Κοινοτικοί ψυχολόγοι (η Κλινική Κοινοτική Ψυχολογία
ασχολείται με τις σχέσεις του ατόμου με την κοινότητα και την ευρύτερη κοινωνία)
ενδιαφέρονται για τη δημιουργία πλαισίων που προωθούν τόσο τον σεβασμό στη διαφορετικότητα
("diversity" - αλλιώς: ποικιλομορφία) όσο και την αίσθηση της κοινότητας. Ωστόσο, πρόσφατη
θεωρητική και εμπειρική εργασία αποκάλυψε μια διαλεκτική κοινότητας –
διαφορετικότητας, όπου οι σχετικές συνθήκες έκαναν την προαγωγή του σεβασμού
της διαφορετικότητας να λειτουργεί σε αντίθεση με εκείνη της προώθησης της αίσθησης
της κοινότητας. Πιο συγκεκριμένα, μέσα σε γειτονιές, η κατοίκηση διαφορετικών
ομάδων ανθρώπων παρέχει ευκαιρίες για επαφές μεταξύ των διαφορετικών αυτών ομάδων
που είναι απαραίτητες για την προώθηση του σεβασμού της διαφορετικότητας, αλλά
μπορεί να αποτρέπει το σχηματισμό πυκνών διαπροσωπικών δικτύων που είναι
απαραίτητα για την προώθηση της αίσθηση της κοινότητας.
Χρησιμοποιώντας μοντέλα
με βάση την προσομοίωση γειτονιών και σχηματισμό κοινωνικού δικτύου γειτονιάς,
διερευνούμε κατά πόσον η διαλεκτική κοινότητας - ποικιλομορφίας προκύπτει, από
δύο αρχές του σχηματισμού σχέσης: εγγύτητα και ομοφιλία (homophily = να αγαπάς
τους ομοίους σου). Το μοντέλο προτείνει ότι όταν οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις
σχέσεις με παρόμοιους με αυτούς και σε κοντινή απόσταση ανθρώπους, τα πλαίσια
που προσφέρουν ευκαιρίες για την ανάπτυξη σεβασμού της διαφορετικότητας είναι
διαφορετικά από τα πλαίσια που ενισχύουν την αίσθηση της κοινότητας. Με βάση αυτά
τα αποτελέσματα, καταλήγουμε σε μια συζήτηση του κατά πόσον είναι δυνατόν να
δημιουργηθούν γειτονιές που θα προωθούν ταυτόχρονα το σεβασμό στην διαφορετικότητα
και την αίσθηση της κοινότητας.
Να λοιπόν, μια άλλη μελέτη που επιβεβαιώνει αυτό που ο
Robert Putnam, καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Harvard και συγγραφέας του βιβλίου «Bowling Alone», ύστερα από μελέτες που
έκανε ο ίδιος στις πολυφυλετικές γειτονιές της Αμερικής, βρήκε απρόθυμα (καθώς o ίδιος ήταν υποστηρικτής του πολυπολιτισμικού μοντέλου!) και
δημοσίευσε στην μελέτη του, ότι η διαφορετικότητα μειώνει τα επίπεδα της
κοινωνικής εμπιστοσύνης. «Οι άνθρωποι όλων των φυλών έχουν την τάση να
«στρογγυλοκάθονται», γράφει ο Putnam. "Η εμπιστοσύνη (ακόμα και σε άτομο
της ίδιας φυλής) είναι χαμηλότερη, ο αλτρουισμός και η συνεργασία με την
κοινότητα σπανιότερες και οι φίλοι λιγότεροι» (δες εδώ και εδώ). Οι μελέτες είναι
ωραίες και καλές, αλλά δεν χρειάζονται τόνοι πτυχία και αυστηρή προσήλωση στην
πειραματική διαδικασία για να βγεις έξω από την πόρτα σου και να παρατηρήσεις
πόσο διαφορετικές είναι οι φυλές των ανθρώπων, και παρά τα λογίδρια των
φετιχιστών της πολυπολιτιμσικότητας και του «αντιρατσισμού» όλοι ανεξαιρέτως, εκφράζουν μια
φυσική έλξη προς την δική τους ράτσα, προς τους δικούς τους ανθρώπους.
Είναι ξεκάθαρο ότι η Νέα Τάξη δεν θέλει ομοιογενείς
κοινωνίες με ισχυρό αίσθημα κοινότητας. Επιζητεί μαζοποιημένα ανομοιογενή
πολυφυλετικά σύνολα ατόμων που δεν έχουν καμία αίσθηση κοινότητας, αδιαφορούν
για τα κοινά, είναι μάλλον φοβισμένα και κλεισμένα στον εαυτό τους και γενικά «κοιτάνε
την δουλειά τους».
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου