Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Καμία σχέση δεν είχαν οι άποικοι - προσκυνητές στην Αμερική με τους σημερινούς πρόσφυγες




Η Ημέρα των Ευχαριστιών στις ΗΠΑ (Thanksgiving Day), είναι μια ετήσια μεγάλη παραδοσιακή - "οικογενειακή" γιορτή που γίνεται την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου. Οι απαρχές της ανάγονται στις γιορτές που διοργάνωναν οι πρώτοι άποικοι (ονομάζονται pilgrims = προσκυνητές) μόλις έφταναν στη νέα ήπειρο, ως ευχαριστία προς τον Θεό, για την ασφαλή άφιξή τους. Η γιορτή αυτή δέχεται λυσσαλέα επίθεση από τους λίμπεραλς και τους οπαδούς της πολιτικής ορθότητας, καθώς κατ' αυτούς συνδέεται με τη γενοκτονία των ιθαγενών από τους ευρωπαίους που αποίκησαν την Αμερική.

Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων, η Ημέρα των Ευχαριστιών δέχεται νέες επιθέσεις, πάλι από τους λίμπεραλς και τους οπαδούς της πολιτικής ορθότητας (και της λαθρο-μετανάστευσης) και το νόημά της διαστρεβλώνεται, καθώς επιχερούν να την συνδέσουν με την συζήτηση για το αν η Αμερική πρέπει να δεχθεί πρόσφυγες από την Συρία.

Πολλά τέτοιου πνεύματος άρθρα προσπαθούν να προωθήσουν αυτή τη γραμμή, προκειμένου να κερδίσουν στο «ηθικό» πεδίο τον αμερικάνικο λαό και να τον πείσουν ότι είναι «σωστό» να δεχθεί η Αμερική χιλιάδες πρόσφυγες.

Για παράδειγμα, η Huffington Post παρουσίασε μια διαφήμιση με τίτλο «Η Ημέρα των Ευχαριστιών. Θυμηθείτε ότι οι Pilgrims της Αμερικής ήταν πρόσφυγες, επίσης» (κατά το «ήμασταν και εμείς πρόσφυγες», που ακούγεται από τους εδώ οπαδούς της λαθρομετανάστευσης). Υπάρχει η «υπενθύμιση» ότι έφυγαν για να γλυτώσουν τις θρησκευτικές διώξεις και βρήκαν ένα θερμό καλωσόρισμα από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων.

Αν δεν υπήρχε η συζήτηση για τους πρόσφυγες από την Συρία, λίμπεραλ ιστοσελίδες όπως η HuffPo, η Salon και άλλες θα είχαν το συνηθισμένο τους “Happy Genocide Day” ρίχνοντας χολή για τους φτωχούς λευκούς εποίκους που σφυρηλάτησαν την Αμερική.

Το να συγκρίνονται οι Προσκυνητές του δέκατου έβδομου αιώνα, με τους σημερινούς πρόσφυγες είναι κάτι που δεν στέκει.

Οι λίμπεραλς ονομάζουν «πρόσφυγες» τους προσκυνητές, αλλά τους λένε και «παράνομους  μετανάστες». Μόνο που το "παράνομους" το βάζουν επειδή «έκλεψαν» τη γη από τους ιθαγενείς ... κάτι που μάλλον, υπονομεύει την όλη προσπάθειά τους για τους πρόσφυγες.

Η λέξη πρόσφυγας δηλώνει κάποιον που φεύγει από κίνδυνο για να βρει ασφάλεια.

Έχοντας αυτό κατά νου, υπάρχουν πέντε λόγοι για τους οποίους οι προσκυνητές δεν έμοιαζαν με τους σημερινούς πρόσφυγες.

1. Ήταν πρωτοπόροι (Pioneers)

Η Αμερική ιδρύθηκε από ανθρώπους που άφησαν τη σχετική ασφάλεια της Ευρώπης για να αντιμετωπίσουν άγνωστους κινδύνους που έκρυβε ο νέος κόσμος. Ενώ μερικά κράτη δέχτηκαν τις ισχυρές καλβινιστικές πεποιθήσεις των Προσκυνητών και των Πουριτανών, αυτοί οι διαφωνούντες θα μπορούσαν ακόμα να στηριχθούν στα οφέλη του πολιτισμού παραμένοντας στην Ευρώπη.

Όταν ήρθαν στο Πλύμουθ, αυτοί οι άποικοι έπρεπε να κάνουν το πολύ δύσκολο έργο της δημιουργίας τελείως νέων κοινοτήτων σε μια ξένη χώρα - σε μεγάλο βαθμό μόνοι τους. Είναι δύσκολο να είσαι πρόσφυγας που ζητάς άσυλο, όταν διασχίζεις έναν ωκεανό για να πας σε μια χώρα που είναι σε μεγάλο βαθμό ασταθής και πιο επικίνδυνη από εκείνη από όπου κατάγεσαι. Υπήρξε ελάχιστο καταφύγιο σε αυτή την αδάμαστη χώρα για τους Προσκυνητές - ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσοι αφιχθέντες έχασαν τη ζωή τους από αρρώστιες και άλλες σκληρές συνθήκες διαβίωσης.

Για το λόγο αυτό, ήταν πρωτοπόροι στην δημιουργία μιας κοινωνίας από το μηδέν και όχι πρόσφυγες που έρχονται σε μια καλά οργανωμένη και ευημερούσα κοινωνία.

