Στην ελβετική εφημερίδα ‘Zeit Fragen’, ο καθηγητής Δρ Eberhard Hamer, από την Γερμανία, θέτει το ερώτημα "Πόσο κυρίαρχη είναι η Ευρώπη;"
Εξετάζει το ζήτημα και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη έχει μικρή (κι αν υπάρχει κι όλας) κυριαρχία.
Ο καθηγητής Hamer γράφει ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών ως πολιτών κρατών-εθνών διαλύθηκαν με το που τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας στις 1 Δεκεμβρίου του 2009. Τα δικαιώματα των Ευρωπαίων έχουν πλέον μεταφερθεί σε ένα πολιτικό επιμελητήριο που βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Βέλγοι, οι Ισπανοί, οι Βρετανοί, οι Ιρλανδοί, οι Ιταλοί, οι Έλληνες, και ούτω καθεξής, τώρα έχουν «ευρωπαϊκή ιθαγένεια ανεξάρτητα από ότι αυτό μπορεί να είναι."
Το αποτέλεσμα της άθροισης των εθνών είναι η μείωση της πολιτικής συμμετοχής των ατόμων. Η αρχή των κοινοβουλίων και των τοπικών συμβουλίων έχει εξασθενήσει. Η εξουσία είναι πλέον συγκεντρωμένη σε νέες ιεραρχικές δομές στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευρωπαϊκή ιθαγένεια σημαίνει έμμεση και αδύναμη συμμετοχή από τους λαούς της Ευρώπης. Η Αυτοδιοίκηση έχει δώσει τη θέση της στην αυταρχική διακυβέρνηση από πάνω προς τα κάτω.
Ο καθηγητής Hamer εξετάζει στη συνέχεια το επιμελητήριο της ΕΕ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και αυτό, στερείται κυριαρχίας, έχοντας υπαχθεί στις βουλές των Ηνωμένων Πολιτειών. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι Ευρωπαίοι, ξεκινούν ένα αντισυνταγματική πόλεμο με εντολή των ΗΠΑ σε μια περιοχή του κόσμου όπου η Ευρώπη δεν έχει συμφέροντα. Η ύπαρξη του κράτους - μαριονέτας της Ευρώπης υπερβαίνει κατά πολύ τις μισθοφορικές του υπηρεσίες προς την αμερικανική αυτοκρατορία.
Η ΕΕ έχει ενδώσει στην απαίτηση της Ουάσιγκτον για «ελεύθερη πρόσβαση στα τραπεζικά στοιχεία του κεντρικού παρόχου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, ‘Swift’, στην Ευρώπη. Όλες οι χρηματοοικονομικές ροές στην Ευρώπη (και αυτές μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου) θα πρέπει τώρα να παρακολουθούνται από τη CIA και άλλες αμερικανικές και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. "Η παρακολούθηση θα περιλαμβάνει τις μετακινήσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας, για παράδειγμα, και στο εσωτερικό επιμέρους πόλεων. "Όλα τα δεδομένα, ακόμη και τα δεδομένα από εντελώς αθώους πολίτες, πρέπει να αποθηκεύονται για πέντε χρόνια, βεβαίως, εις βάρος των τραπεζών και των πελατών τους."
Πόσο κυρίαρχη είναι η ΕΕ όταν αυτή αδυνατεί να προστατεύσει την οικονομική ιδιωτική ζωή των πολιτών της από τις ξένες κυβερνήσεις;
Για αρκετό καιρό η ‘Zeit-Fragen’ έχει παρουσιάσει τις πιέσεις της Ουάσινγκτον στην ελβετική κυβέρνηση για την παραβίαση του νόμου που ισχύει στο ελβετικό δίκαιο προκειμένου να ‘συμμορφωθεί’ με τις αμερικανικές απαιτήσεις για την παρακολούθηση χρηματοδοτικών ροών εντός της Ελβετίας και μεταξύ της Ελβετίας και του κόσμου. Συγγραφείς εκφράζουν την έκπληξή τους για την πλήρη περιφρόνηση από την Ουάσιγκτον των κυριαρχικών δικαιωμάτων των άλλων χωρών και των δικαιωμάτων της ιδιωτικής ζωής των πολιτών τους.
Εμείς οι Αμερικανοί δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε. Τα δικαιώματα της ιδιωτικής μας ζωής έχουν χαθεί προ πολλού. Στις ΗΠΑ η προστασία της ιδιωτικής ζωής έχει γίνει ένα σκληρό και δαπανηρό αστείο. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς δεν μπορούν να μάθουν για τους βαθμούς του γιου τους ή της κόρης τους στο σχολείο, χωρίς την άδεια του γιου ή της κόρης. Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες πιστωτικών καρτών, οι τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να σπαταλήσουν χρήματα στέλνοντας ένα σωρό «γνωστοποιήσεις απορρήτου» στους πελάτες για τη χρήση των πληροφοριών που αφορούν τον πελάτη. Αυτό σημαίνει ότι ένας Αμερικανός δεν μπορεί να πάρει πληροφορίες για το λογαριασμό του με μια εταιρεία πιστωτικών καρτών, τηλεφώνου, της καλωδιακής τηλεόρασης, καθώς και του φορέα παροχής Internet, της τράπεζας, της εταιρείας κοινής ωφελείας ή να κάνει οποιαδήποτε αλλαγή στο λογαριασμό του χωρίς να δώσει σε ένα άγνωστο τον αριθμό του Κοινωνικής Ασφάλισης ή άλλα προσωπικά του στοιχεία εκτός από το όνομά του, τη διεύθυνση και τον αριθμό λογαριασμού του. Αυτή η διαδικασία που θεωρείται πλέον ‘ρουτίνα’ είναι ένα αστείο, όταν η κυβέρνηση έχει πρόσβαση σε όλα.
Είναι μέρος του ‘οργουελιανού’ κόσμου μας το ότι η προστασία των προσωπικών δεδομένων μας εξασφαλίζεται με την απαίτηση να δώσουμε σε ξένους ιδιώτες πληροφορίες από το τηλέφωνο.
Σαν πρόβατα οι Αμερικάνοι σιωπηρά αποδέχθηκαν την πλήρη καταστροφή του δικαιώματός τους στην ιδιωτικότητα. Ενθαρρυμένη από την επιτυχία της να καταβάλλουν τον αμερικανικό λαό, η Ουάσιγκτον έχει καταστρέψει τώρα την ιδιωτική ζωή των Ευρωπαίων.
Πράγματι, η κυβέρνηση της "ελευθερίας και της δημοκρατίας" κατασκοπεύει ολόκληρο τον κόσμο και στέλνει drones (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) σε ξένες χώρες για την δολοφονία ανθρώπων που δεν εγκρίνει η Ουάσιγκτον.
Η Ουάσινγκτον καταγγέλλει άλλες κυβερνήσεις για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ η ίδια παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε μέρα.
Η Ουάσιγκτον οδηγεί ξένους ηγέτες σε δίκη για εγκλήματα πολέμου, ενώ η ίδια διαπράττει εγκλήματα πολέμου σε καθημερινή βάση.
Τι θα συμβεί όταν το δολάριο πέσει και η Ουάσιγκτον δεν θα έχει πλέον τα χρήματα για να χρηματοδοτεί τη ‘συμμόρφωση’ σύμφωνα με τις απαιτήσεις της; Όταν εκείνη την ημέρα φτάσει, η ελευθερία και πάλι θα αναδυθεί.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου