Η μοναδική θρησκεία που δεν έχει Ναό είναι ο Ιουδαϊσμός.
Οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι προσεύχονται τρεις φορές την ημέρα ως εξής : «Είθε με το θέλημά Σου, να χτιστεί γρήγορα ο Ναός στις ημέρες μας».
Η ιδέα της ανοικοδόμησης του Τρίτου Ναού φαίνεται να κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συνειδήσεις των Ισραηλιτών.
Σ’ ένα γκάλοπ που έγινε πριν λίγα χρόνια, σχετικά με το κτίσιμο του Ναού ένα ποσοστό 58% των Εβραίων ήταν θετικό στην ιδέα αυτή, την ώρα που το 1983 το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 18%...
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Το 66 μ.Χ. οι Ιουδαίοι επαναστάτησαν κατά των Ρωμαίων. Στις 10 Αυγούστου του 70 μ.Χ. ο στρατηγός Τίτος, γιος του αυτοκράτορα Βεσπασιανού κατέλαβε την πόλη και έκαψε το Ναό, φόνευσε 600.000 Ιουδαίους και απήγαγε τα σκεύη του Ναού.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 132 μ.Χ. οι Ιουδαίοι ξανά επαναστάτησαν υπό την ηγεσία του Μπάρ- Κοχεμπά, ο οποίος που ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Μεσσίας. Ο αυτοκράτορας Ανδριανός έστειλε τον Σεβήρο, ο οποίος με μεγάλη αγριότητα κατέπνιξε την επανάσταση, αροτρίασε, κυριολεκτικά, την Ιερουσαλήμ, της άλλαξε το όνομά της και την μετονόμασε Aelia Capitolina, την μετέβαλε σε ελληνορωμαϊκή πόλη, απαγόρευσε την διδασκαλία του Μωσαϊκού Νόμου, έκτισε Ναό του Δία στο όρος Σιών και έδιωξε όλους τους Ιουδαίους.
Όταν ήταν αυτοκράτορας ο Ιουλιανός (που έμεινε γνωστός ως «ο παραβάτης») (361-363 μ.Χ), θέλοντας να ενισχύσει τις τοπικές θρησκείες και να ανακόψει την πορεία του χριστιανισμού, επέτρεψε στους Ιουδαίους να ανακατασκευάσουν το Ναό. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, η οικοδόμηση δεν προχώρησε ποτέ, γιατί κάθε φορά που προσπαθούσαν οι εργάτες να οικοδομήσουν συνέβαιναν περίεργα φυσικά φαινόμενα, όπως φλόγες που έβγαιναν μέσα από την γη…
Εντυπωσιακή, μάλιστα, είναι η μαρτυρία του καλύτερου και πιο αμερόληπτου ΕΘΝΙΚΟΥ ιστορικού και φίλου του Ιουλιανού, του Αμμιανού Μαρκελλίνου.
«Ο Ιουλιανός» λέει ο Αμμιανός «σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χτίσει με ένα υπέρογκο ποσό τον υπερήφανο ναό και ανάθεσε αυτή την αποστολή στον Αλύπιο της Αντιοχείας. Ο Αλύπιος τέθηκε με ορμή στο έργο αυτό και υποβοηθήθηκε από τον κυβερνήτη της επαρχίας. Φοβερές σφαίρες φωτιάς, έβγαιναν μέσα από την γη και κοντά στα θεμέλια του ναού και συνέχισαν τις επιθέσεις τους, μέχρι που οι εργάτες, ζεματισμένοι συνεχώς, δεν μπορούσαν να πλησιάσουν. Τότε παράτησαν αυτή την προσπάθεια» (Πηγή: Newman's Ecclesiastical Miracles, σελ. 357)
Το 638 μ.Χ. ο χαλίφης Ομάρ - εμπν - ελ Χαττάμπ, (581 - 644 μ.X.) κατέλαβε την Ιερουσαλήμ και υπέγραψε διάταγμα - συμφωνία με τον Πατριάρχη Σωφρόνιο σεβόμενος τη ζωή και την ελευθερία της λατρείας των χριστιανών. Στη συνέχεια εισήλθε στην πόλη και αφού περιήλθε την πόλη, βρέθηκε στον περίλαμπρο Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου. Την ώρα της μεσημεριανής προσευχής για τους Μωαμεθανούς βγήκε στο προαύλιο του Ναού και γονάτισε προς τη Μέκκα. Όπως εξήγησε αργότερα, εάν έκανε την προσευχή εντός του ναού, θα γινόταν τέμενος, γι' αυτό εξήλθε.
Ο Σωφρόνιος αισθανόμενος ευγνωμοσύνη στο Θεό και ανακούφιση για την όλη εξέλιξη, στη συνέχεια οδήγησε τον Ομάρ στην κορυφή του όρους Μοριά που υψωνόταν άλλοτε ο μεγαλοπρεπής Ναός του Σολομώντος. Το μέρος ήταν έρημο και γεμάτο σκουπίδια. Ο Ομάρ ακούγοντας το όλο ιστορικό της τοποθεσίας, το αφιέρωσε στον Αλλάχ και διέταξε την οικοδομή του πρώτου τεμένους στην ιερή πόλη, το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα.
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΝΑΟΥ:
Για τον ραββίνο Yisrael Ariel ιδρυτή του Ινστιτούτου του Ναού (Temple Institute), κάναμε αναφορά στο προηγούμενο άρθρο.
Το «κίνημα» αποτελείται από ακραιφνείς Εβραίους ακτιβιστές, οι οποίοι με διάφορες διαδηλώσεις, εκδηλώσεις και αναπαραστάσεις, προσπαθούν να πιέσουν την Ισραηλινή Κυβέρνηση να προχωρήσει στο κτίσιμο του τρίτου Ναού.
Τον Απρίλιο του 2008, κατά την εορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα, έγινε από μέλη του κινήματος τελετουργική «θυσία» αρνιού, που παρουσιάστηκε ως "πρόβα" για αυτό που θα λάβει χώρα όταν ανοικοδομηθεί ο Ναός.
Το Κίνημα κέρδισε την έγκριση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ, για να πραγματοποιήσει την «θυσία», παρά τις διαμαρτυρίες των υπερασπιστών των δικαιωμάτων των ζώων.
Απαντώντας στις διαμαρτυρίες ο νομικός εκπρόσωπος του κινήματος εξήγησε ότι η «θυσία» - σφαγή θα πραγματοποιούνταν, σύμφωνα με τα βιβλικά πρότυπα, που είναι η ίδια μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη σφαγή των αμνοεριφίων σε kosher (καθαρά) σφαγεία σε όλη τη χώρα.
Η θυσία που συνοδεύτηκε κι από άλλες θρησκευτικές τελετές, πραγματοποιήθηκε σε εξέχουσα «yeshiva» θέση στην Ιερουσαλήμ, με θέα το όρος του Ναού.
Δείτε το βίντεο για το Τρίτο Ναό, όπου μιλάει και ο Gershon Salomon.
Πολλές όμως τέτοιες εκδηλώσεις έχουν γίνει αφορμή για βίαια επεισόδια, μεταξύ Ιουδαίων και Μουσουλμάνων, ενώ το ίδιο γίνεται και όταν επιχειρούνται κάποιες εργασίες (κυρίως αρχαιολογικές) κοντά στην περιοχή.
Σε μία τέτοια εκδήλωση το 1990, 17 άτομα σκοτώθηκαν, ύστερα από άγριες συμπλοκές με μουσουλμάνους, ενώ το 1996, κατά την διάρκεια έργων για το άνοιγμα μίας αρχαίας σήραγγας σκοτώθηκαν 58 άτομα…
Τον Φεβρουάριο του 2007, 20 Παλαιστίνιοι και 15 ισραηλινοί αστυνομικοί τραυματίστηκαν από τις συγκρούσεις μουσουλμάνων πιστών με την ισραηλινή αστυνομία στην Πλατεία των Τζαμιών.
Οι συγκρούσεις προκλήθηκαν από τις ισραηλινές ανασκαφές που γίνονταν στην περίμετρο της Πλατείας, κοντά στο τέμενος Αλ Άκσα. Οι εργασίες αυτές θεωρήθηκαν "εχθρικά μέτρα" κατά τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος δήλωσε «Ο λαός μας δεν μπορεί να μην αντιταχθεί στα μέτρα αυτά».
Τον Απρίλιο 2004, η Ισραηλινή αστυνομία είχε εισβάλει στο συγκρότημα του τεμένους και είχε συγκρουστεί με Παλαιστίνιους Μουσουλμάνους σε μία από τις πιο βίαιες συγκρούσεις.
Η αστυνομία χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα και πυροκροτίδες, επειδή όπως είπε, Παλαιστίνιοι πετροβόλησαν Εβραίους που προσεύχονταν στο Τείχος των Δακρύων, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το τέμενος.
Ομάδα του Κινήματος του Ναού είχε ανακοινώσει ότι θα τοποθετήσει στο τείχος των δακρύων, τον ακρογωνιαίο λίθο για την ανοικοδόμηση του Τρίτου Ναού, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση των Αράβων.
Τον Μάρτιο του 1997, ο Yasser Arafat, δείχνοντας μία φωτογραφία με το Τρίτο Ναό που κυκλοφόρησε διεθνώς, είπε στους δικούς του: «ετοιμαστείτε για την επόμενη μάχη (για την Ιερουσαλήμ).
Σημειώνεται ότι για να χτιστεί ο Ναός θα πρέπει να γκρεμιστεί το τέμενος του Ομάρ,( τζαμί Αλ Ακσά), το οποίο αποτελεί τον τρίτο πιο ιερό τόπο για τους μουσουλμάνους (μετά την Μέκκα και την Μεδίνα), αν και υπάρχουν κάποιες διαφωνίες, μεταξύ των Ιουδαίων ειδικών, σχετικά με την ακριβή τοποθεσία.
Η πιο σοβαρή πληροφορία δημοσιεύθηκε στην έγκριτη Εβραϊκή εφημερίδα "Γεντιόθ Αχαρονόθ" σε άρθρο της είχε γράψει ότι ήδη από το 1980, η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, της οποίας ηγείται ο Καρμί Γκιλόν, αποκάλυψε τέσσερις απόπειρες επίθεσης εναντίον του τζαμιού του Ομάρ.
Η δική μας «Καθημερινή» σε φύλλο της στις 16 Νοεμβρίου 1997, είχε άρθρο με τίτλο "Τρία σενάρια νέου πολέμου στη Μ. Ανατολή", και στην ανάλυση του 1ου Σεναρίου ο τίτλος ήταν "Ενα βλήμα χτυπάει το τζαμί του Ομάρ". Το άρθρο καταλήγει: "Ποια θα μπορούσαν να είναι τα κίνητρα των φανατικών Εβραίων για μια τέτοια ενέργεια; Πολλά από την παρεμπόδιση της ειρήνης με την Αίγυπτο (που επιτεύχθηκε το 1980), ως την εξεύρεση του αναγκαίου χώρου για την ανοικοδόμηση του ναού του Σολομώντα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου