Τι δεν θα σου πει το Χόλιγουντ για την δουλεία

Ο μεγάλος νικητής των φετινών βραβείων όσκαρ, η ταινία «12 Χρόνια Σκλάβος», απεικονίζει τη δουλεία στον προπολεμικό νότο.

Αν και η ταινία υπερτονίζει την βαρβαρότητα των λευκών επάνω στους δύστυχους μαύρους, στην πραγματικότητα, στους περισσότερους μαύρους οι λευκοί νότιοι χριστιανοί ιδιοκτήτες τους, τους φέρθηκαν πολύ καλά και πολλοί βρέθηκαν σε χειρότερη θέση μετά την κατάργηση της δουλείας. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν ήδη υποδουλωθεί στην Αφρική από αντίπαλες φυλές και είχαν εν τέλει μια καλύτερη ζωή στην Αμερική από ό, τι θα είχαν στην Αφρική.

Αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ότι η δουλεία στο Νότο ήταν ένα αντιχριστιανικό, σκληρό, ψυχρό, απρόσωπο και κατάπτυστο σύστημα εργασίας που κατέστρεψε τις ζωές των δούλων και έφερε αποξένωση ανάμεσα στις δύο φυλές.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι δούλοι στο Νότο ήταν νόμιμα καταχωρημένοι ως κυριολεκτικά μέλη των οικογενειών των λευκών, μαύρων, κόκκινων ή καφέ  ιδιοκτητών τους και στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ιδιοκτήτες τους νοιάζονταν για τη ζωή τους, τόσο σαν να ήταν τα υιοθετημένα παιδιά τους. Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι πολλοί μαύροι δεν δέχτηκαν ευπρόσδεκτα την χειραφέτηση, προτιμώντας την δουλεία!

Όπως ο Δρ Henry A. White, καθηγητής ιστορίας στο Washington and Lee University, έγραψε το 1900:

"Η δουλεία στο Νότο δεν παρήγαγε άπορους και ορφανά. Τα τρόφιμα και η ένδυση δεν έλειπαν από τον νέγρο. Τον πρόσεχαν στην ασθένειά του και χωρίς να έχουν την έγνοια της φροντίδας οι ηλικιωμένοι δούλοι περνούσαν τις τελευταίες μέρες της ζωής τους. Η φυτεία ήταν ένα βιομηχανικό σχολείο, όπου ο νέγρος γινόταν σταδιακά επιδέξιος στην χρήση των εργαλείων.

Ένας δεσμός αγάπης αναπτύσσονταν μεταξύ των Νότιων ιδιοκτητών και των δούλων η οποία αποδείχθηκε αρκετά ισχυρή το διάστημα 1861 - '65 («Εμφύλιος Πόλεμος») κατά το οποίο, (παρά τις προσδοκίες του Λίνκολν), οι νέγροι εθελοντικά εργάζονταν για να παρέχουν τροφή για τους στρατιώτες που πολεμούσαν κατά της στρατιωτικής χειραφέτησης του Λίνκολν. Στην φυτεία ο Αφρικανός μάθαινε να ορίζει την ζωή του σε υψηλότερες αρετές που έβλεπε να απεικονίζονται στη ζωή των χριστιανών ανδρών και γυναικών, καθώς, το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκτητών σκλάβων του Νότου ήταν θιασώτες της θρησκευτικής πίστης που μεταδόθηκε μέσω των ευσεβών προγόνων τους Knox, Cranmer, Wesley και Bunyan. Δεν θα είναι ψέμα να πούμε, ότι κανένα άλλο οικονομικό σύστημα πριν ή μετά δεν είχε δημιουργήσει έναν τέτοιο προσωπικό δεσμό αγάπης μεταξύ αφεντικού και εργάτη τόσο ισχυρό όσο το σύστημα της δουλείας".

Η πρακτική της δουλείας βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν ήταν αποκλειστικότητα της λευκής φυλής. Κάθε φυλή έχει αναμιχθεί στην δουλεία την μία εποχή ή την άλλη. Κάποιοι εξακολουθούν να την ασκούν μέχρι σήμερα.

Η δουλεία δεν ήταν μια «εφεύρεση» των λευκών του Νότου, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν. Η αλήθεια είναι ότι χιλιάδες Αφρικανοί ασκούσαν την δουλεία χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν οι πρώτοι Ευρωπαίοι στην Δυτική Αφρική.

Κανείς βέβαια, δεν ξέρει ποιος εφηύρε ουσιαστικά την δουλεία, αλλά ξέρουμε ότι χρονολογείται από την προϊστορική εποχή, ότι κάποτε ήταν καθολικά αποδεκτή σε όλο τον κόσμο, και ότι σε κάποια εποχή είχε βρεθεί σε κάθε ήπειρο, σε κάθε έθνος, και σε κάθε λαό, φυλή, θρησκεία και εθνοτική ομάδα. Ως εκ τούτου, πρέπει σίγουρα να θεωρηθεί ως ένας από τους πιο αρχαίους κοινωνικούς θεσμούς της ανθρωπότητας, και ένα βασικό χαρακτηριστικό τόσο της κοινωνίας όσο και της οικονομίας.

Εν ολίγοις, αυτό κάνει την δουλεία ένα φυσικό υποπροϊόν της ανθρώπινης κουλτούρας, τοποθετώντας την μαζί με άλλους παλαιότερους ανθρώπινους κοινωνικούς θεσμούς: το κυνήγι και τη συλλογή καρπών, τη θρησκεία, το γάμο, τον πόλεμο, τις τελετές ενηλικίωσης, τα ταφικά έθιμα και την πορνεία. Μάλιστα, ορισμένοι ανθρωπολόγοι θεωρούν ότι η δουλεία δεν αποτελεί ένδειξη βαρβαρότητας, αλλά ένα πρώιμο σημάδι πολιτισμού : η εμφάνισή της σήμαινε ότι οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να υποδουλώσουν αντί να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον.

Από την εμφάνισή της στα προϊστορικά βάθη του χρόνου, στην δουλεία επιδίδοντο οι κάτοικοι της Μεσοποταμίας, οι Ινδοί, οι Κινέζοι, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Εβραίοι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Στην προ-Κολομβιανή Αμερική η δουλεία έγινε αναπόσπαστο μέρος των ιθαγενών της αμερικάνικης ηπείρου, όπως των Μάγια, των Αζτέκων και των Ίνκας, οι οποίοι εξαρτώντο από την μεγάλης κλίμακας εργασία των σκλάβων στον πόλεμο και την κτηνοτροφία.

Από την ταινία "Apocalypto" (2006)

Άλλες ινδιάνικες φυλές που ασκούσαν κάποτε την δουλεία ήταν οι Cherokee, οι Iroquois, οι Ναβάχο, οι Seminole, οι Choctaw, οι Creek, οι Chickasaw, οι Σεγιέν, οπ Natchez, οι Comanche, οι Arapaho, οι Κιόβα, Paiute, οι Chinook, οι Yuchie, οι Pima, οι Nootka και άλλες. Μερικές από τις μορφές δουλείας που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ιδιαίτερα βίαιες, καθώς περιλάμβαναν βασανιστήρια, ακόμη και καννιβαλιστικές τελετουργίες.

Ο περισσότερος κόσμος επίσης πιστεύει, ότι οι λευκοί δουλέμποροι κυνηγούσαν τους ιθαγενείς Αφρικανούς μέσα στην άγρια ​​φύση της Αφρικής, τους έπιαναν, τους  αλυσοδένανε και τους φόρτωναν στα δουλεμπορικά.

Η αλήθεια που οι Γιάνκηδες ιστορικοί, και τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης δεν θα σας πουν είναι ότι οι Αφρικανοί στην πραγματικότητα ποτέ δεν κυνηγιόντουσαν και συλλαμβάνονταν απ’ ευθείας από τα πληρώματα των δουλεμπορικών πλοίων, αλλά είχαν ήδη αιχμαλωτιστεί κατά τη διάρκεια ενδοφυλετικών επιδρομών και στη συνέχεια, υποδουλώνονταν από Αφρικανούς βασιλείς, που έκαναν "business" και περίμεναν την ώρα να διαπραγματευτούν το «εμπόρευμα» με μη Αφρικανούς δουλεμπόρους με αντάλλαγμα ρούμι, μπαρούτι και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Πόλεμοι συχνά ξεσπούσαν από άπληστους Αφρικανούς αρχηγούς μόνο και μόνο για αποκτήσουν σκλάβους, μια πρακτική που τελικά έγινε «ενδημική» σε πολλά μέρη της ηπείρου.

Έτσι, κάθε ένας Αφρικανός που ερχόταν στην Αμερική με τα δουλεμπορικά είχε ήδη υποδουλωθεί στην πατρίδα του από τους ομόφυλούς του Αφρικανούς, οι οποίοι τον παρέδιδαν σε άλλους ομόφυλούς τους οι οποίοι με την σειρά τους, τον πουλούσαν στους λευκούς εμπόρους σκλάβων.

Αυτό σημαίνει ότι οι λευκοί δεν διαδραμάτισαν κανένα ρόλο στην πραγματική διαδικασία υποδούλωσης που λάμβανε χώρα στο εσωτερικό.

Ακόμα και ο Αβραάμ Λίνκολν, το παραδέχθηκε λέγοντας :

«... Ο Αφρικάνος έμπορος σκλάβων . . . δεν πιάνει ελεύθερους νέγρους και τους φέρνει εδώ. Τους βρίσκει ήδη σκλάβους στα χέρια μαύρων απαγωγέων και αυτός ειλικρινά, τους αγοράζει για περίπου ένα κόκκινο βαμβακερό μαντήλι ανά κεφάλι. Αυτό είναι κάτι πολύ φθηνό και είναι μια μεγάλη περικοπή του ιερού δικαιώματος της αυτοδιοίκησης να κρεμάσεις άνδρες για τη συμμετοχή σε αυτό το κερδοφόρο εμπόριο!"

Το 1908 ο J. Clarence Stonebraker έγραψε :

"Οι έμποροι σκλάβων έπαιρναν μόνο σκλάβους από μια φυλή που είχε κατακτήσει την άλλη και τους παρέδιδαν οι ίδιοι στα χέρια των εμπόρων σκλάβων  ή με τη συγκατάθεση των γονέων, έπαιρναν τα παιδιά τους και τα πωλούσαν. Οι ψεύτικες ιστορίες με το πλήρωμα ενός σκάφους που έμπαινε μέσα σε ζούγκλες και καταδίωκε όσους νέγρους μπορούσε, είναι κατάφωρα χυδαίες και εκκολάφθηκαν μαζί με πολλές άλλες από την παράλογη και αδιόρθωτη προκατάληψη των Βόρειων «ακτιβιστών», για ένα εξίσου αισχρά σκοπό".

Από την τηλεοπτική σειρά "Roots" (1977)

Εν ολίγοις, ήταν Αφρικανοί αρχηγοί αυτοί που κατακτούσαν πρώτοι άλλους Αφρικανούς και ήταν Αφρικανοί έμποροι σκλάβων οι οποίοι στη συνέχεια τους μετέφεραν στην ακτή και τους πουλούσαν σε Άραβες, Ευρωπαίους και τελικά Γιάνκηδες. Και ήταν σε αυτή τη διαδρομή προς την ακτή, που τους έσερναν βίαια οι Αφρικάνοι ιδιοκτήτες τους, που οι περισσότεροι Αφρικανοί σκλάβοι πέθαναν - όχι κατά το περίφημο Μέσο Πέρασμα προς την Αμερική, όπως η μυθολογία των Γιάνκηδων θέλει να λέει.

Είναι προφανές ότι η ίδια η Αφρική πρέπει να λογοδοτήσει για τη συμμετοχή της στην υποδούλωση και την αναγκαστική απέλαση των περίπου 10 εκατομμυρίων από το λαό της μεταξύ του 16ου και του 19ου αιώνα.

Καμία ταινία όμως δεν θα δημιουργήσει ενοχές στους Αφρικάνους, (ή τους Άραβες, ή τους Εβραίους), την ώρα που οι περισσότεροι ακόμα πιστεύουν ότι οι λευκοί Ευρωπαίοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που υποδούλωσαν τους Αφρικανούς.

 

Η αλήθεια είναι ότι οι λευκοί Ευρωπαίοι ήταν οι τελευταίοι ξένοι που υποδούλωσαν τους Αφρικανούς και να σημειώσουμε εδώ ότι η Αφρική του 21^ου αιώνα εξακολουθεί να συμμετέχει ενεργά στο εμπόριο σκλάβων: περίπου 200.000 παιδιά από την Αφρική και μόνο γίνονται σκλάβοι κάθε χρόνο από Αφρικανούς (τις περισσότερες φορές από τους ίδιους τους γονείς τους) και στη συνέχεια πωλούνται μέσω του Αφρικανικού συστήματος δουλείας σε άλλους Αφρικάνους (δες εδώ).

Διάβασε:

Ο πρώτος ιδιοκτήτης σκλάβων στην Αμερική ήταν ένας μαύρος!

Η Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά και άλλα παραμύθια

Οι Γιάνκηδες (Βόρειοι) έφεραν το δουλεμπόριο στην Αμερική

«Οι Εβραίοι είχαν βαθιά εμπλοκή στο εμπόριο σκλάβων», λέει Ραβίνος της Ολλανδίας

Ο πρόεδρος Jefferson Davis και η δουλεία

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / (Με αναφορές από το: Everything You WereTaught About the Civil War is Wrong”)