ΗΠΑ: Σύμβουλος του Ομπάμα θέλει να πεθαίνουμε στα 75

Ο Ezekiel Emanuel είναι ένας από τους καλύτερους οπαδούς του Obamacare και της υγειονομικής περίθαλψης με το δελτίο. Διετέλεσε σύμβουλος του Ομπάμα σε θέματα Υγείας μεταξύ 2009 και 2011. Ο πρόεδρος Ομπάμα πάντα τον ακούει. Τώρα, μας θέλει να πεθάνουμε στα 75.

* Ο εβραϊκής καταγωγής Ezekiel Jonathan "Zeke" Emanuel (γενν. 1957) είναι γιατρός του κλάδου της Βιοηθικής και ερευνητής στο Κέντρο για την Αμερικανική Πρόοδο. Ο πατέρας του, Benjamin M. Emanuel, υπήρξε μέλος της Irgun. Αδελφός του είναι ο δήμαρχος του Σικάγο, και πρώην προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, Rahm Emanuel (δες κι εδώ).

Ο ίδιος δεν το έθεσε ακριβώς έτσι, καθώς προτίμησε να γράψει σε πρώτο πρόσωπο. Αλλά μην κάνετε κανένα λάθος: Αυτό είναι ουσιαστικό το μήνυμα του. Το άρθρο του λέγεται "Γιατί ελπίζω να πεθάνω στα 75" και δημοσιεύτηκε στο The Atlantic:

«Εδώ είναι μια απλή αλήθεια στην οποία πολλοί από εμάς φαίνεται να αντιστέκονται: το να ζεις πάρα πολύ καιρό είναι επίσης μια απώλεια. Καθιστά πολλούς από εμάς, αν όχι άτομα με ειδικές ανάγκες, τότε παραπαίοντες και καταρρέοντες, μια κατάσταση που δεν μπορεί να είναι χειρότερη από τον θάνατο.

Μας στερεί από τη δημιουργικότητα και την ικανότητά μας να συμβάλουμε στην εργασία, την κοινωνία, τον κόσμο. Αλλάζει το πώς μας φέρονται οι άνθρωποι, που σχετίζονται μαζί μας και, πιο σημαντικό, πως μας θυμούνται. Δεν μένουμε πλέον  στην ιστορία ως ζωντανοί και ενεργοί, αλλά ως αδύναμοι, αναποτελεσματικοί, ακόμη και αξιολύπητοι.

Κατά την στιγμή που θα φτάσω στα 75, θα έχω ζήσει μια πλήρη ζωή. Θα έχω αγαπήσει και θα έχω αγαπηθεί. Τα παιδιά μου θα έχουν μεγαλώσει και θα είναι στη μέση της δικής τους πλούσιας ζωής. Θα έχω δει τα εγγόνια μου να έχουν γεννηθεί και να αρχίζουν τη ζωή τους. Θα έχω πετύχει τα σχέδια της ζωής μου και θα έχω κάνει την όποια συνεισφορά, σημαντική ή όχι, που επρόκειτο να κάνω. Και ελπίζω, να μην έχω πάρα πολλούς ψυχικούς και σωματικούς περιορισμούς. Το να πεθάνω στα 75 δεν θα είναι μια τραγωδία. Πράγματι, σκοπεύω να κάνω το μνημόσυνό μου πριν πεθάνω. Και δεν θέλω κλάματα ή θρήνους, αλλά μια ζεστή συνάντηση με διασκεδαστικές αναμνήσεις, ιστορίες από τα προβλήματα μου εδώ στη γη, και γιορτές για μια καλή ζωή».

Εδώ βλέπουμε την ηθική της «ποιότητας της ζωής» σε δράση. Αποτελεί μια έκφραση της αυξανόμενης μισαλλοδοξίας εναντίον των ηλικιωμένων της οποίας είμαστε μάρτυρες. Είναι εγωιστικό ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι αυτό που ο Emmanuel θέλει, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επίδραση που μπορεί να έχει για τους άλλους. Είναι ο φόβος της δυσκολίας. Είναι η άρνηση της ίσης αξιοπρέπειας και σημασίας που έχει η ζωή των ηλικιωμένων ανθρώπων. Υιοθετεί την ιδέα ότι οι ηλικιωμένοι δεν είναι παρά βάρη και περιφρονεί τις άλλες αξίες που μπορεί να προκύψουν κατά τη φροντίδα των αγαπημένων ηλικιωμένων. Δείχνει ότι εάν ζεις «με περιορισμούς», δεν αξίζει να ζεις.

Αλλά το άρθρο αυτό του Emanuel είναι σημαντικό γιατί εκφράζει το σύστημα αξιών πάνω στις οποίες στηρίζεται το Obamacare και άλλες δημόσιες πολιτικές υγειονομικής περίθαλψης που θα ακολουθήσουν εάν άτομα σαν Emanuels βρεθούν σε καίρια πόστα.

ΚΟ: Από την άλλη, η κουλτούρα του θανάτου τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να γίνει mainstream. Και κάτι μου λέει ότι σε αυτή την υπνωτισμένη κοινωνία θα τα καταφέρει λίαν συντόμως.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή