"...Θα γράψουμε ποιήματα για τον έρωτα μεταξύ ανδρών. Θα ανεβάσουμε έργα όπου ένας άνδρας θα ενδιαφέρεται ανοιχτά για έναν άλλον άνδρα. Θα γυρίσουμε ταινίες για την αγάπη μεταξύ γενναίων ανδρών, οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις φτηνές επιφανειακές, συναισθηματικές, ανούσιες, νεανικές, ετεροφυλοφιλικές ταινίες που σήμερα κυριαρχούν στις κινηματογραφικές σας αίθουσες…… Οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες μας θα κάνουν τον έρωτα μεταξύ ανδρών να είναι της μόδας και αποδεκτός, και θα το επιτύχουμε, γιατί είμαστε ικανοί να καθορίσουμε εμείς το στυλ και την μόδα. Θα εξαλείψουμε τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις χρησιμοποιώντας μηχανισμούς σαρκασμού και γελοιοποίησης, μηχανισμούς στους οποίους είμαστε ειδικευμένοι".
Απόσπασμα από το «The Gay Manifesto» του Michael Swift.
Το «Gay Manifesto» δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο ομοφυλοφιλικό περιοδικό της Βοστόνης «Gay Community News», στις 15-21 Φεβρουαρίου του 1987.
Η κοινότητα των ομοφυλόφιλων το κείμενο αυτό το θεωρεί μία φάρσα. Μία σάτιρα. Άλλοι το θεωρούν ως «προβοκάτσια» από συντηρητικούς θρησκευτικούς κύκλους.
Πιστεύουν επίσης ότι το όνομα του συγγραφέα, Michael Swift, είναι ένα ψευδώνυμο, πίσω από το οποίο κανείς δεν μπόρεσε, μέχρι σήμερα, να πει με βεβαιότητα ποιος κρυβόταν.
Αυτό που δεν αμφισβητήθηκε ποτέ είναι ότι το άρθρο με το «μανιφέστο», πράγματι δημοσιεύθηκε στο συγκεκριμένο περιοδικό.
Λέγεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τι γίνεται όμως όταν μία φάρσα μοιάζει να γίνεται ιστορία;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία διογκούμενη προσπάθεια χειραφέτησης, (που ήδη έχει φτάσει στα όρια κανονικής πλύσης εγκεφάλου), της «κοινής γνώμης», στο να διαμορφωθεί και να εμφυτευθεί στον μέσο άνθρωπο μία συνείδηση θετική στο ομοφυλόφιλο μοντέλο ζωής και στο να ξεριζωθούν ταυτόχρονα ως αναχρονιστικά και αποβλητέα τα «κλασσικά» στερεότυπα για την οικογένεια, τον άντρα και την γυναίκα.
«Η σύγχρονη Δυτική κοινωνία παρουσιάζει μία ολότελα καινούργια στάση στο φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας: δεν πρόκειται απλώς για την αναγνώριση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων στους ομοφυλόφιλους (ίσα δικαιώματα στην εργασία, ζωή, ελευθερία κλπ) -κάτι με το οποίο το αίσθημα της δικαιοσύνης και της ανθρωπιάς συμφωνεί-, αλλά για κάτι πολύ περισσότερο: την επικύρωση και θεσμοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Πώς; Με την ελεύθερη διακίνηση όχι απλά των ομοφυλόφιλων ανθρώπων, κάτι στο οποίο βέβαια δεν μπορούμε να αντιταχθούμε, αλλά της ιδεολογίας της ομοφυλοφιλίας, τη διαφήμιση του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. Οι ομοφυλόφιλοι θεώρησαν πως δεν ήταν αρκετή η αποποινικοποίηση των ομοφυλοφιλικών πράξεων, αλλά ούτε και η παροχή ίσων δικαιωμάτων σε επίπεδο εργασίας, ελευθερίας, κλπ. θεώρησαν απαραίτητο ότι θα έπρεπε να οργανώσουν ένα ιδεολογικό σύστημα που να προωθεί μέσα στην κοινωνία την ομοφυλοφιλία ως έναν ολότελα φυσιολογικό τρόπο ζωής, τη σχέση μεταξύ δύο ανδρών ή δύο γυναικών ως μία εναλλακτική μορφή γάμου, και ίσως ακόμη χειρότερα, ως μία πιο προοδευτική στάση ζωής από την «παραδοσιακή σχέση άνδρα-γυναίκας».
