Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Ένας Γερμανός εθνικιστής υπερασπίζεται τον Χριστιανισμό



Του Adi (Faith & Heritage) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ δύο Γερμανών εθνικιστών έλαβε χώρα πρόσφατα στο γερμανικό εθνικιστικό νεολαιίστικο περιοδικό ‘Blaue Narzisse(εντάσσεται στον χώρο της ‘Νέας Δεξιάς’) σχετικά με τον Χριστιανισμό και την Ταυτότητα. Το περιοδικό, σύμφωνα με τον υπεύθυνο έκδοσης, Felix Menzel, έχει μια Ευρωπαϊκή ταυτοτική (εθνικιστική) / νέο δεξιά θέση. Παρακάτω μεταφρασμένα μερικά αποσπάσματα από δύο σχετικά κομμάτια, τα οποία μεταφέρουν τα επιχειρήματα και των δύο συγγραφέων επαρκώς.

Ο Richard Meissner, λυπάται για το γεγονός ότι ο Χριστιανισμός έχει κάνει μια επιστροφή στις συζητήσεις μεταξύ των ευρωπαίων εθνικιστών – την οποία αποδίδει εν μέρει στην υπεροχή του Ισλάμ στην ταυτοτική συζήτηση, καθώς και στην  αυξανόμενη δημοτικότητα του Ρώσου Ορθόδοξου φιλόσοφου Αλεξάντρ Ντούγκιν στην ευρωπαϊκή δεξιά και υποστηρίζει την ασυμβατότητα του Χριστιανισμού και της υγιούς εθνικιστικής αγάπης για την οικογένεια, τον λαό και την πατρίδα.

Στο κομμάτι του που εμφανίστηκε στο 31 Μαρτίου, εξηγεί γιατί θεωρεί ότι η επανεμφάνιση του Χριστιανισμού στον ευρωπαϊκό εθνικισμό είναι μια πολύ κακή εξέλιξη:

Μπορείτε να στριφογυρίζετε όσο θέλετε: ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία τόλμης. Τα λόγια του Ιησού είναι σαφή: δεν πρέπει να αντισταθούμε στο κακό, αλλά να γυρίσουμε το μάγουλό μας, και να μην υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Το ίδιο ισχύει και για τα υπάρχοντά μας, τα οποία θα πρέπει να παραδοθούν ολοκληρωτικά. Και τι είναι η απαίτηση να μισεί κάποιος τον πατέρα και τη μητέρα του, εκτός από την εντολή να μισεί τη χώρα του, να αρνηθεί τη δική του ταυτότητα;

[Ο Χριστός] ταπεινώθηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε. Ωστόσο, ο ίδιος λέει, ότι οι βασανιστές του δεν ήξεραν τι έκαναν. Αυτός που βασανίζει ξέρει πάντα πάρα πολύ καλά τι κάνει και γιατί το κάνει. «Δεν γνωρίζουν τι κάνουν» - αυτές επίσης δεν είναι άγνωστες λέξεις, αλλά αυτές που συχνά προέρχονται από τα στόματα των πολιτικά ορθά πολιτικών, δημοσιογράφων και ιερέων, κάθε φορά που ένας Γερμανός βίαια δολοφονείται από έναν αλλοδαπό.

Οι πρώτοι Χριστιανοί γνώριζαν ότι η αυτοθυσία είναι ο πυρήνας της χριστιανικής πίστης. Δεν υπερασπίζονταν τους εαυτούς τους. Θα ήταν αντιπαραγωγικό και ο θάνατός τους ήταν ένας τρόπος για να επιτευχθεί το μαρτύριο και να εξασφαλίσουν τη διαμονή τους στη βασιλεία των ουρανών.