2. Δεν είχαν καμία βοήθεια από κάποια κυβέρνηση

Αυτό είναι κάτι το προφανές, αν σκεφτεί κανείς τα γεγονότα της ζωής στην Αμερική στο δέκατο έβδομο αιώνα. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία κυβέρνηση, πολύ περισσότερο καμία κυβερνητική βοήθεια. Οι Προσκυνητές έπρεπε επίσης να χρηματοδοτήσουν τη μετάβασή τους στο νέο κόσμο με δάνειο από την Εταιρεία Δανεισμού της Βιρτζίνια που απαιτούσε να εργάζονται για επτά χρόνια για την αποπληρωμή του. Η μόνη πραγματική βοήθεια που είχαν από οποιαδήποτε μορφή διακυβέρνησης ήταν η σιωπηρή άδεια να εγκατασταθούν στα «αγγλικά» εδάφη.

Η κατάσταση με τους σημερινούς πρόσφυγες είναι εντελώς διαφορετική. Η (αμερικάνικη) κυβέρνηση πληρώνει για τις πτήσεις των μεταναστών να έρθουν εδώ. Το 91 τοις εκατό από αυτά τα άτομα καταφεύγουν κατ 'ευθείαν σε κυβερνητική βοήθεια κατά την άφιξή τους – και 68 τοις εκατό σε κοινωνική πρόνοια.



 3. Εχθρικοί ντόπιοι υπήρχαν παντού

Ενώ είναι αλήθεια ότι οι Προσκυνητές και οι σε κοντινή απόσταση Πουριτανοί είχαν αρχικά εγκάρδιες σχέσεις με τις ινδιάνικες φυλές, αυτό δεν κράτησε πολύ. Κατά το 1636, οι άποικοι είχαν ήδη εμπλακεί σε πόλεμο με τους βάναυσους Pequot και τελικά ήρθαν σε σύγκρουση με τους Γουάμπανωγκ – τους Ινδιάνους που συμμετείχαν στην ιστορική γιορτή των Ευχαριστιών - κατά τα επόμενα χρόνια.

Πολλοί Ινδιάνοι αγανάκτησαν με τους νεοφερμένους για την παρουσία τους στα εδάφη τους και ήταν περισσότερο πρόθυμοι να σφάξουν κάθε άποικο που τον έβλεπαν ως απειλή.

Σε αντίθεση με την υστερία των mainstream μέσων ενημέρωσης, οι σημερινοί πρόσφυγες με το που θα πατήσουν το πόδι τους στα ξένα εδάφη έχουν να αντιμετωπίσουν μια ζεστή αγκαλιά από τους ντόπιους που τους υποστηρίζουν με κάθε είδους παροχές, διευκολύνσεις και ανέσεις. Κάθε λεκτική ή σωματική επίθεση εναντίον τους θεωρείται «έγκλημα μίσους» και τιμωρείται αυστηρά. Κάθε ντόπιος που θα εκφράσει την ανησυχία του για την αθρόα εισροή των «προσφύγων» θα αντιμετωπίσει την διαπόμπευση από media και πολιτικούς.

Άρθρα πάντως, που να περιγράφουν τους Ινδιάνους Pequot ως «ξενοφοβικούς» που έπαιρναν τα σκαλπ των Προσκυνητών, δεν υπήρχαν.

4. Δημιούργησαν ασφαλείς κοινότητες

Παρά το γεγονός ότι περιβάλλονταν από εχθρικούς ντόπιους και ζώντας με συνεχή κρούσματα πανώλης, οι Προσκυνητές και οι Πουριτανοί ήταν γνωστοί για τη δημιουργία κοινοτήτων που χαρακτηρίζονταν από τάξη, ευημερία, σκληρή δουλειά και λιτότητα. Το έγκλημα δεν ήταν ανεκτό και οδηγούσε σε σκληρή καταδίκη.

Από την άλλη πλευρά, πολλές κοινότητες προσφύγων σε ΗΠΑ και Ευρώπη βιώνουν σήμερα τις ακριβώς αντίθετες συνθήκες, όπου γειτονιές και συνοικίες έχουν μετατραπεί σε φυτώριο της εγκληματικότητας και του ριζοσπαστικού Ισλάμ.

5. Ήταν Χριστιανοί

Οι Προσκυνητές ήταν πιστοί Καλβινιστές που ήρθαν στην Αμερική για να δημιουργήσουν θρησκευτικές κοινότητες - μοντέλα. Οι σημερινοί πρόσφυγες είναι κυρίως μη-χριστιανοί και πάρα πολλοί από αυτούς έχουν διώξει με μανία έως θανάτου τους χριστιανούς στην χώρα τους. Αρκετοί μάλιστα τους διώκουν και καθοδόν προς τα νέα εδάφη και ακόμα και μέσα στους προσφυγικούς καταυλισμούς!

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η άλλη όψη του νομίσματος μπορεί να είναι: Είδατε τι έπαθαν οι ιθαγενείς της Αμερικής; Το ίδιο θα πάθουμε κι εμείς; Το θέλουμε; Όχι. Τους βοηθάμε να το κάνουν; Ναι! Παράδοξο;

hellel είπε...

Αγαπητέ μου Κόκκινε Ουρανέ, ενώ τα άρθρα σου είναι συνήθως εξαιρετικά, αυτό εδώ είναι "πατάτα", Ο Λευκοί στην Αμερική ήταν εισβολείς και πήραν με το "έτσι θέλω" σταδιακά ΟΛΗ την γη των Ινδιάνων, τους δε ίδιους τους εξόντωσαν. Τώρα ότι κάποιοι ταυτίζουν τους πρόσφυγες με τους Πιονέρους,αυτό μάλλον υποκρύπτει την κρυφή επιθυμία τους νά έχουμε την μοίρα των Ινδιάνων..