(Από το βιβλίο «Ομοφυλοφιλία – Μία χριστιανική θεώρηση» των Φ. ΛΟΓΙΩΤΑΤΟΠΟΥΛΟΥ & Μ. ΚΑΤΡΙΤΣΗ. Περισσότερα ΕΔΩ).
Είναι απίστευτος ο αριθμός κινηματογραφικών ταινιών, που καταπιάνονται με το θέμα της ομοφυλοφιλίας, υπερπροβάλωντας, φυσικά το θετικό ή και «ηρωικό» της υπόθεσης!
Πρωτοκλασάτα ονόματα του Χόλυγουντ και διασημότητες από όλους τους χώρους του θεάματος, συναγωνίζονται ποιος θα πρωτο-υποστηρίξει την ομοφυλοφιλία, ποιος θα «προκαλέσει» με τις δηλώσεις του ή τις «αυθρόρμητες» πράξεις του, ενώ οι ρόλοι ομοφυλόφιλων έχουν απίστευτη πέραση και δείχνουν τον δρόμο για βραβεία, απονομές και χρυσά αγαλματάκια.
“Macho” άνδρες ηθοποιοί και γυναίκες «σύμβολα του σεξ», είδωλα για εκατομμύρια ανθρώπους, «στραπατσάρουν» την εικόνα τους υποδυόμενοι ομοφυλόφιλους ή ακόμα και ανθρώπους που έχουν κάνει αλλαγή φίλου.
Οι ερωτικές σκηνές μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου δίνουν και παίρνουν στις κατάμεστες αίθουσες, στις τηλεοπτικές οθόνες και στα video clips, ενώ τα στερεότυπα του «θηλυπρεπούς» («κουνιστού») άνδρα ομοφυλόφιλου και της «αντρογυναίκας» λεσβίας καταρρίπτονται. Αρρενωποί καουμπόηδες και «σικάτες» γυναικάρες μπορούν άνετα να ελκύονται από άτομα του ιδίου φύλλου και έτσι να περνάει πιο εύκολα και σε πιο πλατιά στρώματα το μήνυμα όχι μόνο της αποδοχής αλλά και της μίμησης του «ομοφυλοφιλικού μοντέλου» ζωής.
Στον χορό μπήκαν τελευταία και οι «θεοί» της μπάλας, τους οποίους προσκυνούν, λατρεύουν και έχουν πρότυπα εκατομμύρια έφηβοι…
Στην Αγγλία, ζητήθηκε από τους διάσημους ποδοσφαιριστές Ντέιβιντ Μπέκαμ, Γουέιν Ρούνι και Κριστιάνο Ρονάλντο να μιλήσουν εναντίον της ομοφοβίας σε βίντεο το οποίο θα παίζεται στα αγγλικά γήπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του Γουέμπλεϊ, και στα σχολεία όλης της χώρας. Ο στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να «παταχθεί η προκατάληψη εναντίον των ομοφυλοφίλων» που υπάρχει τόσο στους αγωνιστικούς χώρους όσο και στις κερκίδες.
Ο Πίτερ Τάτσελ, που εκπροσωπεί την οργάνωση για τα δικαιώματα των γκέι Οutrage, έπεισε την ποδοσφαιρική ομοσπονδία και την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών να του εξασφαλίσουν περίπου 20.000 στερλίνες για να πραγματοποιήσει το σχέδιό του. Ο Τάτσελ πιστεύει πως το βίντεο θα ενθαρρύνει πολλούς ποδοσφαιριστές να παραδεχτούν πως είναι ομοφυλόφιλοι.
Το βίντεο θα είναι έτοιμο μέσα στον χρόνο και θα παίζεται σε όλα τα ποδοσφαιρικά γήπεδα στη διάρκεια των αγγλικών αγώνων.
Στον κινηματογράφο...