Στη συνέχεια συνεχίζει με μια (μάλλον γελοία) παράγραφο με την οποία προσπαθεί πει ότι το σύνολο των Μεσαιωνικών καθεστώτων της Ευρωπαϊκής Χριστιανοσύνης ήταν πραγματικά σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Χριστού. Στη συνέχεια, συνεχίζοντας το επιχείρημα, λέει:

Οι σύγχρονοι Χριστιανοί κηρύττουν, για πρώτη φορά από τις αρχές της Εκκλησίας, ποια είναι η ουσία της διδασκαλίας του Ιησού – είναι η αυτό-εγκατάλειψη. Δεν πρόκειται να αντισταθούμε στο κακό, ούτε στους τρομοκράτες, ούτε στους γκάνγκστερ. Δώστε ό, τι έχετε στους εισερχόμενους πρόσφυγες του κόσμου. Και όποιος δεν μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα του, και ακόμη περισσότερο, τους Ναζί προγόνους του [παππούδες;], δεν μπορεί να μας ακολουθήσει!

Ο Χριστιανισμός λέει ότι το ευαγγέλιο θα κηρυχθεί σε όλα τα έθνη, αλλά ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι θα σώσει όλα τα έθνη. Οι άνθρωποι πέφτουν θύματα στην εσχατολογία του που είναι όλο καταστροφές. Η γη μου και η πίστη είναι λέξεις που ακούγονται τραγελαφικές από χριστιανική άποψη. Αυτός που πιστεύει πραγματικά τη διδασκαλία του Ιησού, παραμελεί την ευθύνη για την οικογένεια, τους ανθρώπους και τις παραδόσεις. . . . Αυτό δεν είναι ταυτοτικό. Αυτός που θέλει να είναι ένας άνθρωπος που υπερασπίζεται τους ανθρώπους του και αψηφά το κακό δεν μπορεί να είναι Χριστιανός χωρίς να πέσει σε υποκρισία ή σοφιστεία. Ο Θεός των Χριστιανών δεν σώζει κανένα έθνος.


Στις 4η Απριλίου, μια απάντηση από την πλευρά ενός Γερμανού εθνικιστική, του Dennis Spiess, εμφανίστηκε, με τίτλο «Ο Χριστός ως Ταυτότητα»:

Είμαι Χριστιανός. Και οφείλω να ομολογήσω ότι το άρθρο του Richard Meissner έχει κάποια αξία. Είναι αλήθεια ότι, ιδίως, οι μεγάλες, δημοφιλείς εκκλησίες σήμερα συχνά κηρύττουν ένα πολύ παράξενο μήνυμα. Θα πρέπει επίσης να συμφωνήσω με τον Meissner ότι δεν είναι συνεπές και δεν βγάζει καν νόημα, ως δεξιοί identitarians να υποστηρίζουμε ότι αυτό που παρουσιάζει είναι Χριστιανισμός. . . .

Το να είσαι Χριστιανός δεν απαιτεί να μην έχεις καμία ταυτότητα ή να θέλεις να ενοποιήσεις όλες τις ταυτότητες. Όχι, είναι απλά μια ταυτότητα που κατατάσσεται υψηλότερα και βαθύτερα από ό, τι το φύλο, η κοινωνική θέση, η φυλή και η εθνικότητα.

[Η Χριστιανική ενότητα] αφορά μια πνευματική ενότητα και αφορά το σχηματισμό μιας ομάδας - και σίγουρα δεν σημαίνει εξισωτισμό (egalitarianism). Ναι, ξέρουμε την ποικιλομορφία. Ο Χριστιανισμός είναι πολύχρωμος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρόκειται για ένα μάτσο ανθρώπων που κάνουν όλο «καλά έργα» και που θυσιάζουν τα δικαιώματά τους στο βωμό της σύγχρονης πολυπολιτισμικής, πλουραλιστικής ιδεολογίας, αλλά είναι μια ποικιλομορφία που εξυμνείται όσον αφορά την δημιουργικότητα του Δημιουργού – «Γιατί ο Θεός δεν είναι Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνης», λέει στην Α΄ Κορινθίους 14:33.

Και όμως, ακόμη και αν ο Χριστιανός είναι πρώτα απ’ όλα ένας πολίτης του Ουρανού και δεν έχει μόνιμη γήινη πόλη, είναι δεσμευμένος στην επίγεια κοινωνία του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ιερεμίας 29,7 λέει : "Ζητήστε την ειρήνη της πόλης, όπου εγώ σας έκανα να φερθείτε αιχμάλωτοι, και προσεύχεστε γι' αυτή στον Κύριο· επειδή, μέσα στη δική της ειρήνη θα έχετε ειρήνη".

Πραγματικά έχουμε διαταχθεί να μην αντισταθούμε στο κακό; Σύμφωνοι, με την πρώτη ματιά η επί του Όρους Ομιλία φαίνεται να υποστηρίζει ότι η δικαιοσύνη πρέπει να θυσιαστεί για χάρη της αδικίας. Αλλά ο Παύλος διευκρινίζει όμορφα τη χριστιανική στάση στο Ρωμαίους 12,17 - 21. Το θέμα δεν είναι να ανταποδώσουμε το κακό με κακό. Ο Ιησούς δεν λέει, "Αφήστε τους να σε χτυπούν μέχρι θανάτου ό,τι και να γίνει". Αλλά δεν υποστηρίζει έναν φαύλο κύκλο βίας που δεν τελειώνει ποτέ. Πρέπει να αποφύγεις την αμαρτία των φαρισαϊκών αντίποινων, όταν εσύ ο ίδιος είσαι γεμάτος ενοχές. Και όλοι είναι από ορισμένη άποψη, δράστες. Κανείς δεν είναι μόνο θύμα. Εκείνος που συγχωρεί τον εχθρό του, δεν δημιουργεί μόνο μια πραγματική πιθανότητα ότι και τα δύο μέρη που εμπλέκονται στη σύγκρουση θα ζήσουν μαζί με ειρήνη, αλλά παραδίνει τους εχθρούς του στην αλάθητο κρίση του Θεού.

Τι να κάνουμε τώρα, όταν ο εχθρός μας είναι μια υπαρκτή απειλή; Πιστεύω ότι ο Θεός θα μας σώσει, όπως έχει σώσει το λαό του σε όλη την ιστορία της Βίβλου αμέτρητες φορές. Ο Θεός έχει δώσει στην (κάθε) κυβέρνηση το σπαθί για να διαφυλάξει το νόμο και την τάξη. Αν (η κυβέρνηση) αρνείται να το κάνει αυτό, όμως, αργά ή γρήγορα θα έρθει σε πτώση από δύναμη που θα έλθει θεϊκά. Από αυτή την άποψη μπορούμε να απορρίψουμε την πασιφιστική παρανόηση ότι μια νοοτροπία ειρήνης σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να υπερασπιστεί την οικογένεια ή το έθνος του. Ο Χριστιανός είναι επίσης υποχρεωμένος να αναλάβει το ξίφος όταν διατάζει ο Θεός. . . .

Πρέπει να αγαπάμε την οικογένειά μας, όπως το λέει στις Δέκα Εντολές. Ο Κύριος είναι ο Χορηγός όλων των καλών δώρων και χωρίς την Χάρη Του, πραγματική οικογενειακή ευτυχία δεν μπορεί να υπάρξει. . . . [Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν· εάν ο Κύριος δεν φυλάξη πόλιν, εις μάτην αγρυπνεί ο φυλάττων – Ψαλμοί 127:1].

Όταν ο Ιησούς προσευχήθηκε στο σταυρό, «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν», δεν εννοούσε ότι οι Ρωμαίοι δεν το είχαν προσέξει ότι είχαν σταυρώσει κάποιον. Το ζήτημα είναι μάλλον ότι σταύρωναν την ανώτατη αρχή πάνω από το σύμπαν - και αυτό άδικα.

Ο Meissner χλευάζει την [θεία] αρχή (εξουσία). . . όταν γράφει ότι η αναγνώριση αυτής της αρχής σημαίνει μια αυτο-θυσία. Αντίθετα, η έλλειψη [θείας] αρχής συνεπάγεται σχετικισμό, με την οποία η ταυτότητά μας. . . χάνει όλη την πραγματική της σημασία και το νόημά της.

