Κανονικοί άνθρωποι - παγκοσμιοποιητικό φλουφλιστάν : 1-0

Από τον Παναγιώτη Λιάκο (εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ") - Τίτλος άρθρου : "Τραμπ-άλαλα τα χείλη των ασεβών" 

Δεν ήθελε και μεγάλα αποθέματα φαντασίας για να ποντάρεις σε νίκη του Ντόναλντ Τραμπ. Ολα τα χαρτιά που βγάζει από το μανίκι της η υπερδομή για να τα σπρώξει στην πράσινη τσόχα της πολιτικής αντιμετωπίζονται από τους εκλογείς όχι σαν τραπουλόχαρτα, αλλά σαν χρησιμοποιημένα χαρτιά υγείας - και έχουν τη μοίρα αυτών των απαραίτητων αλλά αηδιαστικών (μετά τη χρήση) προϊόντων.

Με το δικό μας δημοψήφισμα φάνηκε ξεκάθαρα η ρωγμή στον τάχα... αδιαπέραστο τοίχο των εταιριών μετρήσεων, οι οποίες έγιναν περισσότερο ρεντίκολο από εκείνους που διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την ακρίβεια των προβλέψεων. Το «Οχι» επικράτησε κόντρα σε όλες τις εκτιμήσεις αλλά και τις προσδοκίες του Τσίπρα, ο οποίος έλυσε το «προβληματάκι» που του προκάλεσε η λαϊκή ψήφος με τρόπο απλό: έκανε κωλοτούμπα και μεταμόρφωσε το «Οχι» σε ένα ωραιότατο «Ναι». Από κει και πέρα το πήγε τυφλοσούρτη. Είναι μέχρι να πάρεις το κολάι στην υπογραφή Μνημονίων τζιφράροντας το πρώτο. Τα υπόλοιπα είναι παιχνιδάκι.

Ωστόσο, ελάχιστοι υποπτεύονταν ότι η ελληνική περίπτωση θα προοιωνιζόταν παγκόσμιο φαινόμενο. Κι έτσι έγινε. Το Brexit προτιμήθηκε από τους πείσμονες Βρετανούς, παρά τις οιμωγές των «νουνεχών» γερμανοφρόνων Δεξιάς, Αριστεράς και επιτήδειου Κέντρου.

Κι ύστερα δεν ήλθαν οι μέλισσες, αλλά ο Τραμπ. Ο άνθρωπος που συκοφαντήθηκε, καθυβρίστηκε και δαιμονοποιήθηκε από σχεδόν όλα τα κατεστημένα ΜΜΕ του πλανήτη περισσότερο κι από τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Τα υποκριτικά μίντια πρέπει να τον έχουν «κράξει» με μεγαλύτερη σφοδρότητα απ' όση χρησιμοποιούν για το Ισλαμικό Κράτος. Από την άλλη παρουσίαζαν τη Χίλαρι σαν μια διασταύρωση της Μητέρας Τερέζας, της Υπατίας της Αλεξανδρινής και της Ασπασίας (τη σύζυγο Περικλέους, βεβαίως, βεβαίως).

Παρά ταύτα, οι κανονικοί άνθρωποι, αυτοί που δεν πουλάνε αέρα για να ζήσουν, αγαπούν την πατρίδα τους, δεν θέλουν να τη δουν να καταντάει χαλιφάτο και ήθελαν να απαλλαγούν από τα δεσμά της πολιτικής ορθότητας, ψήφισαν αυτό που το παγκοσμιοποιητικό φλουφλιστάν δαχτυλόδειχνε σαν το «απόλυτο κακό». Περαστικά τους και καλόπιοτο το ξιδάκι.