ολοταχώς για βραβείο όσκαρ βαδίζει ο ηθοποιός Σων Πεν, ο οποίος στην ταινία “Milk” υποδύεται τον Χάρβεϊ Μιλκ, τον ακτιβιστή ομοφυλόφιλο και δημοτικό σύμβουλο στο San Francisco, που έγινε διάσημος για τους αγώνες του για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και δολοφονήθηκε το 1978, από τον δημοτικό σύμβουλο και πρώην αστυνομικό, Νταν Γουάιτ.
Απ’ ότι φαίνεται όσκαρ και ομοφυλοφιλία έχουν στενές σχέσεις, οι οποίες γίνονται στενότερες με τα χρόνια.
Ο Αλ Πατσίνο προτάθηκε για το Οσκαρ α΄ ανδρικού ρόλου στην ταινία «σκυλίσια ημέρα» (1975) και ο «φίλος του» (Κρις Σαράντον) για το β΄ ρόλου.
Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι ως ομοφυλόφιλος κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητά του για το Οσκαρ α΄ ρόλου στην ταινία «Μια ξεχωριστή μέρα» (1976), όσκαρ που κέρδισε τελικά ο Τομ Χανκς (το πρώτο του), στην ταινία «Φιλαδέλφεια» (1993), υποδυόμενος τον ομοφυλόφιλο ασθενή του ΑΙDS. Ο ισπανός Χαβιέρ Μπαρδέμ στο «Πριν πέσει η νύχτα» (2000) κερδίζει την πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ για την ερμηνεία του ομοφυλόφιλου κουβανού ποιητή Ρεϊνάλντο Αρένας, ο οποίος και πέθανε από ΑΙDS, ενώ ο Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν αποσπά το όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου στην ταινία «Τρούμαν Καπότε», (2005), υποδυόμενος τον ομώνυμο ομοφυλόφιλο συγγραφέα.
Τα είδωλα του κοριτσόκοσμου, Χιθ Λέτζερ και Τζέικ Γκίλενχααλ υποδύονται τους ερωτευμένους καουμπόηδες (!) στο γνωστό «Το μυστικό τού Βrokeback Μountain» (2005), οδηγώντας στα όσκαρ τον Λέτζερ (υποψήφιος για το α ΄ ρόλου) και τον Γκίλενχααλ (β' ρόλου).
Η διάσημη αυστραλή ηθοποιός, Νικόλ Κίντμαν πρόκειται να υποδυθεί μια τρανσέξουαλ στην ταινία «Τhe Danish Girl» (προβολή 2010). Η Κίντμαν θα παίξει τον ρόλο του Αϊνερ Βέγκενερ, ενός ηθοποιού που υποβλήθηκε σε εγχείρηση αλλαγής φύλου το 1931, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν ανήκουστο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη σύντροφο του Βένεγκερ θα υποδυθεί η Σαρλίζ Θερόν.
Η Θερόν είχε υποδυθεί πριν 6 χρόνια, την λεσβία στην ταινία “Monster”, (2003), ρόλος που της χάρισε και το όσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου.
Ο γνωστός κωμικός Jim Carrey υποδύεται τον ομοφυλόφιλο στην ταινία «I Love You Phillip Morris» (2009)...,
ενώ στην ταινία «Vicky Cristina Barcelona» του Γούντι Αλεν (2008), δύο από τις θεωρούμενες ομορφότερες γυναίκες του σύγχρονου κινηματογράφου, η Σκάρλετ Τζοχάνσον και η Πενέλοπε Κρουζ, συμμετέχουν σε μια σκηνή ομοφυλοφιλίας.
Στην τηλεόραση...
η σειρά “The L Word” (σε ελεύθερη μετάφραση: «Ο Κόσμος των Λ») παρουσιάζει την ζωή ομοφυλόφιλων γυναικών, οι οποίες όμως, μην βιαστείτε, καμία σχέση δεν έχουν με το κλασικό στερεότυπο! Πανέμορφες, περιποιημένες, σικάτες, σκέτα μοντέλα. Γνήσια θηλυκά «είδωλα» για κάθε κοριτσόπουλο…
Η σειρά ήρθε και στην Ελλάδα, από το κανάλι του Alpha, (όπου στο πρόγραμμά του, "μασώντας τα λόγια του", την παρουσίαζε σαν σειρά που παρακολουθεί τις ζωές και τους έρωτες μιας παρέας φίλων που ζουν στο Λος Άντζελες! έτσι γενικά καιο αόριστα!!!) φέτος το καλοκαίρι, (με ώρα προβολής 1 τη νύχτα) εν μέσω πανηγυρισμών των ομοφυλόφιλων fans της σειράς. Χαρακτηριστικά ήταν τα σχόλια σε φιλοομοφυλοφιλικά ιστολόγια και φόρουμ: «επιτέλους!», «Η δική μας σειρά!», «Μακάρι να την δουν όλοι!», «Άντε γιατί έχουμε μείνει πίσω σαν χώρα» κλπ.
