατα) μαχαιρώματα (όλα για «ένα καλύτερο αύριο»). Και έτσι ο κόσμος των οπαδών μου φαινόταν ο μόνος αγνός και καθαρός και αν θέλετε «αντρίκιος» χώρος. Είμαστε εμείς και οι άλλοι. Τα δικά μας χρώματα και εκείνα των άλλων. Ξεκάθαροι διαχωρισμοί. Ξεκάθαροι φίλοι. Ξεκάθαροι εχθροί.

Όταν έφυγα από το σπίτι μου για να σπουδάσω βρήκα την ευκαιρία. Γράφτηκα στον εκεί σύνδεσμο (Βορείου Ελλάδας!) και άρχισα να ζω από κοντά όλον αυτόν τον πυρετό. Συγκεντρώσεις στον σύνδεσμό μας, συζητήσεις, πανό, σπρέι, μπύρες, εκδρομές, αγωνία, επισκέψεις από «αλλόθρησκους», καπνογόνα, φασαρίες, σκηνικά. Με μία λέξη: Πώρωση! Σε μία κάθοδό μας με τρένο στην Αθήνα, θυμάμαι, ήμασταν στο ένα το βαγόνι ολυμπιακοί και σε δυο βαγόνια πιο κάτω παοκτζήδες! Εννοείται ότι ήμασταν πιο λίγοι. Μας αντιλήφθηκαν κάποια στιγμή, αλλά δεν έγινε τίποτα. Όπως τους έβλεπα να περπατάνε, πιθανολογώ ότι είχαν «πιει» τα άντερά τους… Υπήρχαν και άλλες φάσεις πιο επικίνδυνες. 
Στην κερκίδα (πάντα των φανατικών) τότε έβλεπες κάθε λογής φάτσα και ντύσιμο, από όλες τις «φυλές» που ανθούσαν τότε, τέλη δεκαετίας ‘80 και αρχές ‘90 στην Ελλλάδα. Ροκάδες, μεταλλάδες, πάνκηδες, σκινάδες, ροκαμπιλάδες. Εγώ ανήκα στους τελευταίους. Φυσικά, την τιμητική τους είχαν οι «μαλλιάδες» «χεβυμεταλλάδες». Όταν τους βλέπαμε νιώθαμε κάτι σαν …ρίγος.

Καμία σημασία δεν δίναμε στις πολιτικές απόψεις του καθενός. Υπήρχαν, όπως είπα, διάφορα «γούστα». Άλλος έγραφε «Θρύλος-θρησκεία-τρομοκρατία» και έβαζε το τελευταίο άλφα σε κυκλάκι και άλλος υπέγραφε με το (οπαδικό) του όνομα στους τοίχους, μόνο που το «Χ» του ονόματός του (ας μην το πω), το έκανε να φαίνεται σαν αγκυλωτός σταυρός. Ειλικρινά δεν δίναμε σημασία. Όλους μας ένωνε η τρέλα του Θρύλου. Όλοι ήμασταν αδέλφια κάτω από το κόκκινο κασκόλ. Όταν ακουγόταν η σάλπιγγα του Αττίλιο ήμασταν «όλοι χέρια». Τίποτε άλλο. Αν επιλέξουμε να μιλήσουμε με την σημερινή νεοταξική φρασεολογία, αυτός ήταν πράγματι ο ορισμός των σλόγκαν «σεβασμός στην διαφορετικότητα» και «ενότητα στην διαφορετικότητα»!!! 
Φωτογραφίες για πολλά βραχυκυκλώματα για τους σημερινούς οπαδούς. Πάνω: ΑΕΚ original και αγκυλωτοί σταυροί. Κάτω: Μαλλιάδες, αλφάδι και SS (οπαδοί ΟΦΗ)
Πάντως εκείνα τα χρόνια, για πολλούς και το άλφα της αναρχίας και ο αγκυλωτός σταυρός ήταν περισσότερο σύμβολα «αντίδρασης» παρά αποτυπώματα συγκεκριμένων ιδεολογιών και συνειδητοποιημένων στάσεων ζωής. Άλλωστε εκείνος ο τύπος που άφηνε τον αγκυλωτό σταυρό ως «Χ» στον τοίχο ουδεμία σχέση έχει με το image που σήμερα υπάρχει για τους «νεοναζί». Μαλλιά και μούσια ο τύπος. Θυμηθείτε πόσοι αστέρες της ροκ (heavy metal, punk) εκείνη την εποχή δεν δίσταζαν να φωτογραφηθούν με τέτοιου είδους σύμβολα και στολές, χωρίς να φοβηθούν μήπως η πολιτική ορθότητα (άγνωστη άλλωστε τότε) θα τους στείλει στο «πυρ το εξώτερον».
Σκεφθείτε ότι σήμερα η πολιτική ορθότητα κυνηγά "ναζιστικά" μπούτια κοτόπουλου
Κάτι τέτοιο αποτύπωνε και η θρυλική cult ταινία «Χούλιγκανς - Κάτω τα χέρια από τα νιάτα» του 1983, (όπου τους χούλιγκανς προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν γραβατωμένοι καθωσπρέπει ή «φασίστες» υπό την ηγεσία μιας “hot” πάμπλουτης χορεύτριας με δερμάτινα – βλέπε Τατιάνα Μπαλανίκα!)...