Τα πάντα είναι σχετικά χωρίς τον Θεό. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε κάποτε ότι τα πάντα είναι σχετικά. Η δήλωση αυτή, ωστόσο, θα μπορούσε να γίνει μόνο επειδή βασίστηκε σε αυτό που θεωρείται ότι είναι μια απόλυτη αλήθεια. Διότι αν η αλήθεια είναι σχετική, τι θα σήμαινε η δήλωσή του; Είναι το ίδιο με την ηθική. Εάν δεν πιστεύουμε στο Θεό πια και αφήσουμε πίσω μας τον Χριστιανισμό, τι απομένει πραγματικά ως στερεό θεμέλιο για τη διάκριση ανάμεσα στο καλό και το κακό; Πώς μπορεί ο Meissner να γράφει ότι ένας άνθρωπος θα πρέπει να "αψηφά το κακό" αν δεν μπορεί να παράσχει ένα ηθικό πρότυπο με το οποίο να γνωρίζουμε τι είναι το κακό; Γιατί είμαι εγώ ο καλός και όχι οι τζιχαντιστές ή οι greenies (πράσινοι;); Το να φωνάζεις για το πιο υψηλό ηθικό χωρίς να έχεις ένα απόλυτο πρότυπο για την ηθική - αυτό είναι πραγματική υποκρισία!

Νομίζω ότι μιλάω για όλους τους Χριστιανούς εθνο-εθνικιστές όταν λέω στον Dennis Spiess ότι σε συγχαίρω που υπερασπίζεσαι τη χριστιανική αλήθεια μέσα στον ανταγωνισμό που δέχεται. Αυτός ο ανταγωνισμός δεν έρχεται απλώς (όπως αναμενόταν) από την αριστερά, αλλά και από τη δεξιά μέσα από λευκούς εθνικιστές νεο-παγανιστές, οι οποίοι συχνά μπορεί να φαίνεται ότι αγωνίζονται στο πλευρό μας, αλλά στην πραγματικότητα είναι σε έχθρα με την υψηλότερη επιθυμία και σκοπό μας, την δόξα του Θεού.

Αν έχω μια κριτική στην απάντηση του Spiess, ωστόσο, είναι ότι αδυνατεί να παράσχει μια πιο σταθερή βιβλική θέση εναντίον του Γνωστικισμού, τον οποίο αποτυγχάνει επίσης να αναφέρει ως την θρησκεία που ο Meissner ταυτίζει με τον βιβλικό Χριστιανισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, η ιδιαίτερη χρήση του Ιερεμίας 29: 7 είναι επίσης αμφίβολη, καθώς το κείμενο αυτό γράφτηκε πραγματικά για να ενθαρρύνει έναν λαό που ήταν σε δουλεία και εξορία και διακαώς επιθυμούσε να επιστρέψει στην πατρίδα του. Αυτό δεν αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τη στάση του Χριστιανού, καθώς πιστεύουμε ότι η Βασιλεία του Θεού εκδηλώνεται μέσα στην γήινή μας, υλική πραγματικότητα, και η επιθυμία μας να έρθει η Βασιλεία του Θεού είναι πολύ μακριά από οποιαδήποτε έννοια που προτείνει ο Meissner. Θα ήταν καλύτερα να πει ότι ολόκληρη η Βίβλος και ο Βιβλικός νόμος προϋποθέτει και εκτιμά την εθνική ταυτότητα ως πολύτιμη και θετική. Στην παραδοσιακή χριστιανική θεολογία, η ταυτότητά μας ως Χριστιανοί δεν είναι απλώς πνευματική, σε αντίθεση με την υλική ή εξωτερική. Αντίθετα, είναι ο Χριστιανισμός που αγιάζει την υλική μας ταυτότητα ως μέλη μιας συγκεκριμένης οικογένειας, ενός έθνους και μιας φυλής. (Ο Χριστιανισμός δεν αφαιρεί την Ταυτότητα ενός ανθρώπου. Την εξαγιάζει). Παρ’ όλα αυτά, είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό να βλέπουμε τον Χριστιανισμό πράγματι μία ακόμη φορά να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εθνικιστικού κινήματος, το οποίο για πολλά χρόνια τώρα ψευδώς απέφευγε τον Χριστιανισμό ως εν μέρει υπεύθυνο για την αυτοκτονική πορεία στην οποία ο μοντερνισμός έχει βάλει την Ευρώπη.

