Και τώρα οικο-τζιχάντ! Σοκ με ταινία οικοτρομοκρατών

Οι εκπρόσωποι μιας βρετανικής καμπάνιας κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ζήτησαν συγγνώμη, αφού πρώτα κυκλοφόρησαν μια εξαιρετικά βίαιη διαφημιστική ταινία μικρού μήκους στην οποία απεικονίζονται άτομα που ανατινάζονται μόνο και μόνο επειδή δεν αποδέχονται τους σκοπούς της οικολογικής εκστρατείας.

Η ταινία λέγεται "10:10" και προωθεί μια εκστρατεία που αφορά την δέσμευση κάθε ατόμου για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, κατά 10% στις 10 Οκτωβρίου. Με τίτλο «Δεν υπάρχει πίεση» ("No Pressure"), το βίντεο δείχνει διάφορες σκηνές, που οι εμπνευστές της θεωρούν προφανώς ‘χιουμοριστικές’, στην οποία διάφοροι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και παιδιών μέσα σε μια σχολική αίθουσα, ανατινάζονται και διαμελίζονται μπροστά στα μάτια των άλλων, με ένα πάτημα κουμπιού, μόνο και μόνο επειδή δεν έδειξαν προθυμία να προσφερθούν εθελοντικά να βοηθήσουν τη νέα πρωτοβουλία. Σε κάθε επιμέρους τμήμα της ταινίας, φαίνεται η ‘έκρηξη’ που γεμίζει τον χώρο και τους υπόλοιπους με άφθονο αίμα που πετάγεται από τους ‘απρόθυμους’.

"10:10:.Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ... όλοι αντιμετωπίζουν την κλιματική αλλαγή σε περισσότερες από 40 χώρες. Θες κι εσύ να ενωθείς μαζί μας; Δεν υπάρχει καμία πίεση», δηλώνει η φωνή που ακούγεται στο τέλος και η οποία ανήκει στην ηθοποιό της σειράς X-Files, Τζίλιαν Άντερσον, η οποία επίσης ανατινάζεται και διαμελίζεται γιατί δεν πίστεψε με την καρδιά της τα όσα έλεγε στο ραδιοφωνικό της μήνυμα. Η τελευταία σκηνή εμφανίζει σιωπηλά την διεύθυνση της ιστοσελίδας της εκστρατείας στον αιματοβαμμένο ραδιοθάλαμο.

Μετά από αμέτρητες διαμαρτυρίες ατόμων που είδαν, έφριξαν και αντέδρασαν στο θέαμα του 10:10, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ακόμα και αρκετές ομάδες που υποστήριξαν οικονομικά την εκστρατεία 10:10, οι παραγωγοί αφαίρεσαν επίσημα την ταινία από το διαδίκτυο, αν και αντίγραφά της συνεχίζουν να κυκλοφορούν. Το αρχικό σχέδιο επίσης, να παρουσιαστεί η ταινία στους βρετανικούς κινηματογράφους εγκαταλείφθηκε.

Οι υπεύθυνοι του 10:10 φέρεται αρχικά να απάντησαν στο σάλο, δηλώνοντας: «‘σκοτώσαμε’ πέντε ανθρώπους για να κάνουμε με το ‘Δεν υπάρχει πίεση’ - μια σύγκριση με τους 300.000 θανάτους πραγματικών ανθρώπων οι οποίοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από την αλλαγή του κλίματος."

Αργότερα, η ομάδα κοινοποίησε μια ακόμη δήλωση συγγνώμης, επισημαίνοντας ότι η ταινία, που δημιουργήθηκε από τον Άγγλο κωμικό σεναριογράφο Richard Curtis, είχε πρόθεση να έχει ένα χιουμοριστικό αποτέλεσμα.

"Πολλοί άνθρωποι βρήκαν την ταινία εξαιρετικά αστεία, αλλά δυστυχώς ορισμένοι δεν την βρήκαν και ζητάμε συγγνώμη σε οποιονδήποτε έχουμε προσβάλει», έγραψε η ομάδα στην ιστοσελίδα της. "Στο 10:10 όλοι προσπαθούμε να βρούμε νέους και δημιουργικούς τρόπους για να αναλάβει ο κόσμος δράση για την κλιματική αλλαγή. Δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση χάσαμε το στίγμα. Εντάξει, ζούμε και μαθαίνουμε."

Όμως, καθώς η αγανάκτηση των ανθρώπων συνέχιζε να αυξάνει μέσα στο Σαββατοκύριακο, ένα άλλο συγγνώμη ήρθε, αυτή τη φορά υποστηρίζοντας ότι η ομάδα είχε "γρήγορα συνειδητοποιήσει ότι είχε κάνει ένα σοβαρό λάθος" πριν από την αφαίρεση του βίντεο.

Η χρονική στιγμή της κυκλοφορίας του βίντεο ήταν επίσης τουλάχιστον ‘ατυχής’, αν όχι ύποπτη. Ήταν μόλις τον περασμένο μήνα που ο οικολόγος (ή οικοτρομοκράτης καλύτερα) James J. Lee, ζωσμένος με εκρηκτικά και κραδαίνοντας ένα πυροβόλο όπλο, πήρε ομήρους στα κεντρικά γραφεία του Discovery Channel στο Μέριλαντ προτού πυροβοληθεί και σκοτωθεί από την αστυνομία. Ο Lee είχε απαιτήσει από το δίκτυο να σταματήσει μεταδίδει προγράμματα που ενθαρρύνουν την «αναπαραγωγή» των «παρασιτικών ανθρώπινων βρεφών» ενώ απεναντίας θα πρέπει να μεταδίδουν προγράμματα που θα βοηθήσουν να σωθεί ο πλανήτης από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Ο Colin Mason, ο διευθυντής του ‘Media Production at Population Research Institute’ ονόμασε την ταινία «μια τέτοια φοβερή αποτυχία, την οποία είναι δύσκολο να δούμε πως θα μπορούσε κανείς να την θεωρήσει ότι ήταν μια καλή ιδέα». Ο Mason είναι ειδικός κινηματογράφου και δημιουργός πολλών διαφημιστικών βίντεο για το PRI, μιας ομάδας αφιερωμένης στον τερματισμό του αναγκαστικού ελέγχου του πληθυσμού.

"Το βίντεο είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για όσους από εμάς νοιάζονται βαθιά για την ορθή διαχείριση αυτού του πλανήτη, ακριβώς γιατί κάνει την υπόθεση ότι η άκρως πολιτική (και επιστημονικά αμφισβητήσιμη) ατζέντα του ‘10:10’ είναι ο μόνος τρόπος για να αποδείξεις ότι νοιάζεσαι πραγματικά", είπε ο Mason στο LifeSiteNews.com.

«Το μήνυμα του βίντεο είναι απλό: Ή στον δρόμο του 10:10 ή στον αυτοκινητόδρομο, ή, για να το θέσουμε πιο λακωνικά, ή στον δρόμο του 10:10 ή θα διαλυθείς σε μικροσκοπικά κομμάτια".

ΣΧΟΛΙΟ: Το βίντεο δεν είναι καθόλου χιουμοριστικό, μόνο και μόνο γιατί περνάει ένα ξεκάθαρο μήνυμα (πράσινου) φασισμού και φίμωσης της αντίθετης γνώμης. Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάμε με τέτοια θέματα. Από κει και πέρα τι είδους «οικολογικά» βίντεο είναι αυτά όπου ένας ανατιναγμένος και διαμελισμένος άνθρωπος ή και παιδί (!) είναι κάτι το «αστείο»...

Όποιος θέλει μπορεί να το δει ΕΔΩ. Προσοχή παρόλη την «πλάκα» και τον άφθονο tomato juice οι σκηνές είναι σοκαριστικές. Προτιμώ να μην το παρουσιάσω γιατί έχω βαρεθεί όλη αυτήν την υπερπροβολή της βίας και των αιματηρών ειδήσεων που οδηγούν τον μεταμοντέρνα κοινωνία μας, είτε σε απάθεια μπροστά στην βία και το αίμα, είτε, ακόμα χειρότερα, στον εθισμό.

--- Αναφερόμενο στο περιστατικό το EU Referendum από την ιστοσελίδα Prison Planet (από όπου και οι φωτογραφίες) γράφει: Φαίνεται, όμως, ότι για τους οπαδούς της υπερθέρμανσης (warmists) η προώθηση της βίας, η δημόσια δολοφονία είναι αποδεκτή - τουλάχιστον, σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian. Αλλά, εάν η Leni Riefenstahl (η Γερμανίδα σκηνοθέτης που έγινε διάσημη για τις ταινίες προπαγάνδας που δημιούργησε για λογαριασμό της Ναζιστικής Γερμανίας) είχε κάνει αυτήν την ταινία για τους Εβραίους, η εφημερίδα The Guardian θα το έβρισκε το ίδιο «αστείο»;

Το παραπάνω εστάλη ως σχόλιο στην σελίδα της εφημερίδας, αλλά… το έφαγε το μαύρο σκοτάδι.

Και συνεχίζει: Ωστόσο, σαφώς, οι warmists είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι. Στην ιστοσελίδα της Guardian δεν άρεσε το ερώτημα που έθεσα: «αν η Leni Riefenstahl είχε κάνει αυτήν την ταινία για τους Εβραίους, θα το έβρισκε η εφημερίδα The Guardian το ίδιο αστείο;" Το αποτέλεσμα το βλέπετε παρακάτω:

Όποιο και αν είναι αυτό που αυτή η φυλλάδα θέλει να πει σχετικά με την πολιτική της ‘μετριοπάθειας’, αυτό αποτελεί απόδειξη της λογοκρισίας. Βλέπουμε λοιπόν μια εφημερίδα η οποία υποστηρίζει τη δολοφονία - εφ 'όσον παρουσιάζεται ‘χαριτωμένα’ - και η οποία προβαίνει σε λογοκρισία όταν της ασκείται κριτική.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: ΕΔΩ και ΕΔΩ (από όπου και οι φωτογραφίες)