"Χούλιγκανς" : Και αλφάδια και αγκυλωτοί σταυροί στα λημέρια των ολυμπιακών 

Οι εποχές όμως άλλαξαν. Ή τις άλλαξαν.

Έγραψα πριν μία λέξη: Πώρωση. Τώρα η λέξη είναι: Πόλωση...

Σήμερα σε όποια οπαδική σελίδα στο facebook μπεις και σε όποιο βιντεάκι στο youtube ανάλογου περιεχομένου κοιτάξεις τα σχόλια, θα δεις να μαίνεται ένας ατελείωτος αδυσώπητος πόλεμος όχι μεταξύ ολυμπιακών - παναθηναϊκών, παοκτζήδων - αρειανών και ούτω καθεξής, αλλά μεταξύ «αντιφασιστών» και «φασιστών», όπου οι πρώτοι δείχνουν πιο πολυάριθμοι και σαφώς πιο αφιονισμένοι. Κυριολεκτικά ζητούν «να πεθάνουν» οι οπαδοί της ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ομάδας (οι «αδελφοί» τους θα λέγαμε), επειδή είναι «φασίστες», είναι «ναζί» κλπ. και τους "βρομίζουν" τις κερκίδες. Κάτι τέτοιο, δεν υπήρχε εκείνα τα χρόνια. Ήταν άγνωστο αυτό το μίσος. Για εμάς τότε, ένας ήταν ο «εχθρός», (...εκτός από τους μπάτσους..): ο αντίπαλος οπαδός. Ποτέ ο δικός μας.
Yπήρχαν και αυτά τα παιδιά στην "παλιά 7"...
Επαναλαμβάνω ότι υπήρχαν όλες «οι τάσεις». Αλλά κανείς δεν ήταν με το δηλητήριο στο στόμα και το μαχαίρι στα δόντια για τον αδελφό του οπαδό που πρέσβευε την άλφα ή βήτα ιδεολογία, ή την άλφα ή βήτα τρέλα, ή είχε το άλφα ή το βήτα σύμβολο με το οποίο εκείνος δεν συμφωνούσε. Θυμάμαι σε ένα ματς στην Δράμα, να εμφανίζεται ένας οπαδός μας με την παραδίπλα μπλούζα και κάποιος άλλος δικός μας για να «του την πει», του λέει απλώς «τι το έβαλες το πουλί, ρε;». Πείραγμα που πιο πολύ έδειχνε την τσαντίλα για τα «πουλιά», που παρέπεμπαν σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, παρά σχόλιο που είχε κάποια ιδεολογική («αντιφασιστική») χροιά. Σήμερα θα έβριζαν, θα ούρλιαζαν «έξω οι φασίστες», οι «ναζί», θα απειλούσαν (στο διαδίκτυο μάλλον) και θα έγραφαν δεκάδες άρθρα για "αυγά φιδιών" και όλα αυτά.
Σιγά, σιγά η μόδα “antifa άρχισε να εισχωρεί στις κερκίδες των φανατικών και να τις αλώνει μία - μία. Πλέον σχεδόν όλες οι κερκίδες (οι «θύρες») έχουν υιοθετήσει μια λιγότερο ή περισσότερο αριστερίστικη – “antifa” – φιλο-αναρχική στάση. Έτσι στις κερκίδες του Ατρομήτου, του Ηρακλή, της ΑΕΚ, του Πανιωνίου, του Παναιτωλικού, του Λεβαδειακού, του Πανσερραϊκού, του Ολυμπιακού Βόλου, (και άλλων) και πιο πρόσφατα του Άρη και (λιγότερο) του ΠΑΟΚ, η τάση αυτή είναι έντονη. Στην κερκίδα του Παναθηναϊκού καταλαβαίνει κανείς ότι καταβάλλονται προσπάθειες να εδραιωθεί κάτι ανάλογο. Φαίνεται ότι εν πολλοίς το έχουν καταφέρει (πλέον σπανίζουν και οι ελληνικές σημαίες, ενώ έξω από την Λεωφόρο είναι διάσπαρτα τα συνθήματα υπέρ των μεταναστών και κατά των φασιστών).
Να σημειώσω, για τους παλαιότερους, ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν στο ιστορικό τους την περίφημη «ΝΟΠΟ» (την διέλυσε ο Βαρδινογιάννης) και πάντα για εμάς τους ολυμπιακούς ήταν σε πιο «συντηρητική», έως «ακροδεξιά» φάση ή τοποθέτηση σε σχέση με εμάς. 