Οι δυσοίωνες προβλέψεις των φίλων της σειράς, ότι αυτή δεν θα διαρκέσει και πολύ, επιβεβαιώθηκαν, αφού μετά από την προβολή τριών επεισοδίων, η σειρά σταμάτησε, άγνωστο γιατί. Προσωπικά, αφού το έψαξα λίγο, δεν είδα πουθενά καταγγελίες, αντιδράσεις κλπ , σε αντίθεση με τα ενθουσιώδη σχόλια των φίλων της σειράς.
Η σειρά ξεκίνησε το 2004 και έχει τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ (ήδη διανύει τον 6ο κύκλο εκπομπών).
Πριν από την συγκεριμένη σιερά είχε προβληθεί στις αμερικάνικες τηλεοράσεις μία παρόμοια σειρά, το «Queer as Folk», η οποία παρουσίαζε τις ζωές 5 νεαρών gay αντρών και ενός νεαρού λεσβιακού ζευγαριού.
(Στην Ελλάδα προς το παρόν, υπάρχει το gay ζευγάρι στην σειρά "Η Πολυκατοικία" του Mega).
Πάμε στο τραγούδι.
Η τραγουδίστρια Katy Perry έγινε φίρμα μέσα σε μια νύχτα με το “super hit” “I kissed a girl”, το οποίο πήγε στο «Billboard Hot 100» και πήρε στις Κάννες το βραβείο της καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης τραγουδίστριας. Κόρη χριστιανού πάστορα (!) η Perry, ξεκίνησε τα βήματά τη από την μουσική gospel (!), πριν τραγουδήσει: «I kissed a girl and I liked it. The taste of her cherry chapstick. I kissed a girl just to try it. I hope my boyfriend don't mind it…»
Στο Ευρωπαϊκό MTV (μουσικό κανάλι με τεράστια απήχηση στους νέους) το καινούργιο «ριαλιτοπαίχνιδο» ονομάζεται ‘A Shot At Love που παρουσιάζει κάποια Tila Tequila. Η δεσποινίς Tequila είναι μια αμφιφυλόφιλη (bisexual) γυναίκα, στο σπίτι της οποίας φιλοξενούνται 16 ετεροφυλόφιλοι άνδρες και 16 ομοφυλόφιλες γυναίκες, οι οποίοι και ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ώστε να τραβήξουν την προσοχή και την «αγάπη» της...
Πάμε στα διαφημιστικά της τηλεόρασης, όπου και εκεί γίνεται χαμός με την προβολή της ομοφυλοφιλίας.
Διαφημίσεις της ισραηλινών συμφερόντων πολυεθνικής εταιρίας γυναικείων ρούχων “Ml Matimli”, του νέου μοντέλου Renault Clio, του νέου μοντέλου Sonata της Hyundai, (φώτο κάτω) της μαγιονέζας Heinz, (όπου παρουσιάζεται και παιδάκι ενός gay ζευγαριού!), 
της γνωστής Levi’ s (φωτο πάνω), του ποτού Fernet Cinzano, της Vodafone - και η λίστα δεν έχει τελειωμό – έχουν προβάλει με υπονοούμενα ή χωρίς, την ομοφυλοφιλία – και κυρίως αυτήν μεταξύ ανδρών. Μερικές κόπηκαν, αφού όμως είχαν προβληθεί και είχαν δημιουργήσει τον ανάλογο «ντόρο».