ΚΟ: Να προσθέσω : Το θέμα είναι... αγαπημένο, επίκαιρο, αλλά και αρκετά πλατύ. Το να βάλεις όλη την χριστιανοσύνη σε ένα καζάνι είναι, αν μην τι άλλο, αφέλεια. Ή ασχετοσύνη. Να μην ξεχνάμε για μας, ότι ο εξισλαμισμός των υπόδουλων Ελλήνων επί τουρκοκρατίας αυτόματα σήμαινε και απώλεια της ελληνικότητάς τους. Όσοι Έλληνες εξισλαμίζονταν, χάνοντας την ορθοδοξία τους, έχαναν και την φυλετική τους συνείδηση.: Διάβασε: Αλλαγή πίστης και εθνική συνείδηση. Επίσης όσον αφορά τις θεωρίες ότι οι χριστιανοί είναι κάτι σαν τα παιδιά των λουλουδιών και ότι μια ζωή «γυρνάνε τα άλλα μάγουλα» διάβασε "Viva Cristo Rey!" - Το ένοπλο κίνημα των Cristeros, ένα από τα αγαπημένα του ΚΟ, αλλά και : Την επανάσταση δεν την έκαναν άθεοι ή θρησκευτικά αδιάφοροι

Να θυμίσω επίσης σχετικά καλά άρθρα:


Και το μακροσκελές, αλλά αναλυτικό : Μια βιβλική υπεράσπιση του Εθνοτικού Εθνικισμού (& νο 2) πάλι του Faith & Heritage και συνεχίζουμε…


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΙΛΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ ΟΘΕΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΑ ΕΘΝΗ.ΟΠΟΤΕ Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΕΡΓΟ.
ΕΠΙΣΗΣ Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΠΗΛΘΕ ΜΙΛΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΟΤΕΛΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΛΘΕΙ.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΑΡΕΝΕΒΗ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ, ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ.Ο ΝΕΟΣ ΑΔΑΜ ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΕΣΗ ΗΜΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ.
Ο ΙΔΙΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΡΟ Η ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ

Ανώνυμος είπε...

Καί οί Πομάκοι ( εξισλαμισμένοι Χριστιανοί Έλληνες ) λένε ότι είναι Έλληνες , αλλά... είναι ;;;
Οί Έλληνες απ' τά ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ χρόνια , αγωνίζωνταν ΠΡΩΤΑ ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ κι έπειτα υπέρ εστιών , όπως ακριβώς δίδασκε καί τούς φοιτητόπαιδες ό Κολοκοτρώνης .
Αλλά εδώ υπάρχει ένα πολύ δυσνόητο σημείο : ό Κολοκοτρώνης έσφαξε χιλιάδες τουρκαλάδες κι εντέλει απελευθέρωσε τόν Ελληνισμό . Πάρ' αυτά , εμείς , οί Έλληνες - εντάξει όχι όλοι βέβαια αλλά ή σιωπή είναι πού μ' ενοχλεί... - τού σφάξαμε τά παιδιά του . Μετά , τόν ρίξαμε σέ μιά τρύπα - φυλακή τήν είπανε - κι όταν ερχότανε ό Ιμπραήμ μέ τά γιουρούσια τούς αραπάδες , τού ζητήσαμε νά ξαναπολεμήσει γιά μάς , αλλιώς θ' αφανιστούμε ! Κι έτσι ακριβώς έκανε . Βγήκε ό άνθρωπος απ' τήν τρύπα , δέν έβγαλε μιλιά γιά τήν υπέρτατη προδοσία - καί δολοφονία - καί μάς ΞΑΝΑΕΣΩΣΕ ! Αυτό τώρα , γιά νά τό καταλάβουν οί ξένοι , θά πρέπει νά τό καταλάβουμε πρώτα εμείς ! Αλλά πώς νά καταλάβουμε εμείς τέτοια πράγματα , μέ τήν "παιδεία" πού έχουμε σήμερα , πού βάζουμε ανθρώπους νά μάς κυβερνήσουνε , οί οποίοι δηλώνουν - όταν ερωτούνται γιά τό άν πιστεύουν στόν Χριστό - " εμένα τά διαβάσματά μου δέν μού έχουν πει κάτι τέτοιο καί δέν είμαι θρησκεύομενος"...( https://www.youtube.com/watch?v=Shd5Ts4gH8w&spfreload=10 )
Τώρα βέβαια , νομίζω , είναι ώρα ν' αρχίσουν νά πιστεύουνε κάποιοι στίς προφητείες - γι αυτό πού μάς λέγανε ότι όλοι οί άλλοι θά πολεμήσουνε εκτός από μάς , πάρ' αυτά εμείς θά έχουμε κέρδος ( Πόλις ) - γιατί , άν Ο ΜΗ ΓΕΝΝΕΤΟ , γίνει καμμιά "στραβή" καί πρέπει νά πάμε στόν στρατό καί νά πολεμήσουμε , γιά ποιό πράγμα ακριβώς θά πολεμήσουμε , γιά τά... διαβάσματά μας(τους) ;;;

Παναγιώτης

ΒΕ.Λ. είπε...

Άκρως ενδιαφέρουσες απόψεις. Ειδικώς του Γερμανού χριστιανού απολογητή.

«εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων».
(Τιμ.Α 5, 8)
Διαβάζοντας όλη την περικοπή, συμπεραίνουμε οτι σε αυτό το εδάφιο ο Απόστολος Παύλος δεν αναφέρεται αποκλειστικώς στα θέματα πίστης, αλλά στα βιωτικά.
'Οικείοι', λοιπόν, είναι ολάκερο το έθνος μας.

Μια αρκετά κατατοπιστική άποψη περί χριστιανισμού και πατριωτισμού, απο έναν σπουδαίο σύγχρονο -κατ' εμέ- κήρυκα του Ευαγγελίου, τον Αρχιμανδρίτη Ιωήλ Κωνσταντάρο:

"Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παράδειγμα ὀρθοῦ πατριωτισμοῦ"
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/06/blog-post_29.html

ΒΕ.Λ. είπε...

Παρέλειψα κάτι σημαντικό, διότι άργησα να συνειδητοποιήσω τη σημασία μιας ανεπανάληπτης φιλοπατριωτικής πρότασης του Αποστόλου Παύλου:

«ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα, οἵτινές εἰσιν ᾿Ισραηλῖται,»
(Ρωμ.9,3)

δηλαδή,
«ἐὰν χρειάζεται», γράφει, «γιὰ νὰ πιστέψουν οἱ συμπατριῶτες μου καὶ νὰ σωθοῦν, νὰ χωρισθῶ ἐγὼ ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ εὑρεθῶ στὴν κόλαση, ἂς γίνει καὶ αὐτό»! «Ἂς χαθῶ ἐγὼ γιὰ νὰ σωθοῦν ἐκεῖνοι. Ἂς γίνω ἀνάθεμα, ἂς καταδικαστῶ ἐγὼ αἰωνίως, καὶ ἂς χάσω τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νὰ γίνει τὸ μεγάλο τοῦτο καλὸ γιὰ τὸ ἔθνος μου. Νὰ μετανοήσει ὁ Ἰσραήλ, νὰ πιστεύσει καὶ νὰ σωθεῖ»!

Δεν ξέρω εαν έχει ειπωθεί στην ανθρώπινη ιστορία παρόμοια πρόταση που να πλησιάζει την απολυτότητα αυτής της θυσιαστικής αγάπης προς την πατρίδα και το έθνος.