Κερκίδα οπαδών Άρη. ΠΑΝΩ: τώρα. ΚΑΤΩ: τότε. Όντως απίστευτη μετάλλαξη 
Το ίδιο και εκείνοι του Άρη, που ένα γνωστό τραγούδι των ναζί (Erica”) το έκαναν (ολίγον παραποιημένο) το πιο γνωστό τους σύνθημα την δεκαετία του '80 («Άρη – Άρη σ’ αγαπώ – Αρειανάρα - εαέ»), ενώ στην θύρα 3 υπήρχε και ένα πανό που έλεγε “welcome to Dachau” plus αγκυλωτοί σταυροί! Εμείς και οι του ΠΑΟΚ θεωρούμασταν πιο «λαϊκοί» οπαδοί. Των πιο λαϊκών συνοικιών, των πιο λαϊκών στρωμάτων, της φτωχολογιάς, της... αμορφωσιάς και της προσφυγιάς. Για κάποιους αυτό σημαίνει «αριστερά».
Να σημειώσω επίσης, ότι αναφέρομαι αποκλειστικά στις κεντρικές θύρες των οπαδών (θύρα 4, θύρα 13, θύρα 21 κλπ). Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι οπαδοί άλλων συνδέσμων μπορεί να μην τους ακολουθούν σε αυτή την τακτική. Και σίγουρα πολλοί δεν τους ακολουθούν. Κάτι το οποίο μπορεί να διακρίνει κανείς ειδικά στην κερκίδα των οπαδών του ΠΑΟΚ (σημαίες με τον Ήλιο της Βεργίνας, πανό για την Μακεδονία, σερβικές σημαίες κλπ) και σε μικρότερη κλίμακα στο «απέναντι» πέταλο των οπαδών της ΑΕΚ.

Η μόνη κερκίδα φανατικών οπαδών  που φαίνεται να αντιστέκεται σε όλη αυτή την μόδα “antifa” είναι εκείνη του Ολυμπιακού. Και αυτή ακριβώς την κερκίδα βάλθηκαν να την χτυπήσουν και να την κάνουν δικιά τους. Και έτσι την είπανε «φασιστική».

Να ξεκαθαρίσω ότι είναι αυτονόητο σε μία τέτοια μεγάλη μάζα ανθρώπων, όπως είναι η κερκίδα των φανατικών οπαδών του ολυμπιακού, ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις. Η προσπάθειά όλων αυτών που έχουν «συμπεράνει» ότι οι φανατικοί οπαδοί του Ολυμπιακού (θύρα 7) είναι «φασίστες» (ή «χρυσαυγίτες») είναι να επιβληθεί μόνο η ΜΙΑ. Αυτή που θα εξυπηρετεί την αριστερή νεοταξική ατζέντα. Και ξέρετε ποια είναι αυτή. Ενοχοποίηση της φιλοπατρίας (έξω οι ελληνικές σημαίες), δαιμονοποίηση του εθνικισμού (ταύτισή του με τους nazi και «έξω οι φασίστες από τα γήπεδα»), αποθέωση του σχεδίου μαζικής μετανάστευσης και αλλοίωσης του πληθυσμού μας (“welcome refugees”), εθνομηδενιστικό μένος (η ελληνική σημαία είναι ένα «πανί» που δεν έχει θέση στα γήπεδα!), προβολή αριστερών συμβόλων (αστεράκια κόκκινα ή κόκκινα-μαύρα, τσεγκεβάρες, βελουχιώτιδες!), «αντιφασιστικά» - αριστερίστικα -  «αντιεξουσιαστικά» τσιτάτα (“no to racism”, ηριάνες, γρηγορόπουλοι, φύσσες κλπ), μέχρι και καταδίκη της «ομοφοβίας» και δημιουργία ενός “gay friendly” και “no gender” (!) οπαδισμού (έρχεται σε λίγο).
Σε όλα αυτά η θύρα 7 είπε επισήμως ΟΧΙ και πρόβαλε τοno politicaως αρχή της. Έξω από το γήπεδο να είσαι ό,τι θες και να λες ό,τι θες, μέσα στο γήπεδο θα ακούγεται μόνο το «Ολυμπιακός». Κάποιους αριστερούς (;) τους «τρώει» γιατί υπάρχουν λέει, σερβικές σημαίες και πανό “Kossovo is Serbia” και ξεχνάνε ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού (θύρα 7) είναι εδώ και χρόνια αδελφοποιημένοι με εκείνους του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου, που ως Σέρβοι, είναι αρκετά πατριώτες έως και εθνικιστές (το ίδιο και εκείνοι της Παρτιζάν που είναι αδελφοποιημένοι με εκείνους του ΠΑΟΚ) και ότι το Κόσσοβο το απόσπασε από την Σερβία και το χάρισε στους Αλβανούς, η Κλίντον, το ΝΑΤΟ και οι «φονιάδες των λαών αμερικάνοι»… Κάποιους άλλους τους ενοχλεί ακόμη και η ελληνική σημαία. Αυτοί μισούν την ίδια τους την ύπαρξη (αν είναι Έλληνες) και ξεχνάνε (;) ότι εάν δεν υπήρχε Ελλάδα δεν θα υπήρχε Ολυμπιακός.
Βάλθηκαν  λοιπόν να «αποφασιστοποιήσουν» την θύρα 7. Είναι το τελευταίο μαζικό οπαδικό κίνημα που καταλαβαίνουν ότι δεν ελέγχουν. Και ξέρετε, τα γήπεδα είναι το τελευταίο οχυρό της κοινωνίας (ως χώρος μαζικής εκτόνωσης - μαζοποίησης - κοινωνικής όσμωσης) και ακόμα αν θέλετε, ένας καθαρά "αντρικός" χώρος (και γι' αυτό επικίνδυνος), που θέλουν διακαώς να πέσει στα χέρια τους. ΟΛΑ τα άλλα είναι ΔΙΚΑ τους. Εκπαίδευση, "ενημέρωση", τηλεόραση, κινηματογράφος, μουσική, επαγγελματικός αθλητισμός, και φυσικά το πολιτικό κοινοβουλευτικό παιχνίδι και το παραμύθι της δημοκρατίας. Σε κανέναν χώρο δεν μπορείς να εισέλθεις, να σταθείς και να επιβιώσεις, εάν δεν είσαι «πολιτικά ορθός».

Γέμισε λοιπόν το διαδίκτυο με άρθρα για τους «φασίστες» που «κάνουν κουμάντο» στην θύρα 7, να σου και τα «ντοκιμαντέρ» με επίθεση στο “no politica”, να σου και οι σελίδες «αντιφασιστών οπαδών του ολυμπιακού» σωρηδόν στο facebook (όπου στις πέντε δημοσιεύσεις η μία αφορά τον Ολυμπιακό και οι άλλες τον «αντιφασιστικό» τους αγώνα).  Μόνιμο επιχείρημα «απόδειξης» της ύπαρξης «φασιστών» στην θύρα 7 το ότι είναι η μόνη κερκίδα που δεν σήκωσε πανό για τον θάνατο του Φύσσα. Ο οποίος μάλιστα «ήταν και ολυμπιακός». Όλες οι άλλες κερκίδες σήκωσαν. «Άρα» η θύρα 7 που δεν σήκωσε είναι «φασιστική».
Το «επιχείρημα» είναι γνωστό, βγαλμένο από τα εργαστήρια της νέας τάξης. Εάν δεν συμφωνείς μαζί μας είσαι «κακός», τουτέστιν «φασίστας» και «ναζί». Πρόκειται για μια χειραγώγηση του νου. Για βιασμό της συνείδησης. Για πραγματικό bulling. Αποβλέπει, υπό τη απειλή της ταμπέλας του «φασίστα», να αποσπάσει ομολογία «αποκήρυξης» από τους «κατηγορουμένους» και δήλωση «μετανοίας». Ή θα «μετανοήσεις» ή θα σε φάει το μαύρο σκοτάδι.
Και φαίνεται ότι αρχίζουν να τα καταφέρνουν. Οι πιέσεις αποδίδουν. Έτσι, η σελίδα “Ultras gr.” στο facebook (μη επίσημη πάντως της θύρας 7) έκανε πριν λίγες ημέρες για πρώτη φορά αναφορά στον Φύσσα. Τα σχόλια από κάτω, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, ήταν γεμάτα «ανακούφιση» από την μία (να φύγει βλέπεις η «ρετσινιά») και μένος από την άλλη για τους «φασίστες» ολυμπιακούς. Ορισμένοι ζητούσαν (δια του πληκτρολογίου πάντα) το «τσάκισμα» όσων ολυμπιακών είναι «φασίστες» για να «καθαρίσει» η 7. Και όλα, αυτού του πνεύματος τα σχόλια, δημοσιεύονταν. Το πράγμα πλέον αρχίζει να ξεφεύγει.

Για αυτό σας είπα. Η εποχή της αθωότητας τελείωσε. Δεν λέω ότι παλιά στα γήπεδα ήταν όλα αθώα και ειδυλλιακά. Αλλά ξέραμε γιατί πηγαίναμε. Πλέον στα γήπεδα δεν θα πηγαίνουμε να φωνάζουμε για την «τρέλα που με πιάνει», αλλά για να δηλώσουμε την υποταγή μας στην πολιτική ορθότητα. Να προσκυνήσουμε τους ψεύτικους νεοταξικούς θεούς. Να έχουμε τις «σωστές» σημαίες και τα «σωστά» πανό. Να λέμε τα σωστά «συνθήματα». Να έχουμε το «σωστό» φρόνημα. Να πάρουμε την "σωστή" θέση. Κάποτε δεν μας ένοιαζε τι είναι ο άλλος, ο διπλανός μας. Ούτε θέλαμε να τον αλλάξουμε, ούτε θέλαμε να τον πετάξουμε έξω, πολύ περισσότερο να τον… σκοτώσουμε. Και ήμασταν, κατά κάποιο τρόπο, ενωμένοι. Τώρα η νέα τάξη μας θέλει διχασμένους και να αλληλοτρωγόμαστε. Η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» βγαλμένη από την παλιά εργαλειοθήκη κάθε τυραννίας, πάντα επίκαιρη, πάντα χρήσιμη.

SkyWatcher - Against modern football.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / ανόητα σχόλια δεν θα δημοσιεύονται.

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πλεον το μονο προβλημα της Ελλαδας ειναι ο "φασισμος", ολα τα αλλα τα εχουμε λυσει!!!

Ανώνυμος είπε...

Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι οτι τοσο τοτε οσο και σημερα υπαρχει τοσο εντονη η ξενομανια. Οποιο συμβολο μπορεις να φανταστεις θα χρησιμοποιησουν οι οπαδοι εκτος απο κατι γνησιο ελληνικο. Μια τα συμβολα των ναζιστων, μια των ροκαδων, μια των αντιφα, κ.α...παντως γνησια Ελληνικα πατριωτικα συμβολα δεν βλεπεις και αν δεις ειναι συνηθως για καταστασεις κιτσαριου και show σαν αυτους που ντυνονται δηθεν 'Σπαρτιατες' για να δουν εναν αγωνα..γιατι ως γνωστον, αν κατι σε χαρακτηριζει ως 'πολεμιστη' αυτο ειναι το γηπεδο και το ποδοσφαιρο. Εμενα δε με πειραζει τοσο το οπαδιλικι γενικα οσο η ξενοδουλεια και η ξενομανια των γραικυλων που υπηρχε τοτε και δυστυχως υπαρχει και σημερα σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο. Ακομα και μεσα σε 'εθνικιστες' που πιο πολυ θα θελαν να ναι γερμανοι παρα Ελληνες.

Ανώνυμος είπε...

ετσι ειναι
οι αναρχοκομουνιστες προδοτες μισελληνες καταφεραν να επικρατησουν (με κρατικη βοηθεια φυσικα) και στα γηπεδα
ετσι και μεις οι φυσιολογικοι ανθρωποι οι πατριωτες οι ΜΗ αριστεροι οι "φασιστες" οπως μας λενε ολων των ομαδων πρεπει να ενωθουμε οριζοντια εναντιον των αριστερων.
πρεπει να αποδεχτουμε τη νεα πραματικτητα και να προσαρμοστουμε σαυτην.
και οχι μονο στα γηπεδα αλλα σε ολες τις πτυχες τις κοινωνικης ζωης.
πολιτισμικος μαρξισμος εναντιον ελληνικου λαου!

ΔΟΞΑ ΤΗ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ είπε...

καπιτάλες=τσάτσοι των νεοταξιτών
προεδράρες ομάδων=τσάτσοι των καπιτάλων ή καπιτάλες
η εξίσωση βγάζει ότι δεν μπορεί να είσαι αφεντικό σε ομάδα αν δεν εκτελείς ό,τι σου λενε οι νεοταξίτες, κι αφού αυτοί σου λένε να πετάξεις ό,τι πατριωτικό έξω από το μαγαζί σου ως εμπόδιο στα σχέδια να μετατρέψουν τον κόσμο σε πολυπολιτισμικό κουρκούτι, ΄χρησιμοποιείς ακόμη και τους απλυτοαριστερύς για να σε αβαντάρουν. Αν εξουδετερώσεις τους εθνικιστές μετά κάνεις κουμάντο στους μουλαροποιημένους

Ανώνυμος είπε...

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα , αθώα.
Μόνο που δεν ηταν αθώα και το αντιλαμβάνονταν αυτοί που και τότε αντιδρούσαν σε αυτά που κάναμε ολοι εμείς οι αθώοι. Πραγματικά αθώοι. Δεν το γράφω ειρωνικά. Τους τότε αντιδρώντες τους ονόμαζε το σύστημα της μεταπολίτευσης και πάλι φασίστες και χουντικούς. Δεν είναι καινούργια η εφεύρεση. Θα την βρείτε στην φρασεολογία των πασόκων - κκεδων την δεκεατία του 70 και του 80. Η Ν.Δ. τότε έπρεπε να φαίνεται ως το κόμμα της πατρίδας θρησκείας οικογένειας και κρυφοΑΒΑΝΤΑΡΙΖΕ τους κομμουνιστές. Αθώοι είπαμε που να καταλάβουμε τι έπαιζε...

Μετά έπαψε να παίζει. Δεν υπήρχε λόγος. Δεν ασχολιόταν κανείς με τίποτα. Κοιμόμασταν όλοι στο ...χρηματηστήριο, της Σοφοκλέους και του Ευρώ. Των ακριβοπληρωμένων αργομησθιών για να γίνουμε ΟΛΟΙ εφιάλτες. ¨όπως και γίναμε.
Αναφέρομαι στους σημερινούς 45+ !

Τέλος πάντων ο αντιφασισμός αντιναζισμός κούρασε, δεν προξενεί αίσθηση σε κανέναν ΝΟΗΜΟΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Μόνο στον αντίχριστο δωσιλογικό ανθελληνικό ψεύτικο κόσμο των ΜΜΕ και του διαδικτύου βρίσκει κάποιος αντιφασίστες αντιναζιστές συζητΑς.
Στον πραγματικό κόσμο αυτοί οι χαρακτηρισμοί ένθεν κακείθεν είναι ανύπαρκτοι και όποιος κάνει το λάθος και τους χρησιμοποιήσει απλώς προκαλεί το μειδίαμα των υπολοίπων.
Ολοι γνωρίζουμε πως ΙΔΙΩΣ οι Ελληνες Χριστιανοί, ΔΕΝ θέλουμε το κακό κανενός. Ότι και εάν μας αποδίδουν είναι διότι κρίνουν εξ'ιδίων τα αλλότρια και άρα μπούμεραγκ τους γυρίζουν.
Αφήστε τους να λένε, αφήστε τους να τους να πούν , αυτοί δεν ξέρουν ούτως η άλλως να αγαπούν.
Το μόνο που ξέρουν καλά είναι να ΜΙΣΟΥΝ!
ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ.
ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΗΝ ΑΚΡΗ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΜΑΖΥ.
ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΚΙΑ ΚΑΘΑΡΑ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΑΕΙ ΠΙΑ!

Αριστεροί δημοσιολογούντες των ΜΜΕ και του διαδικτύου χρησιμοποιήστε και τίποτα NEW ,μιας και σιχαίνεστε ακόμα και την Ελληνική γλώσσα μας.
Πείτε ας πούμε , όσοι δεν μας αφήνετε να σας δολοφονήσουμε , να προκαλέσουμε την γενοκτονία σας, την πλήρη και οριστική εξαφάνιση σας από τον παγκόσμιο χάρτη, είσαστε εχθροί του λαού

Εν αναμονή του επόμενου τόνου λοιπόν , ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ , οι Ελληνες!
΄Μιλάμε για πολύ ποικιλία και φαντασία στο κομμουνιστικό στρατόπεδο!
Σαν να μην πέρασε μια ημέρα...

ΡΕ ΔΕΝ ΠΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΤΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΤΕ
ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!
ΑΣΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΜΑΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ! ΣΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΒΕΒΑΙΟΙ!
ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΣΑΣ...
ΤΟ ΦΩΣ ΘΑ ΝΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΪΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ!

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ!

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ είπε...

Skywatcher, δε με "κόφτει" αν θα το δημοσιεύσεις ή όχι. Σχολιάζω γιατί "χτύπησες χορδή"!
'Οπως τα λες είναι...!
Είμαι βέβαια από τους "αιώνιους" εχθρούς σου, -αλλά απ' ό,τι κατάλαβα- της ίδιας γενιάς...
Έχω να συμπληρώσω, ότι ακόμα και τον "εχθρό" τότε, δεν πήγαινες να τον σκοτώσεις, δεν υπήρχαν μαχαίρια, ούτε δέκα σε έναν και ξύλο μέχρι εντατικής...
Τελικά έχει αλλωθεί κι αυτός ο χώρος από τους επαγγελματίες οπαδούς όλων των ομάδων!
Αν είσαι "ροκαμπίλι" δεν θα ακούς το παρακάτω είδος μουσικής, αλλά οι στίχοι θα σου φέρουν αναμνήσεις, είμαι σίγουρος!
https://www.youtube.com/watch?v=GMFciZbO25A
Υ.Γ. LOVE THE GAME - HATE THE BUSINESS

Ανώνυμος είπε...

Στο μεγαλύτερο μέρος των διαπιστώσεών σου θα συμφωνήσω.
Κι ωραίες αναμνήσεις μου ανέσυρες !

Σχετικό-άσχετο. Μιλάμε για Ελληνικές ομάδες με κάποιες από αυτές να μην έχουν Έλληνα στους βασικούς κι όλες τους να έχουν ελάχιστους.

Θα έλεγα ότι σε πείραξε η ανατροπή για να σε πειράξω αλλά δεν είναι έτσι. Πάντως περαστικά σας. Ήταν βαρύ το ατόπημά μας. Από 0-2 σε 3-2. Δεν θα το ξανακάνουμε (εφέτος).

Τάσος

Ανώνυμος είπε...

Μια δική μου παρατήρηση είναι και το γεγονός ότι πλέον οι πλειοψηφία των παικτών δεν είναι έλληνες γενικά στις ομάδες.
Π.χ. από τους 28 του Ολυμπιακού οι 20 είναι από το εξωτερικό

Και απορώ τόσα συνθήματα από τις κερκίδες, ποιος τελικά τα καταλαβαίνει;;;

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ είπε...

Οι "antifa" οπαδοί των εκάστοτε ομάδων, δεν ξέρουν την ιστορία των συλλόγων που υποστηρίζουν...
1. ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ. Ιδρύθηκε στη Σμύρνη της Μικρασίας ως "Ορφέας" το 1891 και είναι σωματείο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ προσφύγων, που κατέφυγαν στην πατρίδα τους για να γλυτώσουν την σφαγή από τους Τούρκους...
2. ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ. Το ίδιο με τον παραπάνω σύλλογο...
3. ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΟΝΤΟΥ(ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ). Το ίδιο με παραπάνω, αλλά με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ πρόσφυγες ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ...
4. ΑΕΚ. Ιδρύθηκε από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ πρόσφυγες -και όχι λαθρομετανάστες- Κωνσταντινουπολίτες που κατέληξαν στην Αθήνα...
5. ΠΑΟΚ. Το ίδιο με τον παραπάνω σύλλογο, αλλά από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ πρόσφυγες που κατέληξαν στην Θεσσαλονίκη...
6. ΗΡΑΚΛΗΣ. Ιδρύθηκε το 1908, όταν η Θεσσαλονίκη ήταν υπό Τουρκική κατοχή, ως πολιτιστικός σύλλογος και στην ουσία ήταν "σωματείο-βιτρίνα" για την συσπείρωση των Ελλήνων της πόλης. Πρέπει να είχε βάλει και το χεράκι του ο Ίων Δραγούμης...
7. ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ. Ιδρύθηκε από τους Κωνσταντινουπολίτες Καλαφάτη και Παπάζογλου και αθλητής του ήταν ο Ολυμπιονίκης Κωστής Τσικλητήρας που πέθανε κατά τους Βαλκανικούς πολέμους το '12-'13...
Υπάρχουν αναρίθμητοι Αθλητικοί Σύλλογοι με παρόμοια Ιστορία στην Ελλάδα για έναν και μόνο λόγο...
Επειδή αυτή είναι η Ιστορία της Ελληνικού Έθνους!
Όποιου δεν του αρέσει... Περαστικά!
Υ.Γ. Όποιον Σύλλογο κι αν υποστηρίζετε, ψάξτε την Ιστορία του και θα βρείτε κάτι ανάλογο!
Φιλικά...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο. Καλή δουλειά και πάλι!
Αν και πολύ νεότερος, από αυτά που έχω ακούσει για την κατάσταση στα γήπεδα και έχω δει από βίντεο, όλα όσα λες συμφωνούν με την πραγματικότητα! Δεν κοίταγε κανείς σύμβολα, μόνο την τρέλα για την ομάδα... Και τα σύμβολα ούτε που ξέρανε τι σημαίνουν πολιτικώς συνήθως, απλά τα προσθέτανε ως κάτι κουλ και της μόδας, και κανείς δεν έδινε σημασία... Καταστρέφουν ακόμη και την μπάλα!

Υ.Γ. Αυτό το 3-2 ως Αεκτζής το ευχαριστήθηκα λίγο παραπάνω, γιατί ένοιωσα πως για κάποιο περίεργο λόγο και κάποιοι Ολυμπιακοί το ευχαριστήθηκαν, βλέποντας δειλά-δειλά κάποιους παλιούς Αεκτζήδες να έχουν ένα καμ-μπακ σε αυτό το συναίσθημα της παλικαρίσιας νίκης, κάτι από τα παλιά... Μάλλον ψευδαίσθηση, ή υπάρχει η ελπίδα να μπει ένα φρένο σε όλα αυτά? Μου αρέσει να είμαι αισιόδοξος...

kounoupi είπε...

είσαι Πειραιωτης ; , δεν θα διαφωνήσω μαζί σου άλλα ούτε και θα συμφωνήσω , το ποδόσφαιρο έχει πεθάνει εδώ και χρόνια όταν βλέπεις 11 παίχτες αλλοδαπούς, λεγεωνάριος, όταν βλέπεις προέδρους που βλέπουν την ομάδα σαν εταιρία ξεπλύματος και κονόμας , οταν βλέπεις άδεια γήπεδα και τραγικό ποδόσφαιρο τότε θα ακολουθήσει και η παρακμή και των οπαδών . Ποιος σοβαρός άνθρωπος ασχολείται τώρα με την μπάλα;
Για τους Αντιφα τώρα , κάτι χασισωμενα βλαμμένα είναι που ακολουθηθούν τον μόδα και το παίζουν επανάσταση από το ίντερνετ.

Ανώνυμος είπε...

Ας μην ξεχνάμε ότι οι ποδοσφαιρικές εταιρείες ήταν πάντα πρωτοπόροι της παγκοσμιοποίησης, καθώς ήταν οι πρώτοι φορείς που εισήγαγαν λαθρομετανάστες και τους ελληνοποίησαν.

Ανώνυμος είπε...

φίλε του άρθρου επίτρεψέ μου να πω ότι δεν ήταν καλύτερες οι παλιές εποχές
αυτό είναι μία κουβέντα που την λένε πάντα όσοι μεγαλώνουν
εγώ πιστεύω και τότε άσχημα ήταν
ίσως αν μου επιτρέπετε να πω ότι το καλό ποδόσφαιρο τελείωσε μέσα στην δεκαετία του 70
τότε που δεν υπήρχαν καν Θύρες
κάθονταν Όλοι οι οπαδοί μαζί
αν δεν συμφωνείτε δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας

απορων είπε...

Ο φανατισμός και η αντιπαλότητα μέχρι έχθρας στα ελληνικά γήπεδα προσφέρει στην ατομική εκτόνωση από την καταπίεση και το άγχος του καθενός. Όμως όλοι Έλληνες είμαστε και οι εχθροί υπάρχουν έξω από τα σύνορά μας. Αν διχαζόμαστε γινόμαστε εύκολα λεία τών πραγματικών εχθρών μας.

Ανώνυμος είπε...

Σωστωτατος ο ανωνυμος της 1ης Οκτωβρίου 2017 - 1:55 μ.μ.
και να προσθεσω ακομα κατι.

Αγιατρεφτος Παναθηναϊκακιας, ουτε προπονηση δεν αφηνα καποτε στην κλουβα, μεχρι που καταλαβα την βρωμα στο ποδοσφαιρο οταν βαλαν η "πολιτικη" μεσα στα γηπεδα.
Χθες παρα την θεληση μου (ημουν σε σπιτι φιλων) εβλεπα τον αγωνα Μπαγιερν-Βερολινου. Βεβαια δεν εξεπλαγην βλεποντας οτι οι περισσοτεροι παιχτες δεν ησαν γερμανοι.
Εναν σχισοματη ή ενα μαυρο δεν το λες γερμανο. Και υπηρχαν αρκετοι τετοιοι και στις δυο ομαδες.
Αυτο ομως που μουκανε εντυπωση ηταν οτι σε κοντινα στιγμιοτυπα που ο φακος μεγενθυνει την εικονα, πχ. τραυματισμοι, χτυπημα της μπαλας απ' τον τερματοφυλακα, πλαγιο αουτ, κλπ προσεξα οτι η μπαλλα που κλωτσουσαν ειχε σχηματα Σταυρου πανω της.
Απλα το προσεξα και σκεφθηκα' αν η μπαλλα ειχε αστρα του Δαβιδ ζωγραφισμενα πανω της θα επετρεπε η ΟΥΕΦΑ να παιχτει ο αγωνας μ' αυτη την μπαλλα; Η θα την επαιρνε η μπαλλα; την ΟΥΕΦΑ εννοω;




Πατρικιος Στετσωνης
Σαρωνιδα-Αττικης

Ιωάννης.Κ. είπε...

Μου θύμισες τις ιστορίες του συγχωρεμένου του πατέρα μου από το Καραΐσκάκη, παντού ακολουθούσε την ομάδα(για δεκαετίες είχε διαρκείας) και τότε τα πούλμαν έπρεπε να περάσουν μέσα από την Γιουγκοσλαβία που έτρωγαν τις πέτρες βροχή, τα ίδια και στην Ιταλία, δεν υπήρχε εκδρομή που να μην είχε πάει, νομίζω τότε πήγαινε με τα πούλμαν του Απέργη. Ωραίες εποχές που τις έζησα και εγώ αργότερα, όταν πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο να δούμε τον ΘΡΥΛΟ. Ήταν κάτι μαγικό, η Κυριακή είχε μια μαγεία περίεργη, ένας ωραίο συναίσθημα, το βρόμικο που τσακίζαμε λίγο πριν το παιχνίδι, τα βρισίδια στους επόπτες χαχαχα Δεν ήταν και τόσο εμπορικά τότε τα πράγματα, οι παίκτες έπαιζαν και για την φανέλα. Να μαζευτούμε ωωωρες πριν στο Καραισκάκη για να μας βάλουν στα τρένα και να πάμε ΟΑΚΑ και Νίκος Γκούμας συνοδεία των ΜΑΤ, τα θυμάμαι και πολλές φορές τα νοσταλγώ. Μετά στα πούλμαν για να πάμε Τούμπα, Χαριολάου, Λάρισα.... τι ωραίες εποχές. Δεν υπήρχε τότε μίσος για τον αντίπαλο, υπήρχε μια ωραία οπαδική και ποδοσφαιρική αντιπαλότητα, περιμένα τότε στα περίπτερα και στα ψιλικατζίδικα τους αντίπαλους να τους κάνουμε καζούρα όταν θα διάβαζαν τα αναρτημένα πρωτοσέλιδα και δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να τσακωθείς, αλλά η καζούρα και το πείραγμα ήταν σε πρώτη θέση. Ειλικρινά δεν με ενδιέφερε αν ο άλλος ήταν δεξιός, αριστερός ή ΚΚΕ... το μόνο που μας απασχολούσε ήταν τι θα κάνει ο ΘΡΥΛΟΣ, όλα τα υπόλοιπα ήταν για τα καφενεία.

Ήμασταν φανατικοί, αλλά το μυαλό μας ήταν στην θέση του, ούτε μαχαιρώματα είχαμε, ούτε μίσος, μόνο αγάπη για την ομάδα. Η Κυριακή ήταν μια ξεχωριστή μέρα, μέρα Ερυθρόλευκης γιορτής.

Να είσαι καλά που μου θύμησες αυτές τις ωραίες ημέρες..

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΡΘΡΟ!!!

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι ωραίο άρθρο. Πρέπει όμως να πούμε ότι η antifa κάνει καλά τη δουλειά της. Δεν πρέπει να αναπολούμε τον κόσμο που χάθηκε αλλά να χαιρετίζουμε τον κόσμο που έρχεται. Πρέπει κάποτε να κουβαλήσουμε χαρωπά το βάρος των "εγκλημάτων" μας και να τα δούμε ως μια σπονδή στους «Θεούς» του είδους μας, δηλαδή στους νεκρούς εθνικοσοσιαλιστές και φασίστες! Θα πω μόνο ότι αν ο Ρουπακιάς ήταν αριστερός θα τον είχαν κάνει ήρωα... Σκοτώστε τον αστό μέσα σας πριν σας σκοτώσει.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ... ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΟΛΟΛΑΤΡΕΙΑ ΜΕ ΝΑ Ο ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Η ΘΕΑ ΜΠΑΛΑ...( ΣΤΡΟΓΥΛΗ ΘΕΑ..) ...
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΕΑΣ ...ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...
ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΖΗΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ...
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΚΩΤΟΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΓΕΛΑΕΙ ....
ΑΝ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ... ΘΑ ΚΟΨΟΥΝ ΛΑΣΠΗ....