Τέλος, πολλοί ηθοποιοί του Χόλιγουντ υποστήριξαν γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου στην Καλιφόρνια και αγωνίσθηκαν να καταργηθεί η «Πρόταση 8» (Proposition 8) που αναγνώριζε τον γάμο μόνο μεταξύ άνδρα και γυναίκας (η οποία τελικά δεν καταργήθηκε με ψήφους 52,30% υπέρ και 47,70% κατά) ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών, απειλών και - σε μερικές περιπτώσεις- βιαιοπραγιών κατά χριστιανών και εκκλησιών, από την κοινότητα των ομοφυλόφιλων).
Σημειώνεται ότι κυβερνήτης της Καλιφόρνια είναι ο «πολύς» Arnold Schwarzenegger, ο οποίος υποστήριξε την κατάργηση της «πρότασης 8» και δήλωσε ότι η «μάχη θα συνεχιστεί»…
Στην «μάχη» για την κατάργηση της «Πρότασης 8» προστέθηκε πρόσφατα και ένα μίνι musical θεατρικό έργο, του ομοφυλόφιλου παραγωγού Marc Shaiman, που λέγεται “Prop. 8 – The Musical”και το οποίο ανέβηκε στο Internet, στο FunnyOrDie.com και είχε πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέψεις την πρώτη μέρα της εμφάνισής του.
Παίζουν γνωστοί ηθοποιοί όπως ο Jack Black (στο ρόλο του Ιησού), ο John C. Reilly και άλλοι.
Το μιούζικαλ γελοιοποιεί τους χριστιανούς παρουσιάζοντάς τους ως φανατικούς, υποκριτές, γεμάτους μίσος και ντυμένους μες τα μαύρα, την ίδια ώρα που οι ομοφυλόφιλοι και οι υποστηρικτές τους παρουσιάζονται ευαίσθητοι, χαρούμενοι, υπερασπιστές των δικαιωμάτων και ντυμένοι χρωματιστά ρούχα.
Κάποια στιγμή παρουσιάζεται ο «Ιησούς» (σαν «παιδί των λουλουδιών»), ο οποίος επιτίθεται στους «σκληρούς χριστιανούς», κατηγορώντας τους ότι κάνουν επιλεκτική χρήση εδαφίων της Βίβλου και τους προτρέπει να επιλέξουν την «αγάπη» και όχι το «μίσος».
Οι χριστιανοί πείθονται τελικά, όταν ακούνε ότι οι gay γάμοι θα φέρουν λεφτά και θα σώσουν την οικονομία! (Στην φωτογραφία διαφήμιση της ασφαλιστικής εταιρίας Aetna, όπου δείχνει ζευγάρι ομοφυλόφιλων με βρέφος)
Ηθοποιοί που αγωνίζονται στο πλευρό των ομοφυλόφιλων (όντας και οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι ή κρυφο-ομοφιλόφιλοι ή φιλο-ομομοφυλόφιλοι ή η «νέα μόδα» bisexuals, τουτέστιν αμφιφυλόφιλοι) είναι: η Ellen Degeneres, ( η οποία πρόσφατα «παντρεύτηκε» την ηθοποιό Portia de Rossi), ο Steven Spielberg, ο Brad Pitt, ο Jack Black, η Drew Barrymore, ο Sean Penn (ο “Milk” που λέγαμε), η Anjelica Huston, 
η Lindsay Lohan (άλλο νεανικό “sex symbol”), η τραγουδίστρια Christina Aguilera, ο μουσικός Pete Wentz, η pop τραγουδίστρια Pink, ο κωμικός Will Ferrell και άλλοι...
Και επιτέλους κάτι και για τα παιδιά!
Έρχεται ο «όου! περμαν» («oooh-perman»), ο 1ος gay σούπερ ήρωας…
O δημιουργός του Σπάιντερμαν, Stan Lee πρόκειται να παρουσιάσει το παγκόσμιο πρώτο ομοφυλόφιλο σούπερ ήρωα. Ο αστέρας του μπάσκετ του σχολείου, Thom Creed κρύβει τις αναπτυσσόμενες υπερδυνάμεις του μαζί με τη σεξουαλικότητά του.
Ο Lee (86 ετών), ο οποίος δημιούργησε επίσης το Hulk και τους X-Men, θα αποκαλύψει το χαρακτήρα σε ένα ωριαίο έργο στην τηλεόραση που γυρίζεται στις ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου